All language subtitles for Onedin Line S02-Disk 02_Title_02_01- 4,5,6

Ik had u niet gehoord.
-Bent u de wachtsman?

Ik ben de kapitein.
-Wie is kapitein Onedin dan?

Dat is de eigenaar. Hij kent ze.
Wilt u gaan zitten?

Ik verricht wat reparaties.
-Een Turkse knoop, zie ik.

Mag ik vragen wie u bent
en wat u komt doen?

Mijn naam is Miss Indigo Jones
en ik kom voor uw werkgever.

Anne is weg bij James en woont onder
de meest ellendige omstandigheden.

Wist je dat?
-Ja.

En je zegt niets?
-Waarom maak jij je daar druk om?

Ik wil weten waarom.
-Vraag het zelf. Ze komt ze betalen.

Ik heb haar wat geleend.
-Ze wil het per se terugbetalen.

Haar vader zei dat ze in ordinaire
logementen verbIijft. Wist je dat?

Anne doet wat ze wil.
-Wat ben je toch onverschillig.

Ik begrijp het niet.
Je had toch een baan bij Chumley?

Ik ben ontslagen. Ze willen geen
vrouw die mannenwerk doet.

Ik wist het wel. Je was ongetrouwd
en je bent weer ongetrouwd.

Je werkt als wasvrouw.
marineofficier.

Ik ben je niet vergeten.
-Kijk dan, de handen van een wasvrouw.

Ik doe mijn best.
-Laat ik je dit zeggen:

Je hebt een man.
Ga naar hem toe en leg het bij.

Je bent getrouwd
en je hebt verplichtingen.

Je maakt het met de week erger.
Voor de rechter heb je enige kans.

Het desertie. In...
-E�n woord?

Dit kan ik niet aanzien. Waar woon je?
-Bij Ellen Jessep.

De vrouw van de stakingsleider?
-Ik wist niemand anders.

Ga maar weer naar James, voordat
hij helemaal niet meer aan je denkt.

De ketting sIoeg vast, trok het kruislood
stuk en daar ging ze.

Alles sloeg van het dek af.
-Waar ligt de 'Samantha' nu?

Voor anker in Cork.
-En de averij is verholpen?

We hebben 120 dagen gevaren.
-Waar vandaan?

Peru.

En haar lading?

Wilt u ons alleen laten, kapitein Baines?

Voor alle duidelijkheid, u komt uit Peru,
via Cork. En u bent hier alleen?

Alleen u en kapitein Jones?
-En een bediende.

Drie man? Behoorlijk onderbemand.

Kon u in Cork niemand krijgen?
-Dat was niet mogelijk.

Die reis is niet te beschrijven. Eerst
die aardbeving, toen het bijgeloof.

Een reis vol problemen en ongelukken.

En de bemanning is gedrost?
-Of ze zijn dood.

Na de aardbeving zei de timmerman
dat hij de 'Caleuche' zag.

De 'Caleuche?'
-Een Chileense legende. Een spookschip.

Als zij opduikt, gebeurt er een ramp.
Een verschijning.

En de doden?
-Negen verdronken.

En de rest?
-Ik zal eerlijk tegen u zijn.

Er heerste koorts aan boord.

Hoeveel gevallen?
-Minstens drie.

Miss Jones? De lading?
-Guano.

Vogelpoep?

Als er een tekort aan mest is,
brengt guano 20 pond per ton op.

De boeren zitten erom te springen.
-Waar heeft u geladen?

Dat kan ik niet zeggen.
-Zit er geen exportbelasting op?

Ik weet een plaats
waar er geen controle is.

Dus ik moet haar alleen ophaIen?
-Nee, ze moet meteen gelost worden.

Zodat u meteen weer terug kunt?

Een grote hoeveelheid guano is
een kwestie van geluk en informatie.

Zolang het duurt.

We kunnen ons geen quarantaine
of lastige vragen permitteren.

Ik begrijp het, Miss Jones.

En, kapitein Onedin?

Van Cork naar Liverpool?

Helpt u me de 'Samantha'
thuis te brengen?

Ik kan niet meer praten met dat meisje.

James zit aan boord.
Hij praat met geen mens.

Hij heeft een kleurlinge aan boord.
-Een kleurlinge?

Geen scharreItje,
ik denk dat ze een vracht heeft.

Heb je nog een beetje?
Ik heb last van mijn tandvIees.

Anne is vastbesIoten niet
terug te gaan.

We bemoeien ons nergens mee.
Misschien gaat het beter als hij terug is.

Is dat alles wat je te zeggen hebt?
Hij is toch je zwager?

Zwager of niet.
James heeft genoeg aangericht.

Wat is het voor klus, sir?
-Een mondje- klus.

En we hebben een dame aan boord.
-Ze mag mijn hut. Ik slaap hier weI.

Als het vloed is gaan we.
Geen woord hierover aan wal.

Stuur de eerste naar binnen.

Naam?
-Twinty Morgan.

En waar heb jij leren varen?
-Kopererts, vanuit Swansea.

Wat voor schepen?
-Pakketboten.

Hadden ze geen namen?
-Geef antwoord.

Vergeten.
-Een lastpak, Morgan?

Ik ben overal geweest.
-Kun je je mond houden?

Dat hangt ervan af.
-Waarvan?

Wat het betaalt, wat het is.
-Even iets ophalen, Morgan.

Een schoener uit Cork zonder bemanning.
Een maand loon voor een week werk.

Ik heb vaker zonder bemanning gezeten.
-Wacht maar aan dek. De volgende.

Ik ken die lucht.
-Billy Bones. Van paardenslachterij.

Niks voor een zeeman.
-Wat doe je daar dan?

De dochter van de vilder.
Ze is al zes maanden op weg.

Welke schepen?
-'Money Wigram' van de Oost-Indi�lijn.

Heb je je monsterboekje? Waarom niet?
-De vilder heeft het afgepakt.

Je wilt zeker gauw weer gaan varen?
-Hoe langer, hoe liever.

Schrijf maar in, kapitein.
De volgende.

Naam?

Je ontslagpapieren, dat zie ik.
Naam?

Hij heeft geen verhemelte.
-Dat moeten we hebben.

Geen grote mond. Schrijf maar in.

Ze wil meteen weer terug.
Dag en nacht lossen. Twee ploegen.

Waarom?
-Om twee redenen.

De lading is 10.000 pond waard
en niemand mag haar leverancier weten.

Weet jij het?
-Nog niet.

De 'Samantha' heeft een zware reis gehad.
Koorts, desertie en nog meer.

Maar als wij nou zonder problemen
die lading veiligstellen...

...valt er misschien wat te regelen.
-Koorts?

Heb jij niet een neef bij de douane?
-John? Ja, die zit in de buitendienst.

Wat heeft dat...
-Ik wil geen oponthoud. Al die routine.

Logboekcontrole, formulieren,
gezondheidsattest.

Als jij erbij bent met je neef John,
wordt het tenminste nog gezellig.

Goed, James. Ik zal kijken
wat ik voor je kan doen.

Voor ons, Albert.

Wat heeft u daar?
-Wasgoed, Mr Baines.

Mr Onedin laat u toch niet...
-Nee, van u. Uw zuster vroeg me het.

Dat wist ik niet.
Ik heb mijn zuster niet gezien.

Ze kende me natuurlijk.

Ze is erg op u gesteld.
Weet de kapitein dat u dit doet?

Ik heb hem niets verteld.

Ik heb hem al een tijd niet gesproken.

Ik hoorde dat u uit elkaar was.
-Kapitein Baines?

Een ogenblik.

Ik mocht uw hut gebruiken.
Wilt u mijn spullen aan boord brengen?

Wie is dat? -Onze opdrachtgever.

Ik weet helemaal niet wat Mr Onedin
van plan is, mevrouw.

Ik vind die kapitein Baines een hork.
-Ja, maar hij is een goed zeeman.

Dat ben ik ook.

Ik had begrepen
-Wat het altijd is, Miss Indigo.

De Onedin Line is een bedrijf van
weinig woorden. Hoeveel?

Ik haal uw schip op,
maar we delen de winst in drie�n.

U, uw vader en wij.

Een kwart.
-Contant, als het schip gelost is.

Tegen welke prijs?
-De huidige koers.

Uit te betalen als het schip door
de douane wordt vrijgegeven.

Als er een gezondsheidsattest is.
-Dat schijnt je nogal dwars te zitten.

Heeft u even?
-Ik ben in gesprek, kapitein Baines.

Het kan wachten.
-Het is Mrs Onedin.

Excuseert u me.

Je wilde me spreken?
-Nee, ik kwam voor kapitein Baines.

Met een zak op je rug?

Ik heb ergere dingen meegemaakt
dan die toon van je.

Mooi. Ik heb een klant.
-James, doe niet zo koppig.

Koppig?
-Je bent zo trots.

Ik buig niet en ik bedel niet.

Ik gebruik mijn verstand. Jij haalt
je niets dan ellende op je hals.

Dat zal ik onthouden.
-Ik moet weg als het vloed is.

Baines roept een rijtuig voor je.
-James, gaat die vrouw met je mee?

Is zij je opdrachtgever?
-Ja.

Ik wil me nergens...
-Anne, geen advies, alsjeblieft.

Als er geld valt te verdienen,
neem ik iedereen mee als het moet.

Breng Mrs Onedin aan wal.

En val me alleen lastig
voor scheepszaken.

Alleen een schip ophalen?

Meer heeft hij niet gezegd?

Het is toch niet illegaal?
-Nee, hij is alleen zichzelf niet.

