All language subtitles for Blondie in an Ancient Time_S01E15_Episode 15.Thai (CC)
Afrikaans
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
English
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
French
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Thai
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:01,480 --> 00:00:05,120
กระผมจะมาสู่ขอคุณทับทิมให้กล้า
2
00:00:05,200 --> 00:00:06,280
[ก้อน] ฮะ
3
00:00:06,360 --> 00:00:07,480
[ดนตรีลุ้นระทึก]
4
00:00:07,560 --> 00:00:10,240
[เอี่ยว] ถ้าภายในสามปี ไอ้กล้า
5
00:00:10,320 --> 00:00:13,880
สามารถหาทรัพย์ได้เท่ากับที่ขุนเอกมีอยู่ตอนนี้
6
00:00:14,600 --> 00:00:16,520
ฉันจะยกแม่ทับทิมให้
7
00:00:17,480 --> 00:00:18,920
แต่ถ้าหากว่าไม่ได้
8
00:00:19,000 --> 00:00:23,880
แม่ทับทิมก็จะต้องแต่งงานกับขุนเอกตามเดิม
9
00:00:24,560 --> 00:00:25,480
ฉันว่าตอนนี้นะ
10
00:00:26,200 --> 00:00:29,200
[แพร] พวกเราต้องวางแผน
เปลี่ยนไปทำอย่างอื่นแทน
11
00:00:30,480 --> 00:00:34,000
นางแพร แบบนี้เราก็สู้ขุนเอกได้แล้วสิวะ
12
00:00:34,080 --> 00:00:38,080
ถึงขั้นนี้แล้ว น้องขอพูดด้วยใจ
13
00:00:39,040 --> 00:00:41,520
น้องไม่เคยคิดเกินเลยกับพี่เอกเลยค่ะ
14
00:00:43,480 --> 00:00:45,920
[ทับทิม] เพียงแค่น้องชอบคนมีความสามารถ
15
00:00:47,000 --> 00:00:50,080
ชอบคนที่ยืนได้ด้วยขาของตนเอง
16
00:00:50,960 --> 00:00:52,520
ข้าถามจริงๆ เถอะ
17
00:00:52,600 --> 00:00:54,560
ทำไมเอ็งต้องทำเพื่อพี่กล้าขนาดนี้ด้วยวะ
18
00:00:55,160 --> 00:00:57,280
[ลิ้นจี่] เอ็งตอบข้ามาตามตรง
19
00:00:57,360 --> 00:00:59,760
- เอ็งชอบพี่กล้าใช่ไหม
- [ดนตรีจบ]
20
00:01:01,360 --> 00:01:03,920
[เสียงจั๊กจั่น]
21
00:01:09,560 --> 00:01:10,400
- [ผู้ชาย] เฮ้ย
- [ชาวบ้านร้องโวยวาย]
22
00:01:10,480 --> 00:01:12,560
[ผู้ชาย] เอาของมีค่ามาให้หมดถ้าไม่อยากตาย
23
00:01:12,640 --> 00:01:14,320
- [ชาวบ้านชาย 1] เฮ้ย โอ๊ย
- [ดนตรีลุ้นระทึก]
24
00:01:14,400 --> 00:01:17,120
[ชาวบ้านกรี๊ด โวยวาย]
25
00:01:17,200 --> 00:01:18,240
[มั่น] พี่ชด
26
00:01:21,680 --> 00:01:23,800
ไอ้มั่น ไอ้จัน ไอ้เมฆ
27
00:01:27,480 --> 00:01:29,720
คุณหลวงมีงานสำคัญให้พวกเอ็งทำ
28
00:01:31,120 --> 00:01:33,360
- [ชาวบ้านชาย 1 โอย]
- [เสียงคนกรีดร้อง โวยวาย]
29
00:01:33,440 --> 00:01:36,000
- [ชาวบ้านกรี๊ด]
- [มั่น] เร็ว
30
00:01:36,080 --> 00:01:38,920
- [มั่น] เร็วสิวะ
- [ชาวบ้านกรีดร้อง]
31
00:01:40,240 --> 00:01:41,360
- [มั่น] ไปเว้ย
- [ดนตรีจบ]
32
00:01:43,880 --> 00:01:44,880
[ตุ่น] เฮ้ย
33
00:01:44,960 --> 00:01:46,160
- [ลิ้นจี่กรี๊ด]
- [ดนตรีระทึก]
34
00:01:47,480 --> 00:01:50,000
[มั่น] มีทรัพย์สิน
และของมีค่าเท่าใด ส่งมาให้หมด
35
00:01:52,000 --> 00:01:53,400
[แพร] เฮ้ย ของฉัน
36
00:01:53,480 --> 00:01:54,640
- [มั่น] ปล่อยนะเว้ย
- [แพร] ของฉันนะ
37
00:01:54,720 --> 00:01:56,440
- ไม่
- ปล่อยสิวะ
38
00:01:56,520 --> 00:01:58,480
- [แพร] เฮ้ย
- [มั่น] ปล่อย
39
00:02:07,560 --> 00:02:10,080
[ทับทิม] ฉันฝันร้ายถึงวันที่ถูกจับตัวไป
40
00:02:10,160 --> 00:02:12,440
ฉันจำรอยสักหลังมือมันได้ติดตา
41
00:02:12,520 --> 00:02:15,400
ฉันเห็นนายชด ทาสรับใช้ของหลวงก่ำอะ
42
00:02:15,480 --> 00:02:18,040
เอาเงินให้กับไอ้คนที่มีรอยสักรูปนี้อยู่บนมือค่ะ
43
00:02:18,120 --> 00:02:21,920
คุณหลวงอะเป็นคนจ้างโจรให้ไปจับตัวคุณทับทิม
44
00:02:22,000 --> 00:02:24,040
[ดนตรีจบ]
45
00:02:24,120 --> 00:02:25,640
รอยสัก
46
00:02:26,360 --> 00:02:27,240
- [แพร] โอ๊ย
- [กล้า] เฮ้ย
47
00:02:27,880 --> 00:02:28,800
[มิ่ง] เฮ้ย
48
00:02:28,880 --> 00:02:30,000
[ลิ้นจี่ร้องไห้ต่อเนื่อง]
49
00:02:30,080 --> 00:02:30,920
[มิ่ง] ตามมา
50
00:02:31,680 --> 00:02:34,920
[แพรคราง ถอนหายใจ]
51
00:02:35,000 --> 00:02:37,200
- หยุดนะ เอาเงินฉันคืนมา
- [กล้า] อย่าตามไป
52
00:02:37,280 --> 00:02:39,040
มันมีปืน ไปก็มีแต่ตาย
53
00:02:40,760 --> 00:02:42,280
พวกมันเป็นคนของหลวงก่ำ
54
00:02:42,360 --> 00:02:46,400
[ดนตรีจบ]
55
00:02:48,840 --> 00:02:52,080
[เสียงชาวบ้านจอแจ]
56
00:02:52,160 --> 00:02:53,000
[ชาวบ้านชาย 2] ท่านขุนขอรับ
57
00:02:53,880 --> 00:02:56,320
ท่านขุนขอรับ ช่วยพวกเราด้วยขอรับ
58
00:02:56,400 --> 00:02:57,480
มีอะไรกันหรือ
59
00:02:57,560 --> 00:03:01,320
[ชาวบ้านหญิง 2] มีโจรออกอาละวาด
ปล้นทรัพย์สินของพวกเราไปหมดเลยเจ้าค่ะ
60
00:03:02,240 --> 00:03:04,520
[แพร] ท่านขุนน่ะช่วยอะไรพวกเราไม่ได้หรอก
61
00:03:05,200 --> 00:03:08,200
- [ดนตรีชวนลุ้น]
- เพราะโจรพวกนั้นน่ะเป็นคนของคุณหลวง
62
00:03:08,920 --> 00:03:10,320
[ชาวบ้านฮือฮา]
63
00:03:10,400 --> 00:03:12,560
[แพร] ฉันจำรอยสักบนมือพวกมันได้
64
00:03:21,280 --> 00:03:23,960
[ช้อย] คุณหลวงเจ้าคะ คุณหลวงเจ้าขา
65
00:03:24,040 --> 00:03:25,280
เกิดเรื่องใหญ่แล้วเจ้าค่ะ
66
00:03:25,360 --> 00:03:27,200
- มีอะไร
- [ช้อย] อีนางแพรเจ้าค่ะ
67
00:03:27,280 --> 00:03:31,440
มันไปประกาศทั่วตลาดเลยว่า
โจรที่ปล้นชาวบ้านน่ะเป็นคนของคุณหลวงเจ้าค่ะ
68
00:03:31,520 --> 00:03:33,480
[ช้อยหอบ]
69
00:03:37,040 --> 00:03:38,880
- ไอ้ชด
- ขอรับคุณหลวง
70
00:03:39,880 --> 00:03:43,280
ที่ข้าสั่งเอ็ง จัดการเรียบร้อยแล้วหรือไม่
71
00:03:43,880 --> 00:03:45,960
อ๋อๆ เรียบร้อยแล้วขอรับ
72
00:03:51,120 --> 00:03:55,080
[เพลง “เธอ”]
73
00:03:57,120 --> 00:04:00,240
♪ เธอคนนี้ ♪
74
00:04:00,320 --> 00:04:05,680
♪ ที่รอมาแสนนาน ♪
75
00:04:08,080 --> 00:04:11,040
♪ เธอคนนี้ ♪
76
00:04:11,800 --> 00:04:17,240
♪ ที่ฉันตามหา ♪
77
00:04:19,600 --> 00:04:25,520
♪ เธอคนนี้เท่านั้น ♪
78
00:04:25,600 --> 00:04:31,040
♪ ทำให้ชีวิตของฉันนั้นมีค่า ♪
79
00:04:31,120 --> 00:04:36,800
♪ และเธอคือรักสุดท้าย ♪
80
00:04:36,880 --> 00:04:41,880
♪ และจะรอจนกว่าฉัน ♪
81
00:04:41,960 --> 00:04:47,320
♪ จะหมดลมหายใจ ♪
