All language subtitles for Faust (2002) 720p-pl

Film ten inspirowany jest
twórczością Goethego i Marlowe'a,

a przede wszystkim odwieczną
walką dobra ze złem.

Był rok 1358, kiedy to na
terenach Germanii

niezwyciężony i okrutny wojownik

zdecydował odmienić swoje życie
i przejść na stronę dobra.

Po ślubie z kobietą imieniem
Margaret,

definitywnie pożegnał się
ze swoją barbarzyńską przeszłością

oraz postanowił walczyć
o pokój i wolność

w imię Zjednoczonego
Cesarstwa Germańskiego.

Dla wszystkich ten człowiek znany
był jako Faust.

FAUST

Hej! Nie obawiaj się.

Twój mąż nie umarł.

Właściwie to ty jesteś osobą,
po którą przyszedłem.

Obudziłeś się?

A może boisz się, że śmierć
dopadnie cię we śnie?

Nie boję się śmierci, draniu!

Wiedziałem, że po mnie przyjdziesz!

- Co zrobiłeś Margaret?
- Obiecałeś mi lojalność,

a ja w zamian dałem ci
życie wieczne.

Przez długie wieki honorowałeś
naszą umowę,

ale ostatnio opętały cię
dziwne myśli.

- Pytałem, co jej zrobiłeś?!
- Jak śmiesz mi przerywać?!

Mówisz o Bogu... miłości.

Walczysz o zjednoczenie ludu Germanii.

Zapominasz, że to ja jestem
jedynym władcą świata?!

Całe stulecia byłem ci posłuszny.

Zrozumiałem braci...

Braci?!
Jak możesz ich nazywać braćmi?

- Jesteś moim sługą!
- Nie mogę dalej spełniać twoich warunków.

Jestem zmęczony ciągłą
walką po stronie zła.

Zatem muszę odebrać ci życie!

Jestem gotowy!

Jesteś żałosny.

Jeśli pamiętam, dałem ci wszystko.
Wszystko!

Nie znasz twoich pobratymców.

Nie wiesz, jak mogą wypaczyć
nawet szlachetne idee.

Marzysz o Wielkim Imperium
Germańskim,

które zjednoczy świat
nie tocząc wojen?

Proszę bardzo.

Przekonasz się, jakie wartości
wyznają twoi ludzie.

Otwórz drzwi! Policja!

- Nie zostawię siostry samej.
- Może jechać z nami.

Cięcie. To było dobre.
A teraz więcej zaangażowania.

Ostrzegałam cię, że to ostatni raz.

Gdyby nie była taką histeryczką,
byłaby idealna.

A ty myślisz, że jesteś idealny?
Wszyscy mamy swoje wady.

Ta kobieta to istny klejnot
Twojego filmu.

Coś ci powiem.

Od lat jesteś moją żoną, a wciąż
nie wiem, po czyjej jesteś stronie.

Mam już dosyć!

Mówiłam ci, że to ostatnia scena,

cały dzień jestem przed kamerą
i już dostaję do głowy!

- Mam dosyć.
- Caroline, proszę.

Jutro gramy w studiu.
Trochę cierpliwości.

Mam gdzieś studio.

Głowa mnie boli i chcę iść do domu!
Jasne?!

Uspokój się,
ja z nią porozmawiam.

Nie czekaj na mnie.
Możliwe, że się spóźnię.

Nie złość się. Cierpliwości.
Aktorki już takie są.

- Cierpliwość też ma swoje granice.
- Nie bądź taki.

Moja opinia jest taka,
że dziewczyna zostanie gwiazdą.

Na szczęście wracam do Ameryki.
To jedyny powód, dla którego to znoszę.

Nie trudno być gwiazdą w Ameryce.

Europa jest właściwą sceną
dla takich geniuszy.

Zapewniam, że nawet Führer
jest Pana fanem.

Gdybyś w filmach bardziej
akcentował kulturę niemiecką,

byłby to sukces całkowity.

Jeśli ministerstwo cię tu przysłało,

wiedz, że nie będę wykonywał
waszych rozkazów.

Nie jestem tu po to, żeby
wydawać rozkazy.

Chcę ci tylko zasugerować,
w jaki sposób możesz się wzbogacić.

Wiesz, wydajesz się sympatyczną osobą.

Jeśli lubisz amerykańską kawę,
to zapraszam cię do swojego domu

byśmy mogli kontynuować
tę cudną rozmowę.

