All language subtitles for The.Glory.of.Tang.Dynasty.2017.E11.1080p.WEB-DL.AAC.H.264-AvistaZ
Afrikaans
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Dutch
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
French
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Thai
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:08,530 --> 00:00:13,130
เปลวทรายล่องลอยทุกที่ที่ข้าย่างกราย
2
00:00:13,460 --> 00:00:18,330
ในใต้หล้าด้วยใจที่กล้าหาญชาญชัย
3
00:00:18,730 --> 00:00:23,460
แม้ปลดเกราะหนักจากร่าง ณ ปลายทาง
4
00:00:23,600 --> 00:00:27,330
แต่วันวาน โศกายังคงตรึงตรา
5
00:00:27,660 --> 00:00:30,000
สัมผัสอันนุ่มนวล
6
00:00:30,260 --> 00:00:32,930
แห่งความชอบธรรม
7
00:00:33,530 --> 00:00:37,530
โอบกอดข้าไว้ท่ามกลางความโดดเดี่ยว
8
00:00:37,800 --> 00:00:42,930
แต่สุราเลิศรสในมือ
9
00:00:43,400 --> 00:00:47,000
ซัดสาดโลหิตบนกายา
10
00:00:48,130 --> 00:00:54,460
ช่วงชีวิตดุจสารทฤดู
11
00:00:54,800 --> 00:00:57,260
การพบเจอจากลา
12
00:00:57,530 --> 00:01:00,260
ทุกข์สุขในชาตินี้
13
00:01:00,460 --> 00:01:05,000
เวลาคือผู้จบทุกอย่าง
14
00:01:05,460 --> 00:01:10,330
หวังเพียงใจผู้กล้าของข้ากลืนกินความโศกา
15
00:01:10,660 --> 00:01:14,930
ไม่ปล่อยให้ดับสูญอวสาน
16
00:01:15,200 --> 00:01:17,330
คว้าชัยปราชัย
17
00:01:17,800 --> 00:01:20,130
นับร้อยในชีวิต
18
00:01:21,060 --> 00:01:24,860
โถมดั่งวายุคลื่นคลั่ง
19
00:01:25,000 --> 00:01:30,130
ข้าเป็นหนี้หัวใจ มิอาจตอบแทนรักเจ้า
20
00:01:30,600 --> 00:01:34,860
แต่ข้าขอยอมพลีชีพเพื่อดำรงไว้
21
00:01:35,600 --> 00:01:41,460
ซึ่งแว่นแคว้น และดินแดนของเรา
22
00:01:46,800 --> 00:01:49,930
ศึกชิงบัลลังก์ราชวงศ์ถัง
23
00:01:50,400 --> 00:01:52,660
ตอนที่ 11
24
00:02:06,132 --> 00:02:06,602
ท่านพ่อ
25
00:02:13,900 --> 00:02:14,830
เจ้ารู้บ้างไหม
26
00:02:15,500 --> 00:02:17,900
ข้ามีศัตรูในเมืองหลวงอยู่รอบทิศ
27
00:02:18,500 --> 00:02:18,800
ลูกรู้
28
00:02:19,700 --> 00:02:20,230
รู้เหรอ
29
00:02:25,160 --> 00:02:27,960
แล้วเจ้ายังจะไป
หาเรื่องกว่างผิงอ๋องมาให้ข้า
30
00:02:28,230 --> 00:02:28,500
ท่านแม่ทัพใจเย็น ๆ
31
00:02:28,600 --> 00:02:30,030
กล้าไปพบเสิ่นเจินจู
32
00:02:30,200 --> 00:02:32,100
แล้วยังจะลงมือกับหลี่ชู่
33
00:02:33,530 --> 00:02:34,130
มานี่
34
00:02:34,530 --> 00:02:36,200
พาเขามาตีให้ตาย
35
00:02:36,500 --> 00:02:37,000
ท่านพี่อัน
36
00:02:37,330 --> 00:02:38,530
ใจเย็นก่อน
37
00:02:39,730 --> 00:02:41,000
ซวี่เอ๋อร์ยังเด็ก
38
00:02:41,400 --> 00:02:43,300
มีอะไรค่อย ๆ พูดกับเขา
39
00:02:44,030 --> 00:02:45,130
ท่านพี่อันใจเย็นก่อน นะ
40
00:02:45,300 --> 00:02:45,830
ใจเย็น ๆ
41
00:02:50,900 --> 00:02:52,130
มา ซวี่เอ๋อร์ ลุกขึ้น มา ๆ
42
00:02:52,155 --> 00:02:52,930
มา ลุกขึ้นมา
43
00:02:57,000 --> 00:02:57,500
ซวี่เอ๋อร์
44
00:02:58,030 --> 00:02:59,730
จะไม่ให้ท่านพ่อโกรธก็ไม่ได้
45
00:03:00,300 --> 00:03:01,030
เจ้าเองก็ช่าง...
46
00:03:02,730 --> 00:03:04,030
เจ้าไม่รู้เหรอไงว่าปัญหาที่เจ้าก่อเนี่ย
47
00:03:04,430 --> 00:03:05,760
มีผลกับความสัมพันธ์ของท่านแม่ทัพ
48
00:03:06,400 --> 00:03:08,130
กับองค์รัชทายาทและราชสำนักนะ
49
00:03:09,430 --> 00:03:12,200
อาจทำให้องค์รัชทายาทและกว่างผิงอ๋อง
50
00:03:12,360 --> 00:03:13,930
หันไปอยู่ฝ่ายหยางกั๋วจงก็ได้
51
00:03:14,530 --> 00:03:15,730
ก็เขาหยาบคายกับเจินจู
52
00:03:17,030 --> 00:03:18,400
แต่เจ้าทำแบบนี้
53
00:03:18,830 --> 00:03:21,530
เท่ากับเผยความสัมพันธ์
ของนางกับตระกูลอัน
54
00:03:21,960 --> 00:03:22,630
กว่างผิงอ๋อง
55
00:03:22,760 --> 00:03:24,830
ก็จะสงสัยฐานะของเสิ่นเจินจูด้วย
56
00:03:25,960 --> 00:03:27,560
หมากที่แม่ทัพอัน
57
00:03:27,630 --> 00:03:29,430
ทุ่มเทความคิดวางไว้
58
00:03:29,800 --> 00:03:30,239
ก็พังหมด
59
00:03:31,330 --> 00:03:32,530
แถมเสิ่นเจินจูอาจจะ
60
00:03:32,630 --> 00:03:34,830
ต้องเป็นทุกข์ไปตลอดชีวิต
61
00:03:37,360 --> 00:03:37,900
แล้วจะทำยังไง
62
00:03:41,685 --> 00:03:42,805
อาจารย์เปี่ยมล้นด้วยกลยุทธ
63
00:03:42,830 --> 00:03:43,805
ต้องมีวิธีแก้แน่
64
00:03:43,830 --> 00:03:45,160
เจ้าคิดจะแก้ไขเหรอ
65
00:03:45,800 --> 00:03:47,230
เจ้ากลัวเสิ่นเจินจู
66
00:03:47,630 --> 00:03:50,630
จะต้องลำบากในจวนอ๋องใช่ไหม
67
00:03:53,430 --> 00:03:53,930
ท่านแม่ทัพ
68
00:03:55,300 --> 00:03:57,200
แม้ว่าเรื่องนี้จะไม่อาจเป็นไป
69
00:03:57,230 --> 00:03:58,830
ตามแผนการเดิมของท่าน
70
00:03:59,630 --> 00:04:01,760
แต่ก็ยังพอมีทางแก้ไข
71
00:04:02,700 --> 00:04:04,900
ไม่ให้เรื่องนี้เลวร้ายลงไปอีก
72
00:04:05,360 --> 00:04:06,300
ข้าน้อยคิดว่า
73
00:04:06,600 --> 00:04:07,675
ในเมื่อความสัมพันธ์
74
00:04:07,700 --> 00:04:09,430
ของเจินจูกับตระกูลอันเปิดเผยแล้ว
75
00:04:09,999 --> 00:04:12,759
มิสู้ให้หยางกั๋วจงรู้ไปเลย
76
00:04:12,906 --> 00:04:16,900
ว่าเรามีความสัมพันธ์อันดี
กับทางฝั่งของรัชทายาท
77
00:04:18,160 --> 00:04:19,600
ส่วนเรื่องเสิ่นเจินจู
78
00:04:19,760 --> 00:04:21,700
แค่ยังอยู่ในจวนกว่างผิงอ๋อง
79
00:04:22,400 --> 00:04:25,200
ยังไงนางก็จะยังมีประโยชน์กับเรา
80
00:04:26,300 --> 00:04:26,760
แน่นอนว่า
81
00:04:27,360 --> 00:04:29,535
ต้องให้คุณชายรองไปอธิบาย
82
00:04:29,560 --> 00:04:31,560
ความสัมพันธ์ของนางกับตระกูลอัน
83
00:04:32,592 --> 00:04:35,000
ส่วนกว่างผิงอ๋องจะเชื่อหรือไม่นั้น
84
00:04:36,130 --> 00:04:38,400
นั่นก็ต้องขึ้นอยู่กับความสามารถ
85
00:04:38,800 --> 00:04:39,960
ของเสิ่นเจินจู
86
00:04:40,500 --> 00:04:43,330
หากนางเรียกความไว้วางใจกลับมาได้
87
00:04:43,800 --> 00:04:47,830
นางก็ยังหาข่าวมาให้ท่านแม่ทัพได้อีก
88
00:04:51,630 --> 00:04:53,360
อันลู่ซานกับอันชิ่งซวี่อยู่เมืองหลวง
89
00:04:53,500 --> 00:04:54,400
เพื่อทำอะไรกันแน่
90
00:04:55,700 --> 00:04:57,530
ท่านอ๋อง เท่าที่กระหม่อมสืบมา
91
00:04:57,930 --> 00:04:59,930
คนที่อันลู่ซานเลี้ยงไว้ใช้งาน
คนหนึ่งชื่อว่าหลี่เชา
92
00:05:00,305 --> 00:05:02,430
มักไปอยู่ที่บ่อนหรูอี้เป็นส่วนใหญ่
93
00:05:03,360 --> 00:05:05,160
คนที่ทำงานที่นั่น
ล้วนเป็นคนที่เขาเลี้ยงไว้ใช้งาน
94
00:05:05,430 --> 00:05:07,230
แต่ในยามค่ำคืนมีคนคุ้นกันหนาแน่น
95
00:05:08,000 --> 00:05:10,230
ยากที่จะเข้าไปสืบความได้
96
00:05:11,300 --> 00:05:13,130
จับตาดูไว้ก่อน ไม่ต้องรีบ
97
00:05:13,530 --> 00:05:14,200
