subtitlecat.com

All language subtitles for Royal Doctor_S01E07_Episode 7.Thai (CC)

Afrikaans

Albanian

Amharic

Arabic

Armenian

Azerbaijani

Basque

Belarusian

Bengali

Bosnian

Bulgarian

Catalan

Cebuano

Chichewa

Chinese (Simplified)

Chinese (Traditional)

Corsican

Croatian

Czech

Danish

Dutch Download

English

Esperanto

Estonian

Filipino

Finnish

French

Frisian

Galician

Georgian

German

Greek

Gujarati

Haitian Creole

Hausa

Hawaiian

Hebrew

Hindi

Hmong

Hungarian

Icelandic

Igbo

Indonesian

Irish

Italian

Japanese

Javanese

Kannada

Kazakh

Khmer

Korean

Kurdish (Kurmanji)

Kyrgyz

Lao

Latin

Latvian

Lithuanian

Luxembourgish

Macedonian

Malagasy

Malay

Malayalam

Maltese

Maori

Marathi

Mongolian

Myanmar (Burmese)

Nepali

Norwegian

Pashto

Persian

Polish

Portuguese

Punjabi

Romanian

Russian

Samoan

Scots Gaelic

Serbian

Sesotho

Shona

Sindhi

Sinhala

Slovak

Slovenian

Somali

Spanish

Sundanese

Swahili

Swedish

Tajik

Tamil

Telugu

Thai

Turkish

Ukrainian

Urdu

Uzbek

Vietnamese

Welsh

Xhosa

Yiddish

Yoruba

Zulu

Odia (Oriya)

