All language subtitles for Royal Doctor_S01E10_Episode 10.Thai (CC)
Afrikaans
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
English
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
French
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Thai
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:16,040 --> 00:00:18,280
[เพลง "เป็นมากกว่ารัก" โดย Lil tan]
2
00:02:05,720 --> 00:02:07,200
ก็เราจะเอาราไปทำยาต่อไง
3
00:02:07,280 --> 00:02:08,639
เอารามาทำยา
4
00:02:08,720 --> 00:02:12,000
[บัว] มีอย่างนี้ด้วยเหรอ น่าทึ่งมาก
5
00:02:12,080 --> 00:02:15,160
ล้างไตด้วยเครื่องไม่ได้ แต่ก็มีชีวิตต่อไปได้
6
00:02:15,640 --> 00:02:18,400
[บัว] นี่คงจะเป็นวิธีการล้างไตของคนสมัยนี้สินะ
7
00:02:18,480 --> 00:02:20,480
ทองอ้น ฉันรักเธอจริงๆ
8
00:02:20,960 --> 00:02:23,560
หมอทองคำขอรับ พระองค์ชายพระอาการแย่แล้ว
9
00:02:24,320 --> 00:02:25,880
รอพ่อกลับมาคงจะไม่ทันการ
10
00:02:26,400 --> 00:02:30,240
นี่มันเกิดอะไรขึ้น
ทำไมจู่ๆ อาการหอบถึงได้กำเริบขึ้นมาอีก
11
00:02:32,120 --> 00:02:35,080
[เสียงพระองค์ชายหายใจอึดอัด]
12
00:02:35,560 --> 00:02:38,760
พี่ทองแท้ ถวายยานัตถุ์พระองค์ชายก่อน
ฉันจะไปตั้งยาแก้
13
00:02:38,840 --> 00:02:41,120
[ดนตรีตื่นเต้น]
14
00:02:45,360 --> 00:02:46,400
ขอผ้ากระหม่อม
15
00:02:47,920 --> 00:02:49,040
[เสียงพระองค์ชายหายใจอึดอัด]
16
00:02:49,120 --> 00:02:49,960
ยานัตถุ์กระหม่อม
17
00:02:50,040 --> 00:02:51,520
[เสียงพระองค์ชายไอ]
18
00:02:57,320 --> 00:02:58,680
[เสียงไอ]
19
00:03:00,760 --> 00:03:03,920
[เสียงพระองค์ชายไอต่อเนื่อง]
20
00:03:06,480 --> 00:03:08,520
พระโอสถกระทุ้งพิษไข้กระหม่อม
21
00:03:09,000 --> 00:03:11,440
[ดนตรีลุ้นตึงเครียด]
22
00:03:26,600 --> 00:03:28,440
พระโอสถแก้หอบกระหม่อม
23
00:03:44,960 --> 00:03:47,280
ขอประทานอภัยที่ไม่ได้คิดให้ถี่ถ้วน
24
00:03:48,480 --> 00:03:50,840
ถวายพระโอสถสระยาและพอกตา
25
00:03:51,840 --> 00:03:53,680
ทำให้พระอาการหอบกำเริบ
26
00:03:55,720 --> 00:03:57,520
ไม่ใช่ความผิดของหมอดอก
27
00:03:58,480 --> 00:04:00,280
[พระองค์ชาย] เป็นความผิดของฉันเอง
28
00:04:00,360 --> 00:04:03,000
ถ้าฉันไม่เจ็บออดๆ แอดๆ
29
00:04:04,480 --> 00:04:08,160
คนอื่นก็ไม่ต้องมาเดือดร้อนวุ่นวายกันเยี่ยงนี้
30
00:04:09,960 --> 00:04:11,640
[หม่อมต่วน] อย่าตรัสเยี่ยงนั้นลูก
31
00:04:12,200 --> 00:04:15,480
เจ็บไข้ได้ป่วย ไม่มีใครอยากเป็นกันดอก
32
00:04:16,640 --> 00:04:17,680
ทรงอย่าคิดมาก
33
00:04:18,279 --> 00:04:20,040
บรรทมเสียเถิด
34
00:04:20,120 --> 00:04:22,880
เสวยโอสถแล้ว อีกไม่นานคงหาย
35
00:04:23,960 --> 00:04:26,160
[ดนตรีหม่นหมอง]
36
00:04:54,480 --> 00:04:57,000
พระองค์ชายเสวยโอสถมาตั้งสองวันแล้ว
37
00:04:57,080 --> 00:04:58,800
[ทองแท้] อาการยังไม่ทุเลาลง
38
00:04:59,360 --> 00:05:02,000
เห็นทีใช้ยาขนานเดิมต่อไปจะไม่เป็นผล
39
00:05:02,800 --> 00:05:05,240
จะเปลี่ยนยาขนานใหม่ ก็คงจะออกฤทธิ์ช้าไป
40
00:05:05,320 --> 00:05:06,520
อาจจะไม่ทันการ
41
00:05:08,280 --> 00:05:10,800
พระองค์ชายเป็นไข้ป่าเหรอ
42
00:05:11,880 --> 00:05:13,600
งั้นก็เป็นไข้มาลาเรียน่ะสิ
43
00:05:13,680 --> 00:05:15,480
[ดนตรีลึกลับ]
44
00:05:15,560 --> 00:05:17,200
นั่นคือชื่อโรคที่บ้านเอ็งเรียกรึ
45
00:05:18,840 --> 00:05:20,040
แล้วเขารักษากันเยี่ยงไร
46
00:05:20,120 --> 00:05:21,880
ต้องให้กินยาฆ่าเชื้อ
47
00:05:23,000 --> 00:05:24,600
แล้วเอ็งปรุงยาที่ว่านี่ได้ไหม
48
00:05:24,680 --> 00:05:27,520
ไม่ได้ ฉันไม่ได้เรียนปรุงยามา
49
00:05:27,600 --> 00:05:31,000
แล้วถึงจะทำได้
ก็ไม่รู้จะหาวัตถุดิบจากไหนมาปรุง
50
00:05:31,080 --> 00:05:32,200
มันเป็นยาฝรั่ง
51
00:05:42,440 --> 00:05:44,960
[ดนตรีตื่นเต้น]
52
00:05:45,600 --> 00:05:47,200
บางกอกรีคอร์เดอร์
53
00:05:51,840 --> 00:05:53,120
หมอบรัดเลย์
54
00:06:10,120 --> 00:06:11,160
[หม่อมต่วน] หมอ
55
00:06:11,240 --> 00:06:12,600
หมอพาใครมารึ
56
00:06:14,000 --> 00:06:15,160
หมอปลัดเลขอรับ
57
00:06:15,920 --> 00:06:18,600
หมอเขามียาฝาหรั่งที่แก้ไข้ป่าได้ชะงัดนักขอรับ
58
00:06:19,160 --> 00:06:20,280
ยาฝาหรั่ง
59
00:06:20,360 --> 00:06:21,600
หมอฝาหรั่ง
60
00:06:22,160 --> 00:06:24,040
[หม่อมต่วน] ฉันบอกว่าฉันจะรักษาหมอไทย
61
00:06:24,120 --> 00:06:26,200
[น้ำเสียงไม่พอใจ]
แล้วหมอไปตามหมอฝาหรั่งมาทำไมอีก
62
00:06:27,640 --> 00:06:29,440
พระอาการพระองค์ชายออกจะหนัก
63
00:06:29,520 --> 00:06:31,400
ยาไทยอาจจะได้ผลไม่ทันการ
64
00:06:31,480 --> 00:06:33,480
- กระผมจึงคิดว่า…
- [หม่อมต่วน] ไม่ต้องพูดแล้ว
65
00:06:33,560 --> 00:06:34,760
ฉันไม่ไว้ใจฝาหรั่ง
66
00:06:35,280 --> 00:06:36,360
ไล่ออกไปเลย
67
00:06:36,440 --> 00:06:38,320
[ดนตรีตึงเครียด]
68
00:06:38,400 --> 00:06:39,360
[เสียงหม่อมต่วนฮึดฮัด]
69
00:06:52,600 --> 00:06:54,280
ต้องขอโทษหมอปลัดเลด้วยนะขอรับ
70
00:06:55,000 --> 00:06:58,400
กระผมไม่ทราบมาก่อนเลยว่า
หม่อมท่านจะไม่นิยมยาฝาหรั่งถึงเพียงนี้
71
00:06:59,240 --> 00:07:00,320
ฉันเจอมาเยอะ
72
00:07:01,080 --> 00:07:02,320
ฉันเข้าใจ
73
00:07:04,520 --> 00:07:06,720
ไข้ป่า หรือไข้จับสั่น
74
00:07:06,800 --> 00:07:08,320
ทำให้ตายได้
75
00:07:08,880 --> 00:07:10,360
ถ้าไม่กินยา
76
00:07:15,800 --> 00:07:16,800
[หมอบรัดเลย์] เก็บยานี้
77
00:07:17,360 --> 00:07:19,160
ไว้ให้กินเถิด
78
00:07:19,240 --> 00:07:22,120
[ดนตรีไม่ชอบมาพากล]
79
00:07:23,760 --> 00:07:25,760
ยาควินิน ไม่อันตราย
80
00:07:25,840 --> 00:07:27,080
[หมอบรัดเลย์] ใช้ได้ดี
81
00:07:28,840 --> 00:07:30,200
(ควินินไฮโดรคลอไรด์)
82
00:07:34,400 --> 00:07:35,360
ขอบคุณขอรับ
83
00:07:37,440 --> 00:07:38,320
ทองอ้น
84
00:07:51,920 --> 00:07:52,920
ฉันไปนะ
85
00:07:57,800 --> 00:07:59,800
[ดนตรีหยุด]
86
00:07:59,880 --> 00:08:00,880
[ทองแท้] ต่อหน้าหม่อม
87
00:08:01,720 --> 00:08:04,440
เอ็งอย่าแสดงท่าทีว่าฝักใฝ่ยาฝาหรั่งอีกเด็ดขาด
88
00:08:05,600 --> 00:08:06,920
เข้าใจหรือไม่
89
00:08:07,000 --> 00:08:08,240
จ้ะพี่
90
00:08:10,200 --> 00:08:11,840
ข้าล่ะตงิดใจอยู่แล้วทีเดียว
91
00:08:12,640 --> 00:08:14,520
ว่าหม่อมท่านน่าจะไม่ชอบยาฝาหรั่ง
92
00:08:16,000 --> 00:08:17,720
ข้าไม่น่าไปตามท่านมาเลย
93
00:08:17,800 --> 00:08:20,000
[ดนตรีน่าอึดอัด]
94
00:08:22,080 --> 00:08:23,320
[หม่อมต่วน] เราเป็นคนไทย
95
00:08:23,400 --> 00:08:25,000
ก็ต้องใช้ยาไทย
96
00:08:25,080 --> 00:08:27,480
ไปใช้ยาฝาหรั่งมันจะไปหายได้อย่างไร
97
00:08:27,560 --> 00:08:29,080
[หม่อมต่วน] มันไม่ถูกกัน
98
00:08:29,560 --> 00:08:31,520
เผลอๆ จะทรุดหนักลงไปอีก
99
00:08:32,799 --> 00:08:35,960
ฉันไม่ให้องค์ชายมาเสี่ยงกับยาเช่นนั้นดอก
100
00:08:37,039 --> 00:08:38,440
กระผมเข้าใจแล้วขอรับ
101
00:08:40,960 --> 00:08:42,520
บอกฉันมาซิ
102
00:08:42,600 --> 00:08:44,400
ว่าจะรักษาอย่างไรต่อ
103
00:08:46,200 --> 00:08:49,120
กระผมจะทำการรักษาต่อ
ด้วยวิธีแบบแผนไทยขอรับ
104
00:08:50,480 --> 00:08:52,480
เริ่มต้นจากการกระทุ้งไข้ออกให้หมด
105
00:08:53,320 --> 00:08:55,480
หลังจากนั้นก็จะทำการแปรไข้
106
00:08:56,040 --> 00:08:57,320
[ทองแท้] ครอบไข้
107
00:08:57,400 --> 00:08:59,880
และบำรุงปลายไข้เป็นอันดับสุดท้ายขอรับ
108
00:09:01,520 --> 00:09:02,800
ดี
109
00:09:02,880 --> 00:09:04,480
จงเร่งรักษาเข้าเถิด
110
00:09:04,960 --> 00:09:07,600
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
111
00:09:42,960 --> 00:09:45,120
[ดนตรีผ่อนคลาย]
112
00:09:54,720 --> 00:09:56,480
จะเป็นยังไงกันบ้างนะ
113
00:10:06,080 --> 00:10:07,520
เก็บกันเถอะแม่บัว
114
00:10:09,560 --> 00:10:11,160
หลายวันแล้วนะคะ
115
00:10:11,240 --> 00:10:13,600
ที่ทองอ้นกับพี่ทองแท้ไม่ได้กลับมากิน
116
00:10:14,560 --> 00:10:17,080
คุณน้าทำอาหารเก้อทุกมื้อเลย
117
00:10:18,360 --> 00:10:20,600
เราก็ต้องเตรียมพร้อมไว้เสมอ
118
00:10:20,680 --> 00:10:22,680
เพราะไม่รู้จะกลับมากันเมื่อไหร่
119
00:10:23,560 --> 00:10:26,680
ต่างคน ต่างก็มีหน้าที่ของตัวเอง
120
00:10:27,480 --> 00:10:29,160
เธอเองก็เหมือนกันนะแม่บัว
121
00:10:29,240 --> 00:10:30,760
อย่ามัวแต่เอาแต่ห่วง
122
00:10:30,840 --> 00:10:32,440
กินข้าวปลาซะ
123
00:10:32,520 --> 00:10:34,400
ประเดี๋ยวไปกินซะนะ
124
00:10:35,720 --> 00:10:36,720
ค่ะ
125
00:10:36,800 --> 00:10:39,040
[ดนตรีซึ้งอบอุ่น]
126
00:10:45,680 --> 00:10:48,680
คุณป้าก็คงจะห่วงพี่ทองแท้มากเลยนะคะ
127
00:10:51,600 --> 00:10:54,720
คุณเทียบ เธอมิได้ห่วงแต่ลูกชายดอก
128
00:10:55,480 --> 00:10:57,840
เธอเป็นห่วงพระองค์ชายมากด้วย