ท่านอ๋อง
98
00:05:16,084 --> 00:05:16,805
เข้ามาได้
99
00:05:16,830 --> 00:05:17,230
พ่ะย่ะค่ะ
100
00:05:20,700 --> 00:05:23,630
ท่านอ๋องแม่ทัพอันมาขอเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ
101
00:05:24,700 --> 00:05:26,100
บอกว่าพาคุณชายรอง
102
00:05:26,160 --> 00:05:27,930
มาสำนึกผิดต่อท่านอ๋อง
103
00:05:31,960 --> 00:05:34,360
พูดถึงโจโฉ โจโฉก็มา
104
00:05:41,400 --> 00:05:41,960
ท่านอ๋อง
105
00:05:42,530 --> 00:05:43,000
แม่ทัพอัน
106
00:05:44,000 --> 00:05:45,900
สุนัขตัวนี้ก่อเรื่องวุ่นวาย
107
00:05:46,430 --> 00:05:49,160
ขาดความยั้งคิดไม่เคารพท่านอ๋อง
108
00:05:50,230 --> 00:05:53,130
กระหม่อมจึงได้พาเขามา
109
00:05:53,530 --> 00:05:55,530
ขอประทานอภัยจากท่านอ๋อง
110
00:05:59,730 --> 00:06:01,230
ยังไม่ขอโทษท่านอ๋องอีก
111
00:06:05,000 --> 00:06:05,400
พูด
112
00:06:09,230 --> 00:06:10,000
กว่างผิงอ๋อง
113
00:06:10,530 --> 00:06:11,630
วันนั้นกระหม่อมวู่วาม
114
00:06:11,900 --> 00:06:14,230
ขอท่านอ๋องประทานอภัยกระหม่อมด้วย
115
00:06:21,030 --> 00:06:22,630
แม่ทัพอัน รองผู้บังคับการอัน
116
00:06:22,830 --> 00:06:23,830
พวกท่านทำอะไร
117
00:06:24,330 --> 00:06:26,300
เรื่องแค่เล็กน้อยไม่ต้องทำถึงขนาดนี้
118
00:06:27,100 --> 00:06:28,430
ข้าเองก็ไม่ได้เอามาใส่ใจ
119
00:06:29,500 --> 00:06:31,230
รองผู้บังคับการอันลุกขึ้นเถอะ
120
00:06:36,900 --> 00:06:38,430
แม่ทัพอัน เชิญนั่ง
121
00:06:51,630 --> 00:06:53,700
แม้ท่านอ๋องจะไม่ถือสา
122
00:06:53,900 --> 00:06:56,360
แต่กระหม่อมก็อยากจะทูลเรื่องนี้ให้ชัดเจน
123
00:06:57,900 --> 00:07:00,360
ครั้งก่อนกระหม่อมไม่ทันได้ทูล
124
00:07:01,130 --> 00:07:02,900
ในวัยเยาว์ซวี่เอ๋อร์กับแม่
125
00:07:02,960 --> 00:07:05,100
อาศัยอยู่บ้านตระกูลเสิ่นหลายปี
126
00:07:06,230 --> 00:07:08,160
ตระกูลเสิ่นดูแลซวี่เอ๋อร์อย่างดี
127
00:07:08,430 --> 00:07:10,730
พอซวี่เอ๋อร์รู้ว่าตระกูลเสิ่นเกิดเรื่อง
128
00:07:12,400 --> 00:07:14,530
ก็เลยไปช่วยสืบคดีของตระกูลเสิ่น
129
00:07:15,600 --> 00:07:19,500
ที่ทำไปทั้งหมดก็ด้วยความตั้งใจของเขาเอง
130
00:07:19,960 --> 00:07:20,700
ที่ไปพบเจินจู
131
00:07:23,430 --> 00:07:25,730
ที่ไปพบพระชายารองเสิ่นก็เพื่อบอกข่าว
132
00:07:26,800 --> 00:07:27,630
เรื่องน้องชายของนาง
133
00:07:29,960 --> 00:07:30,730
ข้ารู้แล้ว
134
00:07:31,760 --> 00:07:33,200
ชายารองเสิ่นบอกข้า
135
00:07:34,630 --> 00:07:35,730
ท่านสบายใจได้
136
00:07:38,500 --> 00:07:41,030
ท่านอ๋อง ท่านอ๋องยิ่งใหญ่และใจกว้าง
137
00:07:41,400 --> 00:07:42,400
เจินจูเนี่ย
138
00:07:43,030 --> 00:07:45,560
กระหม่อมก็เห็นเป็นเหมือนกับลูกสาวกระหม่อม
139
00:07:46,430 --> 00:07:47,100
เช่นนี้
140
00:07:47,500 --> 00:07:51,400
กระหม่อมกับท่านอ๋อง
ก็ใกล้ชิดกันมากยิ่งขึ้น
141
00:07:52,930 --> 00:07:54,130
กระหม่อมได้ยินมาว่า
142
00:07:54,600 --> 00:07:56,830
ท่านอ๋องมีจิตใจกว้างขวาง
143
00:07:57,300 --> 00:07:58,760
ประดุจท้องทะเล
144
00:07:59,830 --> 00:08:02,160
กระหม่อมได้นำทัพออกไปสู้รบ
145
00:08:02,600 --> 00:08:06,500
ได้ยินกิตติศักดิ์จึงอยาก
ไปมาหาสู่กับท่านอ๋อง
146
00:08:06,760 --> 00:08:08,230
แล้วก็ยังมีเรื่องมากมายในวัง
147
00:08:08,800 --> 00:08:10,100
ที่อยากให้ท่านอ๋อง
148
00:08:10,360 --> 00:08:13,900
ช่วยชี้แนะอบรมสั่งสอน
149
00:08:15,630 --> 00:08:16,100
มิบังอาจ
150
00:08:21,400 --> 00:08:22,430
ท่านลุง
151
00:08:23,900 --> 00:08:24,830
ท่านลุง
152
00:08:28,030 --> 00:08:29,100
เป็นอะไรไปหลานชาย
153
00:08:30,430 --> 00:08:32,400
ก็เพราะนังบ้าหลี่รั่วนั่นน่ะสิ
154
00:08:33,130 --> 00:08:35,430
ท่านต้องจัดการให้ข้านะ
155
00:08:39,230 --> 00:08:39,760
ดูสิ
156
00:08:40,030 --> 00:08:40,830
นางทำอะไรเจ้า
157
00:08:41,360 --> 00:08:43,300
นาง
158
00:08:43,630 --> 00:08:46,560
จับข้าแขวน แล้วนาง แล้วก็ใช้แส้ฟาดข้า
159
00:08:48,930 --> 00:08:50,230
พวกตำหนักรัชทายาทนี่เกินไปแล้ว
160
00:08:50,960 --> 00:08:52,760
ไม่เห็นข้าอยู่ในสายตา
161
00:08:53,330 --> 00:08:55,000
ตีหมายังต้องดูเจ้าของ
162
00:08:55,200 --> 00:08:56,600
นางตีเจ้าขนาดนี้เลยเหรอ
163
00:08:56,730 --> 00:08:57,100
ขอรับ
164
00:08:57,505 --> 00:09:00,400
ท่านลุง นางตีข้าแบบนี้
165
00:09:00,630 --> 00:09:02,230
เท่ากับนางตบหน้าท่านด้วย
166
00:09:04,560 --> 00:09:05,630
ท่านลุงต้องทำอะไรสักอย่างนะ
167
00:09:05,760 --> 00:09:06,760
ท่านต้องสั่งสอนพวกนั้น
168
00:09:07,560 --> 00:09:08,500
ให้พวกนั้นรู้ว่า
169
00:09:08,560 --> 00:09:10,430
เรื่องที่พวกนั้นทำจะทำให้เกิดปัญหาใหญ่
170
00:09:11,030 --> 00:09:12,630
ข้าต้องไปคุยกับทางองค์รัชทายาทหน่อยแล้ว
171
00:09:13,000 --> 00:09:14,130
ต้องคุยให้รู้เรื่อง
172
00:09:17,700 --> 00:09:19,930
ท่านว่าข้ายังแต่งงานกับนางได้ไหม
173
00:09:21,430 --> 00:09:22,200
อยากแต่งไหม
174
00:09:25,600 --> 00:09:26,030
ดี
175
00:09:27,560 --> 00:09:28,900
เจ้าก็แต่งนางเข้าบ้าน
176
00:09:29,430 --> 00:09:31,430
ถึงตอนนั้นเจ้าคิดจะรักนาง
177
00:09:32,066 --> 00:09:33,596
ทำกับนางยังไง
178
00:09:34,666 --> 00:09:35,366
มันก็เรื่องของเจ้า
179
00:09:37,266 --> 00:09:38,826
เจ้าเป็นใหญ่ไม่ใช่เหรอ
180
00:09:40,596 --> 00:09:41,466
เข้าใจแล้วใช่ไหม
181
00:09:41,836 --> 00:09:42,866
เข้าใจแล้วใช่ไหม
182
00:09:49,766 --> 00:09:50,766
ยังนั่งอยู่ทำไมเล่า
183
00:09:52,396 --> 00:09:52,896
กลับไปได้แล้ว
184
00:09:53,766 --> 00:09:54,266
ขอรับ
185
00:10:03,796 --> 00:10:04,226
เสี่ยวชุ่ย
186
00:10:04,966 --> 00:10:06,226
เคยเห็นผู้ชายแบบนี้ไหม
187
00:10:09,296 --> 00:10:10,626
ถูกผู้หญิงรังแกจนเป็นแบบนี้
188
00:10:13,066 --> 00:10:13,666
น่าอาย
189
00:10:20,166 --> 00:10:20,696
ตงหลาง
190
00:10:23,466 --> 00:10:23,996
ตงหลาง
191
00:10:26,996 --> 00:10:29,196
เรื่องก่อนหน้านี้ข้าทำไม่ถูก
192
00:10:29,766 --> 00:10:30,966
ข้าไม่ควรปิดบังท่าน
193
00:10:31,866 --> 00:10:32,396
แต่ว่า
194
00:10:33,796 --> 00:10:34,966
คุณชายอันมาหาข้า
195
00:10:35,296 --> 00:10:37,196
เพียงเพื่อบอกข่าวอันเอ๋อร์
196
00:10:38,466 --> 00:10:39,866
เขาพบป้ายของอันเอ๋อร์
197
00:10:40,466 --> 00:10:41,766
จึงได้รีบมาบอกข้า
198
00:10:42,766 --> 00:10:43,266
ดูสิ
199
00:10:46,866 --> 00:10:47,626
ที่แท้ก็มีคน
200
00:10:47,766 --> 00:10:49,296
เป็นเดือดเป็นร้อนเรื่องของเจ้าอยู่แล้ว
201
00:10:50,996 --> 00:10:51,996
ข้ามันก็แค่ส่วนเกิน
