All language subtitles for Crime.Scene.The.Vanishing.at.the.Cecil.Hotel.S01E04.The.Hard.Truth.1080p.NF.WEB-DL.DDP5.1.x264-PAAI

Dostrzegam piękno w mroku.

Przemawia do mojej duszy.

Gram black metal.

To zatracenie i zagłada.

Morbid to mój pseudonim artystyczny.

To fizyczne odzwierciedlenie
mojej mrocznej podświadomości.

Każdy ma jakiś cień.

Każdy ma stronę,
którą ukrywa przed innymi.

Wierzę, że muszę się pogodzić
z moimi demonami.

Gdy nazywam się Morbid,
mogę robić, co zechcę.

Wszystko mi wolno.

Czasem leje się krew.

Czasami przesadzam.

Ten cały Morbid musiał zabić Elisę Lam.

PUBLIKUJ

Mieszkał w hotelu.

Była łatwym celem.
Ten gnojek szybko ją zmanipulował.

Wszyscy go podejrzewają.

Ludzie wierzą,
że połączenie między Morbidem…

Jestem w hotelu Cecil.

…z Elisą Lam…

nie mogło być zbiegiem okoliczności.

Zaczęły pojawiać się hasła,
żeby coś z nim zrobić.

Musimy go znaleźć.

Kim on jest?

Odkryli, że nazywa się Pablo Vergara.

Zaczęli do niego pisać.

Zabiłeś Elisę Lam, prawda?

Jebany morderca.

Przyznaj się!

Ku ich zaskoczeniu,
odpowiedział im na nagraniu.

Tu Morbid.

Musicie wiedzieć, że jestem niewinny.

NETFLIX — ORYGINALNY SERIAL DOKUMENTALNY

Zakończono sekcję zwłok,

ale wciąż nie wiemy,
co się stało Elisie Lam.

Jest z nami Jina You.

Wiele osób liczyło na odpowiedzi.

Jeszcze jakiś czas ich nie poznamy.

Biuro koronera przekazało nam dzisiaj,

że przyczyna śmierci jest dalej nieznana.

Dopiero po wykonaniu dalszych badań
poznamy odpowiedzi.

OKRĘG LOS ANGELES
BIURO LEKARZA SĄDOWEGO I KORONERA

LEKARZ SĄDOWY
KORONER

To koroner
ma ostatnie słowo w kwestii tego,

co się stało z daną osobą.

To oni mają jej historię…

LEKARZ SĄDOWY

…my chcemy dopisać do niej zakończenie.

A w przypadku Elisy Lam
sekcja nie powiedziała nam,

czy doszło do przestępstwa,
samobójstwo albo wypadku.

Na wyniki wszystkich testów
musieliśmy czekać kilka tygodni.

W końcu otrzymałem wyniki toksykologii.

Biorąc pod uwagę
jej dziwne zachowanie w windzie,

jedną z możliwości było to,
że miała halucynacje.

Nie znalazłem dowodów na to,

że spożywała alkohol
albo jakikolwiek nielegalny narkotyk.

W przypadku historii depresji
lub choroby afektywnej dwubiegunowej

można zawsze sprawdzać,

czy nie chciała się zabić lekami…

ale tak nie było.

Zidentyfikowaliśmy tylko leki,

na które miała receptę

i które powinna była zażywać
w związku z chorobą dwubiegunową.

Stężenie tych leków
było jednak bardzo niskie.

To ciekawe.

Sprawdziliśmy ulotki leków,

które znaleźliśmy na miejscu.

W opakowaniach było więcej tabletek,

niż powinno się wtedy znajdować,
biorąc pod uwagę datę wydania recepty.

Po sprawdzeniu wyników toksykologii

i porównaniu ich ze znalezionymi receptami

ustaliliśmy, że brała za małe dawki leków.

Dlaczego?

O co naprawdę chodzi?

Szukając tych odpowiedzi,
musimy zrozumieć, jak wyglądało jej życie

przed przyjazdem do L.A.

i co mogło mieć wpływ na jej ostatnie dni,

zanim trafiła do tego zbiornika.

Gdzie bym była bez internetu?

Myślę, że zanurzamy się w internecie,

bo w naszych fizycznych życiach

nie możemy znaleźć więzi
niezbędnych do przetrwania.

Dlatego bez końca szukamy samotni w sieci.

Gdy próbujemy rozwiązać zagadkę Elisy,

składamy jej historię…

NEUROPSYCHOLOG

…i próbujemy zrozumieć,

przez co wtedy przechodziła.

Tu możemy być empatyczni.

Przypominajmy sobie,
że wszyscy jesteśmy ludźmi.

Posłuchaj, a zrozumiesz więcej.

Elisa potrafiła sięgać w głąb siebie.