Kinyarwanda

Turkmen

Tatar

Uyghur

Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:00:16,040 --> 00:00:18,080 [เพลง "เป็นมากกว่ารัก" โดย Lil tan] 2 00:02:05,720 --> 00:02:07,800 เอ็งระดูมาไม่ปกติก็ควรจะนั่งถ่าน 3 00:02:07,880 --> 00:02:10,560 ทำไมฉันรู้สึกเหมือน ฉันจะกลายเป็นปลาย่างยังไงไม่รู้ 4 00:02:11,039 --> 00:02:12,760 [เสียงดัง] โอ๊ย อู๊ย 5 00:02:12,840 --> 00:02:14,240 [ทองอ้น] ครูเอาอะไรให้พวกเรากินเนี่ย 6 00:02:14,320 --> 00:02:16,760 นี่คือรสชาติและอาการของคนที่โดนพิษ 7 00:02:16,840 --> 00:02:17,960 - หา - หา 8 00:02:18,040 --> 00:02:20,760 [หมอนพ] อยากจะเป็นหมอ แต่เสือกกลัวผี 9 00:02:20,840 --> 00:02:23,280 เริ่มต้นจากการผ่าศพ 10 00:02:23,360 --> 00:02:24,520 [เสียงนักเรียนร้องคราง] 11 00:02:24,600 --> 00:02:28,160 ข้าไม่มีสิ่งใดจะให้แม่หมอ นอกจากของพวกนี้ 12 00:02:28,240 --> 00:02:31,760 ค่าจ้างหมอครั้งแรก ทั้งหวาน ทั้งหอม 13 00:02:31,840 --> 00:02:34,720 [ทองคำ] วิชาตั้งยา เป็นเรื่องที่ยากที่สุดทางการแพทย์ 14 00:02:34,800 --> 00:02:36,800 ครูน้อยคนนักที่จะทำสำเร็จ 15 00:02:36,880 --> 00:02:40,280 จนบันทึกยาตำรับใหม่ เข้าไปอยู่ในตำรายาหลวงได้ 16 00:02:42,680 --> 00:02:43,760 ว้าย 17 00:02:43,840 --> 00:02:45,600 ว้าย นี่ 18 00:02:45,680 --> 00:02:48,160 [ดนตรีทะเล้น] 19 00:02:49,560 --> 00:02:51,320 - [ขึ้นเสียง] ไอ้ทองอ้น - แม่บัว 20 00:02:53,920 --> 00:02:54,920 [เสียงบัวร้องตกใจ] 21 00:02:55,520 --> 00:02:58,000 ฉัน ฉันไปอาบน้ำก่อนนะจ๊ะ 22 00:02:58,080 --> 00:02:59,520 เดี๋ยวไปเรียนสายอะจ้ะ 23 00:02:59,600 --> 00:03:00,960 [เอฟเฟกต์งุนงง] 24 00:03:01,520 --> 00:03:04,160 เอ่อ เดี๋ยวหนูไปอาบน้ำด้วยนะคะ 25 00:03:04,240 --> 00:03:05,280 เดี๋ยวไปขึ้นวอร์ดสายค่ะ 26 00:03:05,360 --> 00:03:06,800 [เอฟเฟกต์เสียงแป่ว] 27 00:03:06,880 --> 00:03:08,920 [เสียงเทียบถอนหายใจ] 28 00:03:09,600 --> 00:03:13,160 ไอ้เด็กสองคนเนี่ย มันพิลึกพิลั่นเหมือนกันเลยนะคะคุณพี่ 29 00:03:19,840 --> 00:03:22,840 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 30 00:03:25,000 --> 00:03:28,680 [สำเนียงเหนือ] สัมพุทเธ ปิลา เอ็นยานเอ็นหย่อน หย่อนถึงกระดูก 31 00:03:28,760 --> 00:03:33,960 พุทโธ โอม เอ็นหด เอ็นหู่ กูจะขู่ให้เอ็นละลาย 32 00:03:34,040 --> 00:03:35,520 [เสียงเป่าลม] 33 00:03:41,080 --> 00:03:42,320 [หมอจัน][ภาษาเหนือ] วันนี้ 34 00:03:42,400 --> 00:03:44,240 ครูจะสอนการย่ำขาง 35 00:03:44,320 --> 00:03:48,000 เป็นวิธีการรักษาของทางเมืองเหนือล้านนา 36 00:03:48,960 --> 00:03:51,360 ครูจะขออาสาสมัครสักสองคน 37 00:03:51,440 --> 00:03:53,360 เป็นผู้สาธิตให้เพื่อนดูกัน 38 00:03:54,200 --> 00:03:57,040 กระผมขอรับ กระผมขออาสาแทนเพื่อนๆ เองขอรับ 39 00:03:57,120 --> 00:03:58,600 อือ ลุกมา 40 00:03:58,680 --> 00:04:00,160 [สุข] สุดยอดมาก [เสียงเจิดผ่อนลมหายใจ] 41 00:04:00,240 --> 00:04:02,160 - รักษาให้หายนะ - [เจิด] อือ 42 00:04:03,560 --> 00:04:06,560 [ภาษาเหนือ] คนต่อไป ออกมาเร็วๆ หนึ่งคน เร็ว 43 00:04:07,200 --> 00:04:08,680 [เสียงร้องตกใจ] 44 00:04:08,760 --> 00:04:10,200 [หมอจัน] เอ้า 45 00:04:10,280 --> 00:04:11,600 ลุกมา [เสียงพุ่มส่ายหัว] 46 00:04:11,680 --> 00:04:12,680 ออกไปสิไอ้พุ่ม 47 00:04:12,760 --> 00:04:13,800 ไม่ถึงตายดอก 48 00:04:13,880 --> 00:04:15,240 เอ็งปวดหลังอยู่มิใช่รึ 49 00:04:15,320 --> 00:04:17,040 [เจิด] มา [เสียงพุ่มโอดครวญ] 50 00:04:17,120 --> 00:04:18,399 [หมอจัน] ลุกมา 51 00:04:18,959 --> 00:04:20,000 [เสียงพุ่มร้องโอดโอย] 52 00:04:20,079 --> 00:04:22,840 เอ็งปวดหลังรึ งั้นข้าเสียสละให้เอ็งก่อน 53 00:04:22,920 --> 00:04:24,720 - [เสียงอ่อน] เจิด - [หมอจัน] อะ ลงมานอน 54 00:04:25,280 --> 00:04:26,720 [ภาษาเหนือ] ถอดเสื้อด้วย 55 00:04:28,720 --> 00:04:29,840 [เสียงเท้าจุ่มน้ำ] 56 00:04:31,360 --> 00:04:33,120 [เสียงไฟลุกและเสียงนักเรียงฮือฮา] 57 00:04:33,200 --> 00:04:34,480 [เอฟเฟกต์ร้องหา] 58 00:04:34,560 --> 00:04:36,480 [เสียงร้องกลัว] 59 00:04:36,560 --> 00:04:37,560 [หมอจัน] พับขา 60 00:04:38,440 --> 00:04:40,160 [ภาษาเหนือ] เดี๋ยวครูจะทำให้ดูกัน 61 00:04:40,800 --> 00:04:42,120 และอธิบายให้ฟัง 62 00:04:42,200 --> 00:04:44,640 [เสียงร้องเจ็บ] 63 00:04:44,720 --> 00:04:45,880 [ภาษาเหนือ] ร้องอะไรนักหนา 64 00:04:46,880 --> 00:04:47,960 เอ้อ 65 00:04:48,520 --> 00:04:49,800 ไอ้เจิดหายไปไหนวะ 66 00:04:50,400 --> 00:04:52,680 ข้าไม่เอาแล้ว ข้าหายปวดแล้ว 67 00:04:52,760 --> 00:04:54,440 [เสียงร้องเอือมระอา] 68 00:04:54,920 --> 00:04:56,760 [ภาษาเหนือ] เอ็งจะกลับไปทำไม ฮะ 69 00:04:56,840 --> 00:04:58,080 บอกว่าปวดหลังไม่ใช่เหรอ 70 00:04:58,640 --> 00:05:02,200 เฮ้อ เป็นผู้ชายแท้ๆ ใจปลาซิวปลาสร้อยว่ะ 71 00:05:02,280 --> 00:05:03,120 เออ 72 00:05:03,200 --> 00:05:04,960 - แล้วเอ็งอาสาทำไมเนี่ย - [หมอจัน] เอ้า 73 00:05:05,040 --> 00:05:07,200 - [ภาษาเหนือ] ทำแบบนี้นะ - [สุข] คนนี้น่ากลัว 74 00:05:07,280 --> 00:05:08,680 - อู้หูย - หูย 75 00:05:08,760 --> 00:05:10,080 [เสียงพุ่มสั่นกลัว] 76 00:05:10,960 --> 00:05:11,960 [เสียงพุ่มครางหวาดเสียว] 77 00:05:14,120 --> 00:05:15,120 [หมอจัน] อือ 78 00:05:16,640 --> 00:05:19,600 จะแก้ปวดหลัง ทำไมย่ำไปที่ขาล่ะจ๊ะครู 79 00:05:20,560 --> 00:05:22,280 [ภาษาเหนือ] อาการปวดหลัง 80 00:05:22,360 --> 00:05:23,840 เกิดจากลมเสียดตะโพก 81 00:05:25,120 --> 00:05:27,240 คือลมเคลื่อนลงล่างมิสะดวก 82 00:05:27,320 --> 00:05:29,280 [หมอจัน] ทำให้ปวดตะโพกร้าวลงขา 83 00:05:29,760 --> 00:05:32,280 จุดแรกที่ครูจะย่ำคือจุดเปิดประตูลม 84 00:05:32,840 --> 00:05:35,440 พวกเอ็งดูให้ดีนะ 85 00:05:39,520 --> 00:05:40,840 - หูย - หูย 86 00:05:41,800 --> 00:05:42,800 [ภาษาเหนือ] จุดเปิดประตูลม 87 00:05:44,680 --> 00:05:45,800 [หมอจัน] อา 88 00:05:45,880 --> 00:05:47,000 หนักไปไหม 89 00:05:47,560 --> 00:05:48,480 สบายจ้ะครู 90 00:05:49,720 --> 00:05:52,880 [ภาษาเหนือ] พอกดไปที่จุดเปิดประตูลมแล้วนับหนึ่งถึงห้า 91 00:05:52,960 --> 00:05:55,720 [หมอจัน] แล้วค่อยรีดเส้นคลายออก 92 00:05:56,360 --> 00:05:57,880 คลายออก 93 00:05:57,960 --> 00:05:58,960 คลายออก 94 00:06:01,480 --> 00:06:03,960 เลือดลมที่เรากักไว้ 95 00:06:04,040 --> 00:06:06,000 มันจะพุ่งทะลวงเส้นเลือด 96 00:06:06,760 --> 00:06:08,200 เลือดที่ถูกกั้นนี้ 97 00:06:08,280 --> 00:06:11,000 มันจะพุ่งลงไปที่ขาทางนี้ 98 00:06:11,080 --> 00:06:12,960 แล้วมันจะไปทะลวงหลอดเลือด 99 00:06:13,480 --> 00:06:15,680 ทำให้เลือดตรงนี้ไหลเวียนดี 100 00:06:15,760 --> 00:06:18,360 [ดนตรียิ่งใหญ่] 101 00:06:45,600 --> 00:06:46,760 ไวๆ สิ ไอ้ทองอ้น 102 00:06:48,040 --> 00:06:50,080 [เสียงไฟลุกฉ่าและนักเรียนฮือฮา] 103 00:06:52,200 --> 00:06:53,160 เออ 104 00:06:53,240 --> 00:06:54,880 [เสียงนักเรียนฮือฮา] 105 00:06:57,160 --> 00:06:59,000 [เสียงทองอ้นออกแรงและเสียงอ่ำร้องเจ็บปวด] 106 00:06:59,560 --> 00:07:01,120 - เฮ้ยๆ - อ้าวๆ 107 00:07:01,200 --> 00:07:02,560 - [อ่ำ] ไอ้ทองอ้น - [ทองอ้น] ทำไม ไอ้อ่ำ 108 00:07:02,640 --> 00:07:04,480 [หมอจัน][ภาษาเหนือ] หยุดๆ เฮ้ย 109 00:07:04,560 --> 00:07:05,720 หยุดๆ 110 00:07:05,800 --> 00:07:07,840 เป็นอะไรกันพวกเอ็งสองคน ฮะ 111 00:07:07,920 --> 00:07:09,120 ตีกันทำไม 112 00:07:09,200 --> 00:07:10,440 [หมอจันทำเสียงไม่พอใจ] มันทำหน้าน่ะครู 113 00:07:10,520 --> 00:07:12,320 - [ภาษาเหนือ] อะไร - มันทำหน้ากวนฉันจ้ะ 114 00:07:12,400 --> 00:07:13,480 [ภาษาเหนือ] กวนอะไร 115 00:07:13,560 --> 00:07:16,960 เอ็งอยู่ห้องเดียวกัน เรียนด้วยกัน ทำไมมาตีกัน 116 00:07:17,040 --> 00:07:18,000 รักกันไว้สิ 117 00:07:18,080 --> 00:07:20,280 โว้ย ไม่ต้องรง ไม่ต้องเรียนมันแล้ว 118 00:07:25,920 --> 00:07:28,400 พลิกกับเกลือนี่ รสชาติถูกปาก 119 00:07:29,320 --> 00:07:30,880 เก็บงำเอาไว้ได้นาน 120 00:07:32,600 --> 00:07:35,680 แม่พิกุลช่วยทำใส่กระบอก เตรียมเป็นเสบียงให้ทีเถิด 121 00:07:37,240 --> 00:07:39,360 คุณพี่จะไปเก็บยาอีกหรือเจ้าคะ 122 00:07:40,400 --> 00:07:41,680 ไม่ได้ไปเก็บยา 123 00:07:42,360 --> 00:07:45,320 แต่ในไม่ช้า ข้าคงจะต้องตามทัพไปปราบกบฏ 124 00:07:45,400 --> 00:07:46,480 [ดนตรีตึงเครียด] 125 00:07:46,560 --> 00:07:48,320 คุณพี่จะไปออกรบหรือเจ้าคะ 126 00:07:48,960 --> 00:07:51,320 [เสียงเทียบถอนใจ] ไม่ได้นะเจ้าคะ 127 00:07:51,400 --> 00:07:54,640 ถ้าคุณพี่เป็นอะไรไป อิฉันกับลูกหลานจะอยู่กันยังไง 128 00:07:54,720 --> 00:07:55,840 ข้ายังไม่ตาย 129 00:07:56,520 --> 00:07:59,120 แม่เทียบจะโวยวายให้เป็นลางไปทำไม 130 00:08:00,000 --> 00:08:01,680 ก็อิฉันเป็นห่วง 131 00:08:03,080 --> 00:08:04,000 [เสียงพิกุลสูดน้ำมูก] 132 00:08:04,080 --> 00:08:05,680 พวกตั้วเหี่ยหรือขอรับ 133 00:08:06,800 --> 00:08:09,000 ข่าวว่าพวกมันทะเลาะเบาะแว้ง สู้รบกันเอง 134 00:08:09,480 --> 00:08:10,880 เผาโรงน้ำตาล 135 00:08:10,960 --> 00:08:12,640 รื้อสะพานกันเป็นโกลาหล 136 00:08:13,680 --> 00:08:15,240 น่าโมโหเสียจริง 137 00:08:15,320 --> 00:08:17,040 อยู่บ้านเมืองเราแท้ๆ 138 00:08:17,600 --> 00:08:19,160 อย่าพูดเช่นนั้นเลย แม่พิกุล 139 00:08:20,240 --> 00:08:24,400 ชนชาติใด ภาษาใด ที่ได้เข้ามาอยู่ในเขตถิ่นแดนสยาม 140 00:08:24,480 --> 00:08:28,400 ต่างก็อยู่ใต้ร่ม พระบรมโพธิสมภารเดียวกัน เสมอกัน 141 00:08:28,480 --> 00:08:29,880 [ดนตรีซาบซึ้ง] 142 00:08:29,960 --> 00:08:31,480 แล้วชาวจีนที่ดีก็มีมาก 143 00:08:31,560 --> 00:08:33,080 ขยันทำมาหากิน 144 00:08:33,159 --> 00:08:35,240 สร้างความเจริญให้สยามประเทศ 145 00:08:35,320 --> 00:08:37,679 จะมีก็แต่ส่วนน้อยเท่านั้นที่เป็นกบฏ 146 00:08:37,760 --> 00:08:39,640 อย่างกลุ่มตั้วเหี่ย 147 00:08:39,720 --> 00:08:42,000 ซึ่งเป็นเรื่องของบุคคล มิใช่เชื้อชาติ 148 00:08:44,080 --> 00:08:45,120 เจ้าค่ะ 149 00:08:46,480 --> 00:08:48,360 เห็นว่าปราบไปแล้วหนหนึ่งไม่ใช่หรือขอรับ 150 00:08:49,920 --> 00:08:54,640 เจ้าพระยาพระคลังน่ะ ท่านเคยยกทัพไปปราบที่เมืองสาครบุรี 151 00:08:54,720 --> 00:08:55,920 [ทองคำ] แต่ก็ไม่สิ้นซาก 152 00:08:56,400 --> 00:08:59,720 [เสียงจิ๊ปาก] หนีไปซ่องสุมกันอยู่ที่เมืองแปดริ้ว 153 00:08:59,800 --> 00:09:04,320 แล้วก็เหิมเกริมจนพระอินทรอาสา ผู้ดูแลเมือง ท่านต้านเอาไว้ไม่ไหว 154 00:09:06,120 --> 00:09:08,320 ถ้าเสี่ยงภัยเยี่ยงนี้ 155 00:09:08,400 --> 00:09:10,240 คุณพี่อย่าไปเลยนะเจ้าคะ 156 00:09:11,320 --> 00:09:13,720 ไม่มีผู้ใดทำร้ายหมอหลวงดอก แม่เทียบ 157 00:09:14,280 --> 00:09:17,520 พวกอันธพาลน่ะ มันจะรู้ดีรู้ชั่วหรือเจ้าคะ 158 00:09:17,600 --> 00:09:21,600 พอเลือดเข้าตา มันก็ไม่สนใจหน้าอินทร์หน้าพรหมทั้งนั้นน่ะ 159 00:09:22,840 --> 00:09:23,960 ไม่ต้องห่วงดอก 160 00:09:24,800 --> 00:09:27,760 คราวนี้เจ้าพระยาพระคลังท่านจะนำทัพเอง 161 00:09:28,360 --> 00:09:31,920 มิหนำซ้ำยังได้ทัพของท่านเจ้าคุณทหารมาสมทบอีก 162 00:09:32,000 --> 00:09:33,880 หนนี้เห็นทีพวกกบฏ 163 00:09:33,960 --> 00:09:37,080 คงจะโดนถอนรากถอนโคนจนราบคาบเป็นแน่ 164 00:09:37,160 --> 00:09:39,240 [ดนตรีซึ้งปนเศร้า] 165 00:09:41,360 --> 00:09:43,400 [จุ่น] พ่อหมอขอรับ พ่อหมอขอรับ 166 00:09:44,760 --> 00:09:45,760 จุ่น 167 00:09:46,560 --> 00:09:50,640 ท่านเจ้าคุณบำเรอราชให้พ่อหมอแลหมอทองแท้ ไปพบท่านโดยไวเลยขอรับ 168 00:09:51,800 --> 00:09:54,680 นี่ ตามพ่อทองแท้ลูกข้าด้วย 169 00:09:55,400 --> 00:09:57,040 จะให้ลูกข้าไปทำอะไรรึ 170 00:09:57,120 --> 00:09:59,000 [ดนตรีระทึก] 171 00:10:02,400 --> 00:10:03,840 [เสียงขูดมะพร้าว] 172 00:10:06,920 --> 00:10:08,880 [ดนตรีผ่อนคลาย] 173 00:10:48,800 --> 00:10:49,840 คุณน้าคะ 174 00:10:52,600 --> 00:10:54,360 ใบกะเพรามาฝากคุณน้าค่ะ 175 00:10:55,360 --> 00:10:57,960 อ้าว แม่บัว ใครตามมารึนั่น 176 00:10:58,040 --> 00:11:00,480 - หือ ใครตามมาคะ - [จำปา] นั่นไงจ๊ะ 177 00:11:02,440 --> 00:11:04,520 [เสียงสูดหายใจตกใจ] แพท 178 00:11:04,600 --> 00:11:05,880 [บัว] แพท 179 00:11:05,960 --> 00:11:07,080 แพท เพื่อนรัก 180 00:11:07,640 --> 00:11:10,040 - เฮ้ย ไอ้สองคนนี้มันเล่นเพื่อนกันรึ - [จำปา] หือ 181 