129
00:10:58,400 --> 00:10:59,720
จริงเหรอคะ
130
00:10:59,800 --> 00:11:00,920
จริงสิ
131
00:11:03,440 --> 00:11:04,560
- [พิกุล] จำปา
- เจ้าคะ
132
00:11:05,120 --> 00:11:07,280
แยกจัดสำรับเล็กไปให้คุณเทียบด้วยนะ
133
00:11:07,360 --> 00:11:08,520
[จำปา] เอ่อ
134
00:11:09,400 --> 00:11:11,440
คุณเทียบจะกินลงรึเจ้าคะ
135
00:11:12,520 --> 00:11:13,640
นั่นสิคะ
136
00:11:14,120 --> 00:11:16,440
ขนาดบัวยังกินไม่ลงเลยค่ะ
137
00:11:20,560 --> 00:11:22,640
แม่บัว เธอรู้ไหม
138
00:11:23,360 --> 00:11:25,760
[พิกุล] ไม่มีใครใจเย็นต่อเรื่องนี้ดอก
139
00:11:26,360 --> 00:11:30,720
เพียงแค่เราไม่อยากเพิ่มภาระให้คนเป็นหมอ
140
00:11:30,800 --> 00:11:32,600
คุณเทียบเธอรู้ดี
141
00:11:32,680 --> 00:11:34,920
[ดนตรีซึ้ง]
142
00:11:38,280 --> 00:11:39,880
คนเป็นหมอ
143
00:11:39,960 --> 00:11:42,760
ออกจากเรือนไปรักษาผู้ไข้
144
00:11:43,400 --> 00:11:45,240
เราคนข้างหลัง
145
00:11:45,320 --> 00:11:47,200
ก็อย่าทำให้เขาเป็นกังวล
146
00:11:50,040 --> 00:11:51,240
[พิกุล] แม่บัว
147
00:11:52,000 --> 00:11:53,160
อีกหน่อย
148
00:11:54,200 --> 00:11:55,920
เธอก็ต้องออกเรือนไป
149
00:11:56,000 --> 00:11:58,240
[พิกุล] แม่ต้องไปเป็นช้างเท้าหลัง
150
00:11:58,320 --> 00:12:00,080
หนุนนำสามี
151
00:12:00,800 --> 00:12:02,440
เข้าใจที่ฉันพูดไหม
152
00:12:03,000 --> 00:12:04,120
เข้าใจแล้วค่ะ
153
00:12:04,880 --> 00:12:07,920
บัวจะจำคำสอนของคุณน้าไว้อย่างดีเลยนะคะ
154
00:12:09,000 --> 00:12:12,400
ฝึกงานครัวกับฉันต่อนะ ฉันจะคอยสอนให้
155
00:12:13,280 --> 00:12:14,280
ค่ะ
156
00:12:25,600 --> 00:12:27,120
อย่างไรกันนี่หมอ
157
00:12:27,760 --> 00:12:30,360
เหวยยาก็แล้ว พ่นยาก็แล้ว
158
00:12:31,440 --> 00:12:33,680
ทั้งองค์ชุ่มไปด้วยยาแล้วกระมัง
159
00:12:33,760 --> 00:12:35,680
ทำไมถึงยังไม่ทุเลาลงบ้าง
160
00:12:37,400 --> 00:12:40,240
พระพลานามัยพระองค์ชายไม่สู้จะเหมือนเขาอื่น
161
00:12:40,800 --> 00:12:43,920
ยาในตำราอาจจะใช้ได้กับบางคน
ใช้ไม่ได้กับบางคน
162
00:12:44,760 --> 00:12:47,480
[ทองอ้น] สำหรับพระองค์ชาย
อาจจะต้องใช้ยาที่แรงกว่า
163
00:12:47,960 --> 00:12:49,840
อย่างยาขาวฝาหรั่งขอรับ
164
00:12:49,920 --> 00:12:51,840
[น้ำเสียงไม่พอใจ]
เอ๊ะ ไอ้นี่
165
00:12:52,520 --> 00:12:55,160
ฉันบอกแล้วว่าฉันไม่เอายาฝาหรั่ง
166
00:12:55,240 --> 00:12:58,000
[ดนตรีตึงเครียด]
167
00:12:58,680 --> 00:12:59,960
กระผมขออภัยขอรับ
168
00:13:01,320 --> 00:13:04,520
กระผมกับน้องชายจนปัญญา
ที่จะรักษาพระองค์ชายแล้วจริงๆ
169
00:13:04,600 --> 00:13:06,520
[ทองแท้] กระผมจะรีบไปตามหมอผู้ใหญ่
170
00:13:06,600 --> 00:13:08,480
ให้กลับมาช่วยดูพระอาการขอรับ
171
00:13:08,560 --> 00:13:09,760
หมอทองแท้ไม่อยู่
172
00:13:10,360 --> 00:13:11,680
แล้วใครจะดูรึ
173
00:13:12,800 --> 00:13:13,800
[ทองแท้] ทองอ้นขอรับ
174
00:13:16,280 --> 00:13:17,440
ไว้ใจได้รึ
175
00:13:20,320 --> 00:13:24,040
ทำไมไม่ให้ทองอ้นไปตาม
แล้วหมอทองแท้อยู่ดูเล่า
176
00:13:24,120 --> 00:13:25,680
ทองอ้นไม่รู้ทางขอรับ
177
00:13:26,760 --> 00:13:28,600
เกรงว่าถ้าหลงทางจะยิ่งเสียเวลา
178
00:13:30,200 --> 00:13:32,760
[ทองแท้] กระผมเคยตามพ่อไปราชการ
มาแล้วหนหนึ่ง
179
00:13:32,840 --> 00:13:34,480
พอจะรู้ทางบ้างขอรับ
180
00:13:35,120 --> 00:13:36,560
[หม่อมต่วน] ทองอ้นไม่ใช่หมอ
181
00:13:37,040 --> 00:13:38,600
จะรักษาได้รึ
182
00:13:39,080 --> 00:13:41,320
กระผมได้จดขั้นตอนการรักษา
183
00:13:41,400 --> 00:13:43,240
และตำรับยาไว้อย่างถี่ถ้วนแล้ว
184
00:13:44,800 --> 00:13:46,680
[ทองแท้] หากทองอ้นทำตามขั้นตอนทุกอย่าง
185
00:13:47,640 --> 00:13:49,280
ไม่ใช่เรื่องยากเลยขอรับ
186
00:13:49,360 --> 00:13:52,040
[ดนตรีตึงเครียด]
187
00:13:52,920 --> 00:13:53,960
[เสียงถอนหายใจแรง]
188
00:13:55,480 --> 00:13:57,480
ก็คงเป็นวิธีที่ดีที่สุดแล้ว
189
00:13:58,040 --> 00:13:59,920
อย่างนั้นหมอก็รีบไปรีบมาเถิด
190
00:14:00,480 --> 00:14:02,040
แต่ฉันบอกไว้ก่อนนะ
191
00:14:02,120 --> 00:14:03,920
[หม่อมต่วน] ถ้าหากหมอทองแท้ไม่อยู่
192
00:14:04,000 --> 00:14:05,920
แล้วเกิดอะไรขึ้นกับพระองค์
193
00:14:06,400 --> 00:14:09,760
หมอทองแท้กับทองอ้นจะต้องรับผิดชอบทั้งคู่
194
00:14:09,840 --> 00:14:12,320
[ดนตรีกดดัน]
195
00:14:19,040 --> 00:14:22,040
หม่อมต่วนคงเป็นห่วงพระองค์ชายมาก
จึงพูดไปเช่นนั้น
196
00:14:22,600 --> 00:14:23,880
เอ็งไม่ต้องกังวลไปดอก
197
00:14:24,880 --> 00:14:27,720
ฉันก็ไม่เคยเห็นเจ้านายสักพระองค์
ที่จะลงโทษหมอ
198
00:14:29,120 --> 00:14:31,920
ก็ขออย่าให้เราสองพี่น้องเป็นกรณีแรกก็แล้วกัน
199
00:14:32,000 --> 00:14:34,440
[ดนตรีตึงเครียดหม่นหมอง]
200
00:14:36,640 --> 00:14:38,960
จำไว้ว่าให้รักษาองค์ชายตามแบบแผน
201
00:14:39,480 --> 00:14:41,600
ห้ามกระทำการใดนอกตำราเด็ดขาด
202
00:14:41,680 --> 00:14:44,720
รู้แล้ว ฉันไม่ยอมเอาตัวเองไปเสี่ยงหรอก
203
00:14:44,800 --> 00:14:45,960
พี่รีบไปเถอะจ้ะ
204
00:14:47,720 --> 00:14:48,760
ฉันไปล่ะจ้ะ
205
00:14:49,920 --> 00:14:53,000
เดินทางดีๆ นะลูกนะ ขอให้เจอพ่อไวๆ
206
00:14:53,080 --> 00:14:54,680
จ้ะ ฉันลาจ้ะ
207
00:15:00,920 --> 00:15:01,920
[เสียงเทียบถอนหายใจ]
208
00:15:02,760 --> 00:15:03,800
แม่พิกุล
209
00:15:04,400 --> 00:15:06,080
ข้าเนี่ยใจคอไม่ดีเลย
210
00:15:06,160 --> 00:15:08,360
กลัวว่าถ้าคุณพี่กลับมาไม่ทัน
211
00:15:08,440 --> 00:15:10,240
แล้วพระองค์ชายจะเป็นอะไรไป
212
00:15:11,240 --> 00:15:14,120
ไม่ต้องเป็นกังวลไปหรอกเจ้าค่ะคุณพี่
213
00:15:14,200 --> 00:15:16,760
ทองอ้นจะคอยดูอยู่ทั้งคนเจ้าค่ะ
214
00:15:18,600 --> 00:15:20,160
ก็เพราะไอ้ทองอ้นเนี่ยแหละ
215
00:15:20,240 --> 00:15:22,120
ข้าถึงไม่สบายใจไงเล่า
216
00:15:22,880 --> 00:15:26,600
[พูดเบาๆ ]
เกรงว่าจะทำพระองค์ชายสิ้นคามือ
217
00:15:27,560 --> 00:15:30,680
คุณพี่ พูดอะไรเยี่ยงนั้นเจ้าคะ
218
00:15:30,760 --> 00:15:33,440
ทองอ้นก็พอมีวิชาอยู่บ้าง
219
00:15:33,520 --> 00:15:37,920
อย่างน้อยก็ช่วยประคองพระอาการ
จนถึงวันที่คุณพี่ทองคำกลับได้
220
00:15:38,000 --> 00:15:40,080
ก็ขอให้มันเป็นเยี่ยงนั้นจริงๆ เถอะ
221
00:15:40,160 --> 00:15:44,000
เพราะถ้าไม่อย่างนั้นน่ะ
ก็เตรียมลี้ภัยกันยกครัวได้เลย
222
00:15:44,080 --> 00:15:46,080
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
223
00:15:47,480 --> 00:15:50,880
เนี่ยเหรอคะ ที่เป็นห่วงพระองค์ชาย
224
00:15:53,320 --> 00:15:56,760
คุณพี่เทียบเธอก็เป็นคนพูดจาเยี่ยงนี้แหละ
225
00:15:59,200 --> 00:16:02,160
ทองอ้น อย่าไปฟังนะลูก
226
00:16:02,920 --> 00:16:04,680
[พิกุล] แม่เชื่อว่าลูกทำได้
227
00:16:04,760 --> 00:16:08,040
ตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด
228
00:16:08,120 --> 00:16:09,120
[พูดเสียงเบา]
จ้ะแม่
229
00:16:10,480 --> 00:16:12,760
ฉันก็เชื่อ ว่าทองอ้นน่ะทำได้
230
00:16:12,840 --> 00:16:15,400
[ดนตรีหม่นหมองอึดอัด]
231
00:16:38,920 --> 00:16:39,920
ลุง
232
00:16:41,600 --> 00:16:44,680
[ดนตรีระทึก]
233
00:16:47,600 --> 00:16:48,680
[ทองอ้นตะโกน]
ลุง
234
00:16:49,680 --> 00:16:50,680
ลุง
235
00:17:06,400 --> 00:17:08,079
เข้าป่าหาตัวยาอีกแล้ว
236
00:17:09,119 --> 00:17:10,640
ข้าจะถามใครได้วะเนี่ย
237
00:17:14,800 --> 00:17:16,839
[ดนตรีหยุด]
238
00:17:23,119 --> 00:17:25,319
[ดนตรีผ่อนคลาย]
239
00:17:29,640 --> 00:17:30,920
ทองอ้น
240
00:17:34,520 --> 00:17:35,480
ทองอ้น
241
00:17:36,040 --> 00:17:36,880
[ทองอ้น] หือ
242
00:17:38,800 --> 00:17:41,160
กินน้ำมะพร้าวให้ชื่นใจหน่อยนะ
243
00:18:00,960 --> 00:18:02,160
เอ็งเป็นห่วงข้ารึ
244
00:18:04,240 --> 00:18:05,400
ก็ห่วงน่ะสิ
245
00:18:08,440 --> 00:18:10,080
เขาก็ห่วงกันทั้งบ้านนั่นแหละ
246
00:18:11,040 --> 00:18:13,120
[ดนตรีซึ้ง]
247
00:18:14,120 --> 00:18:17,680
รู้ไหม ว่าน้ำมะพร้าวช่วยลดฮอร์โมนคอร์ติซอล
248
00:18:17,760 --> 00:18:20,680
เป็นฮอร์โมนที่ถูกปล่อยออกมาเมื่อรู้สึกเครียด
249
00:18:20,760 --> 00:18:23,200
ดื่มเข้าไปเยอะๆ นะ สมองจะได้แล่น
250
00:18:29,120 --> 00:18:30,200
มองอะไร
251
00:18:31,400 --> 00:18:33,400
ข้าชอบเวลาที่เอ็งพูดเยี่ยงนี้
252
00:18:53,400 --> 00:18:55,440
เดี๋ยวต้องไปรักษาพระองค์ชายแล้วเหรอ
253
00:18:55,520 --> 00:18:58,360
ใช่ ข้าอยากไปแล้วเป็นประโยชน์
254
00:18:58,440 --> 00:18:59,880
ข้าอยากมียาตำรับใหม่
255
00:18:59,960 --> 00:19:01,880
หรือวิธีรักษาใหม่ๆ
256
00:19:01,960 --> 00:19:03,600
ที่ให้พระองค์ท่านดีขึ้น
257
00:19:03,680 --> 00:19:05,160
ไม่ใช่ทรงๆ อยู่อย่างเดิม
258
00:19:06,280 --> 00:19:08,360
ทำเท่าที่ทำได้นะทองอ้น
259