Czytając jej posty na Tumblrze,
rozumiesz ją,

bo przelewała na nie swoją duszą.

Niektórzy mówią,
że cierpię na „nierównowagę chemiczną”.

Nie mogę zamienić się z kimś mózgami?

Chciałabym, żeby ktoś z mojego otoczenia
potrafił mnie zrozumieć.

Ludzie nie rozumieją tej choroby,

a cierpiące na nią osoby
bywają piętnowane.

To znaczy, że nastroje danej osoby
popadają ze skrajności w skrajność.

Mogą być albo w depresji, albo w manii.

Wtedy nie potrzebują dużo spać,
ciągle myślą, są gotowi podejmować ryzyko.

Zazwyczaj najlepszą metodą leczenia

jest połączenie leków
i terapii behawioralnej.

W części swoich wpisów Elisa zmagała się

z koncepcją swojej choroby
i potrzebą zażywania tak wielu leków.

Biorę te tabletki
i nazywam je śniadaniem mistrzów…

Codziennie leki, nienawidzę tego.

Brała przynajmniej cztery leki na receptę.

Antydepresanty, stabilizator nastroju
i atypowe leki przeciwpsychotyczne.

Muszę wziąć się w garść.

Tracę czas w porównaniu z rówieśnikami.

Muszę wyjechać.

Muszę odnaleźć motywację.

Moim zdaniem
Elisa była dla siebie bardzo surowa,

bo chciała być jak wszyscy inni.

Może myślała,
że jeśli sama wyruszy w taką przygodę,

to będzie znaczyło, że jest normalna.

Pełna poczucia własnej wartości
i pewności siebie.

Następny etap mojej przygody:
zachodnie wybrzeże.

Jechała w stronę San Diego,

po czym kontynuowała wzdłuż wybrzeża.

Dotarłam do La-La Land.

28 stycznia
Elisa przyjechała do Los Angeles…

i zameldowała się w hotelu.

Przez kilka dni zwiedzała Los Angeles.

Ciężko jest stwierdzić, co się stało,
ale toksykologia sugeruje,

że w trakcie wycieczki
Elisa przestała zażywać leki.

Gdy tylko to zrobiła,

zwiększyła ryzyko nawrotu choroby.

W Los Angeles

pojechała do Burbank,
żeby wziąć udział w nagraniu programu.

W trakcie nagrania
zachowywała się bardzo dziwnie.

Napisała też długi, niespójny list,

który chciała przekazać
prowadzącemu program,

co wzbudziło obawy ochrony.

Ochrona studia

wyprowadziła ją z budynku,

bo obawiali się,
że może stanowić zagrożenie.

W Cecilu

Elisa dzieliła pokój
z kilkoma dziewczynami.

Te zaczęły się skarżyć
na jej dziwne zachowanie.

Nie mówiłam o tym publicznie,
ale przeszkadzała innym gościom.

Zostawiała liściki
na łóżkach innych ludzi.

Prawdziwe liściki.

Pisała w nich:
„Znikaj stąd. Wracaj do domu. Wynoś się”.

A gdy inni próbowali wejść do pokoju,

nie otwierała drzwi.

Domagała się hasła.

W noc przed jej wyjazdem
przenieśliśmy ją do jedynki.

Tak miało być dla niej lepiej.

Potem zeszła do lobby i…

Nie wiem nawet, jak to nazwać.
Poruszała się, krzycząc:

„Jestem szalona,
ale L.A. też jest szalone”.

Wtedy się tym przesadnie nie przejęliśmy.

Mówimy przecież o hotelu Cecil.

To jedna z wielu takich rzeczy.

Trzeba iść dalej.

Na tym etapie śledztwa
mieliśmy obraz jej zdrowia psychicznego.

Braliśmy pod uwagę fakt,
że Elisa nie brała swoich leków.

Przywiązywaliśmy większą wagę do tego,
że w stanie, w którym się znajdowała,

łatwo mogła stać się ofiarą przestępstwa.

Nasze śledztwo skupiło się na tym,

jak znalazła się w zbiorniku.

Uznałem za niezbędne obejrzenie miejsca,

w którym ją znaleziono.

Chcieliśmy jak najlepiej
odtworzyć jej kroki.

Po wejściu na dach,
żeby dojść do tego zbiornika…

trzeba przejść po rurach

i przecisnąć się
pomiędzy pozostałymi zbiornikami.

Potem trzeba wnieść ciało po drabinie

i włożyć je do otworu na górze zbiornika.

Mogła też zostać zniesiona
z przylegającej przybudówki,

ale to również oznacza,
że ktoś musiał wejść z ciałem po drabinie.

Jeśli zginęła
albo straciła przytomność w innym miejscu…

Była dosyć lekka,

ale wniesienie ciała po drabinie,
nie uszkadzając go w żaden sposób…

jest niemożliwe.

