All language subtitles for Lucy.2014.1080p.BluRay.x264-SPARKS-Thai
Afrikaans
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
French
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:01:26,220 --> 00:01:30,119
ลู ซี่
2
00:01:47,020 --> 00:01:50,567
ชีวิตถูกมอบให้กับเรา เมื่อหนึ่งพันล้านปีก่อน
3
00:01:50,667 --> 00:01:52,289
แล้วเราใช้มันทำอะไร
4
00:02:09,714 --> 00:02:11,236
ลูซี่?
5
00:02:11,236 --> 00:02:14,521
มันไม่ใช่สำหรับฉัน, เธอจะทำให้เราหยุด
6
00:02:14,521 --> 00:02:15,733
นายไม่ทำเองล่ะ
7
00:02:15,733 --> 00:02:19,699
พวกเขาหวังว่าจะเจอผู้ชายนะ
8
00:02:19,699 --> 00:02:21,271
ไปทำมันซะ
9
00:02:21,271 --> 00:02:24,876
- มันคืออะไร?
- เธอคิดอะไรอยู่?
10
00:02:24,876 --> 00:02:28,061
มันจะดีกว่าหลังจากเธอเชื่อฉัน
11
00:02:36,994 --> 00:02:41,040
ริชาร์ด, ฉันรู้ว่าฉันติดหนี้บุญคุณของคุณ
12
00:02:41,040 --> 00:02:44,254
แต่ตอนนี้ ฉันต้องดูแลตัวเอง
13
00:02:44,254 --> 00:02:48,971
- ไม่รู้สิฉ้นต้องตั้งสติ กับอะไรสักอย่าง
- เฮ้ๆ!
14
00:02:48,971 --> 00:02:52,376
- นี่เธอจะทำอะไร?
- ฉันจะไปแล้ว เพราะฉันมีสอบวันจันทร์
15
00:02:52,376 --> 00:02:55,320
ฉันอาบน้ำ, เรียน
16
00:02:55,320 --> 00:02:59,757
- เมื่อวันก่อนฉันไปพิพิธภัณฑ์ รู้ไหมฉันรู้อะไรมา
- อะไร
17
00:02:59,757 --> 00:03:02,763
ผู้หญิงคนแรกของโลกชื่อ ลูซี่
18
00:03:06,246 --> 00:03:11,093
- แล้วฉันต้องรู้สึกดีขึ้นมั้ย?
- ใช่
19
00:03:11,093 --> 00:03:15,550
- แล้วฉันจะโทรหา
- โอเคๆ
20
00:03:15,550 --> 00:03:23,441
ฉันมีปัญหากับพวกนั้น ถ้าเขาเห็นฉัน
แต่ถ้าเป็นเธอ ปัญหาก็จบ
21
00:03:23,641 --> 00:03:27,797
เธอเดินเข้าไปหาโต๊ะประชาสัมพันธ์
เธอถามหาคุณจาง
22
00:03:27,797 --> 00:03:32,676
เธอเอากระเป๋าให้เขา จากนั้นเธอ
ยิ้มสวยๆ ให้เขา
23
00:03:33,576 --> 00:03:38,434
ดูสิตรงนั้นโต๊ะประชาสัมพันธ์, ไปน่า!
24
00:03:39,334 --> 00:03:42,228
- นี่กระเป๋าอะไรละ?
- ไม่รู้สิ, เอกสารมั้ง
25
00:03:42,228 --> 00:03:47,226
- เปิดมันดูสิ
- มันล็อค มีคุณจางคนเดียวที่รู้รหัส
26
00:03:47,226 --> 00:03:48,978
ฉันก็แค่ คนส่งของ
27
00:03:48,978 --> 00:03:51,602
- นายได้ค่าจ้างหรือเปล่า?
- ก็นิดหน่อย
28
00:03:51,602 --> 00:03:53,605
เท่าไหร่?
29
00:03:53,605 --> 00:03:59,293
- เธอต้องการเท่าไหร่?
- ไม่ ฉันอยากรู้นายได้เท่าไหร่?
30
00:03:59,293 --> 00:04:04,681
- 1,000 เหรียญ
- แค่ส่งเอกสารเนี่ยนะ จ่ายตั้งพัน
31
00:04:04,681 --> 00:04:08,787
เขาบอกฉัน มันคือข้อตกลง
ส่วนที่เหลือของธุรกิจ
32
00:04:08,787 --> 00:04:12,702
- นั่นไม่เกี่ยวอะไรกับฉันทั้งนั้น
- ฟัง
33
00:04:12,702 --> 00:04:17,950
500 สำหรับเธอ และ 500 สำหรับฉัน
34
00:04:17,950 --> 00:04:25,711
- ฉันหาเงินเลี้ยงตัวเองได้
- ฉันต้องการมัน, ฉันใช้เวลาอยู่กับห้องเก่าๆ, หมวกเก่าๆ
35
00:04:25,711 --> 00:04:29,277
เอาน่า ฉันจะรอที่นี่
36
00:04:29,357 --> 00:04:33,733
ลูซี่, ฉันจะบอกเธอ ฉันทำมันมา
เป็นร้อยครั้งแล้ว มันคือเอกสาร
37
00:04:33,733 --> 00:04:40,172
ดูการแต่งตัวฉันสิ
ขนาดหมวกฉัน ยังเป็นของปลอม
38
00:04:40,172 --> 00:04:44,188
สเต็ซซั่น & มิง จากไต้หวัน
39
00:04:44,188 --> 00:04:47,062
ลาก่อนคาวบอย
40
00:04:47,062 --> 00:04:51,529
- ที่รักขอร้องล่ะ
- ฉันต้องไปแล้ว..นายจะอะไรเนี่ย?
41
00:04:51,529 --> 00:04:54,723
- อะไรนี่...