00:19:08,440 --> 00:19:11,360
รอให้พ่อเธอกับหมอผู้ใหญ่กลับมาก่อน
260
00:19:11,440 --> 00:19:13,680
เขาอาจจะมีวิธีรักษาที่ดีก็ได้นะ
261
00:19:14,600 --> 00:19:17,400
ถ้าใช้ตำราเล่มเดิม ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงดอก
262
00:19:18,200 --> 00:19:21,200
กว่าพ่อจะกลับมา ก็อาจจะไม่ทันการ
263
00:19:21,280 --> 00:19:23,520
[ดนตรีตึงเครียด]
264
00:19:24,600 --> 00:19:28,920
หรือว่าเธอจะลองเกลี้ยกล่อม
ให้หม่อมยอมรับยาควินินดูอีกทีล่ะ
265
00:19:29,000 --> 00:19:32,040
ฉันขอยืนยันนะ ว่ายานั้นน่ะได้ผลจริงๆ
266
00:19:34,040 --> 00:19:35,320
ข้าขอบใจเอ็งมาก
267
00:19:45,880 --> 00:19:48,200
รู้แล้วแหละ ว่าอยากกินเนื้อมะพร้าว
268
00:19:48,280 --> 00:19:49,560
เตรียมไว้ให้แล้ว
269
00:19:53,920 --> 00:19:56,320
มะพร้าวเนี่ย มหัศจรรย์ดีเนอะ
270
00:19:56,400 --> 00:19:58,680
[บัว] ดูภายนอก ดูมอมๆ แมมๆ
271
00:19:58,760 --> 00:20:02,920
ใครจะไปรู้ว่าข้างในมีเนื้อสีขาวซ่อนอยู่
272
00:20:09,960 --> 00:20:12,560
[ดนตรีระทึก]
273
00:20:27,080 --> 00:20:28,080
[ทองอ้น] สวัสดีจ้ะ
274
00:20:28,760 --> 00:20:29,760
มาหาหมอรึ
275
00:20:29,840 --> 00:20:32,800
ใช่จ้ะ ฉันมาหาท่านหมอปลัดเลจ้ะ
276
00:20:32,880 --> 00:20:34,040
นั่งรอตรงนี้ก่อน
277
00:20:34,600 --> 00:20:35,480
[ทองอ้น] จ้ะ
278
00:20:36,680 --> 00:20:38,160
เจ็บป่วยเป็นอะไรมาล่ะ
279
00:20:38,960 --> 00:20:40,560
ฉันจะมาขอยาควินินน่ะจ้ะ
280
00:20:40,640 --> 00:20:41,920
จะเอาไปรักษาคนจ้ะ
281
00:20:43,400 --> 00:20:44,400
[หมอบรัดเลย์][ภาษาอังกฤษ] อ้าว เธอ
282
00:20:45,200 --> 00:20:46,480
[ภาษาไทย] พ่อหนุ่มเองหรือ
283
00:20:47,240 --> 00:20:48,400
กระผมเองขอรับ
284
00:20:48,480 --> 00:20:50,760
กระผมที่เคยปรึกษาเรื่องไข้ป่าขอรับ
285
00:20:50,840 --> 00:20:53,360
ฉันดีใจที่ได้พบกันอีก
286
00:20:54,400 --> 00:20:55,280
ขอรับ
287
00:20:55,840 --> 00:20:58,560
มาที่นี่ให้รับควินินใช่ไหม
288
00:20:58,640 --> 00:21:00,040
ใช่ขอรับ
289
00:21:00,120 --> 00:21:02,760
[ดนตรีอบอุ่น]
290
00:21:12,160 --> 00:21:13,440
เท่าไรขอรับ
291
00:21:14,080 --> 00:21:15,640
[ภาษาอังกฤษ] เอาไปเถอะ
292
00:21:15,720 --> 00:21:17,120
[ภาษาไทย] ราคาไม่เป็นไร
293
00:21:17,920 --> 00:21:18,960
ขอบคุณขอรับ
294
00:21:20,080 --> 00:21:22,560
แล้วยานี้มันใช้เยี่ยงไรขอรับ
295
00:21:23,520 --> 00:21:24,840
รักษาคนไทยใช่ไหม
296
00:21:25,400 --> 00:21:26,400
ใช่ขอรับ
297
00:21:26,480 --> 00:21:27,920
เริ่มวิธีไทยก่อน
298
00:21:29,400 --> 00:21:31,160
แล้วก็ตามกับควินิน
299
00:21:32,400 --> 00:21:33,400
ขอรับ
300
00:21:35,160 --> 00:21:37,440
(ควินินไฮโดรคลอไรด์)
301
00:21:40,480 --> 00:21:42,640
[ดนตรีระทึก]
302
00:21:56,840 --> 00:22:00,520
[เสียงไอถี่ๆ ]
303
00:22:06,720 --> 00:22:07,720
[เสียงอาเจียน]
304
00:22:16,520 --> 00:22:17,640
[เสียงไอ]
305
00:22:19,760 --> 00:22:22,760
[ภาษาอังกฤษ] จะทำให้คนถ่ายเหลว
ต้องทำยังไง
306
00:22:23,280 --> 00:22:25,480
ทำให้คนไข้ถ่าย ใช้ยาอะไร
307
00:22:26,720 --> 00:22:29,640
ดีเกลือไทยก็ได้ หรือว่าดีเกลือเทศก็ได้ขอรับ
308
00:22:30,200 --> 00:22:33,760
[หมอบรัดเลย์][ภาษาอังกฤษ]
แล้วทำให้อาเจียนล่ะ
309
00:22:33,840 --> 00:22:35,120
หรือทำให้ราก
310
00:22:36,360 --> 00:22:37,720
ยาทำให้ราก
311
00:22:37,800 --> 00:22:40,960
ใช้ชาต้ม ใส่รากขจรหนึ่งรำหัดขอรับ
312
00:22:41,040 --> 00:22:45,000
[ภาษาอังกฤษ] และในสามสี่วัน ห้ามกิน…
313
00:22:45,080 --> 00:22:47,400
สามถึงสี่วัน ห้ามกินของดังนี้
314
00:22:47,480 --> 00:22:49,200
- [หมอบรัดเลย์][ภาษาอังกฤษ] เนื้อสัตว์
- [ผู้ช่วยหญิง] เนื้อสัตว์
315
00:22:49,280 --> 00:22:51,520
- [หมอบรัดเลย์][ภาษาอังกฤษ] น้ำมันพืช
- [ผู้ช่วยหญิง] น้ำมันพืช
316
00:22:51,600 --> 00:22:53,400
- [หมอบรัดเลย์][ภาษาอังกฤษ] ข้าวเหนียว
- [ผู้ช่วยหญิง] ข้าวเหนียว
317
00:22:53,480 --> 00:22:56,240
- [ภาษาอังกฤษ] กะปิ
- กะปิ
318
00:22:56,320 --> 00:22:58,440
- [ภาษาอังกฤษ] ปลา
- ปลา
319
00:22:58,520 --> 00:23:00,200
[ภาษาอังกฤษ] และห้ามดื่มเหล้า
320
00:23:00,280 --> 00:23:01,960
อ้อ แล้วก็ไม่กินสุรา
321
00:23:02,960 --> 00:23:05,480
[หมอบรัดเลย์][ภาษาอังกฤษ] และรอให้ไข้ลด
322
00:23:05,560 --> 00:23:07,160
รอจนกว่าไข้จะสร่าง
323
00:23:08,240 --> 00:23:09,360
ขอรับ
324
00:23:12,320 --> 00:23:14,360
[ดนตรีสงบ]
325
00:23:40,240 --> 00:23:42,000
[ภาษาอังกฤษ] หลังจากไข้ลด
326
00:23:42,080 --> 00:23:43,160
พอไข้สร่าง
327
00:23:43,640 --> 00:23:46,760
[หมอบรัดเลย์][ภาษาอังกฤษ] ให้กินควินินทุกวัน
328
00:23:47,320 --> 00:23:49,080
กินหนึ่งเม็ด ต่อหนึ่งวัน
329
00:23:49,160 --> 00:23:51,560
[หมอบรัดเลย์][ภาษาอังกฤษ]
ให้แบ่งเป็นหกส่วน
330
00:23:51,640 --> 00:23:53,360
[ผู้ช่วยหญิง] แบ่งเป็นหกส่วน
331
00:23:53,920 --> 00:23:56,440
ทุกๆ สองชั่วโมง กินอย่างละหนึ่งส่วน
332
00:23:56,520 --> 00:23:58,840
หลังจากหายเป็นปกติ สามารถกินทุกอย่างได้ปกติ
333
00:23:58,920 --> 00:24:00,960
[ดนตรียิ่งใหญ่]
334
00:24:16,160 --> 00:24:17,600
ประเดี๋ยว
335
00:24:17,680 --> 00:24:19,400
[เอฟเฟกต์ไม่ชอบมาพากล]
336
00:24:23,000 --> 00:24:24,520
นี่โอสถตำรับใหม่ใช่ไหม
337
00:24:25,120 --> 00:24:26,640
ไม่เคยถวายโอสถนี้มาก่อนนี่
338
00:24:26,720 --> 00:24:29,040
[ดนตรีตื่นเต้น]
339
00:24:33,240 --> 00:24:34,360
ใช่ขอรับ
340
00:24:35,200 --> 00:24:38,560
ตอนนี้พระปรอทลงแล้ว
ต้องตามด้วยโอสถตำรับนี้ขอรับ
341
00:24:40,440 --> 00:24:42,320
แล้วมันคือโอสถอะไร
342
00:24:42,400 --> 00:24:44,400
[ดนตรีระทึก]
343
00:24:50,080 --> 00:24:51,920
ถึงบอกแม่ไป
344
00:24:52,000 --> 00:24:53,680
แม่ก็ไม่รู้จักดอก
345
00:24:55,520 --> 00:24:56,760
แล้วถึงอย่างไร
346
00:24:58,200 --> 00:24:59,800
ฉันก็ต้องเหวยอยู่ดี
347
00:24:59,880 --> 00:25:02,360
[ดนตรีเร้าใจ]
348
00:25:18,800 --> 00:25:20,000
[เสียงไอ]
349
00:25:41,560 --> 00:25:42,520
พี่ทองอ้น
350
00:25:43,080 --> 00:25:44,000
ขอรับกระหม่อม
351
00:25:45,360 --> 00:25:46,680
ขอบใจมากนะ
352
00:25:47,600 --> 00:25:50,200
ที่อยู่ดูแลกันมาตั้งหลายวันหลายคืน
353
00:25:54,600 --> 00:25:56,480
ถ้าฉันไม่หายขึ้นมา
354
00:25:58,840 --> 00:26:00,760
พี่ก็อย่าโทษตัวเองเสียล่ะ
355
00:26:01,720 --> 00:26:03,160
พี่ทำดีที่สุดแล้ว
356
00:26:03,240 --> 00:26:05,440
[ดนตรีเศร้า]
357
00:26:05,520 --> 00:26:08,760
[น้ำเสียงสั่นเครือ]
ลูก อย่าตรัสเยี่ยงนั้น
358
00:26:08,840 --> 00:26:11,440
ไม่เอาลูก อย่าตรัสเป็นลาง
359
00:26:11,520 --> 00:26:12,520
[เสียงกลั้นสะอื้น]
360
00:26:13,040 --> 00:26:14,560
[หม่อมต่วน] อีกไม่กี่วันหมอทองคำ
361
00:26:15,520 --> 00:26:17,160
กับท่านเจ้าคุณก็จะกลับมาแล้ว
362
00:26:18,160 --> 00:26:21,240
หมอใหญ่มาเมื่อใด ลูกก็หายเมื่อนั้น
363
00:26:21,960 --> 00:26:22,960
[หม่อมต่วน] หืม
364
00:26:24,360 --> 00:26:25,600
ไม่เอาลูก
365
00:26:39,680 --> 00:26:40,680
[ผาด] โอ๊ย
366
00:26:41,640 --> 00:26:42,800
[แม่ค้า 1] ธัญพืชจ้ะ ธัญพืช
367
00:26:42,880 --> 00:26:43,720
[แม่ค้า 2] ดูได้นะจ๊ะ
368
00:26:43,800 --> 00:26:44,720
[ผาด] แม่ค้าจ๊ะ
369
00:26:44,800 --> 00:26:46,240
- [แม่ค้า 2] จ๋า
- มีเต่าขายไหมจ๊ะ
370
00:26:46,320 --> 00:26:47,400
ไม่มีจ้า
371
00:26:47,480 --> 00:26:51,160
โอ๊ย เดินมาทุกซอยแล้วเนี่ย ยังหาไม่ได้เลย
372
00:26:51,240 --> 00:26:53,040
แล้วจะไปหาที่ไหนล่ะเนี่ย
373
00:26:53,600 --> 00:26:55,120
- สวัสดีจ้ะแม่ผาด
- [ผาด] โอ๊ย
374
00:26:55,200 --> 00:26:56,560
อยากกินเต่าเหรอจ๊ะ
375
00:26:56,640 --> 00:26:58,200
ฉันไปหาจับให้เอาไหม
376
00:26:58,280 --> 00:26:59,960
ผาดเขาไม่ได้อยากกินเต่า
377
00:27:00,040 --> 00:27:02,960
แต่ว่าคุณเทียบน่ะ ฝันเห็นเต่า
ก็เลยอยากปล่อยเต่า
378
00:27:03,040 --> 00:27:05,600
ก็เลยใช้ให้เราสองคนมาซื้อเต่าไปให้
379
00:27:06,320 --> 00:27:09,000
- คุณเทียบฝันถึงเต่าเหรอจ๊ะ
- [บัว] อือ
380
00:27:09,080 --> 00:27:10,160
ฝันถึงเต่า
381
00:27:12,000 --> 00:27:13,160
ฉันนึกออกแล้ว
382
00:27:13,240 --> 00:27:15,280
แม่ผาด ตามฉันมาสิ
383
00:27:15,360 --> 00:27:16,600
[เอฟเฟกต์ตลก]
384
00:27:16,680 --> 00:27:17,800
มาเร็วสิ
385
00:27:17,880 --> 00:27:19,080
- [ผาด] เฮ้ย
- [ทรัพย์] มาเร็ว
386
00:27:19,160 --> 00:27:20,800
- [ผาด] ไอ้นี่ นี่ แม่บัวมานี่
- [ทรัพย์] แม่ผาดตามฉันมาสิ
387
00:27:20,880 --> 00:27:22,040
- [บัว] ไปไหนอะ
- [ผาด] ปล่อยข้า
388
00:27:22,120 --> 00:27:23,760
[ทรัพย์] แม่ผาด
389
00:27:23,840 --> 00:27:26,840
ข้าขอแทง ต เต่า สองสลึง
390
00:27:27,400 --> 00:27:29,840
[เสมียนพูดสำเนียงจีน]
ได้เลยๆ รอประเดี๋ยว