202
00:10:55,466 --> 00:10:56,196
ตงหลาง
203
00:10:59,866 --> 00:11:01,066
เสด็จพ่อเป็นรัชทายาท
204
00:11:01,396 --> 00:11:02,826
หม่อมฉันเป็นองค์หญิง
205
00:11:03,066 --> 00:11:04,566
ยังจะต้องกลัวใครอีกเหรอ
206
00:11:04,866 --> 00:11:06,166
เจ้านี่ไม่ไหวเลยจริง ๆ
207
00:11:06,296 --> 00:11:07,066
พาตัวออกไป
208
00:11:08,366 --> 00:11:09,266
หยางกั๋วจงออกมาพูด
209
00:11:09,366 --> 00:11:11,166
แค่ไม่กี่คำเท่านั้นน่ะ
210
00:11:11,466 --> 00:11:13,226
เสด็จพ่อก็รีบไปกราบทูลเสด็จปู่
211
00:11:13,366 --> 00:11:14,296
ขอวันแต่งงานแล้ว
212
00:11:14,866 --> 00:11:16,026
เสด็จพ่อ มันจะมากเกินไปแล้วนะ
213
00:11:16,166 --> 00:11:18,096
รั่วเอ๋อร์ ทำไมพูดกับเสด็จพ่อแบบนี้
214
00:11:19,396 --> 00:11:20,766
เสด็จพ่อเองก็ลำบากใจ
215
00:11:21,966 --> 00:11:23,866
ไป ออกไปคุยกัน
216
00:11:24,166 --> 00:11:25,196
จะคุยอะไร
217
00:11:25,866 --> 00:11:27,826
มีแต่จะให้หม่อมฉันเชื่อฟังเสด็จพ่อ
218
00:11:28,066 --> 00:11:29,466
ตั้งแต่เสด็จพี่มีชายา
219
00:11:29,766 --> 00:11:30,996
ก็ไม่เคยห่วงใยหม่อมฉันเลย
220
00:11:31,826 --> 00:11:33,396
วันแต่งงานรออยู่ข้างหน้า
221
00:11:33,596 --> 00:11:34,696
เสด็จพี่ก็หวังที่จะให้หม่อมฉัน
222
00:11:34,796 --> 00:11:35,996
แต่งงานออกไปพ้น ๆ
223
00:11:36,396 --> 00:11:37,026
รั่วเอ๋อร์
224
00:11:37,566 --> 00:11:40,166
รั่วเอ๋อร์ ไม่ใช่ว่าเสด็จพ่อไม่ขัดขวาง
225
00:11:40,566 --> 00:11:42,766
แต่ฮ่องเต้ทรงรับปากไปแล้ว
226
00:11:43,066 --> 00:11:45,396
หลังแต่งงานเจ้ากับสามีก็ยังอยู่ในตำหนัก
227
00:11:45,626 --> 00:11:47,026
ไม่ต้องรับใช้พ่อแม่สามี
228
00:11:47,196 --> 00:11:48,626
เจ้ายังเป็นใหญ่
229
00:11:49,426 --> 00:11:50,296
แล้วยังไง
230
00:11:51,626 --> 00:11:53,496
เสด็จพ่อ ทำไมไม่ทรงใช้เหตุผล
231
00:11:53,596 --> 00:11:55,026
สู้เพื่อลูกอีกสักหน่อย
232
00:11:55,226 --> 00:11:57,796
เจ้าตีเขาซะขนาดนี้มันคือเหตุผลเหรอ
233
00:11:58,026 --> 00:11:59,166
หม่อมฉัน / ใจเย็น ๆ
234
00:11:59,396 --> 00:12:01,966
รั่วเอ๋อร์ยังเด็ก นางรู้แล้วว่าผิด
235
00:12:02,066 --> 00:12:03,266
รีบขอโทษสิ
236
00:12:03,426 --> 00:12:04,466
หม่อมฉันไม่ผิด
237
00:12:04,996 --> 00:12:06,226
ไม่ต้องมาแก้ตัวให้หม่อมฉันหรอก
238
00:12:06,366 --> 00:12:06,826
ออกไป
239
00:12:07,466 --> 00:12:07,966
รั่วเอ๋อร์
240
00:12:08,366 --> 00:12:08,966
ไปให้พ้น
241
00:12:10,596 --> 00:12:11,266
เสด็จพ่อ
242
00:12:11,696 --> 00:12:12,596
ไปให้พ้น
243
00:12:12,996 --> 00:12:15,666
หม่อมฉันยังเหลือญาติอยู่กี่คนเนี่ย
244
00:12:15,796 --> 00:12:17,196
ออกไปให้พ้น
245
00:12:21,196 --> 00:12:22,196
รั่วเอ๋อร์ / ชู่เอ๋อร์
246
00:12:23,826 --> 00:12:26,366
เจ้าอยู่นี่ ปล่อยนางไป
247
00:12:27,826 --> 00:12:28,766
เหตุใดเสด็จพ่อ
248
00:12:28,826 --> 00:12:30,026
ไม่เลื่อนวันแต่งงาน
249
00:12:31,666 --> 00:12:32,996
ถ้าเราจับตัวตงเจ๋อปู้
250
00:12:33,466 --> 00:12:35,066
แล้วรวบรวมหลักฐานทั้งหมด
251
00:12:35,966 --> 00:12:37,396
เราก็จะเล่นงานหยางกั๋วจง
252
00:12:37,596 --> 00:12:38,666
ได้ง่ายขึ้น
253
00:12:39,196 --> 00:12:40,466
แล้ววันแต่งงานของรั่วเอ๋อร์
254
00:12:40,566 --> 00:12:41,026
ชู่เอ๋อร์
255
00:12:43,696 --> 00:12:46,496
เจ้าเอาเดิมพันทั้งหมดมาวางลงที่ตงเจ๋อปู้
256
00:12:47,226 --> 00:12:49,166
เรื่องนี้มันอันตรายมาก
257
00:12:51,626 --> 00:12:52,466
ไม่กี่วันก่อน
258
00:12:53,266 --> 00:12:55,166
อู๋คุนผู้นำทัพที่เจ้าจับได้
259
00:12:55,496 --> 00:12:58,496
ก็สืบเรื่องหยางกั๋วจงกับแม่ทัพถู่ปัว
260
00:12:59,496 --> 00:13:00,266
แล้วเป็นยังไง
261
00:13:00,496 --> 00:13:02,826
อู๋คุนถูกหยางกั๋วจงดึงไปเป็นพวก
262
00:13:03,566 --> 00:13:04,666
เจ้ารู้บ้างไหม
263
00:13:07,366 --> 00:13:09,066
ข้าจะโยงอู๋คุนไปสู่เงื่อนงำ
264
00:13:10,166 --> 00:13:10,996
แต่เขาไม่รู้เรื่อง
265
00:13:11,466 --> 00:13:12,296
นั่นยิ่งทำให้หยางกั๋วจง
266
00:13:12,396 --> 00:13:14,026
ระแคะระคาย
267
00:13:14,426 --> 00:13:14,866
อีกทั้ง
268
00:13:15,296 --> 00:13:17,496
เรื่องที่อันลู่ซานไปที่จวนของเจ้า
269
00:13:17,666 --> 00:13:19,226
หยางกั๋วจงก็ได้มา
270
00:13:19,296 --> 00:13:21,396
สืบสาวราวเรื่องกับข้าที่ตำหนักแล้ว
271
00:13:21,566 --> 00:13:24,066
ถามข้าว่าตำแหน่งรัชทายาทอยู่ในฐานะอะไร
272
00:13:25,666 --> 00:13:26,466
เจ้าคิดดู
273
00:13:27,296 --> 00:13:28,226
ถ้าเวลานี้
274
00:13:28,766 --> 00:13:31,166
ข้ายังถ่วงเวลางานแต่งงานของรั่วเอ๋อร์อีก
275
00:13:32,026 --> 00:13:34,096
จะไม่ยิ่งทำให้หยางกั๋วจงสงสัยเหรอ
276
00:13:35,996 --> 00:13:37,826
หยางกั๋วจงเจ้าเล่ห์นัก
277
00:13:38,826 --> 00:13:39,766
พออันลู่ซาน
278
00:13:39,866 --> 00:13:40,996
มาถึงที่
279
00:13:41,966 --> 00:13:43,296
เขาก็รีบคว้าโอกาส
280
00:13:44,266 --> 00:13:45,266
ดังนั้น
281
00:13:47,066 --> 00:13:49,666
ตอนนี้จึงต้องทำตามใจหยางกั๋วจงไปก่อน
282
00:13:51,696 --> 00:13:53,426
หยางกั๋วจงและอันลู่ซาน
283
00:13:53,566 --> 00:13:57,026
ทั้งสองฝ่ายต่างมีอำนาจยิ่งใหญ่
284
00:13:58,026 --> 00:14:00,226
เจ้าจะต้องค่อย ๆ แยกแยะ
285
00:14:01,266 --> 00:14:03,226
รอโอกาสเหมาะแล้วค่อย
286
00:14:03,766 --> 00:14:04,826
ตัดรากถอนโคน
287
00:14:06,296 --> 00:14:07,426
เพื่อวันนั้น
288
00:14:08,666 --> 00:14:10,596
เราจึงต้องยอมไปก่อน
289
00:14:13,596 --> 00:14:14,866
เพียงแต่สิ่งนี้
290
00:14:17,296 --> 00:14:18,896
จะทำให้รั่วเอ๋อร์เป็นทุกข์ใจ
291
00:14:24,166 --> 00:14:24,766
ท่านอ๋อง
292
00:14:35,896 --> 00:14:38,826
จากจรไปจากข้า ถวิลหามิหวนคืน
293
00:14:39,796 --> 00:14:43,796
จิตใจข้าขมขื่น ทุกวันคืนทุกระทม
294
00:14:45,966 --> 00:14:49,096
ท่านอ๋อง ชายารองเสิ่นช่างใส่ใจจริง ๆ
295
00:14:49,766 --> 00:14:51,266
อุตส่าห์ตุ๋นน้ำแกงมาให้ท่าน
296
00:14:52,166 --> 00:14:54,166
นางรอท่านอ๋องอยู่นานมาก
297
00:14:55,066 --> 00:14:57,626
และนั่นคงจะเป็น
ข้อความที่นางเขียนทิ้งไว้
298
00:14:59,266 --> 00:15:01,566
บางทีนางอาจอยากจะคุยอะไรกับท่านอ๋อง
299
00:15:04,296 --> 00:15:05,566
เจ้าลืมแล้วใช่ไหม
300
00:15:06,566 --> 00:15:07,226
ห้องหนังสือของข้า
301
00:15:07,366 --> 00:15:08,796
ทำไมคนอื่นถึงเข้าออก
302
00:15:09,996 --> 00:15:11,766
ท่านอ๋อง กระหม่อมผิดไปแล้ว
303
00:15:11,996 --> 00:15:13,066
ตามเฟิงเซิงอีมา
304
00:15:13,866 --> 00:15:14,226
พ่ะย่ะค่ะ
305
00:15:54,766 --> 00:15:55,626