- ฉันต้องให้เธอช่วย
42
00:04:54,723 --> 00:05:00,011
- เอามันออกเดี่ยวนี้
- ฉันทำไม่ได้ กุญแจอยู่ในนั้น
43
00:05:00,411 --> 00:05:03,816
- เธอเดินไปหาโต๊ะประชาสัมพันธ์...
- เอามันออกเดี่ยวนี้
44
00:05:03,816 --> 00:05:09,254
- ฉันขอโทษ รีบไปสิ รีบไป
- นายทำอย่างงี้กับฉันเหรอ?
45
00:05:09,254 --> 00:05:13,039
- ฉันสัญญา ฉันจะรอ
- สัญญาบ้าอะไรล่ะ
46
00:05:13,039 --> 00:05:17,436
- นี้ค่าจ้าง 500 เอาไปก่อนเลย
- แกมันเลว
47
00:05:17,436 --> 00:05:21,161
และเธอ เธอมันยอดเยี่ยม
48
00:05:36,874 --> 00:05:39,307
ครับว่าไงครับ คุณผู้หญิง
49
00:05:39,307 --> 00:05:43,403
ค่ะ
50
00:05:43,403 --> 00:05:48,511
ฉันมาหา... คุณจาง
51
00:05:48,511 --> 00:05:53,208
ครับ
52
00:05:55,841 --> 00:05:59,026
จะให้บอกใครมาหาครับ?
53
00:05:59,026 --> 00:06:01,950
ริชาร์ด!
54
00:06:01,950 --> 00:06:04,834
ริชาร์ดส่งฉันมา
55
00:06:04,834 --> 00:06:08,440
สวัสดีครับคุณจาง มีคนอยากจะเจอคุณ
56
00:06:08,540 --> 00:06:10,663
คุณชื่อ?
57
00:06:10,663 --> 00:06:12,897
นี่ริชาร์ด
58
00:06:12,897 --> 00:06:17,353
ริชาร์ดอยู่ที่ ที่จอดรถ
59
00:06:17,353 --> 00:06:20,868
คือริชาร์ด
60
00:06:22,981 --> 00:06:28,029
คุณจางต้องการทราบชื่อของคุณครับ
61
00:06:28,029 --> 00:06:32,535
- ลูซี่ ...
- ลูซี่ อะไรครับ
62
00:06:32,535 --> 00:06:36,821
แค่ลูซี่ และฉันกำลังรีบ
63
00:06:36,821 --> 00:06:41,618
- รอสักครู่นะครับ...
- เธอบอกว่า แค่ลูซี่ครับ
64
00:06:41,618 --> 00:06:45,053
เข้าใจแล้วครับ
65
00:06:45,053 --> 00:06:48,869
อย่าไปใหน คุณจางกำลังมา
66
00:06:48,869 --> 00:06:54,677
- ฉันนั่งได้มั้ย?
- ไม่ เขาต้องการให้คุณอยู่ตรงนี้จะดีกว่า
67
00:06:56,109 --> 00:06:59,594
ขอโทษนะครับ ...มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ?
68
00:07:33,463 --> 00:07:35,606
เดี่ยว!
69
00:07:40,093 --> 00:07:41,836
ได้โปรด!
70
00:07:47,303 --> 00:07:51,930
ฉันขอล่ะ ฉันไม่รู้อะไรเลย
71
00:07:51,930 --> 00:07:55,275
ฉันขอล่ะ
72
00:07:58,560 --> 00:08:01,003
ได้โปรด
73
00:09:03,334 --> 00:09:06,839
พูดอังกฤษได้ไหม?
74
00:09:07,500 --> 00:09:12,477
คุณพอพูดภาษาสเปนได้มั้ย?
75
00:09:28,450 --> 00:09:32,536
นี้เป็นเรื่องเข้าใจผิด อย่างแรงเลย!
76
00:09:32,536 --> 00:09:35,320
มีคนให้ฉัน มาส่งกระเป๋า
77
00:09:35,320 --> 00:09:41,349
ถ้าคุณทำกุญแจหาย? อย่าตัดมือฉันนะ
78
00:09:41,349 --> 00:09:44,513
ได้โปรด!
79
00:09:44,513 --> 00:09:46,456
ได้โปรด!
80
00:09:47,898 --> 00:09:51,503
ไม่
81
00:09:53,586 --> 00:09:56,851
ไม่
82
00:09:58,664 --> 00:10:00,537
ได้โปรด
83
00:10:12,200 --> 00:10:16,517
สวัสดี คุณผู้หญิง, ผมเป็นล่าม
84
00:10:16,517 --> 00:10:20,162
ถ้าคุณ ...
85
00:10:23,046 --> 00:10:28,123
บอกเขาว่าฉันไม่ได้ทำอะไรเลย
86
00:10:28,123 --> 00:10:33,101
ฉันไม่รู้อะไรเลย ฉันไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้
87
00:10:33,101 --> 00:10:36,175
- บอกเขา
- ไม่มีปัญหา
88
00:10:45,198 --> 00:10:49,364
- เขาอยากรู้ว่ามีอะไรในกระเป๋า
- ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
89
00:10:49,364 --> 00:10:51,457
นายพูดอังกฤษได้หรือไม่ ยังไงกันแน่?
90
00:10:51,457 --> 00:10:55,463
แน่นอน ฉันเรียนที่นิวยอร์กหนึ่งปี
91
00:10:55,463 --> 00:10:58,027
โอเค!
92
00:10:58,027 --> 00:11:03,665
บอกเขาริชาร์ดให้ฉัน เอากระเป๋ามาให้เขา
ฉันรู้แค่นี้
93
00:11:15,132 --> 00:11:17,395
หนึ่ง สี่ ศูนย์
94
00:11:17,395 --> 00:11:24,044
ไปหลบให้หมด!
95
00:11:30,113 --> 00:11:33,618
เขาให้ตัวเลขกับฉัน? มันคืออะไร?