Hij snauwt iedereen af.

Ik weet niet waar mijn man toe in staat
is als het om geld gaat, Mr Baines.

Maar mijn grootste angst is
wat hij zichzelf aandoet.

Heb je gedaan wat Miss Indigo zei?
-Ja, behalve hem.

Johnny doet het nu.

Verzwaar hem met ankerschakels.
-Die zijn weg.

Johnny zorgt ervoor.
Neem anker van sloep.

Hij is toch wel dood?

Ja, kapitein. Hij is dood.

Mrs Onedin kwam mijn zuster tegen
in Wellington Street.

Ze vroeg of deze opdracht
wel helemaal legaal was.

Ik heb alleen gezegd dat we
een gestrande schoener gaan helpen.

Wat heb je gezegd?
-Niets bijzonders.

Ze is uw vrouw, geen vreemde.
Ze is altijd goed voor me geweest.

Ik zei toch 'mondje dicht'?

Mr Onedin, ik wil geen scheve
gezichten.

Verzegelde orders, goed.
Maar 'mondje dicht' is geen order.

Ik ben kapitein en ik heb recht
te weten wat de opdracht is.

Ik ga aan boord, vaar haar
naar open water, u volgt.

Brengt u haar naar Liverpool?
-Dat doen ze zelf. Ik breng haar weg.

U pikt me op, voor de loods er is.
-Wat is de lading?

Guano.
-Guano?

De vogels moeten het kwijt.
Wat moeten wij ermee?

Het is 20 pond per ton waard.

Miss Indigo heeft een belastingvrije
exportplaats ontdekt.

Waarom gaan we dan zelf niet?
-Ik weet niet waar het is.

Ze praat wel veel,
maar als het moet, laat ze niets los.

Chili, Peru, Chincha Island
of Lobos de Afuera.

De koortskust.

Morgan...

Ik heb een klusje voor je.

Ik werk op de 'Samantha.'
-Vooruit, Twinty. In de benen.

Ik kan niet werken. Ik ben op
de 'Samantha' aangemonsterd.

U heeft toch weI van
de scheepsvaartwet gehoord?

Je moet er niets achter zoeken,
ik probeer alleen aardig te zijn.

Dat zijn mijn brieven.
-Schrijft hij je terug?

Hij gedraagt zich altijd als een heer.
-O ja? De vader van je kind.

Wilde je dat ik ze zou vinden?
-Mag ik geen eigen leven hebben?

Geen gedachten, geen eigen plek?
-Om mij te bedriegen?

Wil je mijn gedachten ook hebben?
Wat moet ik als ik alleen ben?

Je laat me constant alleen. Je schip
en tekentafel interesseren me niet.

Het spijt me, Elizabeth.

Iedere vrouw klaagt daarover.
Ik verontschuldig me.

Kom mee naar bed.

Kom nou.
-Ik ben niet moe.

Des te beter.
-Schei toch uit.

William ademt zwaar. Ik blijf bij hem,
voor het geval hij wakker wordt.

Waarschijnlijk de 'Samantha'.

Ziet u dat tuig? Ze is ondermand
teruggekomen. Een koortsschip.

Misschien geweest.
-Geen mens die aan boord gaat.

Ze hoeven het niet weten.
Ik maak zelf de boel in orde.

Ze mag nooit de haven in.
-Dat is geregeld.

Geregeld? Mr Frazer?

Vanavond, als de bemanning slaapt,
gaan Miss Indigo en ik aan boord.

Dan maken we de papieren in orde.
-Dat lukt u nooit.

Ik neem het risico, kapitein Baines,
u niet.

Ik mag dan problemen hebben,
maar jou lust ik rauw, rover.

Johnny geen rover.

Johnny is vervloekt door de 'Caleuche'.
-Kapitein Jones.

Neem me niet kwalijk, meneer.
-Dit is kapitein Onedin.

Jones is de naam.
Kapitein Zachary Jones.

Ik wil het vooronder, logboek en papieren
uit de haven van herkomst zien.

Eerst het vooronder. Meekomen, jij.

Als Johnny praat...
-Dat doet hij niet.

Jij en ik 'parler', goed?

Het schip heeft guano aan boord.
Waar vandaan?

Arica, baas.
-Chili?

Ten noorden van Pisagua,
San Marcas de Arica.

Guano lang in Tacna.
Koeliemannen brachten het.

Dank je, Johnny.

Waarom is de kapitein alleen
op de 'Samantha?'

Om te zorgen dat jullie
een gespreid bedje hebben.

Naar boven. Aan het werk.
-Ik niet. Ik werk op de 'Samantha'.

Dat was gisteren. Vandaag het dek
schuren en het ruim leegpompen.

Nu heb je met de kapitein te maken,
knul. Dat zal je lang heugen.

Ik zal je eens wat leren. Als ik met je
klaar ben, ben je een echte zeeman.

Blauw water, blauwe ogen.

Wanneer is de laatste overleden?
-Dat weet ik niet meer.

Schrijft u niets in uw logboek?

Scheepspapieren, vrachtbrief?
-Alles wordt in orde gemaakt.

Dat vooronder stinkt naar de koorts.

Zoals het er nu voorstaat, ligt u met uw
vogelpoep heeI lang onder quarantaine.

Voordat de bemanning aan boord komt,
moet de boel worden ontsmet met kalk.

En al het drinkwater overboord.
-Hoe denkt u dat ik het overleefd heb?

Schei toch uit.
Alle kleren en beddegoed overboord.

De schotten ontsmetten.
Vooronder, ongebluste kalk.

Johnny lange tijd wil bevelen.
-Vooruit dan, chop-chop.

Kapitein, u moet alleen de haven
in met dit schip.

Als de bemanning aan boord komt,
kunt u dan op uw benen staan?

Melkmuil.

Hij denkt dat ik je dochter ben.

Mijn lieve Indigo.

Je ruikt naar drank.
-Drank?

Waarom niet?

Je weet wat ik heb meegemaakt.

Van de dingen die ik voor jou deed,
ga je meer doen dan alleen drinken.

Maak je geen zorgen, ik heb meteen
het drinkwater geloosd.

En mezelf hier opgesloten.

Wat is er met haar sloep gebeurd?
-Mondje dicht, weet je nog?

Jullie zijn vast van alles gewend,
maar dit wordt een rustig reisje.

Misschien zijn we wat onderbemand,
maar dat wisten jullie.

Wat is er gebeurd?
Geen mens meer aan boord.

AIs ze de haven binnenvaart,
krijgen jullie meteen betaald.

Die kalk is maar net droog.
-Schoon, h�?

Moet je eens op een pakketboot kijken.

Heb je haar ra's gezien?
Ze is zonder tuig naar huis gevaren.

En nog iets, ik ruik een bloedboot.
Er zijn hier zeelieden vermoord.

Maandag, 20 juli.

Breedte 6.58 noord...

...lengte 21.31 west.

Koers zuidoost, driekwart oost.

Schip getroffen...

...door harde windstoot.

Helde plotseIing over...

...en voormast werd weggeslagen...

...twee voet boven het dek.

De 21e, de 22e...

De 22e...

Toen hebben we de stuurman
overboord gegooid.

Het grootzeil hing aan flarden.

Het klapperde toen Johnny en ik
de stuurman aan dek droegen.

Hij leefde nog.

En dat zeil maar klapperen als de jas
van een begrafenisondernemer.

Wie ben jij?
-Johnny-Hijsen-Maar.

Voor wie hijs je, Johnny?
-Ik ben kapiteins tijger.

Hoeveel mannen heeft hij vermoord?
-Kapitein vermoordt geen mannen.

Hoeveel, Johnny?
-Kapitein drinkt veel whisky.

Hij vergeet veel.
-En zijn dochter?

Dochter? Geen dochter.

Hij heeft hete kip gevonden.
Zij slechte rijke dame.

Zij wordt steeds rijker.
Altijd Johnny heel veel chop-chop.

Wat is er met de bemanning gebeurd?
-De bemanning?

Sorry, kapitein.

Vragen, Morgan?
-Vragen, kapitein.

Je hebt getekend voor een reisje
en je monstert af met je zakken vol.

Wat wil een zeeman nog meer?
-Er zijn hier zeelui vermoord.

We brengen haar alleen naar huis.

Wat er allemaal gebeurd is,
gaat ons niet aan.

Haal je poten daar weg.
-Ik steel niet van levende zeeman.

Levende zeeman?
-Alleen dode.

Ik heb ringen. Kijk maar.

Beter van Johnny dan in de zee.

In zak ringen met vinger.
-Vinger?

Kreeg niet af. Kijk maar.
-Je bent een lijkenpikker, h�?

Alleen vinger. Na 'Caleuche' kwam koorts.
-Koorts?

Mevrouw zei: Geef zeeman
een duwtje, zeemansgraf.

Een duwtje? Levende mannen?

En je stal niet van levende mannen.

Ze gingen toch dood van de koorts,
zei ze.

Zij erg bang voor koorts.
Koorts kwam, pijn gezichten.

Heel gemene mooie dame.
-En de kapitein wist dat?

Kapitein houdt te veel van hete kip.

Ze zegt: Spring. Hij springt.
Ze zegt: Duw. Hij duwt.

Heeft hij ze verdronken?

Heeft u uw papieren in orde?
-Alles.

Inclusief properheidscertificaat
en handtekeningen van alle consuls.

U zult meer moeten doen
dan er alleen mee wapperen.

En mijn compagnon ook.

Hoor je hoe hij mij behandelt?

Na alles wat ik heb gedaan?