Dlaczego nie?
Chętnie przyjmę zaproszenie.

Dlaczego tak potraktowałaś
Richarda przed całym zespołem?

Przepraszam cię, ale nie mogę
tego dłużej znieść.

Jego obecność mnie
denerwuje,

a kiedy go słyszę,
mam ochotę go zabić.

Wizyta w naszym kinie
by cię uspokoiła.

Oszalałaś?

Mówiłam Ci, że już nigdy nie postawię
stopy w tym miejscu.

- Co jeśli ktoś mnie rozpozna?
- O nic się nie bój!

Uwielbiam cię oglądać w ramionach
tych wieprzy.

Moim problemem jest to,
że zbyt cię kocham by odmówić.

Idę po ciemne okulary,
zaraz wracam.

- Panienko, on tu jest.
- Gdzie? - W salonie.

Przynieś mi okulary przeciwsłoneczne.

Dlaczego tu przyszedłeś?

- Nikt cię nie śledził?
- Nie martw się, byłem ostrożny.

Potrzebuję kryjówki.
Jutro skontaktuję się z organizacją.

- Jak to się stało?
- Ktoś mnie zdradził.

Niech cię obejmę.
Chcę cię poczuć blisko siebie.

Przykro mi, ale muszę iść.
Cathy czeka w samochodzie.

- Znajdź wymówkę! Powiedz, że nie możesz.
- Będzie coś podejrzewała.

Niedługo wrócę. Powiedz pokojówce,
żeby zrobiła ci coś do jedzenia.

Muszę iść.

- Panienko, okulary.
- Dziękuję Ci.

- Dlaczego tak długo?
- Nie mogłam znaleźć moich okularów.

Trochę boli mnie głowa.
Możemy to przełożyć?

- Nie żartuj sobie. Pocałuj mnie.

- Co z tobą? Kierowca może zauważyć.
- Mówiłam, żebyś mnie pocałowała.

Dobrze. Uwielbiam, kiedy jesteś
taka posłuszna. Teraz możemy jechać.

Powiem ci sekret.

Moim największym projektem będzie...

nakręcenie filmu, który pokaże zwycięstwo
Niemiec w II wojnie światowej.

Co za przypadek. Ostatnio
niemieckie Ministerstwo Kultury

ujawniło dokumenty
na temat Odette Marchez.

- Odette Marchez?

Widzę, że wasza wielka kultura
ma braki.

Co do Odette, jest to historia
niezwykła.

Jeśli wygraliśmy wojnę,
to dzięki niej.

A kimże jest kobieta, do
której przywiązujesz taką wagę?

Zwykła dziwka.

Drogi Richardzie, losy świata są czasami
związane z dziwnymi okolicznościami.

Zaciekawiłem się.
Teraz musisz mi to opowiedzieć.

Jak już wiesz,

nasza armia wygrała
z Amerykanami,

ponieważ nasz wywiad zdołał poznać
datę lądowania w Normandii.

Odette należała do Ruch Oporu
i była kochanką jednego z naszych oficerów.

Gdybyśmy przez przypadek
tego nie odkryli,

w dalszym ciągu przekazywałaby informacje,
które zniszczyłyby naszą armię.

- I tak wygraliśmy wojnę.
- Nie do wiary.

Film na podstawie takiej historii
byłby fantastyczny.

Pomyśl Richard, pomyśl.

To może być twoja wielka okazja.

A teraz wybierz się na spacer
i nie wracaj przed pół godziny.

Nie podobało mi się twoje
zachowanie.

Dlaczego uciekłaś z kina?

- Mówiłam ci, że boli mnie głowa.
- A ja tobie, żebyś nie kłamała.

Znam Cię. Pieniądze i popularność
zmieniły twój charakter.

To my z mężem zrobiliśmy
z ciebie gwiazdę...

i my możemy cię zniszczyć.

-Czy to groźba?
- Ostrzeżenie.

Nie bądź taka zarozumiała,
bo będziesz miała kłopoty.

Co się dzieje?

Samochód policyjny.
Bądź cicho i rób co mówię.

- Jakieś problemy?
- Wszystko w porządku, dziękuję.

- Nie mogę w to uwierzyć! To Caroline...
- Tak to ona.

Jeśli obejdziecie się z nami łagodnie,
dostaniesz autograf.

Tak czy inaczej, proszę stąd odjechać.
To odludne miejsce może być niebezpieczne.