96
00:11:33,618 --> 00:11:37,744
นี่คือรหัสของกระเป๋า
97
00:11:42,111 --> 00:11:47,058
- อะไรอยู่ในนี้
- ไม่มีอะไรอันตราย
98
00:11:47,058 --> 00:11:52,095
ทำไมเขาไม่เปิดเองล่ะ
99
00:11:54,499 --> 00:11:59,175
- คุณไว้ใจริชาร์ด?
- ไม่ ฉันไม่ไว้ใจ
100
00:11:59,175 --> 00:12:02,951
ฉันเพิ่งคบเขาอาทิตย์เดียว
101
00:12:07,688 --> 00:12:13,817
- โอเค โอเค
- คุณจางย้ำ ให้คุณเปิดเดี่ยวนี้
102
00:12:15,970 --> 00:12:20,306
พระเจ้าช่วย
103
00:12:25,353 --> 00:12:28,498
บ้าเอ้ย เร็วเข้า
104
00:12:28,498 --> 00:12:32,984
เร็วเข้า คุณจางต้องไปทำอะไรอย่างอื่นอีก
105
00:13:04,110 --> 00:13:07,124
อธิบายสิ่งของนั้น
106
00:13:07,124 --> 00:13:13,503
ห่อพลาสติกสีฟ้าหรือสีม่วง
เป็นผงอะไรสักอย่าง
107
00:13:17,889 --> 00:13:20,273
เยี่ยมมาก
108
00:15:33,557 --> 00:15:39,425
- คุณจางเสนองานให้คุณ
- งานเหรอ?
109
00:15:42,009 --> 00:15:47,216
ฉันไม่ต้องการงานนี่
110
00:15:47,216 --> 00:15:50,822
เมื่อ 1 ล้านปีที่แล้ว
111
00:15:50,822 --> 00:15:56,750
4 แสนปีต่อมา
112
00:15:56,750 --> 00:15:59,264
นี่คือจุดกำเนิด ของสิ่งมีชีวิต
113
00:15:59,264 --> 00:16:03,240
ด้วยสมองขนาดจิ๋ว ไม่กี่มิลลิกรัม
114
00:16:03,240 --> 00:16:08,127
เราไม่สามารถบอกถึงสติปัญญา
115
00:16:08,127 --> 00:16:13,274
มีการตอบสนองแบบรีฟลิก
เซลล์ประสาทกับชีวิต
116
00:16:13,274 --> 00:16:17,821
2 เซลล์จะเคลื่อนไหว
117
00:16:17,821 --> 00:16:21,376
สิ่งที่น่าสนใจจะเริ่มขึ้น
118
00:16:26,353 --> 00:16:29,267
เมื่อหลายล้านปีก่อน สัตว์ได้กำเนิดขึ้น
119
00:16:29,267 --> 00:16:34,685
สัตว์ส่วนใหญ่ สามารถใช้สมองได้เพียง 5%
ของเซลล์สมองทั้งหมด
120
00:16:34,685 --> 00:16:39,612
แต่เราที่อยู่บนสุด ของห่วงโซ่อาหาร
121
00:16:39,612 --> 00:16:44,890
นี่คือตัวอย่างแรก ที่ใช้สมองได้มากกว่า
122
00:16:47,253 --> 00:16:52,030
10% เหมือนน้อย แต่สิ่งที่มันทำได้
123
00:17:25,469 --> 00:17:28,343
มาพูดถึงกรณีเฉพาะ
124
00:17:28,343 --> 00:17:32,599
อย่างเดี่ยวที่ใช้สมองของมัน
125
00:17:32,599 --> 00:17:34,252
ดีกว่ามนุษย์
126
00:17:34,252 --> 00:17:36,595
โลมา
127
00:17:36,595 --> 00:17:44,416
มีการพูดว่า สัตว์พิเศษนี้
สามารถใช้สมองของมัน ถึง 20%
128
00:17:44,416 --> 00:17:50,695
มันเจาะจงลงไป นี่จะทำให้โลมา
มีกำหนดที่ตั้งของวัตถุ
129
00:17:50,695 --> 00:17:55,843
ที่มีประสิทธิภาพมากกว่า โซนาที่เราสร้างขึ้น
130
00:17:55,843 --> 00:18:00,570
มันไม่ได้ทำมันขึ้น แต่มันมีวิวัฒนาการ
ตามธรรมชาติ
131
00:18:00,570 --> 00:18:07,720
นี่คือจุดสำคัญของเรา ที่เรามาสัมนากัน
ในวันนี้
132
00:18:07,720 --> 00:18:15,491
เราจะสรุปได้เลยว่า มนุษย์มีความกระหาย
ไคร่จะมี..
133
00:18:15,491 --> 00:18:20,439
มากกว่าที่เป็นอยู่
134
00:18:56,921 --> 00:18:59,495
เร็วเข้า
135
00:19:15,999 --> 00:19:19,384
คุณทำอะไร กับท้องของฉัน
136
00:19:19,384 --> 00:19:23,790
ไม่มีอะไร แค่รอยแผล มันจะดีขึ้น..
