All language subtitles for pulse.au.s01e01.1080p.web.h264-cbfm_track3_[pol]

Jestem przy tobie, Frankie.

Jestem tu, Frankie.

Tracisz dużo białka.
Masz bardzo niskie GFR.

Bez pomocy lekarskiej
nie przeżyjesz nawet sześciu tygodni.

Frankie!

Niech mi ktoś pomoże! To moja żona.

-Biegnij na pogotowie!
-Zostań tu.

-Zaraz wrócę. Zostań w aucie.
-Słyszysz mnie?

Halo? Słyszysz mnie?

-Jak mama ma na imię?
-Mamo.

Słyszysz mnie? Hej!

Zawieziemy twoją mamę do lekarza.

Odezwij się. Słyszysz

Już dobrze.

Jesteś w szpitalu. Pomogą ci.

Jestem tu.

-Do środka.
-Nie oddychała.

-Zajmę się nią.
-Łóżko 33.

Jak ma pani na imię?
Proszę odpowiedzieć.

Proszę ścisnąć moją dłoń.

Frankie, mam Cutter.

To twoja szansa.
Pokaż jej, jaka jesteś dobra.

-Tabb okej?
-Przesiedział noc na kiblu.

-Wcale nie.
-Tak.

-Pewnie tak.
-Mam kardio.

-Serce mi nie wytrzyma.
-Masz pięć minut?

Ani sekundy. Ty też nie.
Ale dasz radę, Tabb.

Powodzenia.

Nie. Nie bardzo.

-Przepraszam, a ty to kto?
-Nowa rezydentka na nefrologii.

Niemożliwe.
Moi rezydenci się nie spóźniają.

-Tanya Kalchuri.
-Cześć, Frankie Bell.

-Witam.
-Telefon.

-Przepraszam. Już wyłączam.
-Dzięki.

Musimy anulować fakultety.
Klima nie działa.

Dziś już nie zadziała.

-A pacjentka z zastawką?
-Nie przeżyje bez operacji.

Jest 4,5 stopnia.

To trudna wymiana zastawki.

-Da się zrobić?
-Musimy najpierw zobaczyć.

Doktor Cutter?
Lou Tannis, rezydent na chirurgii.

-Pisałam do ciebie.
-Tego nam było trzeba.

Weterynarz, co chce być chirurgiem.
Powinnaś trzymać się pudli.

-Chirurgia to męski klub.
-Ciebie wpuścili.

Rowan Mitry.

Rozumiem i zrobię, co w mojej mocy.

Dobra. Jeśli chcesz robić, co trzeba,

kup nakolanniki i naucz się ssać.

To zakaźna pacjentka.

Musicie założyć maski
i stać przed drzwiami.

Słuchaj, gdy lekarze mówią, dobrze?

-Gruźlica.
-Cześć.

Zoe, tak? Jestem profesor Berger.
No to powiedz.

-Miałaś już problemy z nerkami?
-Nie.

Z badań krwi wynika,

że masz ostrą niewydolność nerek.

To pewnie skutek uboczny
czegoś innego.

-Całkowicie odwracalny.
-Dobrze.

-Gruźlica zaatakowała nerki?
-Sprawdzimy to.

Ale to nie wyjaśni tych wyników.

-Kiedy ostatnio oddałaś mocz?
-Dwa dni temu?

Tak, jakieś dwa dni temu.
Powiedz mu.

Zasypia co dwie godziny.
I ten oddech.

Brak mi tchu. Zaczęło się po grypie.

-Ból głowy?
-Zabójczy.

Jakieś problemy z sercem?

-Ja
-Tak, ma.

Eli, dobrze cię widzieć.
Jaka jej saturacja?

-Pulsoksymetr.
-Jak podróż?

-Mam co robić, szefie.
-Wpadnij na kolację.

-Chętnie.
-Dobrze.

-Osiemdziesiąt osiem procent.
-Trzeba zrobić gazometrię. Za mną.

Kochanie, to lekarka,
która ci pomogła.

Byłaś wspaniała. Dziękuję.

Zoe, musimy pobrać od ciebie

próbkę moczu i zbadać,
czy to gruźlica, dobrze?

Tanya, zajmiesz się tym?