O czym pan mówi?
Przecież mamy was do ochrony.

Razem z przyjaciółką chcemy
wam coś pokazać.

Źle się czujesz?

Potrzebujesz czegoś?

Nie, dziękuję.

To tylko głowa.

Proszę się nie martwić.

- Proszę Pani.
- Dziękuję.

Czyli zdecydowałaś się przyjść.
Spójrz, jak ty wyglądasz.

Może jednak zasługujesz na to,
by ta suka bawiła się tobą jak zabawką.

Nie pozwolę tak do siebie mówić.

Śmierdzi od ciebie jak z gorzelni.
Nie osądzaj mnie.

- To wszystko? - Andrew, bez Kathy
nasze plany się nie powiodą.

Potrzebujemy dużo pieniędzy dla
ruchu oporu. Nie zapominaj o tym.

Nie obchodzi cię ruch,
nie ryzykujesz życia jak my.

Nie jesteś na cholernej czarnej liście,
ale ja jestem.

Dlaczego myślisz, że to dla mnie
to takie łatwe?

Twoje poświęcenie jest większe,
bo walczysz z bronią w ręku,

bo organizujesz zamachy.

Ale pamiętaj, że to jest możliwe
dzięki pieniądzom ode mnie.

Jesteś niewdzięczny!

Za to ty jesteś dziwką!

Widzę, że nie marnujesz czasu.
Kim są te zdziry?

To koleżanki.
Jak poszło z tą wariatką?

Jestem wyczerpana.
Następnym razem zrób to sam.

Zajmę się tym później.
Porozmawiam sobie z nią.

I co dalej?
Mam sobie pójść?

Nie, kochanie.

Liczę, że do nas dołączysz.

Zawsze jesteś mile widziana.

Wszystko w porządku, panienko?

- Chcę umrzeć.
- Proszę tak nie mówić.

W końcu nawet złe czasy przemijają.

Zaparzę ci herbaty rumiankowej.

Włóż go w nią.

Podaj trochę przyjaciółce.
Widzisz, że czeka.

Wybacz mi.

Nie miałem tego na myśli.

Musisz mnie zrozumieć,
czasy są straszne.

Policja tropi nas wszystkich.

Dlatego czasem jestem taki.

Spróbuj mniej pić, a zobaczysz,
że będzie lepiej.

A teraz chodź i nie myśl o tym.

Pamiętaj, że cię kocham.

- Panienko, samochód!
- Szybko, uciekaj!

Powiedz, że źle się czuję
i nie chcę gości.

Dobrze, proszę się nie martwić.

- Dobry wieczór panu. - Chciałbym rozmawiać
z Caroline. Jestem producentem.

Przykro mi. Panienka nie czuje się zbyt
dobrze i nie chce wizyt.

Rozumiem.

Zrób mi przysługę
i przekaż jej to.

- Powiedz, że jutro zadzwonię.
- Oczywiście, dobranoc.

Wyjedź z podwórka
i poczekaj tam na mnie.

Pewien pan przedstawił
się jako twój producent.

Kazał ci to dać.
Zadzwoni jutro.

- Umieść je w wazonie. Poszedł?
-Tak, ale jeszcze sprawdzę.

- Poszedł sobie.
- Dobrze.

- Kto to?
- Richard.

- Czego chciał?
- Nie wiem.

Powiem ci jutro, gdy
zadzwoni.

- Nie ignoruj takich rzeczy.
- Nie przesadzaj.

Zrozum, że w tak delikatnej sprawie
musimy zwracać uwagę na każdy drobiazg.

Jesteś paranoikiem.
Świat nie kręci się wokół nas.

Imperium nigdy nie było
tak kruche.

Amerykanie mają dość oglądania
Niemców we własnych miastach.

Koniec nadchodzi.

Cała organizacja jest zaangażowana.

- Na kiedy planowane są kolejne ataki?
- Za trzy dni.

Waszyngton, Nowy Jork, Los Angeles
zamienią się w piekło.

Wszystko gotowe.

Mamy do dyspozycji ponad
milion osób.

Niech Bóg nam pomoże.

Skąd to pilne spotkanie?

Będąc w willi Caroline odkryłem,
że ma u siebie Andrew Julesa.

Jesteś pewny, że to on?

To jeden z najniebezpieczniejszych
terrorystów.

Widziałem na własne oczy!

Musimy być ostrożni.

