All language subtitles for Le.Mystere.Henri.Pick.2019.FRENCH.1080p.BluRay.DTS.x264-Ulysse

Ο Αριστοτέλης το λέει,
"Για την ποίηση...''

"...το πιθανό αδύνατο..."

''...είναι προτιμότερο από το απίθανο,
αλλά δυνατό.''

Δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό
της σύγχρονης αισθητικής...

...αυτή η ασαφής γραμμή
μεταξύ πραγματικού και μυθοπλασίας.

Κι αυτό, μας οδηγεί
στην επόμενη ερώτηση.

Δεν έχει κάθε εποχή αναπτύξει
τους δικούς της τρόπους υβριδισμού;

Όποιος απαντήσει καταφατικά,
ίσως χτυπάει σε ανοιχτή πόρτα.

Αυτή είναι η δική μου αίσθηση.

Έχουμε καθυστερήσει πολύ.

Περνάω γρήγορα
στις νέες κυκλοφορίες.

-Του άρεσε, πιστεύεις;
-Σίγουρα, μην αγχώνεσαι.

"Εσωτερικοί Χώροι",
του Ζαν-Ρασίντ Τσουκρί.

Μία δυνατή, αποπνικτική ιστορία...

...για την εξασθένιση
των συλλογικών ταυτοτήτων.

Ένα διδακτικό,
αλλά ενδιαφέρον βιβλίο...

"Ο Λησμονημένος,''
της Κονστάνς Ντιπλέρ.

Όχι προφητικός τίτλος, ελπίζω.
Δεν αξίζει στη συγγραφέα.

Και τέλος, "Η Μπανιέρα",
του Φρεντερίκ Κοσκά.

Θα το συζητήσουμε άλλη φορά.
Λυπάμαι, είμαστε ζωντανά.

Πρέπει να κλείσουμε.

Δεν το πιστεύω!

Ραντεβού την επόμενη εβδομάδα.
Ως τότε, σας εύχομαι καλή ανάγνωση...

Άκου, το βιβλίο σου δεν χρειάζετα
καλή τηλεοπτική κριτική για να πάει καλά.

Πίστεψέ με, θα σκίσει.

237 αντίτυπα αργότερα

Τι σκέφτεσαι;

Σκεφτόμουν ότι θα σας έχουν μείνει
πολλά αντίτυπα από την ''Μπανιέρα".

-Πότε τα δίνετε για πολτοποΐηση;
-Μην ανησυχείς. Όχι σύντομα.

Θα ενημερωθείς πρώτα.

Γιατί; Για να παραστώ
στη θανάτωση του έργου μου;

-Είναι ωραίος θάνατος, όμως.
-Φυσικά.

Θα τα τεμαχίσουν,
θα τα διαμελίσουν, θα τα αλέσουν!

Θα είναι υπέροχα!
Τρομερή περιπέτεια!

Απλώς θα ανακυκλωθούν
για να δημιουργηθούν νέα βιβλία.

Είναι κάτι σαν μετενσάρκωση.

Ελπίζω να μη με στείλεις κι εμένα
για να γίνω χαρτόμαζο.

Βλάκα!

Γεια.

-Κοιμήθηκες καλά;
-Ναι, ευχαριστώ.

Αλλά δούλεψα... Θέλω να πω,
δεν κοιμόμουν μέχρι τώρα.

Εμένα, δεν μ'ενοχλεί. Μπορείς
να κοιμάσαι μέχρι το μεσημέρι.

Αυτό είναι το καλό με τη δουλειά σου.
Δεν έχεις ωράριο.

Πάψε να τον πειράζεις μπαμπά.

Γράφεις το επόμενο;

Είναι πράγματι σαν την ελεύθερη πτώση;
Η δεύτερη φορά είναι πιο δύσκολη;

Δεν ξέρω, δεν έχω κάνει ποτέ
ελεύθερη πτώση.

Πρόσεχε, το επόμενο
δεν πρέπει να είναι αποτυχία.

Αν και μου άρεσε "Η Μπανιέρα".
Κάπως κλειστοφοβικό, βέβαια.

Κάποια στιγμή, θέλουμε
να βγει απ'το μπάνιο ο τύπος.

Το σκέφτηκα, αλλά δεν το έκανα.

-Κρίμα!
-Μπαμπά!

Έκανα ό,τι μπορούσα. Το έβαλα
σε καλό σημείο στο βιβλιοπωλείο.

Αλλά δεν μπορούσα να αναγκάσω
τον κόσμο να το αγοράσει.

-Σε ευχαριστώ, Ζεράρ.
-Χαρά μου, Φρεντ.

''Τα Παλιά Σεντόνια." Νταμιέν Μπουλάρ.

Βαρετός, ε;

Θα έπρεπε να σκοτώσω
τους προγόνους του σε προηγούμενη ζωή...

...για να μην πεθαίνω από βαρεμάρα
εξαιτιάς του.

Τόσο κακό είναι;

Εσύ θα ανακοινώσεις στον δυστυχή
ότι δεν θα εκδοθεί;

Όχι, ένας πρακτικάριος
θα του στείλει μία επιστολή.

Η περίφημη επιστολή!

"Διαβάσαμε το χειρόγραφό σας και
σας συνιστούμε να αλλάξετε επάγγελμα..''

''...για την ψυχική υγεία της επιτροπής μας
και για το καλό της ανθρωπότητας.''

Ένας ντόπιος είχε
μία παράξενη ιδέα, πριν χρόνια.

Ο βιβλιοθηκάριος του Κροζον.

Να συλλέξει όλα τα χειρόγραφα
που έχουν απορρίψει οι εκδότες.

-Πρωτότυπο, ε;
-Εκπληκτική ιδέα!

Η Βιβλιοθήκη
των Απορριφθέντων Βιβλίων.

-Υπάρχει ακόμη;
-Ναι, έτσι νομίζω.

Πάμε αύριο να την επισκεφτούμε;

Δεν μου αρέσει πολύ η ιδέα
των βιβλίων που έχουν απορριφθεί.

-Ίσως είναι μεταδοτικό.
-Εμένα μ'ενδιαφέρει.

Γεια σας... Η αίθουσα
των απορριφθέντων βιβλίων;

Δεν λειτουργεί. Έτσι κι αλλιώς,
κάνεις δεν έρχεται εδώ.

-Σας αφήνω.
-Ευχαριστώ.

ΑΥΝΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΟΥΣΙ

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΩΡΕΣ
ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ

-Λοιπόν;
-Θέλω ν’αυτοκτονήσω τώρα.

Άκου και το πιο τρελό τώρα.

Ο συγγραφέας, ο Ανρί Πικ,
είχε την πιτσαρία του χωριού.

Σοβαρά; Συγγραφέας και
πιτσαδόρος... Πολύ πιασάρικο.

Μπαμπά; Ξέρεις πού μπορώ
να βρω τον Ανρί Πικ;

Στο νεκροταφείο.
Πέθανε πριν δυο-τρία χρόνια.

Η γυναίκα του, η Μαντλέν,
ζει ακόμη. Γιατί;

Θα εκδώσω το βιβλίο
του άντρα της.

Εκπλήσσομαι. Δεν μπορώ
να φανταστώ ότι ο Ανρί έγραψε βιβλίο.

Μπορεί, απλώς,
να μην τόλμησε να σας το πει.

-Τι είναι; Βιβλίο συνταγών;
-Όχι, μυθιστόρημα.

Μία ιστορία αγάπης με φόντο
τον θάνατο του Πούσκιν.

-Τίνος;
-Του Πούσκιν, του Ρώσου ποιητή.

Διαβάστε το, Μαντλέν.

Σίγουρα θα αναγνωρίσετε
τη φωνή του συζύγου σας.

Στην Μ.

Είναι, πράγματι, πολύ ωραίο.

-Γιατί να μας το κρύψει;
-Ίσως δεν είχε αυτοπεποίθηση.

Και υποτιμούσε το ταλέντο του.

Σοβαρά, φαντάζεσαι τον μπαμπά
να γράφει ανάμεσα σε δυο πίτσες;

Να φιλοσοφεί για τον Πούσκιν;
Ο μπαμπάς... Ο Πούσκιν...

Και όλες αυτές οι σκηνές σεξ...

Ο πατέρας σου
έμοιαζε σεμνότυφος, αλλά...

Περίμενε... Άλλη φορά.

-Μα εμένα μ'ενδιαφέρει!
-Πιες τη σοκολάτα σου, αγάπη μου.

Δεν σε εκπλήσσει εσένα
αυτή η βιβλιοθήκη;

Αμφιβάλλω αν ήξερε
την ύπαρξή της στο Κλουζον.

Μήπως μας άφησε αυτό το μυθιστόρημα
για να μας πει να μην τον ξεχάσουμε;

Πού είναι τα πράγματά του;

Πούσκιν
Ευγένιος Ονέγκιν

''Η ευτυχία ήταν τόσο προσιτή,
τόσο εφικτή.''

Ουεντί, πόσες φορές σού έχω πει
να αριθμείς τις κάρτες;

Δεν καταλαβαίνω! Έκανες λαμπρές σπουδές
και δεν ξέρεις να μετράς μέχρι το 10;

Εντάξει, Ζαν-Μισέλ.

-Ορίστε.
-Ευχαριστώ πολύ.

-Σφυρίζει και με αγχώνει.
-Για να δω.

Δεν ακούω τίποτα.

Λογικό, πόσο καιρό είσαι στη δουλειά;
40 χρονιά; Λογικό. Τα λέμε.

Πάμε;

Όλοι στις θέσεις τους. Πάμε.

20 δεύτερα.

-Ζαν-Μισέλ, μ'ακούς;
-Ναι, σ'ακούω.

Έχουμε την κ.Πικ σε αποκλειστικότητα.
Δεν θα δώσει άλλη συνέντευξη.

-Αλλά πρόσεχε, έχει τρομερό τρακ.
-Ναι, εντάξει.

Θα κάνει κάποιος κάτι
γι'αυτο το σφύριγμα;

-Στον αέρα σε 5, 4...
-Ούτε που τους νοιάζει.

-Είμαστε στον αέρα!
-Καλησπέρα σας, καλώς ήρθατε.

Σας ευχαριστούμε
για την αφοσίωση σας.

Η κύρια καλεσμένη είναι
αυτή με το ροζ.

Γράφετε, δεν καταφέρνετε
να εκδώσετε το έργο σας.

Όλοι οι εκδοτικοί οίκοι
απορρίπτουν το χειρόγραφό σας.

Μην απελπίζεστε!
Αυτή η εκπομπή σάς αφορά.

Φανταστείτε μία βιβλιοθήκη με κείμενα
που έχουν απορρίψει οι εκδότες.

Αυτή η βιβλιοθήκη υπάρχει
στη Βρετάνη.

Στο Φινιστέρ,
στο χωριουδάκι του Κροζον.

Ονομάζεται Βιβλιοθήκη
των Απορριφθέντων Βιβλίων.

Η νεαρή εκδότρια από τον Οίκο Γκρασέ,
η Νταφνε Ντεσπερό, είναι απόψε μαζί μας.

Ευχαριστούμε που δεχθήκατε
την πρόσκλησή μας.

Ανακάλυψε ένα χειρόγραφο
που ήθελε αμέσως να εκδώσει.

''Οι Τελευταίες 'Ωρες
μιας Ιστορίας Αγάπης.''

Του αινιγματικού Ανρί Πικ.

Το βιβλίο κυκλοφόρησε
πριν απο λίγες εβδομάδες.

Και είναι ήδη
λογοτεχνικός θρίαμβος.

Θα μας δώσετε
περισσότερες λεπτομέρειες.

Ουεντί, θα μας πάτε,
χάρη στο ρεπορτάζ σας....

...να ανακαλύψουμε αυτή
την απίστευτη και μοναδική βιβλιοθήκη.

Για όσους δεν το έχουν διαβάσει...

...το βιβλίο διηγείται το τέλος
μιας ερωτικής σχέσης....

..με φόντο το ψυχορράγημα
του μεγάλου Ρώσου ποιητή Πούσκιν...

...έπειτα από τον τραυματισμό του
σε μονομαχία.

Ο συγγραφέας παντρεύει αγάπη
και θάνατο σε έναν ταραχώδη χορό.

Είναι ένα αξιοσημείωτο μυθιστόρημα.
Για μένα, ένα μικρό αριστούργημα.

-Το έχετε διαβάσει, φαντάζομαι.
-Ναι, είναι πολύ δυνατό.

Νομίζω πως αντηχεί το δικό σας έργο,
ως εθνολόγου του ερωτισμού.

Θα θέλαμε πολύ να είναι
απόψε μαζί μας ο Ανρί Πικ.

Δυστυχώς, μας άφησε
πριν από δύο χρόνια.

'Μως, έχω τη χαρά να φιλοξενώ
τη σύζυγό του, Μαντλέν Πικ.

-Καλησπέρα... Καλώς ήρθατε.
-Ευχαριστώ.

Δεν διστάσατε να εκδώσετε
αυτό το χειρόγραφο.