กระหม่อมน้อมรับพระบัญชา
306
00:16:06,496 --> 00:16:07,266
กระหม่อมน้อมรับพระบัญชา
307
00:16:12,566 --> 00:16:13,896
พี่โม่เหยียนจะมาถึงเมื่อไหร่
308
00:16:14,296 --> 00:16:15,366
ท่านข่านเข้าด่านแล้ว
309
00:16:15,626 --> 00:16:17,296
อีกไม่ถึงครึ่งเดือนคงถึงเมืองหลวง
310
00:16:17,966 --> 00:16:18,826
เพื่อป้องกันหูตาที่คอยสอดส่อง
311
00:16:19,166 --> 00:16:21,066
ท่านข่านจึงปลอมตัวเป็นคณะพ่อค้า
312
00:16:21,766 --> 00:16:23,096
ส่วนตงเจ๋อปู้ก็ซ่อนตัวอยู่ในคณะนั้น
313
00:16:23,896 --> 00:16:25,996
ให้กระหม่อมพาคนไปรับหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ
314
00:16:28,096 --> 00:16:28,596
ไม่ต้อง
315
00:16:29,596 --> 00:16:31,566
หยางกั๋วจงส่งคนมาจับตาดูจวนอ๋อง
316
00:16:32,496 --> 00:16:34,026
ถ้าตอนนี้เราเคลื่อนไหว
317
00:16:34,596 --> 00:16:35,596
ก็จะเป็นที่สนใจ
318
00:16:36,496 --> 00:16:37,296
เราควรรอก่อน
319
00:16:38,366 --> 00:16:39,396
อันลู่ซานเป็นไงบ้าง
320
00:16:39,996 --> 00:16:41,096
คนที่เฝ้าดูบอกว่า
321
00:16:41,496 --> 00:16:43,226
เขาออกไปที่ชี่ตันกลางดึก
322
00:16:43,426 --> 00:16:44,496
เขาไปพบกับชี่ตันอ๋อง
323
00:16:46,596 --> 00:16:48,766
อันลู่ซานสมคบกับชี่ตันจริง ๆ
324
00:16:50,096 --> 00:16:50,996
เขาออกจากชี่ตัน
325
00:16:51,296 --> 00:16:52,196
ให้รีบส่งข่าว
326
00:16:52,426 --> 00:16:52,666
พ่ะย่ะค่ะ
327
00:16:53,966 --> 00:16:54,826
ด้านบ่อนหรูอี้ล่ะ
328
00:16:57,196 --> 00:16:59,196
เงียบมาก ยังไม่พบอะไรเลยพ่ะย่ะค่ะ
329
00:17:02,026 --> 00:17:03,496
หากหาทางสร้างความวุ่นวาย
330
00:17:03,996 --> 00:17:05,166
ในบ่อนหรูอี้
331
00:17:06,026 --> 00:17:07,026
จะดีกว่าไหม
332
00:17:19,166 --> 00:17:21,096
ความสัมพันธ์ตระกูลเสิ่นกับอันลู่ซาน
333
00:17:21,666 --> 00:17:22,396
สืบหรือยัง
334
00:17:23,226 --> 00:17:24,426
คนแถวบ้านตระกูลเสิ่นพูด
335
00:17:24,866 --> 00:17:25,566
เหมือนกับที่พระชายารองเสิ่น
336
00:17:25,666 --> 00:17:26,966
และอันชิ่งซวี่พูดมาพ่ะย่ะค่ะ
337
00:17:27,866 --> 00:17:29,996
นางคังภรรยาของอันลู่ซานมาจากอู๋ซิ่ง
338
00:17:30,500 --> 00:17:32,360
กับฮูหยินเสิ่นเป็นเพื่อนกันมานาน
339
00:17:32,930 --> 00:17:34,530
ต่อมาตระกูลคังไปทำการค้าทางเหนือ
340
00:17:35,100 --> 00:17:36,760
นางจึงได้แต่งงานกับอันลู่ซาน
341
00:17:37,900 --> 00:17:39,130
ได้ยินว่านางคังทนนิสัย
342
00:17:39,200 --> 00:17:40,330
ของอันลู่ซานไม่ได้
343
00:17:40,738 --> 00:17:42,338
จึงพาอันชิ่งซวี่หนีออกมา
344
00:17:42,500 --> 00:17:43,230
กลับมาที่อู๋ซิ่ง
345
00:17:43,930 --> 00:17:45,200
มาอยู่ที่บ้านตระกูลเสิ่นจนป่วยเสียชีวิต
346
00:17:45,360 --> 00:17:47,360
ดังนั้นบ้านเสิ่นกับอันลู่ซาน
347
00:17:47,700 --> 00:17:48,700
เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่รู้จักกัน
348
00:17:57,900 --> 00:17:58,900
ทางนี้ ๆ
349
00:17:59,530 --> 00:18:00,200
ทางนี้สิ
350
00:18:01,530 --> 00:18:01,830
ตรงนั้นด้วย
351
00:18:02,560 --> 00:18:03,330
ดูนี่สิ
352
00:18:03,400 --> 00:18:04,730
ตรงนั้นด้วย ตรงนั้น
353
00:18:07,100 --> 00:18:08,430
ดูพวกเจ้ากินสิ
354
00:18:08,958 --> 00:18:09,880
จะแย่งกันทำไม
355
00:18:10,630 --> 00:18:11,330
ทำอะไร
356
00:18:11,700 --> 00:18:13,900
ก็มันไม่ยอมเข้าแถวนี่นา
357
00:18:14,930 --> 00:18:15,630
ดูสิ ดูสิ
358
00:18:17,930 --> 00:18:18,330
กินสิ
359
00:18:20,630 --> 00:18:21,360
รีบมากินสิ
360
00:18:22,560 --> 00:18:24,100
นี่ ๆ ตรงนี้ ๆ ตรงนี้ด้วย
361
00:18:24,760 --> 00:18:25,160
ได้
362
00:18:29,330 --> 00:18:29,830
น้องถาน
363
00:18:30,760 --> 00:18:32,000
พวกเจ้าอุตส่าห์มาถึงที่นี่
364
00:18:32,025 --> 00:18:33,330
เพื่อให้อาหารปลาเหรอ
365
00:18:35,300 --> 00:18:38,130
ก็เสด็จพี่วัน ๆ เอาแต่ไม่พูดไม่จา
366
00:18:38,300 --> 00:18:40,160
เราเลยต้องหาความบันเทิงกันเองน่ะสิ
367
00:18:40,830 --> 00:18:41,530
ทำไม
368
00:18:41,900 --> 00:18:43,700
ช่วงนี้อารมณ์ไม่ค่อยดีเหรอ
369
00:18:45,400 --> 00:18:46,600
จริงสิ ดูนี่
370
00:18:47,400 --> 00:18:48,160
สวยไหม
371
00:18:48,830 --> 00:18:50,200
นี่น่ะ ภรรยาข้าน่ะ
372
00:18:50,300 --> 00:18:51,800
ค่อย ๆ ปักให้ทีละเส้นเลยนะ
373
00:18:52,130 --> 00:18:54,360
ตอนแรกข้าจะให้ปักเป็ดยวนยาง
374
00:18:54,385 --> 00:18:55,560
แต่นางเขินไม่ยอมปักให้
375
00:18:55,585 --> 00:18:57,000
ก็เลยปักเป็นลายดอกไม้
376
00:18:57,025 --> 00:18:58,200
แต่ก็ยังสวยอยู่นะ
377
00:18:58,300 --> 00:18:58,800
อิจฉาล่ะสิ
378
00:19:02,230 --> 00:19:03,830
ถานเอ๋อร์กับน้องสะใภ้รักหวานชื่น
379
00:19:04,760 --> 00:19:06,000
ข้าอิจฉาจริง ๆ
380
00:19:10,030 --> 00:19:10,600
พูดสิ พูด
381
00:19:12,230 --> 00:19:14,360
เสด็จพี่ ท่านก็รู้
382
00:19:14,530 --> 00:19:16,230
ภรรยาข้ากับชายารองเสิ่น
383
00:19:16,360 --> 00:19:18,360
สนิทสนมกันเหมือนพี่น้อง
384
00:19:18,600 --> 00:19:20,130
แล้ววันนี้อากาศดี
385
00:19:20,200 --> 00:19:21,530
ท่านเองก็ไม่ค่อยได้ผ่อนคลาย
386
00:19:21,830 --> 00:19:23,200
เราน่าจะไปพายเรือ
387
00:19:23,360 --> 00:19:24,730
ไปนั่งเล่นริมน้ำ
388
00:19:24,960 --> 00:19:27,500
ชมบรรยากาศให้สบายใจ
389
00:19:27,900 --> 00:19:30,300
จะได้ให้พวกนางได้พูดคุยกันด้วย
390
00:19:30,630 --> 00:19:31,360
ดีไหมล่ะ
391
00:19:33,900 --> 00:19:35,360
ได้ งั้นก็ไปกันเลย
392
00:19:45,300 --> 00:19:45,830
เวียนหัวอยู่ไหม
393
00:19:46,930 --> 00:19:48,530
อยู่กับท่านอ๋องแล้วดีขึ้นมาก
394
00:19:58,300 --> 00:19:59,730
เจี้ยนหนิงอ๋องอย่ามองอย่างนั้นสิ
395
00:20:00,430 --> 00:20:02,600
ผิงเอ๋อร์ไม่ค่อยได้นั่งเรือ
396
00:20:02,930 --> 00:20:04,160
ไม่รู้ว่าจะเมาเรือ
397
00:20:05,230 --> 00:20:06,730
ยังดีที่ท่านอ๋องทรงเห็นใจผิงเอ๋อร์
398
00:20:07,530 --> 00:20:08,830
รีบนำเรือเข้าฝั่ง
399
00:20:11,500 --> 00:20:12,960
พี่สะใภ้ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว
400
00:20:13,160 --> 00:20:16,300
เสด็จพี่ดูแลพี่สะใภ้อย่างดีและครบถ้วน
401
00:20:25,030 --> 00:20:25,700
ท่านอ๋อง หม่อมฉันเองเพคะ
402
00:20:37,200 --> 00:20:39,400
ท่านอ๋องอย่าเอาแต่
ดื่มสุราทำลายสุขภาพ
403
00:20:39,560 --> 00:20:39,930
มาเพคะ
404
00:20:41,500 --> 00:20:42,300
เสวยของว่างหน่อย
405
00:20:51,430 --> 00:20:51,977
อร่อยมาก
406
00:20:52,720 --> 00:20:54,630
ผิงเอ๋อร์เจ้าป้อนข้าอีกสิ
407
00:20:55,300 --> 00:20:57,200
มา หม่อมฉันป้อนเอง
408
00:21:04,530 --> 00:21:08,030
ท่านอ๋อง