Miałaby siniaki, skaleczenia,

jakiekolwiek urazy,
o których dowiedzielibyśmy się z sekcji.

Tak nie było.

Większość topielców

odnajdujemy unoszących się twarzą w dół
z opuszczonymi rękoma i nogami.

Jej ciało unosiło się twarzą do góry.

To coś wyjątkowego
i może sugerować przestępstwo.

Postanowiliśmy przyjrzeć się
zużyciu wody w zbiornikach.

Jej poziom musiał się zmieniać.

Myślę, że przepływ wody

mógł obrócić jej ciało do tej pozycji.

Analizując miejsce śmierci,

nie znaleźliśmy nic podejrzanego

ani sugerującego przestępstwo.

Na tym etapie

znaliśmy fakty, okoliczności
i wszystkie pozostałe informacje.

Mogliśmy sporządzić raport końcowy.

CZTERY MIESIĄCE OD ŚMIERCI ELISY

Przez długi czas
nie mieliśmy żadnych informacji.

W oczach opinii publicznej
sprawa stanęła w miejscu.

Wszyscy czekali na wyniki autopsji.

21 czerwca 2013 w końcu je opublikowano.

Śmierć Elisy Lam,
21-letniej turystki z Kanady,

została zakwalifikowana jako wypadek.

ŚMIERĆ LAM BYŁA WYPADKIEM

Służby sugerują, że jej choroba
mogła mieć z tym coś wspólnego.

Mówili, że przyczyną śmierci
jest przypadkowe utonięcie,

i że przyczyniła się do tego
choroba dwubiegunowa.

To nie miało sensu.

Cała społeczność była w szoku.

„Przypadkowe utonięcie”.

To był „wypadek”.

Mówią, że to wypadek, ale czy na pewno?

Niemożliwe.

Badałem tę sprawę godzinami,

nie zgadzam się z koronerem.

To nie ma sensu.

LAPD mówiła,

że pokrywa była zamknięta.

Pokrywa miała być zamknięta,
gdy byli tam funkcjonariusze.

Ktoś ją tam wsadził i zamknął pokrywę,
a to oznacza morderstwo.

Wszyscy spodziewali się,
że policja uzna sprawę za morderstwo.

Przez to jeszcze bardziej
interesowały nas wyniki autopsji,

bo chcieliśmy coś z tego zrozumieć.

Znalazłem link do autopsji Elisy.

Przeanalizowałem go strona po stronie.

Co ciekawe…

BADANIE GWAŁTU

Nie znaleziono dowodów na gwałt,

ale jeśli nie doszło
do napaści seksualnej,

to czemu była naga?

Sekcja wykazała, że nie ma dowodów
na wewnętrzne albo zewnętrzne obrażenia.

Fakt, że na ciele nie było śladów,

nie wyklucza przestępstwa.

Ktoś mógł celować do niej z broni

i zmusić do wejścia do zbiornika.

A to brzmi jak przestępstwo.

Koroner twierdzi,
że umarła, bo nie brała leków.

Jakoś nie mogę w to uwierzyć.

Nigdy nie czytałem,

żeby osoba dwubiegunowa
miała się tak zachowywać.

Przyczyną jej śmierci
raczej nie był jej stan psychiczny.

Czytałam wiele autopsji.

Ta jest podejrzana.

Całość wydaje się niespójna.

Tovar wydaje się nie być pewny opinii,

że śmierć Lam była wypadkiem.

W sekcji znajduje się fragment,

który mówi o przyczynie zgonu.

PRZYCZYNA ZGONU: NIEOKREŚLONA

Do wyboru jest morderstwo, samobójstwo,
wypadek i przyczyna nieokreślona.

Wygląda na to,
że na początku zaznaczył „Nieokreślona”,

po czym przekreślił swój wybór
i zaznaczył „Wypadek”.

Co więcej, wydaje się,
że zmiana nastąpiła po trzech dniach.

Jak z „Nieznanej”
można dojść do „Wypadku”?

Skąd ta zmiana?

Jakby czyjś szef powiedział:

„To musiał być wypadek, zmień to”.

Może LAPD
wykorzystała swoje wpływy u koronera?

Może tak chcieli ukryć prawdę.

To łatwy wybór, żeby zamknąć sprawę.

Chcą uciszyć tę sprawę,
bo mają coś do ukrycia.

Szukałem informacji o śledztwie,

ale nie znalazłem akt,

co jest podejrzane.

Wiele osób
chciało zobaczyć raport policji,

ale nikt go nie dostał.

Stwierdziłem wtedy, że to oczywiste,

że mamy tu do czynienia ze spiskiem.