Wat ik heb moeten meemaken,
wat ik gezien heb? Voor jou.

Ik heb zoveel doden begraven,
dat we geen ankerketting meer hadden.

Wat heeft hij dan,
die zoetwaterkapitein?

Hij heeft niet de ogen die gezien
hebben wat ik heb gezien.

Niet het sterven, het vloeken...

...de blikken van hen die nog leefden.

Jij bent de net als de 'Caleuche'.

Eenmaal gezien en het spel is over.

Kapitein Baines, ik kom weer aan boord.

Kapitein Zachary Jones?
Een goede bekende aan de guanokust.

De koortskust?

Smerig spul, guano.
Je kunt er maar beter vanaf zijn.

Zullen we met de 'Hero' gaan?
-Dat is tegen de voorschriften.

Heb je op een vroege maandagmorgen
al met voorschriften te maken?

Ze komen langszij.
-Mooi, kapitein Baines.

Stel dat ze merken dat het koorts is.
-Welke koorts?

Heeft u post meegenomen?
-Deze keer niet.

Mag ik uw vrachtbrief zien?
-Natuurlijk. Indigo?

Heeft u iets aan te geven?
-De gewone dingen.

De drankvoorraad is flink aangesproken.

Er wordt veel gesmokkeld.
Sigaren en zo.

Ik zou een moord doen voor een sigaar.
-Kijkt u eens.

U bent onderweg vertraagd, kapitein?

Nu moet ik een beroep doen
op uw lankmoedigheid.

We hebben wat averij opgelopen.
En de kombuis stond blank.

Dagenlang hadden we geen vuur.
-Geen ziekten aan boord?

Nee, helemaal niet.
Alleen een geval van waterzucht.

Zal ik bijvullen?
-Dank u, kapitein.

Ik laat m'n mannen aan boord komen
en als u met de vrachtbrief komt...

...krijgt u een gezondheidsattest.

We willen het snel afhandelen.
We willen meteen weer terug.

Guano? U wilt terug, voordat iemand
anders er lucht van krijgt.

Wanneer?
-Als de papieren getekend zijn.

Maar dat is een formaliteit.

Toch zit u iets dwars.
-Wat dan?

Geen sigaren.

U zult er weer een moeten aanbieden.
-We hebben de contrabande bij ons.

Daar gaan ze.

Ik wil een nieuwe bemanning.
Acht man en een scheepsjongen.

U had toch commentaar op deze ploeg,
zoek ze nu zelf maar uit.

We varen straks uit.
-Waarheen en wat gaan we halen?

Weet je niet waar je heen gaat?
-De 'Charlotte Rhodes 'vertrekt meteen.

Meer weet ik niet.

Kom je mee, Johnny?
Er is genoeg werk aan de wal.

Johnny hoeft geen werk. Johnny rijk nu.

Ga mee, naar moeder Hubbard.
-Johnny lang blijft op 'Samantha'.

Ik ben u erg dankbaar, kapitein Onedin.
We gaan direct terug naar Zuid-Amerika.

Wat zijn uw plannen?
-Ik vind wel een lading, denk ik.

Ik ken geen ploeg die zo zwijgzaam is
als deze. Waar gaan we heen?

We zetten er flink de vaart in.
Kaap Hoorn om en naar de guanokust.

Dus u weet waar Miss Indigo
het vandaan haalt?

Mr Onedin is een bijzonder man.
Hem ontgaat niets.

Vooruit, wie zegt er iets?

Anne, jullie moeten het bijleggen.
Je man is thuis van zee.

Slik je trots in en maak het goed.
-James vroeg me te komen.

Ik? Dat heb jij gezegd.
-Sarah stelde voor...

Jij zei dat Anne me wilde zien.
-We bedoelen het goed, James.

Je lijkt wel een steen.
Heb je dan niets te zeggen?

Ik ben er toch?

We zijn weer een stap verder.

We zijn aardig op weg de maatschappij
weer in handen te krijgen.

We kunnen binnenkort 2000 pond
aan aandelen kopen.

En ik heb een nieuw handeltje.
-Wat voor handeltje?

Halen en brengen. Leve de vrijheid.

James, kan ik je alleen spreken?
-We zijn allemaal directieleden.

Drie zeelieden zijn in Wellington Street
overleden aan de gele koorts.

Van de 'Samantha'.

Weten ze het zeker?
-Absoluut.

Gele koorts slaat snel toe. Met deze
warmte is het erger dan cholera.

Wij hebben het meegebracht.

Het is waar. Wij zijn verantwoordelijk.
-Welnee, dat is de kapitein.

Bij de normale uitvoering
van haar handel.

Albert, bij de normale uitvoering
van haar handel.

Weer een uit Wellington Street.
-De zevende.

Gele koorts. Allemaal van ��n schip.
-Welk schip?

Dat Chileense schip, de 'Samantha'.
Die hebben wat op hun geweten.

Zeven man zijn dood.
Er is kans op een epidemie.

Alles duidt op de 'Samantha'.
-De 'Samantha' is weer weg.

Met onze hulp, James.
-Hun eigen kapitein bracht haar binnen.

Nogmaals, met onze hulp.

Albert heeft me om mijn hulp gevraagd.

Ik heb dat gezondheidsattest verstrekt
en nu heerst er gele koorts.

Van de acht zijn er al zeven dood.
-De achtste zit op de 'Charlotte Rhodes.'

U bent op zee aan boord gegaan.
-De reder vroeg me haar op te halen.

De bemanning was gedrost of dood.
-Aan de koorts?

Het is een Chileens schip.
Dat risico is er altijd.

Wist u dat er koorts aan boord was?
-Ja, wij allebei.

Ik dacht dat het na al die tijd
wel weg zou zijn.

Hij bekent schuld.
-Wat nou, schuld?

De koorts ligt altijd op de loer
in die landen.

Het ging mij om de winst.
En ik had gelijk.

We hebben er goed aan verdiend.
-Ja, ja.

Maar ik ben degene
die haar toegelaten heeft.

Heeft u koorts aan boord geconstateerd?
Heeft de kapitein er iets over gezegd?

Dan was er toch geen reden
om geen attest af te geven?

En daarmee uit.

Voor ons eigen bestwil.
-Er zijn mensen gestorven.

We moeten onze rol hierin melden.
-Melden? Met welk doel?

We moeten aangifte doen.
-De kapitein was verantwoordelijk.

Die was constant laveloos.

Dan had de reder een betrouwbaardere
kapitein moeten kiezen.

James, de waarheid moet bekend worden.
-Natuurlijk. Ik begrijp u niet.

Wat u wilt. Maar mijn advies luidt:
Niets zeggen.

En ik heb mijn redenen.

Je eigen hachje?
-Dat niet.

Waarom dan wel?
James, ik eis een antwoord.

Er komt natuurlijk een onderzoek
naar de 'Samantha'...

...het uitbreken van de ziekte en
wellicht besmetting van het drinkwater.

Dan moeten wij onze rol in de affaire
uit de doeken doen.

Nee, zelfs de geringste betrokkenheid
kan nadelige gevolgen hebben.

Ik maak me meer zorgen om jou.

Ik ben maar een werknemer
van de Frazer-werf.

Maar je vader is de eigenaar.
Hij leidt het onderzoek, hoor ik.

Als vader zich ermee bemoeit,
zal de onderste steen boven komen.

Een schurk, een schurk.
Ik heb het al honderd keer gezegd.

Een schurk is het.
Ik zag het meteen de eerste keer.

En nog harteloos ook.

Wat zei hij de laatste keer?
Wat zei hij in de winkel van zijn broer?

Het was een idee van Sarah.
Ze wilde ons verzoenen.

Helaas, maar ze bedoelde het goed.
-Hoe lang zijn jullie nu uit elkaar?

Een maand.

Het gezonde verstand verdween,
toen die man ten tonele verscheen.

Je bent in de goot beland.
En ik ook.

De 'Charlotte Rhodes 'was ooit
van mij. Ben je dat vergeten?

Waar is ze nu? Weet iemand dat?
-Kapitein Baines is met haar weg.

O ja, hij heeft me een voorschot
gegeven voor zijn zuster Alice.

Zou hij lang weg blijven?
-Hoe bedoelt u?

Bij gele koorts stellen ze
quarantaine in.

Geen schip dat nog mag varen.
James stuurde haar zo snel weg...

...dat ik me afvraag of hij wist wat er
met die bemanning ging gebeuren.

Als James ervan had geweten,
zou hij het gemeld hebben.

Ook als de 'Charlotte Rhodes'
een vette winst zou mislopen?

James is een ego�st en een geldwolf,
maar geen misdadiger.

U bent niet aan boord geweest, ik wel.
Ik weet wat er gebeurd is.

De kapitein heeft ze verdronken?
-Voor ze dood waren.

Ik ken wel een paar harde kapiteins,
maar dat kan ik niet geloven.

Zijn liefje heeft hem opgestookt.
Ze was doodsbang voor de koorts.

Bang voor haar mooie koppie.
Ze verdient de strop.

Wie heeft je dat verteld?
-De kok. Hij heeft meegeholpen.

Ze verzwaarden de arme
drommels met ketting.

Wist Mr Onedin hiervan?
-Geen idee. Mondje dicht, zei hij.

Zieke mannen verdrinken...

Dan kan hij niet geweten hebben.

Die Franse stijl beviel u niet?
-Helemaal niet.

Het komt weer in, hoor.
-Van mij hoeft het niet.

Mr Frazer is weer in het nieuws.
-Mijn man?