หม่อมฉันอยากไปเดินเล่นกับเจินจูหน่อย
409
00:21:08,730 --> 00:21:10,360
ข้าไม่ต้องไปใช่ไหม
410
00:21:11,000 --> 00:21:11,330
ไม่ต้อง
411
00:21:25,400 --> 00:21:26,000
เจินจู
412
00:21:28,300 --> 00:21:30,230
เจ้าทะเลาะอะไรกับกว่างผิงอ๋อง
413
00:21:35,360 --> 00:21:36,800
ข้าแอบไปพบพี่รองอัน
414
00:21:37,200 --> 00:21:38,100
แล้วเขารู้เข้า
415
00:21:40,500 --> 00:21:41,560
เขาเลยโกรธมาก
416
00:21:42,800 --> 00:21:43,730
มิน่าล่ะ
417
00:21:47,100 --> 00:21:48,200
เขาโกรธเจ้า
418
00:21:48,330 --> 00:21:49,760
แล้วไปสนิทสนมกับคนอื่น
419
00:21:50,360 --> 00:21:51,730
เจ้าเสียใจมากใช่ไหม
420
00:21:53,200 --> 00:21:54,030
ไม่สักหน่อย
421
00:21:57,160 --> 00:21:58,800
ข้าแค่ไม่กล้าสู้หน้าเขา
422
00:22:00,930 --> 00:22:02,430
ตอนนี้เขาเย็นชากับข้า
423
00:22:02,830 --> 00:22:04,160
ทำให้ข้าสืบเรื่องต่าง ๆ ไม่ได้
424
00:22:05,030 --> 00:22:06,200
ข้าก็เลยร้อนใจ
425
00:22:07,530 --> 00:22:08,160
เจินจู
426
00:22:10,630 --> 00:22:12,330
ถานเอ๋อร์ รั่วเอ๋อร์กลับหรือยัง
427
00:22:12,760 --> 00:22:13,400
ยังเลย
428
00:22:13,760 --> 00:22:15,360
ครั้งนี้คงโกรธมาก
429
00:22:15,630 --> 00:22:17,930
แต่มีองครักษ์ตามไปด้วย ไม่น่าจะมีอะไรนะ
430
00:22:18,200 --> 00:22:18,900
เพียงแต่
431
00:22:22,500 --> 00:22:24,530
ท่านอ๋อง อีกคำสิ
432
00:22:27,160 --> 00:22:28,030
ข้าอิ่มแล้ว
433
00:22:29,360 --> 00:22:31,030
ผิงเอ๋อร์ ยังเวียนหัวไหม
434
00:22:34,530 --> 00:22:35,500
ยังเวียนอยู่นิดหน่อย
435
00:22:36,900 --> 00:22:37,730
เจ้าออกไปเดินเล่นเถอะ
436
00:22:38,200 --> 00:22:39,300
จะได้หายเร็วขึ้น
437
00:22:55,700 --> 00:22:57,830
เสด็จพี่ รั่วเอ๋อร์เคยถามข้า
438
00:22:58,100 --> 00:22:59,100
ถ้าหนีการแต่งงาน
439
00:22:59,160 --> 00:23:00,130
จะเป็นยังไง
440
00:23:00,500 --> 00:23:01,430
นางคิดแบบนั้นเหรอ
441
00:23:04,730 --> 00:23:05,330
เสด็จพี่
442
00:23:05,830 --> 00:23:07,560
ข้าขอพูดเรื่องในใจกับท่านนะ
443
00:23:08,930 --> 00:23:11,130
ข้าน่ะไม่ยุ่งพวก
444
00:23:11,300 --> 00:23:12,100
เรื่องในราชสำนัก
445
00:23:12,200 --> 00:23:12,830
ข้าไม่เข้าใจ
446
00:23:13,000 --> 00:23:14,560
แต่รั่วเอ๋อร์ถูกเราตามใจมาตั้งแต่เด็ก
447
00:23:15,000 --> 00:23:16,230
ถ้าคิดจะเปลี่ยนใจนาง
448
00:23:16,400 --> 00:23:18,030
ข้าไม่มีความสามารถหรอก
449
00:23:18,760 --> 00:23:20,500
แน่นอน แต่ถ้าช่วยให้นาง
450
00:23:20,560 --> 00:23:21,760
หนีไปไกล ๆ ข้ายังพอทำได้
451
00:23:23,430 --> 00:23:25,200
ข้ารู้ว่าเสด็จพ่อและเสด็จพี่
452
00:23:25,330 --> 00:23:26,800
มีเรื่องให้คิดมากแล้ว
453
00:23:27,230 --> 00:23:29,000
ข้าแค่หวังว่าถึงตอนนั้น
454
00:23:29,200 --> 00:23:30,360
เสด็จพี่จะไม่ขัดขวาง
455
00:23:30,830 --> 00:23:32,430
ข้าทนไม่ได้หรอกนะ
456
00:23:34,500 --> 00:23:35,500
แล้วข้าทนได้เหรอ
457
00:23:37,730 --> 00:23:40,130
เสด็จพี่ ข้านึกว่าแล้วท่านไม่เปลี่ยน
458
00:23:41,730 --> 00:23:43,630
ถานเอ๋อร์ไม่ว่ายังไง
459
00:23:44,030 --> 00:23:45,360
พวกเราคือเลือดเนื้อเชื้อไขเดียวกัน
460
00:23:45,760 --> 00:23:46,530
แบบนี้ตลอดไป ไม่เปลี่ยนแปลง
461
00:23:48,600 --> 00:23:49,530
มาเสด็จพี่
462
00:23:51,326 --> 00:23:53,900
ข้าแค่ห่วงว่าเจ้าจะเอาแต่แก้แค้น
463
00:23:54,300 --> 00:23:55,930
จนลืมความรู้สึกของตัวเอง
464
00:23:59,130 --> 00:24:00,100
ท่านหมอเทวดา
465
00:24:01,030 --> 00:24:02,700
ท่านไม่ได้แค่จับแค่ชีพจร
466
00:24:02,930 --> 00:24:03,900
แต่ยังจับหัวใจคน
467
00:24:05,760 --> 00:24:06,700
ข้าสับสนพอแล้ว
468
00:24:07,000 --> 00:24:08,030
อย่าพูดอีกเลย
469
00:24:09,200 --> 00:24:10,130
แต่ว่านะเจินจู
470
00:24:10,630 --> 00:24:11,700
ตอนแรกข้าคิดว่า
471
00:24:11,830 --> 00:24:12,430
วันนี้
472
00:24:16,330 --> 00:24:17,630
มีความลับอะไรกันเหรอ
473
00:24:18,330 --> 00:24:19,560
ถึงให้คนอื่นได้ยินไม่ได้
474
00:24:23,630 --> 00:24:25,300
พวกเจ้าสนิทกันขนาดนี้
475
00:24:26,100 --> 00:24:27,200
ทำไมไม่แต่งเข้า
476
00:24:27,330 --> 00:24:29,130
จวนเจี้ยนหนิงอ๋องไปด้วยกันล่ะ
477
00:24:29,730 --> 00:24:32,630
ได้อยู่ด้วยกันตลอดไม่ดีกว่าเหรอ
478
00:24:33,500 --> 00:24:36,300
มาวุ่นวายในจวนกว่างผิงอ๋องทำไม
479
00:24:38,830 --> 00:24:41,160
พี่สาวคงจะเมาเรือจนเวียนหัว
480
00:24:42,730 --> 00:24:44,030
ถึงได้พูดเรื่องที่ไม่ควรพูด
481
00:24:44,230 --> 00:24:46,630
พี่สาวน่าจะกลับไปถามท่านแม่ของท่าน
482
00:24:47,630 --> 00:24:48,930
หรือไม่ก็พระสนมกุ้ยเฟย
483
00:24:50,730 --> 00:24:53,560
เสิ่นเจินจู เจ้าหมายความว่ายังไง
484
00:24:55,760 --> 00:24:58,160
พอเถอะเจินจู เรากลับกันเถอะ
485
00:24:58,560 --> 00:24:59,000
หยุดนะ
486
00:25:01,960 --> 00:25:04,000
เจ้าไม่เห็นข้าอยู่ในสายตาใช่ไหม
487
00:25:05,230 --> 00:25:06,500
มาพูดกับข้าให้รู้เรื่อง
488
00:25:07,400 --> 00:25:07,930
เจินจู
489
00:25:12,300 --> 00:25:12,900
เจินจู
490
00:25:13,200 --> 00:25:14,230
ช่วยด้วย
491
00:25:14,560 --> 00:25:15,400
ช่วยด้วย
492
00:25:15,800 --> 00:25:17,160
เจินจูตกน้ำ
493
00:25:17,500 --> 00:25:19,530
เจินจู เจินจู
494
00:25:20,330 --> 00:25:21,230
ท่านอ๋อง
495
00:25:35,430 --> 00:25:38,330
= พบเจอเพียงชั่วพริบตา =
496
00:25:39,400 --> 00:25:41,760
= ตั้งแต่นั้นมาโชคชะตาก็พลิกผัน =
497
00:25:42,630 --> 00:25:46,160
= ใจหนึ่งก็อยากดึงความรู้สึกนั้นกลับมา =
498
00:25:46,560 --> 00:25:49,100
= ลิขิตสวรรค์มิอาจฝืนตามใจปรารถนา =
499
00:25:51,000 --> 00:25:53,800
= หากไม่รีบตัดใจ =
500
00:25:54,760 --> 00:25:57,230
= แล้วจะให้ข้าบอกลาได้อย่างไร =
501
00:25:57,730 --> 00:26:01,030
= เส้นทางสายนี้อันตรายนัก =
502
00:26:01,600 --> 00:26:04,560
= หากโชคร้าย
เราอาจตกอยู่ในเงื้อมมือศัตรู =
503
00:26:05,430 --> 00:26:08,500
= ความทรงจำครั้งเก่าเนิ่นนาน =
504
00:26:09,360 --> 00:26:12,400
= ยังติดตรึงอยู่ในใจ =
505
00:26:13,160 --> 00:26:20,200
= ราวกับคำพูดมากมาย
ที่ผลักดันให้ข้าเดิมพันในวันพรุ่งนี้ =
506
00:26:21,430 --> 00:26:25,030
= บุญคุณเท่าใด ความคับแค้นใจเท่าใด =
507
00:26:25,300 --> 00:26:28,000
= ที่ถักทอรวมกัน =
508
00:26:28,760 --> 00:26:35,230
= พบเจอเพียงชั่วพริบตา
ก็รับรู้ว่าไม่อาจเปลี่ยนใจ =
509
00:26:37,200 --> 00:26:38,700
เจินจู เป็นไงบ้าง
510
00:26:39,960 --> 00:26:40,430
ท่านอ๋อง
511
00:26:40,730 --> 00:26:41,560
ท่านอ๋องไม่เป็นไรนะ
512
00:26:41,600 --> 00:26:42,200