391
00:27:29,920 --> 00:27:31,280
ทำอะไรน่ะทรัพย์
392
00:27:31,840 --> 00:27:33,680
ก็แทงหวยน่ะสิจ๊ะ
393
00:27:34,680 --> 00:27:37,520
คุณเทียบฝันถึงเต่า ฉันก็เลยแทง ต เต่า
394
00:27:38,640 --> 00:27:39,760
อ๋อ
395
00:27:39,840 --> 00:27:41,720
- [เสมียน] นี่
- ขอบใจจ้ะ
396
00:27:41,800 --> 00:27:44,520
แทงหวยประหลาดจัง แทงเป็นตัวอักษร
397
00:27:44,600 --> 00:27:46,480
ที่บ้านฉัน เขาแทงเป็นตัวเลข
398
00:27:46,560 --> 00:27:48,520
[ดนตรีเบาสมอง]
399
00:27:48,600 --> 00:27:49,760
นี่
400
00:27:49,840 --> 00:27:52,960
ถ้าเอ็งแทงสองสลึง
401
00:27:53,040 --> 00:27:54,600
แล้วถ้าเกิดเอ็งถูกเนี่ย
402
00:27:55,120 --> 00:27:56,280
เอ็งจะได้เท่าไรรึ
403
00:27:57,040 --> 00:27:58,280
สามสิบเท่า
404
00:27:58,360 --> 00:28:00,000
สามสิบเท่าก็จะเท่ากับ…
405
00:28:00,640 --> 00:28:02,480
สองสลึงคูณ 30
406
00:28:02,560 --> 00:28:04,320
ก็เท่ากับ 60 สลึง
407
00:28:04,400 --> 00:28:05,880
สี่สลึงเท่ากับหนึ่งบาท
408
00:28:05,960 --> 00:28:07,000
ก็ได้ 15 บาท
409
00:28:07,920 --> 00:28:09,400
[น้ำเสียงตกใจ]
เอ็งคิดได้เยี่ยงไร
410
00:28:09,880 --> 00:28:11,200
สิบห้าบาท
411
00:28:12,240 --> 00:28:13,280
[ทรัพย์] ก็จะเท่ากับ…
412
00:28:14,000 --> 00:28:16,640
สามตำลึง กับอีกสามบาทเชียวนะ
413
00:28:16,720 --> 00:28:18,480
[ดนตรีทะเล้น]
414
00:28:18,560 --> 00:28:19,480
งั้น…
415
00:28:20,280 --> 00:28:21,720
ข้า ข้าแทงด้วย
416
00:28:21,800 --> 00:28:23,320
- เดี๋ยวข้าออกให้
- ไม่ต้อง
417
00:28:24,400 --> 00:28:26,280
ถ้าเกิดข้าถูกขึ้นมา
418
00:28:26,360 --> 00:28:27,680
ข้าไม่อยากแบ่งกับใคร
419
00:28:30,880 --> 00:28:32,080
[เสียงผาดหัวเราะแห้งๆ ]
420
00:28:32,160 --> 00:28:33,480
นี่จ้ะ
421
00:28:33,560 --> 00:28:36,160
ข้าแทง ผ ผึ้ง
422
00:28:36,240 --> 00:28:37,080
สองไพ
423
00:28:37,720 --> 00:28:38,640
[เสมียน] ได้เลย
424
00:28:38,720 --> 00:28:40,920
ทำไมเจ้าถึงแทง ผ ผึ้งเล่า
425
00:28:41,480 --> 00:28:43,720
โธ่ เต่ากินอะไร
426
00:28:43,800 --> 00:28:44,640
[เอฟเฟกต์ตลก]
427
00:28:44,720 --> 00:28:45,560
ผัก
428
00:28:45,640 --> 00:28:48,560
ผัก ผัก ผะ ผะ ผ ผึ้ง
429
00:28:48,640 --> 00:28:49,520
[เอฟเฟกต์เสียงคนงง]
430
00:28:49,600 --> 00:28:50,800
อุ๊ย
431
00:28:50,880 --> 00:28:53,400
[ดนตรีอารมณ์ดี]
432
00:28:53,480 --> 00:28:55,320
[พูดพึมพำ]
ผ ผึ้ง ผัก
433
00:28:56,840 --> 00:28:58,640
- อุ๊ย
- นี่ นางบัว
434
00:28:58,720 --> 00:29:00,080
เอ็งแทงบ้างสิ
435
00:29:00,160 --> 00:29:02,400
หึ ไม่เอาล่ะ กลัวตำรวจจับ
436
00:29:03,200 --> 00:29:04,840
ใครจะมาจับเอ็ง
437
00:29:04,920 --> 00:29:06,680
เนี่ย หวยของหลวง
438
00:29:06,760 --> 00:29:08,400
ขุนบาลเขาเป็นคนดูแล
439
00:29:09,400 --> 00:29:10,440
เหรอ
440
00:29:11,640 --> 00:29:12,520
งั้น…
441
00:29:13,560 --> 00:29:15,120
งั้นฉันแทง ข ไข่
442
00:29:15,200 --> 00:29:16,240
[เอฟเฟกต์ตลก]
443
00:29:16,320 --> 00:29:18,440
เอ้า สลึงหนึ่ง
444
00:29:19,000 --> 00:29:20,000
[เสมียนพูดสำเนียงจีน]
ได้ๆ
445
00:29:20,080 --> 00:29:22,320
ทำไมเอ็งแทง ข ไข่ล่ะ
446
00:29:22,880 --> 00:29:25,360
ก็ ฉันชอบกินปลากริมไข่เต่า
447
00:29:25,440 --> 00:29:26,640
[เอฟเฟกต์ตลก]
448
00:29:26,720 --> 00:29:29,120
[ดนตรีอารมณ์ดี]
449
00:29:30,000 --> 00:29:31,040
ขอบคุณค่ะ
450
00:29:39,560 --> 00:29:41,680
แม่บัว แม่ผาด
451
00:29:41,760 --> 00:29:43,320
หั่นให้ดีๆ
452
00:29:43,400 --> 00:29:44,720
ตั้งใจหั่น
453
00:29:44,800 --> 00:29:46,960
หั่นให้งามๆ ให้มันเท่ากัน
454
00:29:47,040 --> 00:29:50,440
อาหารถวายพระ อานิสงส์มาก
455
00:29:50,520 --> 00:29:52,760
ชาติหน้าเกิดมาจะได้งามๆ
456
00:29:53,320 --> 00:29:54,280
จริงหรือจ๊ะ
457
00:29:54,360 --> 00:29:55,200
เฮ้ย
458
00:29:56,120 --> 00:29:57,720
สาธุ
459
00:29:57,800 --> 00:30:00,280
งามๆ งามนะเจ้าคะ
460
00:30:00,360 --> 00:30:03,000
ชาติหน้าขอให้ลูกเกิดมางามๆ นะเจ้าคะ
461
00:30:03,080 --> 00:30:04,000
งามๆ
462
00:30:04,080 --> 00:30:06,400
ชาติหน้า เขาไม่เน้นสวย
463
00:30:06,480 --> 00:30:07,880
เขาเน้นมีสตางค์
464
00:30:08,680 --> 00:30:11,680
เพราะว่าหมอศัลยกรรมเนี่ย
ทำหน้าให้ได้ดั่งใจเลย
465
00:30:11,760 --> 00:30:13,200
อยากสวยแค่ไหนเนี่ย
466
00:30:13,280 --> 00:30:15,320
จะฉีดจะผ่ายังไงก็ได้หมด
467
00:30:15,400 --> 00:30:17,160
[เอฟเฟกต์งุนงง]
468
00:30:18,320 --> 00:30:20,400
งั้นข้าก็ต้องขอให้ข้ารวยๆ
469
00:30:20,960 --> 00:30:22,760
มีสัก 100 ตำลึงเลย
470
00:30:23,440 --> 00:30:25,360
[ผาด] แล้วความสวยจะมาเองใช่หรือไม่
471
00:30:27,400 --> 00:30:30,560
ร้อยตำลึงเนี่ย
อย่างเก่งก็ได้แค่ก๋วยเตี๋ยวสิบชามอะนะ
472
00:30:31,120 --> 00:30:32,520
เอ็งมันบ้า
473
00:30:32,600 --> 00:30:36,040
ร้อยตำลึงเนี่ย
สร้างเรือนงามๆ ได้ทั้งหลังเชียวนะ
474
00:30:36,600 --> 00:30:37,640
[ผาดทำเสียงหงุดหงิด]
475
00:30:37,720 --> 00:30:38,560
จริงเหรอ
476
00:30:39,320 --> 00:30:40,960
คุณพิกุลเจ้าขา
477
00:30:41,760 --> 00:30:43,600
คุณทองอ้นบอกไม่หิวเจ้าค่ะ
478
00:30:43,680 --> 00:30:45,440
จะรีบไปปรุงยาเจ้าค่ะ
479
00:30:46,000 --> 00:30:47,600
ทองอ้นมาแล้วเหรอคะ
480
00:30:47,680 --> 00:30:50,240
จ้ะ กลับมาแล้ว
481
00:30:50,320 --> 00:30:52,160
แต่ข้าวปลาไม่ยอมกิน
482
00:30:54,080 --> 00:30:56,280
[ดนตรีหม่นหมอง]
483
00:31:20,080 --> 00:31:21,120
[เสียงแม้นสูดจมูก]
484
00:31:23,320 --> 00:31:24,760
[เสียงแม้นสะอื้น]
485
00:31:29,680 --> 00:31:31,120
พระ องค์
486
00:31:32,560 --> 00:31:33,560
ทรง
487
00:31:35,480 --> 00:31:36,520
หาย
488
00:31:37,520 --> 00:31:38,760
ไวๆ
489
00:31:44,840 --> 00:31:45,760
[เสียงแม้นตกใจ]
490
00:31:46,560 --> 00:31:49,320
[ดนตรีซึ้งปนเศร้า]
491
00:31:49,400 --> 00:31:50,360
แม้น
492
00:31:53,520 --> 00:31:55,280
นั่นเสียงแม้นพูดรึ
493
00:32:00,080 --> 00:32:01,080
[เสียงพ่นลมหายใจ]
494
00:32:06,920 --> 00:32:08,400
ฉันคงฝันไป
495
00:32:13,360 --> 00:32:15,840
ฉันคงอยากจะได้ยินแม้นพูด
496
00:32:16,760 --> 00:32:18,440
ก่อนที่ฉันจะตาย
497
00:32:19,720 --> 00:32:21,080
จนเก็บเอาไปฝัน
498
00:32:22,040 --> 00:32:24,120
[เสียงสะอื้น]
499
00:32:38,600 --> 00:32:39,920
พระ องค์
500
00:32:42,200 --> 00:32:44,240
ทรง ปลอด ภัย
501
00:32:45,240 --> 00:32:47,640
[เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม"
โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์]
502
00:32:52,360 --> 00:32:53,200
แม้น
503
00:32:55,880 --> 00:32:57,600
แม้นพูดแล้วจริงๆ ด้วย
504
00:32:59,200 --> 00:33:00,680
แม้นพูดแล้ว
505
00:33:04,840 --> 00:33:06,040
พระ องค์
506
00:33:06,760 --> 00:33:08,440
ทรง ปลอด ภัย
507
00:33:26,600 --> 00:33:29,240
ฉันจะมีชีวิตอยู่ต่อไป
508
00:33:32,400 --> 00:33:35,760
เพื่อจะได้คุยกับแม้นไปอีกนานๆ
509
00:34:02,120 --> 00:34:04,400
[ดนตรีโรแมนติก]
510
00:34:08,080 --> 00:34:09,760
[เสียงเคาะประตู]
511
00:34:11,440 --> 00:34:12,280
ใครน่ะ
512
00:34:14,159 --> 00:34:15,239
[บัว] ฉันเอง
513
00:34:15,320 --> 00:34:17,520
ถ้ายุ่งอยู่ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยคุยก็ได้
514
00:34:18,080 --> 00:34:19,239
[ทองอ้น] ประเดี๋ยว
515
00:34:45,440 --> 00:34:48,679
ฉันเห็นตะเกียงห้องเธอยังสว่างอยู่
ก็เลยแวะมาหา
516
00:34:50,320 --> 00:34:51,880
ทำยาให้องค์ชายอยู่เหรอ
517
00:34:52,600 --> 00:34:53,760
ใช่
518
00:34:54,360 --> 00:34:55,679
งั้นพักแป๊บหนึ่งนะ
519
00:34:56,679 --> 00:34:58,040
อ้าปาก
520
00:34:59,320 --> 00:35:00,520
[เอฟเฟกต์ตลก]
521
00:35:00,600 --> 00:35:03,360
[ดนตรีผ่อนคลาย]
522
00:35:04,120 --> 00:35:06,840
ไม่ได้กินอะไรมาทั้งวัน แถมยังทำงานดึกดื่น
523
00:35:06,920 --> 00:35:08,880
ระวังจะแก่ไม่รู้ตัวด้วยนะ
524
00:35:09,440 --> 00:35:11,840
ตอนนี้หน้าก็ล้ำพี่ชายไปตั้งเยอะ
525
00:35:14,560 --> 00:35:15,880
[เสียงทองอ้นหัวเราะเบาๆ ]
526
00:35:16,520 --> 00:35:17,680
หวานดี
527
00:35:18,240 --> 00:35:21,480
ใช่ไหมล่ะ ฉันเลือกเองกับมือเลยนะ เก่งไหม
528
00:35:36,480 --> 00:35:37,480
หมดแล้ว
529
00:35:38,040 --> 00:35:38,960
งั้นฉันไปล่ะนะ
530
00:35:42,400 --> 00:35:43,920
- [ทองอ้น] ประเดี๋ยว
- [บัว] หือ
531
00:35:51,960 --> 00:35:53,200
เอ็งมาดูอะไรนี่สิ
532
00:36:04,440 --> 00:36:05,920
ถ้าข้าจะบอกอะไรเอ็ง
533
00:36:07,040 --> 00:36:09,000
เอ็งห้ามไปพูดให้คนอื่นฟังเลยนะ
534
00:36:09,080 --> 00:36:10,720
[ทองอ้น] เอ็งต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ
535
00:36:11,360 --> 00:36:12,440
