All language subtitles for The.Confession.Killer.S01E03.720p.NF.WEBRip.x264-GalaxyTV

DALLAS, TEKSAS

W wydziale zabójstw w Dallas
pracuje niezwyciężona detektyw.

Superagentka, która ślady i poszlaki

zamienia w wyroki.

W swojej 27-letniej karierze

Linda Erwin wsadziła do więzienia
więcej zabójców

niż niejeden detektyw.

W ciągu czterech lat

osiągnęła 94% skuteczności
w rozwiązywaniu spraw.

Byłam pierwszą kobietą w wydziale zabójstw

policji w Dallas.

Byliśmy umówieni w Georgetown
na rozmowę z Henrym Lucasem.

Powiedziano mi,
żebym mu przywiozła karton Pall Malli,

a powie mi to,

co chcę wiedzieć.

Kiedy tam pojechałam,

narysował to.

Powiedział, że to kobieta,

którą zamordował w Dallas.

I kolejny. Narysował ten obrazek.

Dodał notatki.

Była ruda, miała jasną karnację.

Jego nazwisko było...

Pozwoliłam mu mówić.

Powiedział mi o dziesięciu morderstwach.

Po prostu mówił.

Kiedyś mieszkałem w Shreveport.

Wiedziałam,

że wszystko, co mówi,

nie zgadza się
z naszymi nierozwiązanymi sprawami.

Kiedy wróciłam,
powiedziałam moim przełożonym,

że nie sądzę, aby Henry Lucas
popełnił jakiekolwiek morderstwa w Dallas.

Powiedzieli, żebym spreparowała sprawę,

zmyśliła raport sądowy,

dodała fikcyjne zdjęcia,

stworzyła całkiem fikcyjną sprawę.

Zobaczymy, czy się do niej przyzna.

Nie powiedziałam strażnikom,
że to fikcyjna sprawa.

Czułam się z tym niekomfortowo,

ale...

tak zrobiliśmy.

Pojechałam tam po raz drugi.

Zostawiłam akta sprawy na biurku,

rozłożyłam zdjęcia,
żeby mógł je przejrzeć.

Opisał, jak to zrobił,
jak włamał się do domu,

jak dźgnął tę kobietę,

jak porzucił ciało.

Wszystko.

Ciało było w rurze ściekowej.

Zabrałem i pogrzebałem ciało...
Nigdy nikt go nie wykopał.

Po prostu wiedziałam, że kłamie.

Powiedziałam przełożonym,

że to się rozsypie.

NETFLIX — ORYGINALNY SERIAL DOKUMENTALNY

Henry Lee Lucas twierdzi,
że zabił 360 osób.

Najpierw mówił o setce ofiar,
potem o 300. Następnie o 600.

Jest bez wątpienia
najaktywniejszym mordercą w kraju.

Lucas przyznawał się do każdej sprawy,
którą podsuwali mu strażnicy Teksasu.

Nigdy nie było takiego zbrodniarza jak ja.

Przyznał się nawet do śmierci
dziecka Lindbergha.

Ile osób zabiłeś?

Teraz stawiam na 360,
ale jeszcze nie jestem pewny.

Ta liczba będzie dużo wyższa.

Oto opowieści o strażnikach Teksasu

Nieugięci stróże prawa

Strażnicy

są tak amerykańscy
jak baseball czy szarlotka.

Wszyscy uważali ich za bohaterów.

Ja też.

Od 1835 roku łapią złodziei,

fałszerzy, koniokradów i morderców.

Strażnicy Teksasu są częścią
Departamentu Bezpieczeństwa Publicznego.

Kiedy przyjmowałem nowych strażników,
mówiłem im,

że nie trzeba poprawiać naszej reputacji,

więc niech chociaż jej nie popsują.

Strażnikiem jest się 24 godziny na dobę.

STRAŻNICY TEKSASU

Zawsze byli tymi dobrymi.

Ja też chciałem być dobry.

Myślałem, że może sam zostanę strażnikiem.

Mój ojciec był pastorem Baptystów,

ja zostałem wyświęcony w wieku 18 lat.

Tuż po liceum pracowałem
w policji w Austin.

Mój sierżant wysłał mnie do college’u.

Kiedy skończyłem studia,

zacząłem praktykować prawo
prosto ze swojego samochodu.

Potem zdecydowałem się kandydować
na prokuratora okręgowego.

Będę wspierał młodych...

Większość ludzi w tym stanie...

Wybrano mnie, kiedy miałem 32 lata.
Byłem najmłodszą osobą na tym stanowisku

w hrabstwie McLennan od 100 lat.