Nee, zijn vader. Hij leidt
het onderzoek naar dat schip.

Waar heeft u dat gehoord?
-Het stadhuis maakte het bekend.

Wilt u de Carmen-hoed passen?
-Nee, kunt u het nu afmaken?

Weet u zeker dat Mr Frazer
het onderzoek leidt?

Het werd vanmorgen bekendgemaakt.

Excuses. Ik heb James bij me.
-Blijf maar hier.

Niet nu Miriam er is.

Ik wil dat je hier blijft.

Je verbergt je humeur niet eens
meer voor de bedienden.

Ik negeer je niet volkomen.

Je vader leidt het onderzoek
naar de uitbraak van gele koorts.

Dus het klopt.
-Om het volk gerust te stellen.

Neem me niet kwalijk.
-Je had gelijk, James.

Mijn vader gaat het onderzoek leiden.

Hoe minder we zeggen, hoe beter.
-Zwijgplicht, James?

Discretie. -In wiens belang?

Zij die er belang bij hebben.
-En je eigen belang?

Waar verberg je je nu weer achter?
-Handel en gezond verstand.

En jij, Elizabeth, moet je maar
met vrouwenzaken bezighouden.

Ik hoop dat je vader ons nu ook
niet laat vallen.

Laten we het hopen, James.

Het want in. De bezaanval
moet strakker.

Kijk de knopen goed na.

Wel eens in Zuid-Amerika geweest?

Ik ben nooit verder
dan Falmouth geweest.

Zwaarweertuig heb je daar nodig.

Zwaarweertuig voor zwaar weer.
En dat voor een lading vogelpoep.

Guano. Mr Onedin zegt
dat het pure winst is.

Ja, dat is zo. We hoeven
het alleen op te scheppen.

Hou haar op koers.

Nee, je moet het altijd herhalen.
Ik zeg: Hou haar op koers.

Dan zeg jij: Op koers, kapitein.

Let op de wind. Ik wil niet afvallen.

Zien de vallen er goed uit?

Alles vast, kapitein.
-Zeker weten?

Heren, de voorschriften betreffende
schepen uit verre havens.

De douanedienst?

Blijft u alstublieft zitten.

Mr Rice, nog geen spoor van de reder
van de 'Samantha'?

Helemaal niets.

Was er contact met handelaren?
-Dat betreft alleen de vracht.

Guano.
-Ze werd gewoon gelost.

Er was veel vraag naar, hoorde ik.

Ik begrijp niet dat er niemand is.
Geen vertegenwoordiger, niemand.

Het was een buitenlands schip.

Het was een buitenlands schip
en is meteen weer vertrokken.

Dat blijkt. En de wijze
waarop ze is binnengelopen?

Wat zeggen de voorschriften daarover?

Artikel 28. De kapitein van een schip
met cholera, gele koorts of de pest...

...dient tussen zonsopgang
en zonsondergang...

...een zwart-gele vIag te voeren
en 's nachts rode en witte lantaarns.

En had de 'Samantha' zo'n vlag in top?
-Niet dat ik weet.

Wie en in weIke volgorde
zijn er aan boord geweest?

De loods, sir.
-Is de loods aanwezig?

En na de loods?
-De havenloods en de douanebeambte.

Uw afdeling, Mr Rice.

Welke procedure wordt er gevolgd
om zich ervan te vergewissen...

...dat er geen ziekten aan boord zijn?
-De practica, een gezondheidsattest.

Wanneer wordt een practica verleend?
-Als de kapitein zegt dat het kan.

Juist.

Ik ben maar een leek, maar sinds
de 'Samantha' hier is geweest...

...zijn er zeven dodelijke gevallen
van gele koorts geweest.

Als u verklaart dat alles volgens
de regels is gegaan...

...mag ik dan aannemen dat alle partijen
onzorgvuldig gehandeld hebben?

Dat valt nog te bezien.
-Inderdaad.

U bent zeker niet zelf aan boord
geweest?

Wilt u vragen of de desbetreffende
beambte binnen wil komen?

Dat is helaas niet mogelijk, sir.
Mijn assistent is ziek.

Gele koorts?
-Maagkramp. Alstublieft.

Neem me niet kwalijk, maar het is
uw neef. De jonge John Frazer.

Ik onderbreek de vergadering.
We moeten eerst overleggen.

Zou u ons willen assisteren, Mr Rice?

Je hebt geluk met de 'Charlotte Rhodes'.
-Inzicht, Fogarty.

Heel belangrijk in de scheepvaart.
-Ik hoorde dat je aan boord was.

Dat heb je verkeerd gehoord.

Inzicht en nauwkeurige informatie
zijn heel belangrijk...

...als het om je eigen zaken gaat.

Ik moest hem wel loslaten,
anders was ik dood geweest.

Ik kan je wel kielhalen.
Je zou naar die val kijken.

Nu krijgt ze de volle laag.
Laat het zeil zakken.

Zet dat touw vast.

Laat het grootzeil zakken.

Het spijt me, kapitein.

U hoeft niet te vragen wat het is.
-Gele koorts.

De 'Samantha' was ervan vergeven.
Er zijn ook moorden gepleegd.

Niet aanraken.
Ga de pestvlag halen.

Dit schip vaart naar huis met
de regels op de mast genageld.

Kapitein Fogarty, meneer.

U vertegenwoordigt de koopvaardij?

Men heeft mij gekozen
als onafhankelijk commissielid.

Het schijnt dat de hand is gelicht
met de quarantainereglementen.

En niemand zit te springen
om zich als schuldige te melden.

Begrijpelijk. Was mijn neef
er maar niet bij betrokken.

Er zijn waarschijnlijk meer mensen
bij betrokken.

U bent achterdochtig. Vanwaar?
Van de reder ontbreekt ieder spoor.

De beambte van de buitendienst.
-Dank u, Mr Rice.

Kom binnen, John.

Ga zitten.
Kapitein Fogarty assisteert me.

We komen er wel uit. Ga zitten.

John, jij hebt de 'Samantha'
een attest gegeven? Klopt dat?

Dat klopt.
-Na onderzoek?

Na de verklaring van de kapitein.
-Hij zei dat er geen koorts was.

Hij beantwoordde mijn vraag ontkennend.
-Geen koorts aan boord?

Dat verzekerde hij me.
-Je had geen reden om te twijfelen?

Waren de papieren in orde?
-Zo te zien wel.

Was je tevreden?
-Alle documenten waren ondertekend.

Het leek in orde. Het schip was
alleen onderbemand.

Je koesterde geen wantrouwen?
-Nee, meneer.

Ik had het bij het verkeerde eind.
-Dat geef je tenminste toe.

Wilt u nog iets vragen?

De practica wordt meestal afgegeven
op goed vertrouwen.

Je kunt moeilijk iedereen onderzoeken.
-Je had totaal geen vermoeden?

Het kwam niet bij je op
dat je in de luren werd gelegd?

Helemaal niet.

Ik stelde de gebruikelijke vraag.
Geen koorts aan boord, zei hij.

Heb je nog iets te zeggen, waar we
iets aan zouden kunnen hebben?

Nee, meneer. Alleen dat...

Ik betreur het gebeurde enorm.

Ja, ja. Je kunt gaan.

Je hoort nog van ons.

Maagkramp.

Zag u zijn handen beven?
-Ja.

Verdriet of schuld?
Vooruit, u bent ook kapitein geweest?

Dat moet u beslissen.
-Ik ken de jonge John heel goed.

Ik ruik onraad, Fogarty.
En niet zo'n beetje ook.

Wat ik niet begrijp, is de bemanning.
De bemanning van de 'Samantha'.

Het is een Chileens schip,
maar de doden komen uit Liverpool.

Ik kende ze wel, uit de logementen.
Zij kwamen niet in Zuid-Amerika.

Hoe weet je dat?
-Vorige week waren ze nog in de haven.

Dus het was niet de oorspronkelijke
bemanning?

Ze zijn onderweg aan boord gekomen.
-Onderweg? Maar waarom?

Wat is er met de bemanning gebeurd?
-Gezien de omstandigheden...

...zou je denken dat ze gestorven zijn
aan de gele koorts.

Maar wie heeft er voor
een nieuwe bemanning gezorgd?

Zei mijn broer verder niets?
-Kapitein Baines ging meteen weer weg.

Zei hij niet waar hij heen ging?
-Nee.

De rioolput wordt opgeblazen
en de waterleiding omgeleid.

Alle huizen moeten leeg
en misschien moeten we eruit.

We zitten hier te dicht bij het riool.
Nu hebben ze een excuus om te slopen.

Raakt u uw huis kwijt?
-Dat zit erin.

De geneeskundige dienst heeft
gezegd dat het gevaarlijk is.

Als de mensen die kapitein in handen
krijgen, gebeurt er hier een moord.

Denkt u...
-Wat?

Zouden ze het geweten hebben?
-Ze dachten alleen aan de lading...

...en niet aan de zeelui.
Ze zijn er meteen vandoor gegaan.

Alsof ze niet wilden zien
wat ze hadden aangericht.

Dan wisten ze het.

Iemand uit Liverpool heeft
die bemanning aan boord gezet.

Het zijn onze zeelui die in een graf
van ongebluste kalk liggen.

Ze hadden net zo goed vermoord kunnen zijn...

...want niet ��n kan het navertellen.

Leg haar met de kop in de wind.
Alles hijsen en het anker lichten.

Als je terug bent, gaan we. En nu
maar bidden dat de wind niet draait.

We hebben haar zo weer los.

Ik denk dat kapitein Onedin
het geweten heeft...