Jeśli wyjdzie na jaw, że znana aktorka
kontaktuje się z terrorystami

będą problemy z opinią społeczną.

Musisz natychmiast do niej zadzwonić
i kazać jej wyjść z willi.

Resztą zajmę się.

- A jeśli się nie uda?
- Ważne by próbować,

żeby świat zobaczył, że
wyzwolenie jest możliwe.

Niemcy nie są niezniszczalni.

Zostawimy po sobie ślad...

Dzwoni pan Richard.
Bardzo nalega i mówi, że to pilne.

Cholera! Tego tylko trzeba.
Przepraszam, zobaczę czego chce.

Cześć Richard. Przepraszam za
opóźnienie, ale źle się czuję.

Nie przejmuj się.

A teraz posłuchaj.
Wysłałem po ciebie kierowcę.

- Musisz tu być jak najszybciej.
- Czy coś się stało?

Mamy coś ważnego do omówienia.

A co z Cathy?

Ona nic o tym nie wie.
Porozmawiamy, kiedy przyjedziesz.

Musimy się spieszyć,
czekam na wizytę.

Co do twojej roli w filmie, nie martw się.
Nie będzie problemów.

Do willi należy wejść
z dużą ostrożnością.

Nikt nie może się dowiedzieć,
że Caroline ukrywa terrorystę.

Wybrałem was dwoje,
bo jesteście najlepsi.

Postarajcie się mnie nie zawieść.

Dlaczego mnie tu wezwałeś?
Co jest tak pilnego?

Widziałem wszystko Caroline,
przestań udawać.

Wystarczy jeden telefon by
zakończyć twoją karierę...

i zapewne twoje życie.

Nie rozumiem. Co to znaczy?

Andrew Jules. Mówi coś?

Wiem, że jest u ciebie.
Widziałem na własne oczy.

Nie wydaj mnie, proszę.
To tylko stary przyjaciel.

Jeśli nie zadzwonisz na policję,
zrobię dla ciebie wszystko.

Będę grała za darmo
w twoich filmach.

Nie sprawię już żadnych
problemów, obiecuję!

Nie poznaję cię, Caroline.

Gdzie się podziała cała
twoja arogancja?

Może znajdę czas by pomówić
o naszej przyszłości.

Pod warunkiem, że zademonstrujesz mi
swoją chęć współpracy.

Dobry wieczór, Andrew Jules.

Nie ruszaj się.
O właśnie tak.

Za chwilę przyjdzie kolega,
który chce z tobą porozmawiać.

Podziel się z tą kurewką, kochanie.

- Zostawcie nas samych.
- To niebezpieczne!

Powiedziałem, że macie
nas zostawić!

I co, Jules?

- Masz mi coś do powiedzenia?
- Nie będę z tobą rozmawiał.

Jesteś pewien?
Może pamięć ci szwankuje?

Może ta podróż tak cię zmęczyła,
że mnie nie poznajesz?

Co mi zrobiłeś?

- Nic!

Po prostu chciałem Ci pokazać
Imperium Germańskie, o które walczyłeś.

Nie o takie.

A niby jakie?
Człowiek nie może zmienić przyszłości.

Myślisz, że jesteś moim jedynym sługą?

Myślisz, że gdyby ta historia potoczyłaby
się inaczej, świat byłby mniej okrutny?

Biedny głupiec!

Sprawię, że lepiej poznasz
swoich towarzyszy.

Francoise.

- Co jest?
- Nic.

To musiała być... halucynacja.

Chodź!

Proszę, nie tutaj.
Za dużo ludzi.

- Mamy tak mało czasu, by być razem.
- Przestań!

Odette, mam dość tych kaprysów.
Jeśli się wstydzisz, wyjdziemy.

- Chcę się z tobą kochać.
- Nie jestem twoją własnością.

Będziemy się kochać,
kiedy będę miała ochotę.

Marnuję tylko czas. Jesteś moją narzeczoną,
a dostaję ledwo buziaka.

Odrzucasz mnie, choć wiesz że
mogę mieć wszystkie inne!

Mam dość takiego zachowania.
Naprawdę mam dość!

Do jutra.

- Altleber 54.
-Tak, sir.

Twój oficer sobie poszedł?

Na szczęście.
Zabiłabym tego drania!

A teraz mnie pocałuj mnie.
-Co?!

Pocałuj mnie.

Skąd ten pocałunek?
Oszalałaś?