82
00:04:50,000 --> 00:04:52,360
[เพลงจบ]
83
00:04:56,600 --> 00:04:59,600
[แพร] รอยสักบนมือพวกนั้นน่ะ เป็นแบบนี้ใช่ไหม
84
00:04:59,680 --> 00:05:02,240
[เสียงกลองรัวเร้าใจ]
85
00:05:02,320 --> 00:05:05,840
พอเห็นภาพ
ข้าก็นึกออกว่าโจรมีรอยสักเช่นนี้จริงๆ
86
00:05:06,440 --> 00:05:10,160
[ชาวบ้านหญิง 3] นี่หมายความว่า
พวกมันเป็นคนของคุณหลวงจริงๆ หรือ
87
00:05:10,240 --> 00:05:12,040
[ชาวบ้านฮือฮา ซุบซิบ]
88
00:05:13,480 --> 00:05:14,640
[เอกตวาด] ไม่จริง
89
00:05:16,160 --> 00:05:17,840
- พ่อข้าเป็นคุณหลวง
- [ดนตรีจบ]
90
00:05:17,920 --> 00:05:19,880
จักเลี้ยงโจรได้อย่างไร
91
00:05:20,520 --> 00:05:22,520
[กล้า] เรื่องนี้ท่านขุนรู้ดีอยู่แก่ใจ
92
00:05:23,280 --> 00:05:27,080
[ดนตรีลุ้นระทึก]
93
00:05:31,040 --> 00:05:33,800
พวกเอ็งเลิกใส่ร้ายพ่อข้าได้แล้ว
94
00:05:38,640 --> 00:05:39,840
- [ก่ำ] ประเดี๋ยวก่อน
- [ดนตรีจบ]
95
00:05:42,560 --> 00:05:46,360
พวกเอ็งทุกคนมาดูตรงนี้
96
00:05:47,880 --> 00:05:51,320
[ดนตรียะเยือก]
97
00:06:02,720 --> 00:06:05,240
[ก่ำ] นี่คือโจรที่ปล้นพวกเอ็งใช่หรือไม่
98
00:06:05,320 --> 00:06:06,920
[ชาวบ้านหญิง 2] ใช่เจ้าค่ะ
99
00:06:07,000 --> 00:06:11,200
[ดนตรีระทึก]
100
00:06:13,320 --> 00:06:15,240
[ก่ำ] รอยสักนี่ใช่หรือไม่
101
00:06:15,320 --> 00:06:17,880
- [ชาวบ้านชาย 2] ใช่ขอรับ
- [ชาวบ้านหญิง 2] ใช่เจ้าค่ะ
102
00:06:18,560 --> 00:06:20,760
นี่คุณพ่อปราบพวกโจรแล้วหรือขอรับ
103
00:06:20,840 --> 00:06:24,800
[ดนตรีเร่งจังหวะจนจบ]
104
00:06:26,760 --> 00:06:28,840
นี่ถึงขนาดหักหลังลูกน้องตัวเองเลยเหรอ
105
00:06:28,920 --> 00:06:30,160
[ชาวบ้านฮือฮา]
106
00:06:36,080 --> 00:06:40,720
เอ่อ ข้าเป็นพ่อค้าที่กำลังจะขนของไปส่งที่พระนคร
107
00:06:41,440 --> 00:06:43,720
- แต่ก็มาถูกไอ้พวกโจรนี่มันดักปล้น
- [ดนตรีไทยบรรเลง]
108
00:06:43,800 --> 00:06:47,040
[หน้าม้า] บังเอิญนะที่คุณหลวงน่ะมาเสียก่อน
109
00:06:47,120 --> 00:06:52,040
ไม่งั้นตัวข้าเองน่ะ
อาจจะถูกไอ้โจรพวกนี้มันยิงตายก็ได้
110
00:06:52,120 --> 00:06:54,520
แล้วข้าก็เห็นด้วยตาของข้าเองนะว่า
111
00:06:54,600 --> 00:06:59,280
คุณหลวงน่ะเป็นคนลงมือ
ปราบโจรพวกนี้ด้วยตนเอง
112
00:06:59,360 --> 00:07:01,520
- [ชาวบ้านเออออ]
- ข้าเป็นพยานให้ได้
113
00:07:01,600 --> 00:07:04,520
ว่าโจรพวกนี้ไม่ใช่คนของคุณหลวง
114
00:07:04,600 --> 00:07:06,760
[ดนตรีจบ]
115
00:07:06,840 --> 00:07:10,480
เข้าใจแจ่มแจ้งหรือยังอีแพร
116
00:07:10,560 --> 00:07:14,160
[ดนตรีชวนลุ้น]
117
00:07:14,240 --> 00:07:18,000
[ก่ำ] ทุกคน เข้าใจแจ่มแจ้งหรือยัง
118
00:07:18,080 --> 00:07:19,840
[ชาวบ้านแย่งกันพูด] เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ
119
00:07:22,280 --> 00:07:24,400
ต่อไปนี้
120
00:07:24,480 --> 00:07:28,360
จะไม่มีโจรหน้าไหนมาปล้นชาวบ้างซื่อได้อีกต่อไป
121
00:07:28,440 --> 00:07:30,640
- [เสียงปรบมือ]
- [ชาวบ้านฮือฮา]
122
00:07:34,200 --> 00:07:35,240
เอาโจรไปฝัง
123
00:07:35,320 --> 00:07:37,800
ขอรับ ไปเฮ้ย
124
00:07:39,480 --> 00:07:40,640
[ชาวบ้านจอแจ]
125
00:07:40,720 --> 00:07:42,200
พวกเอ็งทุกคน
126
00:07:42,280 --> 00:07:45,960
หมดทุกข์หมดโศกแล้ว แยกย้ายไปทำงานได้
127
00:07:47,680 --> 00:07:51,400
[ดนตรีจบ]
128
00:07:56,640 --> 00:08:00,080
[ก่ำ] ที่ข้าสั่งเอ็ง จัดการเรียบร้อยแล้วหรือไม่
129
00:08:00,160 --> 00:08:02,080
[ชด] เรียบร้อยแล้วขอรับคุณหลวง
130
00:08:03,680 --> 00:08:06,920
[ดนตรียะเยือก]
131
00:08:07,000 --> 00:08:09,160
- เฮ้ยๆ เฮ้ย ข้าเอง
- [มิ่ง] เฮ้ย
132
00:08:09,240 --> 00:08:10,400
พี่ชด
133
00:08:10,480 --> 00:08:11,480
เก็บปืนซะเถอะ
134
00:08:12,720 --> 00:08:14,840
[ชด] คุณหลวงชมว่าพวกเอ็งทำงานดีมาก
135
00:08:14,920 --> 00:08:16,720
จึงให้ข้านำรางวัลมาให้
136
00:08:16,800 --> 00:08:19,880
[ดนตรีระทึก]
137
00:08:19,960 --> 00:08:21,280
ไอ้มั่น
138
00:08:21,960 --> 00:08:24,120
- [จัน เมฆโวยวาย]
- [เสียงปืน]
139
00:08:25,600 --> 00:08:27,280
[หัวเราะ]
140
00:08:39,000 --> 00:08:40,720
พวกมันเป็นคนของคุณพ่อ
141
00:08:42,440 --> 00:08:44,560
เหตุใดถึงต้องทำเช่นนี้ด้วยขอรับ
142
00:08:47,040 --> 00:08:49,400
อะไรที่ตัดทิ้งแล้วได้ประโยชน์
143
00:08:50,200 --> 00:08:52,080
ก็สมควรต้องตัดทิ้ง
144
00:08:54,080 --> 00:08:55,640
จำไว้ด้วยเจ้าเอก
145
00:08:55,720 --> 00:08:58,760
[ดนตรีจบ]
146
00:09:03,760 --> 00:09:07,400
- [เสียงนกร้อง]
- [ดนตรียะเยือก]
147
00:09:07,480 --> 00:09:11,760
แต่งตั้งหลวงก่ำขึ้นเป็นคุณพระบำรุงประชาราษฎร์
148
00:09:13,960 --> 00:09:15,720
- [ก้อน] หลวงก่ำเลื่อนเป็นคุณพระ
- [ดนตรีจบ]
149
00:09:16,800 --> 00:09:19,080
เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้เล่าขอรับ
150
00:09:20,560 --> 00:09:23,040
หลวงแจงมาว่าเพราะหลวงก่ำ
151
00:09:23,120 --> 00:09:25,440
เสี่ยงชีวิตปราบโจรที่ออกอาละวาด
152
00:09:26,040 --> 00:09:28,520
จึงปูนบำเหน็จเลื่อนบรรดาศักดิ์ให้
153
00:09:30,400 --> 00:09:35,960
ต่อไป หลวงก่ำ
จะมีอำนาจเทียบเท่ากับฉันทุกประการ
154
00:09:36,040 --> 00:09:37,440
- [ดนตรีชวนลุ้น]
- เมื่อไม่กี่วันก่อน
155
00:09:37,520 --> 00:09:39,040
[ก้อน] พระยาสมบัติบริรักษ์
156
00:09:39,120 --> 00:09:42,560
พ่อของคุณเฟื้องได้ไปเยี่ยมคุณหลวงที่เรือน
157
00:09:43,320 --> 00:09:44,760
[ในลำคอ] อ๋อ
158
00:09:44,840 --> 00:09:48,280
คงจะใช้วิธีนี้ผลักดันลูกเขย
159
00:09:49,080 --> 00:09:52,800
คงโกรธคุณพระที่เปิดโอกาสให้ไอ้กล้า
160
00:09:52,880 --> 00:09:56,600
จึงหาทางเลื่อนบรรดาศักดิ์มาตีเสมอน่ะขอรับ
161
00:10:00,920 --> 00:10:02,760
- [ดนตรีเปลี่ยนเป็นยะเยือก]
- [เสียงจั๊กจั่น]
162
00:10:02,840 --> 00:10:05,360
[แพร] กิจการทุกอย่างก็พับไปหมดแล้ว
163
00:10:05,440 --> 00:10:08,120
ร้านขายของก็ขายไม่ดี
164
00:10:08,200 --> 00:10:10,400
แถมไอ้โจรยังจะมาปล้นเงินเราไปอีกอะ