...maar hij is zelf ook aan boord gegaan.

Hij heeft vast gedacht
dat het uitgewoed was.

Het gaat niet alleen om de koorts,
maar om het verdrinken van zeelui.

Dat heeft hij vast niet geweten.
-Dat zullen we binnenkort wel horen.

AIs ik niet beter wordt...

...zet u me toch niet levend overboord?

Als ik nog leef?
-Nee, jongen. Ik niet.

Los.

Nu moet ze om het anker draaien.

Kom naar achteren.

Wist jij dat ze ervandoor gingen?
-Nee, ze fluisterden wel.

Ze wilden niet verder. Gele koorts.

Ik breng je veilig thuis.
Al moet ik naar de Mersey roeien.

Nooit op een schip fluiten. Nooit.
We hebben al genoeg ellende.

Dus je ontkent het?
-Ik ben geen kwajongen bij de meester.

James, er zijn zeven man dood.

Ik vaar vanaf mijn veertiende.
Logboeken staan vol met zulke tragedies.

Je hebt een nieuwe bemanning geregeld.
Wist je dat er koorts aan boord was?

Ach, een Chileens schip.
-Geef antwoord.

In alle havens is er wel wat.
-Je verbergt iets.

Waarom meld je je niet gewoon?
-Het gaat me vooral om Albert Frazer.

Hij krijgt ook een deel van de winst.

Omdat zijn vader die commissie voorzit,
kunnen we niets zeggen.

James, je maakt me bang.
De ene uitvlucht na de andere.

Uitvlucht?
-Je geeft nooit een eerlijk antwoord.

Je bekommert je totaal niet om
anderen. En daar walg ik van.

Is dat zo?

Ik hoopte dat je door mijn afwezigheid
bepaalde dingen zou inzien.

Bepaalde normen, dat er
meer dingen zijn dan geld.

Maar dat is niet gebeurd.

Je gaat maar door.
Je denkt aan niemand.

Niet aan je werknemers,
zelfs niet aan je vrouw.

Je bent ego�stisch, meedogenloos
en je enige zorg is je kasboek.

Je tong is vlijmscherp geworden.
-Maar jouw geweten is niet veranderd.

Ik heb je een keuze gegeven.
-Mijn principes of jouw huis.

Je wiIde zelf weg.

Ik zei dat ik pas terugkom
aIs je het me vraagt.

En dat meende ik, James.

Wat een onbeschaamdheid
om hier onaangekondigd te komen.

Je wilt iets van me.

Hoe maakt je verloofde het?
-Goed.

James heeft geluk gehad dat
de 'Charlotte Rhodes 'nog weg kon.

Hij wist een lading.

Wat was het?
-Ik laat me niet uithoren.

Kom nou, zou jij zomaar
de halve wereld over varen?

Als ik dat leuk zou vinden.
-In een opwelling?

Waarom niet?
-En de verdiensten?

Ik heb meer smaak dan James. Ik ga
niet in een haven vol ziekten liggen.

De koortskust.
Dus ze zijn toch guano gaan halen.

Hoe weet hij waar het vandaan kwam?
-Ik zou het niet weten.

Dan moet hij dat op de 'Samantha' gehoord
hebben. Hij is dus aan boord geweest.

Bemanning weg, koorts in de haven
en een hoop winst.

Pas maar op met je conclusies.

Hoezo?
-In tegenstelling tot mezelf...

...heeft James helaas niets
met jou te maken.

Dat wil ik niet zeggen. Binnenkort
dineren we samen. Bij je schoonvader.

Ik ben benoemd tot onafhankelijk lid
van de onderzoekscommissie.

Altijd aan de wind varen,
nooit er vooruit.

Ik ga naar voren. Hou goed vast.

Wil je dat ik een paar woorden zeg?

Ik weet niet of ik ze me nog herinner.

Onze Vader, die in de hemelen zijt,
Uw naam worde geheiligd.

Uw koninkrijk kome, Uw wil geschiede
op aarde gelijk in de hemel.

Geef ons heden ons dagelijks brood
en vergeef ons onze schulden...

...gelijk wij onze schuldenaren
vergeven.

Leid ons niet in verzoeking
en verlos ons van den boze.

Want U is het koninkrijk en
de kracht tot in den eeuwigheid.

Amen.

Hij is er geweest.
Geen getuigen meer.

Getuige waarvan?
-Dat doet er niet toe.

Haal een zeildoek en
een ankerketting. Vooruit.

Moest je zo nodig fluiten?

Gele koorts.
Waar maken ze zich druk om?

Cuba-zweet, noemden we het.
Ik heb het vaak genoeg gehad.

Gewoon een flinke borrel nemen.
Van wie zijn die vodden?

Van de zuster van Mr Baines.
Haar water is afgesloten.

Wellington Street. Altijd al koorts
geweest, zal wel nooit veranderen.

Sommigen daar wonen als varkens.
Varkens.

Ik begrijp niet wat je daar te zoeken hebt.

Je ziet er verschrikkelijk uit.
-Ik voel me ook verschrikkelijk.

Alsjeblieft. In mijn tijd wist een vrouw
hoe ze een man moest bekoren.

Hadden jullie een tweepersoonsbed?

Ach, jij kunt er ook niets aan doen.
Je bent zo'n saaie tante.

Had hij nog iets te melden?
-Nee.

Alsjeblieft. En jij hebt hem verlaten,
jij bent de zondebok.

Wat is er?

Ik ben alleen moe.
-Ga naar hem toe en praat het uit.

Nee.
-Een vrouw redt het niet alleen.

Ze heeft een man nodig.
-Ik ben gewoon moe. Moe en warm.

Ja, als je steeds in Wellington Street zit.

Ik heb helemaal geen kracht.

Ik heb een halve gienje
als je naar de apotheker wilt.

Daniel straalt zo'n kracht uit.
Een echte zeekapitein.

Officier in hart en nieren.

Maar hij is soms zo humeurig.
-Hij is wees.

Wees?
-Ja, de cadetten van het internaat.

Ja, jullie waren natuurlijk verloofd.
Daniel praat niet over het verleden.

Ik ben van gedachten veranderd.
Ik ontmoette Albert en dat was dat.

Je echtgenoot is zo'n charmant
iemand.

Waarom was hij niet aan het diner?
-Zaken, denk ik.

Je schoonvader is koopman,
politicus en commandeur in ��n.

Vertel eens wat over Daniel.
Was hij erg aanhankelijk?

Ha, daar ben je. Moest je soms roeien?
-Ik ben meteen gekomen.

We hebben al gedineerd.
Een glas port?

Hoe gaat het met de guanohandel?
-Je moet nauwgezet te werk gaan.

Hoe kom je toch aan zo'n verre lading?
-Het komt wel vaker binnen.

Ja, met de 'Samantha'.
-En anderen die geluk hebben.

Hoe weet je waar ze die guano
vandaan halen?

Is dit een verhoor?
-Ik wil graag antwoord op die vraag.

Ik ben verantwoordelijk tegenover
de burgerij. Ik moet het weten.

Hoe weet je waar de guano
vandaan komt?

Van de scheepskok.

Voordat u me beschuldigt,
ik heb niets te verbergen.

Ik werd benaderd om voor
een bemanning te zorgen.

De helft van de bemanning was gedrost.

Gedrost?
-Dat komt voor.

Ze hadden vreselijk weer gehad.
-En de rest van de bemanning?

Omgekomen door koorts.
-En dat zeg je zomaar?

Ik zeg alleen wat me verteld is.
Haar kapitein zette koers naar Cork.

En jij zorgde voor een bemanning?
-Ja, voor een kwart van de winst.

Een goed zaakje.
-De eigenaar stelde dat voor.

Ik wilde een derde.
-Ik heb het over gele koorts, Onedin.

Toen ik aan boord kwam, was er
geen koorts. Helemaal niets.

Ze hadden 120 dagen gevaren,
maar toch heb ik maatregelen getroffen.

Ik heb alles laten ontsmetten.
Ik ben er persoonlijk bij geweest.

Durf je te beweren dat de 'Samantha'
geen koorts bij zich had?

Dat valt niet te ontkennen, maar ik heb
alle nodige maatregelen getroffen.

En dat was eigenlijk de taak
van de kapitein.

Je bent mij te sluw, Onedin.

Dat pik ik niet.

Waarom heb je het niet gemeld?

Dan had je nog op sympathie kunnen
rekenen. Iedereen kent de gevaren.

Je stilzwijgen is misdadig.
Je bent veel te gewiekst.

U heeft het mis, vader.

Hij zweeg ter wille van mij.
-Jou?

Uit winstbejag was ik partner
in deze onderneming.

Jullie zijn partners?
-Er was kans op een goede winst.

James en ik hebben die gepakt.

Stoomschepen bouw je niet met beloften.
Contanten moeten we hebben.

Maar de gele koorts.

Heb je dan niet aan je reputatie
gedacht?

Jullie allebei.

Als dit uitlekt, wat blijft er dan
van onze goede naam over?

Juist, Mr Frazer. Misschien
begrijpt u nu mijn dilemma.

Misschien weet u wat we moeten
doen, behalve zwijgen.

Hij heeft uw zoon er met opzet
bij betrokken.

Natuurlijk. Ik wiIde dat mijn partner
er ook aan verdiende.

Als het met die stoomschepen lukt,
plukken we er allebei de vruchten van.

Wat heeft u hierop te zeggen?

Wat stelt u voor?

Misschien kunt u uw loopjongen
hier op pad sturen.