Πιστεύετε πως αυτό
θα επιθυμούσε κι εκείνος;

Σας ρωτώ, γιατί νιώθουμε σ'εκείνον
μια άρνηση του κόσμου.

Ένα πάθος για τις σκιές.

Μου θυμίζει τον μεγάλο
Πορτογάλο ποιητή Φερνάντο Πεσόα...

...που σπάνια υπέγραφε
με το όνομά του.

-Τι πιστεύετε;
-Πώς θα μπορούσα να ξέρω τι ήθελε;

-Δεν μπορούμε να τον ρωτήσουμε τώρα.
-Όχι, αυτό είναι σίγουρο.

Αν μου επιτρέπετε, η Μαντλέν
δέχθηκε να εκδοθεί το βιβλίο του.

Κι έτσι τον φέρνει ξανά στη ζωή,
κατά κάποιον τρόπο.

Φυσικά. Ποιους συγγραφείς διάβαζε;
Κλασικούς ή σύγχρονους;

Δεν τον είδα ποτέ να διαβάζει.

-Πώς γίνεται αυτό;
-Όχι.

Δηλαδή, δεν τον είδατε ποτέ
ούτε να διαβάζει ούτε να γράφει.

Δεν το βρίσκετε παράξενο;

Αν έγραφε κρυφά,
ίσως διάβαζε και κρυφά.

Και πού έγραφε κρυφά;
Στο πίσω δωμάτιο του εστιατορίου σας;

Ναι, ήταν, συνέχεια εκεί,
είχε το γραφείο για τα λογιστικά.

Εξηγώ στους τηλεθεατές μας...

...πως ο σύζυγός σας κι εσείς
είχατε μια πιτσαρία στο Κροζον.

Έρχεται κόσμος από όλη τη Γαλλία
για να δει πού έγραφε ο σύζυγός σας.

Δεν πρέπει να έρχονται για πίτσα.
Είναι κρεπερί τώρα.

Κρεπερί... Πείτε μου, ποια είναι
η αίσθησή σας για αυτή τη μανία;

Δεν την κατανοώ.

Όλες οι εφημερίδες θέλουν
να μου πάρουν συνέντευξη.

Σκαλίζουν τη ζωή μας.

Βρήκα έναν δημοσιογράφο σκαρφαλωμένο
σε μια μηλιά στον κήπο μας.

-Δεν έχετε τίποτα να κρύψετε.
-Όχι... Γιατί;

Απλώς... Πώς να σας το πω;

Θα μπορούσαμε να αμφισβητήσουμε
την αυθεντικότητα..

...της γένεσης του μυθιστορήματος,
αν με καταλαβαίνετε.

Ορίστε;

Τι παιχνίδι παίζεις, Ζαν-Μισέλ;

Θέτω δυνατά το ερώτημα
που πολλοί ψιθυρίζουν.

Μα τι λέει;

Είστε σίγουρη πως ο σύζυγός σας
έγραψε αυτό το μυθιστόρημα;

-Ορίστε; Δεν καταλαβαίνω.
-Δεν καταλαβαίνετε;

Πάψε αμέσως!

Σας το λέω, επειδή δύσκολα ολοκληρώνεις
την ανάγνωση του μυθιστορήματος...

...χωρίς κάποιες αμφιβολίες.

Γαμώτο!

Μα τι υπαινίσσεστε;

Μήπως είναι ένα μεγάλο
εκδοτικό κόλπο;

Ναι, το μυθιστόρημα είναι
σημαντικό, όπως είπα.

Αλλά το μυθιστόρημα του μυθιστορήματος,
αυτή η σκηνοθεσία...

Αυτός ο θησαυρός που βρέθηκε
κρυμμένος κάπου στη Βρετάνη...

Είναι πραγματικά ιδιοφυές!
Καταλαβαίνετε γιατί ρωτάω.

Γενικό πλάνο.

Η αλήθεια είναι πολύ απλή.
Ο μπαμπάς μου είπε για τη βιβλιοθήκη.

Είχα μία διαίσθηση και ένιωσα
πως έπρεπε να την επισκεφτώ.

Έπειτα, όταν βρέθηκα εκεί,
όσο παράξενο κι αν ακούγεται...

...ένιωσα σαν να με καλούν...

Το φάντασμα του Ανρί Πικ
σας επέλεξε;

Είστε σαν μια σύγχρονη
Αγία Θηρεσία της Αβίλα.

Φτάνει πια με αυτό το θέατρο!
Κοροϊδεύετε τον άντρα μου!

Τι μας κάνει η γιαγιά τώρα;

Το ρεπορτάζ για το Κροζον.

Το χωριουδάκι του Κροζον έχει γίνει
χώρος προσκυνήματος...

Δεν μπορείτε να φύγετε έτσι!
Μα τι κάνετε;

Ψυχόδραμα;

Βοηθήστε με να βγάλω αυτό.

Μα φαντάζεστε τον Βρετόνο πιτσαδόρο,
που δεν είχε γράψει μια αράδα...

...να συγγράφει
ένα τέτοιο αριστούργημα;

-Σίγουρα ήταν πολύ συμπαθής.
-Με ποιο δικαίωμα μιλάει έτσι;

Πολύ εύκολα το λέτε.

Πολλοί συγγραφείς έκαναν άλλη δουλειά
πριν ζήσουν από την τέχνη τους.

Ο Μπουκόφσκι, ταχυδρόμος.
Ο Κάφκα, ασφαλιστής. Ο Λαμαρτίνος...

Ο Λαμαρτίνος ήταν σωματοφύλακας.
Bodyguard, σαν τον Κέβιν Κόστνερ.

-Εσείς ποια είστε;
-Ζοζεφίν Πικ.

Η κόρη του αμόρφωτου πιτσαδόρου
που σας διαολοστέλνει απ’τον τάφο του.

-Δεν το είπα ποτέ αυτό!
-Λυπάμαι πολύ.

-Οι ερωτήσεις ήταν για την εκδότρια.
-Φτάνει πια!

Μας συγχωρείτε.

-Ποιο είναι το πρόβλημα;
-Κάνω τη δουλειά μου ως κριτικός.

-Είσαι απλώς παρουσιαστής.
-Όχι απλώς παρουσιαστής.

Σύνελθε, ζήτα συγγνώμη
και τελειώνουμε την εκπομπή.

-Φέρ'τε πίσω, παρακαλώ.
-Πολύ αργά, Σερζ.

-Τι;
-Έφυγαν.

Παρουσιάζω συγγραφείς,
αλλά δεν είμαι παρουσιαστής.

Επιστρέφουμε σε 5... 4...

Θα σου πω ένα πράγμα!

Είμαστε στον αέρα!

Καλησπέρα, επιστρέφουμε,
πάντοτε ζωντανά...

-Τα βάζεις με τις γριούλες τώρα;
-Καθόλου.

Βλέπεις ότι αυτή η ιστορία
δεν στέκει καθόλου.

Διάβασες το βιβλίο.
Καταλαβαίνεις τι εννοώ.

Έχεις γίνει πολύ κυνικός.

Δεν πιστεύεις τίποτα πια,
δεν βλέπεις την ομορφιά.

Όταν γνωριστήκαμε, είχες πάθος!
Η λογοτεχνία ήταν τα πάντα για σένα.

Η θρησκεία σου. Με την τηλεόραση,
έχεις γίνει πολύ μικρός.

Τουλάχιστον, η οθόνη μας
είναι μεγάλη.

Αυτό το βιβλίο με συγκλόνισε.
Μου προκάλεσε υπαρξιακό σοκ.

Υπαρξιακό σοκ; Σοβαρά;

Χωρίζουμε, Ζαν-Μισέλ.

Δεν θα χωρίσουμε για ένα βιβλίο.
Αυτό είναι γελοίο!

Μην εκνευρίζεσαι.
Θα το κάνουμε ήρεμα, σε παρακαλώ.

Ένας χωρισμός μπορεί
να είναι ποιητικός.

Αυτό δείχνει ο Ανρί Πικ
στο βιβλίο του. Κάνε μια προσπάθεια.

Είσαι σοβαρή;

Η σχέση μας έχει τελειώσει
εδώ και καιρό. Το ξέρεις πολύ καλά.

-Μήπως να το σκεφτούμε λιγάκι;
-Όχι, είναι πολύ αργά.

-Πολύ αργά;
-Ναι, άσ’το.

Όταν ο Πούσκιν συνειδητοποιεί πως
δεν έχει πλέον νόημα να αγωνιστεί...

...γιατί ξέρει ότι ο θάνατος
δεν θα του χαριστεί...

...το αποδέχεται
και αναχωρεί, γαλήνιος.

Πολύ δυνατό.

Θα σε βοηθήσω να φτιάξεις βαλίτσα
με λίγα πράγματα, για τον πρώτο καιρό.

Για να αναχωρήσεις γαλήνιος κι εσύ.

Ποιος είναι ο Ανρί Πικ;

Ορίστε, κύριε Ρους,
το Papa Doble σας.

Ευχαριστώ, Ζυλιέν.

Άσχημα τα νέα;

Με παράτησε η γυναίκα μου απόψε
και μόλις έμαθα ότι απολύθηκα.

Με γραπτό μήνυμα.

-Θα πάρω άλλο ένα.
-Αμέσως.

Υπηρεσία δωματίου!

Μπριζίτ, εγώ είμαι.

Το σκέφτηκα όλη νύχτα.
Δεν συμφωνώ καθόλου μαζί σου.

Εσύ το βρίσκεις ποιητικό,
αλλά εγώ το βρίσκω πολύ βίαιο.

Η σκληρότητα αυτής της γυναίκας
όταν λέει, βγαίνοντας απ'το σπίτι...

Περίμενε, να βρω το απόσπασμα.

Όταν βγαίνει απ'το σπίτι...

Και ξέρεις, όταν λέει...

Περίμενε.

Δεν βρίσκω το απόσπασμα.
Πάρε με.

Σε αυτόν τον υπολογιστή, θα βρείτε
όλα τα κείμενα που λάβαμε απ'το 1992.

-Και πριν το '92;
-Όλα αυτά εδώ. Από το 1919.

Μάλιστα. Ευχαριστώ πολύ.

Κανένα Αποτέλεσμα

Οι Τελευταίες Ώρες
μιας Ιστορίας Αγάπης

Κανένα Αποτέλεσμα

Δεν φαντάζεσαι! Μας έκανες
τρομερή διαφήμιση, Ζαν-Μις-Μις!

Αυτό το βιβλίο ήταν ήδη τρέλα.

Αλλά μετά την εκπομπή σου,
γίνεται πανικός στα βιβλιοπωλεία.

-Πρέπει να μου δώσεις ποσοστά.
-Τι θέλεις; Μονό ή διπλό;

Θέλω την αλήθεια.
Ποιος έχει γράψει το βιβλίο;

Γιατί ο τύπος είναι μεγάλο ταλέντο.

Έτσι κάνουμε με τους ποδοσφαιριστές
και τις στάρλετ των ριάλιτι.

Όχι για έναν πιτσαδόρο,
τελείως άγνωστο.

-Το εξετάσατε το χειρόγραφο;
-Φυσικά!

Μήπως να του κάνουμε και τεστ DNA
ή ραδιοχρονολόγηση άνθρακα 14;

Ξέρεις κάτι; Θα έπρεπε να ζητήσουμε
και την εκταφή του Πικ.

Πολύ αστείο.

Ήξερες ότι δεν είχε στείλει
το χειρόγραφό σε κανέναν εκδότη;

Ποτέ. Το έλεγξα. Σε κανέναν.

Ήταν στη Βιβλιοθήκη των Απορριφθέντων,
χωρίς να έχει απορριφθεί. Παράξενο, ε;

Και λοιπόν; Δεν απαγορεύεται να κρατάς
το βιβλίο σου για σένα. Κάθισε.

Εκθειάσαμε τις αρετές ενός ανθρώπου
που δεν επεδίωξε ποτέ τη δόξα.

Όλοι οι συγγραφείς ονειρεύονται
να αναγνωριστεί το ταλέντο τους.

Το ξέρεις καλύτερα απ’τον καθένα.

Ειλικρινά, θα το ήξερα
αν ήταν απάτη.

Το πιστεύεις αυτό;

Δεν φαντάζομαι την Νταφνέ Ντεσπερό
να μου κάνει τέτοιο κόλπο.

Όταν μου έφερε
το χειρόγραφο του Πικ...

...τα μάτια της έλαμπαν,
σαν να είχε ανακαλύψει το Περού.

Έχει πουλήσει τα δικαιώματα
για τον κινηματογράφο.

Η ταινία θα είναι για τον Ανρί Πικ,
όχι τόσο για το μυθιστόρημά του.

-Πλήρωσαν, κάνουν ό,τι θέλουν.
-Η εποχή έχει έμμονη με τη φόρμα.

Λοιπόν; Θα επιστρέψεις
στην έντυπη δημοσιογραφία;

Θα τα κάνουμε πάνω μας κάθε Πέμπτη
με το λογοτεχνικό ένθετο του Figaro;

-Πραγματικά, σε τρομοκρατούσα;
-Όχι εμένα! Τους άλλους ναι!

