All language subtitles for Titanic 1953-DUTCH=1080p BluRay HEVC x264 BONE

ALLE NAVIGATIEGEGEVENS
IN DEZE FILM

DE GESPREKKEN,
INCIDENTEN EN ANDERE DETAILS

KOMEN LETTERLIJK UIT DE IN 1912
VERSCHENEN ONDERZOEKSRAPPORTEN

VAN HET AMERIKAANSE CONGRES
EN DE BRITSE KAMER VAN KOOPHANDEL

"Een behouden vaart."

Mr en Mrs John Jacob Astor,
passagiershut A-56.

- Niet de chicste. Alleen blauwe klokjes.
- Kijk eens.

"Uit de bossen van Windsor Castle." Tjonge.

Dikke room voor Mr Benjamin Guggenheim.
Zet maar in de ijskast.

"Behouden vaart, Mr Guggenheim."

"Behouden vaart."
Het wordt eentonig.

"Kapitein EJ Smith."
Breng deze naar de brug en snel een beetje.

"Mr en Mrs Straus."

Met die lui van het vasteland erbij
zijn er 2200 aan boord.

Er hangt een dikke mist,
maar dat klaart op zee wel op.

Cherbourg-New York.

- Via de Grotecirkelroute.
- De zuidelijke.

Een goed begin.
De thee is voortreffelijk.

We weten dat u met beleid zult varen,
maar een recordtijd zou niet slecht zijn.

Het zijn prima motoren.
Anders nog iets?

Er valt niet veel te zeggen, behalve succes.

- Ik wou dat ik mee kon.
- Misschien volgende keer.

Maar dat is niet de eerste reis.

- Voor u.
- Zeker een extra hemd van m'n vrouw.

"Van Henry Evans, Benbecula, de Hebriden."

Kapitein Henry Evans.
Ik dacht dat die dood was.

Die wapperde aan de mast van de oude
Star of Madagascar, zo'n 40 jaar geleden.

Ik monsterde aan als leerjongen.
Het was een puike boot.

Zullen we haar hijsen?

Ze voldoet niet aan de huidige normen,
maar in top ermee.

Mr Sanderson.

Ziet er goed uit.

Het bevoorradingsschip komt eraan.

Mr Sanderson gaat ermee aan wal.
Breng hem naar de loopplank.

- Ik laat het schip aan u over.
- Tot ziens.

Aan het roer.
Recht zo die gaat.

Julia.

Sandy. Ik dacht dat je in Biarritz was.

M'n mooie Julia,
Biarritz is een vies woord.

- Hoeveel heb je verloren?
- M'n broek is geleend.

- Waar is je man?
- Niet komen opdagen.

Dan kunnen we ons mooi misdragen.

Ik heb helaas de kinderen bij me.

Je zou toch een huis
in Deauville nemen?

Toch maar niet.
Annette. Norman.

Ze bedoelt "hallo".

Goedemiddag. Ik moet naar stuurboord
om de Marconi-antenne te zien.

Blijf hier, dan haal ik 'n stoel.

Ik ben niet de eerste vrouw
die in verwachting is.

Voor mij ben je dat wel.

Als u een stoel wilt,
u mag m'n koffer wel gebruiken.

- Dank u.
- Mr Astor, ik ben Earl Meeker.

- Dank u.
- Ik zoek de meid van Widener.

Is de meid van Mrs Widener er ook?

- Volgens mij daar ergens.
- Ik zoek de meid van Widener.

Dan moet je mij niet hebben. Ik heb zoveel
meiden dat sommige meiden meiden hebben.

Ik kan 't hem niet kwalijk nemen.

Ik heb nou eenmaal geen rijkeluisgezicht.

Ik verblind de mensen met m'n penning.

Ik ben Maude Young,
van de Montana loodmijnen.

Zeeziek? Is dat een goed middel?

Je lost er niets mee op.

Niet rennen, niet dringen.

Pak even aan.

Hou je passagekaart bij de hand.

Ik ben Richard Ward Sturges.
Ik wil mee.

Met de Titanic?
Sorry, maar deze reis zit al sinds maart vol.

Proficiat.
Maar ik moet echt aan boord.

Ik zou u wel willen helpen, maar het kan niet.

- Bent u Spaans?
- Baskisch.

Uit het wijngebied.
We gaan naar Californië of Oregon.

Druiven telen, goede wijn maken.

- Hebt u grond?
- We kopen een lapje.

Hebt u niet liever een flinke lap?
Geef mij dat ticket,

dan geef ik u genoeg geld
om vijfmaal zoveel land te kopen.

Er is niets te maren.

Hij kan over een week of wat met de volgende
boot komen. Een boot is een boot.

Ik kan het ook iemand anders vragen.

Denkt u eens in. Hoeveel jaar zou u
erover doen om 40 hectare te kopen?

Houdt u gerust even een stammen-
bijeenkomst om uw vrouw om te praten.

Dank u wel, Mr...

- Uzcadum.
- U bewijst me een enorme gunst.

Voorraadschip langszij.
Klaar om aan boord te gaan.

Beman de valreep.

Moet je die met die bontmuts zien.

- Die is voor mij. Jij mag die daar achter.
- Geen gekibbel. Er zijn er genoeg.

Vooruit.

Ik ben Giff Rogers, uw hofmeester.
Zal ik uw koffer dragen?

Moet jij niet naar school?

Kom, dan zijn we de meute voor.

Drank en loten voor de eerste wacht.

We doen het eerlijk.
Vooruit.

Daar gaat ie, kerels.

- Laat maar. Lightoller boft weer.
- Zoals gewoonlijk.

Mr Murdoch, Mr Wilde, Dan,
flessen van tafel. Ik trakteer.

Alle passagiers aan boord.
Op uw post.

Daar ga je, ouwe.

Denk erom, eerste wacht,
eerste met de vrouwtjes.

Stook alle ketels.
Aanpoten, maatjes. Kromme ruggen.

Langzaam vooruit.

Recht zo die gaat.

Volle kracht vooruit.

- Brug vraagt om volle kracht vooruit.
- Akkoord. Doe maar.

Geef hem van katoen.

Iedereen op z'n post.
Voor- en achtersteven vrij.

Prima, Mr Lightoller.
Loods haar het zeegat uit.