HRABSTWO MCLENNAN

WACO, TEKSAS

Pracowaliśmy solidnie.

Mieliśmy najwyższy wskaźnik
wyroków skazujących w Teksasie

w hrabstwach powyżej 100 000 mieszkańców.

Docelowo chciałem być gubernatorem

albo kongresmenem.

Feazell był ujmujący, charyzmatyczny.

Był lubianym prokuratorem.

Był Billem Clintonem
sprzed ery Billa Clintona.

Feazell był bardzo ambitny.

Najniebezpieczniejsza strefa w mieście

to ta między nim a kamerą.

W telewizji widziałem
teksańskich prokuratorów

z Henrym Lucasem,
który przyznaje się do winy.

Też tak chciałem.

Dobra reklama dla prokuratora okręgowego,
który stara się o reelekcję.

Henry miał przyjechać do Waco
i przyznać się

do trzech przestępstw w McLennan.

Ale miałem wątpliwości
co do jego wyznań.

Wydawały mi się śmieszne.

Zacząłem kopać głębiej.

Kiedy wpisaliśmy jego nazwisko

w krajowym rejestrze karnym...

NIEPRAWIDŁOWE ŻĄDANIE
ODMOWA DOSTĘPU

Ktoś nie chciał, żeby inne organy ścigania

wiedziały, gdzie był Henry

w konkretnych terminach.

To był sygnał alarmowy.

Feazell był gotów zaryzykować
własną głową

w przeciwieństwie do innych

prokuratorów okręgowych.

Podziwiałem to.

Powiedziałem,
że pomogę mu, jak tylko zdołam.

Kiedy Hugh Aynesworth pokazał nam to,

co chciał opublikować,

wyłuszczył te wszystkie daty
i morderstwa, jedno po drugim,

zdałem sobie sprawę, że sytuacja
jest dużo poważniejsza, niż sądziłem.

Redaktorzy z niecierpliwością
czekali na te artykuły.

Strażnicy Teksasu byli sławni
i uwielbiani przez wielu ludzi.

Wiedzieliśmy, że się z tym mierzymy.

Raz czy dwa redaktorzy spytali,
czy na pewno chcę to zrobić.

14 KWIETNIA 1985

Kiedy ukazał się artykuł Ayneswortha,

było o nim głośno.

Rozpętała się burza.

SERYJNY MORDERCA CZY SERYJNY KŁAMCA?

Zadzwonił mój zastępca

i zapytał,
czy widziałam już poranną gazetę.

Odparłam, że nie.

„To lepiej po nią idź”.

Artykuł na pierwszej stronie.

Strażnicy się wściekli,
bo wylała się na nich fala krytyki,

ale w policji w Dallas
wszyscy byli przeszczęśliwi,

że zrobiliśmy, co zrobiliśmy.

Hugh Aynesworth pisze o swoim śledztwie

i kwestionuje zeznania Lucasa.

W wielu z tych morderstw pan Lucas
nie mógł fizycznie uczestniczyć.

Dotarliśmy do jego zeznań,

są absolutnie niedorzeczne.

Jeśli to wszystko prawda,

sto dziewięćdziesiąt siedem zamkniętych
spraw należy znów otworzyć.

Mordercy wciąż są na wolności,
zdezorientowane rodziny

nie wiedzą, co się dzieje.
Przedziwna sytuacja.

Rozniosło się,
że spreparowaliśmy sprawę morderstwa,

do którego się przyznał.

LUCAS PRZYZNAŁ SIĘ
DO FIKCYJNEJ ZBRODNI

Strażnicy na pewno mnie nie lubili,

a ja nie lubię mówić źle
o innych funkcjonariuszach,

nie i już,

ale niektórzy detektywi i śledczy

tak bardzo chcą coś osiągnąć

i tak bardzo się starają,

że tracą z pola widzenia istotę rzeczy.

Szeryf Boutwell i jego strażnicy twierdzą,
że Aynesworth się myli.

Informacje, które uzyskał Aynesworth,
są prawdopodobnie stare,

nieprecyzyjne i niekompletne.

Podano daty niektórych
z potwierdzonych morderstw.

A to były daty, kiedy znaleziono ciała,

do morderstwa mogło dojść
kilka miesięcy wcześniej.

Nikt nie lubi oszczerstw pod swoim adresem
i adresem swojej jednostki,

a właśnie taki był artykuł Ayneswortha.

Aynesworth wykorzystał życzliwość
Boutwella. Mógł przychodzić

i rozmawiać z Lucasem.