Nie odwracaj się. Na końcu sali
jest mój cel.

Muszę zwrócić jej uwagę.

Ta nimfomanka to żona generała Vorllen'a.
Dzięki niej uzyskamy potrzebne informacje.

Próbowaliśmy zbliżyć się do willi,
ale trudno pozostać niezauważonym.

- Jak skontaktujemy się z Odette?
- Nie martw się.

Znam siostrę.

Kiedy nadejdzie czas będzie wiedziała,
co robić. Wie gdzie mamy ludzi.

No wreszcie, kapitanie!
Dawno nas nie odwiedzałeś.

- Byłeś zajęty piękną narzeczoną.
- Nie gadaj bzdur.

Jutro wyjeżdżam,
a dziś chcę odpocząć.

- Wezmę jedną by się zrelaksować.
- Mam fantastyczną dziewczynę.

Jest droga, ale jeśli skończy się
na masturbacji, dostaniesz zniżkę.

Powinniśmy już iść. Jeśli tu zostaniemy,
ryzykujemy złapaniem.

To nasza jedyna szansa.

Musimy być pewni, że Odette jest
w pociągu.

Po tej informacji zaczynamy działać.

- Wchodzimy i pojmujemy generała Lier'a.
- Ilu żołnierzy jest w willi?

Tylko dziesięciu. Ale są przeszkoleni
i musimy być ostrożni.

Myślę, że zaskoczenie
pomoże nam w wejściu.

Mam nadzieję, że się wydostaniemy.

Wreszcie!

Nie było łatwo.
Wszędzie są ludzie.

- Musicie stąd iść.
- Jak się ma Odette?

Nie martw się.
Wyjechała porannym pociągiem.

Znasz plan?

Odette dostaje się do domu generała
Vorllen'a i odnajduje dokumenty.

O drugiej w nocy
przekaże uzgodniony sygnał.

Trzy sygnały telefonu oznaczają,
że mają błędną datę lądowania.

Wtedy można zacząć akcję.

Jeśli telefon nie zadzwoni,
operacja jest anulowana.

Bez lądowania w Normandii,
nie ma nadziei na wygranie tej wojny.

- Liczę na pomoc Bożą.
- Bez obaw, osiągniemy sukces.

To dla ciebie. Na wypadek, gdybyśmy
mieli się już nie zobaczyć.

- Wszystko będzie dobrze.
- Mam nadzieję, kochanie.

Gdzie byłeś wczoraj?
Wyszedłeś tak nagle.

To moja sprawa.
Myślałaś nad tym, co ci powiedziałem?

- Nadal się zastanawiam.
- Wykorzystaj czas podróży,

bo jeśli nie zmienisz swojego zachowania,
możesz wracać do domu.

Spóźniłeś się dwie godziny.
Czy coś się stało?

Musieliśmy uważać,
bo las jest pełen Niemców.

- Odette pojechała?
- Tak, porannym pociągiem.

A teraz już chodźmy.
Mamy mało czasu.

- Ja tu wydaje rozkazy.
- Kim jesteś?

Kapitan Johnson.
Oddział Spadochronowy Armii USA.

Generał Washington powierzył
mi kierowanie operacją.

- Co robisz?
- Chciałeś, żebym to przemyślała.

Tak zrobiłam. Miałeś rację.

Mocniej!

Właśnie tak.

Jesteśmy na miejscu.
Wejdziemy przez okno od dziedzińca.

Musimy zachowywać się bardzo cicho.

Dobry wieczór, generale.
Widzę, że masz towarzystwo.

Związać ich i zostawić straż.

- Przywiązaż go do krzesła.
- Z przyjemnością.

Mamy generała.
Zostawiłem z nim Ramona.

Dobrze, przygotujmy się
na długą noc.

Słuchajcie uważnie.

Najmniejszy ruch lub próba ucieczki
oznacza śmierć.

I mogę powiedzieć, że sprawi
mi to ogromną przyjemność.

Widzisz, co robią na wojnie?

My tarzamy się w gównie,
a oni w pościeli.

Co z tobą? Nie rozumiesz mojej
brudnej mowy?

Dla ciebie jestem tylko dzikusem,
złym człowiekiem.

Uspokój się, nic ci nie zrobię.
Razem z przyjacielem chcemy cię rozweselić.

Będziesz miła, to nic ci się nie stanie.
Prawda, Ramon?

Oczywiście.