U mag hier niet komen.
Dit is eerste klas.

Dan zal ik me netjes gedragen.

Mr Sturges, u kent me niet meer,
maar ik zat op de Queen Alexandria.

Natuurlijk. Jij bent Emma en je dochter
is met een tandarts uit Plymouth getrouwd.

- Welke hut heeft Mrs Sturges?
- Passagiershut A-52/54. Hier.

- Ze zitten nu aan tafel.
- Richard.

-John. Madeleine, m'n mooie pauwtje.
- Wat 'n verrassing.

Mag ik een hemd lenen
en je scheermes gebruiken?

Ik heb verder niks bij me.
Ik had nogal haast.

Ga je gang. Pak alles watje nodig hebt.

Als je Julia ziet, zeg dan niet
dat ik aan boord ben. Dat zeg ik liever zelf.

Jean Pablo Uzcadum?

Met z'n vleugels klapperen?"

Mama, je had moeten klagen.
Het is een slechte tafel.

We kennen hier niemand.

Flink zijn.
Dat zijn de teleurstellingen des levens.

Hofmeester, waar is de tafel van Mrs Sturges?

Kijk, moeder.

Kijk, kijk.
Niets dan aardige mensen aan boord.

- Hallo, Mr Sturges.
- Richard.

Pommery, 1892.

Mrs Straus, let op die oude vos.
Hij voert wat in z'n schild.

Vader, hoe komt u aan boord?

Door de achterdeur.
Fijn om je te zien, jongen.

- Hallo, Sandy.
- Wordt er misschien toch gebridged.

Mrs Widener. George.

- Annette.
- Vader.

Julia. Jullie zien er allemaal fantastisch uit.
Dit zal leuk worden.

- Ik zorg morgen voor 'n betere tafel.
- Fijn dat u er bent.

Ik stuur je plannen toch niet in de war?
Ik kan bij Norman pitten.

Heerlijk dat je toch kon komen.

- M'n familie zal blij zijn.
- Dat maakt het feest nog beter.

Kan ik opa een bericht laten sturen
door de marconist?

Dat is een goed idee. Ga maar gauw.

Nu niet, dank je.
Ik neem wel een broodje in de bar.

Wil je een omslagdoek
voor je moeder halen?

Ja, lieverd.

Er is iets aan u, paps. Ik weet het al.
Ik heb u nog nooit zonder bloem gezien.

Drink je koffie op, Julia.

Ik zal je op het dek vertellen
wat ik van je optreden vond.

Ik wil m'n koffie niet snel opdrinken
en ik zit niet op jouw mening te wachten.

Het is dat ik toevallig naar huis heb gebeld.

Verklaar waarom je m'n kinderen ontvoert.

- Ik red ze.
- Waarvan?

- Van jou.
- Dat dacht ik al.

Die familiereünie is een smoes
om ze mee te nemen.

Ja, en ze gaan nooit meer terug.

Ze worden niet meer
van hotel naar hotel gesleurd.

Wat is daar mis mee als het tophotels zijn?

Wees rationeel.
We zijn Amerikanen. We horen in Amerika.

We zeulen al jaren door Europa
naar alle goede plekken.

Winter in St. Moritz,
dan Deauville, zomer...

Elk jaar dezelfde belachelijke kalender.

- Kijk naar Annette.
- Ik ben trots op haar.

Ze is onderhoudend, scherpzinnig,
sierlijk en stijlvol.

Ze is een arrogant nest.

Dus jij sleurt haar terug
naar het glorieuze Mackinac, Michigan.

Maak het maar belachelijk.

Maar daar gaat ze wel naartoe. Een lelijk,
aangenaam huis dat naar seringen riekt.

Ze wordt heus geen slons.
Ze leert er tientallen jongens kennen.

Ik wil iets beters voor haar
dan een handelsreiziger in hout.

Ik weet best wat jij wil.

Ik heb nog nooit 'n gelukkig internationaal
huwelijk gezien.

Ik ben misschien wat enthousiast,
maar wil je...

Vanavond niet.
Wil je nog koffie?

En zal Annette je dankbaar zijn
als ze mee moet naar de rimboe?

Op den duur. Wat Norman betreft,
kan ik je dit zeggen:

Er zal niet elke ochtend
een rijtuig voor hem klaarstaan.

Van nu af aan loopt hij maar naar school.

Ik had het kunnen weten.

Twintig jaar geleden dacht ik
dat ik 'n meisje kon beschaven

dat haar hoeden
bij 'n postorderbedrijf kocht.

Maar niks hoor. En denk maar niet
dat ik er nooit spijt van heb gehad.

Ik moet zeggen,
je bent tenminste altijd eerlijk geweest.

Is deze goed?
Waar is vader?

Laat maar. Het is bedtijd.
Het is 'n lange dag geweest.

Ik heb het telegram verstuurd.

Mooi.

Nou...

- Eén potje dammen voor het slapengaan?
- Goed.

Geen meeuwen meer.
Het blijft een raadsel.

Van al die miljoenen vissen in zee
is er niet een waar je wat voor voelt.

Maar een vogel is meteen je beste vriend.

Ik zal je er even aan herinneren
op wat voor boot je werkt.

"Mr James J Hays, aan boord van de Titanic."

In New York wacht er een privé-trein op hem.

- Handig. Die heeft altijd plaats.
- "Mr Benjamin Guggenheim."

"Gravin Rothes. Lady Duff Gordon.
Kolonel Archibald Butts."

Op m'n vorige schuit kregen we
alleen maar weerberichten.

Een formulier, graag.

- De punt is afgebroken.
- Zal ik het voor u noteren?

Ik doe het zelf wel.

Misschien kunt u...

Het is aan m'n broer.

Mr Frank Healey,
Boylston Street 689, Boston.

Ik kom naar huis.

Ik denk dat je de familie moet vertellen

dat de autoriteiten in Rome vorige week...

Ik heb het genoteerd.

Zeg maar...

Ik kom straks wel terug.

De bar gaat pas om half twaalf open.
Dat zijn de regels op Britse schepen.

Dat was ik vergeten.

- Wilt u wat bouillon?
- Nee, dank je.

Hij heeft geen interesse.

Hij heeft z'n diner en ontbijt
ook al overgeslagen.