A potem...

odwrócił się od nas

i pokazał,
że nie zależy mu na egzekwowaniu prawa.

Próbował ukazać nas w złym świetle.

DEPARTAMENT BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO
W TEKSASIE

Dziś w Austin
dyrektor departamentu bezpieczeństwa

zaprzeczył doniesieniom, jakoby jego biuro
popełniło błędy w sprawie Lucasa.

Jestem przekonany,

grupa zadaniowa działała
w ramach uprawnień,

które jej nadano.

Stwierdził, że w ponad 100 sprawach

Lucas sam wskazał funkcjonariuszom
miejsca zbrodni.

Na pewno nie widziałem tam

żadnej konspiracji,
żeby pozbyć się kłopotliwych spraw

i przypisać je Lucasowi.

Zdecydowałem, że najlepszym sposobem,
by to rozstrzygnąć,

będzie powołanie ławy przysięgłych
specjalnie dla Henry’ego Lee Lucasa.

Dowiemy się, jak to się stało,

że przyznał się do trzech zbrodni
w naszym hrabstwie,

których nie popełnił.

Mieliśmy nakaz,
dzięki któremu mogliśmy zabrać Henry’ego.

Miał zeznawać przed naszą
ławą przysięgłych, pod naszą jurysdykcją.

Nasz szeryf pojechał po niego
do Georgetown.

Sytuacja przypominała prawdziwy impas.

Nie chcieli go oddać.

Tak, mieliśmy tam spory...

niepokój.

Czytałam Biblię, kiedy jeden ze strażników
więziennych przyszedł i powiedział:

„Siostro Clemmie,
zabierają Henry’ego do Waco”.

Szeryf Boutwell odparł: „Co to ma znaczyć,

że jakiś śledczy z Waco w Teksasie

zabiera mojego więźnia?

Kto go do tego upoważnił?”.

Widziałem frustrację u Boutwella
i w grupie zadaniowej.

Myśleli chyba,

że to jakaś nietypowa sytuacja.

Sądzę, że celem Feazella
było zniszczenie grupy zadaniowej.

Boutwell powiedział mi,

że Vic pożałuje, że kiedykolwiek
usłyszał o Henrym Lee Lucasie.

To oznaczało wojnę.

WACO, TEKSAS

Po wizycie u Henry’ego w Waco,

Clemmie zadzwoniła do mnie,
była zdenerwowana.

Sądziła, że Henry ma myśli samobójcze.

Mówił jednostajnym głosem,
był zdezorientowany.

Powiedziała,
że zjadł kanapkę z pomidorom,

a nienawidzi pomidorów. Coś jest nie tak.

Zobaczyłam, jak płacze,

i sama się rozpłakałam.

Ciągle powtarzał:

„Myślałem, że zabiłem tych ludzi,

a może wcale ich nie zabiłem”.

Clemmie mówiła,

że Vic Feazell przetrzymywał Henry’ego
godzinami na przesłuchaniach,

cytował mu Biblię,

mówił mu, że to najważniejszy moment
w życiu Henry’ego,

że Bóg każe mu

wreszcie powiedzieć prawdę.

ŁAWA PRZYSIĘGŁYCH
KWIECIEŃ 1985

Atmosfera wokół sądu była jak w cyrku.

Wszędzie kamery i reporterzy.

Sąd przysięgłych zebrał się dziś,

by wysłuchać zeznań
samozwańczego seryjnego mordercy.

Chcą się dowiedzieć, czy mówi prawdę.

SALA PRZESŁUCHAŃ

Henry Lee Lucas na pierwszym posiedzeniu

sądu przysięgłych z McLennan

opowiedział zupełnie inną wersję wydarzeń,

niż tę,
którą słyszeliśmy przez ostatnie dwa lata.

Mój klient
chciałby wydać oświadczenie.

Henry.

Chciałbym oświadczyć,
że nie popełniłem tych zbrodni.

Lucas, słynny osadzony,

powiedział, że funkcjonariusze
ułatwiali mu

przyznanie się do winy,
podsuwając mu informacje.

Ci ludzie chcieli zamknąć swoje sprawy,

pokazywali mi zdjęcia,

podawali mi wszystkie informacje
o tych zbrodniach,

a ja tylko musiałem się przyznać.

I mogli je zamknąć.

Trzeba z tym skończyć.

Co skłoniło pana do tego,

żeby teraz powiedzieć,
że nie popełnił pan tych przestępstw?

Widziałem, że robię ludziom krzywdę,

przyznając się...