165
00:10:10,480 --> 00:10:12,360
[แพรถอนหายใจ]
166
00:10:12,440 --> 00:10:13,720
[แพร] ไอ้พวกหลวงก่ำนี่มัน
167
00:10:13,800 --> 00:10:16,200
จองล้างจองผลาญพวกเราไม่เลิกจริงๆ
168
00:10:18,040 --> 00:10:19,440
- [ดนตรีจบ]
- [อ้อแอ้] เฮ้ย
169
00:10:20,560 --> 00:10:22,000
[ตุ่นอ้อแอ้] เดี๋ยวข้าจะไปบุกที่เรือน
170
00:10:22,080 --> 00:10:24,800
- [ตุ่น] ไปฆ่ามันทิ้งให้หมด
- เฮ้ย พี่ตุ่น
171
00:10:25,400 --> 00:10:27,080
- [กล้า] พอแล้ว
- [ตุ่นฮึ่ม]
172
00:10:27,160 --> 00:10:29,880
- [กล้า] พี่เมามากแล้ว เดี๋ยวข้าพาไปนอน
- [ตุ่นพึมพำ]
173
00:10:29,960 --> 00:10:33,160
ข้าไม่นอน ข้าจะนั่งกินเหล้าอยู่ที่นี่
174
00:10:33,240 --> 00:10:34,800
[แค่นหัวเราะ]
175
00:10:34,880 --> 00:10:38,280
ไม่ไปก็ไม่ต้องไป นั่งตากยุงอยู่นี่แหละ
176
00:10:38,360 --> 00:10:40,600
[ลิ้นจี่] พวกข้าไปนอนแล้ว ไปนางแพร
177
00:10:43,240 --> 00:10:45,040
[เสียงฝีเท้า]
178
00:10:45,120 --> 00:10:48,000
- [แพรถอนหายใจ]
- [เสียงวางไห]
179
00:10:48,080 --> 00:10:49,480
อย่ากินเยอะนะพี่
180
00:10:50,640 --> 00:10:52,720
เฮ้ย [รัว] ไปๆ ไปๆ ไป
181
00:10:55,840 --> 00:10:56,800
[ตุ่นพ่นลมหายใจ]
182
00:11:00,120 --> 00:11:03,360
[เสียงจั๊กจั่น]
183
00:11:06,600 --> 00:11:09,320
[ตุ่นคราง]
184
00:11:09,400 --> 00:11:12,680
ทำไมต้องรังแกกันด้วยวะไอ้คุณหลวง
185
00:11:12,760 --> 00:11:15,080
ไปไหนก็ไปเลยไป
186
00:11:15,160 --> 00:11:17,040
เราเป็นไทกันแล้ว
187
00:11:17,120 --> 00:11:20,080
[ดนตรีระทึก]
188
00:11:20,160 --> 00:11:23,960
[เสียงไฟปะทุ]
189
00:11:33,680 --> 00:11:38,320
[แพรกับลิ้นจี่ไอ]
190
00:11:54,760 --> 00:11:56,400
[ลิ้นจี่ไอ]
191
00:11:56,480 --> 00:11:58,040
[กล้า] เฮ้ย ไฟไหม้
192
00:11:58,120 --> 00:11:59,400
- [ลิ้นจี่] เฮ้ย
- เฮ้ย พี่ตุ่น
193
00:11:59,480 --> 00:12:01,080
- [ลิ้นจี่] พี่ตุ่น
- [แพร] เฮ้ย
194
00:12:01,160 --> 00:12:02,560
[ลิ้นจี่] พี่ตุ่น [กรี๊ด]
195
00:12:02,640 --> 00:12:03,720
[ลิ้นจี่ไอ]
196
00:12:03,800 --> 00:12:05,320
[กล้า] เดี๋ยวข้าไปเอาน้ำมาก่อนนะ
197
00:12:05,400 --> 00:12:07,800
- [ลิ้นจี่ไอ] โอ๊ย
- [แพร] น้ำ [ร้องคราง]
198
00:12:08,440 --> 00:12:10,960
- [ลิ้นจี่] พี่ตุ่น [กรี๊ด]
- [กล้า] เฮ้ย
199
00:12:11,040 --> 00:12:13,560
[ลิ้นจี่ตะโกน] พี่ตุ่น
200
00:12:13,640 --> 00:12:15,360
[ลิ้นจี่] ไฟไหม้ [แค่นเสียง]
201
00:12:15,440 --> 00:12:18,400
- [ตุ่นร้องเสียงหลง]
- [ลิ้นจี่ไอ]
202
00:12:18,480 --> 00:12:20,880
[ดนตรีระทึก]
203
00:12:20,960 --> 00:12:23,280
- [ตุ่นคราง]
- [ลิ้นจี่หอบ]
204
00:12:23,360 --> 00:12:24,760
- [ลิ้นจี่กรี๊ด]
- [แพรหอบคราง]
205
00:12:26,000 --> 00:12:28,400
- [แพรฮึบ]
- [เอฟเฟกต์ตกตะลึง]
206
00:12:29,000 --> 00:12:29,920
มือถือ
207
00:12:30,760 --> 00:12:32,040
อย่าเข้าไป
208
00:12:32,120 --> 00:12:34,600
[แพรหอบคราง]
209
00:12:35,760 --> 00:12:36,680
[แพร] นายกล้า
210
00:12:39,400 --> 00:12:40,240
[แพร] นายกล้า
211
00:12:40,320 --> 00:12:42,480
- [กล้าโอย]
- [แพรหอบ]
212
00:12:43,960 --> 00:12:45,600
- เอ้า เอาไป
- [แพรคราง]
213
00:12:46,360 --> 00:12:48,080
- ไปตักน้ำมาเร็ว
- เออ
214
00:12:48,160 --> 00:12:50,400
- [ลิ้นจี่กรี๊ด]
- [ตุ่น] สาด เอ๊ย
215
00:12:51,000 --> 00:12:52,080
- [กล้าฮึบ]
- [แพรหอบคราง]
216
00:12:52,920 --> 00:12:54,680
- [แพรร้อง]
- ไปเอาน้ำมาอีก
217
00:12:54,760 --> 00:12:56,680
- [กล้า] พี่ตุ่นเร็ว
- [แพรไอ]
218
00:12:56,760 --> 00:12:58,800
[ดนตรีจบ]
219
00:12:58,880 --> 00:13:03,200
- [แพรไอ]
- [เสียงก๊อกแก๊ก]
220
00:13:03,280 --> 00:13:06,880
- [ตุ่นไอ]
- [ลิ้นจี่ไอ]
221
00:13:12,360 --> 00:13:13,360
[กล้าถอนหายใจ]
222
00:13:17,920 --> 00:13:22,200
[ดนตรีไทยเศร้า]
223
00:13:23,800 --> 00:13:25,440
เพราะพี่คนเดียว
224
00:13:26,160 --> 00:13:27,960
เรื่องจึงบรรลัยวายวอดเช่นนี้
225
00:13:28,040 --> 00:13:30,640
หากพี่เลิกกินเหล้าแล้วขึ้นไปนอนพร้อมกันน่ะ
226
00:13:30,720 --> 00:13:32,600
เรื่องมันจะไม่เป็นเช่นนี้เลย
227
00:13:33,560 --> 00:13:37,120
ช่างเหอะ ฉันรู้ว่าพี่ไม่ได้ตั้งใจ
228
00:13:38,360 --> 00:13:41,160
ไม่มีใครโดนไฟคลอกตายก็ดีแค่ไหนแล้ว
229
00:13:42,640 --> 00:13:44,720
เอ็งไปนอนเถอะ เดี๋ยวข้าเก็บกวาดเอง
230
00:13:46,360 --> 00:13:48,920
ไฟไหม้ขนาดนี้ ใครจะไปหลับลง
231
00:13:51,320 --> 00:13:52,320
[ถอนหายใจ]
232
00:13:52,400 --> 00:13:53,880
เอ็งจะไปไหน
233
00:13:55,000 --> 00:13:58,320
ฉันจะไปวัด ไปนั่งสงบสติอารมณ์หน่อย
234
00:13:59,120 --> 00:14:00,120
- เดี๋ยว
- [ดนตรีจบ]
235
00:14:04,320 --> 00:14:05,280
ข้าไปเป็นเพื่อน
236
00:14:05,360 --> 00:14:08,280
[ดนตรีไทยเล่นอีกรอบจนจบ]
237
00:14:09,520 --> 00:14:11,360
[แพรตะโกนลั่น]
238
00:14:15,240 --> 00:14:17,240
- [พ่นลมหายใจ]
- เป็นอะไร
239
00:14:17,880 --> 00:14:20,520
- [ดนตรีพิศวง]
- ก็มือถือฉันน่ะสิ อยู่ๆ มันก็ไม่ติดอะ
240
00:14:20,600 --> 00:14:25,400
- [ร้องไห้] ติดดิ ติด ติดเดี๋ยวนี้
- โอ๊ย
241
00:14:26,120 --> 00:14:28,640
แล้วแบบนี้ฉันจะไปสู้กับเขาได้ยังไงอะ
242
00:14:28,720 --> 00:14:31,760
นี่นายกล้า ถึงแม้ว่าเราจะหาเงินมาได้นะ
243
00:14:31,840 --> 00:14:33,520
แต่ถ้าโทรศัพท์เปิดไม่ติดแบบนี้
244
00:14:33,600 --> 00:14:35,480
ฉันก็กลับบ้านไม่ได้อะดิ
245
00:14:35,560 --> 00:14:39,680
[ร้องไห้]
246
00:14:39,760 --> 00:14:42,280
ติดสิ ขอร้องล่ะ
247
00:14:42,360 --> 00:14:44,160
[ดนตรีจบ]
248
00:14:44,240 --> 00:14:49,280
[สะอื้นเบาๆ]
249
00:14:55,680 --> 00:14:58,040
[ร้องไห้]
250
00:15:00,720 --> 00:15:05,080
[ดนตรีเศร้า]
251
00:15:05,160 --> 00:15:07,960
[สะอื้น]
252
00:15:08,040 --> 00:15:10,880
ถ้าข้าเจียมตัวไปรักหญิงอื่น
253
00:15:10,960 --> 00:15:12,960
ที่ไม่ใช่คุณทับทิม
254
00:15:15,560 --> 00:15:17,840
เอ็งคงไม่ต้องมาทนทุกข์แบบนี้
255