00:11:10,120 --> 00:11:11,120 ไม่รู้ 182 00:11:11,200 --> 00:11:13,800 [เอฟเฟกต์ตลก] 183 00:11:15,280 --> 00:11:17,440 [เสียงผาดหอบหายใจ] 184 00:11:19,680 --> 00:11:21,760 แม่ผาด กลับมาแล้วรึ 185 00:11:21,840 --> 00:11:23,200 แล้วพรรคพวกล่ะ 186 00:11:23,280 --> 00:11:26,520 เออ ใช่ ทำไมกลับมาคนเดียวล่ะ 187 00:11:26,600 --> 00:11:28,640 หรือว่า รอดมาคนเดียวเหรอ 188 00:11:29,520 --> 00:11:31,800 ทุกคนแคล้วคลาดปลอดภัยดีจ้ะ 189 00:11:32,360 --> 00:11:34,480 [ผาด] แต่การรบพุ่งมันดุเดือดขึ้นทุกวัน 190 00:11:35,040 --> 00:11:37,200 พ่อครูกลัวฉันจะเป็นอันตราย 191 00:11:37,280 --> 00:11:39,200 ก็เลยให้ฉันมารอที่นี่ก่อนน่ะจ้ะ 192 00:11:39,760 --> 00:11:41,160 ไหนว่าจะปราบได้ 193 00:11:41,720 --> 00:11:43,480 พวกมันสู้เยี่ยงโจรเจ้าเล่ห์จ้ะ 194 00:11:44,040 --> 00:11:47,040 [เสียงผาดถอนใจขุ่นเคือง] มันชอบเล่นทีเผลอ 195 00:11:47,120 --> 00:11:50,480 พ่อครูก็เลยกลัวว่าฉันเนี่ย จะถูกจับไปเป็นเชลย 196 00:11:50,560 --> 00:11:52,360 ก็เลยให้หนีมาที่นี่ก่อนน่ะจ้ะ 197 00:11:54,040 --> 00:11:57,360 ดีแล้วแหละ ไปรบน่ะมันอันตรายมากเลยนะ 198 00:11:57,440 --> 00:12:00,000 แล้วดูซิ ตัวดำหมดแล้วอะ 199 00:12:00,080 --> 00:12:01,840 ตากแดดทั้งวันเลยใช่ไหม 200 00:12:02,400 --> 00:12:04,600 โธ่ นางบัว เอ็งนี่ก็ประหลาด 201 00:12:04,680 --> 00:12:07,400 ข้าไปรบ ข้าไม่ได้ไปนั่งร้อยมาลัย 202 00:12:07,480 --> 00:12:09,640 ตากแดดมันก็เป็นเรื่องธรรมดา 203 00:12:10,280 --> 00:12:12,840 [เสียงอ่อน] อ้าว จะดุทำไมเล่า [เสียงผาดถอนใจ] 204 00:12:12,920 --> 00:12:14,280 อุตส่าห์เป็นห่วง 205 00:12:14,360 --> 00:12:15,520 เออ ขอบใจ 206 00:12:15,600 --> 00:12:17,000 [พิกุล] แม่ผาด 207 00:12:17,080 --> 00:12:19,120 ท่าทางจะยังไม่ได้กินอะไรมา 208 00:12:19,200 --> 00:12:20,960 ฉันจะจัดสำรับให้ 209 00:12:21,040 --> 00:12:22,960 ฉันยังกินไม่ได้หรอกจ้ะ 210 00:12:23,040 --> 00:12:26,400 พ่อครูให้ฉันรีบไปแจ้งข่าวกับเจ้าคุณทหาร 211 00:12:26,480 --> 00:12:28,160 ขอกำลังหมอเพิ่มน่ะจ้ะ 212 00:12:28,240 --> 00:12:29,320 งั้นฉันไปก่อนนะจ๊ะ 213 00:12:29,400 --> 00:12:31,200 [พิกุล] ท่านแม่ทัพทั้งสองท่านรู้แล้วล่ะ 214 00:12:31,280 --> 00:12:33,560 ฉันถึงเร่งเตรียมเสบียงให้อยู่นี่ไง 215 00:12:34,120 --> 00:12:36,160 [พิกุล] พ่อหมอทองคำกับหมอทองแท้ 216 00:12:36,720 --> 00:12:39,160 ถูกเรียกเข้าสำนักหมอหลวงไปตั้งแต่เช้า 217 00:12:39,240 --> 00:12:41,400 [ดนตรีเร้าอารมณ์] 218 00:12:47,400 --> 00:12:49,720 พ่อทองแท้น่ะ มีลูกต้องเลี้ยง 219 00:12:49,800 --> 00:12:51,840 มีวิชาหมอต้องสืบทอด 220 00:12:51,920 --> 00:12:54,800 ทำไมคุณพี่ใจดำ ส่งพ่อทองแท้ไปออกศึกซะล่ะเจ้าคะ 221 00:12:56,560 --> 00:12:59,320 คุณพี่เนี่ย เก่งกาจรอบรู้สารพัด 222 00:12:59,400 --> 00:13:01,440 ทำไมไม่ไปเสียเองล่ะเจ้าคะ 223 00:13:02,000 --> 00:13:03,600 ฉันเตรียมจะไปเองอยู่แล้ว 224 00:13:04,800 --> 00:13:08,040 หากท่านเจ้าคุณบำเรอราช ไม่สั่งให้อยู่เฝ้าดูโรคไข้ป่วง 225 00:13:08,120 --> 00:13:09,960 ฉันคงจะเก็บข้าวของไปเสียนานแล้ว 226 00:13:10,040 --> 00:13:11,800 ไม่ต้องรอให้หล่อนมาไล่ส่งดอก 227 00:13:11,880 --> 00:13:14,000 [ดนตรีตึงเครียด] 228 00:13:14,080 --> 00:13:16,840 อิฉันก็มิได้ไล่ส่งหรอกเจ้าค่ะ 229 00:13:18,480 --> 00:13:19,880 ไอ้ทองอ้นไงเจ้าคะ 230 00:13:19,960 --> 00:13:23,040 มันชอบคุยโอ่ว่ารอบรู้วิชายารักษาได้ 231 00:13:23,600 --> 00:13:25,760 ให้ไปแทนพ่อทองแท้สิเจ้าคะ 232 00:13:26,400 --> 00:13:27,720 มันเพิ่งเรียน 233 00:13:27,800 --> 00:13:30,680 จะเอาภูมิรู้ที่ไหนไปรักษาผู้ไข้สาหัสในการรบ 234 00:13:30,760 --> 00:13:32,560 [เสียงถอนหายใจ] 235 00:13:33,040 --> 00:13:35,320 เรื่องห่วงลูก ฉันเห็นใจนะ 236 00:13:35,400 --> 00:13:37,680 แต่ตอนนี้บ้านเมืองกำลังคับขัน 237 00:13:38,200 --> 00:13:40,680 หล่อนอย่าเห็นเพียงประโยชน์ส่วนตนสิแม่เทียบ 238 00:13:55,600 --> 00:13:57,240 [เสียงไก่ขัน] 239 00:13:59,880 --> 00:14:02,480 [ดนตรีซึ้งอ่อนหวาน] 240 00:14:09,720 --> 00:14:13,200 พ่อขอให้เจ้าทำหน้าที่หมออย่างสุดความสามารถ 241 00:14:13,760 --> 00:14:15,080 [ทองคำ] เต็มสติปัญญา 242 00:14:15,640 --> 00:14:19,520 ด้วยความเมตตา ปรารถนาให้ผู้ไข้หายเจ็บหายไข้ 243 00:14:19,600 --> 00:14:22,760 กลับสู่บ้านเรือนของเขาอย่างปลอดภัยนะลูกพ่อ 244 00:14:24,840 --> 00:14:26,520 ฉันจะทำอย่างเต็มกำลังจ้ะ 245 00:14:30,640 --> 00:14:31,920 แล้วแม่ล่ะจ๊ะ 246 00:14:33,040 --> 00:14:34,280 ยังไม่ตื่น 247 00:14:40,360 --> 00:14:42,640 แล้วพ่อจะซื้อขนมมาฝากเอ็งนะ ทองอิน 248 00:14:42,720 --> 00:14:44,880 ฉันจะรอนะจ๊ะ 249 00:14:46,880 --> 00:14:47,960 ฝากหลานด้วยนะ 250 00:14:48,040 --> 00:14:49,280 จ้ะพี่ 251 00:14:49,360 --> 00:14:51,720 ฉันจะดูอาเสียมากกว่า 252 00:14:52,960 --> 00:14:53,960 [เอฟเฟกต์ตลกและเสียงงับ] 253 00:14:57,160 --> 00:15:01,240 รีบลงเรือนเอาฤกษ์เอาชัย ก่อนที่ดาวประกายพรึกจะหมดแสงเถิด 254 00:15:02,120 --> 00:15:05,120 [ดนตรีอ่อนหวานอบอุ่น] 255 00:15:11,240 --> 00:15:12,680 [เทียบ] พ่อทองแท้ 256 00:15:13,400 --> 00:15:14,680 พ่อทองแท้ 257 00:15:14,760 --> 00:15:16,720 โอ้ รอแม่ก่อน รอแม่ก่อน 258 00:15:16,800 --> 00:15:19,160 - [เทียบ] เอ้า เร็วนังเผือก จ้ำมาให้ไว - [เผือก] เจ้าค่ะ 259 00:15:19,240 --> 00:15:21,960 พ่อทองแท้ เดี๋ยวก่อนลูก 260 00:15:22,520 --> 00:15:23,880 มา นังเผือกมา 261 00:15:23,960 --> 00:15:25,560 - [เผือก] เจ้าค่ะ - [เทียบ] นี่ๆ ลูก 262 00:15:25,640 --> 00:15:28,480 เสื้อยันต์นะ ใส่แล้วแคล้วคลาด 263 00:15:28,560 --> 00:15:31,080 จากหลวงปู่สุขกรุงศรี 264 00:15:31,160 --> 00:15:32,600 [เทียบ] นะ เอาติดไป 265 00:15:32,680 --> 00:15:34,520 - อันนี้ตะกรุดเจ้าค่ะ - นี่ตะกรุด 266 00:15:34,600 --> 00:15:36,960 [เทียบ] หลวงตาคง วัดคลองอ้อม 267 00:15:37,040 --> 00:15:40,520 - เขาบอกว่าใส่แล้วเนี่ย ป้องกันภัยทุกอย่างลูก - จ้ะ 268 00:15:40,600 --> 00:15:42,560 [เผือก] ผ้าประเจียดจากพ่อหมออินเจ้าค่ะ 269 00:15:42,640 --> 00:15:44,440 ผ้าประเจียดพ่อหมออิน 270 00:15:44,520 --> 00:15:47,200 อยู่ยงคงกระพัน นะลูกนะ 271 00:15:47,280 --> 00:15:50,880 - [เผือก] อันนี้เขี้ยวเสือเจ้าค่ะ - แล้วก็ เขี้ยวเสือ 272 00:15:50,960 --> 00:15:52,240 พอแล้วจ้ะแม่ 273 00:15:52,320 --> 00:15:53,800 อ้าว ยังมีอีกเยอะนะ 274 00:15:53,880 --> 00:15:54,880 พอแล้วจ้ะ 275 00:15:55,840 --> 00:15:57,800 ฉันอยากให้แม่ให้พรมากกว่า 276 00:16:00,720 --> 00:16:03,280 [ดนตรีซึ้ง] 277 00:16:04,160 --> 00:16:05,920 ไปดีมาดีนะลูกนะ 278 00:16:08,640 --> 00:16:11,200 [เสียงเบา] แต่ว่า ถ้าเห็นท่าไม่ดีน่ะ 279 00:16:11,760 --> 00:16:12,920 [เทียบ] ก็เอาตัวรอดนะลูก 280 00:16:13,000 --> 00:16:15,520 ไม่ต้องขืนอยู่จนนาทีสุดท้าย รู้เปล่า 281 00:16:15,600 --> 00:16:16,800 แม่ 282 00:16:16,880 --> 00:16:20,480 ถ้าหมอหนีก่อน แล้วใครจะดูแลคนเจ็บล่ะแม่ 283 00:16:21,560 --> 00:16:23,400 [เสียงทองอ้นกลั้นหัวเราะ] 284 00:16:23,480 --> 00:16:24,960 [เอฟเฟกต์แผ่นเสียงตกร่อง] 285 00:16:25,480 --> 00:16:27,200 ไอ้ทองอ้น 286 00:16:27,280 --> 00:16:28,560 หัวเราะเยาะข้ารึ 287 00:16:29,120 --> 00:16:30,840 ฉันไม่ได้หัวเราะเยาะผู้ใดเลยจ้ะ 288 00:16:30,920 --> 00:16:33,960 ฉันไปจัดยา แล้วผงใบกัญชามันเข้าคอมาน่ะจ้ะ 289 00:16:34,040 --> 00:16:36,040 เออ ฝากไว้ก่อนเถอะ 290 00:16:36,120 --> 00:16:39,360 เดี๋ยวให้ลูกข้าไปก่อน ข้าจะกลับมาทะเลาะกับเอ็ง 291 00:16:39,920 --> 00:16:41,160 [เสียงเทียบฮึดฮัด] 292 00:16:41,240 --> 00:16:43,760 ไปๆ ออกเดินทางได้แล้ว 293 00:16:44,320 --> 00:16:47,480 พี่ทองแท้ เดี๋ยวฉันจะไปส่งพี่ที่ท่าเรือใหญ่เอง 294 00:16:49,160 --> 00:16:50,400 มาจ้ะ 295 00:16:50,480 --> 00:16:52,960 [ดนตรีครื้นเครง] 296 00:16:54,480 --> 00:16:55,600 ฉันลาล่ะจ้ะ 297 00:16:56,560 --> 00:16:58,040 จ้ะลูก 298 00:16:59,120 --> 00:17:00,160 ไปพี่ 299 00:17:06,400 --> 00:17:07,280 เอ่อ… 300 00:17:07,839 --> 00:17:09,800 โชคดีนะคะหมอ 301 00:17:13,560 --> 00:17:14,599 บ๊ายบาย 302 00:17:20,560 --> 00:17:22,880 นี่ๆ นี่ๆ นางผาด 303 00:17:23,440 --> 00:17:27,319 รีบเอานางบัวเพื่อนแกน่ะ กลับไปแปดริ้วให้ไวเลยนะ 304 00:17:27,400 --> 00:17:28,680 [เสียงหัวเราะแห้ง] 305 00:17:28,760 --> 00:17:30,680 ก็อยากกลับอยู่ดอกเจ้าค่ะ 306 00:17:31,240 --> 00:17:33,480 เอาไว้เสร็จศึกเมื่อใด 307 00:17:33,560 --> 00:17:35,800 ฉันจะรีบเอามันกลับไปเลยเจ้าค่ะ 308 00:17:35,880 --> 00:17:37,000 [เทียบแค่นเสียงและผาดหัวเราะเจื่อน] 309 00:17:37,080 --> 00:17:38,840 - นางบัว - [บัว] หือ 310 00:17:38,920 --> 00:17:42,080 ว่าข้าเราไปเก็บดินเหนียวกันดีกว่า 311 00:17:42,760 --> 00:17:43,800 เก็บทำไมล่ะ 312 00:17:44,360 --> 00:17:46,680 อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย 313 00:17:46,760 --> 00:17:48,840 ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น 314 00:17:49,480 --> 00:17:50,360 [ผาด] ไป 315 00:17:50,440 --> 00:17:52,080 ไปซิ เดี๋ยวไปปั้น… 316 00:17:52,160 --> 00:17:53,240 [ทองอิน] พี่ผาด 317 00:17:53,320 --> 00:17:55,440 ปั้นให้ฉันฝูงหนึ่งเลยนะจ๊ะ 318 00:17:55,520 --> 00:17:57,160 หา ฝูงหนึ่ง 319 00:17:57,680 --> 00:18:00,080 - ทั้งครอบครัวเลยเหรอจ๊ะ - ใช่จ้ะ 320 00:18:00,160 --> 00:18:02,040 ได้เลยจ้า 321 00:18:02,120 --> 00:18:03,160 [เสียงทองอินร้องดีใจ] 322 00:18:04,160 --> 00:18:06,200 [เสียงเทียบร้องมันเขี้ยว] 323 00:18:06,280 --> 00:18:07,400 [เสียงเทียบฮึดฮัด] 324 00:18:07,480 --> 00:18:09,760 นังนี่นี่นะ มันร้ายนัก 325 00:18:09,840 --> 00:18:11,560 มันพูดประชดข้า 326 00:18:11,640 --> 00:18:12,880 [เอฟเฟกต์ขบขัน] 327 00:18:12,960 --> 00:18:14,720 คุยกับบ่าวรึเจ้าคะ 328 00:18:16,200 --> 00:18:17,200 [เสียงหงุดหงิด] 329 00:18:19,120 --> 00:18:20,120 [เผือก] อ้าว 330 00:18:22,480 --> 00:18:25,200 พี่ทองแท้ ฉันมารอเรือเป็นเพื่อนพี่เอง 331 00:18:25,280 --> 00:18:26,280 [เสียงทองแท้ขำเบาๆ ] 332 00:18:26,960 --> 00:18:29,920 พี่ไม่ต้องห่วงนะ พี่ไม่อยู่ฉันจะดูแลทางนี้เอง 333 00:18:30,000 --> 00:18:32,680 - [ทองแท้] อือ - ฉันสัญญาด้วย ว่าฉันจะไม่ทะเลาะกับแม่พี่ 334 00:18:32,760 --> 00:18:35,080 [เสียงทองแท้ขำเบาๆ ] [ทองอ้น] ถ้าเขาไม่หาเรื่องฉันก่อน 335 00:18:35,600 --> 00:18:37,160 เอ็งก็ยอมเขาหน่อยเถิด 336 00:18:38,120 --> 00:18:40,800 ได้จ้ะ ถ้าพี่ไม่อยู่ ฉันจะยอม 337 00:18:40,880 --> 00:18:42,200 อือ ดี 338 00:18:46,760 --> 00:18:47,760 [ทองอ้น] พี่ทองแท้ 339 00:18:48,320 --> 00:18:50,080 - เรือมาแล้วพี่ - [ทองแท้] อือ 340 00:18:51,560 --> 00:18:52,720 งั้นข้าไปล่ะ 341 00:18:55,160 --> 00:18:56,440 [เสียงแมวร้องและเสียงทองอ้นกับทองแท้ตกใจ] 342 00:18:56,520 --> 00:18:57,480 [ทองอ้น] พี่ทองแท้ 343 00:18:57,960 --> 00:18:58,960 แมวดำ 344 00:18:59,600 --> 00:19:01,960 พี่อยู่เฉยๆ ก่อนนะจ๊ะ พี่รอเดี๋ยวนะจ๊ะ 345 00:19:02,040 --> 00:19:04,160 [ดนตรีตื่นเต้น] 346 00:19:05,200 --> 00:19:06,200 [เสียงแมวร้อง] 347 00:19:07,200 --> 00:19:08,680 [ทองอ้น] มาลูก [เสียงแมวร้อง] 348 00:19:09,800 --> 00:19:10,880 พี่ทองแท้ 349 00:19:11,440 --> 00:19:13,840 แมวมันตัดหน้าพี่ไป ฉันเลยพามันตัดกลับมาจ้ะ 350 00:19:13,920 --> 00:19:14,880 [เสียงขำเบาๆ ] 351 00:19:14,960 --> 00:19:16,760 ทางสะดวกแล้ว พี่ไม่ต้องห่วงแล้วจ้ะ 352 00:19:17,320 --> 00:19:19,640 เอ็งนี่รู้จักแก้เคล็ดกับเขาเหมือนกันเหรอเนี่ย 353 00:19:20,200 --> 00:19:22,040 ใช่จ้ะพี่ [เสียงแมวร้อง] 354 00:19:22,120 --> 00:19:23,120 - [ทองอ้น] รอดแล้วจ้ะ - ขอบใจมาก 355 00:19:23,200 --> 00:19:24,520 [เสียงแมวร้อง] 356 00:19:33,560 --> 00:19:34,720 [ดนตรีหยุด] 357 00:19:39,280 --> 00:19:40,560 [บัว] เขาไปแล้ว 358 00:19:40,640 --> 00:19:42,840 ถ้าอยากไปส่ง ทำไมไม่ตามไปล่ะ 359 00:19:43,400 --> 00:19:44,440 [เสียงผาดถอนหายใจ] 360 00:19:44,520 --> 00:19:48,080 ข้าเนี่ย ไม่ได้สนใจพ่อหมอทองแท้แล้วล่ะ 361 00:19:48,160 --> 00:19:49,760 [ผาด] เพราะข้าดูออก 362 00:19:49,840 --> 00:19:52,000 ว่าเขาไม่ได้สนใจข้า 363 00:19:52,080 --> 00:19:55,000 แต่เขาเนี่ย สนใจผู้อื่น 364 