Dla społeczności internetowej

to dowód na korupcję
na znacznie większą skalę.

To zaplanowany spisek,
ci ludzie wspólnie przy nim pracują.

Zamieszani w to są…

LAPD…

koroner…

kierowniczka Cecila…

pracownik, który ją znalazł…

do tego dochodzi gość Cecila,

którego ludzie podejrzewali
o morderstwo Elisy.

Dziękuję, że zgodziłeś się na wywiad.

Wiem, że niełatwo o tym mówić.

MUZYK I AKTOR

Nie mówiłem o tym od siedmiu lat.

Ale zrozumiałem,
że ucieczka przed problemami

niczego nie rozwiąże,
trzeba im stawić czoła.

I nieważne…

jakie to trudne.

25 LUTEGO 2013
6 DNI PO ODNALEZIENIU CIAŁA ELISY

Wszystko zaczęło się w lutym 2013 roku.

Obudziłem się i zobaczyłem,
że przyjaciółka wysłała mi wiadomość.

SIEMA

CO TY ZROBIŁEŚ?
CZEMU JESTEŚ W WIADOMOŚCIACH?

Link przeniósł mnie
na stronę tajskiej telewizji.

Morbid, wokalista Dynasty of Darkness,
czci Szatana.

Śpiewa o trupach i śmierci.

Jest podejrzany o zabójstwo Elisy Lam.

Zobaczyłem swoje zdjęcie.

Pisali tam,

że jestem podejrzany o morderstwo.

Morderstwo Elisy Lam.

Wokalista pisał w sieci wiadomości,

w których sugerował, że kogoś zabił.

Nagle zacząłem dostawać setki wiadomości

od ludzi z całego świata.

Zamordowałeś Elisę Lam?

Zabiłeś ją, prawda?

„Nienawidzimy cię. Jebany morderca.

Czemu to zrobiłeś?”

Zapłacisz za to.

Byłem w szoku, byłem zdezorientowany.

Bo wcześniej

nigdy nawet nie słyszałem o Elisie Lam.

Później PGR, czyli Meksykańskie FBI,
przyjechało do mnie do domu.

Pytali, czy składałem diabłu

ofiary z krwi zwierząt.

Nigdy nie usłyszałem zarzutów.

Później zrozumiałem,

że oskarżają mnie o morderstwo,

bo internetowi detektywi

znaleźli film,

który wrzuciłem,

gdy nocowałem w hotelu Cecil.

Cześć.

Jestem w hotelu Cecil w centrum L.A.

Nocowałem tam przez trzy dni
w lutym 2012 roku.

I to tyle.

DWANAŚCIE MIESIĘCY PRZED ŚMIERCIĄ ELISY

Ciągle to robię.

Ciekawe, czy ludzie
zaczynają się tego bać.

Rok przed pobytem Elisy.

REZERWACJA: PABLO VERGARA

PRZYJAZD: 4 LUTEGO 2012
WYJAZD: 7 LUTEGO 2012

Gdy umarła, nie było mnie nawet w kraju.

Pracowałem nad płytą w Meksyku.

22 STYCZNIA 2013

Mam umowy ze studia nagraniowego.

Mam pieczątki w paszporcie, ale i tak…

ci internetowi detektywi zobaczyli,
jak wyglądam i…

to ich wkurzyło.

PUSTOSZYĆ

Jasne, niektóre teksty
mówią o śmierci, morderstwach i tak dalej,

ale to tylko teksty,
to tylko muzyka, to sztuka.

To nie robi ze mnie zabójcy.

Chciałem wszystko wyjaśnić,
chciałem się obronić.

Nagrałem film,
w którym mówię, że jestem niewinny.

Tu Morbid.

Chciałem was poinformować,
że nie zabiłem Elisy Lam.

Jestem niewinny.

Postanowiłem zmienić głos

i założyłem maskę,
bo miałem wtedy paranoję.

Detektywi nie odpuścili.

Zgłaszali wszystkie moje konta
i skończyło się na tym, że straciłem…

kanał na YouTubie,
konto na Facebooku i konto email.

Prawda nie miała dla nich znaczenia.

Chcą tylko niszczyć.

DORWIEMY CIĘ

W L.A. CIĘ DOJEDZIEMY

- ZABIŁEŚ JĄ
- MOŻE ZABIJESZ TEŻ MNIE?

To były fałszywe oskarżenia,
dostawałem pogróżki.

Każdego dnia, tydzień w tydzień…

bez wyjścia.

Gdy spływa na ciebie
tyle nienawiści i negatywnej energii,

coś w tobie pęka.

Coś się zmienia.

Po jakimś czasie więcej nie zniesiesz.

Nie możesz już bronić
swojego życia, muzyki i sztuki.

Nawet najsilniejsza osoba
czułaby się bezsilna.