A przecież te ofiary zabił ktoś inny.

Mordercy są na ulicach,

już tak nie mogę.

Henry Lee Lucas przyznaje, że jest
nie tylko mordercą, ale i kłamcą.

Przyznał się do ponad 600 morderstw.

Teraz twierdzi, że było to oszustwo.

Lucas mówi teraz, że nie zabił setek osób,

jedynie swoją matkę.

Mówi, że organy ścigania pomagały mu
przyznawać się do niewyjaśnionych spraw.

LUCAS WYCOFUJE ZEZNANIA

Prokurator Generalny Jim Mattox
zwrócił uwagę,

że według nowych zeznań Lucasa

był on tysiące kilometrów

od miejsc zbrodni, które mu przypisywano.

Prokurator Mattox był wściekły.

Upoważnił nasz sąd przysięgły
na mocy swojego biura.

Czy uważa pan,

że władze zbytnio ufają temu człowiekowi?

Mam nadzieję, że nie doszło to nadużyć,
ale tego jeszcze nie wiemy.

Nie prowadzimy śledztwa
w sprawie grupy zadaniowej.

Chcemy ustalić,

czy Henry Lucas

popełnił zbrodnie w hrabstwie McLennan.

SERYJNI MORDERCY

DZIEŃ DOBRY, AMERYKO

Panie Lucas,

przez ostatnie dwa lata

twierdził pan,
że popełnił około 600 morderstw.

Przyznawałem się...

do zbrodni, których nie popełniłem.

Policja twierdzi, że rysował pan

podobizny swoich rzekomych ofiar

i zabierał ich pan w miejsca zbrodni.
Czy to prawda?

Nikogo nigdzie nie zabierałem.

To oni mnie zabierali.

Nie mówię im, dokąd jechać.

Jeśli Lucas zabił własną matkę,

to nie ma się co dziwić, że kłamie.

Nie zaskoczyło mnie to, że się wyparł.

To jedyna normalna rzecz, jaką zrobił.

Chciał zadowalać ludzi.

Zadowalać organy ścigania. Sądził,

że jeśli się przyzna,
będzie przyjacielem władz.

A kiedy go zabrano,

od razu zmienił zdanie.

Zatańczy tak, jak mu zagrają.

Strażników Teksasu oburzyły doniesienia,

jakoby źle wypełniali swoje obowiązki.

Grupa zadaniowa nie ma za co przepraszać,

ani czego się wstydzić.

Jestem absolutnie przekonany,

że Lucas jest zamieszany
w bardzo dużą liczbę zabójstw.

Od samego początku dostarcza
wiarygodnych i niewiarygodnych informacji.

Jedno, czego grupa zadaniowa
jest stuprocentowo pewna,

to fakt, że jego oświadczenie

o tym, że zabił tylko trzy osoby,
jest fałszywe.

Odpowiada na nasze pytania.

Współpracuje.

A mówi prawdę?

Tylko Bóg może wiedzieć.

Mówił pan,

że dopóki będzie się pan przyznawał,

nie wyślą pana na wykonanie egzekucji.

Ktoś to panu powiedział?

Tak mówili mi strażnicy i szeryf.

Bob Prince zawsze powtarzał,

zanim jeszcze to się stało,

że przyjdzie taki dzień,
w którym Henry stwierdzi,

że nie chce już tego robić
i zmieni zdanie.

W końcu zda sobie sprawę,

że prędzej czy później
wydadzą go na egzekucję.

Może zauważył,

że w więzieniu w Huntsville
wykonuje się coraz więcej egzekucji.

Władze Kalifornii mają wątpliwości
w sprawie morderstw,

do których przyznał się tam Lucas.

Policja w Arlington
ponownie przyjrzy się dwóm sprawom.

do których przyznał się Lucas.

Prokurator okręgowy Darnell prosi

o odrzucenie spraw z Lubbock
przeciwko Lucasowi.

Nie mamy wystarczających dowodów,

by dowieść, że Lucas jest winny
śmierci Debry Sue Williamson.

W policji z Lubbock powiedzieli,

że ponownie otworzyli sprawę

i nad nią pracują.

Pojechaliśmy do sądu przysięgłych w Waco.

Cieszyliśmy się,
że możemy opowiedzieć jej historię

i nikt nas nie wyśmiewał.

Czuliśmy się też pokrzepieni

wersją Henry’ego,

który twierdził, że nie ma nic wspólnego
ze śmiercią Debbie.

Nie było trudno znaleźć jej dom.

Dlaczego?

Bo mnie tam zabrał.