00:19:55,080 --> 00:19:57,160 [ดนตรีเบาสมอง] 365 00:20:00,680 --> 00:20:03,240 พี่ผาดจ๊ะ วัวควายของฉันล่ะจ๊ะ 366 00:20:03,320 --> 00:20:04,360 [เสียงจิ๊ปาก] อ๊ะ 367 00:20:04,960 --> 00:20:07,200 ข้าลืมพ่อหมอใหญ่ได้อย่างไร 368 00:20:07,760 --> 00:20:10,520 ควายสี่ วัวสาม ใช่หรือไม่ 369 00:20:10,600 --> 00:20:12,600 - ใช่จ้ะ - เดี๋ยวเราไปปั้นกันนะจ๊ะ 370 00:20:13,480 --> 00:20:15,080 พวกเอ็งมายืนทำอะไรกันตรงนี้ 371 00:20:16,600 --> 00:20:17,600 แม่บัว 372 00:20:18,160 --> 00:20:19,440 เอ็งคุยไปแล้วกัน 373 00:20:19,520 --> 00:20:20,840 [ผาด] ไป 374 00:20:20,920 --> 00:20:22,080 เอ็งจะไปไหน ทองอิน 375 00:20:22,880 --> 00:20:24,080 ไปปั้นควายจ้ะ 376 00:20:24,640 --> 00:20:25,920 [ผาด] ไปยัง [เสียงผาดหัวเราะคิกคัก] 377 00:20:26,000 --> 00:20:27,960 ไม่เคยสนใจอาเลยนะ ไอ้หลานคนนี้ 378 00:20:29,880 --> 00:20:30,880 [เสียงถอนหายใจ] 379 00:20:35,960 --> 00:20:37,840 [ดนตรีเจ้าเล่ห์] 380 00:20:39,000 --> 00:20:40,040 แล้วเอ็งล่ะ 381 00:20:41,200 --> 00:20:42,680 มายืนทำอะไรที่ท่าน้ำ 382 00:20:43,520 --> 00:20:44,960 พี่ข้าไปแล้ว 383 00:20:45,040 --> 00:20:46,680 เอ็งอยากไปส่ง ทำไมไม่ตามไปล่ะ 384 00:20:47,760 --> 00:20:48,680 เฮ้ย 385 00:20:49,840 --> 00:20:50,680 เฮ้ยอะไร 386 00:20:51,240 --> 00:20:53,760 ก็ นั่นมันคำพูดของฉันน่ะ 387 00:20:53,840 --> 00:20:55,480 ฉันเพิ่งพูดไปเมื่อกี้ 388 00:20:56,120 --> 00:20:58,120 เอ็งจะพูดได้อย่างไร ก็ข้าเพิ่งพูดจบ 389 00:20:58,840 --> 00:21:00,680 ก็ฉันเพิ่งพูดกับผาดเนี่ย 390 00:21:00,760 --> 00:21:02,880 โอ๊ย ช่างมันเถอะ [เสียงจิ๊ปาก] 391 00:21:03,400 --> 00:21:05,880 [ชาวบ้านชาย 1] เฮ้ย เอาขึ้นมา ช่วยกันหน่อยเร็ว 392 00:21:05,960 --> 00:21:07,960 - [ศรี] ช่วยด้วยจ้า - เสียงมาจากไหนน่ะ 393 00:21:08,040 --> 00:21:10,080 - [ชาวบ้านชาย 2] เร็วๆ จมหายไปแล้ว - มาจากคลองฟากกระโน้น 394 00:21:10,160 --> 00:21:11,160 [ชาวบ้านชาย 2] เดี๋ยวตายกันพอดี 395 00:21:11,720 --> 00:21:13,000 [เสียงศรีร้องไห้] 396 00:21:13,080 --> 00:21:15,720 [ศรี] ช่วยด้วยจ้า ใครอยู่แถวนี้ ช่วยด้วยจ้า 397 00:21:15,800 --> 00:21:17,640 [ดนตรีระทึก] 398 00:21:20,600 --> 00:21:22,520 ทองอ้น ใครเป็นอะไรรึ 399 00:21:23,000 --> 00:21:24,280 ช่วยลูกฉันด้วยจ้ะ 400 00:21:24,360 --> 00:21:26,960 หมอทองคำอยู่ไหม ช่วยลูกฉันด้วย 401 00:21:27,040 --> 00:21:29,880 หมอทองคำไม่อยู่จ้ะ เพิ่งออกไปเมื่อครู่นี้เอง 402 00:21:29,960 --> 00:21:31,040 เป็นอะไรมาจ๊ะ 403 00:21:31,120 --> 00:21:34,280 มันจมน้ำจ้ะ ปลุกเท่าไรก็ไม่ตื่น 404 00:21:34,360 --> 00:21:36,800 [ศรี] มันจะตายไหมจ๊ะ [เสียงครางร้องไห้] 405 00:21:36,880 --> 00:21:38,160 ขอฉันดูหน่อยนะคะ 406 00:21:38,240 --> 00:21:40,520 [เสียงศรีร้องไห้] 407 00:21:41,920 --> 00:21:43,440 อ้าว ไอ้เจิด 408 00:21:43,520 --> 00:21:45,680 ไอ้เจิด ไอ้เจิดเพื่อนข้า 409 00:21:46,240 --> 00:21:49,000 ไอ้เจิด ไอ้เจิด ไอ้เจิด 410 00:21:49,480 --> 00:21:50,480 [ทองอ้น] ไอ้เจิด 411 00:21:50,560 --> 00:21:52,120 ไม่หายใจนานเท่าไรแล้วเนี่ย 412 00:22:02,840 --> 00:22:04,280 ทำอะไรลูกฉัน 413 00:22:04,360 --> 00:22:05,320 ปั๊มหัวใจค่ะ 414 00:22:05,400 --> 00:22:07,840 ถ้ารีบช่วยอาจจะช่วยทัน สมองอาจจะยังไม่ตาย 415 00:22:10,480 --> 00:22:12,680 [เสียงบัวออกแรง] 416 00:22:16,320 --> 00:22:17,520 [ทองอ้น] บัว 417 00:22:18,520 --> 00:22:19,480 เอ็งจะทำอะไร 418 00:22:20,040 --> 00:22:21,080 เป่าลมเข้าปาก 419 00:22:21,560 --> 00:22:24,080 เอ็งเป็นผู้หญิง เอ็งจะไปจุมพิตเขาได้อย่างไร 420 00:22:24,760 --> 00:22:26,920 ฉันกำลังช่วยชีวิตเขา ไม่มีเวลามาคิดหรอกนะ 421 00:22:27,000 --> 00:22:28,520 [ทองอ้น] เดี๋ยว เดี๋ยวข้าทำเอง 422 00:22:29,720 --> 00:22:31,160 เอ็งบอกวิธีข้ามา 423 00:22:31,720 --> 00:22:32,560 [เสียงบัวหอบ] 424 00:22:33,440 --> 00:22:34,320 เชิดคางขึ้น 425 00:22:35,280 --> 00:22:36,280 [บัว] บีบจมูก 426 00:22:36,840 --> 00:22:38,120 แล้วก็เป่าลมเข้าปาก 427 00:22:39,120 --> 00:22:40,520 [เสียงพิกุลและบ่าวร้องตกใจ] 428 00:22:40,600 --> 00:22:42,880 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 429 00:22:49,560 --> 00:22:50,640 [เสียงบัวออกแรง] 430 00:22:51,200 --> 00:22:53,200 [เสียงบัวหายใจหอบ] 431 00:23:01,080 --> 00:23:03,120 บัว เอ็งมีวิธีอะไรอีกไหม 432 00:23:04,840 --> 00:23:06,000 ต้องทำเออีดี 433 00:23:06,840 --> 00:23:08,200 อะไรดีๆ ก็รีบทำเถอะ 434 00:23:09,200 --> 00:23:11,760 [พูดปนหอบ] ทำไม่ได้ ต้องใช้เครื่องเออีดี 435 00:23:11,840 --> 00:23:13,800 มีแต่ในโลกของฉันน่ะ ที่นี่ไม่มี 436 00:23:14,360 --> 00:23:15,360 โธ่เว้ย 437 00:23:15,440 --> 00:23:17,600 [เสียงศรีร้องกระวนกระวาย] [ทองอ้น] ไอ้เจิด 438 00:23:17,680 --> 00:23:19,120 [ศรี] เอ็งต้องช่วยลูกข้านะ 439 00:23:19,200 --> 00:23:20,720 เอ็งต้องช่วยลูกข้านะ 440 00:23:20,800 --> 00:23:22,920 [ศรี] ช่วยเขาด้วย [เสียงร้องไห้] 441 00:23:23,000 --> 00:23:25,520 ช่วยเขาด้วย อย่าให้เขาตายนะ [เสียงพิกุลอึกอัก] 442 00:23:25,600 --> 00:23:29,240 ทำใจดีๆ เขาไปสบายแล้ว ทำใจเสียเถอะ 443 00:23:29,320 --> 00:23:30,440 [เสียงศรีร้องฟูมฟาย] 444 00:23:30,520 --> 00:23:33,200 เร็วๆ สิ ช่วยเขาเร็วๆ สิ 445 00:23:33,280 --> 00:23:36,000 [เสียงศรีร้องฟูมฟายต่อเนื่อง] 446 00:23:39,880 --> 00:23:42,440 [พูดปนร้องไห้] เร็ว ช่วยเขาเร็วๆ สิ 447 00:23:45,080 --> 00:23:47,680 [ดนตรีระทึก] 448 00:23:51,560 --> 00:23:53,880 [เสียงทรัพย์ไอสำลักและเสียงศรีหอบหายใจ] 449 00:23:55,800 --> 00:23:57,160 [พูดปนร้องไห้] ลูกแม่ 450 00:23:59,480 --> 00:24:01,400 [ศรี] ลูก [เสียงร้องไห้] 451 00:24:02,560 --> 00:24:04,440 [ศรี] เอ็งฟื้นแล้วหรือลูก 452 00:24:04,520 --> 00:24:07,720 เอ็งกลับมาหาแม่แล้ว เอ็งอย่าไปไหนอีกนะลูกนะ 453 00:24:09,280 --> 00:24:12,560 [ศรี] เอ็งเป็นเยี่ยงไรบ้างลูก เป็นเยี่ยงไรบ้าง ไหนบอกแม่ซิ 454 00:24:16,360 --> 00:24:18,960 แม่จ๊ะ ช่วยทำกับข้าวให้เขากินทีนะจ๊ะ 455 00:24:19,040 --> 00:24:20,560 ฉันจะไปเปิดตำราต้มยา 456 00:24:20,640 --> 00:24:22,200 บัว เอ็งไปกับข้า 457 00:24:22,280 --> 00:24:23,520 เอ็งทั้งคู่ไม่ต้องไปไหน 458 00:24:23,600 --> 00:24:25,520 อยู่ช่วยแม่ทำกับข้าวที่นี่ล่ะ 459 00:24:25,600 --> 00:24:27,320 แม่จะทำแกงเลียงเลี้ยงเขา 460 00:24:27,400 --> 00:24:29,720 โธ่ แม่ ก็เขาบอกว่าเขาหนาว 461 00:24:29,800 --> 00:24:32,240 ฉันจะไปตั้งยารสร้อนให้เขากินบำรุงธาตุไฟ 462 00:24:32,320 --> 00:24:34,520 แล้วเอ็งจะให้เขากินทำไมตั้งสองอย่าง 463 00:24:34,600 --> 00:24:36,240 กินอย่างเดียวก็พอ 464 00:24:36,320 --> 00:24:37,840 กินแกงเลียงเนี่ย ดีนะ 465 00:24:37,920 --> 00:24:40,440 อิ่มท้องด้วย บำรุงธาตุไฟด้วย 466 00:24:40,520 --> 00:24:42,040 อ้าว แม่บัว มานั่งนี่ 467 00:24:42,120 --> 00:24:43,880 - เร็ว มา - ค่ะ 468 00:24:43,960 --> 00:24:44,840 ตำเข้า 469 00:24:45,840 --> 00:24:47,600 แม่ไปเอาผัก ประเดี๋ยวมานะ 470 00:24:48,960 --> 00:24:49,960 [เสียงทองอ้นถอนหายใจ] 471 00:24:50,680 --> 00:24:52,640 [ดนตรีสงบ] 472 00:24:57,240 --> 00:24:58,680 พริกไทยขาว พริกไทยดำ 473 00:24:59,240 --> 00:25:01,120 [ทองอ้น] หอมแดง กระชาย 474 00:25:01,680 --> 00:25:03,080 มีแต่ตัวยารสร้อนทั้งนั้น 475 00:25:03,960 --> 00:25:06,400 กินแกงเลียงกับข้าว อิ่มท้องด้วย 476 00:25:06,960 --> 00:25:08,040 บำรุงธาตุไฟด้วย 477 00:25:08,600 --> 00:25:10,680 ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวเลยอะ 478 00:25:11,240 --> 00:25:12,880 เอ็งจะไปยิงปืนเอานกไปทำอันใด 479 00:25:12,960 --> 00:25:14,560 [เอฟเฟกต์ตลก] 480 00:25:14,640 --> 00:25:15,480 ช่างมันเถอะ 481 00:25:16,200 --> 00:25:17,120 [บัว] มา 482 00:25:17,200 --> 00:25:19,240 [ดนตรียิ่งใหญ่] 483 00:25:22,000 --> 00:25:23,880 [เสียงตำ] 484 00:25:26,280 --> 00:25:28,120 มานี่ ข้าตำเอง 485 00:25:38,160 --> 00:25:39,160 [เสียงทรัพย์ซดแกง] 486 00:25:39,240 --> 00:25:42,040 [ดนตรีผ่อนคลาย] 487 00:25:43,400 --> 00:25:44,560 [ศรี] เอ่อ 488 00:25:51,120 --> 00:25:52,400 พ่อหนุ่ม 489 00:25:52,480 --> 00:25:53,600 แม่หนู 490 00:25:53,680 --> 00:25:56,200 เอ็งสองคนนี่เป็นหมอเทวดารึ 491 00:25:56,280 --> 00:25:59,040 ถึงทำให้คนตายแล้วฟื้นขึ้นมาได้ 492 00:25:59,120 --> 00:26:02,040 ไม่ใช่หรอกจ้ะ ฉันเพิ่งเริ่มเป็นนักเรียนเท่านั้นเองจ้ะ 493 00:26:02,600 --> 00:26:05,440 หนูก็กำลังเรียนอยู่เหมือนกันค่ะ แต่ว่ายังเรียนไม่จบค่ะ 494 00:26:05,520 --> 00:26:07,560 ยังไม่ได้สอบเอ็นแอลขั้นที่หนึ่งเลยค่ะ 495 00:26:08,120 --> 00:26:12,240 อ๋อ นี่ขนาดยังเรียนไม่จบ เอ็งยังเก่งเพียงนี้ 496 00:26:12,800 --> 00:26:15,360 แล้วถ้าเอ็งเรียนจบ จะเก่งเพียงไหน 497 00:26:17,360 --> 00:26:18,360 [เสียงบัวสูดหายใจ] 498 00:26:20,080 --> 00:26:21,080 เป็นกระไร 499 00:26:21,160 --> 00:26:22,640 [บัวพูดน้ำเสียงตื้นตัน] มัน… 500 00:26:22,720 --> 00:26:24,600 มันตื้นตันใจอะ 501 00:26:24,680 --> 00:26:25,640 [เอฟเฟกต์เสียงเด้งดึ๋ง] 502 00:26:26,240 --> 00:26:28,440 - อ้าว - ขอบคุณมากนะคะคุณป้า 503 00:26:28,520 --> 00:26:30,320 [บัว] ที่ทำให้หนูรู้สึกดี 504 00:26:30,400 --> 00:26:34,080 เพราะว่าตอนที่หนูเรียนน่ะ หนูห่วยแตกมากเลยค่ะ 505 00:26:34,560 --> 00:26:35,840 [เสียงศรีถอนหายใจ] 506 00:26:36,440 --> 00:26:37,640 [ศรี] อื้อหือ 507 00:26:37,720 --> 00:26:39,840 เอ็งน่ะเก่งมากเลยนะแม่หนู 508 00:26:39,920 --> 00:26:41,560 ข้าเนี่ยเห็นกับตา 509 00:26:41,640 --> 00:26:45,720 [เสียงศรีขำเบาๆ ] เอาไว้ที่บ้านข้าเนี่ย มีคนเจ็บไข้ได้ป่วย 510 00:26:45,800 --> 00:26:47,720 ขอเอาพามารักษาที่นี่นะจ๊ะ 511 00:26:48,520 --> 00:26:49,880 - แม่จ๊ะ - [ศรี] หือ 512 00:26:49,960 --> 00:26:51,440 เกรงใจเขาบ้าง 513 00:26:52,000 --> 00:26:54,240 วันนี้เรายังไม่ได้ตอบแทนอะไรเขาเลย 514 00:26:54,800 --> 00:26:58,560 สร้อยแหวนกำไล แม่ก็เก็บคืนตัวเองไปหมดแล้ว 515 00:26:59,680 --> 00:27:02,200 [เสียงหัวเราะแห้ง] อ้าว ลูก 516 00:27:02,280 --> 00:27:05,480 ก็เขาไม่เอา แม่ก็เก็บคืนสิ 517 00:27:06,800 --> 00:27:08,160 เอ็งจะเกรงใจอันใด 518 00:27:08,240 --> 00:27:10,200 [ทองอ้น] เอ็งก็เพื่อนข้าเหมือนกันนะไอ้เจิด 519 00:27:10,280 --> 00:27:11,600 วาจาเหมือนไม่สนิท 520 00:27:17,280 --> 00:27:18,760 ฉันไม่ใช่เจิดจ้ะ 521 00:27:19,960 --> 00:27:21,280 จะไม่ใช่ได้อย่างไร 522 00:27:21,360 --> 00:27:23,040 นี่ฟื้นมาถึงกับเพี้ยนเลยเหรอวะ 523 00:27:23,120 --> 00:27:24,400 [เอฟเฟกต์ตลก] 524 00:27:25,560 --> 00:27:27,520 ฟื้นมาแล้วความจำเสื่อมเหรอ 525 00:27:27,600 --> 00:27:30,040 ตอนตกน้ำ หัวได้ฟาดพื้นอะไรหรือเปล่าคะ 526 00:27:31,040 --> 00:27:32,520 ไม่ได้ฟาดจ้ะ 527 00:27:34,200 --> 00:27:35,280 ไอ้เจิด 528 00:27:35,360 --> 00:27:37,920 นี่ข้าเอง ไอ้ทองอ้น เพื่อนเอ็งไงวะ 529 00:27:38,960 --> 00:27:39,960 [ศรี] เอ่อ 530 00:27:40,040 --> 00:27:41,680 ไอ้นี่มันทรัพย์จ้ะ 531 00:27:41,760 --> 00:27:43,120 ไม่ใช่เจิด 532 00:27:43,680 --> 00:27:45,520 [ศรี] เจิดเนี่ย ก็ลูกฉันเหมือนกัน 533 00:27:45,600 --> 00:27:47,040 แต่มันอยู่กับพ่อ 534 00:27:47,120 --> 00:27:48,800 เราเนี่ยแยกทางกัน 535 00:27:48,880 --> 00:27:51,000 ก็เลยแบ่งลูกไปคนละคนน่ะจ้ะ 536 00:27:51,080 --> 00:27:53,080 [ดนตรีเบาสมอง] 537 00:27:53,160 --> 00:27:54,880 เอ่อ เป็นเช่นนั้นเองเหรอจ๊ะ 538 00:27:54,960 --> 00:27:56,200 ฉันขอโทษนะจ๊ะ 539 00:27:56,280 --> 00:27:57,800 [ทองอ้น] ฉันเข้าใจผิดน่ะจ้ะ 540 00:27:58,760 --> 00:28:00,200 ฉันก็ตกใจหมดเลย 541 00:28:02,640 --> 00:28:04,960 ทองอ้น แม่บัว 542 00:28:05,520 --> 00:28:08,160 เจ้าสองคนมีบุญคุณกับข้ามาก 543 00:28:09,200 --> 00:28:11,720 แล้วทองอ้นยังเป็นเพื่อนกับแฝดของข้า 544 00:28:12,680 --> 00:28:13,840 [ทรัพย์] ต่อไปนี้ 545 00:28:14,400 --> 00:28:17,400 ถ้าเจ้าสองคนมีเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจอันใด 546 00:28:18,240 --> 00:28:19,680 [ทรัพย์] ขอให้บอกข้า 547 00:28:20,240 --> 00:28:22,600 ข้าจะจัดการให้ทุกสิ่ง 548 00:28:22,680 --> 00:28:23,920 แต่ว่าตอนนี้ 549 00:28:25,280 --> 00:28:27,360 