Byłem w złym stanie.

Chyba się załamałem,

próbowałem odebrać sobie życie.

Ja budzę się w szpitalu psychiatrycznym…

a ci ludzie żyją, jak gdyby nigdy nic.

Naprawdę
wywrócili moje życie do góry nogami.

Czuję, że straciłem wolność wypowiedzi.

Nic już nie nagrałem od tego czasu.

To już nie to samo.

Próbuję odbudować swoje życie,

ale każdy dzień jest do dupy.

To nie zniknie.

Będę się z tym borykał do końca życia.

To nigdy nie zniknie z mojego życia.

KOMENDA POLICJI W LOS ANGELES

Pamiętam pewną dziwną rzecz:

internetowi detektywi
chcieli połączyć sprawę Elisy

z jakimś piosenkarzem z Meksyku.

Wiem tyle, że nie był w to zamieszany.

Rozumiem, że internetowi detektywi

też mieli dobre intencje.

To uzależnia.

Dopasowywanie puzzli jest wyzwaniem.

Pogoń jest ekscytująca.

Ale w tym wypadku,
coraz bardziej oddalali się od dowodów.

Nie wszystkie informacje,
dzięki którym ustaliliśmy, że to wypadek,

udostępniono opinii publicznej.

Moim zdaniem ludzie w internecie

nie wiedzieli wszystkiego.

Nie znali wszystkich faktów.

Na początku śledztwa
rozmawialiśmy z rodziną,

ale nie dowiedzieliśmy się,
jak poważna była jej choroba.

Po jakimś czasie
dowiedzieliśmy się od jej siostry,

że Elisie zdarzało się nie zażywać leków.

Już kilkukrotnie

miała przez to załamanie psychiczne.

Rodzina mówiła, że popadała w urojenia.

Widziała nieistniejące rzeczy.

Było tak źle, że przynajmniej raz

musiała pójść do szpitala.

Dowody wskazują na to,

że cierpiała
na chorobę dwubiegunową typu 1.

To gorsza odmiana
choroby afektywnej dwubiegunowej.

Czasem może prowadzić do urojeń.

Jest to stan,
w którym myśli są nieuporządkowane,

a logika nie ma sensu.

Trudno jest odróżnić
rzeczywistość od fantazji.

Gdy sprawdzimy,
jak zachowywała się w hotelu,

na nagraniu tego programu
a potem na niesławnym filmie z windy…

To wszystko jest spójne
z epizodem psychotycznym.

W noc zniknięcia
wydaje się być w hotelu sama.

Potem wchodzi do windy.

Zachowanie w windzie
jest spójne z zachowaniem osoby,

która ma urojenia paranoiczne.

Mogła mieć halucynacje.

Siostra mówiła, że to nie pierwszy raz.

Dowiedzieliśmy się,
że w trakcie poprzednich takich epizodów,

bała się, że ktoś ją ściga.

Mogła widzieć rzeczy, których tam nie było
albo słyszeć głosy.

Te głosy mogą mówić straszne rzeczy.

Mogą cię ostrzegać
albo namawiać do samobójstwa.

Nie da się ich wyciszyć.

Elisa Lam była zdesperowana.

Uciekała przed czymś,
co widziała w głowie.

W tym stanie
wszystko wydaje się prawdziwe.

Wierzyła, że jej życiu
zagraża niebezpieczeństwo.

Uciekała po hotelu, próbując się uratować.

Siostra Elisy mówiła, że w przeszłości

miała epizody strachu i urojeń.

Zdarzało jej się uciekać
i kryć pod łóżkiem.

W tym momencie weszła na dach.

To ma sens,

że w zbiorniku na wodę
widziała miejsce na kryjówkę.

Wspięła się po drabinie…

otworzyła pokrywę…

i wskoczyła do wody.

Gdy już tam była,
miała tylko jedno wyjście.

Właz na górze.

Jeśli w zbiorniku jest woda,
masz szansę się wydostać.

Ale jej poziom stale spadał,

co utrudniało wyjście na górę.

Myślę, że utknęła.

Jedynym sposobem, żeby to przeżyć,

było pływanie na powierzchni.

Rozbierała się w środku…

Być może chciała ułatwić sobie
utrzymanie się na powierzchni.

Istnieje też możliwość hipotermii.

Woda może osiągnąć
bardzo niską temperaturę.

W takiej sytuacji
ludzie zaczynają się rozbierać

przez zachodzące w ich ciałach
zmiany fizjologiczne.

W końcu się poddała i utonęła.

To smutny koniec.

Nie mieliśmy powodów, żeby podejrzewać,
że doszło do przestępstwa.

Nie mogliśmy udowodnić,
że chciała zrobić sobie krzywdę…

więc moim zdaniem to nie było samobójstwo.