Frankie, ze mną.

Leczyłaś pacjentkę z gruźlicą?
Miałaś maskę?

-Nagły przypadek na parkingu.
-Czyli nie.

-Zrobiłam, co musiałam.
-To prawda.

Nie powinno cię tu być.

A to niespodzianka.

Nie zrozum mnie źle.
Jesteś świetnym lekarzem.

Ale twoje ciało jest na to za słabe.
Gruźlica?

Masz obniżoną odporność.
Jesteś niezwykle podatna.

Może przestaniesz mnie chronić?

Jesteśmy tu jako lekarze.
Nie możesz mi rozkazywać.

Lepiej, żebyś była naukowcem.

Nie będę siedzieć
w jakimś ośrodku badawczym.

-Wolę przy pacjentach.
-Kilka lat

będzie bardzo trudnych.

Jak dasz radę z takim zdrowiem?

Patrz i podziwiaj.

-Pogarda, pięć liter.
-Kpina.

Zacisk.

-Jak skończymy, idę na plażę.
-Chyba śnisz.

-Kino jest zamknięte.
-Słyszałam od szefa,

że był wypadek, nie dotarł na górę.
Możemy mieć dawcę.

Szef chirurgii idzie
na emeryturę?

Pewnie będą szukać zastępstwa.

Pewnie tak.

Dr Tannis, chcesz się specjalizować?

-Kardiochirurgia.
-Serca. Moja dziewczyna.

Dwie kaniule założone.
Zwapnienie sięga ściany aorty.

Nie rób tego. Nie ruszaj się,
jeśli pacjent ma przeżyć.

Shawn Lopez w końcu
raczył nas odwiedzić.

Ma ostatnie stadium choroby nerek
wywołanej neuropatią.

Nie przychodził na dializy.
Z jakiegoś powodu nas unikał.

Gdzie jego wyniki?
Wyniki Shawna. Frankie.

-Przyniosę.
-Chcieliśmy się z tobą skontaktować.

Byłem z mamą na farmie.

NEFROLOGIA

Hej.

U nas to sprawa życia i śmierci.

-Mogłeś dać znać.
-Wiem. Ale zgubiłem telefon.

Padł. Utopił się.
Wpadł mi do drinka.

-Zalało nas i
-Opuściłeś trzy dializy.

To gorsze niż zepsuty telefon.
Znaleźli nerkę do przeszczepu.

Nie było cię, więc odmówiliśmy.

Żartuje pan sobie, prawda?

Byłem tu co tydzień przez 6 lat.

-Wiem, Shawn.
-Sześć lat!

Wiem, jakie to trudne.
Jest są też dobre wieści.

Musisz być u góry
listy do przeszczepu.

Nie oddalaj się.

Masz mocznicę.
Tanya, weź Shawna na dializę.

-Nie ma terminów.
-Nie obchodzi mnie to.

-Przenieś kogoś.
-Sprawdzę listę przyjętych.

Nie trzeba. Poradzę sobie.

Skądś panią znam.

Mam pospolitą urodę.

Pomożesz Tanyi w przygotowaniach?

-Co robisz?
-Nie żyje?

-Zac, prawda?
-Tak.

-Nie mogę ci powiedzieć.
-Bo to tajemnica.

Tak.

Zac?

-Tata cię szuka. Chodź.
-Jesteś lekarzem Zoe.

-Myślałeś o ZMS?
-Teraz już tak.

Jesteś z nefro?
Skąd wiedza z kardio?

Grypa, omdlenia, ból głowy,
ucisk w klatce i niewydolność nerek.

Czy wirus zaatakował serce?

-Pani doktor.
-Panie Lopez, w czym mogę pomóc?

Mam czekać trzy godziny.

Nie będę siedział
w centrum zarazków.

Wrócę do domu i odpocznę.

-Lepiej nie.
-Mieszkam blisko.

Muszę nakarmić psa.
Łatwo pani mówić.

Ja muszę z tym żyć.
Nie przegapię dializy. Znam zasady.

Ale proszę wrócić.
Trzy godziny, nie więcej.

Jasne.

Zabrzmi jak podryw,
ale byliśmy na randce?

-Chyba raczej bym pamiętała.
-Ja też.