Παρεμπιπτόντως...

Έλα να γιορτάσουμε αξιοπρεπώς
την επιτυχία του Πικ.

Ινές, θα αποδείξω πως δεν έγραψε
ο Ανρί Πικ το μυθιστόρημα.

Το έχεις πάρει πολύ προσωπικά.

Αγνοώ ποιος έγραψε το βιβλίο...

...γιατί χρησιμοποιήθηκε
το όνομα του Ανρί Πικ...

..πώς κατέληξε
σε αυτή την απίθανη βιβλιοθήκη.

Αλλά θα το μάθω.

Θα ξεκινήσεις ολόκληρη Σταυροφορία,
για να αποδείξεις ότι έχεις δίκιο;

Αυτό θα κάνεις;

Έρχομαι, κατεβαίνω.

Γεια σας.

Κύριε Ρους, πώς μπορώ
να σας εξυπηρετήσω;

Μόλις μίλησα με την Ινές ντε Κρεσί.
Δεν της είπατε ψέματα, ελπίζω.

-Γιατί το λέτε αυτό;
-Πολύ επικίνδυνο παιχνίδι.

Ρισκάρετε την καριέρα σας.
Το συνειδητοποιείτε;

Συνεχίζετε τους υπαινιγμούς σας;
Λυπάμαι, με περιμένουν για φαγητό.

-Πάμε;
-Περίμενε.

Γεια σας. Φοεντερίκ Κοσκά. Θα μιλούσατε
για το βιβλίο μου στην εκπομπή σας.

Το πρώτο μου βιβλίο, την "Μπανιέρα",
αλλλά δεν είχατε χρόνο.

-Ναι, ίσως.
-Να σας ρωτήσω πώς σας φάνηκε;

-Να με ρωτήσετε, φυσικά.
-Φρεντ, έχω μόνο 30 λεπτά.

-Ένα λεπτό, σε παρακαλώ.
-Σε περιμένω στο εστιατόριο.

Μα γιατί με αποφεύγετε;
Τι φοβάστε;

Τι θράσος εκ μέρους σας
να νομίζετε ότι με τρομάζετε!

Σας ορκίζομαι, έχετε πάθει εμμονή.

Ο Ανρί Πικ έχει βρει το κοινό του.
Τι σας ενοχλεί;

Ο Ανρί Πικ δεν έγραψε
ούτε μια αράδα, όλη του τη ζωή.

Μην αμαυρώνετε τη μνήμη του!

Μην εκνευρίζεστε,
φαίνεται πως αμύνεστε.

Μόλις αγγίξατε
το ευαίσθητο σημείο της Νταφνέ.

Ο Ανρί Πικ έχει γίνει
το σημαντικότερο πρόσωπό στη ζωή της.

Ένας πανταχού παρών θεός που λατρεύει.
Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία.

-Μα τι έπαθες εσύ τώρα; Ζηλεύεις;
-Πώς να μη ζηλεύω;

Δεν έχεις χρόνο,
μου κόπηκε η όρεξη. Γεια.

Ελπίζω να συζητήσουμε
για το βιβλίο μου, κάποια άλλη φορά.

Δεσποινίς, επιτρέψτε μου
να σας πω κάτι.

Οι λογοτεχνικές απάτες
αποκαλύπτονται πάντα, στο τέλος.

Χωρίς παρεξήγηση,
παραλογίζεστε σαν συνωμοσιολόγος!

Φρεντ, περίμενε.

Ιστορία Ρωσικής Λογοτεχνίας

Ακούστε... Πράγματι,
είναι πολύ λεπτομερές.

Τα ήθη της εποχής
περιγράφονται σωστά.

Ο συγγραφέας πρέπει να είναι
ειδικός στη Ρωσία.

Ένας ιστορικός, ίσως,
που σίγουρα μιλάει ρωσικά.

Τι σας κάνει να το λέτε αυτό;

Βασίζεται
σε ένα αμφιλεγόμενο βιβλίο...

...που δίνει μια διαφορετική εκδοχή
για τον θάνατο του Πούσκιν.

Και αυτό το βιβλίο
δεν μεταφράστηκε ποτέ στα γαλλικά.

Μπριζίτ; Δεν μου τηλεφώνησες.
Μην κουράζεσαι, φεύγω.

Φεύγω απ'το Παρίσι.

Κι εκεί που πάω...
δεν νομίζω ότι έχει δίκτυο.

Σε παρακαλώ, στείλε
την αλληλογραφία μου στο Μπριστόλ.

Και θα έρθω, κάποια στιγμή,
να πάρω τα πράγματά μου.

Είναι κανείς εδώ;

Έρχομαι!

Η αποψινή εκπομπή είναι
μια προσφορά της Audible.

Ραντεβού την επόμενη Κυριακή
για ένα ακόμη "Απαρέμφατο"...

...όπου θα μιλήσουμε για γραφή,
ανάγνωση και λογοτεχνία.

-Ποιος είναι;
-Ζαν-Μισέλ Ρους.

Όχι, αφήστε με ήσυχη. Φύγετε.

Ήρθα να σας ζητήσω συγγνώμη.

Έκανα 600 χιλιόμετρα
για να σας δω.

Δώστε μου ένα λεπτό.
Ένα λεπτό!

Μαντλέν, είπατε πως
όλη αυτή η ιστορία για εσάς...

...ήταν μία ευκαιρία να φέρετε
τον άντρα σας ξανά στη ζωή.

Κάντε το, λοιπόν, και για μένα!
Φέρτε τον ξανά στη ζωή για μένα!

Πείτε μου γιατί είναι τόσο προφανές
για εσάς ότι έγραψε αυτό το βιβλίο.

Κάντε μου τη χάρη, Μαντλέν.
Ανοίξτε μου την πόρτα.

Μαντλέν, σας παρακαλώ.

Περάστε.

Δεκαέξι μήνες σε πολεμικό πλοίο
στον Ινδικό Ωκεανό. Το φαντάζεστε;

Όταν ξανασμίξαμε, ορκιστήκαμε
να μη χωρίσουμε ποτέ ξανά.

Κι αυτό κάναμε
μέχρι τον θάνατό του.

Νομίζω ότι ο Ανρί είχε πάντα μέσα του
τον φόβο ότι θα με χάσει.

Αυτό έγραψε, χρόνια μετά,
στο βιβλίο του.

-Μιλούσε ρωσικά ο άντρας σας;
-Όχι. Γιατί;

Αναφέρεται πολύ η Ρωσία
μέσα στο βιβλίο.

Ξέρετε... του άρεσε πολύ η βότκα.

Και είχε ονομάσει "Στάλιν''
την πίτσα με τις κόκκινες πιπεριές.

Πραγματικός φιλορώσος, ο Ανρί.

-Είχε κάποια καταθλιπτική πλευρά;
-Καθόλου. Γιατί το λέτε αυτό;

Φαίνεται πολύ σοβαρός
σ'αυτή τη φωτογραφία.

-Δεν βλέπετε ότι χαμογελάει;
-Χαμογελάει; Λέτε;

Ξέρω τον αντρα μου.

Δύσκολο να το καταλάβει κανείς,
με το μουστάκι.

Κάτω απ'το μουστάκι, χαμογελάει.

-Σας πιστεύω.
-Δεν νομίζω.

Δεν έχετε πιστέψει
τίποτα απ' όσα σας έχω πει.

Μα είναι φυσιολογικό να νιώθετε έτσι.
Σας λένε ότι ο άντρας σας έγραψε βιβλίο.

Και σε κάθε αράδα, αναζητάτε
προβολές της ιστορίας σας.

Η σύνδεση των αναμνήσεών μου και
του βιβλίου του δεν είναι σύμπτωση.

Πάντοτε βρίσκουμε τον εαυτό μας
σε ένα βιβλίο.

Καλά είπα δεν σας έχω πείσει.
Θα σας συνοδεύσω μέχρι έξω.

-Σας έχουν επιστρέψει το χειρόγραφο;
-Ναι.

Θα ήθελα πολύ να το δω,
αν είναι δυνατόν.

Μαντλέν, πρόκειται για παρεξήγηση.

Καλημέρα, αδελφές.

Ευχαριστώ πολύ.

Αντίο. Εις το επανιδείν, ελπίζω.

Λοιπόν, τελειώσατε;

Ακολουθήστε με για την ξενάγηση.

Πάμε.

Δύο πίτσες τέσσερα τυριά.

-Όλα καλά, κύριε;
-Πολύ καλά.

Ήταν πολύ νόστιμα. Ευχαριστώ πολύ.

Σας ευχαριστώ προσωπικά
που πήρατε κρέπα. Πραγματικά.

Σε μία κρεπερί, είναι λογικό.

Με το βιβλίο του Πικ, νομίζουν
ότι είναι ακόμα πιτσαρία εδώ.

Και θέλουν πίτσα. Αναγκαστήκαμε
να την προσθέσουμε στον κατάλογο.

Αλήθεια; Καθίστε, παρακαλώ.
Δεν μοιάζετε να χαίρεστε.

Εγώ φτιάχνω κρέπες.
Όχι πίτσες. Δεν είναι εύκολο.

Η γυναίκα μου λέει
να δω ψυχολόγο.

Αυτό το παλιοβιβλίο!

Τον γνωρίζατε τον Ανρί Πικ;

Όχι, πήραμε το εστιατόριο
μετά τον θάνατό του.

-Θα σας κεράσω ένα ντιζεστίφ.
-Ευχαριστώ.

Καλό ταξίδι. Εις το επανιδείν.

Τον λογαριασμό, παρακαλώ.

Πείτε μου, κατάλαβα πως μπορούμε
να επισκεφτουμε... Ξέρετε τι.

-Φυσικά, ελάτε μαζί μου.
-Ευχαρίστως.

Ορίστε, εκεί έγραφε.

-Σας πειράζει αν το φωτογραφίσω;
-Όχι, καθόλου.

Τα αφήσαμε όλα όπως ήταν.
Δεν αγγίξαμε τίποτα.

Αυτό ήταν το γραφείο του;

-Μπορώ;
-Φυσικά.

Θυμάστε, στο βιβλίο, όταν ο Πούσκιν
ψυχορραγεί οτο νεκροκρέβατό του...

Από το παράθυρο της κάμαράς του,
βλέπει το καμπαναριό του χωριού. Δείτε.

-Δεν βλέπω τίποτα.
-Πιο πίσω.

-Κι άλλο.
-Όχι, τίποτα.

Λίγο περισσότερο.

Ναι, πράγματι, το βλέπω.

-Ένα ποτήρι chouchen.
-Σας ευχαριστώ πολύ.

Και πάλι ευχαριστώ για την κρέπα.

Πιστεύετε πως πρέπει
να χρεώνω τις επισκέψεις;

Δεν ξέρω.

Ο φύλακας του νεκροταφείου
ζητάει το κατιτίς του.

Αλήθεια;

-Ορίστε.
-Ευχαριστώ.

-Εκεί πέρα είναι.
-Ευχαριστώ πολύ. Καλή σας μέρα.

-Βγάλε όσα έχουν μαραθεί.
-Εντάξει.

Τι κάνετε εσείς εδώ;

Η μητέρα μου είπε ότι
την ενοχλήσατε στο σπίτι της.

Κι έχετε το θράσος να έρχεστε εδώ;
Δεν πάτε καλά, ε;

-Ποιος θαρρείτε πως είστε;
-Σας αφήνω. Συγγνώμη.

Καλή σας μέρα. Με συγχωρείτε.

-Θέλετε να σας λυπηθώ, ε;
-Καθόλου, αλλά έχω χαθεί λιγάκι.

Τέλεια, χώρεσε.

Είμαι εξαντλημένος.

Τι ήρθατε να κάνετε εδώ;

-Δεν νομίζω ότι θα σας αρέσει.
-Είμαι θωρακισμένη σαν άρμα.

Λοιπόν;

Με κοροϊδεύετε;

Και πού θα βρείτε τις αποδείξεις;
Στον τάφο του;

Από κάπου πρέπει να ξεκινήσω.

-Πού να σας αφήσω;
-Στο Hotel du Port.

Δεν θ'αργήσουμε, αγάπη μου.

-Εσείς τι πιστεύετε;
-Για ποιο πράγμα;

Για το βιβλίο του πατέρα μου;
Δεν σας πέφτει λόγος!

Δεν έγραψε ποτέ κάτι άλλο,
κι αυτό μου προκαλεί αμφιβολίες.

Αν μπορούσαμε να βρούμε κάτι...

Μία ευχετήρια κάρτα,
ένα γράμμα, μια καρτ-ποστάλ.

Έχω γράμματά του!
Φυσικά και έχω!

Αλήθεια;

Μου είχε γράψει ένα πολύ ωραίο γράμμα
όταν είχα πάει να μάθω σκι.

Ιδού η απόδειξη του ταλέντου του.
Αν το διαβάσετε, θα τα παρατήσετε όλα.