- Wat scheelt eraan?
- Ik ken die blik.

- Hij is op de loop.
- Voor een vrouw?

Daar loopt hij te snel voor.

- Wat is dat voor opstootje?
- Het zijn evangelisten of dobbelaars.

Koop loten voor de ankerloterij.
Betaal tien dollar en win er 600.

Wacht even.
Daar moet ik bij zijn.

- Hoe werkt 't?
- Trek 'n nummer.

De minuut wanneer het anker zakt, wint.

Vijf.

Probeer het maar, Mr Straus.
Trek een goede.

Trek 'm maar, moeder.

- Wat is ons geluksgetal?
- Zeventien.

Tom, doe jij het even.

Morgen. Ze verkopen beneden loten
voor de ankerloterij.

Had u het gezien?
Zal ik er een voor u halen?

Nee, dank je.
Ik ben niet zo'n gokker.

- Wilt u wat soep? Lekker warm.
- Nee, dank je. Ik heb net gehad.

Dit is voor Purdue,
een college in Indiana.

- Iedereen denkt dat 't Princeton is.
- Juist ja.

Ze heet Annette, en ze is bijna achttien.

- En ik vind haar ook mooi.
- Nu u het zegt,

onze eerste ontmoeting verliep niet zo best.

Toen ik vroeg of ik bij haar mocht zitten, zei
ze dat ze nog liever tot New York zou staan.

- Hoe heet je?
- Giff Rogers. Gifford is 'n familienaam.

Een van ons moest een Gifford zijn.

Sorry. Ik doe altijd te amicaal.

- Ga zitten.
- Ik zit bij het tennisteam.

We hebben met Pasen tegen Oxford gespeeld.
Alles verloren.

- Komt ze op het bal?
- Ze is dol op muziek.

Ik laat m'n pak persen.

Nog niks veranderd. Jonge mannen
laten nog steeds hun pak persen.

Mrs Sturges, wilt u
een goed woordje voor me doen?

"Toen ik 21 was,
zei een wijs man mij:

"'Wees gul met kroon en gienje,
maar zuinig met je hart.

"'Wees gul met edelstenen,
maar zuinig met de liefde.'

"Maar ik was 21
en doof voor zulk een raad.

"Toen ik 21 was,
hoorde ik dat hij zei:

"'De boezem van 't hart
wordt niet ijdel gegeven.

"'Het wordt betaald met menig zucht,
betaald met eeuwig berouw."'

Heel mooi, maar gelooft u dat echt?

Voor mij weet ik het niet,
maar als ik een tennisser uit Purdue was,

dan zou ik er geen woord van geloven.

Een ferme uit de klei getrokken knul.
Ben je voor Annette aan het ronselen?

Jij bent vroeg.

Ik moest op zoek naar kleren.
De winkel heeft alles.

- Vast een smoking.
- Hij is vanavond klaar.

Dus het leven kan verder.

Goedemorgen, Annette.

Ik dacht dat je de koffie was.
Hoe laat is 't?

Elf uur.
Een nieuwe dag gloort aan de einder.

Ik rammel van de honger.

Je broer ruimt ook nooit op.
Waar is hij?

Waar is m'n ontbijt?
Hij ging het tijden geleden bestellen.

Prachtig. Lanvin?

Deze is van Lucille, denk ik.

Je moeder heeft alles ingepakt.

Sommige vallen misschien
wat uit de toon in Mackinac.

Maar er zijn genoeg praktische kleren.

Alleen hoge hakken?
Daar kun je niet op lopen.

Als we aankomen,
moet je lage schoenen voor haar kopen.

Grindstampers.
Ze heeft nog veel meer nodig.

Zonde van het geld voor zo'n kort bezoek.

Daar hebben we het nog wel over. Sta op.

Zoals je moeder zegt, de ochtend gloort.

Dank je, Emma.
Je wangen gloeien in de zilte lucht.

Ziezo.

Zal ik je bokking fileren?

- Is het de 12e of de 13e?
- De 13e.

Ze beginnen net aan de lunch
in die kamer met zicht op de fontein.

De reumatische prinses
onder de kristallen kroonluchter.

En Mr Paderewski
die klaagt over de tocht.

Aan de tafel pinkt een jongeman
naast een lege stoel een traan weg.

Vast 'n kristallen traan.
Wat heb je hem wijsgemaakt?

Ik heb hem een briefje gestuurd.

- Kom.
- Heb ik iets gemist?

Het is vast in orde als je moeder het
aan ze heeft uitgelegd.

- Wat uitgelegd?
- Wat maakt een feestje uit?

Een lunch bij Metternich
is niet bepaald een barbecue.

Waarom wist ik niet dat ik was uitgenodigd?

Je moeder is verstandig.

Ze dacht misschien dat er wat zou gebeuren
met de jonge meneer.

Dat vreesde ik inderdaad.
Het is een arrogante kwal.

Daar zit wat in,
maar hij is wel 'n begerenswaardige kwal.

Weinig knapen zijn familie
van Metternich én Rothschild.

Ik vond het geen kwal. Ik snap niet waarom
we niet een week later konden vertrekken.

Niet zo brutaal.
Het ging niet om een of twee weken.

Dit was een geschikt moment
om vaarwel te zeggen.

- Vaarwel?
- Helaas wel.

Vaarwel, Oude Wereld.

Je vader bedoelt dat ik je
voorgoed mee naar huis neem.

Ik zie niets in een voorbeschikt huwelijk
of een leven lang alle bals aflopen.

Vader, ik wil u een ding vragen:
Keurt u dit wel goed?

Je weet dat ik dol op je ben.

Blijft u ook voorgoed in Michigan?

Ik ben hopeloos vastgeroest
in m'n levenswijze.

- Wanneer gaat u terug?
- Met de volgende boot.

Dan ga ik met u mee.

Moeder, ik hou heel veel van u,
maar ik woon in Parijs.

Bedankt voor je hulp.

Nu snap je waarom ik wat meer respijt wilde.

Laten we om de lieve wil niet kibbelen.

Dat is nu juist zo tragisch.
Was die lieve wil er maar.

- Snel. Ons eerste partijtje is om half 12.
- Wat voor partijtje?