137
00:19:23,790 --> 00:19:29,138
ในอีก 2 เดือน มันจะไม่เหลือให้เห็น
138
00:19:29,138 --> 00:19:35,487
- คุณสามารถเช่า 2 ห้องในซัมเมอร์ถัดไปบนทรายหาด
- ฉันไม่ชอบทรายหาด
139
00:19:35,487 --> 00:19:39,854
คุณอย่ากลัวไป เราไม่ได้เอาอวัยวะของคุณไป
140
00:19:39,854 --> 00:19:47,545
เราแค่เอาของเล็กๆ ในท้องของคุณ
141
00:19:47,545 --> 00:19:52,522
- มันแข็งมาก มันจะไม่ตาย
- มันคืออะไร
142
00:19:52,522 --> 00:19:56,007
ทางวิทยาศาสตร์เรียกว่า CPH4
143
00:19:56,007 --> 00:20:00,878
มันยังไม่มีชื่อที่หรูหรา เรากำลังหามันอยู๋
144
00:20:00,878 --> 00:20:06,095
มีคำแนะนำมั้ย?... อ่าาา... นี่พวกเขา
145
00:20:06,095 --> 00:20:12,064
ยินดีต้อนรับพวก
146
00:20:12,064 --> 00:20:14,387
เยี่ยม
147
00:20:16,390 --> 00:20:19,435
สุดยอด เยี่ยมที่สุด
148
00:20:19,435 --> 00:20:23,541
- เป็นไงมั่ง?
- เยี่ยม
149
00:20:23,541 --> 00:20:29,509
อย่างแรกต้องขอบคุณ ผู้มีส่วนร่วมทุกท่าน
150
00:20:29,509 --> 00:20:32,013
ผมแน่ใจว่า ทุกอย่างจะดีขึ้น
151
00:20:32,013 --> 00:20:37,972
เหล่านี่คือ พาสปอร์ต และตั๋ว
คุณจะถึงบ้านอีก 24 ชั่วโมง
152
00:20:37,972 --> 00:20:44,671
เมื่อคุณถึง เราก็จะขอของเราคืน
153
00:20:44,671 --> 00:20:49,058
และคุณจะได้อิสรภาพกลับคืน
154
00:20:49,058 --> 00:20:58,591
ไม่ต้องบอกซ้ำนะ ถ้ามีใครแจ้งตำรวจ
155
00:20:58,591 --> 00:21:03,599
เรามีข้อมูล ครอบครัวของคุณ..
156
00:21:03,599 --> 00:21:06,723
และพวกเขาต้องทรมาร
157
00:21:06,723 --> 00:21:11,991
ขอบคุณทุกคน ที่รับฟัง
158
00:21:11,991 --> 00:21:18,000
สุภาพบุรษ คุณผู้หญิง ผมขอให้คุณ..
159
00:21:18,000 --> 00:21:20,944
เดินทางให้ดี
160
00:21:25,641 --> 00:21:27,203
อุปส์!
161
00:21:28,855 --> 00:21:32,761
- คุณขายมัน?
- มันเป็นจุดประสงค์ทางธุรกิจครับ
162
00:21:35,134 --> 00:21:42,675
สำหรับเรา เหมือนมีจุดประสงค์เดียวเท่านั้น
การรักษาเวลา
163
00:21:42,675 --> 00:21:50,477
เหมือนเซลล์ก็เช่นเดียวกัน ที่ต้องรักษาเวลา
164
00:21:50,477 --> 00:21:59,119
ทั้งหมดที่เซลล์สร้างขึ้นมา ไม่ว่าจะเป็น
ไส้เดือนหรือมนุษย์ มี 2 ทางเลือกเท่านั้น
165
00:21:59,119 --> 00:22:01,162
ความเป็นอมตะ...
166
00:22:01,162 --> 00:22:03,485
หรือแพร่ขยายพันธุ์
167
00:22:03,485 --> 00:22:07,912
ถ้าสภาพแวดล้อมไม่ดี
168
00:22:14,802 --> 00:22:17,886
เซลล์จะเลือกการเป็นอมตะ
169
00:22:17,886 --> 00:22:22,273
ที่เรียกว่า การพึ่งพาตัวเอง ...
170
00:22:22,273 --> 00:22:27,370
แต่ถ้่สภาพแวดล้อม มีความเหมาะสม..
171
00:22:30,224 --> 00:22:34,741
มันจะเลือกแพร่ขยายพันธุ์
172
00:22:41,160 --> 00:22:47,910
และเมื่อมันตาย มันจะถ่ายทอดข้อมูล
สู่เซลล์รุ่นต่อไป
173
00:22:47,910 --> 00:22:53,408
ส่งต่อไปยังเซลล์ ของลูกหลาน
174
00:23:02,351 --> 00:23:08,390
ความรู้ การเรียนรู้จะส่งผ่านการเวลา
175
00:23:10,392 --> 00:23:14,268
ใจเย็น เราต้องรอจนกว่าจะถึงเวลา
176
00:23:14,268 --> 00:23:19,155
เล่นตามเกมส์ นำยาของพวกมันไป
177
00:23:19,155 --> 00:23:24,843
รักษาเวลา ทำใจให้สบาย เธอยังมีซีวิต
178
00:23:24,843 --> 00:23:30,101
ที่สำคัญกว่าทั้งหมด เธอยังมีชีวิต
179
00:24:04,581 --> 00:24:07,565
ฉันไม่มีอารมณ์หรอกนะเว้ย
180
00:26:06,730 --> 00:26:15,883
ลองจินตนาการถึง ถ้าใช้งานสมอง
ได้ 20% ของสมองทั้งหมด
181
00:26:15,883 --> 00:26:22,493
ในขณะนี้เราจะสามารถ ควบคุมร่างกาย
182
00:26:22,493 --> 00:26:24,896
- ท่านครับ
- ว่าไงครับ
183
00:26:24,896 --> 00:26:30,474
- มันพิสูจน์ได้ ทางวิทยาศาสตร์หรือเปล่า?