-Προτίθεμαι να το ρισκάρω.
-Δεν έχω ιδέα τι το έχω κάνει.

Το έχω φυλάξει σε ένα βιβλίο.
Αλλά σε ποιο;

-Μπορώ να σας βοηθήσω να ψάξουμε.
-Ελάτε τώρα...

-Δεν σας εμπιστεύομαι, κ.Ρους.
-Και με το δίκιο σας.

Αριστερά ήταν.

Όσο πιο σύντομα διαβάσετε το γράμμα,
τόσο πιο σύντομα θα φύγετε.

Και προτιμώ να σας έχω από κοντά.

-Να περάσω;
-Ναι, ελάτε... Πάψε μ'αυτό.

-Να κλείσω την πόρτα;
-Ναι, παρακαλώ.

Καθίστε στο σαλόνι.

-Αγάπη μου, το κολατσιό σου.
-Εντάξει.

Νόμιζα πως θα ήταν πιο εύκολο.

Νομίζατε ότι δεν διαβάζουμε
στην επαρχία;

Κάθε άλλο!
Μόνο αυτό έχετε να κάνετε!

Αστειεύομαι.

Έχω εντυπωσιαστεί πολύ.

Όμως, δεν κατανοώ τη λογική
της ταξινόμησής σας.

Τα ταξινομώ σύμφωνα
με τη θεματολογία!

Συχνά, όταν γυρεύουμε ένα βιβλίο,
το διπλανό του χρειαζόμαστε.

-Η μέθοδος Warburg;
-Ακριβώς.

Ο Χένρι Μίλερ δίπλα στην Αναΐς Νιν,
δίχως να τους χωρίζει ο Νίτσε.

Καθίστε και μην αγγίξετε τίποτα.

Μελβίλ, φέρε τα πράγματά σου.
΄Ερχεται ο πατέρας σου.

Εντάξει.

Έχετε χωρίσει με τον μπαμπά του;

-Μήπως γίνεστε αδιάκριτος;
-Ναι, έχετε δίκιο. Συγγνώμη.

Ναι, με παράτησε πέρσι.

Προσπάθησε να γυρίσει, όταν νόμιζε
ότι θα εισπράττουμε δικαιώματα.

Όταν κατάλαβε ότι
θα τα δίναμε όλα σε φιλανθρωπίες...

Με παράτησε ξανά. Καταλάβατε;

Δεν καταλαβαίνω. Δεν θα εισπράξετε
τα πνευματικά δικαιώματα;

-Όχι.
-Είναι πολλά χρήματα, ξέρετε.

Μπορώ να ρωτήσω σε ποια
φιλανθρωπική οργάνωση θα τα δώσετε;

Στην Εταιρεία Έρευνας
για το Αλτσχάιμερ.

Πού στην ευχή έβαλα το γράμμα;

Δεν θέλετε να σας βοηθήσω;

Εντάξει, αλλά
μην τα κάνετε άνω κάτω.

Παράξενο... Έχετε Πούσκιν.

''Η Κόρη του Λοχαγού.''

Διηγήματα του Τουργκένιεφ.

-"Άννα Καρένινα!"
-Και λοιπόν;

Μήπως είστε εσείς
η διαβολική απατεώνισσα;

-Σοβαρά;
-Ναι!

Όταν σας άφησε ο άντρας σας,
η γραφή ήταν η κάθαρσή σας.

Αλλά δεν θέλατε να του προσφέρετε
τη ματαιόδοξη ευχαρίστηση...

...να είναι ήρωας μυθιστορήματος,
δεν επιχειρήσατε να το εκδώσετε.

Το έστειλα με το όνομα του πατέρα μου
στη Βιβλιοθήκη Απορριφθέντων.

Έχετε τρομερή φαντασία!
Μόνο που ξεχνάτε μια λεπτομέρεια.

-Δεν θα μπορούσα να γράψω μυθιστόρημα.
-Πώς λένε τον πρώην άντρα σας;

Μαρκ.

Το βιβλίο είναι αφιερωμένο σε "Μ.''

Μετά τον πόνο που μου προκάλεσε,
δεν θα του αφιέρωνα το βιβλίο.

-"Μ", όπως Μελβίλ!
-Μήπως το έγραψε ο Μελβίλ;

Και το αφιέρωσε στη "Μαμά" του;
Τι γλυκό!

Μελετώ όλα τα στοιχεία.

-Μήπως το γράψατε εσείς;
-Εγώ;

Γιατί να έρθω στο Κροζον,
στην άλλη άκρη της γης...

...για να ανακαλύψω
κάτι που ήδη ξέρω;

Αυτό υποδεικνύει
ψυχική διαταραχή.

Ακριβώς, κλασικό κόλπο
του νουάρ μυθιστορήματος.

Ο σχιζοφρενής ντετέκτιβ
ερευνάει τον εαυτό του.

Κι εσείς γράφετε πολύ ωραία.
Σας διάβαζα στον Figaro.

Και σας άκουγα στο ραδιόφωνο.
Πόσο γελούσα!

Η Γιαγιά Ντακ!

Τι είναι η "Γιαγιά Ντακ";

Το πρώτο βιβλίο συνταγών μου,
δώρο του πατέρα μου.

''Οι Ωραίες Συνταγές
της Γιαγιάς Ντακ.''

Το βρήκα.

''Γλυκιά μου
έλαβα το γράμμα σου...''

Μου επιτρέπετε;

Ναι, φυσικά.

''Γλυκιά μου, έλαβα το γράμμα σου.
Μου έδωσε μεγάλη χαρά.''

"Και πόσα πολλά πράγματα μού λες!"

"Χαίρομαι που είσαι στο ίδιο δωμάτιο
με τη φίλη σου την Ορτάνς.''

''Ελπίζω να μη φοβάσαι πια τα λιφτ
και να έρθεις πίσω με αστέρι."

"Αν όχι, δεν πειράζει.
Μου λείπεις πολύ.''

''Να περάσεις καλά.
Τα λέμε την Κυριακή στο σπίτι."

''Βρέχει απ' όταν έφυγες.
Ο μπαμπάς.''

"Υ.Γ. Ευχαριστώ για τη ζωγραφιά
με το βουνό. Είναι πολύ όμορφη."

Δεν είναι ακριβώς όπως το θυμόμουν.

Οι παιδικές αναμνήσεις,
σπάνια είναι αξιόπιστες, δυστυχώς.

Και πάλι, όμως, είναι λίγο...

Θυμίζει Ντυράς.

Ναι, λίγο. Στην οικονομία του λόγου.
Θυμίζει Ντυράς.

Οικονομία, αλλά..

Η Ντυράς θα έγραφε:

''Ο πατέρας γράφει. Ο πατέρας
αποφάσισε να γράψει στην κόρη.''

''Το να γράφεις είναι να μη μιλάς.
Το να γράφεις είναι να σιωπάς.''

"Το να γράφεις είναι
να ουρλιάζεις χωρίς θόρυβο."

''Ο πατέρας γράφει στην κόρη.''

''Θα ήθελε πολύ το αστέρι, ο πατέρας.
Ποτέ δεν έλαβε έπαθλο εκείνος.”

"Και γι'αυτό εναποθέτει τις ελπίδες του
στην κόρη, ο πατέρας.''

Συνήθως, προκαλεί γέλιο,
αλλά δεν είναι καλή στιγμή τώρα.

Ένα γράμμα σε ένα παιδί δεν έχει
καμία σχέση με ένα μυθιστόρημα.

Αν βρίσκαμε τη λίστα
για τα ψώνια του Προυστ...

...δεν θα μπορούσαμε να πούμε
ότι έγραψε το "Αναζητώντας''.

Έχουμε βρει τη λίστα του Προυστ,
και είναι αριστούργημα.

Ακούστε, θα μιλήσω πολύ σκληρά.

Με τέτοιο ύφος και σύνταξη, αδύνατον
να έγραψε ο πατέρας σας το βιβλίο.

Λυπάμαι.

Λοιπόν, σας αφήνω.

Αν όχι αυτός, τότε ποιος;

Δεν ξέρω. Αλλά όταν το βρω,
ελπίζω να με συγχωρήσετε.

Καλό σας βράδυ.

ΣΛΑΒΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Γεια σας.
-Κύριε Ρους! Γεια σας!

Τιμή μας να σας έχουμε εδώ!
Τι μπορώ να κάνω για σας;

Θα ήθελα να επισκεφτώ τη Βιβλιοθήκη
των Απορριφθέντων Βιβλίων. Γίνεται;

Μα φυσικά.

Με συγχωρείτε.

Ακολουθήστε με.

Ήσαστε εδώ
όταν η Νταφνέ Ντεσπερό..

..βρήκε τις "Τελευταίες Ώρες
μιας Ιστορίας Αγάπης";

Ναι, ήρθε ένα απόγευμα και...

...πριν φύγει, μου ζήτησε
να δανειστεί το χειρόγραφό του Πικ.

-Σίγουρα ήταν αυτό;
-Απολύτως. Μου το έδειξε.

Μου άρεσε πολύ ο τίτλος.

Και όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο,
το διάβασα αμέσως.

-Το λάτρεψα. Εσάς; Σας άρεσε;
-Ναι, πολύ.

Εδώ είναι.

Η καινούργια μανία.

Οι εκδότες στέλνουν πρακτικάριους
για να ανακαλύψουν ένα "διαμαντάκι".

-Διαβάζετε κάτι ενδιαφέρον;
-Όχι ιδιαίτερα.

Μπορώ να δω;

''Οι Φουσκωτές Κούκλες
δεν Περνούν Εμμηνόπαυση.''

Εσείς;

Κύριε Ρους, χαίρω πολύ.

-Είναι ανοησία.
-Μπορώ να δω;

''Πώς να Μαγειρέψετε
στο Καπό του Αυτοκίνητου σας.''

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί κρατάμε
κείμενα που δεν θέλει κανείς.

Αλλά όταν αρρώστησε ο κ.Γκουρβέκ...

..με έβαλε να του υποσχεθώ
πως θα προσέχω αυτό το μέρος.

Έλεγε, όλοι αυτοί οι συγγραφείς
μας εμπιστεύτηκαν.

Δεν μπορούμε να τους προδώσουμε.

Κι όταν πέθανε,
τα διατήρησα όλα όπως ήταν.

-Ο Γκουρβέκ;
-Ο ιδρυτής αυτής της βιβλιοθήκης.

Αυτός εκεί είναι. Κοιτάξτε.

Ήταν εκπληκτικός άνθρωπος.
Είχε πάθος με το επάγγελμά του.

Μα βέβαια, πρέπει να έχεις πάθος
για να δημιουργήσεις ένα τέτοιο μέρος.

Στην αρχή, έγινε μεγάλο θέμα στα ΜΜΕ.
Έκαναν και ρεπορτάζ στην τηλεόραση.

Αλήθεια;

Ο εσωτερικός κανονισμός;

-Μου επιτρέπετε;
-Φυσικά.

1ον, Το χειρόγραφο δεν πρέπει
να έχει εκδοθεί ποτέ.

2ον, η κατάθεση του χειρογράφου
είναι δωρεάν.

8ον, 9ον... Τι πάει να πει αυτό;

-Είναι βρετονικά.
-Και τι σημαίνει;

Σημαίνει: "Εύκολα κουβαλάς τον πόνο
των άλλων, γιατί είναι ελαφρύς."

Μου επιτρέπετε; Προσοχή.

''Εύκολα κουβαλάς τον πόνο των άλλων,
γιατί είναι ελαφρύς.''

-Έχετε κατάλογο των χειρογράφων;
-Φυσικά.

''Οι Τελευταίες 'Ωρες
μιας Ιστορίας Αγάπης.''

Ο Πικ κατέθεσε από τους πρώτους
το χειρόγραφό του.

-Μήπως το καταχωρήσατε εσείς;
-Όχι.

-Όχι, εγώ ήρθα αργότερα.
- Ναι... Μου επιτρέπετε;

- Μήπως έχετε ρωσική καταγωγή;
-Όχι, καθόλου.

-Ο Ζαν-Πιερ Γκουρβέκ;
-100% Βρετανός.

Σας ρωτάω, γιατί έχετε
πολλά ρωσικά μυθιστορήματα.

Έχετε τα άπαντα του Πούσκιν,
εκτός από τον "Ευγένιο Ονέγκιν".

Θα έπρεπε να το έχετε.
Είναι το πιο γνωστό.

Τα δανείστηκαν πριν από πέντε χρόνια,
και το επέστρεψαν.

Θα έπρεπε να είναι εδώ.
Δεν καταλαβαίνω.

Μπορώ να έχω το όνομα
αυτού που το δανείστηκε;

-Μπενεντίκτ Λε Φλος;
-Ζαν-Μισέλ Ρους, περάστε, παρακαλώ.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Κυρίες μου, έχουμε
έναν εκλεκτό προσκεκλημένο.

Κύριε Ρους, να σας συστήσω τα μέλη
της Λέσχης Ανάγνωσης του Κροζον.