- Het sjoeltoernooi. Ik heb ons opgegeven.
- Mooi. Wij zijn favoriet.

Ik ga me verkleden voor het diner.
Zet om tien uur de nieuwe koers in.

Wat betekent dit?

- We hebben te weinig Verrekijkers.
- Hoe dat zo?

Geen idee. Er zijn er genoeg voor de brug,
maar niet voor de uitkijk en 't kraaiennest.

Vul een aanvraagformulier in,
dan halen we ze op in New York.

- Het is mooie stof.
- Een prachtig pak.

Ik zei dat de stof mooi was.
Je hebt het snel gedaan. Bedankt.

Ik heb een zakdoek nodig.

We moeten onze dames ophalen.

Mag ik in de hut eten?

We zitten aan de kapiteinstafel.

Daarom juist. Ik voel me niet op m'n plaats.

Er zitje iets dwars. Voor de draad ermee.

O, niets.

Gaat het hierom?

Er zijn twee jongens aan boord die kleiner
zijn dan ik maar een lange broek dragen.

Je bent stiekem gegroeid
terwijl ik niet oplette.

Zo kan ik een jongeman
niet de winkel uit laten lopen.

- U zult overuren moeten maken.
- Met alle plezier.

- Uw maat, Mr Sturges.
- Dank u wel.

Kunt u me met m'n knoopje helpen?
Of zal ik de hofmeesteres roepen?

Dat hoeft niet.

- Die oorbellen staan u beeldig.
- Dank je.

Blijven we maar beleefd zwijgen?

Ik zou maar al te graag willen kletsen
als ik iets te zeggen had.

Binnen.

Zijn we klaar?

- Je ziet er prachtig uit.
- Dank je.

Haal Norman bij de kleermaker.

- Ik wil m'n entree niet met hem maken.
- Dan ga je maar achter hem aan.

We zien elkaar bij de kapiteinstafel.

Ik neem aan dat we in die paar uur
tot dezelfde conclusie zijn gekomen.

We ruziën, we kwetsen elkaar, maar we
kalmeren weer. Zo erg staat het er niet voor.

Voor jou niet, want jij wint.

Het is geen kwestie van winnen,
maar van aanpassen.

Voor je gaat, wil ik even zeggen
hoe het ervoor staat.

Annette laat ik gaan. Ze is verknocht
aan gala en koninklijke loge.

Ze is ook bijna meerderjarig.

Maar Norman laat ik niet verpesten.
Hij blijft in Amerika.

Wacht eens even.
Waar heb je het over?

Dat is toch duidelijk?
Je blijft van Norman af.

En anders zal ik me net zo ordinair gedragen
als je denkt dat ik ben.

Ik zal me met hand en tand verzetten,
tot aan de rechtbank toe.

- Kun je niet ordinair fluisteren?
- Ik praat zo hard als ik wil.

Maar zo staat het ervoor.

Gek mens. Hij is het belangrijkste
in m'n hele leven.

- Ik heb plannen met hem.
- Dat hij net als jij wordt?

Misschien. Ik ben een tevreden mens.

Is het zo vreemd dat ik graag wil
dat een deel van me zal blijven bestaan?

O ja, de best geklede man van z'n tijd.

Dat kunnen ze op je grafsteen zetten.

Maar niet bij Norman.
Hij blijft bij mij.

Lieve Julia,
ik heb aan genoeg bridgetafels gezeten

om te zien wanneer iemand
een troef in handen heeft.

Speel hem nu als je zo nodig moet.

We hebben het er later wel over.

Nu.

- Goed. Eerst een vraag.
- Als 't Norman betreft, weet je 't antwoord.

Geen rechtbank onder de zon kan mij
dwingen om m'n zoon op te geven.

Hij is je zoon niet.

Ik wil alleen een spelletje met een lage inzet.

Dit is geen bananenboot.
Ik heb liever 'n goed spel in armoede.

Net als de heilige Franciscus.

- Iemand wil u spreken.
- Die jongeman...

Er staat een vrouw aan de deur.
Ze heet Uzcadum. Zeker Frans.

- Excuseert u mij, kapitein.
- We zijn toch allemaal klaar.

Blijft u lang in New York?

Je moeder zei dat je wel wilde dansen.

Ik kon goed met haar opschieten.

Ik heb het niet meer over u gehad, Mr Rogers.
We hadden wat anders te bespreken.

Ik zou graag met Mr Rogers willen dansen.

O ja?

- De dansvloer is deze kant op, toch?
- Geweldig. En een geweldige band.

- Ik zal je aan de rest voorstellen.
- We dansen één keer.

Eentje maar?

Ik ben gemeen tegen moeder geweest.
Als ik 't zo goed kan maken...

- Zoals ik al zei, dan graag.
- Wat maakt het ook uit?

Als je een lekkere omelet krijgt,
vraag je ook niet of de kip je aardig vindt.

Ga door.

Deze ook even tekenen.

- Allebei.
- Het is niet goed om te tekenen.

- Ik ben niet hoofd van het gezin.
- Maak u alstublieft niet zo druk.

Hou deze papieren,
dan stuur ik morgen de hofmeester.

We organiseren een partijtje bridge.

Sandy Comstock zegt dat u vroeger
aardig hebt gespeeld.

Je moet een jas hebben.
Het is fris geworden.

Inderdaad.

De Labrador Stroming.

Vertel me eens..

Hebben onze vrienden me
al die jaren stiekem uitgelachen?

- Weet iedereen ervan?
-Alleen jij en ik.

Toch zeker ook nog iemand anders?

Zelfs hij niet.
Ik heb hem nooit meer gezien.

Hoe welgemanierd.

Ik kan het op geen enkele manier goedpraten.

Het was na een van die eindeloze ruzies
en vernederingen.

Voordat je me naar jouw evenbeeld
geschapen had.

Een van onze zomers in het strandhuis.

Ik ging weg bij een feest
omdat ik in huilen zou uitbarsten

als er nog één opmerking zou komen
over m'n verkeerde kleren.

Bij ons huisje stond een jongeman
steentjes over het water te ketsen.

Hij zei dat hij geen inbreker was
en we raakten aan de praat.

Hij maakte me een compliment
net toen ik het nodig had.

Een puur, lief, ongevraagd compliment.