Jestem pewny,

że jej utonięcie było wypadkiem,

na który wpływ miała
jej choroba dwubiegunowa.

Ludzie muszą zrozumieć,
czym jest zaburzenie dwubiegunowe.

To choroba i w każdej chwili
może zebrać swoje żniwo.

Zdaję sobie sprawę,
że część osób zaniepokoiły daty

wpisane na dokumentach.

Jesteśmy ludźmi
i w tym wypadku doszło do błędu.

Zaparafowaliśmy błąd i go poprawiliśmy.

Jeśli przyjrzycie się tym datom,

to zauważycie, że obie mówią 18, nie 15.

To zwykła pomyłka.

Niektórzy dalej doszukują się tu spisku,

mówią, że film został zmontowany,
żeby chronić mordercę.

Widać cięcie, gdy drzwi się zamykają.

Film został zwolniony.

Znacznik czasowy został zamazany.

W takim śledztwie

czasem ukrywa się
pewne szczegóły przed ludźmi.

Na przykład
kiedy dokładnie była w windzie.

Być może dlatego
znacznik czasowy został zmodyfikowany.

Tego typu nagrania spowalnia się,

żeby ułatwić identyfikację ofiary.

Nie dam wam jednoznacznej odpowiedzi

na pytanie czy nasz rzecznik prasowy

albo ktoś z niezależnych mediów

z jakiegoś powodu edytował plik,

ale wiem na pewno, że zmiany w nagraniu

nie zostały wprowadzone
przez kogoś z hotelu.

Dowody mówią same za siebie.

Jesteśmy w posiadaniu oryginalnego dysku

i nie ma w nim nic podejrzanego.

Do tego dochodzą pytania

na temat możliwych niedopatrzeń

ze strony LAPD,
która nie przeszukała zbiorników od razu.

Wiem, że ci śledczy żałują,
że nie znaleźli jej tamtej nocy.

Była tam, ale ją przeoczyliśmy.

Do dupy.

Myślę, że widzicie emocje,
które ta sytuacja we mnie budzi.

O tym się nie zapomina.

Tym razem poznaliśmy prawdę,

ale ta była bolesna.

To przykre, że ludzie myślą,
że mamy tu do czynienia ze spiskiem,

ale to nie tak.

Spędziliśmy tyle czasu,

skupiając się na tajemnicy,
intrydze i dziwnych elementach historii,

że zapomnieliśmy o rodzinie i znajomych,

o ludziach, którzy troszczyli się o Elisę
i zupełnie inaczej patrzyli na tę sprawę.

Oni przeszli przez piekło,
to traumatyczna sytuacja.

Serce się kraje.

Przed rodzinną restauracją
niedaleko Vancouver

powstało miejsce pamięci dla osoby,
która odeszła zbyt wcześnie

w tragicznych okolicznościach.

19 września 2013 roku

rodzice Elisy złożyli pozew
przeciwko hotelowi Cecil.

Wierzyli, że jej utonięcie było wypadkiem,

ale pozew
dotyczył zaniedbania ze strony hotelu.

Poszedłem na rozprawę.

SALA SĄDOWA 14A

Chciałem dowiedzieć się więcej.

Prawnik rodziny Lamów wspomniał,

że dach był niebezpiecznym miejscem,

a hotel powinien był zrobić więcej,
żeby powstrzymać ludzi przed wejściem.

Nasz obrońca odpowiedział,
że podjęliśmy odpowiednie kroki.

Na dach mogli wchodzić tylko pracownicy…

a prowadzące tam drzwi
są podpięte do alarmu.

Natomiast schody pożarowe
są dostępne dla każdego,

żeby w razie czego
każdy mógł uciec tą drogą.

Jeśli chodzi o same zbiorniki,

to poza ryzykiem wpadnięcia

zawsze istniało ryzyko
skażenia wody przez osoby trzecie.

To niezwykle proste.

Zamknijcie pokrywy.

W tamtych czasach nie było przepisów,
które nakazywałyby zamykać zbiorniki.

Teraz na pewno każdy je zamyka,
ale wtedy tak się nie robiło.

Sam chciałem lepiej zrozumieć,

co stało się z pokrywą.

Policja mówiła,

że pokrywa była zamknięta…

Więc jak Elisie udało się ją zamknąć?

Elisę znalazł Santiago Lopez.

W sądzie zeznał, że wszedł na zbiornik

a pokrywa…

była otwarta.

POKRYWA GŁÓWNEGO ZBIORNIKA BYŁA OTWARTA.

To zdumiewająca informacja.

To całkowicie zmienia
możliwe okoliczności jej śmierci.

BYŁY PRACOWNIK HOTELU CECIL

Na zbiorniku był mały właz?

Takie małe drzwiczki.