Nasz kontrwywiad zdołał
rozszyfrować datę zejścia na ląd.

- Jutro poinformujesz generała Lier'a.
- Jesteś pewien tej wiadomości?

Potwierdza to kilka źródeł.

Lądowanie nastąpi w ciągu miesiąca.

Mamy dość czasu, aby przesłać wojska
z Rosji do Normandii.

I przygotować Anglikom i Amerykanom
miłe powitanie.

- Tylko Führer prowadzi do zwycięstwa.
- Oczywiście.

Ale wojna jeszcze trochę potrwa.

Musimy wykorzystać moment
spokoju.

- Przygotowałem pokój dla ciebie i Odette.
- Dziękuję, to zaszczyt.

Jesteś jednym z moich przyjaciół,
ale jestem czegoś ciekaw.

Twój związek z Odette to coś poważnego?

Nigdy nie traktuję kobiet poważnie.

Pomóż mi z problemem.
Znasz moją żonę?

Oczywiście.

Jest między nami duża
różnica wieku.

Z pierwszego małżeństwa mam
córkę w jej wieku.

Chociaż Azjatki są bardzo uległe,

od czasu do czasu muszę iść
na pewne ustępstwa.

Podoba jej się...

twoja narzeczona.

Może mógłbyś...

Jeśli o mnie chodzi, nie ma problemu.
Jest tylko jedną z wielu.

- Ale to nie będzie łatwe.
- Znam twoje zdolności perswazji.

Niestety moja mama zmarła,
gdy miałam zaledwie dwanaście lat.

Z ojcem wiele wycierpieliśmy,
ale zdecydował się ponownie ożenić.

Przepraszam, ale jak ci się
układa z macochą?

Nie interesuje się mną.
Jest prawie w moim wieku.

Urodziła się w Azji
i wszystko widzi inaczej.

- Właściwie to jej nienawidzę.
- Przepraszam na chwilę.

- Pomówmy na osobności.
- Oczywiście.

Przepraszam, zaraz wracam.

Usiądź.

Dziś mamy zaszczyt spędzić tu noc.

To świetnie. Uważam, że jego
córka jest bardzo urocza.

- Chętnie tu zostanę.
- Obyś tak myślała o jego żonie.

- Co chcesz powiedzieć?
- Chcę powiedzieć...

- Że powinnaś być dla niej miła.
- Masz mnie za dziwkę?

Proszę, nie bądź taka.
Stawką jest nasza przyszłość.

Twoja przyszłość, a nie moja.
Zapamiętaj!

- Widzę, że się przygotowałaś.
- Chcesz zrobić ze mnie dziwkę.

Kiedy już coś robię,
robię to dobrze.

Jestem pewien, że pójście z nią
do łóżka ci nie zaszkodzi.

- Złożyłeś mi obietnicę.
- Tak, złożyłem.

Pomyślałem o wartości
klejnotu, który wybrałaś.

Dziś wieczorem musisz popracować,
żeby go dostać.

Dlaczego kontakt z Odette
musi się odbyć w takim miejscu?

To niepotrzebne ryzyko.
Mogę gdzie indziej odebrać wiadomość.

Wiesz, kim jest generał zamknięty
z twoimi ludźmi?

Dla mnie wszyscy Niemcy są tacy sami.
To samo gówno.

Tylko, że to gówno może sprowadzić
na wybrzeża Normandii

300 000 żołnierzy jednym telefonem

i zagrozić lądowaniu armii.

Dziwne, że jesteś pewny
samych dobrych wieści.

Trzeba być optymistą.

- Zobaczysz, że twoja siostra zadzwoni.
- Skąd wiesz, że Odette to moja siostra?

Bo jestem diabłem!

- Mam ci coś ważnego do pokazania.
- Czego chcesz? Wyjdź z pokoju!

Spokojnie, jestem tu dla ciebie.
Chcę ci tylko coś pokazać.

Chodzi o twoją macochę.

Wiem, że nie żyjecie w dobrych
stosunkach.

Chodź, a się przekonasz
jaki to typ kobiety.

No dalej.

Widziałaś? Prawdziwa dziwka.

Ona chce cię pouczać,
a robi takie rzeczy.

Posłuchaj mnie uważnie.

Idź do swojego pokoju i się przygotuj,
bo zamierzam cię odwiedzić.

Dzisiejszego wieczoru cię rozdziewiczę.
Nie bój się, nie pożałujesz.