Ik nam z'n gezicht in m'n handen
en kuste hem uit dankbaarheid.

Je hoeft je niet suf te piekeren
over wie het was.

Hij was eenvoudigweg
een veel beter mens dan jij of ik.

Ik begrijp het.

Van nu af aan is Norman van jou.
Ik zal geen aanspraak op hem maken.

Jullie zullen geen van beiden
iets tekortkomen.

Maar ik wil hem niet meer zien en ik wil
niet meer aan hem herinnerd worden.

- Is dat werkelijk nodig?
- Helaas wel.

Zoals je al zei,
zijn Norman en ik als vreemden begonnen.

Het zij zo.

Arme Richard. Je hebt zo'n hekel aan me,
maar om de verkeerde redenen.

Niet omdat ik de grenzen
van het fatsoen heb overtreden,

maar omdat Norman geen elegant
verlengstuk is van Richard Ward Sturges.

Voor jou heb ik geen doodzonde begaan,
maar heb ik de etiquette overtreden.

Dank je Julia, voor deze wijze les.

PA: ZORG DAT JE GOED UITRUST

ONZE VOLGENDE WEDSTRIJD OM 10.30
JE TEAMGENOOT

Goedenavond, Mr...

Harry?

Dank je.

- Aan het kaarten?
- Jij ook.

- Mr Guggenheim houdt je stoel warm.
- Twee sans.

Een bod van harten.

U mag nog maar één robber spelen.

Als u wilt ophouden, kan ik het overnemen.

- Mijn slag.
-Toe zeg.

Aldebaraan...

jij eenzame ster.

Kijk eens naar de andere.

De vriendelijke Plejaden hebben het beter.
Die zijn met hun zevenen. Ik zal eens tellen.

Allemaal present op het appel?

Dat zijn er vier, zes, zeven.

Allemaal present.

Is het u ooit opgevallen, lieve dame,
dat de sterren nooit te laat komen?

Ze hebben u aan het huilen gemaakt.

Of waren dat de sterren niet?

Ja, ik ben dronken.

Ik ben altijd twee dingen:
dronken en behulpzaam.

- Dank u, ik heb geen hulp nodig.
- Dan bent u heel uniek.

"Heel uniek" is grammaticaal fout.
"Uniek" staat op zich.

Hebt u u bezeerd?

Het gaat al.

Kunt u me de weg wijzen naar de bar?

U gaat naar uw hut.
Welk nummer hebt u?

- M'n lieve, unieke dame, ik ga naar de bar.
- Niets ervan.

Waar is de sleutel van uw hut?

- Ik zal de scheepsarts sturen.
- Laat hem maar slapen.

Ik heb hier wat vlugzout.

Ik pak het wel. Ga zitten.

PASTOR GEORGE S HEALEY

Alstublieft.

Goedenacht.

- Bedankt voor uw goedhartigheid.
- Ga naar bed.

U weet wel wat ik bedoel. Bedankt dat u niets
over mijn vreemde bagage hebt gezegd.

- Bent u dominee?
- Priester.

Tenminste, tot afgelopen week.

Op 8 april werden mijn rechten en plichten
als dienaar Gods officieel beëindigd.

Het kwam hierdoor.

Weet u wat ik als reden zag
toen ik ermee begon?

Een priester in de sloppen weet wat leed is
en kan wel wat hulp gebruiken.

Mijn steun en toeverlaat was Hennessy.
Eerst 'n beetje.

De mensen zeiden: "Logisch,
de jonge pastor heeft een koutje."

Uiteindelijk had ik zelfs
midden in juli nog een zware kou.

Ik hoor 't de bisschop nog zeggen:
"Heb je liever dat spul dan God?"

God en ik wisten wel beter,
maar ik kon niet ophouden.

Want ik was door de duivel bezeten.

Rome was heel vriendelijk, maar zeer beslist.

Er werd voor me gebeden
en ik werd de laan uitgestuurd.

Hoe leg je dat in tien woorden uit
in een telegram

aan je familie die zich alles
heeft ontzegd voor jouw succes?

Ziet u, lieve dame,
u bent niet de enige die problemen heeft.

Welterusten.

AAN KAPITEIN SMITH
R.M.S. TITANIC

NAAR DE WEST VARENDE SCHEPEN
MELDEN IJSBERGEN

41° 51' NOORDERBREEDTE
48° 52' WESTERLENGTE

WENS U EN DE TITANIC SUCCES
COMMANDANT S.S. BALTIC

Zou ik eieren mogen?
Drie minuten gekookt.

Hoe gaat het boven?
Spelen ze nog bridge?

- Ze houden nooit meer op.
- Tijd om de meester af te lossen.

Pas op voor die koffie.
Die kan rechtop staan en wegwandelen.

Morgen, meester. Klaar voor de aflossing?

Zuidelijke koers 71 west, 21 knopen.

- 21? Van wie moeten we sneller?
- Van de kapitein.

Jackson.

Neem het even over.
Ik moet de kapitein spreken.

De Heer zegene ons en bescherme ons.

De Heer schijne zijn licht op ons
en schenke ons genade.

De Heer kere zijn gelaat naar ons en
schenke ons vrede, nu en in de eeuwigheid.

Amen.

Goedemorgen.

- Heerlijke dag, nietwaar?
- Excuseert u mij.

Er wordt gewaarschuwd voor ijsbergen.

- Ik heb die melding opgehangen.
- Hoe zit 't dan met onze snelheid?

Het is een open zee en we koersen
ten zuiden van de ijsvelden.

Anders nog iets?

Mr en Mrs Astor,
onze tweede officier, Mr Lightoller.

Hij maakt zich zorgen om ons schip.
Ik heb vroeger zo'n man gekend.

Bang om met volle zeilen te varen,
maar de wind deed geen kwaad.

- Karakter, dat mag ik wel.
- Dank u.

Mag ik gaan voor
de belangrijke wedstrijd?

Dat is jouw slag.
Wacht je tot hij een ei legt?

Sorry, ik ben uitgeput.

Bijna half elf.
Tijd voor de warming-up.

Zoek maar iemand anders. Ik ben bezig.

- Goed.
- Een robber van precies 100.

- Ik heb genoeg.
- We moeten allemaal maar stoppen.