Powiedziałem, że stał tam wtedy samochód.

Na zdjęciu ciało leżało obok samochodu.

- Pokazali ci zdjęcia?
- Tak.

Zanim jeszcze się przyznałeś,
pokazywali ci fotografie?

Tak, widziałem je wcześniej.

W domu też mi je pokazywali.

Sąd przysięgłych zebrał się w czwartek
w sądzie w McLennan.

Początkowo przesłuchanie miało ustalić,
czy Henry Lee Lucas

zabił dwie osoby niedaleko Waco.

Ostatecznie sąd bada, w jakich
okolicznościach przyznał się do winy.

Henry mówił nam, że to strażnicy

pokazywali mu zdjęcia

i pozwalali czytać policyjne raporty.

Boutwell i Prince
zeznawali przed sądem przysięgłych.

Trzymali się wersji,
że Henry naprawdę był seryjnym mordercą

i być może kilku zbrodni nie popełnił,

ale to nie ich wina.

Grupa zadaniowa strażników Teksasu
jest w ogniu krytyki,

zwłaszcza prokuratora okręgowego
w McLennan, Vica Feazella.

Według niego grupa przyczyniła się

do fałszywego przyznawania się do winy
Lucasa.

Zdaje się, że nie dbają,

czy faktycznie popełnił te zbrodnie.

To zdanie sprawiło,
że już nigdy nie przestali mnie szczuć.

Vic Feazell raczej nie przejmował się,

że występuje przeciw organom ścigania.

Prokurator okręgowy nigdy tego nie robi.

Prokurator miał na pieńku ze strażnikami

i sądzę,

że jego głównym celem
było nas zdyskredytować.

Feazell utrzymywał, że trzeba zbadać
nieetyczne zachowanie grupy zadaniowej.

Że grupa celowo
przekazywała Lucasowi informacje.

To stawia go

w tym samym szeregu

z ludźmi, których zamykałem
za różne przestępstwa.

Nie miałem wyboru.

Musiałem przekroczyć tę granicę.

Musiałem

sprzeciwić się solidarności
w organach ścigania.

To było nie w porządku.

Nie mogłem odpuścić.

AUSTIN
GRANICE MIASTA

Poszedłem na spotkanie z Jimem Adamsem,

szefem departamentu bezpieczeństwa
i strażników.

Powiedziałem mu,

że jeśli wyprostuje tę sprawę,

ja się wycofam.

Jim Adams spojrzał na mnie

i powiedział:
„Nie wznowimy żadnej sprawy Lucasa,

ale prześwietlimy ciebie”.

Tuż po tym spotkaniu

pojawił się w Waco reporter,
Charles Duncan.

Charles Duncan
przedstawi pierwszą część reportażu

o kontrowersyjnym prokuratorze.

Wysokie sumy...

Oskarżył mnie o przyjmowanie łapówek
od pijanych kierowców.

...sprawy zostały umorzone
po wpłaceniu około 3000 dolarów...

Oskarżył mnie
o powiązania z kartelem narkotykowym.

...nazywa prokuratora...

Oskarżył mnie o nieściganie ludzi,

którzy napadli na policjantów.

Mieszkanka Waco twierdzi...

Oskarżył mnie, że za pieniądze
rekomendowałem zwolnienia warunkowe.

...kosztowało 2000 dolarów.

Feazell twierdzi, że...

Jedenaście odcinków w trzy miesiące.

Charles Duncan z Kanału 8.

Kiedy już myśleliśmy,
że skupimy się na strażnikach,

rozwiązali sąd przysięgłych.

Boutwell zabrał Henry’ego
z powrotem do Georgetown.

„Wracamy do normalnej pracy”.

Tak mi powiedział, kiedy go zabrał.

Odparłem: „Czyli Henry ma się przyznawać
do kolejnych morderstw?”.

A on na to: „Tak!
Wracamy do normalnej pracy”.

Szeryf Boutwell
rzadko rozmawiał ze mną o Vicu.

Ale kiedy już coś o nim mówił,

zawsze dodawał jakąś zgryźliwą uwagę.

„Jego dni są policzone”.

„Czas na niego”.

To by było na tyle.

Miał pan poczucie, że prokurator Feazell

chciał skompromitować pana i strażników?

Muszę powiedzieć, że...

kiedy sąd przysięgłych procedował w Waco,

publicznie krytykowano strażników Teksasu.

Na przykład

sugerowano, że strażnicy celowo

podawali Lucasowi informacje,
żeby móc zamknąć sprawy.

Nie było podstaw do takich stwierdzeń.