หม่อมฉันดูหน่อย
513
00:26:43,830 --> 00:26:45,030
ไม่เป็นไรหม่อมฉันก็วางใจ
514
00:26:45,230 --> 00:26:45,530
มา
515
00:26:46,630 --> 00:26:48,530
น้องสาว เจ้าไม่ระวังเลย
516
00:26:49,323 --> 00:26:50,760
ท่านอ๋องกลับกันเถอะเพคะ
517
00:26:50,900 --> 00:26:51,960
เสื้อผ้าเปียกแล้ว
518
00:26:52,000 --> 00:26:52,700
เดี๋ยวเป็นไข้
519
00:26:53,030 --> 00:26:53,530
ไปเถอะเพคะ
520
00:26:56,730 --> 00:26:57,900
จะมัวยืนบื้อทำอะไรอยู่ล่ะ
521
00:26:59,200 --> 00:27:00,019
ยังไม่รีบไปเปลี่ยนชุดอีก
522
00:27:01,100 --> 00:27:02,200
ก่อเรื่องได้ทุกวัน
523
00:27:02,830 --> 00:27:04,000
เสียบรรยากาศหมด
524
00:27:04,760 --> 00:27:06,030
ไปเถอะท่านอ๋อง ไปเร็วเพคะ
525
00:27:10,230 --> 00:27:11,360
บ้าน่ะ บ้าน่ะ
526
00:27:12,800 --> 00:27:14,230
เสิ่นเจินจู เจ้าเอาเรื่องของพวกเขา
527
00:27:14,255 --> 00:27:15,200
มาคิดไปทำไม
528
00:27:16,330 --> 00:27:16,830
เจินจู
529
00:27:32,330 --> 00:27:33,530
เร่งมือหน่อย เร่งมือหน่อย
530
00:27:37,360 --> 00:27:38,030
เอาล่ะ ไปได้ ไปได้
531
00:27:46,830 --> 00:27:47,760
ท่านอ๋อง
532
00:27:48,700 --> 00:27:51,000
ท่านอ๋อง เมื่อคืนบรรทมสบายไหมพ่ะย่ะค่ะ
533
00:27:51,830 --> 00:27:53,960
ไม่เลว หลับสบายมาก
534
00:27:54,430 --> 00:27:55,900
ไม่ได้หลับสบายแบบนี้นานแล้ว
535
00:27:56,300 --> 00:27:58,430
บอกแล้วว่ากลิ่นนี้ได้ผล
536
00:27:59,930 --> 00:28:01,600
ทำไม เปลี่ยนกลิ่นเหรอ
537
00:28:02,960 --> 00:28:04,030
ท่านอ๋องคงไม่ทราบ
538
00:28:04,630 --> 00:28:07,360
ธูปกลิ่นนี้ทำยากมากนะ
539
00:28:08,960 --> 00:28:11,760
กลิ่นนี้น่ะต้องนำไปแช่ในน้ำค้างยามเช้า
540
00:28:12,200 --> 00:28:13,330
จากนั้นก็นำมา
541
00:28:13,400 --> 00:28:14,600
บดเป็นผง
542
00:28:14,930 --> 00:28:16,130
แล้วก็ตากในร่มให้แห้ง
543
00:28:16,500 --> 00:28:18,160
จากนั้นก็เอามาบดอีก
544
00:28:18,330 --> 00:28:19,500
บดให้ละเอียด
545
00:28:19,838 --> 00:28:20,538
จากนั้นก็
546
00:28:20,692 --> 00:28:22,822
ใส่นั่นใส่นี่ แล้วก็ใส่นั่นใส่นี่
547
00:28:23,400 --> 00:28:25,600
ใส่มากไปก็ไม่ได้ ใส่น้อยไปก็ไม่ได้
548
00:28:26,160 --> 00:28:27,560
เป็นอะไรยุ่งยากมากเลยพ่ะย่ะค่ะ
549
00:28:29,560 --> 00:28:30,360
ยุ่งยากมากเลยเหรอ
550
00:28:30,800 --> 00:28:32,400
ธูปหอมกลิ่นนี้ยุ่งยากมาก
551
00:28:32,900 --> 00:28:34,100
แต่ที่ยากที่สุด
552
00:28:34,330 --> 00:28:35,430
น่าจะเป็นน้ำค้างยามเช้า
553
00:28:35,760 --> 00:28:37,330
จะต้องรอให้น้ำค้าง
554
00:28:38,030 --> 00:28:39,530
หยดลงมาทีละหยดแล้วถึงเก็บมา
555
00:28:39,960 --> 00:28:41,900
ชายารองเสิ่นต้องตื่นแต่เช้ามืด
556
00:28:42,130 --> 00:28:42,530
เพื่อที่จะ
557
00:28:44,730 --> 00:28:45,230
จางเต๋ออวี้
558
00:28:46,900 --> 00:28:48,200
เจ้าถูกนางซื้อไปตั้งแต่เมื่อไหร่
559
00:28:49,600 --> 00:28:51,330
ถึงได้เอาเรื่องนี้มาพูดให้ข้าฟัง
560
00:28:52,160 --> 00:28:54,930
ท่านอ๋องโปรดประทานอภัยให้กระหม่อมด้วย
561
00:28:55,030 --> 00:28:56,430
กระหม่อมเป็นคนของท่านอ๋อง
562
00:28:57,630 --> 00:28:59,630
กระหม่อมแค่คิดว่า
563
00:28:59,760 --> 00:29:01,760
ธูปหอมช่วยให้ท่านอ๋องหลับสบาย
564
00:29:01,960 --> 00:29:03,630
และเป็นธูปหอมที่ทำยากมาก
565
00:29:03,760 --> 00:29:05,500
เลยอยากให้ท่านอ๋องรู้
566
00:29:05,730 --> 00:29:06,600
ข้าไม่อยากรู้
567
00:29:07,330 --> 00:29:08,100
เช้านี้ถูกเจ้ากวนใจ
568
00:29:08,200 --> 00:29:09,600
จนหมดอารมณ์แล้ว
569
00:29:10,830 --> 00:29:11,700
ข้าจะออกไปเดินเล่น
570
00:29:13,100 --> 00:29:13,900
ไม่ต้องตาม
571
00:29:14,900 --> 00:29:17,330
แล้ว ท่านอ๋อง ท่านอ๋อง
572
00:29:17,500 --> 00:29:18,560
นี่ แล้วนี่
573
00:29:35,730 --> 00:29:36,730
เจ้าปืนขึ้นไปทำไม
574
00:29:40,900 --> 00:29:41,400
ท่านอ๋อง
575
00:29:48,830 --> 00:29:49,560
อยากตายหรือไง
576
00:29:50,400 --> 00:29:51,300
กี่ครั้งกี่หนแล้ว
577
00:29:51,530 --> 00:29:52,230
ตั้งใจใช่ไหมเนี่ย
578
00:29:53,500 --> 00:29:55,400
ข้าเห็นช่วงนี้
579
00:29:55,530 --> 00:29:56,630
ท่านจิตใจว้าวุ่น
580
00:29:56,960 --> 00:29:58,330
อยากทำอะไรให้ท่านบ้าง
581
00:29:58,900 --> 00:30:00,100
ข้าก็เลย
582
00:30:02,900 --> 00:30:03,760
เสิ่นเจินจู
583
00:30:04,830 --> 00:30:06,400
ชาติก่อนข้าติดค้างอะไรเจ้า
584
00:30:07,560 --> 00:30:08,300
เจ้าชนะแล้ว
585
00:30:10,600 --> 00:30:11,300
เจ้าดีอย่างนี้
586
00:30:12,300 --> 00:30:13,560
ทำให้ข้าใจอ่อน
587
00:30:16,030 --> 00:30:16,560
บอกข้ามา
588
00:30:17,530 --> 00:30:18,960
วันนั้นที่เจ้าเขียนโคลงวางไว้
589
00:30:19,430 --> 00:30:20,160
หมายความว่ายังไง
590
00:30:23,100 --> 00:30:26,130
จากจรไปจากข้า ถวิลหามิหวนคืน
591
00:30:26,760 --> 00:30:29,760
จิตใจข้าขมขื่น ทุกวันคืนทุกระทม
592
00:30:34,030 --> 00:30:35,900
โคลงนั้นเป็นของอาจารย์ข้า
593
00:30:36,830 --> 00:30:38,730
เพียงแต่วันนั้นข้านึกถึง
โคลงบทนี้ของอาจารย์
594
00:30:39,700 --> 00:30:41,160
ก็เลยหยิบพู่กัน
595
00:30:41,700 --> 00:30:42,800
มาเขียนลงไป
596
00:30:44,700 --> 00:30:47,430
จากจรไปจากข้า ถวิลหามิหวนคืน
597
00:30:49,700 --> 00:30:51,530
คือข้าตัดใจจากคนที่อยากลืม
598
00:30:53,200 --> 00:30:54,030
แต่วันนี้
599
00:30:58,560 --> 00:31:02,100
คนที่ทำข้าสับสนคือคนที่ข้าเป็นห่วง
600
00:31:08,960 --> 00:31:09,430
เจินจู
601
00:31:10,300 --> 00:31:12,000
ข้าไม่ใช่คนพูดง่าย
602
00:31:13,300 --> 00:31:14,700
และไม่มีทางทำได้
603
00:31:16,100 --> 00:31:17,900
หากเจ้าปิดบังและหลอกข้าอีก
604
00:31:19,700 --> 00:31:22,160
ข้าจะไม่ให้อภัยเจ้าง่าย ๆ อีกแล้วนะ
605
00:31:23,630 --> 00:31:24,230
รู้ไหม
606
00:32:12,900 --> 00:32:14,300
กลิ่นหอมในห้องข้าเหรอ
607
00:32:17,400 --> 00:32:19,130
ถ้าทำเป็นบุหงาให้ข้าพกติดตัว
608
00:32:19,900 --> 00:32:20,500
จะยุ่งยากไหม
609
00:32:22,100 --> 00:32:23,300
ยุ่งยากไหมก็ไม่ยุ่งยากหรอก
610
00:32:24,500 --> 00:32:25,630
เพียงแต่ข้าคิดว่า
611
00:32:26,130 --> 00:32:27,500
ตงหลางไม่ชอบห้อยของพวกนี้
612
00:32:29,300 --> 00:32:30,130
ถานเอ๋อร์
613
00:32:30,230 --> 00:32:31,730
ห้อยบุหงาลายดอกไม้บาน
614
00:32:31,830 --> 00:32:32,630
เดินไปเดินมา
615
00:32:33,300 --> 00:32:34,530
เจอใครก็คุยอวดเขาไปทั่ว
616
00:32:35,000 --> 00:32:35,900
อย่างภาคภูมิใจ
617
00:32:36,400 --> 00:32:38,430
อะไรกัน เขาก็แค่มีภรรยาทำให้ แต่ข้าไม่มี
618
00:32:44,230 --> 00:32:45,360
ตงหลางลองดมดูสิ
619