ทำไมล่ะ
536
00:36:13,240 --> 00:36:14,600
รับปากกับข้าก่อน
537
00:36:16,640 --> 00:36:17,680
ฉันรับปาก
538
00:36:17,760 --> 00:36:19,560
[ดนตรีไม่ชอบมาพากล]
539
00:36:25,520 --> 00:36:27,080
(ควินินไฮโดรคลอไรด์)
540
00:36:27,160 --> 00:36:28,440
ควินิน
541
00:36:29,480 --> 00:36:30,960
นี่มันยาควินินนี่
542
00:36:31,920 --> 00:36:34,720
ตกลงว่า หม่อมเขายอมให้ใช้ยาฝรั่งแล้วเหรอ
543
00:36:35,280 --> 00:36:37,160
ยัง แต่ข้าแอบใช้
544
00:36:38,640 --> 00:36:40,480
ข้าเอายาไทยห่อไว้ด้านนอก
545
00:36:40,560 --> 00:36:42,760
แล้วเอายาฝาหรั่งสอดไส้ไว้ด้านใน
546
00:36:43,560 --> 00:36:45,280
นี่ให้ท่านเสวยได้หกส่วนแล้ว
547
00:36:45,360 --> 00:36:48,240
ไว้รอวันพรุ่ง ว่าไข้จะถอยลงไหม
548
00:36:48,320 --> 00:36:49,920
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
549
00:36:50,000 --> 00:36:51,360
ทองอ้น
550
00:36:51,440 --> 00:36:54,240
แล้ว ยาไทยที่ใช้ห่อเนี่ย
551
00:36:54,320 --> 00:36:55,720
มันคือยาอะไรเหรอ
552
00:36:55,800 --> 00:36:57,160
ไม่กลัวมันตีกันเหรอ
553
00:36:57,240 --> 00:36:58,800
มันคือยาเขียวขี้หนอน
554
00:36:59,360 --> 00:37:00,400
ฤทธิ์ไม่ขัดกัน
555
00:37:01,680 --> 00:37:04,000
แล้ว ถ้าโดนจับได้ล่ะ
556
00:37:05,600 --> 00:37:07,200
ข้าก็เตรียมใจไว้แล้ว
557
00:37:07,280 --> 00:37:10,200
ไม่ว่าถึงยังไง สุดท้ายเรื่องนี้ก็ต้องถูกเฉลยอยู่ดี
558
00:37:11,160 --> 00:37:12,240
ข้าก็หวังแต่ว่า
559
00:37:13,240 --> 00:37:14,600
ทุกคนจะเข้าใจข้า
560
00:37:15,120 --> 00:37:16,600
ข้าไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว
561
00:37:17,200 --> 00:37:18,720
เพราะถ้าข้าไม่ทำวิธีนี้
562
00:37:19,280 --> 00:37:20,320
[ทองอ้น] มีหวัง
563
00:37:21,640 --> 00:37:24,080
เสด็จอาจจะต้องสิ้นก่อนที่พ่อจะกลับมาแน่
564
00:37:24,160 --> 00:37:26,520
[ดนตรียิ่งใหญ่]
565
00:37:34,840 --> 00:37:35,880
[บัว] ทองอ้น
566
00:37:37,320 --> 00:37:39,280
ถึงจะไม่มีใครเข้าใจเธอ
567
00:37:40,000 --> 00:37:43,120
แต่ก็มีฉันคนหนึ่งนะ ที่เข้าใจ
568
00:37:54,120 --> 00:37:55,400
[บัว] ต่อไปเนี่ย
569
00:37:55,480 --> 00:37:59,720
ประเทศของเราก็จะได้รับอะไรเข้ามา
จากต่างชาติเยอะแยะไปหมดเลย
570
00:37:59,800 --> 00:38:01,560
[บัว] ไม่ว่าจะเป็นรถยนต์
571
00:38:01,640 --> 00:38:03,520
ไฟฟ้า ประปา
572
00:38:03,600 --> 00:38:05,200
แล้วก็มีของกินด้วยนะ
573
00:38:05,280 --> 00:38:06,480
พิซซ่า
574
00:38:06,560 --> 00:38:08,760
[บัว] บิงซู ราเม็ง
575
00:38:08,840 --> 00:38:10,040
แล้วก็หมูกระทะ
576
00:38:11,080 --> 00:38:13,240
[เสียงถอนหายใจ]
พูดแล้วก็อยากกิน
577
00:38:14,240 --> 00:38:16,800
เอ็งพูดเรื่องอะไร ข้าฟังไม่เข้าใจ
578
00:38:16,880 --> 00:38:19,440
[ดนตรีอ่อนหวาน]
579
00:38:19,520 --> 00:38:21,840
ทีแรกคนก็ไม่เข้าใจแบบเธอนี่แหละ
580
00:38:21,920 --> 00:38:23,760
แต่พอได้ลองใช้
581
00:38:23,840 --> 00:38:26,080
เขาก็เข้าใจ แล้วก็ยอมรับเอง
582
00:38:26,880 --> 00:38:28,800
ถ้าเรื่องยา ข้าเชื่อ
583
00:38:28,880 --> 00:38:32,320
เพราะยาไทย หรือตำรับยาไทยเอง
ก็มาจากต่างชาติมากมาย
584
00:38:32,880 --> 00:38:34,840
เราไม่เคยปิดกั้นความรู้ที่มีประโยชน์
585
00:38:37,520 --> 00:38:39,200
แต่ในโลกอนาคตเนี่ย
586
00:38:39,760 --> 00:38:41,880
เขาไม่ค่อยใช้ยาสมุนไพรแล้วแหละ
587
00:38:42,640 --> 00:38:45,000
[บัว] เขาจะใช้ยาเคมีซะส่วนใหญ่
588
00:38:46,240 --> 00:38:49,960
ตอนนี้ คนอาจจะยังไม่ยอมรับหมอฝรั่งมากนัก
589
00:38:50,480 --> 00:38:54,080
แต่ว่าต่อไปในอนาคต อีกร้อยกว่าปีข้างหน้าเนี่ย
590
00:38:55,040 --> 00:38:58,280
คนก็จะไปหาหมอฝรั่งตั้งแต่เกิดจนตายเลยล่ะ
591
00:38:59,240 --> 00:39:00,600
จริงรึ
592
00:39:00,680 --> 00:39:03,040
แล้วหมอไทยล่ะ หายไปไหนเสียหมด
593
00:39:04,320 --> 00:39:05,840
หมอไทยก็ยังอยู่
594
00:39:05,920 --> 00:39:09,240
แต่ว่าเป็นทางเลือกให้กับ
คนที่ยังศรัทธาหมอไทยน่ะนะ
595
00:39:10,040 --> 00:39:12,200
[ดนตรีเศร้า]
596
00:39:14,600 --> 00:39:16,080
เธอรู้ไหม
597
00:39:16,160 --> 00:39:20,120
ว่าต่อไปจะเกิดโรคหวัดสายพันธุ์ใหม่ขึ้นบนโลก
598
00:39:20,680 --> 00:39:23,200
แล้วก็จะมีคนตายแบบมหาศาลเลยล่ะ
599
00:39:25,120 --> 00:39:29,960
แล้วก็มีคนไทยที่จะใช้
ยาฟ้าทะลายโจรช่วยรักษาด้วยนะ
600
00:39:30,560 --> 00:39:32,680
- ยาฟ้าทะลายโจรรึ
- [บัว] อือ
601
00:39:32,760 --> 00:39:34,320
แล้วรักษาได้หรือไม่
602
00:39:34,400 --> 00:39:35,920
[บัว] ก็รักษาได้แหละ
603
00:39:36,000 --> 00:39:38,600
ตอนนั้นผลิตกันแทบไม่ทัน ขาดตลาดเลยนะ
604
00:39:39,640 --> 00:39:41,880
ใช้ทั้งยาไทย ใช้ทั้งยาฝาหรั่ง
605
00:39:41,960 --> 00:39:43,880
นี่เอ็งไม่ได้แต่งเรื่องขึ้นมาหลอกข้าใช่ไหม
606
00:39:43,960 --> 00:39:45,600
จะหลอกทำไมล่ะ
607
00:39:46,600 --> 00:39:49,240
แล้วไข้หวัดที่เอ็งว่า อาการเป็นเช่นไร
608
00:39:50,160 --> 00:39:53,360
มีไข้ ไอ เชื้อลงปอด
609
00:39:53,920 --> 00:39:56,480
หนักๆ ก็โคม่า ปางตาย
610
00:39:56,560 --> 00:39:57,840
หรือถึงตาย
611
00:39:59,360 --> 00:40:00,360
ลงปอด
612
00:40:01,120 --> 00:40:02,480
ไข้หวัดมองคร่อ
613
00:40:02,560 --> 00:40:04,920
[ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ]
614
00:40:06,040 --> 00:40:09,800
แล้วจันทลีลา ยาเขียว ยาขาว
ยาห้าราก ไม่ได้ใช้ดอกรึ
615
00:40:11,560 --> 00:40:12,760
ไม่รู้เหมือนกัน
616
00:40:13,320 --> 00:40:15,960
ที่ดังๆ ก็มียาฟ้าทะลายโจรนี่แหละ
617
00:40:16,040 --> 00:40:17,480
แต่ก็คงมีด้วยแหละมั้ง
618
00:40:24,840 --> 00:40:26,920
- บัว
- [บัว] หือ
619
00:40:27,000 --> 00:40:28,640
เอ็งรีบขึ้นเรือนไปพักเถิด
620
00:40:29,520 --> 00:40:30,960
เดี๋ยวข้าจะต้องรีบไปพักเหมือนกัน
621
00:40:31,680 --> 00:40:33,360
พรุ่งนี้ข้าต้องเข้าวังแต่เช้า
622
00:40:35,120 --> 00:40:36,280
[เสียงพ่นลมหัวเราะ]
623
00:40:36,360 --> 00:40:38,960
พรุ่งนี้ฉันก็ต้องไปลุ้นหวยแต่เช้าเหมือนกัน
624
00:40:39,040 --> 00:40:41,400
นี่ เอ็งก็เล่นหวยกับเขาด้วยรึ
625
00:40:41,480 --> 00:40:42,880
[เสียงหัวเราะ]
626
00:40:42,960 --> 00:40:44,280
ทรัพย์ชวนเล่นน่ะ
627
00:40:44,360 --> 00:40:45,960
ก็เลยเล่นขำๆ ดู
628
00:40:46,040 --> 00:40:48,760
[เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม"
โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์]
629
00:40:48,840 --> 00:40:49,720
ไปล่ะ
630
00:40:51,760 --> 00:40:53,120
- บัว
- [บัว] หือ
631
00:40:56,520 --> 00:40:59,320
ขอบใจนะ ที่เอ็งมาคุยเป็นเพื่อนข้า
632
00:41:03,840 --> 00:41:04,840
แล้วก็…
633
00:41:05,800 --> 00:41:07,080
ที่เป็นห่วงข้า
634
00:41:10,840 --> 00:41:11,840
[บัว] อือ
635
00:41:40,480 --> 00:41:41,960
[เสมียนพูดสำเนียงจีน]
บัดนี้
636
00:41:42,040 --> 00:41:44,600
เวลาดีเป็นศรีทรัพย์แล้ว
637
00:41:44,680 --> 00:41:48,920
อั๊วจะออกหวย บัดเดี๋ยวนี้
638
00:41:50,480 --> 00:41:51,960
พร้อมรึยัง
639
00:41:52,040 --> 00:41:53,920
[ทุกคน] พร้อมแล้ว
640
00:41:54,000 --> 00:41:55,360
จะเปิดแล้วนะ
641
00:41:55,440 --> 00:41:57,120
- เปิดเลย
- เปิดเลย
642
00:41:57,200 --> 00:41:59,600
[ดนตรีตื่นเต้น]
643
00:42:02,080 --> 00:42:05,520
- [ทรัพย์] ต เต่า ต เต่า
- [บัว] ข ไข่
644
00:42:05,600 --> 00:42:07,160
- ข ไข่
- ผ ผึ้ง
645
00:42:07,240 --> 00:42:11,480
- ข ไข่ ข ไข่ ข ไข่
- ผ ผึ้ง ผ ผึ้ง ผ ผึ้ง
646
00:42:11,560 --> 00:42:14,880
ข ง่วยโป๊
647
00:42:14,960 --> 00:42:16,840
[บัวพูดตะโกนดีใจ]
ข ไข่
648
00:42:18,840 --> 00:42:20,280
[เสียงกรี๊ด]
649
00:42:20,360 --> 00:42:22,040
[เสียงบัวร้องดีใจ]
650
00:42:22,120 --> 00:42:23,360
ฉันถูกหวย
651
00:42:23,440 --> 00:42:25,800
ฉันถูกหวย
[เสียงผาดร้องดีใจ]
652
00:42:25,880 --> 00:42:28,160
- แม่บัว
- ชีวิตฉันไม่ซวยแล้ว
653
00:42:28,240 --> 00:42:30,720
นางบัว นางบัว เอ็งรวยแล้วนะ
654
00:42:30,800 --> 00:42:33,440
เอ็งได้ตั้งเจ็ดบาทสองสลึงแน่ะ
655
00:42:33,520 --> 00:42:34,960
[เสียงบัวกรี๊ดยาวๆ ]
656
00:42:35,040 --> 00:42:37,040
- เจ็ดบาทห้าสิบ
- โอ้โห
657
00:42:37,120 --> 00:42:38,640
นั่งรถเมล์ยังไม่ได้เลย
658
00:42:38,720 --> 00:42:40,880
แต่ทำไมฉันรู้สึกรวยมากเลย
659
00:42:40,960 --> 00:42:42,720
ก็เอ็งรวยแล้ว
660
00:42:42,800 --> 00:42:43,720
ได้แล้ว
661
00:42:43,800 --> 00:42:46,160
แม่บัวๆ รีบไปขึ้นเงินเร็ว
662
00:42:46,240 --> 00:42:48,200
ประเดี๋ยว เอ็งจะถูกขโมยหวยเอา
663
00:42:48,280 --> 00:42:50,120
- [ทรัพย์] ไป ตามข้ามา เร็ว
- ไปเร็ว นางบัว
664
00:42:50,200 --> 00:42:51,040
- ไปๆ
- [ทรัพย์] เร็ว
665
00:42:51,120 --> 00:42:52,160
[บัว] นี่จ้ะ
666
00:42:58,160 --> 00:42:59,880