Είμαστε όλες
μεγάλες θαυμάστριές σας.

Το "Απαρέμφατο" δεν είναι
το ίδιο χωρίς εσάς.

Θα ζητήσουμε να επιστρέψετε.

Τι σας φέρνει στο Κροζον, κ. Ρους;

Ήθελα να επισκεφθώ τη διάσημη
Βιβλιοθήκη Απορριφθέντων Βιβλίων.

Είναι κάπως περίπλοκο
αυτό που θα σας ρωτήσω.

Πριν από πέντε χρόνια, δανειστήκατε
ένα βιβλίο από αυτή τη βιβλιοθήκη.

Τον "Ευγένιο Ονέγκιν", του Πούσκιν.

Το επιστρέψατε;

Φυσικά, πάντοτε επιστρέφω
τα βιβλία που δανείζομαι.

Και αυτό,
δεν το αγάπησα ιδιαίτερα.

-Δεν σας άρεσε.
-Νόμιζα πως είναι αστυνομικό.

Στο εξώφυλλο,
ήταν ένας τύπος με πιστόλι.

Αλλά τελικά ήταν ποίηση.
Και δεν τρελαίνομαι για ποίηση.

Κύριε Ρους, στη λέσχη μας,
διαβάζουμε μόνο αστυνομικά.

Σήμερα, μιλάμε
για τον καινούργιο Όλεφσον.

''Μυρωδιά από Αίμα και Κομμένα Οστά.''
Το έχετε διαβάσει;

Όχι.

Να τον ρωτήσουμε!

Πιστεύετε ότι μπορούμε να τεμαχίσουμε
ένα πτώμα με ηλεκτρικό μαχαίρι;

Ένα πτώμα...

Το πτώμα ενός άντρα
με τις δικές σας αναλογίες.

Δεν ξέρω... Θα σας αφήσω.

Μα όχι! Χρειάζεται
οπωσδήποτε ένα πριόνι!

Ή ένα αλυσοπρίονο.

-Μπενεντίκτ, έχεις ηλεκτρικό μαχαίρι;
-Όχι.

Αλλά νομίζω ότι θα παραγγείλω ένα
για τα Χριστούγεννα!

Κύριε Ρους, τι ακριβώς
γυρεύατε στη βιβλιοθήκη;

-Έχει σχέση με τον Ανρί Πικ;
-Είστε ακόμα επιφυλακτικός;

Εδώ, στη Βρετάνη, βλέπουμε
πολύ αλλόκοτα πράγματα.

Εμένα, μ'ενδιαφέρει κυρίως...

...ο παλιός βιβλιοθηκάριος,
ο Ζαν-Πιερ Γκουρβέκ.

-Τον γνωρίζατε;
-Φυσικά.

Εγώ γνωρίζω πολύ καλά
τη γυναίκα του.

-Ήταν παντρεμένος;
-Πίστευα ότι προτιμούσε τους άντρες.

-Κι εγώ!
-Πάνε πάνω από 50 χρόνια.

Η γυναίκα του
μου έκανε μαθήματα πιάνου.

Έζησε εδώ ένα-δυο χρόνια.
Και μετά, μετακόμισε στο Παρίσι.

Κι ο Γκουρβέκ
δεν είχε ποτέ ξανά νέα της.

Νομίζω ότι αυτό
τον είχε στενοχωρήσει πολύ.

Μα πώς έλεγαν την κυρία Γκουρβέκ;

Λουντμίλα.

-Λουντμίλα... Ρώσικο όνομα;
-Ναι, ήταν απ'την ΕΣΣΔ.

Σύζυγος: Λουντμίλα Μπλαβίτσκι

Γεια, Ζοζεφίν!

Ήρθα να σας αποχαιρετήσω.

Φεύγετε;

Ναι, πρέπει να γυρίσω στο Παρίσι,
να επιβεβαιώσω κάποιες πληροφορίες.

Και καλό θα ήταν να παραστώ
στο αυριανό κοκτέιλ πάρτι του Γκρασέ.

Δεν είναι υποκριτικό να γιορτάζετε
την επιτυχία μίας λογοτεχνικής απάτης;

-Έχετε κατσίκα;
-Ο Χουάν είναι, ο τράγος του γείτονα.

-Εσείς δεν θα πάτε; Σας κάλεσαν;
-Ναι, αλλά δεν ξέρω κανέναν εκεί.

-Ξέρετε εμένα.
-Τι έγινε; Χρειάζεστε αυτοκίνητο;

Όχι, καθόλου. Θα πάρω
λεωφορείο και το τρένο.

-Καλό ταξίδι.
-Καλή σας μέρα.

Ελάτε, τελικά θα έρθω μαζί σας.
Θέλω να αλλάξω παραστάσεις.

Προτιμάτε να μ’έχετε
απο κοντά, έτσι;

Θα ήθελα να μάθω κάτι.

Γιατί πρέπει να αποδείξετε ότι
δεν είναι ο πατέρας μου ο συγγραφέας;

Είστε ιππότης της τιμιότητας;
Υπερασπιστής της γαλλικής λογοτεχνίας;

Έχασα σχεδόν τα πάντα μ'αυτό το βιβλίο.
Τη δουλειά, τη φήμη και τη γυναίκα μου.

Κι ωστόσο, εντελώς παράλογα,
αυτή η υπόθεση με ξύπνησε.

-Πρέπει να ολοκληρώσω την έρευνα.
-Καταλαβαίνω.

Αλλά αναστατώνετε τη ζωή μας.

Αυτό το βιβλίο αναστατώνει τη ζωή μας.
Συμφωνείτε, Ζοζεφίν;

Μου αρέσει πολύ
να σας βλέπω να οδηγείτε.

Είναι λες και το παρελθόν μου
έχει λάβει άλλες διαστάσεις.

Σαν ένα τοπίο που κοιτάμε
από άλλη οπτική γωνία.

Αυτό το μυστικό...
είναι σχεδόν μία διπλή ζωή.

Φαντάζεστε πόσο έπρεπε
να ανατρέξω στα παλιά;

Θα πρέπει να σας κλόνισε αυτό.

Φοβήθηκα ότι αυτό μπορεί
να σκοτώσει τη μητέρα μου.

Αλλά εκείνη το έχει πάρει
μια χαρά, τελικά.

Τη βοηθάει να πενθήσει.
Κι εγω σαν εκείνη είμαι.

-Μόνο που εσείς δεν είστε αφελής.
-Μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο..

Δεν σας έπεισε το γράμμα;

Ας ξεχάσουμε το γράμμα.
Αλλά δεν υπάρχει καμία συνοχή.

Αν στον πατέρα σας
άρεσαν τόσο πολύ τα μυστικά...

...γιατί να καταθέσει το χειρόγραφό του
σ’αυτή τη βιβλιοθήκη;

Γιατί να υπογράψει με το όνομά του;

-Κάποιος θα το έβρισκε ανά πάσα στιγμή.
-Ναι, σαν ενα μπουκάλι στη θάλασσα.

Αφήνεις ένα χειρόγραφο κάπου
και ίσως κάποιος το βρει κάποτε.

-Τελείως παράλογο.
-Πράγματι... Αλλά ανθρώπινο.

Προφυλάσσεις τον μυστικό κήπο σου και
ονειρεύεσαι μετά θάνατον αναγνώριση.

Μάλλον πίστευε πω κανείς
δεν θα έψαχνε στη βιβλιοθήκη.

Ποιος ενδιαφέρεται
για χειρόγραφα που έχουν απορριφθεί;

Είναι η καλύτερη κρυψώνα,
σε κοινή θέα.

Ο Γκουρβέκ, ο βιβλιοθηκάριος,
πρέπει να το γνώριζε.

Γνωρίζονταν. Ο μπαμπάς θα του ζήτησε
να ορκιστεί να μη μιλήσει.

Φαντάζομαι τη σκηνή. "Ζαν-Πιερ,
φίλε μου, βασίζομαι πάνω σου.''

"Μη σου ξεφύγει κάτι όταν έρθεις
να φας πίτσα τέσσερα τυριά.''

Αδύναμη φράση για μία κρυφή ιδιοφυία
της γαλλικής λογοτεχνίας!

Είδατε;

-Τι θα κάνετε αύριο;
-Θα πάω στην Εθνική Βιβλιοθήκη.

Θα ψάξω στο Οπτικοακουστικό Αρχείο.
Γιατι ρωτάτε; Θέλετε να έρθετε;

-Καθόλου. Γιατί το νομίζετε αυτό;
-Πιστεύω ότι είστε τρελή για μένα.

- Καληνύχτα.
-Έτσι νομίζω... Κι εγώ πάω από εδώ.

Μη φαντασιώνεστε, όμως!

Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
ΤΩΝ”ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΝΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ

Μία ταινία του Γιαν Κερμπέκ

Όταν ξεκίνησα εδώ, βιβλιοθήκη
ήταν σε άθλια κατάσταση.

Σχεδόν εγκαταλειμμένη.

Έβαλα πολλή απ'την ενέργειά μου
για να κάνω δυναμικό αυτό το μέρος.

Ο δήμος μού έκανε την τιμή
να μου δώσει μία επιπλέον αίθουσα.

Και αποφάσισα
να δώσω μία ευκαιρία...

...σε όλα τα χειρόγραφα που
είχαν απορρίψει οι εκδοτικοί οίκοι.

Θα με ακολουθήσετε;

Προσοχή... Βιβλία είναι κι αυτά.
Ορφανά απο έκδοτη.

Βιβλία που...
γυρεύουν ένα καταφύγιο.

Ιδού, λοιπόν, η Βιβλιοθήκη
των Απορριφθέντων Βιβλίων.

Είχα την ιδέα απ’τον Ρίτσαρντ Μπρότιγκαν,
τον αγαπημένο μου συγγραφέα.

Καθένας μπορεί να καταθέσει
το κείμενο του εδώ...

Ένα δοκίμιο για την "Ανθοκομία σε Δωμάτιο
Ξενοδοχείου υπο το Φως των Κερίων''.

Ένα βιβλίο συνταγών
από τα έργα του Ντοστογιέφσκι.

Κάτι “σαν "Κουζίνα και Τιμωρία".

Δεν λαμβάνουμε ποτέ ταχυδρομικώς.
Πρέπει οπωσδήποτε να έρθετε.

Η απόρριψη δεν έχει
καμία σχέση με την ποιότητα.

Το "Ταξίδι στην Άκρη τη Νύχτας",
ο ''Οδυσσέας''του Τζοις...

''Από τη Μεριά του Σουάν''...
Όλα είχαν απορριφθεί αρχικά.

Για την κατάθεση,
το Μινιτέλ είναι επίσης πρακτικό.

3615 ΑΠΟΡΡΙΨΗ.
Δεν ξέρω γιατί δεν λειτουργεί τώρα.

Κάποιοι συγγραφείς διέσχισαν τη Γαλλία
για να αφήσουν τον καρπό της αποτυχίας.

Είναι κάτι σαν προσκύνημα.

Η λογοτεχνική εκδοχή
του Σαντιάγο ντε Κομποστέλα.

Από τηv πρώτη, χρονιά, έχουμε λάβει
περίπου χίλια χειρόγραφα.

Καθόλου άσχημα.

Κοιτάξτε! Κι ο Γκουρβέκ
χρησιμοποιεί γραφομηχανή!

Μία Hermes 3000,
ίδια με του πατέρα μου. Παράξενο.

Ίσως έτσι επιβεβαιώνεται
ό,τι σκέφτηκα.

-Δηλαδή;
-Ακολουθήστε με.

Παίρνω τα πράγματά σας.

-Πού πάμε τώρα;
-Θέλω να ελέγξω κάτι ακόμα.

Δεν θα μου πείτε πού πάμε;
Ωραία περνάμε!

Δεν είμαστε μακριά...

Κανένα Αποτέλεσμα

-Θα μου εξηγήσετε τώρα;
-Δεν υπάρχει τίποτα.

Τι γυρεύουμε;

Το βρήκα!

Κοιτάξτε. Ζαν-Πιερ Γκουρβέκ.

''Η Κοπέλα από τη Σιβηρία.''

Ο Γκουρβέκ, λοιπόν,
έγραψε ένα μυθιστόρημα.

Ένα μυθιστόρημα που απέρριψε ο Γκαλιμάρ
και πιθανόν, κι όλοι οι άλλοι εκδότες.

Και καταλήγει στα ράφια
της Βιβλιοθήκης Απορριφθέντων Βιβλίων.

-Τι σχέση έχει ο πατέρας μου;
-Ο πατέρας σας έγραψε το βιβλίο του!

Ακόμα δεν καταλάβατε; Απλώς
άλλαξε τίτλο και συγγραφέα!

''Η Κοπέλα από τη Σιβηρία" έγινε
"Οι Τελευταίες Ώρες μιας Ιστορίας Αγάπης".

Και υπέγραψε ως Ανρί Πικ.