Gdy tam dotarłem, były otwarte.

- Wtedy ją zobaczyłem.
- Były już otwarte?

Jeśli chodzi o odnalezienie jej ciała,

dowiedzieliśmy się,

że pracownik wszedł na górę,

a właz był otwarty.

Nie tę informację przekazano mediom.

Pokrywa miała być zamknięta,
gdy byli tam funkcjonariusze.

Mieliśmy problem z komunikacją.

Ktoś niesłusznie powiedział,
że pokrywa była zamknięta.

Zwykła pomyłka.

Poza tym

prawnik Lamów mówił,
że na hotelu ciążyła odpowiedzialność

za pomoc Elisie.

Elisa Lam była gościem Stay on Main…

HISTORYCZKA

…więc gdy jej zachowanie
zaczęło odbiegać od normy,

osoby odpowiedzialne
powinny były zdać sobie sprawę,

że osoba, którą się opiekują,
nie jest w dobrym stanie

i potrzebuje pomocy.

Gdyby ktoś spytał: „Nic ci nie jest?
Może zadzwonić do twojej rodziny?”.

Może to by coś zmieniło?

Jak wiele może zrobić kierownik,
żeby upewnić się,

że nic komuś nie jest?

Jej zachowanie było dziwne,
ale nie na tyle, by powiadomić służby.

Zadawałam sobie pytanie:

„Czy policja przyjechałaby,
gdybym ich tu wezwała?”.

Często nawet nie odbierają.

W tej okolicy dzieje się tak wiele.

To wielki problem.

Sytuacja jest przytłaczająca
zarówno dla policji,

jak i dla nas.

Sytuacja Elisy była straszna,
ale to nie była wina hotelu.

Nie odpowiadaliśmy za jej śmierć.

Nie jesteśmy odpowiedzialni.

Sędzia zgodził się z hotelem

i oddalił powództwo.

Pokrywa nie była zamknięta,

to bardzo ważna informacja.

Wtedy wszystko się zmieniło.

To wykluczyło możliwość,

że mogło dojść do przestępstwa.

Zdałem sobie sprawę,

że to tragedia młodej cierpiącej kobiety.

Widzieliśmy windę,
która jeździ w górę i w dół.

Mieszkała na tym piętrze.

Przez pewien czas

wierzyłem, że to było morderstwo.

Byłem pewien prawie na 100%.

Próbując to zrozumieć, poczułem,

że jeśli zobaczę jej grób,
będę mógł zamknąć ten rozdział.

Znalazłem kogoś,
kto przygotował dla mnie nagranie

i w moim imieniu
położył rękę na jej nagrobku.

Zrozumiałem, że aby oddać jej cześć,
muszę pogodzić się z prawdą.

To tragedia,
ale jej śmierć była wypadkiem.

To chyba jasne, co się stało.

Gdy przyjrzymy się detalom,
wszystko jest łatwe do wyjaśnienia,

ale cała sytuacja wciąż przedstawiana jest
jako wielka internetowa zagadka,

współczesna legenda miejska
i nierozwiązana tajemnica.

NAGRANIE Z WINDY: CO O TYM SĄDZICIE?

Gdy mówimy o sprawie Elisy Lam,

mówimy tak naprawdę o fenomenie,

który pozwolił tej fali wezbrać.

- Ciągle o tym myślę.
- Muszę poznać prawdę.

Widziałam je tysiąc razy.

Ludzie mają chyba nadzieję,
że gdzieś tam czai się zabójca…

albo liczą też na to,
że teorie spiskowe okażą się prawdziwe…

bo prawda jest znacznie bardziej dołująca.

BIEDNA DZIEWCZYNA!

No dobra.

Przed przyjściem tutaj
oglądnąłem wszystkie swoje filmy.

Widzę, że wierzyłem w teorie spiskowe.

Intuicja podpowiada mi…

Wciągnęły mnie…

wszystkie dziwne podobieństwa,

które znajdywaliśmy.

Całe mnóstwo
przedziwnych zbiegów okoliczności,

które tylko umacniały wszystkie teorie.

Gdy za bardzo się w coś zaangażujesz,

tracisz poczucie perspektywy.

Ludzie przekraczają tę granicę
bez żadnych dowodów i faktów…

i wtedy tracimy kontrolę,

wtedy krzywdzimy ludzi.

Gdy pojawiła się informacja,
że to był wypadek,

nikt mnie nie przeprosił.

Nic się nie zmieniło.

To nie w porządku.

Nie powinno im to ujść na sucho,

musimy być odpowiedzialni za to,
co mówimy i robimy.

To samo może spotkać każdego.

To poważna sprawa.

Przeżyłem, ale po prześladowaniu w sieci

wiele osób nie daje już rady.