Jij zult hier ook onder lijden, Onedin.
Net als de rest.

Het seinstation op Land's End heeft
de 'Charlotte Rhodes' in zicht.

Twee man gedrost
en de quarantainevlag in top.

We hebben het gehaald, jongen.

Je bent een halve meter gegroeid.
-Van het turen naar de zee, kapitein.

De zee is je vriend
als je maar goed oplet.

Daar komen de hoge pieten.

Wanneer bent u vertrokken?
-24 juli, meneer. Op weg naar Arica.

Sinds die dag zijn er zeven doden
te betreuren in Wellington Street.

Wellington Street?
-Ja, van de 'Samantha'.

Zeven doden in Wellington Street?
Ik heb daar een zuster.

Ik ben bang dat er een vrouw
onder de zieken is.

Toch geen koorts?
-Ze kwam van de apotheker.

Ze dachten eerst dat het wee�n waren.
-Dus toch koorts?

Ze zweet wel.
-Ze is niet geel.

Haar ogen zijn geel
en ze rilt van de koorts.

Dan verbranden we haar kleding.

Voor sommigen is de koorts een zegen.

Mijn 'Charlotte Rhodes' ligt
aan de ketting en je vrouw is ziek.

Sinds ze jou kent, niets dan ellende.
Het onheil achtervolgt je gewoon.

Wie is het volgende slachtoffer?
-Ik wil alleen haar nachtgoed.

Je neemt mee wat ik je meegeef.
Die meid gaat helemaaI naar de bliksem.

Ze is gebroken van zorgen en schaamte.
En zeg niet dat het haar schuld is.

Niet iedereen denkt alleen aan geld.
Geld maakt niet gelukkig.

Geef me de tas.
-Kijk jezelf dan. Keihard, keihard.

Als ze sterft,
kan het je niets schelen.

Je hebt geen greintje menselijk
gevoel. Niets raakt je.

Als je zou drinken,
zou je tenminste nog een mens zijn.

Maar je hebt het te druk met jezelf
om je lever te riskeren.

En ik dan? Moet ik soms
niet naar het ziekenhuis?

Je bent drijfnat.
-Ik heb gezwommen.

Hebben ze geen boot?
-Ik lig onder quarantaine. Is er koorts?

Zeven doden. We zijn gespaard
gebleven, maar het huis moet weg.

Het huis?
-Het riool moet vernietigd worden.

Het hele hof wordt ontruimd.
-Raak je je huis kwijt?

Twaalf jaar wonen we hier.
Wat hadden we zonder jou gemoeten?

De huiseigenaren worden schadeloos
gesteld, maar de huurders niet.

Ik hoorde dat kapitein Onedin
verantwoordelijk is. Is dat waar?

Ik weet het niet.

Ze zeggen dat het door het warme
weer erger is geworden.

Waar ga je heen?

Heren, er is gebleken...

...dat de bemanning van de 'Samantha'
de regels niet heeft opgevolgd.

De kapitein is nergens te bekennen.

De douanebeambten en het loodswezen...

...hebben in goed vertrouwen gehandeld
en de wet niet opzettelijk overtreden.

Ik heb vernomen van de autoriteiten
dat de handel niet verder wordt beperkt...

...en dat de quarantaine op uitvarende
schepen wordt opgeheven.

Ten slotte, alsof de duivel ermee speelt,
zijn de weersomstandigheden...

...optimaal geweest voor
de verspreiding van gele koorts.

Gelukkig is dat nu voorbij.

Heren, ik ben blij dat ik u kan
mededelen dat het regent.

Ik ben komen zwemmen. Ik ben ook bij
mijn zuster geweest en bij uw broer.

Ik hoorde maar niets van u.
En nu tref ik mijn zuster dakloos aan.

Dakloos?
-Een weduwe met twee kinderen.

Ze slopen het hofje vanwege het water.
Ze woont naast het logement...

...waar de bemanning van
de 'Samantha' verbleef.

Twinty Morgan stierf in mijn armen.
Weet u wat zijn grote angst was?

U zet me toch niet levend overboord?
Net als op de 'Samantha'?

Verman je toch.
-Een stervende spreekt de waarheid.

Er is daar gemoord en u wist het.
-Ik wist van niets.

U had hem moeten zien, zwart braaksel.
Een zeeman in hart en nieren.

En mijn zuster? Dakloos.

Mr Baines, ik wist niet
dat er koorts was.

Ze had zo lang gevaren,
dat is wel uitgewoed, dacht ik.

Smoesjes. Maar de doden horen het
niet met een ankerketting om hun lijf.

Te zwak om te schreeuwen.
Alleen om een paar centen?

Centen voor u, niet voor hen.
Zij hebben niets.

Wie is dat daar? Toch niet Mrs Onedin?

Ga terug aan boord.
Je ligt onder quarantaine.

Ze heeft toch geen gele koorts?

Ik weet het niet.

Is het erger dan bevallen?

Als het erger is dan bevallen,
weet ik wat het is.

Galstenen.

Het spijt me. Alles.

Alles.

Welkom aan boord, mevrouw.

Uw hut is gereed.
-Dank u, kapitein Baines.

Het wordt een lange reis, maar u heeft
zo weer een blos op de wangen.

Klaar om los te gooien.

Levende proviand?
-We moeten ze eerst nog wat vetmesten.

De bemanning is blij met vers vlees.
-Dat is waar.

120 dagen?
-We houden een slag om de arm.

De nieuwe oogst thee moeten binnen
drie maanden in de winkel liggen.

Het eerste schip krijgt de beste prijs.
En ik wil de beste prijs.

Met zoveel proviand wordt
het een pleziertochtje.

Als ze weten dat ze na drie maanden
honger krijgen, werken ze wel.

De zee kan grillig zijn.
-Pingel 5 procent van de prijs af.

Dat gaat niet.
-Zeg maar dat ze ergens anders inkopen.

Ik doe mijn best.

De buikriem aanhalen, James?
-Ze komen echt niet om.

Na drie maanden is er nog genoeg
zout vlees en beschuit.

Dus we denken weer aan winst?
-Wat moet je anders met zo'n reis?

Zelfrespect.
-Het mijne?

Nee, kapitein Baines. Als je zijn gezag
ondermijnt, ondermijn je hem ook.

Fogarty, ben jij ook
een muziekliefhebber?

Dat niet, een zakenrelatie
heeft me meegenomen.

Dat nachtegaaltje vindt je wel aardig.
-Je vleit me.

Dat je tijd hebt voor pleziertjes.
-Alleen maar werken is niet gezond.

Denk daar maar aan als
een van de klerken weer zit te gapen.

Hoe maakt Mrs Frazer het?
-Goed.

Vandaar dat we ons sociale leven
beperken tot goede vrienden.

Nog een prettige avond dan.

Albert, hoe was ik?
-HeeI charmant, zoaIs altijd.

Je bent ook zo hoffelijk.
Wie was die meneer?

Zomaar een kennis. Niemand.

Hij ziet er niet uit als niemand.
-Geloof me maar.

Je ziet er mooi uit vanavond.
-Ja, dat moet wel.

Niet dat het hier wat uitmaakt. Ik heb
zo'n hekel aan deze gelegenheid.

Beter dan sloven in de wasserij.
-Ik heb meer in mijn mars.

Binnenkort sta ik in een echt theater.
-Ja, waarom niet de opera?

Carrie, wees blij met wat je hebt.
-Jou?

Ik heb jou toch niet. Voor jou ben ik
maar een plezierig avondje.

Denk je dat echt?
-Ik weet het.

Geld, dat heb ik te kort.
-Wie niet?

Je kunt toch wel een japon en
een paar schoenen voor me kopen?

Zelfs geen waaiertje. Hoe verklaar ik
zoiets aan mijn aandeelhouders?

En aan die verwaande vrouw van je.
-Zo mag je niet over Mrs Frazer praten.

Het spijt me, Albert.
Ik ben overstuur.

We vergeten het.

Ik heb maar, wat ik zal ik zeggen,
tien pond nodig.

Tien pond?
-Dat is toch een schijntje?

Op het moment niet. Wat ga je doen?
-Ik moet weer op.

Zal ik morgen weer komen?

Wat je wilt.
-Carrie...

Ik heb twee souvereigns bij me.
Kun je daar iets mee kopen?

Een heel goedkoop japonnetje.
-Wie ziet dat nou? Met jouw schoonheid.

En kapitein?
-Ze ligt mooi op koers.

Sloep aan stuurboord.

Klaar om te wenden.
-Alle hens, aan de brassen.

Aan de brassen.

Zijn ze dood?
-Zo te zien wel.

Hij ademt nog.

Mevrouw, mag ik nu de vloer doen?
-Ja, maar schiet een beetje op.

Hoe gaat het met de schipbreukeling?
-Hij slaapt nog.

Hij wilde zijn bouillon niet.
-Slaap is het beste.

Heb je vaker iemand gered?
-Nou en of, mevrouw.

We tilden ze voorzichtig uit het water
en gooiden ze twee dagen later terug.

Maar we kunnen hem toch wel redden?
-Na wat hij gezien heeft?

Je zit daar maar dag in dag uit.
De zon verbrandt je dorstige lippen.

Niets dan zee om je heen.
Die vlakke vreselijke zee.

Geen wonder dat ze krankzinnig worden.

Ze drinken uit de aderen van de doden.
-Thomas, de gedachte alleen al.

U gelooft me niet? Ik heb het gehoord
van mannen die het gedaan hebben.