-Ale już się spotkaliśmy.
-Trzy godziny, panie Lopez.

Pacjentka z szóstki na kardiologii
jest w tobie zakochana.

Możesz podnieść nogi
trochę wyżej?

Tak w ogóle, jestem doktor Patel.
Stopy razem.

Kiepska ta mapa.

Niech pan udaje,
że jest gdzieś indziej. Jak ja.

-Cześć, Zoe. Jak się czujesz?
-Potrzebowałam przyjaznej twarzy.

Tym razem nie cewnikuj łechtaczki,
stażysto.

Najwyraźniej mam w tym braki.

Tabb nie wie, że pielęgniarki
zakładają je pacjentkom,

więc mu dokucza.

To dr Steele,
ordynator kardiochirurgii.

Pani Mendosa, biopsja wykazała
zapalenie mięśnia sercowego.

-Nie mam gruźlicy?
-Nie.

To nagła niewydolność serca
wywołana przez wirusa.

Wirus w sercu?

Podamy steroidy i inne leki,

by opóźnić postęp choroby.

-Czyli pogorszenie?
-Niestety ma pani uszkodzone serce.

Umieszczę panią na liście
pilnie oczekujących na przeszczep.

-Powiedział "przeszczep"?
-Tak.

W sensie wyjąć mi serce
i włożyć nowe?

Czemu nie naprawicie tego,
które mam?

Ma pani stan zapalny w sercu.

Jest za słabe, by pompować krew.

Potrzebuję serca przez wirusa.

Wiem, że to zaskoczenie.

Czy dr Nadar ma wszystko wyjaśnić,

-żebyś zrozumiała?
-Nie trzeba. Rozumiem.

Ludzie żyją po przeszczepie serca.

Przykro mi. Możemy pogadać?

-Dasz jej trochę czasu?
-Był taki szorstki.

Zostaw to kardiologii.

Dobrze, ale wyjaśnij jej,
co się stanie.

Ona nie jest na to gotowa. Posłuchaj.

Gdy wybucha bomba, tracisz zmysły.

Nie widzisz, nie myślisz.

A tym bardziej nie słyszysz.

W Zoe właśnie trafiła bomba.

Potrzebuje czasu.
Poczekaj, aż cię usłyszy.

I nie obiecuj jej głupot.

Już prawie koniec. Przetnij.

Nie ty, weterynarz. Szybko.

Nie, za długie. Za blisko.

Dowiedz się, ile przyciąć,

gdy wchodzisz na moją salę.

Lampa bliżej.

Dobrze.

Przestań tym ruszać.
Do niczego się nie nadajesz?

Czy ktoś może mnie zastąpić?
Chyba zaraz zemdleję.

Wynoś się z mojej sali operacyjnej.

Przepraszam za

I nie wracaj!

CZEPKI

- Wracaj.
-Co? Wbrew poleceniu Cutter?

-Musisz odzyskać jej szacunek.
-Szacunek?

Powiedziała,
że mam się nauczyć ssać.

-Nie.
-I kupić nakolanniki,

a to oznacza wiele spotkań.

-Nie oburza cię to?
-Zapytaj,

jak ogarnąć całą kolejkę.
Ona cię sprawdza. Postaw się.

-Czemu zemdlałaś?
-Miałam plan. Nic nie piłam.

-Nie uwzględniłam braku klimatyzacji.
-Pij.

-Jak się pracuje z Bergerem?
-Niełatwo.

Nie jesteś pupilkiem?

Uważa, że tu nie pasuję.

Jestem zbyt delikatna i nie przeżyję.

Tak powiedział?
Przecież cię kocha. Drań.

Powinien wiedzieć, że jesteś silna.

Powiedziałam mu to,
ale muszę to udowodnić. Ty też.

Weź się w garść
i walcz ze smokiem.

Upokorzyła mnie.
Później z nią pogadam.

Nie, tacy jak Cutter nie gadają.
Przeproś i wejdź.

-No już! Biegiem!
-Dobra.

To oznacza wojnę!

Shawn Lopez ma mieć dializę.
Zgłosił się już?

Wyglądam ci na recepcjonistkę?