00:15:20,120 --> 00:15:21,960
นายพูดแบบนี้หมายความว่าไง
256
00:15:23,400 --> 00:15:26,240
[ถอนหายใจ]
257
00:15:26,320 --> 00:15:28,120
เอ็งไม่ต้องทำเพื่อข้าแล้วล่ะ
258
00:15:31,560 --> 00:15:35,280
ถ้าฉันไม่ทำน่ะ แล้วฉันจะกลับบ้านได้ยังไง
259
00:15:36,720 --> 00:15:40,200
ก็ไอ้ของวิเศษของเอ็งมันพังไปแล้วไม่ใช่หรือ
260
00:15:41,400 --> 00:15:44,480
ถึงแม้ว่าเราสองคนจะเอาชนะท่านขุนได้
261
00:15:45,760 --> 00:15:47,640
เอ็งก็กลับไปไม่ได้อยู่ดี
262
00:15:49,080 --> 00:15:50,480
ตอนนี้
263
00:15:51,560 --> 00:15:53,640
เอ็งอาจจะต้องตัดใจเรื่องกลับบ้าน
264
00:15:57,320 --> 00:15:59,720
แล้วก็ทำใจยอมรับให้ได้
265
00:16:00,400 --> 00:16:02,080
ว่าจะต้องอยู่ที่นี่ตลอดไป
266
00:16:05,200 --> 00:16:09,160
อย่างเอ็งน่ะอยู่ที่นี่ได้สบาย ไม่ลำบากแน่ๆ
267
00:16:09,240 --> 00:16:12,240
ถ้าไม่ต้องมีภาระที่จะต้องมาต่อสู้กับท่านขุน
268
00:16:16,440 --> 00:16:17,720
[สูดจมูก]
269
00:16:17,800 --> 00:16:19,040
เพื่อข้า
270
00:16:21,200 --> 00:16:22,920
ข้าถึงได้บอกเอ็ง
271
00:16:25,760 --> 00:16:27,720
เอ็งไม่ต้องทำเพื่อข้าแล้ว
272
00:16:33,480 --> 00:16:35,280
เอ็งทำเพื่อตัวเองเถิด
273
00:16:42,360 --> 00:16:45,160
[ร้องไห้]
274
00:17:00,240 --> 00:17:03,600
[สูดจมูก ถอนหายใจ]
275
00:17:07,839 --> 00:17:08,880
- [ดนตรีจบ]
- โอเค
276
00:17:11,160 --> 00:17:13,480
ฉันต้องอยู่ที่นี่ตลอดไปจริงๆ สินะ
277
00:17:17,560 --> 00:17:19,880
งั้นก็ไม่เห็นมีไรต้องเสีย
278
00:17:20,680 --> 00:17:22,280
ไม่เห็นมีไรต้องคิดมาก
279
00:17:23,520 --> 00:17:24,760
[สูดจมูก ถอนหายใจ]
280
00:17:27,040 --> 00:17:28,280
และถ้าจะอยู่น่ะ
281
00:17:29,360 --> 00:17:31,360
มันก็ต้องอยู่แบบมีความหมาย
282
00:17:36,800 --> 00:17:40,480
[ดนตรีปลุกใจ]
283
00:17:43,400 --> 00:17:46,640
[เอี่ยว] ถ้าภายในสามปี ไอ้กล้า
284
00:17:46,720 --> 00:17:50,120
สามารถหาทรัพย์ได้เท่ากับที่ขุนเอกมีอยู่ตอนนี้
285
00:17:50,200 --> 00:17:52,440
ฉันจะยกแม่ทับทิมให้
286
00:17:53,160 --> 00:17:56,360
[เอก] คุณแม่กระผมท่านยก
ทรัพย์สินเพิ่มให้กระผมขอรับ
287
00:17:57,280 --> 00:17:59,800
[แพร] ก็เท่ากับว่าตอนนี้
ขุนเอกมีเงิน 4,000 ชั่ง
288
00:17:59,880 --> 00:18:01,680
ทองอีกหนึ่งร้อยบาท
289
00:18:04,560 --> 00:18:06,560
[แพร] และสิ่งที่มีความหมายที่สุดของฉัน
290
00:18:07,320 --> 00:18:08,640
ก็คือสิ่งนี้
291
00:18:11,480 --> 00:18:12,760
แต่เอ็งไม่เหลืออะไรแล้วนะ
292
00:18:13,840 --> 00:18:16,720
แม้แต่ไอ้เครื่องวิเศษที่คอยช่วยเหลือเอ็ง
293
00:18:29,200 --> 00:18:30,320
เอ็งจะทำอะไรน่ะ
294
00:18:39,840 --> 00:18:40,960
นางแพร
295
00:18:44,760 --> 00:18:45,960
ก็แค่เปลี่ยน
296
00:18:47,040 --> 00:18:49,640
ยุคฉันน่ะ เขาว่ากันว่า
297
00:18:50,440 --> 00:18:52,280
ถ้าเราเปลี่ยนตัวเอง
298
00:18:52,360 --> 00:18:53,720
โชคชะตาก็จะเปลี่ยน
299
00:18:55,840 --> 00:18:57,040
ถ้าอย่างนั้น
300
00:18:58,520 --> 00:19:00,080
ข้าจะสู้ไปกับเอ็งด้วย
301
00:19:02,920 --> 00:19:06,240
[ดนตรีจบ]
302
00:19:07,840 --> 00:19:12,680
[เสียงนกร้อง]
303
00:19:21,960 --> 00:19:25,760
[ทับทิม] ถึงขั้นนี้แล้ว น้องขอพูดด้วยใจ
304
00:19:26,480 --> 00:19:28,960
- น้องไม่เคยคิดเกินเลยกับพี่เอกเลยค่ะ
- [ดนตรีเศร้า]
305
00:19:30,600 --> 00:19:32,440
พี่ทำอะไรผิดอย่างนั้นหรือ
306
00:19:32,520 --> 00:19:35,360
เพียงแค่น้องชอบคนมีความสามารถ
307
00:19:36,280 --> 00:19:38,760
- ชอบคนที่ยืนได้ด้วยขาของตนเอง
- [ดนตรีจบ]
308
00:19:43,320 --> 00:19:47,960
[ดนตรีชวนลุ้น]
309
00:20:00,280 --> 00:20:01,760
[เอกพูดภาษาอังกฤษ] ท่านช่างกรุณา
310
00:20:01,840 --> 00:20:03,600
- [เอกพูดภาษาอังกฤษ]
- [ฝรั่ง] ขอรับ
311
00:20:03,680 --> 00:20:06,440
- [ฝรั่ง] โอเค
- [เอกพูดภาษาอังกฤษ]
312
00:20:06,520 --> 00:20:08,680
- [พูดภาษาอังกฤษ]
- [ดนตรีจบ]
313
00:20:08,760 --> 00:20:10,040
[พูดภาษาอังกฤษ]
314
00:20:10,120 --> 00:20:11,760
โรงไฟฟ้าหรือ
315
00:20:11,840 --> 00:20:12,920
ขอรับ
316
00:20:13,880 --> 00:20:17,240
- [ดนตรีลุ้นระทึก]
- มีคนอีกมากที่ต้องการให้เรือนมีไฟฟ้าใช้
317
00:20:17,320 --> 00:20:19,880
แต่เขาไม่มีเงินไปซื้อเครื่องปั่นไฟขอรับคุณแม่
318
00:20:19,960 --> 00:20:22,640
[พูดภาษาอังกฤษ]
319
00:20:22,720 --> 00:20:25,320
- [พูดภาษาอังกฤษ] โอ้ โอเค
- [พูดภาษาอังกฤษ]
320
00:20:25,400 --> 00:20:27,240
[เอก] หากลูกขายไฟฟ้า
321
00:20:27,320 --> 00:20:29,400
โดยการโยงสายจากโรงไฟฟ้า
322
00:20:29,480 --> 00:20:31,400
ไปยังเรือนคนที่ยอมจ่ายเงิน
323
00:20:32,360 --> 00:20:34,600
ลูกจะต้องร่ำรวยขึ้นอีกมากแน่ขอรับ
324
00:20:34,680 --> 00:20:37,760
[ดนตรีลุ้นระทึก]
325
00:20:49,520 --> 00:20:51,560
- [ดนตรีจบ]
- อ้าว แม่ทับทิม
326
00:20:54,480 --> 00:20:57,080
- [ทับทิม] มีอะไรหรือเจ้าค่ะ
- เอ้า มานั่งนี่ก่อนสิลูกมา
327
00:20:58,520 --> 00:21:00,280
[เอี่ยว] ท่านขุนเอกเนี่ยมาแจ้งว่า
328
00:21:00,360 --> 00:21:03,000
กำลังจะทำกิจการโรงไฟฟ้า
329
00:21:03,080 --> 00:21:04,880
ผลิตไฟฟ้าขายทั้งบาง
330
00:21:04,960 --> 00:21:06,320
[เอี่ยวกับเอกหัวเราะ]
331
00:21:06,400 --> 00:21:10,360
ต่อไปบางซื่อของเรา
จะสว่างไสวทั้งบางเลยนะลูก
332
00:21:11,040 --> 00:21:12,560
[พ่นลมหายใจ]
333
00:21:13,560 --> 00:21:18,200
แต่คุณหลวงก้ได้เลื่อนบรรดาศักดิ์เป็นคุณพระแล้ว
334
00:21:18,280 --> 00:21:22,360
เหตุใดท่านขุนจึงนำหนังสือมาเรียนคุณพระเรือนนี้
335
00:21:22,440 --> 00:21:24,840
- ไม่แจ้งกับคุณพระก่ำเล่าเจ้าคะ
- [เอี่ยว] อือ
336
00:21:26,040 --> 00:21:28,480
ถึงคุณพ่อท่านจะเป็นคุณพระแล้ว
337
00:21:29,640 --> 00:21:32,560
แต่ฉันก็ยังนับถือคุณพระเอี่ยวว่าเป็นนายใหญ่อยู่
338
00:21:34,240 --> 00:21:35,560
และที่สำคัญ
339
00:21:36,680 --> 00:21:38,640
ฉันอยากให้น้องทับทิมได้รู้
340
00:21:39,520 --> 00:21:42,560