Ik hoorde een luide stem vanuit de tempel
tegen de zeven engelen zeggen:

Ga henen en stort Gods toorn
over de aarde uit.

En de tweede engel leegde
zijn schaal in de zee...

...en het water veranderde
in het bloed van een dode.

Hoorde u dat?
-Stil.

En al wat in de zee leefde, stierf.

Maar u begrijpt het toch wel?
-Nee.

Hij had het over bloed.
-Hij citeert gewoon uit de bijbel.

Maar wat wil hij ons zeggen, mevrouw?
-Hij ijlt.

Of hij meent het.

Het is uit Openbaringen, vers 3.
Hier...

En al wat in de zee leefde, stierf.
-Probeert hij ons iets te zeggen?

Misschien. Of het was een nachtmerrie.

Een stervend mens ziet zijn leven
aan zich voorbij vliegen.

Een schipbreukeling wordt eindeloos
geteisterd door dromen en waanidee�n.

Misschien probeert hij te communiceren
of te waarschuwen.

Elke bijbeltekst kun je
onheilspellend uitleggen.

We liggen op koers.
Over 80 dagen zijn we thuis.

Het is bloedheet.
-Bij de evenaar wordt het nog erger.

Droge warmte maakt me niet uit,
maar die moesson vind ik vreselijk.

Ben je boven geweest?
-Nee, in de stuurmanshut.

Hoe is het met de schipbreukeling?
-Hij mompelde een bijbeltekst.

Begrafenispraatjes.

Ja, het klonk wel onheilspellend.
Iets over de zee die bloed werd.

Hij raaskalt.
-Misschien weten wij niet alles.

Wat dan?
-Hoe lang zijn we nu weg?

Zeven maanden?

Wie weet wat er gebeurd is.

Ziekte, dood, gruwelen.
-Jij raaskalt ook.

Was dat alles of hou je iets achter?
Die bijbeltekst, hoe ging het verder?

Dat weet ik niet meer.
-Hoe ging het verder, rat?

Al het leven stierf in die zee.

Het wordt een slechte reis.

Denk je?
-Reken maar.

Ben ik op zee?
-Inderdaad.

Aan boord van de 'Osiris'.
Van China naar Liverpool.

'Osiris'?
-Van de Onedin Line.

James Onedin is mijn man.
-Man en vrouw. Is hij ook aan boord?

Ja, hij kan zo bij u komen
nu u wakker bent.

Haal kapitein Onedin.

Hoe lang?
-Drie dagen.

Maar u zult u er vast bijna
niets van herinneren.

Heb ik gepraat?
-U ijlde. Een bijbeltekst.

Welke?
-Een uit de scheepspreken.

De zeven engelen uit Openbaringen.

U kent mijn naam niet?
-Ik weet helemaal niets van u.

U had alleen vodden aan.

Mijn naam is Hennessy.
John Hennessy.

Een late kennismaking, Mr Hennessy.

Haal een ketel heet water en laat
kapitein Baines de kinine pakken.

Hoe ben ik...
-Hoe u hier bent gekomen?

We hebben u uit een sloep gehaald.

En de andere? McCrow?

Die was dood. Al een dag of twee.

Hij heeft een nette uitvaart gehad.
-Dat is geschikt van u.

Mag ik vragen op welk schip u zat?

Ze heette de 'Usk', 1200 ton,
uit Newport.

We hadden een lading kolen
uit Mauritius.

Was u de kapitein?
-Nee, mevrouw. De stuurman.

Dank u, kapitein Baines.

Wat is er met je schip gebeurd, oudje?

We voeren langs de Agulhas Bank.
-Om Kaap de Goede Hoop heen?

Het moet 's nachts zijn gebeurd.
Ze zonk binnen een paar minuten.

Zijn er meer sloepen gestreken?
-Dat geloof ik niet.

Er zaten vier man in onze boot.

Na een dag en nacht
ging er een dood.

De tweede volgde snel daarna.

We gooiden ze over de rand,
toen we de kracht nog hadden.

Dus jullie waren maar met z'n twee�n?
-Ja.

McCrow en ik.

Dank u. Ik moet gauw weer op de been.
-Je moet weer op krachten komen.

Er is tijd zat. Met een beetje geluk
zijn we over een paar maanden thuis.

Ik zal erom bidden.

Het komt altijd in drie�n.
-Wat?

Geluk, mevrouw.

Het komt in drie�n.

Dit is mijn derde reis
na twee rampzalige reizen.

Zuid-zuidwest.

De wind draait.

Dat heb ik gemerkt.

Waarom gaat u niet naar het zuiden?
-We moeten toch de Kaap om.

Als het zo blijft.

Hoe dan ook, het duurt langer.
-Drie, vier dagen.

Drie dagen kan ik me nog permitteren.
Meer niet.

Kokkie's kerrie met verrassingen.

Rijstpudding met bonen.

Vers vlees is iets anders
dan Chinees vers vlees.

Het zit vol met botjes en zenen.
-Maar het is vlees.

We zullen ons dit als een feestmaal
herinneren. Het wordt nog slechter.

Slechter wordt het niet.
-Je hebt het mis.

We zijn helemaal van koers.
Er komt storm.

We worden weer teruggeblazen.
-Alles ging goed...

...tot we die ouwe vonden.
-Ik denk dat hij ongeluk brengt.

Als hij aan boord blijft, gaat het mis.
-Dat weet hij zelf ook.

Hij zei tegen mevrouw dat
dit zijn derde ongeluksreis wordt.

Eleganter wordt u er niet op,
maar u heeft iets om aan te trekken.

Een oud overhemd van mijn man
en de beste broek die we konden vinden.

U ben zo goed voor me.
-Het is niets.

Hier is iets stevigers
dan alleen bouillon.

Dank u, maar vlees eet ik nooit.
-Het is goed vlees. Levend ingeslagen.

Ik heb alle vIees afgezworen.

Hij die vlees eet, wordt het beest zelf.

Mevrouw, mag ik de restjes?
Voor de mast eten we niet zo best.

Wilt u de aardappelen proberen?

Je kunt gaan.

Die vrome schooljuf gooit goed vlees
liever weg dan dat ze het ons geeft.

At die ouwe het zelf niet dan?
-Nee, vlees heeft hij afgezworen.

Hij die vlees eet, wordt zelf het beest.
Dat zei hij.

Dan hadden wij jaren geleden
al vee moeten zijn.

Hij is gek geworden in die sloep.

Is het in zijn hersens geslagen?

Het komt door de geur van bloed.
-Die verhalen geloof ik nooit.

Denk maar na. Hij is de enige
van de vier die het overleefd heeft.

Dagenlang zonder voedsel en water.

Zo'n lijk is dan net een vet karkas
op het hakblok van de slager.

Je bent gek geworden.
-Laat ik je dit vertellen:

Hij brengt zeker ongeluk, Taff.
Er zijn geen vliegende vissen meer.

Koers?
-Zuid-zuidwest.

En de wind?
-Die trekt haar masten eraf.

Reef het grootzeil.
-Nu?

Ja, Mr Brough.

Reef het grootzeil. Jullie twee�n, daar.

Thomas, Bognor, naar boven.

Hou je vast, Welshe rat.

Hou je vast, zeg ik.

We vertrouwen hem toe aan de diepte...

...waar z'n lichaam zaI vergaan
en wachten op de wederopstanding...

...als de zee haar doden opgeeft...

...en het leven zal wederkeren
door onze Heer Jezus...

...die bij Zijn komst ons verdorven
lichaam zal doen veranderen...

...opdat het worde gelijk
Zijn goddelijk lichaam...

...door de wondere werken waarmede
Hij alle dingen onderwerpt.

Ik zou vanavond niets weg krijgen.
Zelfs geen kalkoen met kastanjes.

Arme Taff.
-Een goed maatje, die arme drommel.

Hij leende me geld op de markt
in Foochow.

Dat hoeft hij niet meer terug.
-De wind staat verkeerd.

De wind staat al verkeerd
sinds die ouwe aan boord kwam.

We hebben ongeluk aan boord.

Tot we hem dumpen.

Dumpen?

Ken je het verhaal van Jonas?

De storm hield pas op toen
de zeelui hem overboord gooiden.

We moeten onze lading lichter maken.

Hem overboord zetten?
-Dan neem je je lot in eigen handen.

Dan lukt nooit zonder dat ze het zien.
-Jawel, vannacht om 2 uur.

De kapitein slaapt, jij aan het roer,
ik op wacht.

We zetten het roer vast, sluipen naar
beneden en plons. We weten van niks.

Wij twee�n?
-Het moet geheim blijven.

Niemand komt het te weten?
-Dat zeg ik toch? Doe je mee?

Ik zal wel moeten.

Kom dan.

Ben je soms bang?

Nee, ik kom.

Help me, snel.

Ellendelingen.

We hoorden hem schreeuwen.
We wilden helpen.

Snel naar boven.

Aan dek. Jou spreek ik nog wel.

Gaat het, Mr Hennessy?
-Wat is er aan de hand?

Bognor en Hadley wilden hem meenemen.
-Waarom?

Hij is zogenaamd ziek. Maar ik ken
Bognor, ze wilden hem dumpen.

Waarom in godsnaam?
-Er gaan geruchten.

Hij zou ons ongeluk brengen.
-Wat een onzin.

We hebben wel vaker slecht weer.
-Ze zijn zo bijgelovig als wat.

Ze mogen geen tijd hebben om te
fantaseren. Laat ze harder werken.

Ik zet hem in Durban aan wal.

Voor hem alleen een haven aandoen?
-We zijn beter af als hij weg is.