00:33:01,760 --> 00:33:02,330
ท่านอ๋อง
620
00:33:02,900 --> 00:33:04,500
นี่เป็นบัญชีเงินเข้าออกของเดือนที่แล้ว
621
00:33:04,830 --> 00:33:05,700
โปรดทอดพระเนตร
622
00:33:16,200 --> 00:33:17,560
มีอะไรหรือเปล่าท่านอ๋อง
623
00:33:19,160 --> 00:33:21,700
เปล่า เพียงแต่นึกขึ้นมาได้
624
00:33:22,430 --> 00:33:23,360
บ่อนหรูอี้
625
00:33:23,760 --> 00:33:25,230
อาจจะเป็นอันลู่ซานที่เป็นคน
626
00:33:25,360 --> 00:33:26,130
เปิดขึ้นเองก็ได้
627
00:33:26,360 --> 00:33:27,300
งั้นก็ต้องมีสมุดบัญชี
628
00:33:27,630 --> 00:33:29,400
ถึงได้มีคนเฝ้าอยู่ตลอด
629
00:33:30,430 --> 00:33:32,760
ท่านอ๋องจะให้หม่อมฉันกับเฟิงเซิงอี
630
00:33:32,930 --> 00:33:34,200
หาทางนำสมุดบัญชีมาหรือไม่
631
00:33:38,100 --> 00:33:38,960
อย่าแหวกหญ้าให้งูตื่น
632
00:33:40,730 --> 00:33:41,960
แอบเปิดกิจการไม่ใช่เรื่องใหญ่
633
00:33:42,600 --> 00:33:43,430
ข้าเองก็มี
634
00:33:44,100 --> 00:33:45,230
เรื่องนี้รู้อยู่แก่ใจ
635
00:33:45,630 --> 00:33:46,300
ข้อสำคัญ
636
00:33:46,730 --> 00:33:48,230
เงินที่คลุมเครือของอันลู่ซานนี้
637
00:33:48,360 --> 00:33:49,100
ไปอยู่ที่ไหน
638
00:33:50,300 --> 00:33:52,130
เมืองฟ่านหยาง ผิงหลู เหอตง
639
00:33:52,230 --> 00:33:53,360
สามเมืองนี้มีเงินในกองทหาร
640
00:33:54,360 --> 00:33:55,700
เพื่อทำศึกกับใคร
641
00:33:56,500 --> 00:33:56,960
และอีกอย่าง
642
00:33:57,300 --> 00:33:57,830
ชี่ตันเหรอ
643
00:33:58,900 --> 00:33:59,200
ใช่
644
00:33:59,800 --> 00:34:01,130
นำเรื่องนี้โยงใยด้วยกัน
645
00:34:01,900 --> 00:34:03,530
ก็จะจัดการกับอันลู่ซานได้
646
00:34:04,500 --> 00:34:06,730
จับตาหลี่เชาเอาไว้ค่อยเปิดโปง
647
00:34:07,560 --> 00:34:08,600
หมายถึงอะไรเพคะ
648
00:34:10,530 --> 00:34:11,400
ถ้าทำให้อันลู่ซาน
649
00:34:11,560 --> 00:34:13,330
รู้สึกว่าบ่อนหรูอี้ไม่ปลอดภัยแล้ว
650
00:34:14,000 --> 00:34:15,160
เขาก็จะต้องย้ายสถานที่
651
00:34:15,900 --> 00:34:17,960
ทุกอย่างที่เกี่ยวข้อง
ก็จะถูกปรับเปลี่ยนใหม่
652
00:34:18,530 --> 00:34:19,760
พวกเขาจะเคลื่อนไหววุ่นวาย
653
00:34:20,430 --> 00:34:21,730
แล้วก็จะจับปลาตอนน้ำขุ่น
654
00:34:22,160 --> 00:34:23,030
แทรกคนของเราเข้าไป
655
00:34:23,900 --> 00:34:25,000
เพคะ ท่านอ๋อง
656
00:34:25,760 --> 00:34:26,100
แต่ว่า
657
00:34:26,200 --> 00:34:26,700
มีอะไรอีก
658
00:34:31,430 --> 00:34:33,030
ท่านอ๋อง หม่อมฉันบังอาจ
659
00:34:33,560 --> 00:34:34,760
ท่านอ๋องจะไม่สืบเรื่องที่
660
00:34:34,900 --> 00:34:35,960
ชายารองเสิ่นไปพบ
661
00:34:36,100 --> 00:34:37,100
คนตระกูลอันจริงหรือเพคะ
662
00:34:37,830 --> 00:34:38,930
ข้าสืบเรียบร้อยแล้ว
663
00:34:39,600 --> 00:34:40,600
เรื่องนี้ไม่ต้องพูดถึงอีก
664
00:34:42,930 --> 00:34:44,030
หม่อมฉันเพียงคิดว่า
665
00:34:44,960 --> 00:34:47,160
ท่านอ๋องประมาทชายารองเสิ่นเกินไป
666
00:34:47,560 --> 00:34:48,700
เรื่องนี้อาจไม่ปลอดภัย
667
00:34:49,200 --> 00:34:49,930
เกรงว่า
668
00:34:50,160 --> 00:34:52,330
นี่เจ้ากำลังเข้ามาวุ่นวาย
เรื่องในบ้านของข้าเหรอ
669
00:34:54,100 --> 00:34:54,930
หม่อมฉันมิบังอาจ
670
00:34:55,830 --> 00:34:57,500
หม่อมฉันเพียงเป็นห่วงท่านอ๋อง
671
00:35:02,800 --> 00:35:04,330
ท่านแม่ทัพให้ข้าน้อย
มาแสดงความยินดีกับฮูหยิน
672
00:35:04,530 --> 00:35:05,800
ที่คืนดีกับกว่างผิงอ๋องได้
673
00:35:06,200 --> 00:35:08,130
ตำแหน่งชายาเอกอยู่ไม่เกินเอื้อมแล้ว
674
00:35:09,600 --> 00:35:12,300
แม่ทัพอันเป็นห่วงเป็นใย
เจินจูซาบซึ้งยิ่งนัก
675
00:35:13,030 --> 00:35:15,730
ฮูหยิน ข้าน้อยมีข่าวมาบอก
676
00:35:16,300 --> 00:35:18,030
ขอฮูหยินนำข้อมูลในมือมาแลกด้วย
677
00:35:59,200 --> 00:36:00,600
ข้าเข้าไปในห้องหนังสือ
678
00:36:00,760 --> 00:36:02,730
ดูเหมือนท่านอ๋องสืบเรื่องคนบ้านตระกูลอัน
679
00:36:02,830 --> 00:36:03,730
ชื่อหลี่เชา
680
00:36:06,130 --> 00:36:06,830
ยังมีอย่างอื่นอีกไหม
681
00:36:07,400 --> 00:36:09,100
อย่างอื่นเหรอ ไม่มีแล้ว
682
00:36:09,730 --> 00:36:11,360
ท่านอ๋องยังสืบไม่ได้ความอะไร
683
00:36:11,730 --> 00:36:13,200
และไม่พอใจมากที่ยังสืบไม่คืบหน้า
684
00:36:15,030 --> 00:36:17,760
ข้อมูลนี้แลกข่าวของใต้เท้าได้ไหม
685
00:36:19,400 --> 00:36:20,800
หากฮูหยินทำได้อย่างนี้
686
00:36:21,130 --> 00:36:22,430
ท่านแม่ทัพยินดีจะช่วย
687
00:36:22,560 --> 00:36:23,230
สืบเบาะแสแน่
688
00:36:27,130 --> 00:36:27,960
ฮูหยินดูนี่
689
00:36:32,200 --> 00:36:32,830
นี่อะไร
690
00:36:34,030 --> 00:36:34,760
ร้านค้าเหรอ
691
00:36:35,200 --> 00:36:36,000
เราพบป้าย
692
00:36:36,130 --> 00:36:37,160
ร้านค้าเหล่านี้ในเมืองหลวง
693
00:36:37,700 --> 00:36:38,830
ที่ซ่อนป้ายลวดลายเดียวกัน
694
00:36:39,200 --> 00:36:40,330
ไม่น่าบังเอิญ
695
00:36:40,760 --> 00:36:42,300
แต่สืบแล้วกลับไม่พบอะไร
696
00:36:42,900 --> 00:36:44,700
ร้านค้าเหล่านี้ทำกิจการต่าง ๆ กัน
697
00:36:45,300 --> 00:36:46,600
เถ้าแก่ก็ไม่ได้มีอะไรที่เหมือนกัน
698
00:36:47,330 --> 00:36:48,200
ไม่ใช่แค่ในเมืองหลวง
699
00:36:48,530 --> 00:36:49,330
ที่เมืองอื่นก็มี
700
00:36:49,430 --> 00:36:50,900
ร้านค้าที่มีป้ายลวดลายพวกนี้ด้วย
701
00:36:51,600 --> 00:36:53,600
ดังนั้นเบื้องหลังน่าจะมีองค์กรลับซ่อนอยู่
702
00:36:54,360 --> 00:36:56,330
และองค์กรนี้จะต้องมีผู้บงการอยู่เบื้องหลัง
703
00:36:57,100 --> 00:36:58,630
ตอนนี้เรายังไม่พบตัวการใหญ่
704
00:37:08,200 --> 00:37:09,830
ยิ่งสืบก็ยิ่งรู้สึกกลัว
705
00:37:11,360 --> 00:37:12,760
ตระกูลเสิ่นของเรามีคุณธรรม
706
00:37:13,430 --> 00:37:14,330
จะไปเกี่ยวข้องกับ
707
00:37:14,430 --> 00:37:15,760
ผู้มีอิทธิพลได้ยังไง
708
00:37:16,760 --> 00:37:17,830
เขาเป็นใครกันแน่
709
00:37:18,960 --> 00:37:20,960
คุณหนูสงสัยหานกั๋วฮูหยิน
710
00:37:21,100 --> 00:37:22,760
ที่อาศัยบารมีกุ้ยเฟยไม่ใช่เหรอเจ้าคะ
711
00:37:23,400 --> 00:37:25,200
อิทธิพลของกุ้ยเฟยกับมหาเสนาบดีหยาง
712
00:37:25,400 --> 00:37:26,730
ยิ่งใหญ่เกินใคร
713
00:37:28,560 --> 00:37:29,400
แต่แค่ทำเพื่อ
714
00:37:29,425 --> 00:37:31,030
ตำแหน่งชายาเอกของชุยฉ่ายผิงเหรอ
715
00:37:32,100 --> 00:37:33,430
คุ้มค่ากับการทำขนาดนี้เลยเหรอ
716
00:37:37,960 --> 00:37:38,400
ไม่
717
00:37:39,160 --> 00:37:40,600
มันไม่ง่ายอย่างนั้น
718
00:37:44,030 --> 00:37:46,160
ตอนนั้นพวกเขารื้อข้าวของทุกอย่างในบ้าน
719
00:37:46,630 --> 00:37:48,200
แต่เหมือนไม่มีอะไรหายไป
720