Jim Adams
był moim bezpośrednim przełożonym.

Bardzo inteligentny,

z poczuciem humoru.

Adams ścigał rosyjskich szpiegów,

mówił po japońsku

i pomógł unowocześnić
instytucję strażników Teksasu.

Ale wcześniej

był drugą najważniejszą osobą w FBI.

To dzień pod znakiem FBI
w senackiej komisji ds. wywiadu.

Zastępca szefa FBI, James Adams,

przyznał, że doszło do naruszenia
praw konstytucyjnych.

J. Edgar Hoover zaaprobował szereg taktyk

takich jak włamania, podsłuchy,

rozpowszechnianie fałszywych informacji.

Wszystko, co zrobiliście,

miało kogoś uciszyć lub wystraszyć.

Te same nieczyste zagrywki,
których używał, pracując dla Hoovera,

wykorzystał teraz przeciw mnie,
zwołując dawnych kumpli z FBI.

Vic Feazell i jego żona Bernie

twierdzą, że w ich telefonie
został zainstalowany nielegalny podsłuch.

Pani Feazell mówi, że widziała
za domem mężczyznę,

który uciekł do tunelu odwadniającego.
Rozpoznała go.

To jeden z mężczyzn,

których widziała wcześniej w okolicy domu.

Rozpoznała go też dlatego,

bo widziała go również w moim biurze.

Przedstawiał tam sprawy.

Pracuje...

w organach ścigania.

Pracowałem u Vica jako detektyw.

BYŁY ZASTĘPCA SZERYFA

Dziwne rzeczy zaczęły się dziać.

Podsłuchy,

różne groźby.

Zabili psa Vica.

Zakładali podsłuch
na liniach telefonicznych za domem,

a pies zacząłby szczekać.

Mieliśmy owczarka szetlandzkiego.

Pewnego razu wróciłem z pracy
zacząłem go szukać.

Wyszliśmy na zewnątrz,
a Spanky leżał na boku

z wyciągniętym językiem...

Zabraliśmy go do weterynarza,

który powiedział, że psa otruto.

Kiedy wieczorem wychodził do domu,

jechałem za nim.

Naprawdę myślałem, że ktoś może go zabić.

Zacząłem dostawać pogróżki.

Ktoś dzwonił do mnie w nocy

i mówił: „Mamy kulę z twoim imieniem”.

Nie umiałam odróżnić dobrych

od złych.

Tak bardzo byłam zdezorientowana.

Obie strony

wierzyły w to, co mówiły.

Ale jaka była prawda?

Wszyscy chcą wiedzieć,

czy hrabstwo McLennan
ma nieuczciwego prokuratora,

czy Departament Bezpieczeństwa Publicznego
i FBI

chcą dać Vicowi Feazellowi nauczkę?

Nic nie wiem o żadnym odwecie.

Jaki stosunek do Feazella mają strażnicy?

Myślę, że taki jak ja.

Próbował zakłócić ogólnokrajowe śledztwo.

Nie pochwalałem tego ani wtedy,
ani teraz.

Siedemnasty września 1986 roku.

Podjechałem pod sąd

i usłyszałem za sobą pisk opon.

Proszę się odsunąć.

Otoczyli mnie agenci FBI.

Odczytali moje prawa i zakuli mnie.

FBI i funkcjonariusze
Departamentu Bezpieczeństwa Publicznego

aresztowali Feazella po tym,
jak federalny sąd przysięgłych

postawił mu 12 zarzutów
dotyczących korupcji i oszustw.

Zrobili z tego show.

Wyprowadzali mnie w obecności mediów.

Kanał 8 był na miejscu.

Mieli pięć kamer.

Chyba wiecie, co się dzieje.

Dowiodę, że miałem rację.

Chcieli go zastraszyć.

Ale popełnili błąd,

nie skuwając mu rąk z tyłu.

Nie podobało im się to zdjęcie,

kiedy robił tak w kajdankach.

Agent Bob Vain
zabrał Feazella do jego biura,

a agenci pozamykali drzwi, żeby zapobiec
mataczeniu przy zbieraniu dowodów.

Czterech agentów
zabrało potem Feazella do sądu.

Nadepnąłem na odcisk
nieodpowiednim ludziom.

- Dokąd pana zabierają?
- Do środka.

Nie mam pojęcia.

W czasie mojego aresztowania

piętnastu agentów weszło do mojego domu.

Władze federalne
przeszukały dom Feazellów.

Nie wiadomo, czego szukały i co znalazły.

Otworzyli płatki śniadaniowe,

wypakowali wszystko z zamrażarki.