Moim zdaniem to portal do piekła.

Gdy tam wejdziesz, dzieje się coś złego.

Zdałem sobie sprawę, że na swój sposób…

jestem kolejną ofiarą tego miejsca.

Hotel zamknęliśmy
pierwszego stycznia 2017 roku.

Hotel sprzedano grupie z Nowego Jorku.

Teraz jest wart jakieś 80 milionów.

Podjęto decyzję, że w połowie budynku
powstaną mieszkania komunalne,

a drugie pół
stanie się luksusowym hotelem.

Mam nadzieję, że będzie tam bezpieczniej.

Mówi się, że nowy właściciel…

chce zrobić na dachu bar…

i basen.

Życzę temu hotelowi powodzenia.

Naprawdę.

Wierzę, że zasługuje na drugą szansę.

Wiem, że znów może lśnić,

ludzie będą o nim mówić dobre rzeczy.

Najwyższy czas.

Dziś widzimy,
jak zmienia się centrum Los Angeles…

Mamy tu bezdomność, biedę,

przemoc…

turystykę…

i bogatych ludzi
w drogich hotelach czy loftach.

Wszystkie te grupy są tu razem.

Ludzie, którzy chcą tam zarobić,

powtarzają jedno:

„Posprzątamy ulice Skid Row”.

Chcą to zrobić, usuwając ludzi.

Przyjeżdża tu mnóstwo ludzi

narzekających na bezdomnych.

Dokąd oni mają pójść?

Oni zawsze tam byli.

Wy tu dopiero przyjechaliście,
więc czemu się wywyższacie?

Ale tak już jest.

Mówimy o bezdomnych,
jakby to oni stanowili problem.

Zasługują na lepsze miejsce niż to,
które im tu stworzyliśmy.

Bo problemy psychiczne w tej przestrzeni…

stały się normą.

Ile tego typu historii

przegapiliśmy?

OSTATNIE MIEJSCE POBYTU:
MAIN STREET 640, CENTRUM LOS ANGELES

IMIĘ I NAZWISKO: ELISA LAM

Depresja jest do bani. Kropka.

Jeśli ktoś ci powie,
że cierpi na depresję,

nie pytaj czemu.

Nie ma żadnego powodu.

Codziennie mów tej osobie, że ją kochasz.

Przypominaj jej, że będzie lepiej.

Nic więcej nie możesz zrobić.

Elisa miała przed sobą
świetlaną przyszłość

i robiła wszystko,
żeby panować nad przewlekłą chorobą.

Nie jestem
osobą chorą na depresję zawodowo.

Jestem kimś więcej.

Mam mnóstwo szczęścia.

Mam w życiu wspaniałe rzeczy.

Przepełnia mnie…

miłość.

Elisa była wielowymiarową osobą.

Szukała szczęścia…

pragnęła radości.

Wiedziała, kim chce zostać.

Na tym polega potencjał.

Byłam tak blisko.

To, co mogło się wydarzyć,
ale do czego nie doszło, łamie nam serca.

Myślę, że straciliśmy genialną autorkę.

Gdy czytam jej wpisy
i widzę jej szczerość,

czuję, że dużo straciliśmy.

Każdy z nas.

Ludzie wciąż czytają jej blogi
i komentują jej wpisy.

Do dziś ma na ludzi wpływ.

Bez wątpienia zostawiłaś tu swój ślad.

Dotknęłaś wielu istnień.
Pewnie nawet uratowałaś wielu ludzi.

Dajesz mi nadzieję.

Poznałam cię i teraz już wiem,
że jest tam ktoś, kto mnie rozumie.

Żałuję tylko,
że nie znalazłem cię wcześniej.

Obiecuję,
że nigdy nie zapomnę twojej historii.

Elisa Lam nas połączyła.

Dzięki niej zrozumiałem,
że nie jestem sam.

My nie jesteśmy.

Są takie historie,
o których nie przestaje się myśleć.

To na pewno jedna z nich.

Nie zapomnisz o Elisie Lam.

Zawsze była istotna i dalej będzie.

Widzisz, że jej życie miało znaczenie.

Jej dziedzictwo żyje.

Jest tu dalej z nami wszystkimi.

Nie odeszła.

Oto właśnie ludzka przypadłość.

Czujemy się tacy ważni,
a w rzeczywistości jesteśmy…

malutcy w skali wszechświata.

Problem polega na tym,
że musimy pogodzić jedno z drugim.

JEŚLI MASZ PROBLEMY
ZE ZDROWIEM PSYCHICZNYM

ALBO ZNASZ KOGOŚ, KTO SIĘ Z NIMI ZMAGA,

ODWIEDŹ STRONĘ
WWW.WANNATALKABOUTIT.COM

Napisy: Jędrzej Kogut