-Czemu nikogo nie ma na dializie?
-Chyba mamy problem.

-Chciał wstąpić do domu.
-Pozwoliłaś mu?

Mieszka niedaleko,
więc nie widziałam w tym nic złego.

Decyzja nie należy do ciebie.

-Shawn, mówi Tanya Kalchuri.
-Co?

Daj znać, że nic ci nie jest.

-Idiota.
-Nie będę tego tolerować.

-Dr Cutter, przepraszam.
-Kazałam ci wyjść.

Byłam odwodniona.
To się więcej nie powtórzy.

Co myślisz?

Myślę,
że zjadła za dużo jajek i bekonu.

Popełniłam błąd, ale tu się uczymy,
a ja chcę się uczyć.

Ssanie.

Shawn?

Shawn. Hej! Obudź się!

Obudź się. Hej! Obudź się!

Wiesz, gdzie jesteś?
Powiedz, gdzie jesteś.

Gdzie jesteś?
Proszę przysłać karetkę.

12 Millington Road.

Słyszysz mnie? Shawn.
Masz toksyny we krwi.

Dlatego straciłeś przytomność,
ale już będzie dobrze.

Tak, ma encefalopatię.

Zaczyna się uszkodzenie.

Będzie dobrze. Tak?

Bez obaw, wrócisz do nas.

Czemu Shawn nie miał dializy?

Miała być jak szybciej.

-Była kolejka.
-To moja wina.

Pozwoliłam mu jechać do domu.

Wiesz, co jest na szali?

Miałam go siłą zatrzymać?

Jeśli było trzeba.

-Czym grozi mocznica?
-Toksyny szybko się kumulują.

-I co potem?
-Śmierć.

-Przepraszam.
-To za mało.

Miałaś być jej opiekunem.
Ty też za to odpowiadasz.

Chcecie być nefrologami.

Nie możecie popełniać
takich błędów.

Trzeba mu upuścić sześć litrów krwi.

Będziecie pilnować jego ciśnienia.

No dalej, do roboty.

Wisielec.

Ta, z którą cię pomyliłem,
też była dializowaną pacjentką.

Często nie rozmawialiśmy.
Graliśmy w wisielca.

Krzyżówki.
Cokolwiek, by zabić czas.

Czasem przynosiłem gitarę
i chciałem, żeby śpiewała.

Była szychą w świecie finansów
czy coś w tym stylu.

Chyba Bank Światowy.
Pewnego dnia przestała przychodzić.

Ktoś mi powiedział, że umarła.

Nie umarła. Dostała nerkę.

To naprawdę ty. Rany.

Spójrz na siebie.

Lekarz, który chce się odwdzięczyć.

Coś w tym stylu.

Czemu opuściłeś tyle dializ?

Wiesz, jak to jest.

Dzień za dniem. Same ograniczenia.

Zero wolności.

W pewnym momencie
się zastanawiasz,

czy nadal warto.

Przynajmniej jednemu się udało.

Tobie też się uda, Shawn.

Pedro, on jest w śpiączce.
Nie możemy.

Uszanujmy jego wolę.

Przepraszam,
gdzie znajdę koordynatora?

-Słucham?
-Koordynatora?

Mój syn miał wypadek.
Całą drogę się modliłam.

-Niech Bóg go ocali.
-Nasz syn zmarł dziś rano.

-On żyje.
-Zgodził się być dawcą organów.

Ale nie rozmawiał z nami o tym.

Co mamy zrobić?

-Co robić?
-Nie mogę nic doradzić.

Jestem lekarzem,
moi pacjenci czekają.

Nasz synek nie umarł.

Oddycha. Nie umarł.

-To nie może być koniec.
-To respirator.

Oddycha za niego.
Serce bije dzięki lekom.

Skąd ta pewność?

Nie ma sygnału neurologicznego,
który świadczy o życiu.

-Lucia, nasz syn nie żyje.
-Nie.

-Jeśli chciał być dawcą
-Musimy się na to godzić?

-Nie.
-Musimy uszanować jego życzenie.

Nie, chyba nie dam rady.
Chyba nie mogę.

Myśl o tym, że potną go na kawałki,
które wsadzą obcym

Nie wiem, kim oni są.