Εντάξει, αυτή είναι η υπόθεσή σας.
Αλλα γιατί να το κάνει αυτό;

Καλό ερώτημα. Γιατί;
Λοιπόν, γιατί να το κάνει αυτό;

Γιατί δεν ήθελε
να πιστέψει κανείς...

...πως η ενέργεια που κατανάλωσε
για να στήσει αυτή τη βιβλιοθήκη...

...ήταν για προσωπικούς λόγους,
κατά βάθος.

Κι ωστόσο, δημιούργησε αυτόν τον χώρο
σαν μαυσωλείο για το μυθιστόρημά του.

-Γκουρβέκ! Εκπληκτικό!
-Γιατί με το όνομα του πατέρα μου;

Ήταν φίλοι, μου είπατε!

Επέλεξε τον πατέρα σας για φρουρό
του noλυτιμότερου αγαθού του.

Ήταν σαν να επιλέγει μία σκιά
υπεράνω κάθε υποψίας.

-Πάλι ο Γκουρβέκ! Δεν το πιστεύετε;
-Όχι... Δηλαδή..

Αναρωτιέμαι πώς σκοπεύετε
να αποδείξετε αυτή την τρελή θεωρία.

Λουντμίλα Μπλαβίτσκι.

Η πρώην σύζυγός του.
Αυτή θα το επιβεβαιώσει.

-Αυτή είναι η κοπέλα από τη Σιβηρία.
-Αν ζει ακόμα.

Στην οδό Ντε Μονπανσιέ, απέναντι
από το θέατρο του Παλαί Ρουαγιάλ.

Μας περιμένει για τσάι.
Υπάρχει πρόβλημα;

Πανεύκολο. Ήταν
στον τηλεφωνικό κατάλογο. Πάμε;

Λοιπόν, είστε φίλοι του Ζαν-Πιερ;

Τι κάνει;

Μέτρια... Δηλαδή...
Είναι... Πείτε της.

Λυπάμαι, αλλά έχει πεθάνει.

Πάνε ήδη κάποια χρόνια.

Για μένα, θα είναι πάντα
ο όμορφος 20χρονος νεαρός.

Αδύνατον να φανταστώ
ότι μπορεί να γέρασε, να πέθανε.

Ξέρατε ότι είχε γράψει
ένα μυθιστόρημα;

Όχι, αλλά του άρεσε πολύ
να διαβάζει.

Κι εμένα, μου αρέσει
να ακούω μουσική.

Λοιπόν...
Ένα αταίριαστο ζευγάρι!

Ναι, δεν ταιριάζατε.
Γι’αυτό χωρίσατε;

Ξέρετε, δεν ήμαστε
ζευγάρι πραγματικά.

Ήταν λευκός γάμος.
Χρειαζόμουν χαρτιά.

Κι εκείνος προσφέρθηκε
να με παντρευτεί.

Μα γιατί σας τα λέω όλα αυτά;

Ο Ζαν-Πιερ Γκουρβέκ έγραψε
ένα μυθιστόρημα με τίτλο...

"Η Κοπέλα από τη Σιβηρία".
Από εκεί κατάγεστε;

Οι γονείς μου ήταν απ'τη Βαρσοβία,
αλλά έφυγαν από την Πολωνία...

...το 1939, για τη Σιβηρία,
ναι, εκεί γεννήθηκα.

Εσείς ήσαστε η έμπνευση
για το μυθιστόρημά του. Εσείς.

Η αναχώρησή σας, όλα τα λόγια
που δεν μπόρεσε να σας πει...

...γιατί σας αγαπούσε.

-Με αγαπούσε; Ο Ζαν-Πιερ;
-Σας αγαπούσε.

Το χειρόγραφο εκδόθηκε
με άλλον τίτλο.

''Οι Τελευταίες 'Ωρες
μιας Ιστορίας Αγάπης''.

Θα ήθελα να το διαβάσω,
αλλά, ξέρετε, χάνω την όρασή μου.

Μπορούμε να σας το διαβάσουμε.

-Θα το κάνατε αυτό για μένα;
-Φυσικά.

Έτσι, θα μας πείτε
αν αναγνωρίζετε τον εαυτό σας.

Το βιβλίο αφιερώνεται
σε κάποιο πρόσωπο ''Μ''.

Έχετε ιδέα ποιος μπορεί να είναι;

''Μ'' όπως Μίλοτσκα,
το υποκοριστικό του Λουντμίλα.

Ακριβώς!

Κεφάλαιο Πρώτο.

''Η ζωή δεν με εγκαταλείπει.''

''Παραμένει εγκλωβισμένη στο σώμα μου
και με κάνει να υποφέρω...''

-Πειστήκατε;
-Καθόλου.

Δεν είδατε πόσο συγκινήθηκε;

''Έλεγε συνέχεια, "Αυτός είναι!''
Στο τέλος, έβαλε τα κλάματα.

Κι η μητέρα μου είχε
ακριβώς την ίδια αντίδραση.

Τα καλά βιβλία, νομίζουμε
ότι γράφτηκαν για εμάς.

-Φυσικά.
- Κι είναι Πολωνέζο, όχι Ρωσίδα.

Γεννήθηκε στο Ομσκ,
στα βάθη της Σιβηρίας.

Τίποτα δεν αποδεικνύει ότι
τα δύο βιβλία είναι ένα και το αυτό.

Δεν έχετε καμία απόδειξη.
Ξεχνάτε τη γραφομηχανή του πατέρα μου.

-Θα πάψετε να με κοντράρετε;
-Γιατί να στερηθώ τέτοια ευχαρίστηση;

-Πού πάτε;
-Από εδώ.

Το αυτοκίνητο είναι εδώ.

Καλησπέρα.

-Να είστε διακριτικός.
-Γιατί;

-Οι σκοτεινές θεωρίες σας...
-Γιατί λέτε ότι είναι σκοτεινές;

-Όχι τώρα, όχι εδώ.
-Πάμε.

Βασίζομαι πάνω σας.

Καλησπέρα, Ζοζεφίν.
Χαίρομαι που ήρθατε. Όλα καλά;

Πολύ καλά, ευχαριστώ.

-Κύριε Ρους...
-Καλησπέρα.

Εκπλήσσομαι που σας προσκάλεσαν.

Δεν είχατε γεννηθεί καν
όταν γνώρισα την Ινές ντε Κρεσί.

Παράξενο, δεν μου έχει μιλήσει ποτέ
για εσάς.

Αναρωτιόμουν μήπως εσείς ήσαστε
πίσω από αυτή την ιστορία.

Αλλά πιθανόν εξαπατηθήκατε
κι εσείς, όπως όλοι μας.

Άντε πάλι! Μην του δίνετε σημασία.
Είναι λιγάκι εμμονικός.

-Πρέπει να σας συστήσω κάποιον.
-Ευχαρίστως... Τα λεμε.

Τα λέμε.

Δημοσιογράφος του Monde,
θέλει να σας πάρει συνέντευξη.

-Ζαν-Μισέλ...
-Ινές, τι κάνεις;

-Ήρθες ως φίλος.
-Φυσικά.

-Θα πιεις κάτι;
-Ευχαρίστως.

Δύο σαμπάνιες.

-Λοιπόν;
-Είδες ότι έχουμε μιμητές;

Ο Οίκος Αλμπέν ξέθαψε έναν φουκαρά
που είχε απορριφθεί 32 φορές!

Μόνο και μόνο για να γράψουν
στο εξώφυλλο...

"Ένα μυθιστόρημα που
απορρίφθηκε 32 φορές!''

Λένε ότι ο Ζακ Λανγκ
θέλει να καθιερώσει..

...την "Ημέρα
Μη Εκδοθέντων Βιβλίων.''

Ένας στους τρεις Γάλλους γράφει.
Πολύς κόσμος θα κατεβεί στους δρόμους.

Η χαρά και η δυστυχία
του επαγγέλματός μου.

Η Γαλλία έχει περισσότερους συγγραφείς
από αναγνώστες.

-Σ'αφήνω, τα λέμε αργότερα.
-Φυσικά... Αργότερα.

Ουεντί, είστε υπέροχη.

Ευχαριστώ, Ινές.

Καλή τύχη.

Οι Τελευταίες Ώρες
μιας Ιστορίας Αγάπης

Τόσο επείγον είναι;

Πες μου, Φρεντ.

Δεν έχω χρόνο τώρα.

-Γιατί μου είπες ψέματα;
-Τι;

Ρώτησα την Ινές πώς της φάνηκε
το μυθιστόρημά μου.

-Σου ζήτησα να περιμένεις!
-Γιατί μου είπες ότι το διάβασε;

-Με πιέζεις πολύ!
-Θέλω να κρατάς τις υποσχέσεις σου.

Θα το προτείνω στην επόμενη επιτροπή.
Κάνε υπομονή.

Πρέπει να πάω, με περιμένουν.

Τα λέμε αργότερα, εντάξει;

Με ακούτε όλοι;

Τέλεια.

Ευχαριστώ που ήρθατε
να γιορτάσετε μαζί μας...

...την υπέροχη επιτυχία
του βιβλίου του Ανρί Πικ...

''Οι Τελευταίες 'Ωρες
μιας Ιστορίας Αγάπης''.

Δίπλα μου, η Νταφνέ Ντεσπερό,
νεαρή εκδότριά μας....

Εκείνη ευθύνεται για αυτή
την απίστευτη ανακάλυψη!

Με συγχωρείτε,
είμαι λιγάκι συγκινημένη.

Ευχαριστώ, Ινές, καταρχάς.

Σας ευχαριστώ που ήρθατε απόψε.
Η επιτυχία οφείλεται εν μέρει και σ' εσάς.

-Όμορφη, ε;
-Καλησπέρα. Όλα καλά;

Όταν τη γνώρισα,
νόμιζα ότι ήταν μικρούλα.

-Απόψε, μου φαίνεται πολύ πιο ψηλή.
-Μήπως φοράει τακούνια;

Όχι. Είναι που έχει φιλοδοξίες.

Θα ήθελα πολύ
να είχα γνωρίσει τον Ανρί.

Αλλά είναι κατά κάποιον τρόπο μαζί μας,
χάρη στην κόρη του, τη Ζοζεφίν.

Σας εύχομαι μια ωραία βραδιά.

Τρομακτικό.

Ακόμα δεν μπορείτε
να το πιστέψετε, ε;

-Κι εγώ δυσκολεύτηκα να το πιστέψω.
-Και καλά κάνετε.

Όλα αυτά δεν είναι
παρά μια μεγάλη μασκαράτα.

-Ο Πικ δεν έγραψε το βιβλίο.
-Ποιος, τότε;

Πολύ νωρίς για να το αποκαλύψω.

Τα δικαιώματα έχουν πουληθεί
σε 30 χώρες.

Δεν μου είπατε ποτέ
πώς σας φάνηκε το μυθιστόρημά μου.

Το "Ντους", σωστά;

-''Η Μπανιέρα.''
-Ναι, "Η Μπανιέρα".

Ναι, ναι... Πάω τουαλέτα
και θα σας πω μετά.

Έρχομαι μαζί σας.

-Δεν θα μ'αφήσετε ήσυχο, ε;
-Είναι πολύ σημαντική η γνώμη σας.

Δεν φαντάζεστε τι σημαίνετε
για έναν νεαρό συγγραφέα.

Ορίστε.

-Από το πανεπιστήμιο έχω να καπνίσω!
-Θα σας χαλαρώσει.

Με βρίσκετε σφιγμένο;

Επιτέλους θα μου πείτε
για το βιβλίο μου.

Προτιμώ να είστε κεφάτος.

Κεφάτος;

Θέλει χρόνο για να καταλάβεις
την αναπνοή ενός κειμένου.

Συχνά, στο πρώτο μυθιστόρημα,
ο συγγραφέας πασχίζει πολύ.

-Δεν το διαβάσατε.
-Όχι, δεν το διάβασα.

Λαμβάνω εκατοντάδες πρώτα μυθιστορήματα.
Δεν μπορώ να τα διαβάζω όλα.

Αλλά θυμάμαι ότι ήταν
πολύ εγκωμιαστική η περιγραφή του.

Ίσως κάποια μέρα
θελήσετε να το διαβάσετε.

Πού το έχω βάλει, όμως;
Ίσως στο γραφείο μου.

Στο παλιό μου γραφείο, δηλαδή.
Ή στο σπίτι της γυναίκας μου.

Της πρώην γυναίκας μου.
Είναι περίπλοκο.

Το φαντάζομαι...
Μπορώ να σας το αναστείλω.

Μου το ξαναδίνετε;

Γράφετε κάτι τώρα;

Μόλις τελείωσα
ένα καινούργιο βιβλίο.

Αλλά απόψε έμαθα ότι η έκδοσή του
αναβάλλεται μέχρι νεοτέρας.

Καθόλου καλό σημάδι αυτό.

Εσείς; Έχετε σκεφτεί να γράψετε;

Κάτι άλλο
από τα λογοτεχνικά σας δοκίμια.

Μυθοπλασία...

Στα νιάτα μου, έγραφα.
Αλλά, όχι... Τέρμα αυτά.