ข้าขอข้าวเพิ่มได้ไหมจ๊ะ [เสียงศรีขำ] 550 00:28:27,920 --> 00:28:29,320 ได้สิ ไอ้เจิด 551 00:28:29,400 --> 00:28:31,400 เอ่อ ทรัพย์ 552 00:28:31,480 --> 00:28:34,320 [ดนตรีสนุกสนาน] 553 00:28:37,440 --> 00:28:38,480 ขอบใจจ้ะ 554 00:28:46,840 --> 00:28:47,800 [เสียงบัวขำ] 555 00:28:49,560 --> 00:28:50,600 [น้ำเสียงออดอ้อน] หิว 556 00:28:55,800 --> 00:28:57,520 เอ็งเล่าให้ข้าฟังทีซิ 557 00:28:57,600 --> 00:28:59,120 ไอ้ที่เอ็งกดๆ ตรงอก 558 00:28:59,200 --> 00:29:00,480 แล้วเอ็งเป่าลมเข้าปาก 559 00:29:00,560 --> 00:29:03,040 มันคือกระไร ทำไปเพื่อประโยชน์อันใด 560 00:29:04,360 --> 00:29:06,000 เขาเรียกว่าซีพีอาร์ 561 00:29:06,080 --> 00:29:10,280 ย่อมาจากคำว่า "คาร์ดิโอ พัลโมนารี รีซัสซิเทชั่น" 562 00:29:10,840 --> 00:29:13,400 เอาอีกแล้ว ภาษาพิลึกกึกกืออีกแล้ว 563 00:29:13,480 --> 00:29:15,760 [ดนตรีผ่อนคลาย] 564 00:29:15,840 --> 00:29:17,200 นี่ 565 00:29:22,160 --> 00:29:24,640 "คาร์ดิโอ" คืออะไรที่เกี่ยวกับหัวใจ 566 00:29:24,720 --> 00:29:27,720 "พัลโมนารี" คืออะไรที่เกี่ยวกับปอด 567 00:29:27,800 --> 00:29:32,040 คนเราจะอยู่ได้ เมื่อหัวใจกับปอดทำงานร่วมกัน 568 00:29:32,880 --> 00:29:35,120 [บัว] หัวใจก็จะเต้น ตุบๆ 569 00:29:35,680 --> 00:29:36,760 อย่างนี้แหละ 570 00:29:37,720 --> 00:29:40,720 เวลาเราหายใจเข้า ปอดก็จะขยาย 571 00:29:40,800 --> 00:29:43,400 [บัว] เมื่อสองอย่างนี้ไม่ทำงานร่วมกัน 572 00:29:43,960 --> 00:29:45,400 คนเราก็ตาย 573 00:29:51,600 --> 00:29:54,240 ส่วน "รีซัสซิเทชั่น" ก็คือการช่วยชีวิต 574 00:29:54,880 --> 00:29:58,560 ฉันปั๊มหัวใจ เพื่อให้เขาหัวใจกลับมาเต้น 575 00:29:58,640 --> 00:30:00,200 [บัว] ส่วนเธอก็เป่าปาก 576 00:30:00,280 --> 00:30:02,160 เพื่อให้ปอดเขากลับมาทำงาน 577 00:30:03,560 --> 00:30:06,160 แล้วไอ้ที่เอ็งว่าต้องใช้เครื่องอะไรนะ 578 00:30:07,840 --> 00:30:09,640 เครื่องกระตุกหัวใจด้วยไฟฟ้า 579 00:30:10,320 --> 00:30:11,400 เอ็งจะบ้ารึ 580 00:30:11,960 --> 00:30:14,160 นี่ ทำไมมันฟังดูน่ากลัวเยี่ยงนั้น 581 00:30:14,680 --> 00:30:16,680 นี่เอ็งจะช่วยคนหรือเอ็งจะฆ่าคนกันแน่ หา [เสียงบัวจิ๊ปาก] 582 00:30:16,760 --> 00:30:19,120 เฮ้อ นี่ จะอธิบายยังไงเนี่ย 583 00:30:19,200 --> 00:30:20,840 มันซับซ้อนมากเลย 584 00:30:21,760 --> 00:30:26,200 โลกของฉันเนี่ย วิวัฒนาการทางการแพทย์เนี่ย เขาก้าวไกลไปมากๆ เลยอะ 585 00:30:26,760 --> 00:30:29,680 ถึงฉันเล่าให้เธอฟังสามวันเนี่ย เธอก็ไม่เข้าใจหรอก 586 00:30:30,320 --> 00:30:31,880 เอ็งก็อธิบายมาก่อนเหอะ 587 00:30:31,960 --> 00:30:34,440 ถ้าเอ็งไม่อธิบาย เอ็งจะรู้ได้ไงว่าข้าจะไม่เข้าใจ 588 00:30:36,320 --> 00:30:37,840 [เสียงถอนหายใจและจิ๊ปาก] 589 00:30:38,520 --> 00:30:39,840 งั้นเอาอย่างนี้ 590 00:30:39,920 --> 00:30:41,440 เธอลองหลับตาดู 591 00:30:42,480 --> 00:30:43,480 [บัว] หลับตา 592 00:30:47,920 --> 00:30:49,760 แล้วก็จินตนาการตามนะ 593 00:30:49,840 --> 00:30:51,440 [ดนตรีลึกลับ] 594 00:30:51,520 --> 00:30:53,120 [บัว] ในยุคสมัยของฉัน 595 00:30:54,080 --> 00:30:56,480 เวลาใครไม่สบาย หรือประสบอุบัติเหตุ 596 00:30:56,560 --> 00:30:58,000 เขาจะไปโรงพยาบาล 597 00:30:58,080 --> 00:31:00,680 ที่นั่นจะมีหมอคอยรักษาคนไข้ 598 00:31:00,760 --> 00:31:02,400 แต่ว่าในกรณีฉุกเฉิน 599 00:31:02,480 --> 00:31:05,240 เขาจะมีรถกู้ภัย พร้อมอุปกรณ์ช่วยชีวิต 600 00:31:05,320 --> 00:31:06,960 และพาเข้าห้องฉุกเฉิน 601 00:31:07,720 --> 00:31:11,440 [เสียงสัญญาณชีพจร] 602 00:31:12,520 --> 00:31:13,840 [หมอ] เอาก็อซมาแพ็กแผล 603 00:31:21,680 --> 00:31:23,200 [หมอ] เอาเลือดกรุ๊ปโอไตเตอร์ต่ำมาโหลด 604 00:31:25,920 --> 00:31:27,480 กรุ๊ปเข้ากันได้ เม็ดเลือดแดงสี่ยูนิต 605 00:31:27,960 --> 00:31:29,360 พลาสมาสดแช่แข็งสี่ยูนิต 606 00:31:29,440 --> 00:31:31,160 - เกล็ดเลือดสิบยูนิต - [พยาบาล] ค่ะ 607 00:31:32,720 --> 00:31:36,280 - [หมอ] แจ้งหมอศัลย์ เตรียมขึ้นห้องผ่าตัด - [พยาบาล] ค่ะ 608 00:31:43,720 --> 00:31:46,000 [เสียงสัญญาณชีพจรดังถี่ขึ้น] 609 00:31:46,080 --> 00:31:48,080 [พยาบาล] คุณหมอคะ คนไข้หัวใจหยุดเต้นค่ะ 610 00:31:48,680 --> 00:31:49,560 [หมอ] เตรียมกระตุกหัวใจ 611 00:31:51,360 --> 00:31:52,640 กระตุกหัวใจ 200 จูลส์ 612 00:31:52,720 --> 00:31:54,600 ผมถอย คุณถอย ทุกคนถอย 613 00:31:55,160 --> 00:31:56,800 เคลียร์ [เสียงกระตุกหัวใจ] 614 00:32:07,200 --> 00:32:08,520 [พยาบาล] ไม่มีชีพจรค่ะ 615 00:32:08,600 --> 00:32:09,960 [เสียงสัญญาณชีพดังยาว] 616 00:32:10,040 --> 00:32:11,280 [หมอ] กระตุกหัวใจ 200 จูลส์ 617 00:32:11,760 --> 00:32:13,360 เคลียร์ [เสียงกระตุกหัวใจ] 618 00:32:13,440 --> 00:32:15,880 [ดนตรีระทึก] 619 00:32:23,320 --> 00:32:24,320 [บัว] เป็นไง 620 00:32:26,040 --> 00:32:28,000 เข้าใจขึ้นมาบ้างหรือยัง 621 00:32:28,080 --> 00:32:29,480 - บัว - [บัว] หือ 622 00:32:29,560 --> 00:32:31,240 [ทองอ้น] ข้าอยากไปอยู่ในยุคสมัยของเอ็ง 623 00:32:31,320 --> 00:32:34,080 ข้าอยากศึกษาเครื่องไม้เครื่องมือ ที่เอ็งเล่าขึ้นมาให้ฟัง 624 00:32:34,560 --> 00:32:35,960 พาข้าไปทีเถอะบัว 625 00:32:36,600 --> 00:32:37,840 นี่ ทองอ้น 626 00:32:38,480 --> 00:32:40,560 ฉันยังหาทางกลับบ้านไม่ได้เลย 627 00:32:40,640 --> 00:32:42,440 แล้วฉันจะพาเธอไปได้ยังไงเล่า 628 00:32:43,400 --> 00:32:44,440 [บัว] เอาเป็นว่า… 629 00:32:44,520 --> 00:32:48,400 ฉันจะเล่าวิธีการรักษาในยุคของฉัน ให้เธอฟังบ่อยๆ ก็แล้วกันนะ 630 00:32:48,480 --> 00:32:49,920 [บัว] แต่ว่าตอนนี้ 631 00:32:50,000 --> 00:32:52,040 เธอมาช่วยฉันล้างจานก่อน มา 632 00:32:52,520 --> 00:32:53,680 - ไม่ต้อง - [บัว] หือ 633 00:32:54,240 --> 00:32:55,160 เอ็งมานั่งนี่ บัว 634 00:32:55,240 --> 00:32:57,200 [ดนตรีผ่อนคลาย] 635 00:32:57,280 --> 00:32:58,440 เดี๋ยวข้าล้างเอง 636 00:32:59,040 --> 00:33:02,360 ส่วนเอ็ง ก็เล่ามาอีก ว่ามีการรักษาอะไรอีกบ้าง 637 00:33:04,240 --> 00:33:06,680 อือ จะเล่าเรื่องอะไรดีน้า 638 00:33:06,760 --> 00:33:08,560 [บัว] เยอะแยะไปหมดเลยอะ 639 00:33:09,240 --> 00:33:10,800 [เสียงจิ๊ปาก] ขอคิดก่อนนะ 640 00:33:15,360 --> 00:33:18,120 เครื่องมือช่วยชีวิตสำคัญๆ 641 00:33:19,600 --> 00:33:22,200 เครื่องกระตุ้นการทำงานของหัวใจ 642 00:33:22,800 --> 00:33:24,640 [บัว] เครื่องล้างไต 643 00:33:24,720 --> 00:33:27,600 หรือว่า วิธีการผ่าตัดแบบส่องกล้อง 644 00:33:28,360 --> 00:33:30,000 อธิบายทีละอย่างให้ละเอียด 645 00:33:30,760 --> 00:33:34,680 โห อธิบายแบบไม่เห็นของจริงน่ะ มันไม่ได้ง่ายเลยนะ 646 00:33:35,400 --> 00:33:37,480 เอาน่า ข้าอยากรู้ 647 00:33:37,560 --> 00:33:38,880 อือ ก็ได้ 648 00:33:40,640 --> 00:33:42,920 เครื่องกระตุ้นการทำงานของหัวใจน่ะนะ 649 00:33:44,320 --> 00:33:47,080 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 650 00:33:57,360 --> 00:33:59,280 ตัวกระตุก เด้งขึ้นมา 651 00:33:59,360 --> 00:34:00,560 แล้วหัวใจก็กลับมาเต้น 652 00:34:00,640 --> 00:34:02,840 - เฮ้ย เช่นนั้นเลยรึ - เออ 653 00:34:02,920 --> 00:34:04,360 [อ่ำ] ใครเชื่อก็บ้าแล้ว 654 00:34:05,040 --> 00:34:07,120 เอาไฟไปเผาที่อกผู้ไข้ 655 00:34:07,200 --> 00:34:08,600 ก็โดนเผาเท่านั้นสิวะ 656 00:34:08,679 --> 00:34:10,199 ผู้ไข้จะฟื้นขึ้นมาได้อย่างไร 657 00:34:10,760 --> 00:34:13,440 ไอ้ไฟที่ข้าว่าเขาเรียกไฟฟ้า ไม่ใช่คบไฟ 658 00:34:14,440 --> 00:34:16,440 [เจิดทำเสียงเข้าใจ] เอ็ง เอ็งอย่าบอกนะว่า 659 00:34:16,520 --> 00:34:19,560 ต้องเอาผู้ไข้ไปยืนอยู่กลางนาตอนฝนตก ให้ฟ้ามันผ่าเล่น 660 00:34:19,639 --> 00:34:21,960 - [เจิด] เออ - ไอ้นั่นมันฟ้าผ่า ไม่ใช่ไฟฟ้า 661 00:34:22,560 --> 00:34:24,880 - อ๋อ ฟ้าผ่า - ไอ้ไฟฟ้าที่ข้าว่าเนี่ย มันเป็นเครื่อง 662 00:34:24,960 --> 00:34:26,520 แล้วก็มีที่จับสองข้าง 663 00:34:26,600 --> 00:34:28,199 แล้วก็วางไปตรงที่อกคน 664 00:34:28,760 --> 00:34:30,480 พอปล่อยไฟฟ้ามา ตัวก็กระตุกขึ้น 665 00:34:30,560 --> 00:34:32,800 - [เจิด] ฮึ่ย - ถ้ายังไม่ฟื้น ก็ใส่ไฟเข้าไปอีก 666 00:34:32,880 --> 00:34:34,080 - แล้วก็กระตุกอีก - [เจิดกับพุ่ม] ฮึ่ย 667 00:34:34,159 --> 00:34:35,120 - แล้วก็กระตุกอีก - [เจิดกับพุ่ม] ฮึ่ย 668 00:34:35,199 --> 00:34:37,239 - [ทองอ้น] แล้วก็กระ ฟื้นขึ้นมา - ฟื้นขึ้นมา 669 00:34:37,320 --> 00:34:38,280 เช่นนี้แล 670 00:34:38,360 --> 00:34:39,320 - รึวะ - [พุ่ม] โห 671 00:34:39,400 --> 00:34:41,000 พอๆ ไอ้ขี้โม้ 672 00:34:41,080 --> 00:34:42,320 ใครจะไปเชื่อเอ็งวะ 673 00:34:42,400 --> 00:34:44,000 เด็กทารกยังไม่เชื่อเอ็งเลย 674 00:34:44,080 --> 00:34:46,159 ก็เรื่องของเอ็ง ไม่เชื่อก็อย่าเชื่อ 675 00:34:46,239 --> 00:34:47,760 แล้วก็ไม่ต้องมาแอบฟังข้าด้วย 676 00:34:47,840 --> 00:34:49,639 [ดนตรีสนุกผ่อนคลาย] 677 00:34:49,719 --> 00:34:50,719 แต่ข้าเชื่อเอ็ง 678 00:34:50,800 --> 00:34:53,239 และต้องขอบใจเอ็งมาก ที่ช่วยไอ้ทรัพย์เอาไว้ 679 00:34:53,960 --> 00:34:56,320 [เสียงเจิดถอนหายใจ] ตั้งแต่ข้าแยกกับมันมา 680 00:34:56,400 --> 00:34:58,040 ก็ไม่รู้เลยว่าหน้าตามันเป็นเยี่ยงไร 681 00:34:59,040 --> 00:35:00,800 เอ็งส่องคันฉ่องดูได้เลยไอ้เจิด 682 00:35:00,880 --> 00:35:02,240 หน้าตาเหมือนเอ็งเด๊ะ 683 00:35:02,800 --> 00:35:04,200 - หรือวะ - เออ 684 00:35:04,280 --> 00:35:05,680 [เอฟเฟกต์เสียงขบขัน] 685 00:35:07,560 --> 00:35:08,760 หล่อเหลาเอาการสินะ 686 00:35:08,840 --> 00:35:09,880 อย่างกับแมวเลย 687 00:35:10,440 --> 00:35:12,520 - กับแกะ - เออ กับแกะ เออ 688 00:35:17,960 --> 00:35:18,920 [ผาด] เอ้า 689 00:35:19,560 --> 00:35:20,600 [เสียงผาดออกแรง] 690 00:35:20,680 --> 00:35:21,920 อะ 691 00:35:22,000 --> 00:35:23,240 - โอ๊ย - [บัว] โห 692 00:35:23,320 --> 00:35:25,320 - โอ้โห - เอาอีกไหมนางบัว ฮะ 693 00:35:25,400 --> 00:35:26,360 พอแล้วแหละ 694 00:35:26,440 --> 00:35:27,760 [ผาด] มาๆ 695 00:35:27,840 --> 00:35:28,800 [เสียงผาดถอนหายใจ] 696 00:35:32,960 --> 00:35:33,960 [บัว] เป็นไรอะ 697 00:35:34,040 --> 00:35:35,480 คือ… 698 00:35:35,560 --> 00:35:37,520 ข้าเป็นห่วงพวกนั้นน่ะสิ 699 00:35:37,600 --> 00:35:39,680 ไม่รู้ป่านนี้จะเป็นเยี่ยงไรกันบ้าง 700 00:35:40,400 --> 00:35:42,240 แล้วถ้าเกิดพวกเราแพ้ขึ้นมา 701 00:35:43,200 --> 00:35:44,520 เมืองแปดริ้ว 702 00:35:44,600 --> 00:35:46,800 ก็จะถูกยึดไปเป็นของพวกมันเป็นแน่ 703 00:35:46,880 --> 00:35:49,200 [ดนตรีตึงเครียด] 704 00:35:49,280 --> 00:35:50,680 [ทำเสียงคิด] 705 00:35:50,760 --> 00:35:53,640 [เสียงจิ๊ปาก] ตั้งแต่ฉันเรียนวิชาประวัติศาสตร์มาเนี่ย 706 00:35:53,720 --> 00:35:57,200 ฉันก็ไม่เคยได้ยินว่าแปดริ้วเนี่ย จะถูกใครยึดไปนะ 707 00:35:58,720 --> 00:36:00,920 เราชนะอยู่แล้วล่ะ ฉันคอนเฟิร์ม 708 00:36:01,000 --> 00:36:02,800 หา ตอนเติม 709 00:36:03,360 --> 00:36:04,240 [ผาด] คอนเติม 710 00:36:04,320 --> 00:36:05,880 อะไรของเอ็งวะ 711 00:36:05,960 --> 00:36:08,240 เอ่อ ที่แปลว่ายืนยันน่ะ 712 00:36:09,640 --> 00:36:10,640 เออ 713 00:36:11,160 --> 00:36:14,800 เอ็งว่า เอ็งเป็นคนที่มาจากวันข้างหน้านี่ 714 00:36:15,840 --> 00:36:18,880 ถ้าเอ็งไม่เคยได้ยินว่าแปดริ้วถูกยึดเมือง 715 00:36:18,960 --> 00:36:20,520 นั่นก็หมายความว่า… 716 00:36:20,600 --> 00:36:23,880 การที่เรายกพวกไปปราบมันครั้งนี้ก็ต้องสำเร็จ 717 00:36:24,800 --> 00:36:26,880 ถูกต้อง สบายใจได้ 718 00:36:26,960 --> 00:36:28,840 [เสียงผาดถอนใจโล่ง] 719 00:36:29,400 --> 00:36:32,320 ข้าดีใจนัก ที่ข้าจะได้กลับบ้านแล้ว 720 00:36:36,080 --> 00:36:37,160 [ส่งเสียงในลำคอ] 721 00:36:37,240 --> 00:36:39,240 เอ็งไม่ต้องเสียใจไปหรอกน่า 722 00:36:39,320 --> 00:36:40,680 ข้าไม่ไปคนเดียวหรอก 723 00:36:41,720 --> 00:36:43,440 ข้าเอาเอ็งกลับไปด้วย 724 00:36:45,080 --> 00:36:46,080 เอ่อ 725 00:36:46,760 --> 00:36:48,800 ไปบ้านนักดาบเหรอ 726 00:36:50,280 --> 00:36:51,440 [เสียงผาดผายลมและร้องตกใจ] 727 00:36:52,280 --> 00:36:54,320 [เสียงผาดร้องอึดอัด] 728 00:36:54,400 --> 00:36:55,680 หา แล้วจะไปไหนอะ 729 00:36:56,440 --> 00:36:58,400 [เสียงผาดร้องอึดอัด] โอ๊ะ 730 00:36:58,880 --> 00:37:00,040 คือ เวลาที่ข้า… [เสียงผาดร้องอุทาน] 