[พูดสำเนียงจีน]
แม่หนูเมื่อวานนี่
667
00:43:00,760 --> 00:43:04,640
แทงครั้งแรกก็ถูกเลยรึ โชคดีเสียจริง
668
00:43:06,880 --> 00:43:09,640
แปลกจริงๆ ฝันถึงเต่า
669
00:43:09,720 --> 00:43:11,640
ทำไมถึงออกไข่ได้นะ
670
00:43:11,720 --> 00:43:13,880
แสดงว่าคุณเทียบเนี่ย
671
00:43:13,960 --> 00:43:15,840
ฝันเชื่อถือไม่ได้จริงๆ
672
00:43:17,440 --> 00:43:18,680
ฝันเห็นเต่ารึ
673
00:43:19,240 --> 00:43:20,960
[เสมียน] อย่างนั้นก็ฝันแม่นแล้ว
674
00:43:21,440 --> 00:43:24,800
ฝันเห็นเต่าใครเขาก็แทง ข กันทั้งนั้นแหละ
675
00:43:25,520 --> 00:43:28,840
ลื้อไม่ค่อยได้เล่นหวยสิท่า ถึงไม่รู้เรื่อง
676
00:43:30,080 --> 00:43:31,720
[เสมียน] อะ นี่ ของแม่หนู
677
00:43:31,800 --> 00:43:35,520
จริงเหรอจ๊ะ มีสูตรด้วยเหรอจ๊ะ
ว่าฝันถึงอะไรแล้วต้องแทงอะไร
678
00:43:35,600 --> 00:43:37,000
[ทรัพย์] ไหนบอกข้าที
679
00:43:37,080 --> 00:43:38,760
ช่วยบอกข้าได้ไหมจ๊ะ
680
00:43:47,800 --> 00:43:50,360
[ดนตรีไม่ชอบมาพากล]
681
00:43:59,560 --> 00:44:01,480
กระหม่อมมาถวายการรักษากระหม่อม
682
00:44:09,600 --> 00:44:11,880
[ดนตรีระทึก]
683
00:44:31,520 --> 00:44:34,080
[เสียงหายใจหอบ]
684
00:44:34,160 --> 00:44:36,360
[ดนตรีมีความหวัง]
685
00:44:38,080 --> 00:44:39,920
มาแล้วรึ พี่ทองอ้น
686
00:44:40,400 --> 00:44:42,440
ทำไมองค์ชายมาประทับตรงนี้กระหม่อม
687
00:44:42,520 --> 00:44:44,760
โดนแดดโดนลม พระอาการจะยิ่งทรุด
688
00:44:45,240 --> 00:44:46,880
[หม่อมต่วน] ฉันห้ามแล้ว
689
00:44:46,960 --> 00:44:49,040
แต่ก็ทรงดื้อเหลือเกิน
690
00:44:49,120 --> 00:44:51,680
คงต้องให้หมอสั่งถึงจะฟังกระมัง
691
00:44:52,160 --> 00:44:53,480
โธ่ แม่
692
00:44:54,240 --> 00:44:56,680
ฉันอยู่แต่ในห้อง อุดอู้จะตาย
693
00:44:57,240 --> 00:44:59,280
อยากออกมาเจอแดดเจอลมบ้าง
694
00:45:00,240 --> 00:45:02,240
แล้วพระอาการเป็นเยี่ยงไรบ้างกระหม่อม
695
00:45:03,040 --> 00:45:04,440
ดีขึ้นมากแล้ว
696
00:45:04,520 --> 00:45:06,000
ไม่ไข้ ไม่หนาว
697
00:45:06,480 --> 00:45:08,200
แต่รู้สึกหิวเหลือเกิน
698
00:45:08,280 --> 00:45:10,480
เมื่อกี้ก็เหวยข้าวได้ชามโตทีเดียว
699
00:45:12,880 --> 00:45:14,920
พระโอสถที่เสวยเมื่อวาน
700
00:45:15,000 --> 00:45:16,960
น่าจะออกฤทธิ์ดีนะทองอ้น
701
00:45:17,520 --> 00:45:18,560
ขอรับกระหม่อม
702
00:45:19,800 --> 00:45:21,320
เออ พี่ทองอ้น
703
00:45:21,400 --> 00:45:25,240
เมื่อกี้ฉันกำลังเล่าเรื่องที่แม้นพูดได้
ให้หม่อมแม่ฟังอยู่ทีเดียว
704
00:45:26,160 --> 00:45:28,400
คุณแม้นพูดได้แล้วหรือกระหม่อม
705
00:45:29,600 --> 00:45:30,520
[พระองค์ชาย] ใช่
706
00:45:31,600 --> 00:45:33,480
เมื่อคืนฉันยังนึกว่าฝันไป
707
00:45:35,320 --> 00:45:36,680
แม้น
708
00:45:36,760 --> 00:45:38,080
แม้นพูดอีกทีสิ
709
00:45:38,560 --> 00:45:39,960
พูดให้ทุกคนฟัง
710
00:45:40,040 --> 00:45:42,600
[ดนตรีหวานซึ้ง]
711
00:45:46,320 --> 00:45:47,520
[พระองค์ชาย] แม้น
712
00:45:48,080 --> 00:45:49,480
ถ้าแม้นไม่พูด
713
00:45:49,560 --> 00:45:51,640
ฉันจะถูกกล่าวหาว่าปดเอาได้นะ
714
00:45:59,680 --> 00:46:00,680
เอ้า
715
00:46:01,960 --> 00:46:03,440
เป็นเช่นนั้นไป
716
00:46:08,120 --> 00:46:11,040
เช้านี้ ที่ฉันอาการดีขึ้นได้
717
00:46:11,120 --> 00:46:13,160
ส่วนหนึ่งก็เพราะยาของหมอ
718
00:46:14,880 --> 00:46:16,280
แต่อีกส่วนหนึ่ง
719
00:46:16,360 --> 00:46:17,880
ก็เป็นเพราะแม้นสั่ง
720
00:46:20,040 --> 00:46:22,240
[ดนตรีผ่อนคลาย]
721
00:46:24,720 --> 00:46:25,800
แม้นสั่ง
722
00:46:26,640 --> 00:46:28,280
แม้นกล้าสั่งลูกด้วยรึ
723
00:46:29,240 --> 00:46:30,320
ใช่จ้ะแม่
724
00:46:30,960 --> 00:46:33,160
แม้นสั่งฉันว่าให้หายไวๆ
725
00:46:34,240 --> 00:46:35,920
เดี๋ยวนี้กำเริบใหญ่นะแม้น
726
00:46:47,040 --> 00:46:48,080
[เสียงทรัพย์ถอนหายใจ]
727
00:46:48,160 --> 00:46:50,040
เจ็ดบาทห้าสิบ
728
00:46:50,120 --> 00:46:52,280
เอาไปทำอะไรดีน้า
729
00:46:52,360 --> 00:46:53,360
[เสียงบัวหัวเราะมีความสุข]
730
00:46:54,960 --> 00:46:58,440
แหม โดนหวยกินแค่นี้ ทำหน้าจะเป็นจะตาย
731
00:46:59,000 --> 00:47:02,240
เอางี้ ฉันเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวปลอบใจ เอาไหม
732
00:47:03,160 --> 00:47:04,160
[เสียงบัวหัวเราะ]
733
00:47:06,080 --> 00:47:08,280
อ้าว ทองอ้น มานี่เร็ว
734
00:47:08,360 --> 00:47:09,560
[บัว] ฉันเลี้ยงก๋วยเตี๋ยว
735
00:47:11,040 --> 00:47:13,600
ไปรวยอะไรมารึ หน้ารื่นเชียว
736
00:47:13,680 --> 00:47:16,280
ก็ ถูกหวยน่ะสิ
737
00:47:17,760 --> 00:47:20,920
ถ้างั้นผาดกับทรัพย์ก็คงถูกหวยกินมาสิท่า
738
00:47:21,000 --> 00:47:22,520
หน้าถึงได้เง่าเยี่ยงนี้
739
00:47:23,360 --> 00:47:25,720
หือ เอ็งรู้ได้เยี่ยงไร
740
00:47:25,800 --> 00:47:27,920
หน้าข้าออกขนาดนั้นเลยรึ
741
00:47:28,000 --> 00:47:31,080
กลับบ้านไป แม่ข้าต้องบ่นแน่ๆ
742
00:47:31,600 --> 00:47:33,480
ถูกหวยกินตลอด
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
743
00:47:34,200 --> 00:47:37,480
งั้นเอาอย่างนี้
ฉันเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวเสร็จ ฉันเลี้ยงขนมต่อ
744
00:47:37,560 --> 00:47:39,680
กลับบ้านไปจะได้อารมณ์ดีๆ โอเคไหม
745
00:47:41,360 --> 00:47:43,600
- มา ทองอ้นมา ทองอ้นมา
- [บัว] มาๆ
746
00:47:43,680 --> 00:47:45,520
- เฮีย ก๋วยเตี๋ยวสี่ชาม
- [ผาด] มา ทองอ้น
747
00:47:45,600 --> 00:47:47,640
[ดนตรีเบาสมอง]
748
00:47:48,520 --> 00:47:51,720
ว่าแต่คนอื่นหน้ารื่น
ตัวเองก็หน้ารื่นเหมือนกันนั่นแหละ
749
00:47:51,800 --> 00:47:52,840
[ผาด] นั่นน่ะสิ
750
00:47:52,920 --> 00:47:55,040
นี่พ่อทองอ้นไปโดนตัวไหนมารึ
751
00:47:55,120 --> 00:47:58,280
เมื่อวานยังได้ข่าวว่าหน้าคร่ำเคร่งอยู่เลยนี่
752
00:48:00,280 --> 00:48:02,840
องค์ชายอาการดีขึ้นแล้ว เลยโล่งใจไปได้หน่อย
753
00:48:03,400 --> 00:48:04,520
จริงเหรอ
754
00:48:05,160 --> 00:48:08,400
[น้ำเสียงดีใจ]
ฉลอง เฮีย ก๋วยเตี๋ยวแปดไปเลย
755
00:48:08,480 --> 00:48:11,040
โอ๊ย นางบัว เอ็งเป็นปอบรึไง
756
00:48:12,520 --> 00:48:15,320
ตัวแค่นี้ กินล้างกินผลาญเสียเหลือเกิน
757
00:48:15,880 --> 00:48:17,920
ก็บอกว่าเลี้ยงไง เลี้ยง
758
00:48:18,760 --> 00:48:20,400
องค์ชายไหนรึ ทองอ้น
759
00:48:20,960 --> 00:48:22,320
องค์ชายพันน่ะสิ
760
00:48:22,920 --> 00:48:24,240
[ทองอ้นพูดน้ำเสียงตกใจ]
บัว
761
00:48:25,640 --> 00:48:26,640
[ผาด] หา
762
00:48:27,720 --> 00:48:29,200
องค์ชายพัน
763
00:48:30,320 --> 00:48:31,920
หมายถึง พ่อพันงั้นรึ
764
00:48:35,520 --> 00:48:36,520
พ่อพัน
765
00:48:37,920 --> 00:48:39,440
[พูดเสียงดัง]
เป็นองค์ชายงั้น…
766
00:48:39,520 --> 00:48:40,480
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
767
00:48:50,920 --> 00:48:52,160
[ดนตรีหยุด]
768
00:48:56,480 --> 00:48:58,840
พระเทพจรเกือบจะเป็นปกติ
769
00:49:01,080 --> 00:49:03,440
ถือว่าวางพระโอสถได้ถูกกับโรค
770
00:49:03,520 --> 00:49:05,800
แล้วก็ถูกต้องตามกระบวนการรักษา
771
00:49:05,880 --> 00:49:08,040
[ดนตรีสงบ]
772
00:49:08,120 --> 00:49:09,640
ใครเป็นคนจัดการเรื่องนี้รึ
773
00:49:12,240 --> 00:49:13,760
[หม่อมต่วน] หมอทองแท้น่ะสิ
774
00:49:15,000 --> 00:49:17,880
ต้องยกความดีความชอบให้ทีเดียว
775
00:49:22,640 --> 00:49:24,200
อย่าลืมพี่ทองอ้นสิจ๊ะแม่
776
00:49:25,360 --> 00:49:27,720
ถ้าไม่ได้พี่เขาคอยช่วยดูแลจัดการ
777
00:49:28,680 --> 00:49:30,640
ฉันจะต้มยากินเองได้อย่างไร
778
00:49:32,000 --> 00:49:33,640
ก็ต้องชมทั้งสองคนนั่นแหละ
779
00:49:34,360 --> 00:49:38,240
หมอทองแท้ได้ใช้วิชาความรู้ ก็ต้องชมมากหน่อย
780
00:49:39,280 --> 00:49:42,800
ส่วนทองอ้น เป็นคนที่เพียงทำตามคำสั่ง
781
00:49:42,880 --> 00:49:44,040
ก็ชมน้อยหน่อย
782
00:49:47,080 --> 00:49:48,240
ขอบพระคุณขอรับ
783
00:49:49,440 --> 00:49:51,640
แท้จริงแล้ว ต้องยกความดีความชอบทั้งหมด
784
00:49:52,280 --> 00:49:53,640
ให้คุณพ่อกระผมขอรับ
785
00:49:55,160 --> 00:49:58,360
ความรู้ทั้งหมดที่กระผมมี
ล้วนมาจากท่านทั้งนั้นขอรับ
786
00:49:58,440 --> 00:49:59,480
[เสียงหัวเราะ]
787
00:49:59,560 --> 00:50:02,600
เอ้าๆ ก็เก่งกันหมดทุกคนนั่นแหละ
788
00:50:02,680 --> 00:50:04,040
หมอตระกูลทอง
789
00:50:04,120 --> 00:50:06,600
[ดนตรีอบอุ่น]
790
00:50:08,280 --> 00:50:10,280
ได้เวลาเสวยโอสถพอดี
791
00:50:25,640 --> 00:50:26,560
ช้าก่อนกระหม่อม
792
00:50:28,920 --> 00:50:30,880
มีอะไรรึ ท่านราชแพทย์
793
00:50:32,160 --> 00:50:34,640
พระโอสถที่เสวยจนหายดี
794
00:50:34,720 --> 00:50:37,040
คือพระโอสถขนานนี้รึกระหม่อม
795
00:50:38,240 --> 00:50:39,120
ใช่
796