Ci obcy to ludzie tacy jak my.
Albo wasz syn.

To na pewno bardzo trudna decyzja,

którą trzeba podjąć
w najgorszym momencie.

Oboje musicie czuć,
że tak powinno być.

Tak mi przykro.

Zawołam koordynatora.

-Przepraszam. Bardzo mi przykro.
-Dziękuję.

Mamy dawcę.
Optymalne warunki do przeszczepu.

Jest młodą matką
z zapaleniem mięśnia sercowego.

Jest na liście jako pilny przypadek.

Będę wdzięczny. Dzięki.

Dostałem dwa organy.
Serce i prawą nerkę.

Zespoły z Newcastle, Liverpoolu
i Brisbane są już w drodze.

Przetniemy mostek
i odsłonimy serce.

Usuniemy chore serce
i zastąpimy je nowym.

Nie wiem. Muszę to przemyśleć.

Jeśli będziemy musieli czekać,
aż pojawi się nowe serce,

pani stan tak się pogorszy,

że przeszczep będzie niemożliwy.

To pani decyzja,
ale proszę zrozumieć,

że jeśli nie przyjmie pani
tego serca,

organy w końcu
przestaną funkcjonować.

Przepraszam.

Dam pani chwilę.

To się dzieje naprawdę?
Wykonaliście próbę krzyżową?

-Tak.
-O ile cię przygotujemy.

Wciąż masz mocznicę, Shawn.
Wysokie stężenie kreatyniny.

-Czy to wpłynie na przeszczep?
-Możemy przeprowadzić zabieg,

ale ryzyko jest większe.

Jeśli nerka się nie przyjmie,
wrócę na koniec listy.

Kolejne dziewięć lat czekania.

Przepraszam.

Potrzebujesz tego serca,
by przeżyć.

Liczysz na to, że wydobrzejesz?

-Nie.
-Okej.

Boisz się?
To by było całkowicie normalne.

To po prostu bardzo szybko.

To wszystko dzieje się tak szybko.

W zeszłym tygodniu myślałam,
że mam grypę.

Potem, że to gruźlica
i spanikowałam.

Ale teraz to nic takiego,
bo okazuje się, że wyciągną mi serce

-i włożą nowe.
-To szok.

-Założę się, że chciałabyś
-Nie potrafię myśleć.

Nie myślę,
więc nie umiem podjąć decyzji.

Jestem wykończona.

Lepiej trzymać się tego, co mam.

Jesteś pewna?

A może trzymasz się tego, co wiesz?

Twoje serce przestaje bić.

Mój syn mnie potrzebuje.

Muszę przy nim być.
Nie mogę go zostawić.

Jeśli nie skorzystasz z tej szansy

Oddychaj, Zoe.

-Jesteś w dobrych rękach.
-Tak.

Dawca to 20-letni student.
Wypadek samochodowy. Nie palił.

Nie chorował, 80 kilo.
Serce w dobrej formie.

Jestem dr Lee, anestezjolog.
Zadbam o ciebie.

-Jest dobra.
-Zaśniesz

-i obudzisz się z nowym sercem.
-Czyje serce mam otrzymać?

Mogę powiedzieć, że młode i zdrowe.

Daj pielęgniarce biżuterię.

Wolę nie zdejmować obrączki.

Przykro mi, Zoe.
Będziesz musiała ją zdjąć.

Oddam, gdy się obudzisz.

-Do dzieła.
-Przerwijcie przygotowania.

Nie dostałaś serca.
Bardzo mi przykro.

Co? Co się stało?

-Dowiem się.
-Czekaj, Frankie, nie!

-To niedopuszczalne.
-Wiem, policz do dziesięciu.

Raz, dwa.

Podajmy Zoe leki.

Pogadam z Mitrim.

Ona potrzebuje serca.

Doktorze Steele, nie sądzisz,

że Zoe zasługuje na wyjaśnienie?

Jest przerażona,
i nagle słyszy, że nie ma serca?

Znasz lepszy sposób,
by kogoś rozczarować?

O ile dowiem się,
czemu go nie dostała.

Zasada trzech. Każdy szpital
ma trzy nagłe przypadki.

Zoe była czwarta.
W Melbourne to zarzucili,

są po drodze. Serce należy do nich.