ว่าฉันไม่ใช่ลูกคนรวยที่เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ
341
00:21:42,640 --> 00:21:46,720
[ดนตรีซึ้ง]
342
00:21:54,920 --> 00:21:58,000
[ดนตรีจบ]
343
00:21:58,080 --> 00:22:01,960
[ดนตรีสนุกสนาน]
344
00:22:05,280 --> 00:22:07,440
ร้านกาแฟก็ขายดีแค่ช่วงแรก
345
00:22:08,160 --> 00:22:10,120
ร้านทุกอย่างหนึ่งอัฐก็เหมือนกัน
346
00:22:10,200 --> 00:22:13,360
ดีแค่ช่วงแรก สักพักก็พัง
347
00:22:16,880 --> 00:22:21,520
[เสียงดนตรีไทยลอยมา]
348
00:22:22,480 --> 00:22:24,360
นายกล้า อะไรอะ
349
00:22:24,440 --> 00:22:25,800
[กล้า] เขาเรียกลิเก
350
00:22:26,600 --> 00:22:29,760
[แพร] อ๋อ ยุคนี้ยังไม่มีอินเทอร์เน็ต
351
00:22:29,840 --> 00:22:31,520
ยังไม่มีทีวี
352
00:22:32,360 --> 00:22:34,600
คนก็เลยชอบดูลิเกกันสินะ
353
00:22:34,680 --> 00:22:37,160
นี่ถ้าเป็นยุคฉันนะ หาดูยากมาก
354
00:22:39,040 --> 00:22:40,240
ไปดูกันไหม
355
00:22:44,120 --> 00:22:47,560
[เสียงดนตรีลิเกบรรเลง]
356
00:22:55,600 --> 00:22:59,160
ช่างสวยยิ่งนัก เจ้านามใด
357
00:22:59,240 --> 00:23:00,760
โมราจ้ะ
358
00:23:01,440 --> 00:23:02,600
[พระเอกลิเก] โมรา
359
00:23:03,440 --> 00:23:04,600
- [เอฟเฟกต์กลองลุ้นระทึก]
- จริงด้วย
360
00:23:05,360 --> 00:23:06,960
ของที่มันได้ผลกับยุคหนึ่ง
361
00:23:07,920 --> 00:23:10,560
[แพร] ก็ไม่ได้หมายความว่าจะได้ผลกับอีกยุค
362
00:23:11,320 --> 00:23:14,400
แต่เรากลับดันเอาของ
ที่ได้ผลยุคเรามาใช้ในยุคนี้
363
00:23:14,480 --> 00:23:17,040
โอ๊ย อีแพร โง่จริงๆ
364
00:23:17,120 --> 00:23:19,400
[เสียงคณะลิเกลอยมา]
365
00:23:19,480 --> 00:23:21,640
แต่แบบนี้แล้วเราจะทำมาหากินอะไร
366
00:23:21,720 --> 00:23:23,760
ให้มันได้ผล ให้มันปังในยุคนี้
367
00:23:23,840 --> 00:23:27,240
[ดนตรีชวนลุ้น]
368
00:23:27,320 --> 00:23:29,600
เมตตาพวกกระผมเถอะขอรับ
369
00:23:29,680 --> 00:23:32,960
- [เมียร้องไห้ คร่ำครวญ]
- ก็ให้เวลาสามวัน ไม่ต้องมาต่อรอง
370
00:23:33,040 --> 00:23:35,720
- โธ่ คุณพระ ได้โปรดเถอะครับ
- [เมีย] สงสารเถอะเจ้าค่ะ [สะอื้น]
371
00:23:37,360 --> 00:23:41,200
- คุณพระ ทำไงดีพี่อ่ำ แล้วเราจะอยู่ที่ไหน
- [คราง]
372
00:23:41,280 --> 00:23:42,680
[กลั้วร้องไห้] ข้าก็ไม่รู้
373
00:23:43,280 --> 00:23:44,280
เกิดอะไรขึ้นหรือ
374
00:23:44,360 --> 00:23:45,680
[ดนตรีลุ้นระทึก]
375
00:23:45,760 --> 00:23:47,520
คุณพระก่ำมาไล่ที่
376
00:23:47,600 --> 00:23:50,600
[อ่ำ] แถมให้เวลาย้ายออกเพียงสามวันขอรับ
377
00:23:51,240 --> 00:23:53,080
[เมีย] เห็นมาว่าจะทำโรงเหล้า
378
00:23:54,080 --> 00:23:56,560
ร่ำรวยจนเหลือกินเหลือใช้
379
00:23:56,640 --> 00:23:58,320
- [ดนตรีจบ]
- ตายไปก็เอาไปไม่หมด
380
00:23:58,400 --> 00:24:01,200
- ไม่รู้จะเอาอะไรกับพวกข้านักหนาอีก
- [ดนตรียะเยือก]
381
00:24:01,280 --> 00:24:04,240
[อ่ำร้องไห้] เราจะย้ายออกทันได้ยังไงเล่า
382
00:24:08,320 --> 00:24:10,400
[ทับทิม] อย่าลืมกินยาตามที่ฉันบอกล่ะ
383
00:24:10,480 --> 00:24:12,080
ขอบใจจ้ะ
384
00:24:14,960 --> 00:24:16,640
[แพรถอนหายใจ] คุณทับทิม
385
00:24:16,720 --> 00:24:18,640
พี่แฟง ไหว้จ้ะ
386
00:24:18,720 --> 00:24:21,600
แม่แพร กล้า ฉันกำลังจะไปหา
387
00:24:22,200 --> 00:24:24,680
แม่แพรตัดผมใหม่ งามแปลกตานัก
388
00:24:25,360 --> 00:24:30,760
[หัวเราะ] อ๋อ คือฉันกะจะเริ่มต้นชีวิตใหม่
ก็เลยทำผมใหม่เอาฤกษ์เอาชัยค่ะ อือ
389
00:24:31,640 --> 00:24:34,640
[กล้า] เห็นว่าคุณทับทิมกำลังจะไปหาพวกกระผม
390
00:24:35,720 --> 00:24:37,240
มีธุระอะไรหรือขอรับ
391
00:24:37,320 --> 00:24:39,960
ตอนนี้พี่เอกกำลังจะทำโรงไฟฟ้า
392
00:24:40,600 --> 00:24:43,000
- ฮะ ทำโรงไฟฟ้า
- [ดนตรีชวนลุ้น]
393
00:24:43,080 --> 00:24:45,880
แบบนี้ก็กำไรมหาศาลรวยเละเลยล่ะสิ
394
00:24:45,960 --> 00:24:47,400
[แพรถอนหายใจ] นี่
395
00:24:47,480 --> 00:24:51,560
ฉันว่าจะมาปรึกษาว่าจะทำอะไรสู้เขาดี
396
00:24:51,640 --> 00:24:53,200
ได้ยินแบบนี้แล้วท้อเลยค่ะ
397
00:24:53,280 --> 00:24:55,280
[ถอนหายใจ]
398
00:24:55,360 --> 00:24:58,160
ฉันเองก็ไม่มีความรู้ด้านการค้าเสียด้วย
399
00:24:59,360 --> 00:25:00,600
[กระซิบ] เอาไงดีอะ
400
00:25:02,440 --> 00:25:03,720
- [หมอบุญลือ] แม่แพร
- [ดนตรีจบ]
401
00:25:05,480 --> 00:25:06,560
[หัวเราะเบาๆ]
402
00:25:07,600 --> 00:25:11,800
แม่แพรลองถามท่านหมอดูดีกว่า
ท่านเห็นโลกมามากกว่าฉัน
403
00:25:12,720 --> 00:25:16,360
ท่านหมอคะ คือคนรวยสมัยนี้
เขาทำมาหากินอะไรกันเหรอคะ
404
00:25:16,960 --> 00:25:21,080
คนรวยในสยาม ถ้าไม่ทำสัมปทานกับรัฐ
405
00:25:21,160 --> 00:25:22,800
ก็ค้าขายข้าว
406
00:25:23,720 --> 00:25:26,280
นางแพร เราค้าขายข้าวกันเถิด
407
00:25:26,880 --> 00:25:31,480
โอ้โฮ นี่พอฟังว่าค้าข้าวแล้วรวยนี่เอาเลยเหรอ
408
00:25:31,560 --> 00:25:32,920
ไฟแรงเว่อร์
409
00:25:33,000 --> 00:25:35,560
ก็เมื่อเชื่อว่าค้าขายข้าวเป็นหนทางรวย
410
00:25:35,640 --> 00:25:38,800
เรามุ่งค้าขายข้าวเห็นจะดีกว่าค้าอย่างอื่น
411
00:25:44,920 --> 00:25:46,800
ข้าจะเอาชนะท่านขุนให้ได้
412
00:25:46,880 --> 00:25:49,200
[ดนตรีไทยซึ้ง]
413
00:25:54,800 --> 00:25:56,800
อือ ก็จัดดิ
414
00:26:00,720 --> 00:26:02,960
ถ้าแม่แพรตัดสินใจแน่แล้ว
415
00:26:03,040 --> 00:26:06,160
ประเดี๋ยวฉันจะพาไปพบเพื่อนที่เป็นเจ้าของโรงสี
416
00:26:06,240 --> 00:26:07,960
จะได้เจรจาซื้อขายกัน
417
00:26:09,480 --> 00:26:11,040
ขอบพระคุณขอรับ
418
00:26:12,040 --> 00:26:13,360
ขอบคุณนะคะ
419
00:26:15,120 --> 00:26:19,680
[ดนตรีจบ]
420
00:26:20,480 --> 00:26:23,240
[ดนตรีจีนบรรเลงช้าๆ]
421
00:26:23,320 --> 00:26:24,360
แม่ทับทิม
422
00:26:26,600 --> 00:26:28,680
ลมอะไรหอบมาถึงที่นี่
423
00:26:28,760 --> 00:26:31,240
ฉันมีคนมาแนะนำให้รู้จัก
424
00:26:33,000 --> 00:26:35,000
[ทับทิม] แม่แพร กล้า
425
00:26:35,080 --> 00:26:36,400
นี่แม่หยาด
426
00:26:36,480 --> 00:26:39,000