731 00:37:00,120 --> 00:37:00,960 [เสียงบัวแปลกใจ] 732 00:37:01,040 --> 00:37:02,680 เวลาที่ข้าดีใจอะ 733 00:37:02,760 --> 00:37:03,760 [เสียงร้องอึดอัด] 734 00:37:03,840 --> 00:37:05,480 ก็ข้าจะปวดท้อง 735 00:37:06,600 --> 00:37:08,360 ดูสิ หูย ขนลุกเลย 736 00:37:08,440 --> 00:37:10,080 [เสียงผาดร้องอึดอัด] โอ๊ย 737 00:37:10,800 --> 00:37:12,000 ข้าไปทุ่งก่อนนะ 738 00:37:12,080 --> 00:37:13,240 [เสียงผาดหายใจหอบ] เออ 739 00:37:13,320 --> 00:37:16,080 [เสียงผาดร้องอึดอัดต่อเนื่อง] 740 00:37:17,960 --> 00:37:18,800 [เสียงบัวขำเบาๆ ] 741 00:37:18,880 --> 00:37:21,040 [เสียงผาดกระหืดกระหอบ] 742 00:37:26,280 --> 00:37:30,240 ถ้าเราไปพูดกับเพื่อนว่าเราจะไปทุ่งเนี่ย เพื่อนจะเข้าใจไหมอะ 743 00:37:30,320 --> 00:37:31,960 [เอฟเฟกต์ขำขัน] 744 00:37:32,040 --> 00:37:34,040 [เสียงขำเบาๆ ] 745 00:37:34,520 --> 00:37:36,640 [ดนตรีผ่อนคลายเบาสมอง] 746 00:37:43,240 --> 00:37:44,720 อ้าว ไอ้เจิด 747 00:37:44,800 --> 00:37:46,760 [ทองอ้น] บ่าวไปตามบอกมีคนมารอข้า 748 00:37:46,840 --> 00:37:49,360 เป็นเอ็งเองรึ อย่างไรถึงมาโผล่มาได้ 749 00:37:50,800 --> 00:37:52,160 ข้า… 750 00:37:52,240 --> 00:37:53,200 ทรัพย์ 751 00:37:54,400 --> 00:37:56,400 อ้อ ทรัพย์ 752 00:37:56,480 --> 00:37:57,680 [เอฟเฟกต์เสียงขบขัน] 753 00:38:01,520 --> 00:38:02,680 มีอันใด 754 00:38:02,760 --> 00:38:03,960 ยังไม่หายดีรึ 755 00:38:04,800 --> 00:38:06,360 ข้าหายดีแล้วจ้ะ 756 00:38:06,840 --> 00:38:07,920 ข้าก็เลย… 757 00:38:09,200 --> 00:38:12,160 นำของมากำนัลเอ็งกับแม่บัวยังไงล่ะจ๊ะ 758 00:38:13,160 --> 00:38:15,080 ที่เจ้าช่วยเหลือข้าเอาไว้ 759 00:38:16,040 --> 00:38:17,240 ไม่จำเป็นเลย 760 00:38:18,400 --> 00:38:19,400 [เสียงทรัพย์ถอนหายใจ] 761 00:38:19,480 --> 00:38:21,400 ข้าอุตส่าห์หาซื้อมาให้ 762 00:38:23,600 --> 00:38:25,800 มีผ้าสวยๆ ให้แม่บัวด้วยนะ 763 00:38:27,400 --> 00:38:29,600 ถ้างั้นเดี๋ยวข้าไปตามแม่บัวมารับไว้เอง 764 00:38:29,680 --> 00:38:31,120 เอ็งรอข้าตรงนี้ประเดี๋ยว 765 00:38:31,680 --> 00:38:32,760 จ้ะ 766 00:38:44,160 --> 00:38:46,160 [เสียงอุทานอึดอัด] 767 00:38:47,400 --> 00:38:48,400 โอ๊ย 768 00:38:49,440 --> 00:38:51,520 มาปวดหนักอะไรเพลานี้ 769 00:38:52,760 --> 00:38:53,760 โอ๊ย 770 00:38:54,400 --> 00:38:55,800 โอ๊ย [เสียงสูดปาก] 771 00:38:55,880 --> 00:38:57,680 [ดนตรีเบาสมอง] 772 00:38:57,760 --> 00:38:58,720 โอ๊ย 773 00:38:59,720 --> 00:39:01,520 อู๊ย ใจเย็นๆ นะลูกน้า 774 00:39:02,240 --> 00:39:03,400 ตรงไหนดีวะ 775 00:39:03,480 --> 00:39:04,680 โอ๊ย 776 00:39:05,240 --> 00:39:06,400 [ผาด] อู๊ย 777 00:39:06,480 --> 00:39:08,800 [เสียงผาดร้องเจ็บปวด] 778 00:39:08,880 --> 00:39:12,080 [เสียงผาดหายใจหอบ] 779 00:39:12,760 --> 00:39:14,560 [เสียงผาดพ่นลมหายใจ] 780 00:39:15,720 --> 00:39:16,760 มาสิวะ 781 00:39:16,840 --> 00:39:18,440 [เสียงหายใจร้อนรน] 782 00:39:21,400 --> 00:39:24,400 [เสียงออกแรงเบ่ง] 783 00:39:25,720 --> 00:39:26,960 [เสียงถอนหายใจ] 784 00:39:31,240 --> 00:39:33,240 [ทรัพย์] อุ๊ย อุ๊ย 785 00:39:33,320 --> 00:39:35,360 [เอฟเฟกต์เสียงขบขัน] 786 00:39:36,240 --> 00:39:38,560 [ดนตรีเบาสมอง] 787 00:39:39,920 --> 00:39:41,920 [เสียงทรัพย์ร้องเจ็บปวดต่อเนื่อง] 788 00:39:44,560 --> 00:39:45,720 อู๊ย 789 00:39:45,800 --> 00:39:46,880 [ทรัพย์] อ๊อย 790 00:39:47,360 --> 00:39:49,440 อู๊ย โอ๊ย 791 00:39:49,520 --> 00:39:50,680 ไม่ไหวแล้ว 792 00:39:51,160 --> 00:39:52,840 [เสียงทรัพย์ร้องเจ็บปวดต่อเนื่อง] 793 00:39:55,960 --> 00:39:57,600 อู๊ย [เสียงร้อนรน] 794 00:39:57,680 --> 00:39:59,040 ตรงนี้แล้วกัน 795 00:39:59,600 --> 00:40:01,920 [เสียงทรัพย์ร้องเจ็บปวดต่อเนื่อง] 796 00:40:02,000 --> 00:40:03,320 [เสียงสูดปากและถอนหายใจ] 797 00:40:06,720 --> 00:40:08,000 [เสียงสูดจมูกฟุดฟิด] 798 00:40:08,080 --> 00:40:10,840 หือ เรายังไม่ได้ปล่อยเลย 799 00:40:11,400 --> 00:40:12,960 ทำไมถึงได้มีกลิ่นแล้วล่ะ 800 00:40:15,440 --> 00:40:19,200 ฮึ สงสัย คงไม่ใช่ของเรา [เสียงถอนใจ] 801 00:40:21,480 --> 00:40:23,520 [เสียงออกแรงเบ่ง] 802 00:40:24,840 --> 00:40:26,080 [เสียงทรัพย์ร้องตกใจ] 803 00:40:26,160 --> 00:40:27,240 หือ 804 00:40:28,960 --> 00:40:30,120 [ทรัพย์] ตาเถร 805 00:40:30,600 --> 00:40:32,000 ของใครกันนี่ 806 00:40:32,080 --> 00:40:34,160 [ทรัพย์] สงสัยจะเป็น… 807 00:40:34,240 --> 00:40:38,360 ขี้ของนางยักษ์ที่ไปกิน ซากศพสุนัขเน่ามาเป็นอย่างแน่แท้ 808 00:40:38,440 --> 00:40:41,560 [ทรัพย์ทำเสียงรังเกียจ] [ทรัพย์] สกปรกจริงๆ เชียว 809 00:40:41,640 --> 00:40:42,600 [เสียงร้องรังเกียจ] 810 00:40:44,200 --> 00:40:45,480 [ทรัพย์ร้องขยะแขยง] 811 00:40:48,880 --> 00:40:49,920 [เอฟเฟกต์เสียงฟิ้ว] 812 00:40:50,000 --> 00:40:50,880 โอ๊ย 813 00:40:52,280 --> 00:40:53,440 [ทรัพย์] ใครกันน่ะ 814 00:40:54,040 --> 00:40:56,000 บังอาจรังแกคนกำลังขี้ 815 00:40:56,960 --> 00:40:59,520 สาธุ ขอให้กรรมตามสนอง 816 00:40:59,600 --> 00:41:01,840 [ดนตรีครื้นเครง] 817 00:41:02,520 --> 00:41:03,440 [ผาด] นางบัว 818 00:41:03,520 --> 00:41:06,160 [พูดปนหอบ] นางบัวๆ ว้าย 819 00:41:06,240 --> 00:41:08,200 - นางบัว - อะไร 820 00:41:08,280 --> 00:41:10,400 [เสียงผาดหายใจหอบ] 821 00:41:11,640 --> 00:41:15,040 ก็ เมื่อกี้อะสิ ข้าเจอผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ [บัวทำเสียงสงสัย] 822 00:41:15,120 --> 00:41:16,720 [เน้นเสียง] ไปนั่งขี้อยู่ในทุ่ง 823 00:41:18,440 --> 00:41:20,840 ก็น่าจะเป็นบ่าวของบ้านนี้แหละ จะเป็นใครล่ะ 824 00:41:20,920 --> 00:41:21,880 ไม่ใช่ดอก 825 00:41:21,960 --> 00:41:24,680 ข้าเห็นหน้ามันแวบๆ ไม่คุ้นหน้าเลย 826 00:41:26,160 --> 00:41:28,480 งั้นก็น่าจะเป็นแขกของใครสักคนล่ะมั้ง 827 00:41:29,480 --> 00:41:32,040 เออ ตายจริง 828 00:41:32,120 --> 00:41:35,760 หรือว่า จะเป็นแขกของหมอทองคำ 829 00:41:35,840 --> 00:41:39,320 หรือว่า เป็นแขกของคุณนายเป็นแน่ 830 00:41:39,400 --> 00:41:40,360 เฮ้ย 831 00:41:41,320 --> 00:41:43,280 แล้วทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วย หา 832 00:41:44,040 --> 00:41:45,040 ก็… 833 00:41:45,520 --> 00:41:47,880 ก็ไอ้ ไอ้บ้านั่นน่ะ 834 00:41:47,960 --> 00:41:49,400 [ผาด] มันมาว่าข้า 835 00:41:49,480 --> 00:41:53,040 ว่าข้าเนี่ย ขี้เหม็น เหมือนนางยักษ์กินซากศพ 836 00:41:53,120 --> 00:41:55,920 ข้าก็เลยเอากิ่งไม้ปากบาลมันเสียเลย 837 00:41:56,000 --> 00:41:57,360 ผาด 838 00:41:57,440 --> 00:41:59,680 แล้วยังไงอะ เขาไม่ตีเอาเหรอ 839 00:41:59,760 --> 00:42:03,040 [ทำเสียงเย้ยหยัน] มันไม่เห็นข้า ข้าหลบอยู่ 840 00:42:03,120 --> 00:42:05,400 [เสียงบัวตกใจเฮือก] แล้วข้าก็แอบวิ่งหนีมานี่แหละ 841 00:42:05,480 --> 00:42:07,520 [บัวทำเสียงเข้าใจเจื่อนๆ ] 842 00:42:08,360 --> 00:42:10,520 เออๆ งั้นก็ดีแล้ว 843 00:42:10,600 --> 00:42:13,160 งั้นเงียบไว้นะ รู้กันแค่สองคนพอ 844 00:42:16,760 --> 00:42:17,760 [เสียงร้องเจ็บ] 845 00:42:18,640 --> 00:42:20,720 ไอ้ทรัพย์ เอ็งหายไปไหนมา 846 00:42:21,280 --> 00:42:22,880 ข้าบอกว่าข้ารอเอ็งอยู่ที่ศาลาไง 847 00:42:23,880 --> 00:42:25,240 ทองอ้น 848 00:42:25,320 --> 00:42:26,840 ข้าปวดหนักน่ะสิ 849 00:42:26,920 --> 00:42:28,000 ข้าก็เลย… 850 00:42:28,560 --> 00:42:29,960 ไปที่ทุ่งมา 851 00:42:30,520 --> 00:42:34,040 แต่มีไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้ ปากิ่งไม้ใส่หัวข้า 852 00:42:34,840 --> 00:42:36,160 หัวข้าปูดเลย 853 00:42:36,720 --> 00:42:37,720 [ทรัพย์] โอ๊ย 854 00:42:39,720 --> 00:42:41,440 ในทุ่งมันจะไปมีใครกันเล่า 855 00:42:41,520 --> 00:42:43,160 กิ่งไม้มันคงหักลงน่ะสิ 856 00:42:44,840 --> 00:42:46,360 - คงจริงของเอ็ง - [บัว] อ้าว 857 00:42:46,440 --> 00:42:48,920 คงจะเป็นกิ่งไม้หักลงมาใส่หัวข้า 858 00:42:50,080 --> 00:42:51,160 ทองอ้น 859 00:42:51,240 --> 00:42:52,760 นี่ คุยกับใครอยู่เหรอ 860 00:42:53,520 --> 00:42:55,880 ไอ้ทรัพย์น่ะ เขาเอาของมาฝากให้เอ็ง 861 00:42:58,840 --> 00:43:00,280 อ้าว ทรัพย์หรอกเหรอ [เอฟเฟกต์เสียงเด้งดึ๋ง] 862 00:43:00,360 --> 00:43:02,440 เป็นไงบ้าง สบายดีแล้วเนอะ 863 00:43:03,000 --> 00:43:04,800 แข็งแรงยิ่งกว่าช้างอีกจ้ะ 864 00:43:05,480 --> 00:43:07,440 [เสียงผาดคิดในใจ] ไอ้ปากเสียเมื่อกี้นี่หว่า 865 00:43:07,520 --> 00:43:08,840 เวรกรรมแท้ๆ 866 00:43:12,040 --> 00:43:13,400 [เอฟเฟกต์ประกายปิ๊ง] 867 00:43:18,520 --> 00:43:19,520 ทองอ้น 868 00:43:20,240 --> 00:43:22,480 แม่หญิงคนงามคนนี้คือใครกันเล่า 869 00:43:23,320 --> 00:43:26,120 ชื่อแม่ผาด อาศัยอยู่ที่บ้านข้าเอง 870 00:43:27,600 --> 00:43:28,480 [ทรัพย์] แม่ผาด 871 00:43:29,440 --> 00:43:31,400 ช่างงามผุดผาดสมชื่อ 872 00:43:33,680 --> 00:43:35,080 พับดอกบัวมารึจ๊ะ 873 00:43:35,600 --> 00:43:37,080 คงจะหนักน่าดู 874 00:43:37,720 --> 00:43:39,640 เดี๋ยวข้าช่วยถือไปส่งที่เรือนนะ 875 00:43:40,200 --> 00:43:41,160 ไม่ต้องดอก 876 00:43:41,720 --> 00:43:44,360 ข้ามีมือ ข้าถือเองได้ 877 00:43:45,280 --> 00:43:46,520 ไป แม่บัว 878 00:43:49,000 --> 00:43:50,120 แข็งแรง 879 00:43:51,160 --> 00:43:54,040 ทองอ้น พรุ่งนี้ข้าขอมาอีกได้ไหม 880 00:43:54,120 --> 00:43:55,520 ข้าขอมาทุกวันเลยได้ไหม 881 00:43:55,600 --> 00:43:56,800 ใจเย็นก่อนเพื่อน 882 00:43:56,880 --> 00:43:58,680 สงบสติอารมณ์เสียก่อนเถิด 883 00:43:59,560 --> 00:44:00,520 จริงด้วย 884 00:44:01,040 --> 00:44:02,240 ของฝากแม่บัว 885 00:44:03,280 --> 00:44:06,160 อย่าเลย ฝากไว้ที่ข้า เดี๋ยวข้าเอาไปให้เอง 886 00:44:06,800 --> 00:44:07,680 [ทองอ้น] นี่ของเอ็ง 887 00:44:09,480 --> 00:44:12,040 ไม่พอใจทรัพย์เหรอ หน้าตึงเชียว 888 00:44:12,120 --> 00:44:14,800 ก็ไอ้บ้านั่นแหละ ที่ปากหมาใส่ข้า 889 00:44:14,880 --> 00:44:17,200 จนข้าเนี่ย ปากิ่งไม้ใส่หัวมัน 890 00:44:17,760 --> 00:44:19,480 [บัว] ว้าย ตายจริง 891 00:44:19,960 --> 00:44:21,200 แย่จัง 892 00:44:21,720 --> 00:44:23,400 ไม่น่าเป็นคนแบบนั้นเลยนะ 893 00:44:23,480 --> 00:44:24,600 [เสียงเย้ยหยัน] 894 00:44:24,680 --> 00:44:26,320 มันคงไม่มาบ่อยกระมัง 895 00:44:33,960 --> 00:44:36,360 อ้าว ข้านึกว่าเอ็งกลับไปแล้ว 896 00:44:37,000 --> 00:44:38,160 ข้าเพิ่งมา 897 00:44:39,040 --> 00:44:40,600 เอ็งผลัดผ้านักเรียนมาใหม่รึ 898 00:44:40,680 --> 00:44:42,160 [ดนตรีชวนฉงน] 899 00:44:42,240 --> 00:44:44,920 ข้าก็เจอเอ็งตอนเรียนเมื่อเช้านี้ ข้าใส่ชุดเดิม 900 00:44:46,240 --> 00:44:48,000 อ๋อ ไอ้เจิด 901 00:44:48,080 --> 00:44:49,600 - [เจิด] อือ - [ทองอ้น] โอ๊ย 902 00:44:49,680 --> 00:44:51,280 ข้าล่ะปวดกบาลจริงๆ 903 00:44:52,040 --> 00:44:53,080 เอ็งเป็นเยี่ยงไร 904 00:44:53,640 --> 00:44:55,640 ฝาแฝดเอ็งเพิ่งกลับไปเมื่อครู่ 905 00:44:56,320 --> 00:44:57,320 ไอ้ทรัพย์รึ 906 00:44:57,400 --> 00:44:58,520 [เสียงเจิดหัวเราะหึ] 907 00:44:58,600 --> 00:45:01,360 เมื่อวันก่อนข้าเพิ่งเจอมัน คุยกันเสียฉ่ำปอด 908 00:45:02,320 --> 00:45:05,160 [เสียงเจิดถอนหายใจ] แล้วเอ็งมาถึงบ้านข้า มีเรื่องจริงจังอันใดรึ 909 00:45:06,280 --> 00:45:07,280 จริงจังสิ 910 00:45:07,760 --> 00:45:09,760 ที่ข้าตั้งใจมาเรียนหมอเนี่ย 911 00:45:09,840 --> 00:45:11,920 เพราะว่าข้ามีจุดประสงค์แน่วแน่เว้ย 912 00:45:12,560 --> 00:45:13,880 จุดประสงค์อะไรของเอ็ง 913 00:45:15,160 --> 00:45:17,160 ข้าต้องการจะปรุงยาอายุวัฒนะ 914 00:45:18,040 --> 00:45:19,720 ยาอายุวัฒนะ 915 00:45:19,800 --> 00:45:22,600 [ดนตรีตื่นเต้น] 916 00:45:25,040 --> 00:45:27,880 อ้าว แม่บัว มาพอดีเลย มานั่งนี่สิจ๊ะ 917 00:45:27,960 --> 00:45:29,680 [เสียงตบพื้นถี่ๆ ] 918 00:45:30,280 --> 00:45:31,240 อ้าว 919 00:45:32,200 --> 00:45:33,160 งั้นเดี๋ยว… 920 00:45:33,640 --> 00:45:35,280 ฉันเล่าไปพร้อมกันเลยแล้วกันนะ 921 00:45:36,520 --> 00:45:39,280 คือ จากที่วันก่อนเนี่ย 922 00:45:39,360 --> 00:45:41,680 ที่ไอ้ทรัพย์มันจมน้ำจนเกือบตาย 923 00:45:42,160 --> 00:45:44,480 [เจิด] แล้วเอ็งสองคนช่วยมันจนฟื้นขึ้นมาได้เนี่ย 924 