00:50:40,280 --> 00:50:42,160
ขอประทานอนุญาตดูหน่อยกระหม่อม
797
00:50:42,240 --> 00:50:45,040
[ดนตรีตึงเครียด]
798
00:51:20,320 --> 00:51:21,440
มีอะไรรึ
799
00:51:22,560 --> 00:51:24,720
พระโอสถมีอะไรผิดปกติ
800
00:51:29,800 --> 00:51:31,520
คือ พระโอสถนี้…
801
00:51:31,600 --> 00:51:33,800
พระโอสถนี้ไม่ได้มีอะไรผิดปกติ
802
00:51:36,920 --> 00:51:40,800
พิสูจน์แล้วจากพระอาการของพระองค์ชาย
803
00:51:40,880 --> 00:51:43,880
[ดนตรีกดดัน]
804
00:52:04,000 --> 00:52:05,160
ยาขาวฝรั่ง
805
00:52:05,640 --> 00:52:07,600
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
806
00:52:08,640 --> 00:52:12,280
[น้ำเสียงดุ] นี่เอ็งซ่อนยาขาวฝรั่ง
ในพระโอสถของพระองค์ชายอย่างนั้นรึ
807
00:52:14,320 --> 00:52:15,840
เอ็งรู้หรือไม่
808
00:52:15,920 --> 00:52:17,680
ว่าการหลอกลวงเจ้านาย
809
00:52:17,760 --> 00:52:19,400
มีโทษทัณฑ์สถานใด
[เสียงกระทุ้งไม้เท้า]
810
00:52:20,000 --> 00:52:21,880
- กระผม…
- ขอโทษขอรับ
811
00:52:23,040 --> 00:52:24,280
กระผมผิดไปแล้ว
812
00:52:26,000 --> 00:52:29,000
กระผมเป็นคนสั่งให้น้องชายกระผม
ใส่ยาขาวเอาไว้ข้างในเอง
813
00:52:30,600 --> 00:52:32,200
[ทองแท้] มีโทษทัณฑ์ประการใด
814
00:52:32,280 --> 00:52:34,720
กระผมขอน้อมรับไว้แต่เพียงผู้เดียวขอรับ
815
00:52:35,800 --> 00:52:37,240
ท่านเจ้าคุณขอรับ
816
00:52:37,320 --> 00:52:38,880
- ความจริงแล้ว…
- ไม่ต้องพูดแล้ว
817
00:52:40,560 --> 00:52:43,680
ข้าเป็นคนสั่งเอ็ง เอ็งเพียงแต่ทำตามไปโดยไม่รู้
818
00:52:46,920 --> 00:52:47,840
ท่านเจ้าคุณขอรับ
819
00:52:49,560 --> 00:52:52,000
มิใช่ความผิดน้องชายกระผมเลยขอรับ
820
00:52:55,440 --> 00:52:56,600
[พูดเบาๆ ]
พี่ทองแท้
821
00:52:56,680 --> 00:52:58,040
[พูดเบาๆ ]
ข้าบอกว่าไม่ต้องพูด
822
00:52:59,960 --> 00:53:02,200
[หมอชิด] รีบตัดสินลงโทษเถิดขอรับท่านเจ้าคุณ
823
00:53:02,280 --> 00:53:05,080
ถ้าชักช้า ใครๆ จะหาว่าเราละเลยหน้าที่
824
00:53:05,160 --> 00:53:07,680
[หมอชิด] หรือท่านจะรอหารือ
กับท่านเจ้าคุณวังเสียก่อน
825
00:53:07,760 --> 00:53:09,760
โทษทัณฑ์จะได้ถูกต้อง
826
00:53:09,840 --> 00:53:11,760
สาสมกับความผิดที่กระทำ
827
00:53:31,760 --> 00:53:33,080
ตัดสินเถิดขอรับ
828
00:53:34,120 --> 00:53:37,360
เด็กสองคนนี้กระทำความผิด สมควรได้รับโทษ
829
00:53:38,160 --> 00:53:40,640
อย่าได้เห็นแก่
ความเป็นลูกใครหลานใครเลยขอรับ
830
00:53:47,280 --> 00:53:48,400
ไข้ป่า
831
00:53:49,040 --> 00:53:51,440
ถือเป็นไข้ที่ร้ายแรงถึงแก่ชีวิต
832
00:53:51,920 --> 00:53:54,400
ยิ่งหากเกิดแก่ผู้ที่อ่อนแอ
833
00:53:54,480 --> 00:53:56,840
ยิ่งถือว่าเป็นความเสี่ยงอย่างมาก
834
00:53:57,520 --> 00:53:59,640
[ดนตรีระทึก]
835
00:54:00,960 --> 00:54:03,560
การให้ยากระทุ้งพิษไข้
836
00:54:03,640 --> 00:54:05,280
แล้วไม่กระเตื้องขึ้นมา
837
00:54:06,040 --> 00:54:08,840
และหันไปใช้ยาขาวฝรั่งแทน
838
00:54:08,920 --> 00:54:10,720
ถือเป็นการกระทำที่…
839
00:54:11,200 --> 00:54:13,400
[เอฟเฟกต์น่าตกใจ]
840
00:54:15,200 --> 00:54:16,560
กล้าหาญมาก
841
00:54:18,560 --> 00:54:19,680
[ดนตรีหยุด]
842
00:54:21,400 --> 00:54:22,520
ทองแท้
843
00:54:23,480 --> 00:54:25,400
ข้าขอชื่นชมเอ็ง
844
00:54:26,280 --> 00:54:28,560
ในการตัดสินใจครั้งนี้
845
00:54:28,640 --> 00:54:31,440
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
846
00:54:31,520 --> 00:54:34,480
เอ็งมิได้เป็นผู้ที่มีความผิดอันใด
847
00:54:40,480 --> 00:54:44,080
เอ็งทำไปเพียงเพราะ
ต้องการจะรักษาชีวิตของพระองค์ชาย
848
00:54:44,720 --> 00:54:48,200
ดังนั้น เอ็งไม่ต้องรับโทษทัณฑ์ใดๆ ทั้งสิ้น
849
00:54:55,680 --> 00:55:00,040
ท่านเจ้าคุณตัดสินได้ชอบแล้ว
กระผมเห็นด้วยขอรับ
850
00:55:00,120 --> 00:55:01,480
[หมอเปรื่อง] ไม่ได้นะขอรับ
851
00:55:02,120 --> 00:55:04,480
ต่อไปใครอยากให้ยาอะไรก็ได้
852
00:55:04,560 --> 00:55:07,040
อยากจะคิดค้นยาพิสดารอะไรขึ้นมาก็ได้
853
00:55:07,120 --> 00:55:08,400
อย่างนั้นหรือ
854
00:55:09,720 --> 00:55:11,800
ยาควินินของท่านหมอปลัด
855
00:55:11,880 --> 00:55:14,680
ข้าเองได้ศึกษามาสักระยะหนึ่งแล้ว
856
00:55:15,320 --> 00:55:17,480
ว่าสามารถรักษาได้จริง
857
00:55:19,880 --> 00:55:23,680
หมอทองแท้ไม่ได้ทำการใดๆ เป็นการมั่ว
858
00:55:24,640 --> 00:55:27,440
ถือว่าเป็นผู้ที่มีภูมิรู้อย่างกว้างขวาง
859
00:55:27,520 --> 00:55:30,120
เอาวิธีไทยและฝรั่งมาผสมกันได้
860
00:55:31,880 --> 00:55:34,880
เอ็งสองคน สบายใจได้แล้วนะ
861
00:55:35,680 --> 00:55:37,880
กราบขอบพระคุณขอรับท่านเจ้าคุณ
862
00:55:38,920 --> 00:55:41,280
[ดนตรียิ่งใหญ่]
863
00:55:44,560 --> 00:55:45,680
ขอบพระคุณขอรับ
864
00:56:10,920 --> 00:56:12,560
ทองแท้ลูกแม่
865
00:56:13,280 --> 00:56:15,240
เก่งจริงๆ เลย
866
00:56:15,320 --> 00:56:17,160
[เทียบ] อายุอานามเท่านี้
867
00:56:17,240 --> 00:56:20,160
ได้รับคำชมจากพระยาบำเรอราช
868
00:56:20,720 --> 00:56:22,000
[เทียบ] อีกหน่อยนะ
869
00:56:22,080 --> 00:56:25,480
จะต้องได้ดี เป็นใหญ่เป็นโตเป็นแน่แท้
870
00:56:28,480 --> 00:56:31,200
ต่อไปคงได้เป็นหลวงโอสถทั้งคู่เป็นแน่
871
00:56:32,760 --> 00:56:35,040
[แค่นเสียงเยาะหยัน]
ข้าชมลูกข้า
872
00:56:35,120 --> 00:56:36,320
อย่างเอ็งเนี่ยนะ
873
00:56:36,400 --> 00:56:39,920
ก็แค่พลอยได้รับอานิสงส์ความดีความชอบไปด้วย
874
00:56:40,480 --> 00:56:43,560
นี่ แล้วเอ็งน่ะ ไหว้ขอบคุณพี่เขารึยัง
875
00:56:45,040 --> 00:56:47,080
ไม่ต้องพิธีรีตองเยอะหรอกแม่
876
00:56:47,600 --> 00:56:49,200
วันนี้ข้าเหนื่อยเต็มที
877
00:56:49,880 --> 00:56:51,400
ขอตัวไปพักก่อนนะจ๊ะ
878
00:56:51,480 --> 00:56:53,560
[ดนตรีตึงเครียดหม่นหมอง]
879
00:57:02,800 --> 00:57:04,040
คุณพี่เจ้าคะ
880
00:57:04,880 --> 00:57:06,920
[พิกุล] เหตุการณ์ก็คลี่คลาย
881
00:57:07,000 --> 00:57:09,160
กลับร้ายกลายเป็นดี
882
00:57:09,240 --> 00:57:12,120
ทำไมคุณพี่ยังดูเครียดอยู่อีกล่ะเจ้าคะ
883
00:57:13,960 --> 00:57:15,680
[ทองอ้น] ตอนท่านเจ้าคุณตัดสินโทษ
884
00:57:15,760 --> 00:57:17,280
พ่อลุ้นตัวเกร็ง
885
00:57:17,360 --> 00:57:18,960
นี่คงยังเกร็งไม่หายน่ะจ้ะแม่
886
00:57:19,840 --> 00:57:20,840
ไอ้ทองอ้น
887
00:57:22,680 --> 00:57:25,120
เอ็งว่าเรื่องนี้มันมีความพิกลอะไรรึไม่
888
00:57:26,280 --> 00:57:27,600
ก็ไม่เห็นมีนี่จ๊ะพ่อ
889
00:57:28,080 --> 00:57:29,280
[ทองอ้น] พ่อคิดมากไปแล้ว
890
00:57:29,760 --> 00:57:32,920
ดูอย่างฉันสิ ไม่เห็นมีอะไรจะต้องคิดเลย
891
00:57:33,000 --> 00:57:35,040
[ดนตรีไม่ชอบมาพากล]
892
00:57:45,240 --> 00:57:47,240
[พระยาบำเรอราช] ข้าขอชื่นชมเอ็ง
893
00:57:48,160 --> 00:57:50,360
ในการตัดสินใจครั้งนี้
894
00:57:50,440 --> 00:57:53,880
เอ็งมิได้เป็นผู้ที่มีความผิดอันใด
895
00:57:53,960 --> 00:57:57,440
เอ็งทำไปเพียงเพราะ
ต้องการจะรักษาชีวิตของพระองค์ชาย
896
00:57:57,520 --> 00:58:01,320
[พระยาบำเรอราช] หมอทองแท้
ไม่ได้ทำการใดๆ เป็นการมั่ว
897
00:58:01,400 --> 00:58:04,000
ถือว่าเป็นผู้ที่มีภูมิรู้อย่างกว้างขวาง
898
00:58:04,080 --> 00:58:06,640
เอาวิธีไทยและฝรั่งมาผสมกันได้
899
00:58:20,960 --> 00:58:21,960
ทองแท้
900
00:58:23,480 --> 00:58:24,440
จ้ะพ่อ
901
00:58:27,120 --> 00:58:28,200
เรื่องนี้
902
00:58:28,960 --> 00:58:31,040
เอ็งมีอะไรอยากจะพูดกับพ่อหรือไม่
903
00:58:32,240 --> 00:58:33,560
พ่อ…
904
00:58:33,640 --> 00:58:35,160
พ่อหมายถึงอันใดรึ
905
00:58:35,720 --> 00:58:37,080
ข้าเลี้ยงเอ็งมาตั้งแต่เล็ก
906
00:58:37,800 --> 00:58:40,640
โตขึ้นมาข้าก็เป็นครูสอนวิชาแพทย์ให้กับเอ็ง
907
00:58:41,600 --> 00:58:44,200
มีรึที่ข้าจะไม่รู้จักนิสัยใจคอของเอ็ง
908
00:58:45,160 --> 00:58:48,360
เอ็งไม่ใช่คนที่จะคิดอะไรนอกลู่นอกทาง
เหมือนไอ้ทองอ้น
909
00:58:49,160 --> 00:58:51,880
[ดนตรีตึงเครียด]
910
00:58:51,960 --> 00:58:52,960
นี่…
911
00:58:53,520 --> 00:58:55,440
- พ่อรู้เหรอว่า…
- ก็รู้สิวะ
912
00:58:56,520 --> 00:59:00,360
รู้ว่าเจ้าความคิดที่จะเอายาควินิน
ใส่ลงไปในยาลูกกลอน
913
00:59:00,440 --> 00:59:01,800
คือไอ้ทองอ้น ไม่ใช่เอ็ง
914
00:59:02,960 --> 00:59:04,840
ถ้าไม่รู้ ข้าจะเป็นพ่อพวกเอ็งได้รึ
915
00:59:06,960 --> 00:59:07,960
พ่อจ๊ะ
916
00:59:09,480 --> 00:59:11,360
ฉันจะไปบอกความจริงกับท่านเจ้าคุณ
917
00:59:13,040 --> 00:59:16,280
ฉันยอมรับเอาความดีความชอบ
ที่ไม่ใช่ของตัวฉันเองไม่ได้ดอก
918
00:59:17,400 --> 00:59:18,840
[ทองแท้] น้องมันเป็นคนทำความดี
919
00:59:19,800 --> 00:59:20,960
มันควรได้รับไป
920
00:59:27,120 --> 00:59:28,160
ไม่ต้องหรอก
921
00:59:29,240 --> 00:59:30,400
ปล่อยไว้อย่างนี้ดีแล้ว
922
00:59:31,400 --> 00:59:32,440