- นี่มันเป็นเพียงข้อสมมติฐานของผม ผมยอมรับ
184
00:26:30,474 --> 00:26:42,001
อารยธรรมโบราณ รู้เรื่องเซลล์
ก่อนกล้องจุลทรรศน์เกิด หลายพันปี
185
00:26:42,001 --> 00:26:48,420
ชาร์ล ดาวินทุกคนต่างดูถูกเขา
ที่เขาเสนอ ทษฏีการวิวัฒนาการ
186
00:26:48,420 --> 00:26:55,040
เราต่างหากที่ตั้งวิวัฒนาการ สู่การปฏิวัติ
187
00:26:56,943 --> 00:27:00,207
1 แสนล้านเซลล์ประสาทของมนุษย์
188
00:27:00,207 --> 00:27:02,871
ทำงานเฉพาะ 15%
189
00:27:02,871 --> 00:27:08,219
เราจะเชื่อมต่อได้ มากกว่าดาวในกาเล็คซี่
190
00:27:08,219 --> 00:27:15,790
เรามีโครงข่ายข้อมูลขนาดใหญ่
ที่ไม่สามารถเข้าถึงได้
191
00:27:15,790 --> 00:27:24,192
- และขั้นต่อไป?
- คงควบคุมคนอื่นได้
192
00:27:24,192 --> 00:27:29,790
สำหรับคุณ ต้องการเข้าถึง 40% ของสมอง
193
00:27:29,790 --> 00:27:36,680
หลังจากควบคุมเซลล์ได้ทั้งหมด
ก็จะสามารถควบคุมวัตถุได้
194
00:27:36,680 --> 00:27:39,895
แต่นิยายวิทยาศาสตร์
195
00:27:39,895 --> 00:27:44,111
เราไม่รู้ไปมากกว่า หมามองดวงจันทร์
196
00:27:44,111 --> 00:27:46,024
- ขอโทษ
- ว่าไงครับ
197
00:27:46,024 --> 00:27:53,885
จะเป็นยังไง ถ้าใครบางคน
ใช้สมองได้ 100%
198
00:27:53,885 --> 00:27:58,051
- 100%
- ใช่ครับ
199
00:27:59,794 --> 00:28:02,638
ผมก็นึกไม่ออกเหมือกัน
200
00:29:33,940 --> 00:29:35,473
เฮ้
201
00:30:45,784 --> 00:30:48,869
- เฮ้ นายพูดภาษาอังกฤษได้มั้ย?
- ไม่ได้
202
00:30:48,869 --> 00:30:51,883
- พูดภาษาอังกฤษได้มั้ย?
- ได้ครับ
203
00:31:37,169 --> 00:31:39,372
โรงพยาบาลเจนเนอร์รอล
204
00:31:41,625 --> 00:31:47,524
- โรงพยาบาล
- รอฉันตรงนี้
205
00:32:06,061 --> 00:32:07,663
ห้องผ่าตัด
206
00:32:31,127 --> 00:32:33,150
คุณครับ
207
00:32:34,993 --> 00:32:38,978
ฉันต้องการให้ช่วยด่วน
208
00:32:38,978 --> 00:32:44,887
เราผ่าตัดอยู่ คุณออกไป
209
00:33:00,379 --> 00:33:07,380
ช่วยเขาไม่ได้แล้ว
เนื้องอกเข้าสู่ เนื้อเยื่อสมองแล้ว
210
00:33:10,073 --> 00:33:14,930
ใครบางคนเอา ถุงยาใส่ในท้องฉัน
เอามันออก
211
00:33:16,573 --> 00:33:22,121
- ทำเดี่ยวนี่
- ผมต้องให้ยาสลบคุณ
212
00:33:22,121 --> 00:33:27,138
- ไม่ต้อง
- โอเค
213
00:33:27,138 --> 00:33:31,254
ใจเย็นๆ ลดปืนลง
214
00:33:31,254 --> 00:33:35,911
ผมขอตรวจดูหน่อย
215
00:33:37,123 --> 00:33:41,519
- ไม่ว่าอะไรนะ
- ครับ
216
00:33:48,900 --> 00:33:50,823
สวัสดี? แม่
217
00:33:50,823 --> 00:33:55,429
เฮ้ ลูซี่ ดีจังที่ได้ยินเสียงเธอ
218
00:33:55,429 --> 00:33:59,115
ที่นั้นเวลาใหนแล้ว?
219
00:33:59,115 --> 00:34:04,142
- รู้แค่ว่ามันค่ำแล้ว
- รอเดี่ยวนะแม่ วางสายอีกสายก่อน
220
00:34:04,142 --> 00:34:05,924
ผมเปิดมัน
221
00:34:05,924 --> 00:34:11,753
หนูไม่ได้ปาร์ตี้อยู่ใช่มั่ย แม่หวังว่านะ
หนูสัญญากับแม่ ว่าจะระวังตัว
222
00:34:11,753 --> 00:34:18,603
- หนูจะพยายามค่ะแม่ หนูสัญญา
- คิดไม่ถึงเลยนะเนี้ย แต่ก็ดี
223
00:34:18,603 --> 00:34:24,852
พ่อคงเศร้าแน่ เพราะคิดถึงลูก
ทุกทีลูกมักจะโทรมาตอนเช้า
224
00:34:24,852 --> 00:34:29,979
แม่.....หนูรู้สึกทุกอย่าง
225
00:34:29,979 --> 00:34:33,104
หมายความว่าไง นางฟ้าของแม่
226
00:34:33,104 --> 00:34:38,512
พื้นที่ว่าง, อากาศ
227
00:34:41,676 --> 00:34:47,134
การสันสะเทือน, ผู้คน
228
00:34:49,127 --> 00:34:51,951
หนูรู้ถึงแรงโน้มถ่วง
229
00:34:51,951 --> 00:34:56,478
หนูสึกถึงการหมุนของโลก
230
00:34:56,478 --> 00:35:00,604
ความร้อนที่ออกจากร่างกาย
231
00:35:00,690 --> 00:35:03,955
เลือดที่ไหลอยู่
232
00:35:03,955 --> 00:35:08,041
รู้ถึงสมองของหนู
233
00:35:08,041 --> 00:35:10,845
รู้สึกถึงความทรงจำ
234
00:35:10,845 --> 00:35:17,835
หนูได้ยินทุกคำ ที่แม่เคยพูดกับหนู
235
00:35:17,835 --> 00:35:21,060
ความเจ็บปวดในปากของหนู
236
00:35:21,060 --> 00:35:28,841
และหนูรู้สึกถึงมือแม่ ที่แตะหน้าผาก
เวลาหนูเป็นไข้
237
00:35:28,841 --> 00:35:36,262
- หนูจำแมวที่หนูสัมผัสได้
- แมวอะไร ที่รัก?