00:45:45,040 --> 00:45:46,720 ยิ่งทำให้ข้ามั่นใจเลยว่า 925 00:45:46,800 --> 00:45:50,000 คนเราถ้าไม่แก่ตาย อยู่ค้ำฟ้าได้ก็คงจะดี 926 00:45:50,680 --> 00:45:52,800 - เอ็งจะอยู่ค้ำฟ้าไปทำไมกัน - [บัว] อือ 927 00:45:52,880 --> 00:45:53,880 [เจิด] อ้าว 928 00:45:53,960 --> 00:45:56,560 ก็บ้านข้าเนี่ย มีเงินทองมากมาย 929 00:45:56,640 --> 00:45:58,080 ใช้ชาตินี้คงจะไม่หมด 930 00:45:58,640 --> 00:46:01,440 [เจิด] อีกสามชาติห้าชาติ ก็คงจะใช้ไม่หมด 931 00:46:01,520 --> 00:46:03,440 ข้าก็เลยอยากจะอยู่ไปนานๆ 932 00:46:03,520 --> 00:46:05,560 เพื่อที่จะได้ใช้เงินยังไงล่ะจ๊ะ 933 00:46:05,640 --> 00:46:06,840 แม่บัวว่าเยี่ยงไร 934 00:46:09,600 --> 00:46:13,200 เห็นว่าเป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้ 935 00:46:14,520 --> 00:46:16,640 จะอีกร้อยปี หรือว่าสองร้อยปีข้างหน้า 936 00:46:16,720 --> 00:46:20,640 ก็ยังไม่มีใครคิดค้นยาที่เป็นอมตะได้ จะบอกให้ 937 00:46:21,200 --> 00:46:22,440 ทำไมเจ้าว่าเยี่ยงนั้น 938 00:46:22,520 --> 00:46:26,160 ข้าว่า ถ้าเราคิดว่ามันเป็นไปได้ มันก็ต้องเป็นไปได้ 939 00:46:27,280 --> 00:46:28,720 [เจิด] เอาเป็นว่าเอ็งสองคนเนี่ย 940 00:46:28,800 --> 00:46:31,840 จะร่วมมือกับข้า คิดค้นยาอายุวัฒนะหรือไม่ 941 00:46:31,920 --> 00:46:33,720 [ดนตรีไม่น่าไว้วางใจ] 942 00:46:33,800 --> 00:46:35,160 ตามนั้น เป็นอันตกลง 943 00:46:38,760 --> 00:46:40,200 การฝึกต้มยา 944 00:46:41,040 --> 00:46:43,080 พวกเอ็งจะทำกันนอกตำรากันมิได้ 945 00:46:43,960 --> 00:46:47,280 มิฉะนั้น จะเกิดอันตรายใหญ่หลวงต่อผู้ไข้ 946 00:46:48,440 --> 00:46:50,840 เอ็งลองถามหมอชิดสิ เผื่อจะได้ความ 947 00:46:50,920 --> 00:46:52,760 แกเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องหยูกยานะเว้ย 948 00:46:53,320 --> 00:46:54,960 - รึ - [ทองอ้น] เออ 949 00:46:55,040 --> 00:46:57,600 [เสียงจิ๊ปาก] ครูชิดขอรับ กระผมมีคำถามขอรับ 950 00:46:58,560 --> 00:47:00,720 มีอะไรรึ พวกเอ็งสงสัยตรงไหน 951 00:47:02,200 --> 00:47:03,360 มานี่ ไอ้ทองอ้น มานี่ 952 00:47:03,960 --> 00:47:05,000 คือ… 953 00:47:05,080 --> 00:47:06,520 ครูชิดพอจะรู้เรื่อง… 954 00:47:07,080 --> 00:47:08,960 สูตรปรุงยาอายุวัฒนะรึไม่ขอรับ 955 00:47:10,960 --> 00:47:12,920 จู่ๆ ทำไมพวกเอ็งถึงมาถามข้า 956 00:47:15,080 --> 00:47:16,720 กระผมก็ถามไปอย่างนั้นแหละครับ 957 00:47:16,800 --> 00:47:19,440 เห็นว่าตระกูลของครูเนี่ย เป็นหมอยาสืบทอดกันมา 958 00:47:19,520 --> 00:47:22,520 คิดว่าคงจะมีตำรายาวิเศษสืบทอดมา 959 00:47:22,600 --> 00:47:24,360 แล้ว มีหรือไม่ขอรับ 960 00:47:24,440 --> 00:47:26,840 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 961 00:47:34,040 --> 00:47:36,640 ตำรับยาอายุวัฒนะของตระกูลข้า 962 00:47:37,600 --> 00:47:40,440 สืบทอดมาตั้งแต่สมัยอยุธยาเป็นราชธานี 963 00:47:41,600 --> 00:47:44,200 จะเป็นราชวงศ์ใดนั้นก็สุดที่จะรู้ได้ 964 00:47:44,280 --> 00:47:45,440 แปลว่ามีจริง 965 00:47:45,920 --> 00:47:47,920 แล้วครูเคยลองปรุงยารึไม่ขอรับ 966 00:47:48,000 --> 00:47:49,160 ไม่เคย 967 00:47:49,240 --> 00:47:50,520 อ้าว 968 00:47:50,600 --> 00:47:51,800 ทำไมล่ะขอรับ 969 00:47:51,880 --> 00:47:55,560 แต่ถ้าเรามียาขนานนี้ จะช่วยให้คนไม่ตายได้นะขอรับ 970 00:47:56,920 --> 00:47:59,160 คนเราเมื่อถึงเวลาก็ต้องตาย 971 00:48:00,320 --> 00:48:02,680 ถ้าถึงเวลาตายแล้วไปยื้อเขาไม่ให้ตาย 972 00:48:03,520 --> 00:48:05,320 อันนั้นไม่เรียกว่าช่วย 973 00:48:06,960 --> 00:48:08,760 แต่ถ้าเกิดว่าเรามียาอายุวัฒนะ 974 00:48:08,840 --> 00:48:10,720 เวลาตายก็จะไม่มาถึงนะขอรับ 975 00:48:11,480 --> 00:48:14,320 นะขอรับครู ช่วยบอกกระผมหน่อยนะขอรับ 976 00:48:14,400 --> 00:48:15,760 นะขอรับครู 977 00:48:15,840 --> 00:48:17,560 กระผมยอมทุกอย่างเลยนะขอรับครู 978 00:48:17,640 --> 00:48:18,520 เอ้า 979 00:48:18,600 --> 00:48:21,040 [ดนตรีตื่นเต้น] 980 00:48:21,120 --> 00:48:22,200 ถ้าอยากรู้ 981 00:48:25,280 --> 00:48:26,760 ข้าจะบอกให้ก็ได้ 982 00:48:28,080 --> 00:48:29,200 จริงเหรอขอรับ 983 00:48:39,640 --> 00:48:41,920 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 984 00:48:45,520 --> 00:48:46,680 [เทิ้ม] ไปๆ ไปๆ 985 00:48:46,760 --> 00:48:49,800 - เออ รีบเอาขึ้นไปข้างบนเลยนะ - [ทหาร] อ้าว หมอ 986 00:48:49,880 --> 00:48:51,720 - มีหมอมาเพิ่มแล้ว - อ้าว 987 00:48:51,800 --> 00:48:53,480 เอ้า ไปๆ เอ็งรีบขึ้นไปข้างบน 988 00:48:54,760 --> 00:48:56,400 หมอทองแท้ เราได้เจอกันอีกแล้วนะเนี่ย 989 00:48:56,480 --> 00:48:59,200 น้าเทิ้ม สถานการณ์ที่นี่เป็นเยี่ยงไรบ้าง 990 00:48:59,280 --> 00:49:02,800 ก็ คนเจ็บมากันต่อเนื่องเลยแหละ 991 00:49:02,880 --> 00:49:04,400 ช่วยเข้าไปดูด้านในหน่อยเถิดหมอ 992 00:49:04,960 --> 00:49:06,640 - [ทองแท้] ไป - [เทิ้ม] ไปๆ ไปๆ 993 00:49:15,360 --> 00:49:17,520 [เนียง] โอ๊ย โอ๊ย 994 00:49:17,600 --> 00:49:18,440 [เทิ้ม] หมอๆ หมอ 995 00:49:18,520 --> 00:49:19,920 [เสียงเนียงร้องเจ็บปวด] 996 00:49:20,000 --> 00:49:21,440 [เทิ้ม] เร็วๆ อ้าวๆ 997 00:49:21,520 --> 00:49:23,840 เบาๆ หมอ เฮ้อ 998 00:49:24,440 --> 00:49:26,920 [เทิ้ม] มาอีกคนหนึ่งแล้วหมอ เนี่ย โอ้โห ขามัน 999 00:49:27,480 --> 00:49:28,600 - นั่งก่อนๆ - [เทิ้ม] มันโดนฟัน 1000 00:49:28,680 --> 00:49:31,000 [เสียงเนียงร้องเจ็บปวด] 1001 00:49:32,000 --> 00:49:33,720 ปล่อยข้าน้า ข้าจะไปบั่นคอมัน 1002 00:49:33,800 --> 00:49:36,120 [ลากเสียงยาว] โอ๊ย 1003 00:49:36,200 --> 00:49:38,160 [เทิ้ม] พูดไม่ได้ดูสารรูปตัวเองเลย 1004 00:49:38,240 --> 00:49:40,000 ดูซิเนี่ย ขาจะขาดแหล่ไม่แหล่อยู่แล้ว 1005 00:49:40,080 --> 00:49:41,240 [ทองแท้] ใจเย็นๆ นะ 1006 00:49:41,320 --> 00:49:43,320 น้า ไปเอายาพอกมาให้ข้าที 1007 00:49:43,400 --> 00:49:44,560 จ้ะๆ ได้ๆ 1008 00:49:44,640 --> 00:49:46,880 [เสียงเนียงหายใจหอบ] 1009 00:49:49,760 --> 00:49:51,040 [เทิ้ม] หมอ 1010 00:49:51,600 --> 00:49:54,440 มันเหลืออยู่นิดเดียวเนี่ย มันจะพอพอกไหมเนี่ย 1011 00:49:56,080 --> 00:49:58,480 น้าเอาผ้าสะอาดชุบผักคราดหัวแหวนดองเหล้า 1012 00:49:58,560 --> 00:50:00,080 เช็ดทำความสะอาดแผลก่อน 1013 00:50:00,160 --> 00:50:01,240 ข้าจะไปเก็บตัวยาเพิ่ม 1014 00:50:01,320 --> 00:50:04,720 ได้เลย โอ้โห อย่างนี้ถนัดเลย ดีกว่าไปตีรันฟันแทงเขาเยอะเลย 1015 00:50:07,120 --> 00:50:08,640 [เสียงเนียงร้องเจ็บ] 1016 00:50:08,720 --> 00:50:11,240 หมอ เอาดาบข้าไป 1017 00:50:11,320 --> 00:50:12,960 เผื่อเจอพวกไอ้ตั้วเหี่ยกลางทาง 1018 00:50:13,040 --> 00:50:13,920 [เนียง] อื้อ 1019 00:50:14,440 --> 00:50:15,360 [ทองแท้] จ้ะ 1020 00:50:17,920 --> 00:50:20,320 [ดนตรีตื่นเต้น] 1021 00:50:24,440 --> 00:50:26,920 [เสียงเนียงร้องเจ็บดังลั่น] 1022 00:50:27,000 --> 00:50:28,440 [เทิ้ม] ไอ้เนียง 1023 00:50:28,520 --> 00:50:29,720 เจ็บเหรอ 1024 00:50:30,920 --> 00:50:31,840 ไม่เจ็บ 1025 00:50:31,920 --> 00:50:32,920 ไม่เจ็บ 1026 00:50:33,000 --> 00:50:34,320 [เทิ้ม] ไม่เจ็บ [เสียงเนียงร้องเจ็บปวด] 1027 00:50:34,400 --> 00:50:36,800 [เทิ้ม] ไม่เจ็บ หมอบอกพอกๆ เข้า 1028 00:50:36,880 --> 00:50:38,520 - เจ็บๆ - [เทิ้ม] ฮะๆ หา 1029 00:50:38,600 --> 00:50:40,960 - เจ็บ โอ้โห - เจ็บแล้วเหรอ เออ 1030 00:50:51,240 --> 00:50:53,480 [เสียงคลานบนใบไม้แห้ง] 1031 00:50:53,560 --> 00:50:56,280 [ดนตรีระทึก] 1032 00:51:03,640 --> 00:51:04,960 [น้ำเสียงอ่อนแรง] ช่วยด้วย 1033 00:51:05,440 --> 00:51:07,600 ช่วยชีวิตข้าด้วย 1034 00:51:12,520 --> 00:51:14,280 ช่วยชีวิตข้าด้วย 1035 00:51:24,120 --> 00:51:25,880 - [เทิ้ม] เนื้อแผล - แกล้งเปล่าเนี่ย 1036 00:51:25,960 --> 00:51:26,880 - แกล้ง - โอ๊ย 1037 00:51:26,960 --> 00:51:28,000 - [ทองแท้] น้าจ๊ะ - จ้ะ 1038 00:51:28,480 --> 00:51:30,120 - เอาไปล้างให้ข้าที - [เทิ้ม] ได้จ้ะ 1039 00:51:32,040 --> 00:51:34,400 เป็นไงบ้างจ๊ะ ไหวไหม 1040 00:51:34,480 --> 00:51:35,480 ไหวจ้ะ 1041 00:51:35,560 --> 00:51:37,320 แผลแค่นี้ ข้าไม่ตายดอก 1042 00:51:37,880 --> 00:51:38,960 งั้นนอนพักก่อนนะ 1043 00:51:41,240 --> 00:51:43,000 [เสียงเนียงร้องโอดโอย] 1044 00:51:43,080 --> 00:51:43,960 ค่อยๆ จ้ะ 1045 00:52:01,840 --> 00:52:03,400 [เนียง] ฮึ่ย หมอ 1046 00:52:06,320 --> 00:52:08,560 หมอเพิ่งจะกลับมา จะไปไหนอีกรึ 1047 00:52:08,640 --> 00:52:10,560 [ดนตรีมีลับลมคมใน] 1048 00:52:12,280 --> 00:52:13,720 ไปเก็บตัวยาเพิ่มจ้ะ 1049 00:52:23,960 --> 00:52:24,960 [เสียงทองแท้ถอนหายใจ] 1050 00:52:26,080 --> 00:52:28,720 [ดนตรีตึงเครียด] 1051 00:52:31,720 --> 00:52:33,000 อย่าร้องนะ 1052 00:52:37,800 --> 00:52:39,000 [เสียงตั้วเหี่ยร้องเจ็บเบาๆ ] 1053 00:53:06,760 --> 00:53:07,680 ขอบใจ 1054 00:53:07,760 --> 00:53:08,960 ไม่ต้องพูด 1055 00:53:11,040 --> 00:53:13,560 อยู่ตรงนี้ห้ามส่งเสียง เข้าใจรึไม่ 1056 00:53:17,560 --> 00:53:19,200 เอ็งนึกออกรึยัง ไอ้ทองอ้น 1057 00:53:19,280 --> 00:53:20,680 ยังว่ะ เอ็งล่ะ 1058 00:53:20,760 --> 00:53:23,680 อ้าว เอ็งนึกไม่ออก แล้วข้าจะนึกออกได้เยี่ยงไรเล่า 1059 00:53:24,240 --> 00:53:27,280 เฮ้ย ไอ้คนปากเสียมานู่นแล้ว 1060 00:53:27,360 --> 00:53:28,480 แม่บัวไปกันเถอะ เร็ว 1061 00:53:28,560 --> 00:53:31,640 เฮ้ย ไม่เป็นไรหรอกน่า ทำเนียนๆ ไป 1062 00:53:33,400 --> 00:53:36,280 อ้าว แม่สาวคนงาม 1063 00:53:37,120 --> 00:53:39,240 แหม วันนี้ 1064 00:53:39,720 --> 00:53:41,720 งามเสียยิ่งกว่าเมื่อวานอีกนะจ๊ะ 1065 00:53:42,280 --> 00:53:43,880 ไม่ต้องมาชมข้า 1066 00:53:43,960 --> 00:53:45,560 ข้าไม่หลงคารมเอ็งหรอก 1067 00:53:46,120 --> 00:53:47,000 ใครชมเอ็ง 1068 00:53:47,480 --> 00:53:49,680 ข้าชมแม่บัวคนงามต่างหากเล่า 1069 00:53:50,160 --> 00:53:51,600 [เอฟเฟกต์เสียงขบขัน] 1070 00:53:51,680 --> 00:53:52,720 เอ่อ 1071 00:53:52,800 --> 00:53:54,400 อันนี้เจิด ไม่ใช่ทรัพย์ 1072 00:53:54,480 --> 00:53:55,880 เจิดจ้ะ เจิด 1073 00:53:55,960 --> 00:53:58,120 [ดนตรีเบาสมอง] 1074 00:53:59,000 --> 00:54:00,080 มีสองคนรึ 1075 00:54:00,760 --> 00:54:02,080 - [บัว] อือ - หา 1076 00:54:02,160 --> 00:54:04,080 มีตัวเดียวก็ว่าหนักแล้ว 1077 00:54:04,160 --> 00:54:05,680 นี่มีสองตัวเลยรึ 1078 00:54:06,160 --> 00:54:07,000 [เสียงเจิดกระแอม] 1079 00:54:07,640 --> 00:54:08,600 [เสียงเจิดฮึดฮัด] 1080 00:54:09,240 --> 00:54:10,320 เอ็งนึกออกรึยัง 1081 00:54:10,880 --> 00:54:12,160 ยังเลยไอ้เจิด 1082 00:54:12,240 --> 00:54:13,760 [เสียงเจิดถอนหายใจและจิ๊ปาก] 1083 00:54:17,440 --> 00:54:18,960 แล้วนี่เป็นไรกันน่ะ 1084 00:54:19,040 --> 00:54:20,600 โดนครูทำโทษมาเหรอ 1085 00:54:21,680 --> 00:54:24,360 พวกข้าไปถามตำรับยาอายุวัฒนะจากครูมา 1086 00:54:24,440 --> 00:54:25,600 ครูก็บอกสูตรเรามา 1087 00:54:26,640 --> 00:54:29,400 ก็ดีสิ มีอะไรบ้างอะ บอกหน่อยสิ 1088 00:54:29,960 --> 00:54:32,160 ส่วนผสมแรก หึ่งอากาศ 1089 00:54:32,240 --> 00:54:33,800 [เอฟเฟกต์งุนงง] 1090 00:54:33,880 --> 00:54:34,960 พาดยอดไม้ 1091 00:54:35,040 --> 00:54:36,040 ไซ้ธรณี 1092 00:54:36,120 --> 00:54:37,120 หนีสงสาร 1093 00:54:37,200 --> 00:54:38,440 นิพพานบ่กลับ 1094 00:54:38,520 --> 00:54:40,120 - แล้วก็… - [บัว] เดี๋ยวๆ เดี๋ยว 1095 00:54:40,200 --> 00:54:42,720 ที่พูดมาเนี่ย คือชื่อสมุนไพรเหรอ 1096 00:54:42,800 --> 00:54:44,120 มันเป็นรหัส 1097 00:54:44,200 --> 00:54:46,520 ครูบอกว่ามันเป็นสูตรประจำตระกูล 1098 00:54:46,600 --> 00:54:49,440 บรรพบุรุษเนี่ย เขาตั้งชื่อไว้ให้เป็นปริศนา 1099 00:54:49,520 --> 00:54:51,400 เพื่อที่จะได้รู้กันเฉพาะในครอบครัว 1100 00:54:51,480 --> 00:54:53,720 [เจิด] พอนานวันเข้า ก็ลืมกันไป 1101 00:54:53,800 --> 00:54:56,520 จนครูเองเนี่ย ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามีอะไรบ้าง 1102 00:54:57,200 --> 00:55:00,560 เอาเป็นว่า ถึงจะรู้สูตร แต่ก็ทำไม่ได้อยู่ดี 1103 00:55:00,640 --> 00:55:01,760 [ผาดทำเสียงไม่พอใจ] อ้าว 1104 00:55:01,840 --> 00:55:03,480 ทำไม่ได้ก็ไม่ต้องทำ 1105 00:55:03,560 --> 00:55:05,280 ถึงวันตายก็ต้องตาย 1106 00:55:05,360 --> 00:55:08,080 