Odbieranie jej serca
jest nie w porządku.

Doktor Bell, jesteś tu nowa,
to twoja druga specjalizacja.

W poprzednim wcieleniu
może byłaś kimś,

ale tutaj jesteś tylko
podrzędnym rezydentem.

Mamy nerkę.
Powinniśmy być za to wdzięczni.

Pozwolenie na lądowanie
w City West Public.

Serce do odbioru
dla zespołu transplantacyjnego.

Chwila ciszy dla dawcy.

Nacięcie.

-Serce wygląda idealnie.
-To dobre serce.

-Gotowy, Lou?
-Wewnątrz klatki.

Działaj delikatnie.
Jeden zły ruch i już po sercu.

Zaciskam aortę.

Asysta?

-Doktor Tannis?
-Uważaj na nią, bo zemdleje.

Trzymaj serce. Będę ciął.

-Przytrzymaj je w dłoniach.
-Tak.

I wyciągamy. Równo ze mną.

Udało się. Mamy serce.

-Kto je dostanie?
-68-letni mężczyzna.

Szczęściarz z niego.

Prawa nerka.

Stłuczenia. Muszę
skonsultować się z nefrologiem.

Jest stłuczona.

-Jak poważnie?
-Trudno powiedzieć.

Co mam robić? Chcesz ją?

-Jak sądzisz, Mags?
-Jestem jak mechanik.

-Tnę i zszywam.
-Tanya?

Jak weźmiesz i nie wyjdzie,
to wyląduje na końcu listy.

Nie weźmiesz, on zostanie na górze.

Mocznica i stłuczenie. Odrzuć ją.

-Doktor Bell?
-Nie wiem,

ile jeszcze dializ ma Shawn,
więc ja bym wzięła.

-Berger, twoja decyzja?
-Bierzemy.

-Hej, jak się czujesz?
-Ktoś zginął, żeby to było możliwe.

Pamiętam, podarował to za życia.

-On?
-Albo ona.

Chce, żebyś żył pełnią życia
i był szczęśliwa.

Muzyka i rodzina pewnego dnia.
Nic wielkiego.

Brzmi nieźle.

O czym oni tam szepczą?

-Czym się martwisz?
-Głodem tlenowym.

-Dializowałaś go?
-Mieliśmy za mało czasu.

Ma anemię. Robimy transfuzję?

Jeśli jego życie od tego zależy.
Wytworzy przeciwciała.

-Martwisz się o Shawna?
-O wszystkich pacjentów.

Popełniłam błąd.
To się nie powtórzy.

Wiem. Ale sprowadziłaś Shawna.
To było dobre.

Sprzeciw wobec
dyrektora medycznego już nie.

-W twoim stylu, ale czy to mądre?
-Może będę żałować.

Serce dostanie 68-latek.

System jest w miarę sprawiedliwy.

Zoe może umrzeć,
bo trzy osoby zapisano jako "pilne".

To jest sprawiedliwe?

To limit,
dzięki któremu lekarze nie mogą

-faworyzować swoich pacjentów.
-Wiem, ale Zoe jest młodą mamą.

Dzięki Bogu to nie wy wybieramy,
bo w przeciwnym razie

wybralibyśmy własnego pacjenta.

Weź się w garść.
Wszystkich nie ocalisz.

Dlaczego ten szpital, Frankie?
Dlaczego mój oddział?

Bo jesteś najlepszy
i chcę się od ciebie uczyć.

Może.
A może przywiązania pacjenta?

Dziękuję.

Monica, włączysz muzykę?

Ten trance'owy kawałek, który lubię.

-Nie podoba ci się, Lou?
-Weterynarzowi nie przeszkadza.

Bo chcę się uczyć i być pokorną.

Nie jak inni młodzi lekarze,
którzy czują się lepsi.

Dobra, Lou.
Połączyliśmy żyłę z żyłą.

I tętnicę z tętnicą.

A teraz moczowód z pęcherzem.

Teraz musimy tylko
czekać na mocz.

Rozetnij węzeł, dobrze?
Po prostu rozetnij.

Nerka jest szara.

Stłuczenie może być poważniejsze,
niż myśleliśmy.