238
00:35:36,262 --> 00:35:39,627
แมวที่ตามันสีฟ้า
239
00:35:39,627 --> 00:35:45,075
หนูจำมันไม่ได้หรอก
ตอนนั้นหนูยัง ไม่ถึงขวบเลย
240
00:35:46,376 --> 00:35:51,604
สัมผัสได้ถึงนมของแม่ ในปากหนู
241
00:35:51,604 --> 00:35:57,272
มันอุ่น
242
00:35:57,272 --> 00:36:02,360
หนูหมายความว่าไงจ๊ะ นางฟ้าของแม่?
243
00:36:02,360 --> 00:36:07,527
หนูอยากจะอยู่ กับแม่และพ่อ
244
00:36:07,527 --> 00:36:09,250
นางฟ้าของแม่
245
00:36:09,250 --> 00:36:15,659
ขอบคุณที่แม่กอดและจูบ
หนูยังรู้สึก บนหน้าของหนู
246
00:36:18,593 --> 00:36:25,593
- หนูรักแม่
- แม่ก็รักลูกจ๊ะ นางฟ้าของแม่ รักมากกว่าสิ่งใด
247
00:36:33,575 --> 00:36:39,193
- มันเหลือเท่าไหร่?
- 500กรัม
248
00:36:39,193 --> 00:36:45,462
ต้องใช้เวลาเท่าไหร่
ที่ร่างกาย จะขับมันออกหมด?
249
00:36:45,462 --> 00:36:51,831
- อย่างแรกผมต้องรู้ ว่ามันคืออะไร
- เอามันไป
250
00:36:51,831 --> 00:36:55,366
CPH4
251
00:36:57,279 --> 00:37:00,003
พูดกับฉันซิ
252
00:37:00,003 --> 00:37:08,035
หญิงมีครรภ์จะผลิตมันออกมา
ในสัปดาห์ที่ 6 ในจำนวนน้อยมาก
253
00:37:08,035 --> 00:37:12,762
สำหรับเด็ก มันคือพลังงานปรมาณู
254
00:37:12,762 --> 00:37:18,510
มันเป็นพลังาน ที่สร้างโครงสร้างกระดูก
255
00:37:18,510 --> 00:37:24,078
ผมเคยได้ยินว่า มีคนสร้างสารสังเคราะห์ทดแทน
ผมไม่เคยรู้ว่า ทำสำเร็จแล้ว
256
00:37:24,078 --> 00:37:31,018
ถ้ามันคือ CPH4 จริง มันมากขนาดนี้
ผมแปลกใจ ที่คุณยังไม่ตาย
257
00:37:31,018 --> 00:37:33,021
คงไม่นานหรอก
258
00:39:39,310 --> 00:39:46,601
กระบวนการเจริฐเติบโต ค่อนข้างจะเจ็บ
กระดูกที่หัก และงอกออก
259
00:39:46,601 --> 00:39:51,328
ฉันจำได้แม้กระทั้ง กระดูกกำลังงอก
260
00:39:51,328 --> 00:39:54,212
เหมือนกล้ามเนื้อ ที่ใต้ผิวหนัง
261
00:39:54,212 --> 00:39:58,999
ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว ดนตรีที่ฉันฟังเข้าใจ
262
00:39:58,999 --> 00:40:01,733
เหมือนของเหลว
263
00:40:01,733 --> 00:40:08,663
มันตลกนะ ฉันถามตัวเองว่า
ฉันเป็นใคร ฉันอยากเป็นอะไร
264
00:40:08,663 --> 00:40:16,434
และฉันเข้าถึง ส่วนที่ลึกที่สุดของสมองได้
ทำให้ฉันตระหนักว่า อะไรทำให้เราเป็นเรา
265
00:40:16,434 --> 00:40:20,069
ทุกอย่างมันคืออุปสรรค
266
00:40:20,069 --> 00:40:22,683
แล้วมันมีเหตุผลมั้ย?
267
00:40:22,683 --> 00:40:28,572
ตัวอย่างเช่น ความเจ็บปวด
ที่แกเจอ มันปิดกั้นจากความเข้าใจ
268
00:40:28,572 --> 00:40:33,308
แกรู้ว่ามันเจ็บ ทั้งหมดแกรู้แค่นั้น
269
00:40:34,771 --> 00:40:40,789
คนขนยาแกไปใหนหมด ฉันต้องการยาทั้งหมด
270
00:40:40,789 --> 00:40:45,075
จะเอามาใช้ทางการแพทย์
271
00:41:10,643 --> 00:41:12,746
ปลายทาง : เบอร์ลิน
272
00:41:12,806 --> 00:41:14,839
เบอร์ลิน
273
00:41:19,315 --> 00:41:20,937
ปารีส
274
00:41:26,846 --> 00:41:28,468
โรม
275
00:41:33,055 --> 00:41:36,750
ขอบคุณ สำหรับความร่วมมือ
276
00:41:49,639 --> 00:41:52,403
สวัสดี โปเฟสเซอร์นอร์แมน
277
00:41:52,523 --> 00:41:56,940
- คุณไปดินเนอร์มั้ยครับคืนนี้?