Waarom?
We vinden wel een vierde.

Ik wil best invallen,
als iedereen het goed vindt.

Doe maar.
Couperen.

Masker is de naam. Earl Masker.

Laat koffie aanrukken
en we verdubbelen de inzet.

- Hoeveel ben ik schuldig?
- Dat hoor je nog wel.

Pardon, vader.
Ik kan de wedstrijd uitstellen.

Ik zei dat ik geen interesse heb
in die wedstrijd. Zoek maar een ander.

Goed.

- Schoppen.
- Pas.

Twee harten.

Z'n gezicht betrok wel.

Dat gaat beter met woorden
dan met een Spaans rietje.

Schoppen, twee harten. Uw bod.

Ik pas.

- Morgen.
- Hallo.

Het is niet belangrijk,
maar ik wil wat over gisteren vertellen.

Niet nodig. Ik heb vier keer
met je mogen dansen. Dat was genoeg.

Ik bedoel dat ik wegliep
zonder iets te zeggen.

Dat was een beetje kinderachtig van me.

Laat maar. Je hebt je plicht gedaan,
maar volgens mij vond je het leuk.

- Dat klopt.
- Je liet me midden op de vloer staan.

Ik wist niet wat ik doen moest
toen het orkest die rare dans inzette.

- De Navajo Rag?
- Ik had er nog nooit van gehoord.

Waar heb jij gezeten?
Alle jongeren doen die dans.

Ik zag dat die andere meisjes met je vrienden
als vanzelf begonnen te wiegen.

- Vooral dat mooie meisje met donker haar.
- Dat is 'n voetklever.

Kom, dan zal ik het je Ieren.

Het enige watje hoeft te doen, is dit.

Als ze dan toch gaan staren,
moeten we het maar op muziek doen.

Als er nog een bal is, vraag je me dan?

Dag, heren.

Dag, Giff.

- Drie schoppen.
- Dubbel.

Tevreden.

Waarom kondigen de Britten 't diner aan
alsof ze ten aanval gaan?

- Houden we op?
- Ik heb net goede kaarten.

Waarvan akte.
We houden straks wel op.

Dat zei je met de lunch ook.

Als we aanmeren,
ben ik zelf zowat een broodje worst.

Sorry, partner. Het is niet veel.

- Harry. Is het water nog warm?
- Ik heb het net gebracht.

Moet je in donkere hoekjes rondhangen?

Ik wil graag dat je met de kinderen eet.

Ik bedoel eigenlijk dat je met Norman eet.

Je zult van mij geen last meer hebben.
Ik eet wel in m'n hut.

Toe, hij kan er niks aan doen.

- Hij is te jong om zomaar te worden gestraft.
- Leg jij het dan maar uit.

Dat meen je niet.

Hij kan er niks aan doen.
Het is iets tussen jou en mij.

Norman is dol op je. Hij houdt van je
vanaf de dag dat hij z'n ogen opendeed.

Kun je voor die paar dagen dat we samenzijn

niet even beleefd tegen hem zijn
als je tegen een ober zou zijn?

Sorry, maar daar is karakter voor nodig.

En zoals jij duidelijk hebt gemaakt,
heb ik geen karakter.

Alsjeblieft.

Je zit in het licht.

Het is gelukt.
Drie schoppen, dubbel.

Boffen wij even.

- Hoe lang duurt 't om in Boston te komen?
- Zeven uur.

ROME HEEFT ME GESCHORST
VERGEEF ME

In New York geeft iedereen...

een feestje.

Een uur of zeven, acht.

Dat is niet al te lang.

Dat is dan elf shilling.
Zal ik het op uw hutnummer zetten?

Hoe laat is dit bericht gekomen?

Phillips heeft het ontvangen.

Er is een ijsbergwaarschuwing gekomen
van de Baltic.

En een halfuur geleden dit van de Caronia.

- Het is om 7.40 gekomen.
- Maar het is twee dagen geleden gedateerd.

- Vanwaar dat oponthoud?
- Misschien lag 't aan de verzending.

We hebben het doorgestuurd
naar de brug zodra het binnenkwam.

- Wat zeiden ze?
- Oponthoud aan het andere eind.

Hallo, meester.
Moet je niet eten?

Ik heb 'top.

Heb je die ijsberg in kaart gebracht?

Hier is hij.
Vooruit en iets ten noorden van onze koers.

We zullen hem rond acht uur zien.

Nog een melding, van de Caronia.
Breng die ook in kaart.

42 noorderbreedte, 49-50 westerlengte.
Dan bevindt hij zich hier.

Maar die melding is twee dagen oud.

Er staat een sterke zuidelijke stroming.

Een grote ijsberg kan terecht zijn gekomen
waar de Baltic hem zag.

- Moeten we koers wijzigen?
- Wat is de weersverwachting?

Helder zicht en kalme zee.

Dan doe maar niet.
We hoeven niet van koers te veranderen.

Ik heb de ochtendwacht. Dat ding moet
in het daglicht goed te zien zijn.

Mr Murdoch? Ik wil even wat melden.

De kapitein is er voor de ochtendwacht.
De nachtkoers blijft zo die gaat.

- Blijven we 22 knopen doen?
- Zelfs met 30 halen we die berg nog niet.

Dat is waar. Die niet.

Maar stel dat dit
twee verschillende ijsbergen zijn.

Morgenochtend zien we meeuwen. De vogels
van de Grand Banks, koud maar moedig.

Overtroefd.
Stuur nooit een baby om bier te halen.

Wat kennen ze veel liedjes.

Het zijn er maar een paar.
Er zijn er nog honderden.

Zeker vijftig.

Jezus Maria.

IJsberg recht vooruit.

IJsberg recht vooruit.

Roer om naar stuurboord.
Volle kracht achteruit.

Roer naar stuurboord.

Gooi het roer om,
dan gaan we eromheen.

IJsberg.
We hebben een uitloper te pakken.

WATERDICHTE DEUREN

Daar is hij.

We zitten er vlakbij.

Hebben we hem geraakt?

Nee, hij heeft ons geraakt.

Geen schade boven de waterlijn,
maar de voorpiek maakt water.

Water in het stookruim aan bakboord.
En schade achter schot B.

Zo ver naar achteren?
Controleer dat nog eens.