Έχετε διαβάσει τα δοκίμιά μου;

Τα "Προλεγόμενα για μία Μεταφυσική
της Αφηγηματολογίας".

Και τι πραγματευόταν;

Ομολογώ, έκανα μεγάλη έρευνα
για να κατανοήσω τον τίτλο.

Πάμε μέσα.

Πάμε μέσα.

Τώρα, θα ζητήσω από την κόρη του,
τη Ζοζεφίν Πικ, να έρθει κοντά μας.

Ελάτε, Ζοζεφίν.

Καλησπέρα.

Σας ευχαριστώ για τον πατέρα μου.

Σας ευχαριστώ που μου δίνετε
την ευκαιρία να μιλήσω για εκείνον.

Λοιπόν...

Συχνά, προσπαθώ να τον φανταστώ
να γράφει αυτό το μυθιστόρημα.

Έφευγε πολύ νωρίς το πρωί,
πολύ πριν ξυπνήσω.

Τώρα καταλαβαίνω γιατί του άρεσε
η μοναξιά στο εστιατόριο.

Απολάμβανε τη σιωπή της αυγής.

Και τότε έβρισκε
τις καλύτερες ιδέες του...

...ενώ ζύμωνε πίτσες.

Κι όσο άφηνε τη ζύμη να φουσκώσει,
εκείνος έγραφε.

Το αλεύρι στα δάχτυλά του
έκανε τραγανή την κάθε φράση...

Τι συμβαίνει στο βάθος;
Έχετε να πείτε κάτι;

Όχι, παρακαλώ, συνεχίστε.
Μας συγχωρείτε.

Συνεχίστε.

Έχετε δρμοσιογράφους, κοινό.
Αποκαλύψτε το ’λαβράκι" σας.

Πάψτε! Δεν έχω τίποτα να πω!
Συνεχίστε!

Όχι, πείτε μας.
Έχουμε και μικρόφωνο!

Ο κ.Ρους διστάζει να πει...

...πως πιστεύει ότι όλο αυτό
δεν είναι παρά μια μασκαράτα.

Και πως ο Ανρί Πικ
είναι ένας απατεώνας.

Κύριε Ρους, πείτε μας.

Ποιος έγραψε πραγματικά
τις ''Τελευταίες Ώρες";

-Θέλουμε να μάθουμε!
-Δεν θα κάνω καμία δήλωση απόψε.

Κωλομαστούρη!

Καμία δήλωση απόψε από τον κ.Ρους,
και χαιρόμαστε όλοι γι' αυτό.

Ζοζεφίν... Περιμένετέ με!

Καταστρέψατε τη δεξίωση
προς τιμήν του πατέρα μου.

Θέλετε διαρκώς
να κινείτε το ενδιαφέρον!

Ζοζεφίν, ζητώ συγγνώμη. Λυπάμαι.

Ίσως δεν έγραψε ο πατέρας μου
το βιβλίο. Δεν έχετε αποδείξεις.

Πάψτε να το λέτε σε όλους.
Γελοιοποιείστε. Σκεφτείτε τις συνέπειες.

Δεν θέλετε να δείτε την πραγματικότητα.
Προτιμάτε τις ψευδαισθήσεις.

Ποια πραγματικότητα; Ο πατέρας μου
δεν μας αναγνώριζε όταν πέθανε.

Παραλίγο να πεθάνει
απ’τον καημό της η μητέρα μου.

Αυτές οι ψευδαισθήσεις, όπως λέτε,
με βοηθούν να επιβιώνω, εντάξει;

Σας χρειάζομαι
για να ολοκληρώσω την έρευνα.

Είστε ο Δρ. Γουάτσον μου.

-Και γιατί είστε εσείς ο Σέρλοκ Χολμς;
-Εγώ κάνω την έρευνα.

Ο Ανρί Πικ ήταν ο πατέρας μου.
Καλό βράδυ.

-Τι κάνετε εδώ;
-Θα σας συνοδεύσω.

-Γυρίζω στο σπίτι μου, στο Κροζον.
-Τέλεια, υπέροχα.

Μετά το αποψινό φιάσκο, καλύτερα
να φύγω το συντομότερο απ' το Παρίσι.

Είστε απίστευτος!

Σκέφτηκα κάτι. Η Μαγκαλί Ροζ,
η βιβλιοθηκάριος, σίγουρα ξέρει.

Έχετε δίκιο, νομίζω.
Πρέπει να μάθω την αλήθεια.

Να μάθω ποιος ήταν ο πατέρας μου.

-Εσείς μυρίζετε "χόρτο"; Καπνίσατε;
-Καθόλου.

Τα μάτια σας είναι κατακόκκινα!
Είστε μαστουρωμένος!

An’τη σχολή έχω να καπνίσω!

Μάλιστα... Ζώνη.

Ωραίο θα είναι το ταξίδι.
Πόσες ώρες είναι;

Προτιμώ να μη μιλάτε.

Μήπως να κοιμηθείτε λιγάκι;

''Η Κοπέλα από τη Σιβηρία.''
Πρέπει να σας λέει κάτι.

Ξέρατε ότι ο Γκουρβέκ
έγραψε ένα μυθιστόρημα, έτσι;

Μετά τον θάνατό του, εγώ έστειλα
τα πράγματά του στον ξάδερφό του.

Βρήκα αυτό το χειρόγραφο
στο συρτάρι του γραφείου του.

Δηλαδή... μόνο τον τίτλο.

Αυτό σημαίνει ότι δεν άλλαξε τίτλο.
Η θεωρία σας δεν στέκει.

Ίσως είχε κρατήσει ένα αντίτυπο
με τον παλιό τίτλο.

Είστε πραγματικά πνεύμα αντιλογίας.
Που είναι αυτό το χειρόγραφο;

Το έκαψα.

-Τι κάνατε;
-Το έκαψα!

Δεν άντεχα που είχε γράψει
ένα ολόκληρο βιβλίο για εκείνη.

Το κάψατε;

Είναι αδιανόητο, Μαγκαλί,
να καίτε ένα βιβλίο!

Οι Ναζί καίνε βιβλία!

Ήσαστε ερωτευμένη μαζί του.

Ναι.

-Το διαβάσατε, όμως, πριν το κάψετε;
-Όχι, δεν μπορούσα.

Πίστευα ότι μ'αγαπούσε.
Το πίστευα πραγματικά.

Και όμως...
Δεν είχε ξεχάσει ποτέ...

Την άλλη... τη βρόμα!

Το έγραψε στη γραφομηχανή του,
αυτό, στην Hermes 3000!

Ναι, πιθανότατα.

Είδατε το "Κ";

Κοιτάξτε. Του λείπει
η κάτω πατούρα στη διαγώνιο.

-Ναι, και λοιπόν;
-Πρέπει να δω το πρωτότυπο χειρόγραφο.

Αποκλείεται. Η μητέρα μου
δεν θα σας ανοίξει ποτέ την πόρτα.

Μην παίρνετε αυτή την έκφραση!

-Λοιπόν;
-Περιμένετε.

Είναι συνεπής
σαν ελβετικό ρολόι!

3...2...1...

Ναι!

Είναι εμμονικός τύπος.

Πάμε;

Πάμε.

Πραγματικά! Ο Βωμός του Δία
στην Πέργαμο!

Σας έδωσα την άδεια
να ειρωνεύεστε; Δεν νομίζω.

Κοιτάξτε. Το "Κ" έχει
ακριβώς το ίδιο πρόβλημα.

Ιδού η απόδειξη! Το χειρόγραφο
γράφτηκε στη γραφομηχανή του Γκουρβέκ.

Όχι στου πατέρα σας.

-Ελέγξτε το.
-Αυτό ακριβώς κάνω.

Μπράβο, τι οξυδέρκεια!

Σκατά.

Αυτή είναι η γραφομηχανή.
Δεν καταλαβαίνω.

Μήπως το έγραψαν μαζί;

Σας ζητώ συγγνώμη.

Το αντίτυπο είναι από τη βιβλιοθήκη!

Ο Γκουρβέκ το έδωσε στον πατέρα σας,
μαζί με τη γραφομηχανή!

Για να πιστέψουν όλοι ότι
ο Ανρί Πικ έγραψε το βιβλίο!

-Κάτι είναι παράξενο.
-Τι;

Το μελάνι θα έπρεπε να είναι στεγνό.

Η γραφομηχανή ήταν για χρόνια
στο υπόγειο.

-Και λοιπόν;
-Κάποιος άλλαξε την ταινία.

Ποιος μπορεί να το έκανε;
Είναι ακατανόητο.

Όχι ο Γκουρβέκ, πάντως.

Πέθανε πριν από δέκα χρόνια.
Η υπόθεσή σας καταρρέει.

Και όχι μόνο η υπόθεσή μου.

Καταρρέω. Είμαι συντετριμμένος.

Είμαι στο απόλυτο σκοτάδι.

Ο ξάδερφος του Γκουρβέκ.
Ίσως μπορεί να μας διαφωτίσει.

Ποιο πράγμα;

H Hermes 3000 του.
Η γραφομηχανή του.

Ναι, ναι...
Την αγαπούσε πολύ ο Ζαν-Πιερ.

Πολύ... Την πούλησα.

Πούλησα τα πράγματά του,
όταν πήρα το σπίτι του.

Είχε πολλά πράγματα
που δεν χρειαζόμουν.

Θυμάστε σε ποιον την πουλήσατε;

Σταθείτε...

Σε έναν ντόπιο... Αλλά σε ποιον;

Θυμηθείτε με την ησυχία σας.
Είναι πολύ σημαντικό.

Πώς ήταν αυτός ο τύπος;
Κοντός; Ψηλός; Είχε μουστάκι;

Κανονικός, οικογενειάρχης.

-Ήταν με τα παιδιά του;
-Όχι, γιατί;

Μόλις είπατε
ότι ήταν οικογενειάρχης.

Αλήθεια; Γιατί σας το είπα αυτό;

Δεν ξέρω.

Ναι, τώρα θυμήθηκα.

Ήθελε να την κάνει δώρο
στην κόρη του, για τα γενέθλιά της.

Αλήθεια; Ποτέ δεν μου έκανε δώρο
γραφομηχανή στα γενέθλιά μου.

Είπατε πως ήταν ντόπιος.
Γιατί το είπατε αυτό;

Επειδή ήρθε με ποδήλατο.

Και πρότεινα να του πάω εγώ
τη γραφομηχανή.

-Τότε ξέρετε και πού μένει!
-Μα, ναι.

Γιατί δεν το είπατε αμέσως;

Με ρωτήσατε ποιος ήταν,
όχι που έμενε.

-Πού μένει, λοιπόν;
-Στο τελευταίο σπίτι, στην άκρη...

Πού;

-Αδελφή;
-Έχουμε πρόβλημα.

Περιμένετε.

Ορίστε.

Στο τελευταίο σπίτι...

-Δεν θα βγάλουμε άκρη.
-Να διαβάσουμε τα χείλη του.

Τα χείλη του; Σοβαρά;

Πενίρ!
Στην άκρη του Πενίρ!

-Ο Ζεράρ Ντεσπερό, ο βιβλιοπώλης.
-Ο πατέρας της Νταφνέ;

Γεια σας.

Κύριε Ντεσπερό, κάνατε δώρο
μια γραφομηχανή στην κόρη σας;

Ναι... Και λοιπόν;

Λοιπόν, ο κλοιός στενεύει...

Πάψτε να ενοχλείτε την κόρη μου.
Τι θέλετε;

Να χάσει τη δουλειά της;

Μη μας απειλείτε με το φτυάρι σας.

-Τσάπα είναι.
-Αλήθεια;

Ναι, διπλή τσάπα.

Μάλιστα.

Έτσι κι αλλιώς μου είπατε
αυτό που ήθελα να μάθω.

Η Νταφνέ Ντεσπερό!
Είναι εξωφρενικό!

-Πιστεύετε πως αυτή έγραψε το βιβλίο;
-Δεν ξέρω.

Κάποιες φορές, η λύση είναι
τόσο προφανής που δεν τη βλέπουμε.

Όπως στο ''Κλεμμένο Γράμμα''
του Πόε.

Ακριβώς. Πρέπει να πάμε στο Παρίσι
και να μιλήσουμε με την Νταφνέ.

Χωρίς εμένα, Ζαν-Μισέλ.

Ο Μελβίλ επιστρέφει απόψε
και αύριο ξεκινάω σχολείο.

-Μήπως να μείνουμε εδώ;
-Ένα βήμα πριν το τέλος;

Μόλις ήρθατε, και ξαναφεύγετε.
Δεν θέλετε να πάψετε το τρεχαλητό;

Διαβάστε ένα ωραίο βιβλίο
στον ήλιο.

Καλά κατάλαβα. Είστε τρελή για μένα.
Δεν θέλετε να φύγω!

Νόμιζα πως ήσαστε έτοιμη
να αντιμετωπίσετε την αλήθεια.

Εγώ είμαι, αλλά η μητέρα μου...

Αυτή η εμμονή, πάντα...