ลูกสาวเจ้าของโรงสีนี้จ้ะ
427
00:26:44,200 --> 00:26:48,240
หญิงหัวทองที่ร่ำลือกันว่าไม่กลัวใคร
428
00:26:48,320 --> 00:26:51,240
จนกล้าตั้งตัวเป็นศัตรูกับคุณพระก่ำ
429
00:26:51,320 --> 00:26:52,560
[หัวเราะ]
430
00:26:53,920 --> 00:26:54,920
ส่วนนี่
431
00:26:56,000 --> 00:26:57,720
- คนที่ได้ครองใจเพื่อนฉัน
- [ดนตรีจบ]
432
00:27:01,240 --> 00:27:03,160
[ทับทิมหัวเราะเบาๆ]
433
00:27:03,800 --> 00:27:07,600
เธอคงไม่ได้พาสองคนนี้มา
เพื่อแค่ทำความรู้จักกับฉันใช่หรือไม่
434
00:27:10,400 --> 00:27:12,200
แม่แพรต้องการค้าขายข้าวสาร
435
00:27:13,280 --> 00:27:16,840
- ฉันจึงพามาเจรจาเพื่อขอซื้อจากโรงสีเธอน่ะ
- [ดนตรีลุ้นระทึก]
436
00:27:17,720 --> 00:27:20,240
เตี่ยเป็นคนดูแล ฉันไม่รู้เรื่องหรอก
437
00:27:21,640 --> 00:27:24,480
- ลุงชิน ลุงชินจ๊ะ
- [ชิน] ขอรับ
438
00:27:25,120 --> 00:27:26,520
ขอรับ
439
00:27:27,120 --> 00:27:28,800
พวกเขาจะมาขอซื้อข้าวน่ะ
440
00:27:29,400 --> 00:27:32,640
เอ่อ โรงสีของเรามีขาประจำ
441
00:27:32,720 --> 00:27:34,760
ไม่มีข้าวพอจะขายให้ขาจรหรอกขอรับ
442
00:27:35,600 --> 00:27:37,880
หาทางปันให้แม่แพรสักหน่อยเถิด
443
00:27:39,480 --> 00:27:42,120
งั้นกระผมไปปรึกษาเถ้าแก่ดูก่อนนะขอรับ
444
00:27:42,720 --> 00:27:43,920
จ้ะ
445
00:27:44,000 --> 00:27:49,960
[ดนตรีช้าลงจนจบ]
446
00:27:50,720 --> 00:27:52,040
จะค้าขายข้าวหรือ
447
00:27:52,120 --> 00:27:56,320
ใช่ค่ะ โรงสียอมขายข้าวให้
แต่ต้องซื้ออย่างน้อยหนึ่งเกวียน
448
00:27:56,960 --> 00:27:59,120
คือเงินทุนฉันไม่พอก็เลย
449
00:27:59,200 --> 00:28:01,240
กะมาขอกู้จากบอสก่อน
450
00:28:01,320 --> 00:28:03,560
แต่ว่าตอนคืนฉันมีดอกเบี้ยให้ด้วยนะคะ
451
00:28:04,840 --> 00:28:06,920
- [ภาษาอังกฤษ] ไม่ๆ ไม่ๆ ไม่
- [ดนตรีไทยสนุกสนาน]
452
00:28:07,000 --> 00:28:09,160
[แพรแค่นเสียง] ทำไมอะบอส
453
00:28:09,760 --> 00:28:11,800
นะ นะบอส [ภาษาอังกฤษ] ขอร้อง
454
00:28:11,880 --> 00:28:13,960
[แพรภาษาอังกฤษ] ขอร้องค่ะ นะคะ
455
00:28:14,040 --> 00:28:17,120
[ค่อยๆ พูด] ไม่มีดอกเบี้ย
456
00:28:17,200 --> 00:28:20,440
- [แค่นเสียง] บอสอะ
- [พอลหัวเราะ]
457
00:28:21,040 --> 00:28:24,440
ให้ยืมโดยไม่ถามว่าคืนเมื่อใด
ไม่กลัวพี่แพรโกงหรือขอรับ
458
00:28:25,040 --> 00:28:28,800
ไม่หรอก เราได้ช่วยเหลือเกื้อกูลกันมา
459
00:28:28,880 --> 00:28:30,200
แพรไม่โกงฉันหรอก
460
00:28:30,280 --> 00:28:31,920
[เดาะปาก]
461
00:28:32,000 --> 00:28:33,880
งั้นกระผมขอยืมบ้างได้ไหมขอรับ
462
00:28:34,840 --> 00:28:37,080
- ไม่
- ไม่มีดอกเบี้ยเหมือนพี่แพร
463
00:28:37,160 --> 00:28:38,400
ไม่ให้ต่างหาก
464
00:28:39,080 --> 00:28:41,640
[หัวเราะ] ขอบคุณนะคะบอส
465
00:28:47,160 --> 00:28:49,800
- [ดนตรีจบ]
- [แพร] นี่ค่ะ ค่าข้าวหนึ่งเกวียน
466
00:28:52,200 --> 00:28:54,360
- [หัวเราะออกจมูก]
- [ดนตรีไทยลุ้นระทึก]
467
00:28:55,760 --> 00:28:58,280
ไม่ทันข้ามวัน ได้เงินมาแล้ว
468
00:29:00,440 --> 00:29:01,960
- เงินของเธอหรือ
- [หัวเราะเบาๆ]
469
00:29:03,120 --> 00:29:06,160
ฉันช่วยเหลือเงินทองแก่แม่แพรกับกล้าไม่ได้หรอก
470
00:29:06,240 --> 00:29:08,360
คุณพ่อท่านตั้งกติกาไว้
471
00:29:09,960 --> 00:29:14,360
ที่ได้ยินได้ฟังมาว่าแม่แพรเก่งการเจรจาค้าขาย
472
00:29:14,440 --> 00:29:15,600
คงเป็นจริงสินะ
473
00:29:15,680 --> 00:29:17,040
[หัวเราะ]
474
00:29:18,720 --> 00:29:20,760
เอาเรือมาขนข้าวไปได้เลย
475
00:29:22,920 --> 00:29:26,360
[ดนตรีจบ]
476
00:29:26,440 --> 00:29:30,920
[เพลงลิเก]
477
00:29:37,920 --> 00:29:39,720
[เพลงหยุด]
478
00:29:39,800 --> 00:29:42,240
อันตัวข้ามีนามว่าจันทโครพ
479
00:29:42,320 --> 00:29:45,080
พระเจ้าตามอบผอบมาให้ข้า
480
00:29:45,160 --> 00:29:50,480
แล้วสั่งว่าห้ามเปิด
แต่ข้าอยากรู้ยิ่งนักว่าข้างในมีอะไร
481
00:29:50,560 --> 00:29:54,960
- จะเปิด ไม่เปิด
- [เสียงระนาดตามจังหวะ]
482
00:29:55,040 --> 00:29:58,400
อุ๊ย เปิดดีกว่า
483
00:29:58,480 --> 00:30:02,560
[ดนตรีเร้าใจ]
484
00:30:02,640 --> 00:30:05,800
[เสียงปรบมือ]
485
00:30:05,880 --> 00:30:06,960
[ดนตรีหยุด]
486
00:30:07,040 --> 00:30:08,520
เฮ้ย
487
00:30:08,600 --> 00:30:11,840
เจ้าเป็นใคร มีนามว่าอันใดกัน
488
00:30:12,640 --> 00:30:16,160
อันตัวเรามีนามว่าโมรา
489
00:30:16,240 --> 00:30:21,080
เจ้าช่างงามยิ่งนัก พี่จะพาเจ้ากลับเมือง
490
00:30:21,160 --> 00:30:23,760
และพี่จะแต่งงานกับเจ้า
491
00:30:23,840 --> 00:30:26,120
[ดนตรีซึ้ง]
492
00:30:26,200 --> 00:30:27,960
เจ้าจะไปกับพี่หรือไม่
493
00:30:30,440 --> 00:30:32,960
[ดนตรีจบ]
494
00:30:34,520 --> 00:30:35,640
ไปเจ้าค่ะ
495
00:30:35,720 --> 00:30:37,960
งั้นไปกันเถิด
496
00:30:38,040 --> 00:30:39,320
[ลิ้นจี่ตะโกน] หยุดนะ
497
00:30:39,400 --> 00:30:41,560
[ดนตรีเร้าใจ]
498
00:30:46,120 --> 00:30:48,200
- ไปกับข้า
- เฮ้ย ข้าไม่ให้
499
00:30:48,840 --> 00:30:50,280
- [ดนตรีเล่นตามจังหวะ]
- [ลิ้นจี่] ไปกับข้า
500
00:30:50,360 --> 00:30:53,480
ข้ามศพข้าไปก่อนเถิด โมราหลบไป
501
00:30:53,560 --> 00:30:54,840
[ลิ้นจี่เป่าปาก]
502
00:30:54,920 --> 00:30:57,320
[ดนตรีเล่นจังหวะสนุกสนาน]
503
00:31:06,160 --> 00:31:09,640
- [ลิ้นจี่] เฮ้ย [ฮึบ]
- [ฮึบ]
504
00:31:09,720 --> 00:31:12,080
- [กล้ากับลิ้นจี่ตะโกน]
- [ดนตรีเร้าใจจนจบ]
505
00:31:12,920 --> 00:31:15,200
[กล้า] โมรา หยิบดาบให้พี่เดี๋ยวนี้
506
00:31:15,280 --> 00:31:16,960
- [ลิ้นจี่] ให้ข้า
- [กล้า] ให้พี่
507
00:31:20,000 --> 00:31:21,400
- [เสียงระนาดรับมุก]
- อ้าว
508
00:31:21,480 --> 00:31:22,440
[ดนตรีเร้าใจ]
509
00:31:22,520 --> 00:31:24,600
- [กล้าโอย]
- [ลิ้นจี่ฮึบ]
510
00:31:24,680 --> 00:31:26,880
[หัวเราะ]
511
00:31:26,960 --> 00:31:28,160
[ลิ้นจี่] ไป โมรา
512
00:31:28,240 --> 00:31:31,360
- [ดนตรีเร้าใจ]
- [ตุ่นหัวเราะ]
513
00:31:35,680 --> 00:31:37,840