Ik zal het zeggen.

We maken water in ruim 1, 2 en 3
en ketelruim 5 en 6.

- Kunnen ze de boel dichten?
- Nee. We zijn opengereten als een blikje.

Zeg de eerste machinist
dat hij de voorpompen start. Wilde.

Alle hens aan dek.
Alle opvarenden reddingsvest aan.

Maak u klaar om de sloepen te strijken.

Kapitein Smith?

Breek alle verkeer af
en stuur een noodsein naar alle schepen.

- Ik geef je de positie.
- Een algeheel noodsein?

We hebben een ijsberg geraakt en we zinken.

- Ik wil weten wat er is.
- Er is wat averij onder water.

- U kunt me vertrouwen. Is het kritiek?
- Help ons even met dat zeil.

Hier zo, maat.
Roep sloepbemanning zes.

Voor alle zekerheid maken we de sloepen los.

Ik laat me niet afschepen.
Is dit schip aan het zinken?

Inderdaad. Alle vrouwen en kinderen
gaan in de sloepen.

En de rest...
Hopelijk komt ons een schip te hulp.

Kapitein Smith, wilt u zeggen dat er niet
genoeg reddingsboten zijn voor de mannen?

Alle passagiers moeten naar hun hut en hun
vest aandoen. Er is geen reden tot paniek.

Uw reddingsvest ligt in uw klerenkast.
Ga onmiddellijk terug naar uw hut.

Trek uw reddingsvest aan en ga
via de ladder achter naar het promenadedek.

We zijn op een ijsberg gebotst
en niemand heeft hem gezien.

Ik wist het wel.
Norman, kleed je aan.

Kalm. Ik heb de kapitein gesproken.
Er is een botsing geweest.

Blijkbaar vonden ze de reis wat te eentonig.

- Is er gevaar?
- Met een schip als dit? Onzin.

We moeten de instructies opvolgen.

Trek warme kleren aan.
Comfortabel, maar ook chic.

Pak de andere vesten.

Breng dekens mee.
Het kan koud zijn in die reddingsboten.

Je zei dat er geen gevaar was.

Je snapt niet hoe die bedrijven werken.
De stoommaatschappij dient het publiek.

Om te tonen dat ze hun werk doen
veroorzaken ze ongemak.

Help Norman.

Ze roeien ons 'n eind weg
terwijl ze de schade repareren.

Goed, wij moeten
naar reddingsboot nummer zes.

Onthoud dat, nummer zes.

Ik geloof dat we klaar zijn.

Neem deze maar mee. Vangen.

Vader?

Hebt u niet wat vergeten?

Inderdaad.

Duizend dollar voor een tocht op die
befaamde boot en dan maken ze er een gat in.

Niet weglopen. Ik heb net
zulke goede kaarten. We spelen door.

Geen angst. Als we terugkomen,
zijn die kaarten nog warm.

Doe dat vest aan.
Niet dringen.

Doet u alstublieft dat vest aan.

Kalm aan, mevrouw.
Niet dringen alstublieft.

Boot nummer vier, eruit.

Bemanning twee, zorg dat de boot vrij is
voor je hem te water laat.

- De boot heeft geen bemanning.
- Die is onderweg.

Hou uw mensen bij elkaar.

Ga naar uw boot. Die aan stuurboord
zijn oneven, die aan bakboord even.

- Kan ik iets doen?
- Zorg dat deze doorgang vrij is.

Allemaal achteruit en bij elkaar blijven.
Heeft u al uw mensen?

Ze zijn er allemaal.
Nee, er zijn nog achterblijvers.

- Ik kom zo terug.
- Laat ons niet alleen.

Ik ben zo terug.

Weet u met uw invloed wat er aan de hand is?

- Houdt deze doorgang vrij.
- Bent u Mrs Sturges?

Ze zeggen dat er niets is. Leugens.

Nu hoor ik dat er niet genoeg
reddingsboten voor de mannen zijn.

Ik zie dat jij de jouwe aanhebt.
Deze past niet.

- Ik heb je nodig.
- Zo erg is 't niet.

Toch wel.
We eten vanavond misschien wel zand.

Laat alles achter.
Ga op het achterdek naar boven.

Doe alsjeblieft je reddingsvest aan
en ga op het achterdek naar boven.

- Roep ze tot de orde.
- Ze willen niet gaan. Ze luisteren niet.

Laat mij het eens proberen.

- Kom overeind.
- Dit is veiliger.

Ik ben nu het gezinshoofd. Overeind.

Blijf op dit dek.
De boten worden gestreken.

- Het is vast niet erg. Er komt wel hulp.
- Vast wel.

Er komen vast al zeven of acht schepen aan.

Maar als we in verschillende boten belanden
en jij eerst in New York aankomt,

- wil je dan naar huis bellen?
- Ze zijn vast bezorgd.

Alleen Jackie is er, m'n zusje.

Zeg maar dat ik geen medaille heb,
maar wel een handtas voor haar.

- Met kralen.
- Houd de lijnen vrij.

- Ik zou met Pasen komen.
- Je kan 't haar vast zelf vertellen.

- Misschien ben jij er wel eerder dan ik.
- Inderdaad.

Maar zelfs als dat niet zo is,
moet ik één ding zeggen.

Je gelooft het vast niet.

Maar ik had deze reis
voor geen goud willen missen.

Officier, kunnen er nog vier bij?

- Jawel. Is dit hun boot?
- Nu wel. Ga maar.

Deze aardige mevrouw zorgt wel voor je.

- Bon voyage, Madeleine, lieverd.
- God zegene je.

Achteruit.

-Spring erin, knul.
- Trek eens aan die lijn.

Hou die lijnen vrij.

- Ik moest nog wat afhandelen.
- Ik zag het.

Ze stappen in jouw boot.
Ik moet naar de mijne.

Die is aan de andere kant.

Het zal een lange wandeling worden,
maar lief dat je hebt gelogen.

Ik weet dat je 't makkelijker
voor ons wilt maken.

Het is ook makkelijker voor mij.

Waar is het misgelopen?

Het spijt me.

Ik deed je af als een nutteloze man,
iemand die een societybal kan leiden.

Dat was wel mijn grootste talent.

Het spijt me.

Het spijt me van alles.