Długo ci to zajęło.

Zadowolona?

Nie graj głupka i pamiętaj
o biżuterii, którą mi obiecałeś.

Mówiłem ci, że musisz
się postarać.

Bądź cierpliwa.

Dobra robota, dziecino.

Widzę, że posłuchałaś mojej rady.

Jesteś naprawdę piękna.

Możesz zameldować Waszyngtonowi,
że jutro rozpoczyna się wyzwalanie Europy!

Tu spędzimy noc, a o świcie
wyruszamy na wybrzeże.

Dzisiejszej nocy piszemy historię,
która zmieni świat.

- Gdzie byłaś?
- Szukałam Hansa.

Kiedy wróciłam do pokoju,
nie było go tam.

Bez obaw. Poszedł do córki
mojego męża.

- Wszyscy mężczyźni są tacy sami.
- A ty? Co robisz w moim pokoju?

Pragnęłam cię od dawna
i chcę znów się z tobą kochać.

- Chodź do mnie.
- A jeśli Hans powróci?

Daj spokój.
Nie jestem zazdrosna.

Co za niespodzianka.
Cała rodzina w komplecie!

Spójrz maleńka.

Mówiłem, że to noc twojej inicjacji.

Teraz możesz pokazać,
czego nauczyłaś się od swojej macochy.

Przestań martwić się o twoją siostrę.
Będzie dobrze.

Nic jej się nie stanie.

Słyszę jak mówisz,
i robi to na mnie wrażenie.

Prędzej z ciebie prorok
niż żołnierz.

Ale ja jestem prorokiem,
a moje prawdziwe imię to Mefistofeles.

A ja jestem Belzebub!

Wystarczy! Koniec gierek!
Poznajesz to?

Naszyjnik mojej dziewczyny.
Skąd to wziąłeś?

Twój prezent dla narzeczonej.

Zerwałem to z jej szyi zaraz po tym,
jak ją zabiłem.

Jesteś zdezorientowany.

Najpierw walczyłeś dla Imperium
Germańskiego.

Potem chciałeś go zniszczyć.

Teraz jesteś na wojnie, bo chcę
ci pokazać, że zmieniają się ideologie,

ale świat pozostaje w moich rękach!

Patrz!

Zobacz, dokąd zabiorą cię ludzie,
których zawsze broniłeś!

Kieruję tą wiadomość do wszystkich
obywateli Ameryki,

którzy stoją po stronie pokoju
i wolności.

Kraje arabskie zaatakowały
nasz kraj bez zapowiedzi.

Miliony osób umiera z powodu
infekcji wirusem Ebola.

Nie mamy innego wyjścia jak tylko
odpowiedzieć z podobną siłą i determinacją.

Z ciężkim sercem kilka minut
temu kazałem wystrzelić

nasze pociski nuklearne
z Wyspy Diego Garcii.

Prawdopodobnie w tej
właśnie chwili położyliśmy kres

terroryzmowi świata arabskiego.

Kilka tysięcy terrorystów
spowodowało śmierć milionów.

Nasze ministerstwo informuje,
że do wojny przystąpiły również

Chiny i Korea Północna,
które również mają broń jądrową.

W tej chwili cały świat jest w
niebezpieczeństwie, a jeśli ktoś przeżyje,

będzie wiedział, że nasz kraj
działał ze szlachetnych pobudek.

Boże pomóż Ameryce
i nam wszystkim.

Mam nadzieję, że teraz już wiesz
jacy naprawdę są ludzie.

Co zrobiłeś Margaret?

Powiem to łagodnym głosem.

Margaret nie żyje.
Wyrwałem jej serce z piersi!

Dotrzymaj naszej umowy,
a może ją odzyskasz.

Wybrałem swój los.

Nie przekonasz mnie.

Życie nie jest takie,
jakie mi pokazałeś.

Odrzucam naszą umowę!

Nigdy nie będziesz miał
mojej duszy!

Możesz mnie zabić, ale
moja wiara w dobro nie umrze.

Jeszcze porozmawiamy,
mamy na to całą wieczność.

Patrzcie, jak liczy!

Podobasz mi się, Żydzie!

Bez skrupułów sprzedałeś mistrza
za 30 marnych monet.

Zasługujesz na znacznie
więcej, niż dostałeś!

Mam dla ciebie propozycję.

Jak się zwiesz?

Jestem Judasz, panie.
Judasz Iskariota.