เป็นไงล่ะเจ้าจันทโครพ
514
00:31:37,920 --> 00:31:41,600
พระเจ้าตาบอกเจ้าแล้วว่าห้ามเปิดผอบ
515
00:31:41,680 --> 00:31:44,360
เจ้าก็พบจุดจบแบบนี้ยังไงล่ะ
516
00:31:44,440 --> 00:31:47,480
[หัวเราะ]
517
00:31:47,560 --> 00:31:50,200
[เสียงไก่ขัน]
518
00:31:50,280 --> 00:31:53,240
- ลิเกจบแล้วจ้ะ
- [เสียงคนเฮ]
519
00:31:53,320 --> 00:31:55,360
- [ดนตรีสนุกสนาน]
- [เสียงปรบมือ]
520
00:31:55,440 --> 00:31:57,320
[ลิ้นจี่หัวเราะ]
521
00:32:00,760 --> 00:32:03,440
อ้าว แสดงจบแล้วหรือ
522
00:32:03,520 --> 00:32:06,920
ใช่จ้ะ เชิญซื้อข้าวได้ตามสบายเลยจ้ะ
523
00:32:10,120 --> 00:32:11,360
เดี๋ยวสิจ๊ะ
524
00:32:12,480 --> 00:32:14,800
ฉันลงทุนเปิดตัวยิ่งใหญ่ขนาดนี้
525
00:32:14,880 --> 00:32:16,640
เสื้อผ้าหน้าผมขนาดนี้
526
00:32:17,280 --> 00:32:18,160
มีดนตรีขนาดนี้
527
00:32:18,240 --> 00:32:20,720
- พวกพี่ๆ ไม่คิดจะอุดหนุนฉันหน่อยเหรอจ๊ะ
- [ดนตรีเศร้า]
528
00:32:21,320 --> 00:32:23,360
ทุกคนเขาก็ปลูกข้าวเองกันหมด
529
00:32:23,440 --> 00:32:25,800
เอ็งจะให้ซื้อข้าวร้านเอ็งกินทำไมหรือ
530
00:32:26,480 --> 00:32:28,280
- ไป กลับบ้าน
- ไปเถอะ
531
00:32:28,360 --> 00:32:30,200
- [ชาวบ้านบ่นจอแจ]
- [แพร] เฮ้ย
532
00:32:32,280 --> 00:32:33,320
[แพรคราง]
533
00:32:36,280 --> 00:32:39,200
ไหนว่าขายข้าวแแล้วจะรวยไง
534
00:32:40,720 --> 00:32:42,800
เงินก็เอาไปซื้อข้าวหมดแล้วด้วย
535
00:32:42,880 --> 00:32:44,400
[ลิ้นจี่] ทำไงดีล่ะ
536
00:32:45,320 --> 00:32:48,400
ใจเย็นๆ ค่อยๆ คิด ค่อยๆ คิด
537
00:32:50,640 --> 00:32:54,040
- ถ้าขายของไม่ได้ ก็ขายความสะดวกสบายไง
- [ดนตรีจบ]
538
00:32:54,120 --> 00:32:55,840
[เสียงระฆัง]
539
00:32:55,920 --> 00:32:59,080
[แพร] ข้าวสวยร้อนๆ จ้ะ
ข้าวสวยร้อนๆ จ้ะพี่สาว
540
00:32:59,160 --> 00:33:02,480
- [ดนตรีไทยบรรเลงเนิบๆ]
- [ทุกคนตะโกนเรียกลูกค้า]
541
00:33:02,560 --> 00:33:04,240
[ตุ่น] ข้าวสวยไหมจ๊ะ
542
00:33:06,120 --> 00:33:07,280
- [ดนตรีจบ]
- เอ่อ
543
00:33:07,360 --> 00:33:09,280
[ช้อยหัวเราะ]
544
00:33:09,360 --> 00:33:11,360
อีแพร
545
00:33:11,440 --> 00:33:13,800
- นี่เอ็งโง่หรือว่าฉลาดวะฮะ
- [ดนตรีระทึก]
546
00:33:13,880 --> 00:33:19,080
ขายข้าวสวย ใครเขาจะซื้อ
เขาหุงหากินเองกันทั้งนั้น
547
00:33:20,400 --> 00:33:22,480
- ก็ขายคนขี้เกียจหุงไง
- [แฟง] อือ
548
00:33:22,560 --> 00:33:24,160
เหรอ
549
00:33:24,240 --> 00:33:28,480
แต่ตั้งแต่เกิดมาเนี่ย
ข้าไม่เคยเห็นใครขี้เกียจหุงข้าวกินเลยเว้ย
550
00:33:28,560 --> 00:33:31,040
- [ช้อยแค่นเสียง]
- [แค่นเสียง] เอ็งก็อย่ามาปากมากเลยน่า
551
00:33:31,120 --> 00:33:32,480
มันต้องมีบ้างล่ะน่า
552
00:33:33,280 --> 00:33:35,760
ไม่ล่ะ พอดีข้าไม่ใช่คนขี้เกียจ
553
00:33:35,840 --> 00:33:38,680
[ช้อยหัวเราะ]
554
00:33:41,040 --> 00:33:42,720
ชัดไหม
555
00:33:42,800 --> 00:33:44,680
[หัวเราะ]
556
00:33:45,840 --> 00:33:48,240
[พอล] ขายแบบนี้ไม่ได้หรอก
557
00:33:48,320 --> 00:33:50,280
- [แพร] นายช่าง
- [ดนตรีจบ]
558
00:33:50,360 --> 00:33:51,880
[พอล] ถ้าแพรจะขายข้าว
559
00:33:51,960 --> 00:33:54,480
จะต้องขายให้คนที่ไม่ปลูกเอง
560
00:33:56,560 --> 00:34:00,240
ขายใครล่ะนายช่าง
คนที่นี่เขาก็ปลูกกินเองกันทั้งนั้น
561
00:34:00,320 --> 00:34:01,080
[แฟง] อือ
562
00:34:01,160 --> 00:34:02,040
ฝรั่งไง
563
00:34:03,160 --> 00:34:04,080
[แผ่ว] ฝรั่ง
564
00:34:04,160 --> 00:34:07,960
ขายให้ฝรั่งที่ประเทศเขาไม่ปลูกข้าวแบบที่สยาม
565
00:34:08,800 --> 00:34:09,800
- จริงด้วยค่ะ
- [ดนตรีลุ้นระทึก]
566
00:34:09,880 --> 00:34:13,280
ผมมีเพื่อนที่ทำธุรกิจส่งออกข้าว
567
00:34:13,360 --> 00:34:17,120
ผมจะเขียนจดหมายแนะนำตัวแล้วให้คุณไปพบเขา
568
00:34:17,199 --> 00:34:20,000
[หายใจเฮือก] จริงเหรอคะนายช่าง
569
00:34:20,080 --> 00:34:21,159
- จริง
- [ดนตรีปลุกใจ]
570
00:34:21,239 --> 00:34:24,199
[คราง] โอ้ ขอบคุณนะคะนายช่าง
571
00:34:24,280 --> 00:34:28,199
นางแพร เอ็งเป็นผู้หญิงนะ
จะไปกอดผู้ชายอย่างนั้นได้อย่างไร
572
00:34:29,199 --> 00:34:30,639
[ทับทิม] อย่าตกใจกันไปเลย
573
00:34:30,719 --> 00:34:32,600
มันเป็นธรรมเนียมของฝรั่งน่ะ
574
00:34:33,360 --> 00:34:34,800
- ถูกต้อง
- [แพร] ใช่แล้วจ้ะ
575
00:34:34,880 --> 00:34:36,000
[ปอลหัวเราะ]
576
00:34:36,080 --> 00:34:38,120
- [พอลพ่นลมหายใจ]
- ขอบคุณนะคะ
577
00:34:38,199 --> 00:34:39,320
[พอล] ยินดีเลยนะ
578
00:34:44,639 --> 00:34:47,239
- นี่ วางดีๆ นะเว้ย อย่าให้หล่นแตก
- [ดนตรีจบ]
579
00:34:58,800 --> 00:35:02,000
- [ก่ำ] คุณพระเอี่ยว มาเยี่ยมมาเยือนถึงที่นี่
- [ดนตรีชวนลุ้น]
580
00:35:02,680 --> 00:35:03,800
เชิญนั่งขอรับ
581
00:35:05,240 --> 00:35:08,160
คุณพระไล่คนออกไปลำบากลำบน
582
00:35:09,440 --> 00:35:11,480
เพียงเพื่อจะเปิดโรงเหล้านี่เองหรอกหรือ
583
00:35:14,920 --> 00:35:17,200
ตลาดนี้ก็เป็นตลาดของกระผม
584
00:35:17,920 --> 00:35:21,200
กระผมมีสิทธิ์จะทำอะไร
กับทรัพย์สินตัวเองก็ได้ไม่ใช่หรือครับ
585
00:35:21,280 --> 00:35:22,880
[แค่นหัวเราะ]
586
00:35:22,960 --> 00:35:26,440
ทรัพย์สินของคุณพระนั้น ฉันไม่ขอยุ่งเกี่ยว
587
00:35:27,040 --> 00:35:30,880
แต่หากว่าเราเคยคุยกันแล้ว
ว่าโรงเหล้าในบางซื่อ
588
00:35:30,960 --> 00:35:32,880
มันเปิดเต็มจำนวนที่หลวงกำหนด
589
00:35:32,960 --> 00:35:34,880
[แค่นเสียง] แล้วเหตุใดล่ะ
590
00:35:34,960 --> 00:35:37,600
[เอี่ยว] คุณพระยังจะฝืนเปิดขึ้นมาอีก
591
00:35:37,680 --> 00:35:40,800
หรือว่าพอได้เลื่อนบรรดาศักดิ์
592
00:35:41,480 --> 00:35:44,120
จึงหมดความเกรงใจต่อกัน
593
00:35:46,360 --> 00:35:47,760
[เสียงตบโต๊ะ]
594
00:35:49,320 --> 00:35:50,720
แล้วที่คุณพระ
595
00:35:50,800 --> 00:35:54,480
ให้เจ้ากล้ามาเทียบชั้นขุนเอก
596
00:35:55,240 --> 00:35:57,360
คุณพระก็ไม่เกรงใจกระผมเลยเช่นกัน
597
00:36:02,320 --> 00:36:04,080
ไม่ต้องโยงไปเรื่องนั้นหรอก
598