Może tętnica jest skręcona?

Punkt dla weterynarza.

Zszyj go, dobrze?

-Wspaniały dzień, doktorze Mitri.
-Mów mi Rowan.

To bijące serce było tak silne,
a zarazem tak delikatne.

-Gdzie się tego nauczyłeś?
-Praktyka.

Bezsenne noce.
Więcej praktyki. I Cutter.

Zmuszała mnie do perfekcji.

-Mam też inne zdolności.
-Jak chodzi o nakolanniki, to dzięki.

FRANKIE

Powinno być więcej moczu.
To opóźniona funkcja przeszczepu.

Ma wysoki poziom CK.

Być może to rabdomioliza.

Podamy wysoką dawkę prednizonu

i obserwujmy produkcję moczu.

Trzeba było odmówić.

O Boże, mam sekret,
którym muszę się podzielić.

-Sypiasz z Mitrim.
-Co? Skąd wiesz?

Seksowny, charyzmatyczny ktoś,
z kimś nie powinnaś.

-W twoim typie.
-Chyba się w nim zakochuję.

Lou, z twoją przeszłością,
odradzałbym to.

-Już za późno?
-To świetny chirurg.

Pomaga mi, a seks jest bardzo dobry.

-Za późno.
-Spędził lata, studiując ciało.

Wie, co robi. Pominę szczegóły,
ale nie chcę, by to się skończyło.

Bądź ostrożna. To twój szef.

Jesteś najładniejszym psiakiem!

Jak długo mam się nim zajmować?

-Możemy ją zatrzymać?
-Nie sądzę.

To chyba nie jest pies Shawna.

Wyświadczał komuś przysługę.
Nie przywiązuj się.

-Kocham cię, Frankie!
-I ukryj ją przed Tabbem.

-Dobrze.
-O rany.

Kurczak? Skąd miałeś energię?

Musiałem pozbyć się rozpaczy.

-A łyżka?
-Pamiętasz pierwszy rok?

Mgliście. Pierwszy dzień najgorszy.

-Chyba że ostatni.
-Hej!

-Może być za gorące. Przepraszam.
-Ja poproszę.

-Co to za hałas?
-Nic nie słyszę.

Co to było? Co to za hałas?

-Jaki hałas?
-Na pewno coś słyszę.

-Co to za hałas?
-Jaki hałas?

Lou. Już ci mówiłem.
Nie możemy trzymać psów w domu.

-To moja wina.
-Nie pozwalają!

-To pacjent.
-Będzie albo tu, albo w schronisku.

-Nie możemy go zatrzymać.
-Pokochasz, gdy ją dotkniesz.

Spójrz na nią!

Powiedz Shawnowi,
że ją zatrzymamy.

Nie!

Jak mi idzie?

Mam nadzieję,
że czerwony to nowy żółty.

-Co ty tu robisz?
-Nie pozbędziesz się mnie tak łatwo.

-Może zagramy w wisielca?
-Dobra.

Wciąż mało, ale coraz lepiej.

-Jak długo to masz?
-Co?

-Ten kaszel.
-To nic takiego.

-Nie u ciebie.
-Ale moje wyniki...

-Wskakuj.
-Są idealne.

-Możemy porozmawiać?
-Frankie, połóż się.

-Dobrze.
-Bluzka do góry.

-To mój stanik na awaryjną randkę.
-Bardzo ładny.

Zakasłaj.

-Jak długo?
-Parę miesięcy. Czasami.

-Jak gorączka?
-Niewielka.

I nie pomyślałaś,
żeby mi o tym powiedzieć?

To normalne.

Chciałaś być na nefrologii,

ale nie pomyślałaś,
w jakiej stawia to mnie sytuacji.

Muszę zgłosić,
że ktoś jest ograniczony.

-Ograniczony? Przecież nie jestem.
-Masz obniżoną odporność.

Jesteś podatna na wirusy.

Jestem bardzo ostrożna.

A jeśli jesteś chora,
narażasz biorców, takich jak Shawn.

-Nie jestem chora.
-Nie wiemy, skąd ten kaszel.

Jestem pewna,
że po zeszłorocznym zapaleniu płuc.