00:37:50,160 --> 00:37:51,700
พวกเขาต้องหาอะไรสักอย่างอยู่
721
00:37:53,030 --> 00:37:55,200
คุณหนู ตอนนี้คิดไปก็ไม่มีประโยชน์
722
00:37:55,760 --> 00:37:57,930
เอาไว้ครั้งหน้ามีโอกาสเข้าวัง
723
00:37:58,160 --> 00:37:59,700
หาที่มาของป้ายคำสั่งนั่น
724
00:38:00,030 --> 00:38:01,930
บางทีอาจจะพบตัวคนร้าย
725
00:38:04,560 --> 00:38:06,530
อำนาจในวังหลวงซับซ้อนมาก
726
00:38:07,300 --> 00:38:09,160
ต่อไปพวกเรายิ่งต้องระวังตัว
727
00:38:12,200 --> 00:38:14,330
ตอนแรกข้านึกว่าแผนของแม่ทัพอัน
728
00:38:14,830 --> 00:38:17,430
เป็นเพียงการต่อสู้กับข้อความใส่ร้าย
729
00:38:18,330 --> 00:38:19,930
แต่มาวันนี้เห็นท่าทางคนนั้น
730
00:38:21,600 --> 00:38:22,160
เกรงว่า
731
00:38:24,230 --> 00:38:25,530
แม่ทัพอันจะเป็นคนที่มี
732
00:38:25,630 --> 00:38:26,700
จิตใจชั่วร้ายจริง ๆ
733
00:38:27,630 --> 00:38:28,560
แล้วที่แม่ทัพอัน
734
00:38:28,700 --> 00:38:31,100
ให้พวกเราหาข้อมูลในราชสำนักให้เขา
735
00:38:31,600 --> 00:38:32,560
ก็เท่ากับว่า
736
00:38:33,230 --> 00:38:34,430
แม้จะต้องแก้แค้น
737
00:38:35,100 --> 00:38:36,430
แต่ถ้าต้องเลือก
738
00:38:37,030 --> 00:38:39,200
ข้าก็คงมิอาจทำผิดต่อต้าถัง
739
00:38:39,360 --> 00:38:40,500
และราษฎรต้าถังได้
740
00:38:43,800 --> 00:38:44,330
ท่านพี่อัน
741
00:38:47,030 --> 00:38:47,530
ท่านแม่ทัพ
742
00:38:53,730 --> 00:38:55,830
หลี่ชู่ ให้คนสืบเรื่องของเจ้า
743
00:38:56,730 --> 00:38:58,000
ข้าก็รู้สึกว่า
744
00:38:58,160 --> 00:39:00,400
สองวันนี้มีคนสะกดรอยข้าตลอดเวลา
745
00:39:00,900 --> 00:39:03,900
ข้าจึงไม่กล้าผลีผลามออกไปที่บ่อน
746
00:39:06,100 --> 00:39:06,530
ท่านพี่อัน
747
00:39:07,160 --> 00:39:08,200
ดูอย่างนี้แล้ว
748
00:39:08,360 --> 00:39:11,330
ไม่ช้าก็เร็วบ่อนหรูอี้คงต้องถูกสืบพบ
749
00:39:14,000 --> 00:39:14,630
ท่านแม่ทัพ
750
00:39:15,200 --> 00:39:17,360
ปีนี้กิจการลับของท่านแม่ทัพ
751
00:39:17,530 --> 00:39:18,600
มีเพิ่มขึ้นมาไม่น้อย
752
00:39:19,300 --> 00:39:20,700
ข้าจึงคิดว่า
753
00:39:20,900 --> 00:39:22,030
บ่อนหรูอี้ก็เริ่มจะ
754
00:39:22,200 --> 00:39:24,500
ปิดหูปิดตาคนยากขึ้น
755
00:39:24,700 --> 00:39:26,730
น่าจะเริ่มเตรียมการ
756
00:39:27,130 --> 00:39:28,430
หาที่ตั้งแห่งใหม่ได้แล้ว
757
00:39:29,200 --> 00:39:31,930
ไม่กี่วันก่อนข้าได้นำ
สมุดบัญชีทั้งหมดกลับมาที่จวน
758
00:39:32,030 --> 00:39:33,160
เห็นว่าจำเป็น
759
00:39:33,400 --> 00:39:36,730
ที่จะต้องเก็บกวาดบ่อนหรูอี้ให้หมดจด
760
00:39:37,030 --> 00:39:38,760
แล้วติดต่อทำการ
761
00:39:38,785 --> 00:39:41,200
หาที่ตั้งทำการแห่งใหม่ในทันที
762
00:39:41,900 --> 00:39:42,600
ฝ่าบาท
763
00:39:43,700 --> 00:39:46,700
ให้ข้ากับน้องสื่อรั้งอยู่ที่
764
00:39:46,960 --> 00:39:48,760
ตำหนักหัวชิงอีกสองสามเดือน
765
00:39:49,230 --> 00:39:52,000
เรื่องที่นี่มอบให้เจ้าไปจัดการก็แล้วกัน
766
00:39:52,530 --> 00:39:55,930
ข้าเขียนสาสน์ลับไปให้กับชี่ตันอ๋อง
767
00:39:56,200 --> 00:39:57,700
คิดว่าเขาน่าจะได้รับแล้ว
768
00:39:58,000 --> 00:39:59,000
เขาก่อเรื่องเมื่อไหร่
769
00:39:59,300 --> 00:40:00,600
ข้าก็จะได้ทูลขอ
770
00:40:01,430 --> 00:40:02,200
กลับลั่วหยาง
771
00:40:03,430 --> 00:40:04,600
เรื่องที่นี่
772
00:40:05,630 --> 00:40:07,200
ก็จัดการให้เรียบร้อย
773
00:40:07,630 --> 00:40:08,800
ก่อนที่ข้าจะไปจากเมืองหลวง
774
00:40:08,960 --> 00:40:09,700
ครั้งนี้
775
00:40:09,830 --> 00:40:11,000
บ่อนหรูอี้แขวนป้ายว่า
776
00:40:11,130 --> 00:40:11,630
ปิดซ่อมแซม
777
00:40:11,930 --> 00:40:13,330
ประตูด้านหลังมีคนคอย
778
00:40:13,430 --> 00:40:14,130
ขนของออกตลอดเวลา
779
00:40:18,930 --> 00:40:19,830
มีความเคลื่อนไหวจริง ๆ
780
00:40:21,130 --> 00:40:22,530
จับตาดูพวกเขาว่าจะย้ายไปที่ไหน
781
00:40:23,160 --> 00:40:24,760
และหาวิธีแทรกซึมคนของเราเข้าไป
782
00:40:26,300 --> 00:40:27,030
ไม่ต้องรีบร้อน
783
00:40:27,830 --> 00:40:29,100
ค่อย ๆ เป็น
784
00:40:29,830 --> 00:40:30,560
ค่อย ๆ ไป
785
00:40:33,030 --> 00:40:33,960
ตงหลางดูสิ
786
00:40:34,130 --> 00:40:34,960
ชอบลายไหนเหรอ
787
00:40:47,400 --> 00:40:47,930
ท่านอ๋อง
788
00:40:51,400 --> 00:40:52,600
ท่านรองเหอมีเรื่องอะไร
789
00:40:53,200 --> 00:40:54,200
ท่านอ๋องเพิ่งหลับไป
790
00:40:54,700 --> 00:40:56,330
ข้าเห็นว่าช่วงนี้เขาเหน็ดเหนื่อย
791
00:40:56,760 --> 00:40:57,330
ถ้าหาก
792
00:40:57,500 --> 00:40:58,330
เรื่องนี้สำคัญ
793
00:40:58,760 --> 00:41:00,400
ชายารองเสิ่นคิดแทนท่านอ๋องไม่ได้
794
00:41:11,160 --> 00:41:11,760
มีเรื่องอะไรเหรอ
795
00:41:17,900 --> 00:41:18,960
ไปคุยในห้องหนังสือ
796
00:41:19,830 --> 00:41:20,330
เพคะ
797
00:41:31,330 --> 00:41:31,900
ลายนี้สวย
798
00:41:32,300 --> 00:41:33,030
ข้าชอบลายนี้
799
00:41:40,000 --> 00:41:41,800
เมื่อกี้เจ้าแอบมองข้าใช่ไหม
800
00:42:08,930 --> 00:42:13,420
ความฝันในวันวาน ฝันประทับไว้ยาวนาน
801
00:42:14,000 --> 00:42:17,860
ยามตื่นจากราตรีอันแสนสุข
802
00:42:18,530 --> 00:42:22,530
เรื่องราวในวันวาน เรื่องราวที่ยากจะไขว่คว้า
803
00:42:23,130 --> 00:42:26,660
มิอาจทนบรรเลงบทเพลงลาจาก
804
00:42:27,400 --> 00:42:31,260
ยกจอกสุราดับทุกข์
805
00:42:32,060 --> 00:42:35,260
ทุกข์ที่อยู่ในใจ
806
00:42:35,600 --> 00:42:38,330
มิต้องรั้งไว้
807
00:42:38,930 --> 00:42:42,600
มิต้องถามไถ่
808
00:42:44,460 --> 00:42:49,060
ลมวสันต์พัดผ่าน ฝนสารทส่งทุกข์
809
00:42:49,530 --> 00:42:53,260
เพียงพริบตาก็หนาวแล้ว
810
00:42:53,660 --> 00:42:57,860
เป็นตายหน้าตำหนัก เชยชมยอดไม้
811
00:42:58,460 --> 00:43:02,000
กลัวเพียงแต่ท้ายที่สุด
812
00:43:02,730 --> 00:43:06,660
กลิ่นหอมยังคงอยู่
813
00:43:07,530 --> 00:43:10,530
ทว่าเรื่องราวสิ้นสุดแล้ว
814
00:43:11,400 --> 00:43:13,260
กาลเวลาผันเปลี่ยน
815
00:43:14,400 --> 00:43:17,400
มิอาจเรียกร้องได้
816
00:43:19,060 --> 00:43:22,860
ดวงใจทุกข์ตรม ไร้ซึ่งวาสนา
817
00:43:23,260 --> 00:43:26,860
การแยกจากเกิดขึ้นอีกครั้ง
818
00:43:27,660 --> 00:43:30,730
เก็บซ่อนไข่มุกเม็ดหนึ่ง
819
00:43:31,200 --> 00:43:34,930
ชมทิวทัศน์เป็นเพื่อนข้า
820
00:43:36,460 --> 00:43:40,800
อาลัยหาผืนฟ้าสารทฤดู
821
00:43:41,400 --> 00:43:45,060
ใบไม้ร่วงหล่นบนผืนน้ำแข็งในวันวาน
822
00:43:45,860 --> 00:43:48,330
อยู่รอคอยเจ้า
823
00:43:48,800 --> 00:43:52,530
ดวงใจที่อยู่ไกลสุดฟ้ากลับมาอยู่ในมือ
84830