โอ๊ย จะอยู่ค้ำฟ้าไปเพื่ออะไร เพี้ยน 1107 00:55:08,160 --> 00:55:09,000 อ้าว 1108 00:55:09,520 --> 00:55:12,440 ก็คนเราเนี่ย ถ้าเรารักใครสักคนหนึ่ง 1109 00:55:12,520 --> 00:55:14,320 [เจิด] เราก็อยากจะอยู่กับเขานานๆ 1110 00:55:14,400 --> 00:55:16,840 จนตราบชั่วฟ้าดินสลายยังไงล่ะจ๊ะ 1111 00:55:17,960 --> 00:55:18,800 จริงไหม ทองอ้น 1112 00:55:18,880 --> 00:55:19,880 เฮ้ย [เอฟเฟกต์เสียงแป่ว] 1113 00:55:19,960 --> 00:55:22,080 เอ็งไม่ต้องมายุ่งกับแม่บัว พอเลยไอ้เจิด 1114 00:55:22,160 --> 00:55:23,520 อ้าว 1115 00:55:23,600 --> 00:55:24,600 อะไรของเอ็งเนี่ย 1116 00:55:24,680 --> 00:55:27,000 [ดนตรีสบายๆ ] 1117 00:55:27,080 --> 00:55:28,080 เอ็งมองอะไรข้าเนี่ย 1118 00:55:28,800 --> 00:55:29,800 [เสียงผาดพ่นลมหยิ่งๆ ] 1119 00:55:29,880 --> 00:55:31,440 ข้าไม่เห็นเคยรักใคร 1120 00:55:31,520 --> 00:55:33,640 แล้วก็ไม่ได้อยากจะอยู่กับใครนานๆ 1121 00:55:33,720 --> 00:55:35,040 เหม็นขี้หน้า 1122 00:55:35,120 --> 00:55:36,280 [เอฟเฟกต์รับมุก] 1123 00:55:38,400 --> 00:55:39,320 [เจิด] เฮ้ย 1124 00:55:39,400 --> 00:55:40,520 [เสียงผาดสูดปากหงุดหงิด] 1125 00:55:42,760 --> 00:55:43,600 [เสียงผาดพ่นลมหงุดหงิด] 1126 00:55:48,520 --> 00:55:49,920 - พ่อ - [ทองคำ] อือ 1127 00:55:50,000 --> 00:55:53,200 พ่อพอจะแปลออกสักตัวไหมจ๊ะ ว่ามันคือตัวยาอันใด 1128 00:55:54,800 --> 00:55:58,800 ก็ขนาดคนในตระกูลเขาเอง เขายังไม่รู้ แล้วข้าจะไปรู้ได้เยี่ยงไรเล่า 1129 00:55:59,720 --> 00:56:01,640 พ่อก็ลองช่วยคิดดูหน่อยสิ 1130 00:56:01,720 --> 00:56:03,440 เผื่อจะแปลปริศนาออก 1131 00:56:03,520 --> 00:56:05,440 [ดนตรีตื่นเต้น] 1132 00:56:06,600 --> 00:56:07,800 หึ่งอากาศ 1133 00:56:08,920 --> 00:56:11,200 ก็น่าจะเป็นอะไรที่อยู่บนอากาศกระมัง 1134 00:56:12,920 --> 00:56:14,400 พาดยอดไม้ 1135 00:56:15,040 --> 00:56:16,400 ก็ตรงตามตัว 1136 00:56:18,640 --> 00:56:21,160 ไซ้ธรณี ก็น่าจะเป็นพวก… 1137 00:56:21,640 --> 00:56:23,280 พวกเหง้า พวกหัว 1138 00:56:24,760 --> 00:56:27,600 ส่วน หนีสงสาร 1139 00:56:28,360 --> 00:56:29,760 นิพพานบ่กลับ 1140 00:56:31,480 --> 00:56:33,040 นี่ข้าจนปัญญาจริงๆ ว่ะ 1141 00:56:40,440 --> 00:56:41,920 [พิกุล] แม่ทำเป็นแต่กับข้าว 1142 00:56:42,000 --> 00:56:44,240 ไม่รู้เรื่องหยูกเรื่องยาดอก 1143 00:56:44,960 --> 00:56:47,480 แต่สมุนไพรกับพืชผักมันก็อย่างเดียวกัน 1144 00:56:47,560 --> 00:56:49,400 แม่น่าจะพอช่วยฉันนึกออกนะจ๊ะ 1145 00:56:49,920 --> 00:56:51,680 แม่ลองนึกดูหน่อยสิจ๊ะ 1146 00:56:52,400 --> 00:56:55,640 ก็ที่อยู่บนอากาศ ก็มีพวกนกพวกแมลง 1147 00:56:55,720 --> 00:56:57,160 น้ำฝนก็เป็นได้นะ 1148 00:56:57,240 --> 00:56:59,400 ที่พาดอยู่บนยอดไม้ 1149 00:56:59,480 --> 00:57:02,960 ก็มีหลายอย่าง ทั้งพวกไม้เลื้อยไม้เถา 1150 00:57:03,040 --> 00:57:04,400 ที่อยู่ในดิน 1151 00:57:04,960 --> 00:57:08,000 นอกจากพวกเหง้าพวกหัวที่พ่อเอ็งบอกแล้ว 1152 00:57:08,080 --> 00:57:09,840 มันก็ยังมีแมลงอีก 1153 00:57:09,920 --> 00:57:12,760 โอ๊ย แม่เดาไม่ถูกดอก 1154 00:57:13,240 --> 00:57:16,560 [พิกุล] เลิกคิดเถอะลูก มา ช่วยแม่ทำกับข้าวนี่มา 1155 00:57:18,920 --> 00:57:20,240 ทองอ้น 1156 00:57:20,320 --> 00:57:24,480 คนเราน่ะ จะอยากมีชีวิตยืนยาวอะไรนักหนา 1157 00:57:25,040 --> 00:57:28,440 เดี๋ยวก็ต้องแก่ ต้องเจ็บ ต้องตาย 1158 00:57:28,520 --> 00:57:30,800 เอาแค่ว่าตอนมีชีวิตอยู่ 1159 00:57:30,880 --> 00:57:34,480 แค่กินได้ นอนง่าย ถ่ายคล่อง 1160 00:57:34,560 --> 00:57:37,480 แม่ก็ว่า มีบุญมากแล้วนะ 1161 00:57:37,560 --> 00:57:40,160 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 1162 00:57:42,600 --> 00:57:44,120 ก็จริงอย่างแม่ว่า 1163 00:57:45,920 --> 00:57:47,320 [พิกุล] ก็นั่นน่ะสิ 1164 00:57:48,480 --> 00:57:49,640 [เสียงทองอ้นเคี้ยวและเสียงพิกุลขำ] 1165 00:58:02,280 --> 00:58:03,120 หมอ 1166 00:58:07,360 --> 00:58:09,160 เหตุการณ์ตรงนี้เป็นเยี่ยงไรบ้างหมอ 1167 00:58:09,240 --> 00:58:11,200 ยังพอรับมือไหวขอรับ 1168 00:58:11,280 --> 00:58:13,000 ทหารที่เจ็บหนักมีไม่มาก 1169 00:58:13,080 --> 00:58:14,680 ส่วนคนที่เจ็บน้อย 1170 00:58:14,760 --> 00:58:17,040 กระผมให้กลับไปพักรักษาตัวต่อที่บ้านขอรับ 1171 00:58:17,600 --> 00:58:19,080 ถ้าขาดเหลืออะไรก็บอกนะหมอ 1172 00:58:19,560 --> 00:58:21,240 ข้าจะให้คนรีบผลัดจัดหาให้ 1173 00:58:21,320 --> 00:58:22,880 [ดนตรีตึงเครียด] 1174 00:58:22,960 --> 00:58:24,400 ขอบพระคุณขอรับ 1175 00:58:35,600 --> 00:58:36,960 - น้าเทิ้มจ๊ะ - [เทิ้ม] จ้ะ 1176 00:58:37,040 --> 00:58:38,800 ฝากป้อนยาคนที่เหลือต่อด้วยนะ 1177 00:58:38,880 --> 00:58:39,840 จ้ะ ได้ๆ 1178 00:58:39,920 --> 00:58:42,120 - ข้าจะไปธุระข้างนอกหน่อย - [เทิ้ม] จ้ะ ได้เลยจ้ะ 1179 00:58:52,040 --> 00:58:53,760 - [เนียง] น้า - [เทิ้ม] หือ 1180 00:58:53,840 --> 00:58:55,520 หมอเขาจะไปไหนของเขาอีกอะ 1181 00:58:55,600 --> 00:58:56,840 [เสียงจิ๊ปาก] 1182 00:58:57,360 --> 00:58:59,600 เอ็งไปเสือกเรื่องอะไรของเขาวะเนี่ย 1183 00:58:59,680 --> 00:59:01,720 คนเขาจะไปขี้ไปเยี่ยวบ้างไม่ได้รึไง 1184 00:59:01,800 --> 00:59:03,040 ไม่ได้เสือก 1185 00:59:03,920 --> 00:59:06,400 ไปขี้ไปเยี่ยวอะไรถือถ้วยยาไปด้วย 1186 00:59:07,560 --> 00:59:11,080 ก็เขาเอาไปให้ผู้ไข้ข้างในรึเปล่า 1187 00:59:11,160 --> 00:59:13,240 เอ็งนี่ก็ ยุ่งทุกเรื่อง 1188 00:59:13,320 --> 00:59:14,400 [เทิ้ม] เอ้อ [เสียงเนียงถอนหายใจ] 1189 00:59:20,720 --> 00:59:23,080 [ดนตรีระทึก] 1190 00:59:29,920 --> 00:59:31,360 นี่ยาแก้บวมน้ำหนอง 1191 00:59:32,640 --> 00:59:33,480 รีบกินซะ 1192 00:59:51,360 --> 00:59:53,560 [เสียงเทียบถอนหายใจแรงและจิ๊ปาก] 1193 00:59:54,080 --> 00:59:55,160 อีเผือก 1194 00:59:55,240 --> 00:59:58,240 ข้าเนี่ยนะ ได้แต่ไหว้พระขอพร 1195 00:59:58,800 --> 01:00:00,600 แล้วก็ไหว้พระขอพร 1196 01:00:00,680 --> 01:00:04,000 ไหว้ทุกวัน จนข้านี่อ่อนใจไปหมดแล้ว 1197 01:00:04,080 --> 01:00:06,040 ทำอย่างไรใจข้าก็ไม่สงบ 1198 01:00:07,440 --> 01:00:08,360 เจ้าค่ะ 1199 01:00:09,560 --> 01:00:13,320 เอ็งน่ะโชคดีนะ ที่อยู่ครองตัวเป็นโสด 1200 01:00:13,400 --> 01:00:14,840 จะได้ไม่ทุกข์อย่างข้า 1201 01:00:16,360 --> 01:00:19,040 ถ้าเลือกได้ อิฉันก็อยากทุกข์เจ้าค่ะ 1202 01:00:20,200 --> 01:00:23,200 ทำไมล่ะ ทำไมถึงอยากทุกข์ 1203 01:00:23,280 --> 01:00:25,160 เอ็งอยากจะเข้าใจข้างั้นเหรอ 1204 01:00:26,280 --> 01:00:29,680 ก็ถ้าทุกข์ ก็แปลว่าอิฉันมีผัวยังไงล่ะเจ้าคะ 1205 01:00:29,760 --> 01:00:31,320 [เอฟเฟกต์เสียงขบขัน] 1206 01:00:41,520 --> 01:00:42,760 [ทหาร] ท่านหมอ 1207 01:00:42,840 --> 01:00:45,080 มาเดินเปลี่ยวๆ อย่างนี้ระวังนะขอรับ 1208 01:00:45,160 --> 01:00:47,200 เขาว่ามีไอ้พวกตั้วเหี่ยหลงมา 1209 01:00:48,560 --> 01:00:49,560 ขอบใจมาก 1210 01:00:50,560 --> 01:00:51,880 ข้ากำลังกลับ 1211 01:00:51,960 --> 01:00:55,040 [ดนตรีเร้าใจ] 1212 01:01:17,040 --> 01:01:19,960 [เสียงหายใจแรง] 1213 01:01:20,720 --> 01:01:22,720 [เสียงเดินเหยียบใบไม้แห้ง] 1214 01:01:26,520 --> 01:01:29,120 [ดนตรีระทึก] 1215 01:01:33,720 --> 01:01:35,080 [เจ้าคุณทหาร] หมอทองแท้ 1216 01:01:35,160 --> 01:01:38,120 ท่านไปทำอะไรในป่านั่น ตอบข้ามา 1217 01:01:40,480 --> 01:01:41,560 กระผม 1218 01:01:43,440 --> 01:01:44,840 ไปเก็บตัวยาขอรับ 1219 01:01:44,920 --> 01:01:46,440 เก็บตัวยา 1220 01:01:46,520 --> 01:01:47,400 [เสียงแค่นหัวเราะ] 1221 01:01:47,920 --> 01:01:49,720 กระบุงกระจาดไม่เอาไปใส่รึ 1222 01:01:51,760 --> 01:01:53,040 กระผมเก็บไม่มาก 1223 01:01:53,720 --> 01:01:56,120 เลยกะจะใส่ผ้าเคียนพุงกลับมาขอรับ 1224 01:01:57,520 --> 01:01:59,360 [ทองแท้] ต้องขอโทษด้วยที่ในยามศึกเช่นนี้ 1225 01:01:59,440 --> 01:02:01,400 กระผมกลับทำตัวลับๆ ล่อๆ 1226 01:02:02,360 --> 01:02:04,560 หลังจากนี้ไป กระผมจะระมัดระวังตัวให้มาก 1227 01:02:05,880 --> 01:02:07,640 ขอตัวกระผมไปทำยาต่อนะขอรับ 1228 01:02:09,240 --> 01:02:10,560 [เจ้าคุณทหาร] ประเดี๋ยว 1229 01:02:15,600 --> 01:02:17,080 เอาตัวเข้ามา 1230 01:02:20,640 --> 01:02:23,640 [ดนตรีตื่นเต้น] 1231 01:02:25,280 --> 01:02:26,760 - เฮ้ย - [เทิ้ม] เฮ้ย 1232 01:02:43,120 --> 01:02:45,160 ท่านรู้จักไอ้ศัตรูผู้นี้หรือไม่ 1233 01:02:52,600 --> 01:02:53,920 ข้าไม่รู้จัก 1234 01:02:55,200 --> 01:02:57,200 และข้าก็ไม่เคยเห็นเขาด้วย 1235 01:03:00,200 --> 01:03:02,840 แต่ตัวยาที่มึงพอก ผ้าที่มึงพัน 1236 01:03:03,400 --> 01:03:05,600 เป็นชนิดเดียวกันกับที่พวกกูใช้ 1237 01:03:09,560 --> 01:03:11,240 มันต้องมีใครสักคน 1238 01:03:11,960 --> 01:03:13,360 ที่แอบช่วยมึง 1239 01:03:15,000 --> 01:03:16,120 หมอทองแท้ 1240 01:03:16,800 --> 01:03:18,360 หากท่านยังปฏิเสธ 1241 01:03:19,320 --> 01:03:21,520 และคนทั้งค่ายนี้มิมีใครยอมรับ 1242 01:03:22,320 --> 01:03:24,320 กูจักลงโทษมันให้หมดทุกคน 1243 01:03:24,400 --> 01:03:25,800 [เสียงทุกคนร้องเฮ้ย] 1244 01:03:32,240 --> 01:03:33,400 กระผมเองขอรับ 1245 01:03:34,080 --> 01:03:34,920 หา 1246 01:03:35,000 --> 01:03:37,320 กระผมเป็นคนรักษาศัตรูผู้นี้เอง 1247 01:03:39,520 --> 01:03:41,040 หมอทองแท้รักษาศัตรู 1248 01:03:42,720 --> 01:03:44,800 นี่ท่านมีใจฝักใฝ่พวกกบฏรึ 1249 01:03:45,440 --> 01:03:46,440 มิได้ขอรับ 1250 01:03:47,280 --> 01:03:48,800 ใจกระผมฝักใฝ่เมตตา 1251 01:03:49,800 --> 01:03:51,040 [ทองแท้] ไม่ว่ายากดีมีจน 1252 01:03:51,840 --> 01:03:53,120 มิตรหรือศัตรู 1253 01:03:54,080 --> 01:03:56,080 ทุกชีวิตล้วนมีค่าดุจเดียวกัน 1254 01:03:58,320 --> 01:03:59,760 กระผมเกิดมาในตระกูลหมอ 1255 01:04:00,520 --> 01:04:02,440 มีหน้าที่บำรุงรักษาชีวิตคน 1256 01:04:03,280 --> 01:04:05,040 มิอาจทำลายชีวิตผู้ใดขอรับ 1257 01:04:05,520 --> 01:04:07,160 แต่มันผู้นี้เป็นกบฏ 1258 01:04:08,000 --> 01:04:09,520 ลักลอบค้าฝิ่น 1259 01:04:09,600 --> 01:04:11,320 [เจ้าคุณทหาร] ประพฤติตัวเป็นโจรสลัด 1260 01:04:11,800 --> 01:04:13,440 เข่นฆ่าคนนับไม่ถ้วน 1261 01:04:14,000 --> 01:04:15,680 ซ้ำยังฆ่าเจ้าเมืองตายคาจวน 1262 01:04:16,320 --> 01:04:18,080 ความผิดมหันต์เยี่ยงนี้ 1263 01:04:18,160 --> 01:04:19,840 [ขึ้นเสียง] มีโทษตายสถานเดียว 1264 01:04:19,920 --> 01:04:22,440 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 1265 01:04:22,520 --> 01:04:23,640 กระผมเป็นหมอ 1266 01:04:24,600 --> 01:04:26,920 วินิจฉัยได้แต่ว่าผู้ไข้เป็นโรคอันใด 1267 01:04:27,000 --> 01:04:28,480 ต้องรักษาด้วยวิธีใด 1268 01:04:29,440 --> 01:04:32,720 มิอาจวินิจฉัยได้ว่าผู้ใดเป็นกบฏ หรือไม่เป็นกบฏ 1269 01:04:33,240 --> 01:04:35,760 สมควรตาย หรือไม่สมควรตาย 1270 01:04:38,240 --> 01:04:39,520 ท่านรู้หรือไม่ 1271 01:04:41,520 --> 01:04:43,400 ผู้ใดที่ช่วยเหลือศัตรู 1272 01:04:43,480 --> 01:04:45,280 มันผู้นั้นมีโทษสถานใด 1273 01:04:48,280 --> 01:04:49,880 ไม่ว่าจะโทษสถานใด 1274 01:04:50,920 --> 01:04:52,560 กระผมขอน้อมรับไว้ 1275 01:04:53,360 --> 01:04:54,600 โดยไม่คิดเสียใจ 1276 01:04:56,520 --> 01:04:59,560 เพราะกระผมได้ทำหน้าที่หมอ อย่างสุดความสามารถแล้ว 1277 01:05:01,240 --> 01:05:03,440 ถ้าการที่กระผมต้องช่วยชีวิตคน 1278 01:05:05,840 --> 01:05:07,480 แล้วมันจะนำมาซึ่งความตาย 1279 01:05:09,560 --> 01:05:11,080 ก็ไม่มีอันใดต้องกลัวเลย 1280 01:05:11,560 --> 01:05:13,840 [ดนตรีระทึกเร้าใจ] 1281 01:05:27,160 --> 01:05:30,400 เกิดเป็นเอ็งนี่ก็ดีเหมือนกันนะ ไอ้ทองอ้น ไม่ต้องรับผิดชอบอันใด 1282 01:05:30,480 --> 01:05:32,480 - แม้น - มีเรื่องอะไรกันรึ องค์ชาย 1283 01:05:32,560 --> 01:05:34,000 แม้นเขาพูดได้จ้ะ หม่อมแม่ 1284 01:05:34,080 --> 01:05:36,600 แล้วไอ้โรคทางจิตใจเนี่ย เขารักษากันเยี่ยงไรรึ 1285 01:05:36,680 --> 01:05:39,120 หมอเขาจะต้องหาต้นตอของปัญหา 1286 01:05:39,880 --> 01:05:41,200 วันนี้ข้าไปเรียนนี่มา 1287 01:05:42,800 --> 01:05:44,560 เฮ้ยๆ บัว [เสียงบัวกรี๊ด] 1288 01:05:46,200 --> 01:05:48,800 [เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม" โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์] 134719