Przeszukali bieliznę mojej żony.

Nawet ich nie policzyłam.

Byli wszędzie, w każdym pokoju.

Opisali trutkę na ślimaki.

Przeszukali zabawki mojego syna.

Wyjęli zabawkową strzykawkę
z dziecięcej apteczki

i opisali ją jako akcesorium narkotykowe.

Sędzia okręgowy wyznaczył
kaucję w wysokości 100 000 dolarów

i wypuścił Feazella.

- Jesteś zły, Vic?
- Nie.

Jestem rozczarowany,
że ludzie, którzy mają ze mą zatarg,

mogli użyć amerykańskiego prawa,
żeby zrobić coś takiego.

Nigdy czegoś takiego nie widziałem.
Sądzę, że to odwet.

Nie ma absolutnie żadnego związku

między śledztwem w sprawie Lucasa

a zapoczątkowaniem tego śledztwa.

Akt oskarżenia mówi wyraźnie,

że prokurator mógł zarządzać biurem
w sposób niezgodny z prawem.

To akt oskarżenia, nie moje słowa.

FEAZELL OSKARŻONY

Groziło mi 80 lat w więzieniu.

Ludzie, których zamykałem za morderstwa,

wyszliby przede mną.

AUSTIN, TEKSAS

W Austin rozstrzygnie się

przyszłość Feazella na stanowisku.

Feazell mówi, że jego oskarżenie
jest zemstą

za śledztwo sądu przysięgłych,

które badało wątpliwe zeznania
Henry’ego Lee Lucasa.

Taka będzie jego linia obrony.

Na przesłuchaniach przedprocesowych
sędzia okręgowy

stwierdził, że nie widzi związku
pomiędzy śledztwem Lucasa

a śledztwem Feazella.

Sędzia powiedział,
że nie chce słyszeć nazwiska Lucasa

ani razu w czasie tego procesu.

Odparłem: „Oczywiście, rozumiem”.

Przywołałem Henry’ego w mowie początkowej.

W pierwszym wystąpieniu
oskarżyciel Jack Frels powiedział,

że odkryta zostanie ciemna strona
systemu prawnego.

Trzonem tej sprawy jest korupcja,

korzyści majątkowe w zamian
za pomyślne prowadzenie spraw.

Feazell miał rzekomo
starać się o te łapówki,

wykorzystując zaufaną grupę prawników.

Mecenas Dick Clark zeznał,
że zapłacił Feazellowi

kilka tysięcy dolarów
w zamian za pomyślne rozstrzygnięcie

spraw o jazdę po pijanemu.

Mecenas Voutti zeznał, że dał Feazellowi

ponad 9000 dolarów w gotówce.

Dick Kettler i Don Hall

mieli należeć do kręgu Feazella.

Prokurator Frels zapytał:

„Ma pan dowód
na przekazanie pieniędzy Feazellowi?”.

Don Hall zeznał, że zachował kopie kopert

z datami i sumami, jakie dawał Feazellowi.

Byli zastraszeni.

Dacie nam coś na Feazella

albo dobierzemy się do waszych podatków.

Feazell mówi,
że pan kłamie, żeby nie wpaść w kłopoty.

Bez komentarza, musimy dokończyć proces.

Proszę nas zostawić.

Nie będziemy organizować konferencji
jak Gary Richardson i reszta.

Presja była niesamowita.

Agenci federalni
sprowadzili każdego prawnika w mieście,

żeby pogrążyć prokuratora okręgowego.

Byłem przerażony,
bałem się, że mnie oskarżą.

Siedziało ze mną dwóch agentów FBI,
a człowiek z urzędu skarbowego mi groził.

Feazell nigdy nie prosił mnie
o żadne pieniądze.

Śledczych to nie obchodziło.

Śledczy i ja byliśmy pewni,
ale wiedzieliśmy, że będą trudności.

Pomyślałem, że jeśli sprawa rozegra się
pomiędzy osobowością Feazella,

jego charyzmą, a mną,

to przegram z kretesem.

Proces trwał pięć tygodni.

Powołali 65 czy 70 świadków.

A potem rząd odpuścił.

Ława przysięgłych
obradowała przez sześć godzin,

zanim ogłosiła werdykt.

Vic Feazell został uniewinniony
przez sąd federalny

od zarzutu brania łapówek
od prawników z Waco.

Dym się przerzedził, pył opadł,

a ja wciąż tu jestem i wracam do Waco.

Prokurator Frels
był zaskoczony werdyktem.