We hebben geen tijd
om het over spijt te hebben.

We kunnen alleen doen
alsof die 20 jaar niet zijn gebeurd.

Het is weer juni.

Jij loopt onder de olmen
in een witkatoenen jurk.

Het mooiste meisje dat ik ooit had gezien.

Die zomer, toen ik je ten huwelijk vroeg,
beloofde ik je mijn eeuwige trouw.

Ik zou het een grote eer vinden,

als ik die belofte
hier nogmaals kon bevestigen.

Nummer zes wordt te water gelaten.

Alstublieft, mevrouw.

Ga maar, liefste.

Opschieten.
Nummer zes wordt te water gelaten.

Sta klaar bij de lijnen.

Vooruit.

- Help je zus.
- Moet ik niet bij u aan boord?

De officier heeft je toch hier gezet?

Een goed soldaat gehoorzaamt bevelen.

- Jawel.
- Tot ziens, liefje.

Jullie zien er grappig gezet uit in die vesten,
net Tweedledum en Tweedledee.

Nummer vier en zes, klaar om te strijken.

Alle passagiers naar het promenadedek.

Allemaal achteruit en bij elkaar blijven.

Attentie, alle gezonde mannen.

We hebben jullie hulp
zo snel mogelijk voor en achter nodig.

Reparateurs, onmiddellijk hierheen.

Zo, mannen. Deze kant op.

Vooruit.

Blijf op dit dek.
De boten worden te water gelaten.

- Achteruit.
- Geef me een van die riemen.

Help een handje. Hij zit vast.

Een paar mannen aan dit touw
en de rest aan het andere.

Alle vrouwen en kinderen voor reddingsboot
zes, maak uw reddingsvest vast.

Zorg dat die reddingsvesten vast zitten.

Maak uw reddingsvest vast, mevrouw.

- Sorry, hij zit vol.
- Waar moet ik dan naartoe?

Misschien is er voor nog een boot.
Hier is geen plaats meer.

Niet dringen.
Blijf daar.

Hier is plaats.

Laat maar zakken.

Waar is Norman?

Hij heeft z'n plaats aan een vrouw gegeven.

Er is een probleem.
We zitten vast in het blok.

Hij wil niet.
Pak een marlpriem.

Zo lukt het nooit.

Nummer tien is verder naar achteren.
Matroos aan lijn vier, hijsen.

Van de Carpathia.

"We komen op volle kracht. 41° 30'
noorderbreedte, 49° 21' westerlengte."

Wat is hun positie?

41° 30' noorderbreedte,
49° 21' westerlengte.

De sloepen moeten Oost-zuidoost varen.

Dan worden ze bij dageraad opgepikt.

We zijn los.

Hij is gerepareerd.

Hebben we nog stoom? We hebben
energie nodig voor de marconist.

En ik wil de lichten aanhouden,
zodat andere schepen ons kunnen zien.

Je weet dat je het misschien niet overleeft?

- Zo gaan die dingen soms.
- Succes.

U hebt het gered, Mr Meeker.

M'n kleine jongen.

- Hebt u Mr Sturges gezien?
- Nee.

Stuurman nummer zeven naar stuurboord.

Ga alstublieft meteen in de boot zitten
en zit ook stil.

Gord uw reddingsvest om, mevrouw.

Ketelruim drie is volgelopen.

We zitten vol tot de achterste kolenbunker.
De wanden gaan zo.

Als het water bij de hoofdketels komt,
zijn we er geweest.

Roep alle hens aan dek.
Ze hebben hun plicht gedaan.

Mr McDermott wacht midscheeps.

- Wat?
- Mr McDermott.

- Hebt u ons geroepen?
- Het zou helpen als u kon spelen.

"Londonderry Air".

Ga meteen in de reddingsboot zitten.

Ga meteen in de reddingsboot zitten.

Ga op je plaats, blijf stil zitten
en handen binnenboord.

Pas op je hoofd.

- Zo, Mrs Straus.
- Nee, dank u.

- Dit is de laatste reddingsboot.
- Ik ben een oude vrouw.

Ik ben al bijna m'n hele leven bij Mr Straus.
Ik laat hem nu niet in de steek.

Goed, mevrouw.

Laat de lijnen vieren.

Handen binnenboord.

Stilzitten en reddingsvest omgorden.

Laat maar zakken.

Opgepast. Hij gaat ontploffen.

De ketel aan stuurboord is ontploft
en de andere gaat zo.

- Zitten er nog mannen?
- Een paar, onder het tuig.

- Ga in godsnaam niet naar binnen.
- Ik ga in godsnaam wel naar binnen.

Wat is er gebeurd?
Wat doe je hier?

- Ik was bang dat ik u niet kon vinden.
- Kom mee.

Lager dek, springen heeft geen zin.
Het water is ijskoud.

Naar achteren.

Waar kan deze jongen nog in een sloep?

Sorry, maar alle reddingsboten zijn weg.

Hier had ik niet op gerekend.

Alle andere mannen bleven, dus bleef ik ook.

Ik heb nu toch een lange broek.

Als je een lange broek draagt, ben je een man.

U bent boos dat ik ben teruggekomen, hè?

Ja, net zo boos als ik altijd
op de tamboerjongens ben geweest

die bleven om de afmars te spelen.

Misschien kunnen we samen proberen
om te zwemmen.

Wat er ook gebeurt,
ik hou heel erg veel van je.

Ik ben elke dag van je leven
heel trots op je geweest.

Maar nooit zo trots als nu.

Ik voel me zo groot als een berg.

Er was voor een jongen
naar u aan het zoeken.

Ja Harry, ik heb hem gevonden.

Het is mijn zoon.

Hij maakt geen contact.

We zijn hier klaar.

Mr Jackson, maakt u de laatste
aantekening in het logboek.

Op dit moment is er geen draadloze
communicatie meer mogelijk.

Alle reddingsboten zijn bemand en gestreken.

Het schip zinkt snel bij de boeg.

Op 15 april 1912 om 02.20 uur,

terwijl de opvarenden een hymne zongen,

verdween de RMS Titanic
uit het Britse scheepsregister.

712 mensen in 19 reddingssloepen
overleefden het.

Ondertiteling Visiontext:
Edward Rekkers

DUTCH