Is bijgeloof twee dagen waard?
De prijs van thee zakt met de dag.

Nooit.
-Met alle respect:

Ik ben als kapitein verantwoordelijk
voor de bemanning en de lading.

U bent verblind door angst en bijgeloof.
-Dat denkt u.

U stelt me teleur.
-Dat spijt me.

U bent dan wel kapitein, maar ik ben
de eigenaar. We varen door.

Bevel van de reder?
-Juist, kapitein.

Daniel, dit is wel de laatste plek
waar ik een oude zeerot verwacht.

Een kennis zei: Koop eens een boek.
-Wat een aardig idee.

Ik ben blij dat iemand je attent maakt
op de wereld van de letteren.

'Our Mutual Friend.' Hoe passend.
Hou je van Mr Dickens?

Ik heb hem nog niet gelezen.
-Is het een idee van Miss Callon?

Dat gaat u niet aan, Mrs Frazer.
-Je bent boos.

Hoe gaat het met William?
-Die lijkt steeds meer op zijn vader.

Ik herken hem haast niet meer.
Mag ik eens langskomen?

Je weet dat dat niet gaat.
-Vanwege Albert?

Hij ziet hem zelf bijna niet.
Hij werkt altijd zo Iaat.

Het werk aan het stoomschip
vordert goed.

Ben je op de werf geweest?
-Nee, daar kom ik niet.

Maar je hebt Albert ontmoet?
-Ja, op straat.

Daniel, je vertelt me de waarheid niet.
Waar heb je Albert ontmoet?

Wat is er zo geheim? Vertel het me.
-Ergens anders.

Hij had zeker met een zakenrelatie
afgesproken.

Fox's Music Rooms.

Een cabaret?

Maar daar heeft hij geen tijd
of geld voor.

Veel zakenlui spreken daar af.
-Dat zal best.

Ik zal je niet langer ophouden, Daniel.

Maar dat kan niet.

Weet je het zeker?
-Ik ben naar de weduwe Croom geweest.

Je moet me helpen.
-Hoe dan?

Het is jouw kind. Je wist toch wat je
deed al die middagen in de loods?

Zwijg.
-Omdat jij het zegt?

Iedereen mag het weten.
-Ik heb verantwoordelijkheid, problemen.

En een vrouw. Ze zal zich wel afvragen
waarom je zo moe bent.

Ze mag hier niets van weten.

Wat stel je voor?
-Heb je zelf dan geen idee?

Een van je vrienden hier?
-Mrs Croom kent een heer.

Hij heeft medicijnen gestudeerd.
-Hoeveel?

Hoeveel kost het om je voorgoed
uit mijn leven te doen verdwijnen?

Wil je dat?
-Niets liever.

Albert, wat ben je wreed.
-Praktisch. Hoeveel?

Ik weet niet of die meneer...
-Stel dat het wel kan.

Ze moet er zelf wat aan overhouden,
m'n treinkaartje naar Preston.

Zou 25 lukken?
-25 pond?

Voor minder kan het niet.

Ik geef je tien.
-Dan ga ik naar je vrouw.

Dan krijg je alleen maar een draai
om je oren. Alsjeblieft.

Betekende het dan niets voor je?
-Schei toch uit.

Elizabeth? Slaap je nog niet?
-Ik was niet moe.

Heb je gegeten?
-Al heel vroeg.

Op de werf?
-Ja.

Kom naar bed. Het is koud hier.
-Ik ben op de werf geweest.

Ze zeiden dat je voor zevenen wegging.
-Ik moest langs een paar leveranciers.

In Fox' Music Hall?
-Elizabeth, bespioneer je me soms?

Ik ben je vrouw. Ik heb er recht op.
-Dat heb je niet. Ik doe wat ik wil.

Met andere vrouwen?
-Als ik dat wil, ja.

Je bent zo kil de laatste tijd.

Zo is het genoeg.
Ik slaap in de logeerkamer.

Doe dat.

Helemaal niets.

Is er al wind?
-Geen zuchtje.

Herinner je je onze eerste zeereis,
toen ik je leerde navigeren?

Nogal weinig les voor zo'n zware tocht.

Wat zou je doen als ik je nu
het bevel zou geven?

Geen idee. Bidden om wind.
-Hopelijk blijft die niet lang uit.

Soms had ik niet zonder jou gekund.
-Complimentjes?

E�n maar.

Heb je die niet voor kapitein Baines?
Om te laten zien dat je hem vertrouwt.

En tijd verdoen in Durban?
-Het zou de mannen geruststellen.

Niet nodig. Zo lang ze Baines
maar gehoorzamen.

Mr Hennessy.
-Hoe gaat het nu?

Alleen een beetje duizelig.
-Ga zitten.

Wilt u thee?
-Graag.

Welke koers varen we?
-Waar de stroom ons heen voert.

Wij hadden ook windstilte.
-In de sloep?

Ja, zes dagen lang. Nadat Smith
en Davies waren gestorven.

Ik was alleen met McCrow.
Hij was een gewelddadig man.

Elke minuut en seconde
hield ik hem in de gaten.

Ik zag z'n honger erger worden.
Z'n wanhoop feller.

Wat vreselijk.

Een dag lang lagen we
op die vlakke zee.

En een lange nacht
en een nog langere dag.

Ziet u, ik weet wat er met Davies
gebeurde. Wat McCrow...

Het is nu voorbij.
-Ik hoop het.

Binnen een paar dagen
komt er wel weer wind.

De kapitein wil binnen de Agulhas-bank
door varen, h�.

Bij goede wind kan die koers
ons een dag besparen.

Maar het is gevaarlijk.
-Ik wil een snelle overtocht.

Maar als reder gaat de veiligheid
ook mij aan het hart.

Een goede vangst?
-Taai en vol met graten.

Het is beter dan droog beschuit.

Hier breekt een neushoorn
z'n hoorn nog op.

Wanneer krijgen we iets
fatsoenlijks te eten?

Er staan twee varkens aan dek.

De kapitein bewaart ze
voor voorbij de Kaap.

Als ze dan niet aan ouderdom
zijn gestorven.

Er kan een ongelukje gebeuren.
-Wens je ze dat toe?

Het kan toch. Met deze hitte moeten ze
dezelfde dag worden opgegeten.

Heerlijk knapperig, mals vlees.
En lekkere, dikke jus.

Waar ga je naartoe?
-Aan dek.

Je hebt gelijk.

Vleeseters.

Ik zei dat je niet langs moest komen.

Ik was toevallig in de buurt.
Vind je het erg?

Nee, niet echt. Even de zeep afspoelen.

William, de vorige keer was je
niet groter van een konijn.

Je hebt een boot, h�.
Kijk, er komt storm.

Maak hem niet te opgewonden.
Dan slaapt hij niet.

Genoeg nu.

Overal water.

Kom maar. Heb je het in je ogen?

Ik zal je afdrogen.

Mag ik?

M'n bootje vaart om je heen.
-Onze zoon.

Wat is dat?

Ik trouwde niet met je, omdat ik geen
eenzame zeemansvrouw wilde zijn.

En nu...
-Werk ik aan wal. Elke avond thuis.

En ik ben getrouwd met een man
die aan stoommachines knutselt.

Is hij een goede echtgenoot?

Het was m'n eigen keus.
Ik mag nu niet klagen.

Even je nachthemd aantrekken,
William.

Telde alleen dat voor jou? Was er
niets anders tussen ons? Liefde?

Dat mag je niet vragen.
-Er was liefde aan mijn kant.

Je bent nu verloofd met Miss Emma.
-Kan een fout nooit hersteld worden?

Nee, dat is onmogelijk.

Je kunt beter gaan, Daniel.

Mag ik nog eens langskomen?
-Het is beter van niet.

Je mag niet de indruk krijgen
dat William of ik je nodig heeft.

Ik had een voorgevoel
dat ik zou omkomen op zee.

Ik hoopte dat het niet zou uitkomen.

De hele dag in die boot met McCrow.

Die lange nacht.

De volgende dag lette ik op hem,
wachtend op het moment...

Dat hij je zou aanvallen?

Nee, dat hij in slaap zou vallen.

Dat was mijn kans.
Mijn kans om te overleven.

Dus jij viel hem aan?

Ik heb hem vermoord.

Ik smoorde hem met een deken.

Ik vocht terwijl hij naar adem snakte
tot hij ten slotte stil werd.

Het was m'n enige kans.
Moge God mij vergeven.

Arme man.

Drie dagen en twee nachten
lag hij daar.

Ik had de kracht niet
om hem overboord te gooien.

Ik moest vechten tegen de aandrang
om hem open te snijden...

...en z'n bloed te drinken.

Zoals hij had gedaan
met Smith en Davies.

Bras de ra's, Mr Brough.

Aan de brassen.

Hoor je die wind?

Die oude Jonas moet dood zijn.

Als hij dood is, was het moord.

Stil jullie, uitvaagsel. Praten
doe je later maar voor de rechter.

Mijn god, Bogner. Wat heb je gedaan?

Ze ligt mooi op koers, kapitein.
-Ja, pal west.

Wat dacht u van een paar
streken noordelijker?

Binnen de Agulhas-bank door?
Waar het schip van die oude verging?

Voor de wind kunnen we een halve dag
besparen aIs we binnendoor varen.

Alleen als de wind zo blijft.
Anders raken we aan lagerwal.

Bent u bijgelovig?

Nee, maar ik vermijd
zulke zee�ngtes liever.

O ja?
-Jazeker, Mr Onedin.

Goed dan, kapitein. Het is uw schip.