To porażka,

z którą będę musiał żyć.

Vic Feazell miał rację.

Jak wiemy, w sprawie Lucasa
doszło do poważnych uchybień,

ale twierdzenie,
że jego proces był zemstą,

jest zupełnie fałszywe.

Czy to zaszkodzi
pana politycznej karierze?

Nie wiem, czy jej chcę.

Zobaczymy.

Pamiętacie?

Teraz jest w porządku.

WIĘZIENIE W GEORGETOWN

CZERWIEC 1985
LICZBA POTWIERDZONYCH SPRAW: 217

Po tym, jak Lucas się wycofał,

powiedzieliśmy mu,
że chcemy kontynuować pracę grupy.

Odparł: „Możemy,
ale ja nikogo nie zabiłem”.

No to nie ma po co kontynuować.

Nie rozmawiał już z funkcjonariuszami,

więc zabrali go do zakładu karnego.

STANOWY ZAKŁAD KARNY
HUNTSVILLE, TEKSAS

PRZENIESIENIE LUCASA DO CELI ŚMIERCI
CZERWIEC 1985

Lucas miał 11 wyroków za zabójstwo,

odsiadkę na 60 lat,

dwie na 75 lat, a reszta to dożywocia.

I jedną karę śmierci.

Nie jestem seryjnym mordercą.
Nie zabijałem, jak mówią.

Nieważne kiedy i czy umrę,

udowodnię to.

Choćbym miał to zrobić z grobu,

zrobię to.

Chciałem pozwać strażników.

Chciałem pozwać FBI.

Ale okazało się,
że mają rządowy immunitet.

Mogłem pozwać jedynie Charlesa Duncana
i Kanał 8

o zniesławienie.

W sprawie kryminalnej
nie miałem dostępu do akt,

do ich dokumentów.

Ale kiedy mnie uniewinniono
i zaczęła się sprawa cywilna,

mogliśmy ich wzywać do sądu.

Składaliśmy zeznania.

skorzystaliśmy z prawa do informacji.

Mieliśmy mnóstwo nagrań z Kanału 8.

Mogliśmy to wszystko złożyć w całość.

Zaczęło się, gdy zabraliśmy Henry’ego
grupie zadaniowej.

Tego wieczoru
w biurze Boutwella odbyło się spotkanie.

Przyjechali zastępca prokuratora
generalnego, agent FBI

i funkcjonariusz DBP, Ron Boyter.

Prawa ręka Jima Adamsa.

Kilka tygodni później w Ramada Inn

Boyter spotkał się
z Charlesem Duncanem z Kanału 8.

Dał Duncanowi stos papierów
z oskarżeniami,

które stały się później podstawą
jego programu.

Duncan zeznawał przez 11 dni.

Dowiedzieliśmy się, że Ron Boyter
przekazał mu fałszywe informacje

o Vicu.

Boyter wykorzystał potem program Duncana

przed sądem przysięgłych.

Nie przesłuchiwali świadków,
nie przeglądali dokumentów.

Obejrzeli Kanał 8.

Wydali akt oskarżenia
tylko na podstawie tego materiału.

Groziło mi 80 lat.

Kto miał taką władzę, żeby zorganizować to

z Kanałem 8?

Kto miał taką władzę, żeby urząd skarbowy

zaczął prześwietlać
każdego adwokata w mieście?

Jim Adams,

szef strażników Teksasu.

Udowodniliśmy,
że Charles Duncan i Kanał 8

kłamali,

działając w złej woli.

Sąd przyznał
58 milionów dolarów odszkodowania.

Najwięcej w historii kraju
w sprawie o zniesławienie.

Trafiło do Księgi Rekordów Guinnessa.

Moja kariera w polityce była skończona.

Nie chciałem jej.

Zrezygnowałem przed końcem kadencji.

Niektórzy mówią,
że po prostu miałem dobrego prawnika.

Że dobrze kłamię.

To zupełnie zniszczyło mój świat.

Rozwiodłem się,

a moi synowie...

mieli przez to wiele problemów.

To nie było fair.

Ludzie wciąż mieli mnie za oszusta.

Wciąż myśleli,
że Lucas był seryjnym zabójcą.

A potem stało się coś takiego,
że uwierzyłem,

że mogę to zmienić.

Byłam w szoku,
kiedy dowiedziałam się, że nie żyję.

Becky Powell,

dziewczyna, którą rzekomo zabił.

Oto i ona,

zmartwychwstała.

Nie pociął mnie

i nie rozrzucił kawałków mojego ciała.

Napisy: Paulina Korzeniewska