To nie jest zaraźliwe.
Spokojnie, to nie gruźlica.

Jestem twoim pacjentem,
wszystko jest poufne.

Zrozum mój dylemat.

W nocy dotrzymywałaś
towarzystwa pacjentowi.

Może powinienem nazywać cię

świętym Franciszkiem,
ale przy twoim zdrowiu to szaleństwo.

Przepiszę ci antybiotyki
o szerokim spektrum działania.

Może powinnaś
być pod opieką innego nefrologa.

Skierowałem cię do dr Lisy Fabian.

-Co?
-Dr Fabian zgodziła się

przyjąć cię jako nowego pacjenta.

Podałeś jej moje nazwisko?

Bo wiesz, jak bardzo się starałam
utrzymać je w tajemnicy.

Tylko kilka osób je zna.

Powiedziałem, że razem pracujemy.

Jestem rezydentką, za 12 tygodni
będę na innym oddziale.

-Ale chcesz
-Nie pójdę do innego nefrologa.

-Frankie.
-Nikomu innemu nie ufam.

Frankie, posłuchaj. Frankie?

To musisz być ty.

Dlaczego?

Dlaczego?

-Hej, Tanya.
-Co łączy

twoją przyjaciółkę z profesorem?

Czy oni

Nawet jeśli, to nie nasza sprawa.

Nie zgadzam się.

Romans z szefem
nigdy nie kończy się dobrze.

Podobno jesteś z Bergerem.

-Co?
-City West jest pełne romansów.

-Co jeszcze?
-Możesz stracić licencję.

Z powodu plotek?

Nie lepiej,
żeby wiedzieli o przeszczepie

Lou, kocham cię,
ale kiepski z ciebie strateg.

Pod koniec roku będą rozmowy.

Wezmą silnych i najlepszych.

Jesteś najlepsza, Frankie.

Ile bym nie pracowała,
nigdy nie będę najsilniejsza.

Płynne złoto. Dobra robota.

-Jutro możesz iść do domu.
-Dzięki.

Gratulacje.

W gazecie jest artykuł
o pewnym studencie.

Zginął w dniu mojej operacji.
Motocykl.

To mój dawca?

-Nie mogę powiedzieć.
-A co możesz?

Nic.

Napisałem list.
Pozwolili mi napisać do rodziny.

Przeczytasz to?
Czy wszystko zawarłem?

"Droga rodzino,
gdy usłyszałem, że dostanę nerkę,

płakałem nie dlatego,
że dostałem nowe życie,

ale dlatego, że ktoś je stracił.

Podziękowania

nie wyrażają ogromu tego, co czuję.

Jestem 33-letnim
nauczycielem muzyki.

Obiecuję wam, że będę żył dobrze,
szanując ten dar.

Choć nigdy się nie spotkamy,
zawsze będę o was pamiętał.

Z wyrazami miłości i wdzięczności".

Obudziłaś się.

Klimatyzacja działa.

Słucham każdego dźwięku
i zastanawiam się,

jaki dźwięk słyszy się
przed śmiercią?

Ciszę.

Ta pompa pomoże mi żyć?

Tak.

Zdążę zobaczyć,
jak dorasta mój syn?

To pomost i tyle.

Mam trochę z tobą zostać?

Tak.

To ekskluzywna impreza
czy też jestem zaproszony?

-Możesz przyjść.
-Przesuń się.

Nauczenie się wszystkiego
zajmie nam 20 lat.

Muszę się pośpieszyć.
Nie wiem, czy mam 20 lat.

A kto wie?

Kiedy przyjdzie lekarz?

-Mój brat już długo czeka.
-Jak to?

Jakim cudem nikt nie zauważył
zawału? Nawet pan.

Ile mam czasu bez dawcy?

Nie przywiązuj się do pacjentów.

Swoich ani cudzych.

Kelly skarży się na ból.

-Coraz mniej moczu.
-Bierzesz leki

-regularnie?
-Kelly wie, co robi.

Nerka się nie przyjmuje.

Dam ci leki, żeby ją ocalić.

-Masz zgodę te leki?
-Nie.

Nerka nie daje ci prawa robić,
co chcesz.

-Steele chce się ciebie pozbyć.
-A ty?