ทำไมล่ะพ่อ
923
00:59:33,080 --> 00:59:35,400
[ดนตรีเศร้า]
924
00:59:46,640 --> 00:59:47,720
[บัวตะโกน]
ทองอ้น
925
00:59:48,680 --> 00:59:49,800
เสียงดังมาเชียว
926
00:59:50,440 --> 00:59:51,400
[ทองอ้น] แม่บัว
927
00:59:51,480 --> 00:59:52,800
สักกรึ๊บไหม
928
00:59:54,040 --> 00:59:55,440
ฉันรู้เรื่องหมดแล้วนะ
929
00:59:56,840 --> 00:59:57,880
เอ็งรู้แล้วรึ
930
00:59:59,880 --> 01:00:01,280
พี่ทองแท้เขาเก่งเนอะ
931
01:00:01,760 --> 01:00:04,880
เอายาฝาหรั่งให้องค์ชายกินจนได้
932
01:00:05,440 --> 01:00:06,840
จะพี่ทองแท้อะไรล่ะ
933
01:00:06,920 --> 01:00:09,840
ก็ฉันเห็นเธอปั้นยากับมือ ลืมไปแล้วเหรอ
934
01:00:10,760 --> 01:00:12,840
เออ ข้าลืมไปเลย
935
01:00:13,400 --> 01:00:14,960
มีเอ็งอีกคนนี่หว่าที่รู้
936
01:00:15,520 --> 01:00:16,400
[เสียงทองอ้นจุ๊ปาก]
937
01:00:16,480 --> 01:00:18,040
เอ็งห้ามไปบอกใครเลยนะ
938
01:00:18,600 --> 01:00:20,560
ให้ทุกคนรู้ว่าเป็นพี่ทองแท้ไปอย่างนั้นแหละ
939
01:00:22,000 --> 01:00:23,800
ไม่ได้มีแค่เราสองคนที่รู้
940
01:00:23,880 --> 01:00:25,280
แต่พ่อเธอก็รู้
941
01:00:26,360 --> 01:00:28,600
เฮ้ย รู้ได้ไง
942
01:00:28,680 --> 01:00:31,560
ก็ฉันแอบไปได้ยินพ่อเธอคุยกับพี่ทองแท้
943
01:00:31,640 --> 01:00:35,200
พ่อเธอบอกว่า เขารู้จักนิสัยลูกของเขาสองคนดี
944
01:00:35,280 --> 01:00:37,720
พี่ทองแท้ไม่มีทางทำอะไรบ้าๆ แบบนั้นหรอก
945
01:00:37,800 --> 01:00:39,040
มีแต่เธอเนี่ยแหละ
946
01:00:40,000 --> 01:00:41,320
นี่ ทองอ้น
947
01:00:41,400 --> 01:00:44,200
ทำไมไม่บอกทุกคนไปล่ะ ว่าเป็นฝีมือของใคร
948
01:00:44,760 --> 01:00:46,080
บอกไปทำไมกัน
949
01:00:47,240 --> 01:00:48,440
จะได้รู้ไง
950
01:00:48,520 --> 01:00:50,200
รู้แล้วได้อะไรขึ้นมา
951
01:00:50,280 --> 01:00:51,960
แค่องค์ชายหายก็ดีแล้วไม่ใช่รึ
952
01:00:52,960 --> 01:00:54,360
[ทองอ้น] มา แม่บัว
953
01:00:54,840 --> 01:00:57,680
มากินกับข้าสักกรึ๊บ เป็นเพื่อนข้าหน่อย
954
01:00:58,240 --> 01:01:01,840
- [ทองอ้น] อะ
- ไม่เอา ข้าไม่กิน เอ็งกินไปคนเดียวเถอะ
955
01:01:01,920 --> 01:01:04,160
[ดนตรีเบาสมอง]
956
01:01:05,040 --> 01:01:05,880
[บัว] หือ
957
01:01:07,200 --> 01:01:08,400
อะไร
958
01:01:08,960 --> 01:01:11,120
เมื่อกี้เอ็งเรียกตัวเองว่าข้า
959
01:01:11,200 --> 01:01:12,760
แล้วเอ็งก็เรียกข้าว่าเอ็ง
960
01:01:12,840 --> 01:01:14,480
อ้าว เหรอ
961
01:01:15,280 --> 01:01:18,680
ก็อยู่กับพวกเธอมากๆ เนี่ย
ติดเอ็งๆ ข้าๆ แล้วเนี่ย
962
01:01:18,760 --> 01:01:20,400
[เสียงหัวเราะชอบใจ]
963
01:01:20,880 --> 01:01:21,800
เพราะนัก
964
01:01:35,080 --> 01:01:37,040
[ดนตรีทะเล้น]
965
01:01:37,120 --> 01:01:38,440
เดินดีๆ สิ
966
01:01:38,520 --> 01:01:41,720
ทองอ้น ระวังๆ ค่อยๆ ค่อยๆ
967
01:01:41,800 --> 01:01:43,560
โอ๊ย อุ๊ย ทองอ้น
968
01:01:44,200 --> 01:01:45,120
[บัว] อุ๊ย
969
01:01:45,200 --> 01:01:46,160
เฮ้ย
970
01:01:46,720 --> 01:01:49,240
[เสียงจิ๊ปาก]
บอกให้เดินระวังไงเล่า
971
01:01:49,800 --> 01:01:52,320
ทองอ้น อุ๊ย เอ่อ…
[เสียงบัวถอนใจ]
972
01:01:53,200 --> 01:01:55,040
เอ่อ พี่ทองแท้
973
01:01:55,120 --> 01:01:58,600
คือ บัว แค่มาส่งทองอ้นน่ะค่ะ
974
01:01:58,680 --> 01:01:59,960
กำลังจะกลับแล้ว
975
01:02:00,040 --> 01:02:02,440
[ดนตรีสนุกสนาน]
976
01:02:06,800 --> 01:02:07,720
ทองอ้น
977
01:02:14,680 --> 01:02:15,800
บัว
978
01:02:16,560 --> 01:02:19,400
เล่าเรื่องบ้านเอ็งให้ข้าฟังทีรึบัว
979
01:02:23,040 --> 01:02:24,920
ทำไมแขนเอ็งใหญ่จังบัว
980
01:02:25,480 --> 01:02:27,960
นี่ พาข้ามาแค่นี้ กล้ามขึ้นเลยรึ
981
01:02:29,520 --> 01:02:30,520
ทองอ้น
982
01:02:31,640 --> 01:02:32,680
นี่แขนข้า
983
01:02:33,840 --> 01:02:35,040
[ทองแท้] แม่บัวออกไปแล้ว
984
01:02:35,600 --> 01:02:37,640
อ้าว พี่ทองแท้
985
01:02:38,120 --> 01:02:39,680
พี่จะมานอนเป็นเพื่อนข้าเหรอ
986
01:02:40,360 --> 01:02:43,520
- มาๆ มานอนเป็นเพื่อนกัน
- ทองอ้น
987
01:02:43,600 --> 01:02:44,960
ข้าขอโทษ
988
01:02:45,040 --> 01:02:47,480
[ดนตรีเศร้า]
989
01:02:49,640 --> 01:02:53,080
ข้าไม่ได้ตั้งใจจะฉวยเอาความดีความชอบ
ของเอ็งมาเป็นของตัวเอง
990
01:02:53,560 --> 01:02:56,160
ที่ข้าบอกทุกคนไปว่าข้าเป็นคนทำยานั่น
991
01:02:56,240 --> 01:02:58,200
[ทองแท้] เพราะว่าข้าตั้งใจจะรับผิดแทนเอ็ง
992
01:02:59,120 --> 01:03:01,560
ใครจะไปคิดว่าท่านเจ้าคุณจะกลับชม
993
01:03:03,000 --> 01:03:04,080
[ทองแท้] ทองอ้น
994
01:03:05,040 --> 01:03:06,240
ข้าขอโทษ
995
01:03:08,440 --> 01:03:11,560
เอ็งจะให้ข้าไปสารภาพความจริง
กับท่านเจ้าคุณไหม
996
01:03:12,880 --> 01:03:13,960
ไม่ต้อง
997
01:03:14,560 --> 01:03:17,040
เลิกฟูมฟายได้แล้ว ฉันจะนอน
998
01:03:17,800 --> 01:03:19,160
ทองอ้น
999
01:03:19,240 --> 01:03:20,600
นี่ข้าจริงจังนะ
1000
01:03:20,680 --> 01:03:22,160
โอ๊ย
1001
01:03:22,240 --> 01:03:23,600
ปวดหัวเปล่าๆ
1002
01:03:24,320 --> 01:03:27,640
พี่ช่วยฉันคิดดีกว่า ว่าพรุ่งนี้ฉันจะกินอะไรดี
1003
01:03:28,200 --> 01:03:29,560
[ทองอ้น] แล้วถ้าพี่คิดออก
1004
01:03:30,600 --> 01:03:31,880
บอกแม่ให้ฉันด้วย
1005
01:03:33,680 --> 01:03:34,640
ทองอ้น
1006
01:03:35,200 --> 01:03:37,000
เอ็งไม่ได้โกรธข้าใช่หรือไม่
1007
01:03:38,320 --> 01:03:39,520
[ทองแท้] ทองอ้น
1008
01:03:40,080 --> 01:03:41,720
เอ็งมาพูดให้รู้เรื่องก่อน
1009
01:03:41,800 --> 01:03:42,960
เอ็งจะเอาอย่างไร
1010
01:03:44,200 --> 01:03:45,240
มัสมั่น
1011
01:03:46,120 --> 01:03:47,280
มัสมั่นไก่
1012
01:03:49,720 --> 01:03:51,680
ฉันอยากกินมัสมั่นไก่
1013
01:03:53,120 --> 01:03:54,440
บอกแม่ให้ฉันด้วยนะพี่
1014
01:03:54,520 --> 01:03:56,760
[ดนตรีซึ้ง]
1015
01:04:17,680 --> 01:04:18,680
ทองอ้น
1016
01:04:20,680 --> 01:04:22,280
มานอนทำไมตรงนี้เนี่ย
1017
01:04:24,120 --> 01:04:25,960
เมื่อคืนฉันไปส่งเธอแล้วนะ
1018
01:04:26,760 --> 01:04:27,960
หรือว่าเมาค้าง
1019
01:04:32,120 --> 01:04:34,840
[ดนตรีเศร้า]
1020
01:04:34,920 --> 01:04:35,760
เป็นอะไร
1021
01:04:39,520 --> 01:04:41,200
ข้าก็ไม่รู้ว่าข้าเป็นอะไร
1022
01:04:42,880 --> 01:04:44,360
- [ทองอ้น] บัว
- [บัว] หือ
1023
01:04:44,440 --> 01:04:46,720
เอ็งเล่าเรื่องบ้านเมืองเอ็งให้ข้าฟังทีซิ
1024
01:04:47,280 --> 01:04:48,520
[ทองอ้น] พาข้าไปเที่ยวหน่อย
1025
01:04:50,640 --> 01:04:53,200
ได้สิ ถ้ามันทำให้เธอสบายใจ
1026
01:04:54,680 --> 01:04:56,320
ฉันจะพาเธอทัวร์เอง
1027
01:04:56,400 --> 01:04:57,440
[เอฟเฟกต์แป่ว]
1028
01:04:57,520 --> 01:04:58,480
[บัว] เอ่อ
1029
01:04:58,560 --> 01:05:00,320
ฉันจะพาเธอเที่ยวน่ะ
1030
01:05:02,000 --> 01:05:03,040
หลับตาสิ
1031
01:05:03,120 --> 01:05:05,560
[ดนตรีทะเล้น]
1032
01:05:07,520 --> 01:05:08,760
คราวนี้
1033
01:05:08,840 --> 01:05:11,280
ให้เธอนึกถึงห้องเหล็ก
1034
01:05:11,360 --> 01:05:15,320
ที่มีลักษณะยาวๆ หลายๆ ห้องติดต่อกัน
1035
01:05:15,880 --> 01:05:18,080
แล้วก็ลอยอยู่เหนือพื้นดิน
1036
01:05:19,080 --> 01:05:21,120
[บัว] สถานีต่อไป
1037
01:05:21,200 --> 01:05:24,600
พ.ศ. 2566
1038
01:05:25,160 --> 01:05:28,960
[ภาษาอังกฤษ] สถานีต่อไป ปี 2023
1039
01:05:29,040 --> 01:05:32,880
โปรดระวังช่องว่างระหว่างรถไฟและชานชาลา
1040
01:05:38,440 --> 01:05:41,480
[ดนตรียิ่งใหญ่]
1041
01:06:18,800 --> 01:06:20,320
จะลองขึ้นดูหน่อยไหมล่ะ
1042
01:06:39,440 --> 01:06:41,360
[พูดเบาๆ ]
ทำไมถึงถวายพระกระยาหารเยี่ยงนี้
1043
01:06:41,920 --> 01:06:44,320
ก็แม่บัวบอกให้ทำเยี่ยงนี้เจ้าค่ะ
1044
01:06:44,400 --> 01:06:45,440
นั่นมันให้แมวกิน
1045
01:06:45,520 --> 01:06:48,160
[ดนตรีผ่อนคลาย]
1046
01:06:48,240 --> 01:06:51,040
ข้าจะพาเอ็งมากราบพระ
ที่เราเอ่ยถึงท่านเมื่อวาน
1047
01:06:51,120 --> 01:06:52,120
[เสียงบัวสูดหายใจ]
1048
01:06:52,200 --> 01:06:53,600
ท่านสุนทรภู่เหรอ
1049
01:06:54,280 --> 01:06:58,120
หยุด ยกมือขึ้น แล้วก็ค่อยๆ หันมา
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
1050
01:06:58,600 --> 01:06:59,920
- เฮ้ย
- เฮ้ย
1051
01:07:00,000 --> 01:07:03,640
เชือกถักไว้ผูกข้อมือ
ข้าตั้งใจถักให้เอ็งอยู่ดึกดื่นค่อนคืน
1052
01:07:04,720 --> 01:07:06,040
[ทองแท้] แม่บัวเอานี่ไปห่มนะ
1053
01:07:07,040 --> 01:07:08,120
เป็นอย่างไร
1054
01:07:08,760 --> 01:07:09,640
ชอบไหม
1055
01:07:09,720 --> 01:07:10,760
ชอบค่ะ
1056
01:07:11,240 --> 01:07:12,240
ขอบคุณนะคะ
1057
01:07:13,760 --> 01:07:16,400
[เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม"
โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์]
108103