- ใช่ คงจะไม่
278
00:41:56,940 --> 00:41:59,463
- พักผ่อนนะครับ
- ขอบคุณ
279
00:42:02,958 --> 00:42:07,876
ทำฉันตกใจหมดเลย ทุบอย่างกับเป็นบ้า
280
00:42:07,876 --> 00:42:12,162
ฉันคิดถึงคุณ
281
00:42:12,162 --> 00:42:14,475
ฉันก็เหมือนกัน
282
00:42:14,475 --> 00:42:18,461
- ทำกุญแจหายหรือไง?
- ใช่
283
00:42:18,461 --> 00:42:21,335
- ฉันใช้คอมพิวเตอร์ได้มั้ย?
- ได้
284
00:42:21,335 --> 00:42:24,409
ฉันได้ยินแต่ภาษาจีน เยี่ยมมากเลย
285
00:42:24,409 --> 00:42:29,377
ฉันยืนรอทั้งวัน พวกเขาพูดแต่ภาษาจีน
286
00:42:29,377 --> 00:42:32,671
ไม่มีใครเข้าใจภาษาจีน....
287
00:42:32,671 --> 00:42:37,549
เขาบอกว่าเขาจะติดต่อมา
เขาไม่แม้กระทั่ง มีเบอร์ฉัน
288
00:42:37,549 --> 00:42:41,054
ยกเว้นผู้ชายคนหนึ่ง เขาไม่ใช่คนจีนนะ
289
00:42:41,054 --> 00:42:44,609
เขาทำว่าเป็นเอเจนซี่ และเขาน่ารักมาก
290
00:42:44,609 --> 00:42:49,696
แบบว่าน่ารัก แต่ เจ๋ง และตูดเขานะ...
291
00:42:49,696 --> 00:42:55,224
เธอเดาไม่ถูกหรอก เขาพาฉันไปใหน
292
00:42:55,224 --> 00:43:00,141
โรงแรมโฟซีซั่น ห้องโรเยล ฮันนีมูน
293
00:43:00,141 --> 00:43:04,528
ขอโทษนะ พูดแต่เรื่องของตัวเอง
แล้วเธอเป็นไง.. ริชาร์ดล่ะ?
294
00:43:04,528 --> 00:43:10,286
เขาตายแล้ว เธอเป็นคู่ที่ตลก ...
ฉันจะไปอาบน้ำ
295
00:43:20,371 --> 00:43:26,299
ศ.นอร์แมน ฉันคือลูซี่ ฉันอ่านงานวิจัยของคุณ
บนอินเตอร์เน็ต ฉันต้องการพบคุณ
296
00:43:26,299 --> 00:43:30,205
คุณอ่านงานวิจัยของผมเหรอ?
297
00:43:30,205 --> 00:43:34,731
ผมภูมิใจมาก แต่มันไม่น่าเชื่อ
298
00:43:34,731 --> 00:43:42,162
- ผมเขียนทั้งหมด....
- 6,734 หน้า ฉันจำมันขึ้นใจ
299
00:43:44,055 --> 00:43:49,072
คุณเป็นเพื่อนของเอมิลี่หรือเปล่าเนี่ย
ดูเหมือนเป็นมุขตลกของเธอ
300
00:43:49,182 --> 00:43:53,388
- เธออยู่กับคุณเหรอตอนนี้?
- ไม่ ฉันอยู่นี่
301
00:43:54,430 --> 00:43:58,486
เธอคือใคร?
302
00:43:58,486 --> 00:44:02,201
ลูซี่? และฉันกำลังพูด
303
00:44:02,241 --> 00:44:09,842
- ฉันอ่านที่คุณเขียนเกี่ยวกับสมอง คุณมาถูกทางแล้ว
- ขอบคุณ
304
00:44:09,922 --> 00:44:14,729
เซลล์ของฉันกำลังสร้างใหม่ อย่างน่าประหลาด
ความเร็ว 7 ล้านต่อวินาที
305
00:44:14,820 --> 00:44:20,067
ฉันไม่สามารถ ประเมินชีวิตของฉันได้
ฉันคิดว่าฉัน มีเวลา 24 ชั่วโมง
306
00:44:20,067 --> 00:44:22,070
มันเป็นไปไม่ได้
307
00:44:22,070 --> 00:44:29,611
ฉันจะพูดว่าทษฎีของคุณมันถูก
ฉันดูดกลืนสาร CPH4 ในปริมาณมาก
308
00:44:29,611 --> 00:44:33,056
ทำให้ฉัน ใช้สมองได้ 100%
309
00:44:33,056 --> 00:44:39,535
ตอนนี้มันอยู่ที่ 28% ที่คุณอธิบาย
หลังจาก 20% สมองมันจะเปิด
310
00:44:39,535 --> 00:44:45,834
และจากนั้นเป็นปฏิกิริยาลูกโซ่
ต้องตามยึดพื้นที่ของตัวเอง
311
00:44:45,834 --> 00:44:53,446
ผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อเลย....
312
00:44:53,446 --> 00:44:58,433
จริงที่ผมทำงานทางนี้ มา 20 ปี แต่ก็แค่
313
00:44:58,433 --> 00:45:04,061
มันเป็นเพียงข้อมสมมติฐาน
และไอเดียการวิจัย..
314
00:45:04,061 --> 00:45:08,628
ผมไม่เคยคิดว่าจะมีใคร
315
00:45:08,628 --> 00:45:12,433
- คุณควบคุมเมตาโบลิซึ่มได้มั่ย?