00:36:05,600 --> 00:36:09,600
- [ดนตรีจบ]
- ปิดโรงเหล้าของคุณพระเสียเดี๋ยวนี้
599
00:36:12,400 --> 00:36:13,800
ปิดโรงเหล้า
600
00:36:17,400 --> 00:36:20,880
[ดนตรีชวนลุ้น]
601
00:36:20,960 --> 00:36:21,840
ปิดทำไม
602
00:36:24,280 --> 00:36:26,360
[หัวเราะ]
603
00:36:26,440 --> 00:36:30,080
เพิ่งจะเปิด จะปิดทำไม
604
00:36:30,160 --> 00:36:31,560
- ไอ้ชด
- ขอรับ
605
00:36:31,640 --> 00:36:34,920
[ดนตรีระทึก]
606
00:36:42,240 --> 00:36:45,600
ท่านเจ้าคุณสมบัติบริรักษ์
พ่อตาคุณพระบำรุงประชาราษฎร์
607
00:36:45,680 --> 00:36:47,920
อนุญาตให้คุณพระบำรุงประชาราษฎร์
608
00:36:48,000 --> 00:36:51,440
[ชด] นามเดิมก่ำ เปิดโรงเหล้าแบบค้าส่ง
609
00:36:51,520 --> 00:36:54,560
และค้าปลีกได้เป็นกรณีพิเศษขอรับ
610
00:37:01,160 --> 00:37:02,720
ชัดไหมขอรับ
611
00:37:04,040 --> 00:37:05,800
ว่ากระผมไม่ได้ทำอะไรผิด
612
00:37:09,200 --> 00:37:10,920
- [ดนตรีจบ]
- และอีกอย่าง
613
00:37:12,120 --> 00:37:14,120
ณ บัดนี้
614
00:37:14,720 --> 00:37:18,120
- [ดนตรีชวนลุ้น]
- คุณพระกับกระผม
615
00:37:18,720 --> 00:37:22,120
เราสองคนบรรดาศักดิ์เท่าๆ กัน
616
00:37:23,920 --> 00:37:27,280
อย่าใช้น้ำเสียง ใช้วาจา
617
00:37:27,360 --> 00:37:30,840
เสมือนกระผมเป็นลูกน้องในอาณัติอีกต่อไป
618
00:37:30,920 --> 00:37:35,080
[ดนตรีจบ]
619
00:37:41,760 --> 00:37:43,360
[แพร] อือ [เดาะลิ้น]
620
00:37:43,440 --> 00:37:46,400
วิถีคนเมืองที่แท้ทรู
621
00:37:46,480 --> 00:37:48,680
[ดนตรีสดใส]
622
00:37:51,040 --> 00:37:52,560
นี่นายกล้า
623
00:37:52,640 --> 00:37:55,840
นายเข้าเมืองทั้งที นายไม่คิด
จะมองตึกรามบ้านช่องเขาบ้างเลยหรือไง
624
00:37:55,920 --> 00:37:57,400
มองแต่ชุดตัวเองอยู่นั่นแหละ
625
00:37:57,480 --> 00:38:00,160
คุณทับทิมท่านให้ช่างตัดชุดนี้ให้ข้า
626
00:38:00,240 --> 00:38:03,080
คุณทับทิมเมตตา ข้าปลื้มใจนัก
627
00:38:03,160 --> 00:38:07,240
[แค่นเสียง] อะไรจะปลื้มใจต่อเนื่อง
ตั้งแต่บางซื่อยันเจริญกรุง
628
00:38:08,160 --> 00:38:09,920
ฉันไปหาคุณวิลเลียมคนเดียวก็ได้
629
00:38:10,000 --> 00:38:12,760
นี่ คุณทับทิมท่านเอื้อเฟื้อ
630
00:38:12,840 --> 00:38:15,400
ข้าก็ต้องเต็มใจยอมเป็นธรรมดา
631
00:38:15,480 --> 00:38:17,160
เหตุใดเอ็งจึงต้องโกรธข้าด้วย
632
00:38:19,880 --> 00:38:21,440
[แพร] เฮ้ย พี่ชายจ๊ะ
633
00:38:27,200 --> 00:38:28,320
[ถอนหายใจ]
634
00:38:30,240 --> 00:38:32,960
อ้าว นายยืนอยู่ทำไมล่ะ ขึ้นมาดิ
635
00:38:33,040 --> 00:38:34,800
ก็เอ็งบอกจะไปคนเดียว
636
00:38:34,880 --> 00:38:38,520
โอ๊ย ฉันแค่ประชด เข้าใจไหมคำว่าประชดเนี่ย
637
00:38:38,600 --> 00:38:42,440
บทจะซื่อก็ซื่อเกิน ขึ้นมานี่
638
00:38:46,960 --> 00:38:48,520
[ร้องตกใจ]
639
00:38:55,440 --> 00:38:58,160
[ดนตรีจบ]
640
00:39:02,360 --> 00:39:03,320
[วิลเลียมแค่นเสียง]
641
00:39:04,480 --> 00:39:05,960
พอลไม่ค่อยยุ่งเรื่องใคร
642
00:39:06,960 --> 00:39:09,160
[วิลเลียม] แต่ถึงเขียนจดหมายแนะนำด้วยตัวเอง
643
00:39:09,960 --> 00:39:11,880
เขาคงชอบคุณมากนะ
644
00:39:12,720 --> 00:39:13,920
จะให้ผมช่วยอะไร
645
00:39:15,200 --> 00:39:18,280
ฉันต้องการส่งข้าวให้บริษัทคุณ
646
00:39:18,360 --> 00:39:22,000
[เสียงกลองเร้าใจ]
647
00:39:23,560 --> 00:39:25,600
แล้วคุณมีข้าวอยู่เท่าไร
648
00:39:25,680 --> 00:39:26,800
- มีอยู่หนึ่ง…
- [เสียงกลองตัดจบ]
649
00:39:27,320 --> 00:39:30,240
มีมากเท่าที่คุณต้องการเลยค่ะ
650
00:39:30,320 --> 00:39:32,920
[เอฟเฟกต์ระทึกขวัญ]
651
00:39:33,520 --> 00:39:36,120
ขั้นต่ำที่ผมรับซื้อคือ…
652
00:39:36,200 --> 00:39:39,600
[ดนตรีลุ้นระทึก]
653
00:39:47,440 --> 00:39:48,680
200 ตัน
654
00:39:48,760 --> 00:39:49,800
200 ตัน
655
00:39:49,880 --> 00:39:52,640
[ดนตรีสะพรึง]
656
00:40:01,080 --> 00:40:03,440
[ดนตรีจบ]
657
00:40:03,520 --> 00:40:08,760
[แพร] ฉันได้ทำสัญญา
ส่งข้าว 200 ตันให้กับบริษัทฝรั่งจ้ะ
658
00:40:08,840 --> 00:40:10,400
- [ดนตรีไทยบรรเลง]
- [เฟื้อง] การแข่งขัน
659
00:40:10,480 --> 00:40:12,960
[เฟื้อง] นอกจากจะแข่งขันกันขึ้นไปข้างบน
660
00:40:13,040 --> 00:40:16,840
มันยังมีวิธีดึงคู่แข่งให้ลงไปข้างล่างอีกด้วยนะลูก
661
00:40:16,920 --> 00:40:18,640
- ในเมื่อพี่เอกทราบ
- [ดนตรีระทึก]
662
00:40:18,720 --> 00:40:21,360
แล้วเหตุใดยังไม่เลิกมาข้องแวะกับน้องอีกล่ะคะ
663
00:40:21,440 --> 00:40:22,680
[เอก] โธ่เว้ย
664
00:40:24,040 --> 00:40:26,560
[ดนตรีระทึก]
665
00:40:27,200 --> 00:40:28,440
ขุนเอก
666
00:40:29,440 --> 00:40:34,000
[เพลง “คำรัก”]
667
00:40:40,440 --> 00:40:44,960
♪ ฉันเคยเอ่ยคำรัก ♪
668
00:40:45,040 --> 00:40:51,200
♪ เมื่อนานเนิ่นนัก
ได้เรียนรู้รักครั้งแรกจากเธอ ♪
669
00:40:51,280 --> 00:40:55,920
♪ เริ่มจากวันนั้น ในวันที่เราพบเจอ ♪
670
00:40:56,000 --> 00:40:59,400
♪ กาลผ่านไปหัวใจล้นเอ่อ ♪
671
00:40:59,480 --> 00:41:04,520
♪ เปี่ยมด้วยรักเธอ จึงบอกออกไป ♪
672
00:41:04,600 --> 00:41:07,640
♪ เพราะรักจึงย้ำว่ารัก ♪
673
00:41:07,720 --> 00:41:11,000
♪ เพราะรักจึงพร่ำบอกไป ♪
674
00:41:11,080 --> 00:41:17,440
♪ นับร้อยพันครั้ง
เธอฟังอยู่ไหม เธอหน่ายหรือยัง ♪
675
00:41:17,520 --> 00:41:20,720
♪ เพราะรักมันท่วมมันท้น ♪
676
00:41:20,800 --> 00:41:24,680
♪ ย้ำซ้ำได้จนเป็นหมื่นล้านครั้ง ♪
677
00:41:24,760 --> 00:41:28,320
♪ ฉันขอเพียงเธออยู่ฟังนานๆ ♪
678
00:41:28,400 --> 00:41:31,600
♪ ได้ไหม ♪
679
00:41:32,440 --> 00:41:36,120
♪ ฉันจะเอ่ยคำรัก ♪
680
00:41:36,960 --> 00:41:43,400
♪ แด่เธอที่รัก ตราบนานเท่านานถึงวันสิ้นใจ ♪
681
00:41:43,480 --> 00:41:47,400
♪ จะบอกทุกครั้ง หากตัวฉันยังพูดได้ ♪
682
00:41:47,480 --> 00:41:51,040
♪ คำที่มันสำคัญยิ่งใหญ่ ♪
683
00:41:51,120 --> 00:41:54,320
♪ สุขเต็มหัวใจ ♪
684
00:41:54,400 --> 00:41:59,760
♪ เมื่อบอกรักเธอ ♪
685
00:41:59,840 --> 00:42:03,960
[เพลงจบ]
75110