Μην πούμε πάλι
για τη μητέρα, παρακαλώ.

-Μη μου μιλάτε για τη μητέρα μου.
-Έχετε ενα θεματάκι, όμως...

Δεν θέλω.

Δεν θέλω.

Μεγάλη νεύρωση.

-Ζαν-Μισέλ.
-Εντάξει.

-Τι κάνουμε, λοιπόν;
-Υπόσχεστε να με ενημερώσετε πρώτη;

-Σας πάω στον σταθμό.
-Επιτέλους, με το τρένο!

Στον σταθμό των λεωφορείων.

Δεν είστε εύκολος χαρακτήρας, ε;

Γεια σας.

Έρχομαι.

-Όλα καλά;
-Τι κάνετε εδώ;

Σας έκανε δώρο ο πατέρας σας
μια γραφομηχανή.

Μία Hermes 3000,
ακριβώς ίδια με του Ανρί Πικ.

Ελάτε μαζί μου.

Και λοιπόν;
Υπήρχαν πολλά τέτοια μοντέλα.

Ναι, αλλά ακριβώς
με αυτή την Hermes 3000...

..γράφτηκε το χειρόγραφο,
έχω αποδείξεις.

Την αγόρασε μεταχειρισμένη.
Ο καθένας μπορεί να τη χρησιμοποίησε.

Ναι, αλλά πώς εξηγείτε ότι
βρέθηκε στο υπόγειο του Πικ;

Ακούστε... Έχω πολλή δουλειά...

Δεν θα ξεγλιστράτε για πάντα
δεσποινίς Νταφνέ Ντεσπερό.

Μα δεν ξεγλιστρώ.
Απλώς κάνω τη δουλειά μου.

Είμαι σίγουρος ότι θα ενδιαφέρει
την Ινές ντε Κρεσί...

Όταν έμαθα ότι ο Πικ ήταν πιτσαδόρος,
φοβήθηκα ότι δεν θα με πιστέψει κανείς.

Έπρεπε να έχω όλες
τις πιθανότητες με το μέρος μου.

Πήγατε στο υπόγειο της Μαντλέν Πικ,
αφήσατε τη γραφομηχανή σας.

Και ένα αντίτυπο
του "Ευγένιου Ονέγκιν".

Ακριβώς. Ορκίζομαι,
το βρήκα στη Βιβλιοθήκη των Απορριφθέντων.

-Ποιος μου λέει ότι δεν το βάλατε εσείς;
-Ρωτήστε τη βιβλιοθηκάριο.

Εκπλήσσομαι που
δεν το έχετε κάνει ακόμα.

Και δεν είχα τσάντα μαζί μου.

Πού να κρύψω το χειρόγραφο;
Στο βρακί μου;

Πρέπει να φύγω. Έχω πολλή δουλειά.

Ο Ανρί πήρε το μυστικό του
στον τάφο. Πάρτε το απόφαση.

-Κύριε Ρους, το Papa Doble σας.
-Ευχαριστώ, Ζυλιέν.

-Όλα καλά; Φαίνεστε σκεφτικός.
-Τα έχω τελείως χαμένα.

Νιώθω σαν να γύρισα
στο σημείο απ' όπου ξεκίνησα.

Μπράβο, Avpi Πικ. Υποκλίνομαι.

Αν από περιέργεια θελήσετε
να το διαβάσετε, κάποια μέρα...

Το καθαρματάκι..

Μα είναι απίστευτο!

Γεια σας. Καθίστε.
Ευχαριστώ που ήρθατε.

Ευχαριστώ που το διαβάσατε επιτέλους.

Σας άρεσε;

Ναι.

Πολύ καλό, για πρώτο μυθιστόρημα.

Αλλά το δεύτερο μυθιστόρημά σας
είναι ακόμη καλύτερο.

Κάνατε πρόοδο με τις
"Τελευταίες Ώρες μιας Ιστορίας Αγάπης".

Εμβαθύνατε στο ύφος σας.
Είναι η υπογραφή σας.

Αλλά αυτό ακριβώς σας πρόδωσε.
Οι εμμονές, τα θέματά σας.

Η υποκειμενικότητα...

...η σύγκρουση μεταξύ
πραγματικότητας και μυθοπλασίας.

Η μανία σας για το έμμεσο,
ελεύθερο ύφος.

Αλλά εγώ θα ήθελα να μάθω
γιατί τον Ανρί Πικ.

Γιατί στη Βιβλιοθήκη
Απορριφθέντων Βιβλίων;

Γιατί όλη αυτή η απάτη;

Γιατί; Ήταν ένα παιχνίδι.

Τυχαία.

Από αγάπη, νομίζω.

Η αποτυχία του πρώτου μου βιβλίου
με είχε καταβάλει.

Ήμουν σίγουρος ότι η Νταφνέ θα με χώριζε
γιατί με θεωρούσε αποτυχημένο.

Φαντάστηκα την ιστορία του χωρισμού μας,
για να εξορκίσω τον φόβο μου.

Όπως ο Πούσκιν, το μυθιστόρημά μου
προέβλεψε αυτό που θα μου συνέβαινε.

Έχασα την Νταφνέ.

Το ρωσικό αίμα μου θα ευθύνεται.
Το μοιραίο κυλάει στις φλέβες μου.

Περάσαμε κάποιες μέρες στο Κροζον.
Είχα πάρει το κείμενο μου μαζί.

Για να το ξαναδιαβάσω,
να κάνω κάποιες διορθώσεις.

Όταν μας είπε ο πατέρας της
για αυτή τη βιβλιοθήκη...

...είχα μια ευκαιρία
να δοκιμάσω την Νταφνέ.

Βιβλιοθήκη Απορριφθέντων Βιβλίων.

-Και υπάρχει ακόμα;
-Έτσι νομίζω.

Πάμε να την επισκεφτούμε αύριο;

Πάω να φέρω κρουασάν.

Κατάστρωνα το σχέδιό μου
όλη νύχτα.

Σαν γκάνγκστερ
που ειχπμάζει ένα μεγάλο κόλπο.

Μόνο το ψευδώνυμό μου
δεν είχα προβλέψει.

Γιατί το όνομα ενός φαντάσματος;

Οι αγαπημένοι συγγράφεις
της Νταφνέ έχουν το γραμμα ’Κ".

Κάφκα, Κλάιστ, Κούντερα, Κοσκά...

Με "Κ", βρήκα μόνο τον Ανρί Πικ.

Το κόκκινο ήταν
για να τραβήξω την προσοχή της.

Απλώς τοποθέτησα το χειρόγραφο
στο ύψος του βλέμματός της.

Και με λίγη τύχη... Ίσως...

Ομολογώ ότι ευχαριστήθηκα πολύ
που το ξαναδιάβασα μπροστά στην Νταφνέ.

-Λοιπόν;
-Θέλω να αυτοκτονήσω.

-Εσύ πώς το βρήκες;
-Είναι πολύ έντονο! Καθηλωτικό!

Για να ανακαλύπτω τέτοια ταλέντα
κάνω αυτή τη δουλειά!

Ονειρευόμουν να εκδώσω
ένα τέτοιο βιβλίο, και θα το εκδώσω!

Τι έπαθες;

Εγώ είμαι ο Πικ.

Γιατί το κάνατε αυτό;

Είχα χάσει την πίστη μου,
στον εαυτό μου, σ'εκείνη.

Ήθελα να μάθω αν θεωρούσε
ότι έχω πραγματικό ταλέντο...

...ή αν εξέδιδε τα βιβλία μου
επειδή ήταν ερωτευμένη.

-Με παγίδευσες.
-Τι; Μου θυμώνεις;

Όχι, επειδή, άθελά σου,
είχες μια υπέροχη ιδέα.

-Δηλαδή;
-Φαντάσου.

Ένα αριστούργημα, ξεχασμένο
στα απορριφθέντα! Τρομερή ιστορία!

-Αριστούργημα; Αλήθεια;
-Πρέπει να κυκλοφορήσει έτσι.

-Τι εννοείς;
-Με την υπογραφή του Ανρί Πικ.

Αν είναι καλό, γιατί να κρύψω
ότι είμαι ο συγγραφέας; Βλακεία!

Άκου... Φρεντ, το βιβλίο σου
είναι τρομερό.

Αλλά η ιδέα για το μάρκετινγκ
είναι ακόμα πιο τρομερή.

Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι
να ξεχωρίσεις σήμερα.

Μετά την αποτυχία της "Μπανιέρας'',
θα είναι χειρότερα.

-Μία πλάκα έκανα, Νταφνέ!
-Ίσως, το ξέρω.

Αλλά ένιωσα απίστευτα
ανακαλύπτοντας αυτόν τον θησαυρό.

Αυτή την ιστορία πρέπει
να παρουσιάσουμε στον κόσμο.

-Δεν το έχουμε ανάγκη.
-Άκου.

Θα το εκδώσω.
Σίγουρα θα έχει επιτυχία.

Κι εσύ, στο μεταξύ, θα γράψεις
το μυθιστόρημα του μυθιστορήματος.

Θα εξηγήσεις την πραγματική
γένεση του βιβλίου.

Η αποκάλυψη ότι ο Πικ είσαι εσύ
θα προκαλέσει νέα επιτυχία!

-Δεν μου αρέσει το σχέδιό σου.
-Έλα!

Σου ορκίζομαι, σε παρακαλώ,
ας το κάνουμε κανονικά.

Και να καταλήξει στην ανακύκλωση;

Σε παρακαλώ, σου ορκίζομαι,
έχε μου εμπιστοσύνη.

Η γραφομηχανή ήταν δική της ιδέα.

Ήθελε αυθεντικότητα.
Δακτυλογραφούσε όλη νύχτα.

Η Νταφνέ έβρισκε τρομερό που
ο Ανρίκ Πικ ήταν ένας απλός πιτσαδόρος.

Πώς λένε τη γυναίκα του Πικ;

Μαντλέν.

Όλοι θα ταυτίζονταν μαζί του.
Κανένα φράγμα πνευματικού ελιτισμού.

Αλλά για να είναι πιστευτός ο Πικ,
χρειαζόταν ένα επιπλέον στοιχείο.

-"Το Μπουρνούζι";
-"Η Μπανιέρα'', του Φρεντερίκ Κοσκά.

-Πρώτη φορά το ακούω.
-Με "Κ . Ήταν επιτυχία.

Κοσ... Δεν το έχετε.
Καλό θα ήταν να το παραγγείλετε.

Το βιβλίο έκανε τρομερή επιτυχία.

Η Νταφνέ είχε δίκιο.
Ξεπέρασε τις προσδοκίες μας.

Κι εγώ έκανα ό,τι μου είπε εκείνη.

Έγραψα το μυθιστόρημα
του μυθιστορήματος.

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Τόσο επείγον είναι;

Μετά, χάσαμε τον έλεγχο.

Γιατί μου είπες ψέματα;

Και καταστραφήκαμε.

Δεν είχες σκοπό να αποκαλύψεις
ότι εγώ είμαι ο συγγραφέας, Νταφνέ.

Είναι πολύ αργά. Αν το αποκαλύψουμε,
θα μας θεωρήσουν πολύ χειριστικούς.

Δική σου ιδέα ήταν.
Εγώ σε ακολούθησα με κλειστά μάτια.

-Εσύ με έκανες ό τι ήθελες.
-Εσύ ξεκίνησες αυτό το παιχνίδι.

Με παγίδευσες.

Τι νομίζεις;
Ότι δεν θα πω τίποτα;

Και θα αρκεστώ να είμαι
ένας αποτυχημένος συγγραφέας;

Θα τα πω όλα.

Μα μπορείς να γράψεις
πολλά άλλα βιβλία.

Αν το κάνεις αυτό, χάθηκα,
καταστράφηκα.

Είναι όλη μου η ζωή, Φρεντ.

Έλα...

Ορίστε.

Τώρα ξέρετε όλη την ιστορία..

...για το μυστήριο του Ανρί Πικ.

Πώς σκέφτεστε τη συνέχεια;

Δεν ξέρω..

Όπως τα φέρει η τύχη, φαντάζομαι.

Τα λέμε τη Δευτέρα.
Καλό Σαββατοκύριακο.

Να κάνετε την εργασία, ε;

Καλό Σαββατοκύριακο. Αντίο.

Γεια.
Γεια.

Όλα καλά;

Ωραίο σημείο για ανάγνωση;

Νιώθω ότι είμαι ο Σατομπριάν.

Η Βρετάνη, η δύναμη της φύσης...

Τι διαβάζετε;

Το πρώτο μυθιστόρημα ενός συγγραφέα,
αρκετά εκπληκτικό.

Το έχω ακουστά.

Ξέρετε ότι ο συγγραφέας
αρνείται να δώσει συνεντεύξεις;

Αρνείται κάθε επαφή με τον Τύπο.
Παράξενο, ε;

Ναι, προκαλεί ερωτήματα.

Ένας σπουδαίος και
ταλαντούχος καλλιτέχνης...

...που κρύβεται
σαν κυνηγημένο ζώο.

Μεγάλο μυστήριο!