- ได้ค่ะ
316
00:45:12,433 --> 00:45:19,513
ฉันเริ่มที่จะควบคุม ร่างกายคนอื่นได้
และอุปกรณ์ไฟฟ้า และสนามแม่เหล็ก
317
00:45:19,513 --> 00:45:24,641
อย่างเช่นตอนนี้ เปิดทีวี
318
00:45:24,641 --> 00:45:32,212
วิทยุ, โทรศัพท์
319
00:45:33,123 --> 00:45:36,167
น่าทึ่งมาก
320
00:45:36,167 --> 00:45:39,552
ฉันไม่รู้สึกเจ็บ
321
00:45:39,552 --> 00:45:41,555
ความกล้ว
322
00:45:41,555 --> 00:45:43,558
ความต้องการ
323
00:45:45,381 --> 00:45:50,008
ทุกอย่างที่ทำให้เราเป็นมนุษย์ เริ่มหายไป
324
00:45:50,008 --> 00:45:55,095
ฉันรู้สึกเป็นมนุษย์น้อยลง
325
00:45:55,095 --> 00:46:03,377
บอกกับ ความรู้ทุกอย่าง ควอลตั้มฟิสิกส์
คณิตศาสตร์ประยุกต์
326
00:46:03,377 --> 00:46:07,172
ทุกประจุที่อยู่ใน นิวเครียสของเซลล์
327
00:46:07,172 --> 00:46:11,148
ความรู้ทั้งหลายในสมองฉัน
328
00:46:11,148 --> 00:46:15,344
ฉันไม่รู้จะทำยังไงกับมัน
329
00:46:15,344 --> 00:46:19,771
คุณถามผม ว่าต้องทำยังไง
330
00:46:27,722 --> 00:46:33,330
รู้มั้ย...ลองคิดดู
331
00:46:33,330 --> 00:46:40,551
ธรรมชาติของสิ่งมีชีวิต จุดเริ่มต้น
332
00:46:40,551 --> 00:46:48,082
เซลล์เดียวมันแบ่งออก เป็น 2 เซลล์
333
00:46:48,082 --> 00:46:52,248
จุดประสงค์ของซีวิตจะ..
334
00:46:52,248 --> 00:46:56,424
ส่งต่อการเรียนรู้....
335
00:46:56,424 --> 00:47:00,259
มันไม่ได้มี อุดมการณ์ใหญ่อะไรหรอก
336
00:47:00,259 --> 00:47:06,508
และถ้าคุณถามว่า จะทำยังไงกับความรู้
ผมก็ว่า..
337
00:47:06,508 --> 00:47:09,282
ถ่ายทอดออกไป
338
00:47:10,915 --> 00:47:18,686
เหมือนเซลล์พื้นฐาน ผ่านการเวลา
339
00:47:18,686 --> 00:47:20,689
สภาพอากาศ?
340
00:47:20,689 --> 00:47:22,692
ใช่ แน่นอน
341
00:47:25,266 --> 00:47:28,490
ฉันจะไปเจอคุณอีก 12 ชั่วโมง
342
00:47:35,550 --> 00:47:40,448
- จะไปแล้วเหรอ?
- ใช่
343
00:47:40,448 --> 00:47:43,672
- มันคืออะไร
- ยา
344
00:47:43,672 --> 00:47:47,458
- เธออ่านภาษาจีนออก ตั้งแต่เมื่อไหร่
- ชั่วโมงที่แล้ว
345
00:47:47,458 --> 00:47:49,250
ได้ไงล่ะ
346
00:47:49,250 --> 00:47:53,657
ไตและตับของเธอ ทำงานผิดปกติ
เธอต้องการเปลี่ยนไลฟ์สไตล์
347
00:47:53,657 --> 00:47:58,714
กินยา ออกกำลังกาย กินของมีประโยชน์
แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น
348
00:48:01,919 --> 00:48:08,128
เมื่อคืนที่ผ่านมา มีผู้หญิงฆ่าผู้ป่วย..
349
00:48:08,128 --> 00:48:11,002
เหตุเกิดที่โรงพยาบาล Tri Service
350
00:48:11,002 --> 00:48:12,935
ผู้หญิงสาวผมบลอนด์ รูปร่างมาตรฐาน
351
00:48:12,935 --> 00:48:15,939
นี่เป็นการไล่ล่า ข้ามประเทศ
352
00:48:15,939 --> 00:48:18,172
เธอคือทหาร..
353
00:48:39,401 --> 00:48:44,649
ฉันได้รับโทรศัพท์แปลกๆ
จากคนอเมริกัน ที่อาศัยอยู่ในใต้หวัน
354
00:48:44,649 --> 00:48:48,084
เป็นหญิงสาวคนหนึ่ง เธอบอกว่า
เธอมีข้อมูลสำคัญมาก เรื่องขนส่งยา
355
00:48:48,084 --> 00:48:50,488
- ฉันจะรับสาย
- โอเค ได้
356
00:48:50,488 --> 00:48:55,785
ฉันมีข้อมุลสำคัญมาก เรื่องการค้ายา
ฉันอยากจะคุยกับ ระดับหัวหน้า
357
00:48:55,785 --> 00:49:00,873
คุณโชคดีแล้ว ที่นี่ไม่มีใคร
มีอำนาจเท่าผมแล้ว
358
00:49:00,873 --> 00:49:03,186
เริ่มกันที่ คุณชื่ออะไร?
359
00:49:03,186 --> 00:49:09,956
ฟังนะ ดิล ริโอ ไปนั่งที่เก้าอี้คุณ
หยิบปากสีแดงทางซ้ายของคุณ จดที่ฉันพูด
360
00:49:15,864 --> 00:49:20,511
เร็วเข้า, ไม่มีเวลาแล้วนะ
361
00:49:26,740 --> 00:49:28,963
ว่ามา..
362
00:49:28,963 --> 00:49:34,311
นี่คือรายละเอี่ยดของคน 3 คน
เดินทางมาพร้อมยา คนละ 1 กิโลกรัม
363
00:49:34,311 --> 00:49:37,275
คุณต้องจับพวกเขา และยึดของมา
364
00:49:37,275 --> 00:49:41,732
- เป็นยาประเภทไหน?
- ผง
365
00:49:41,732 --> 00:49:45,287
- อยู่ในถุง ห่อเอาไว้ในท้องพวกนั้น
- อะไรนะ?
366
00:49:45,287 --> 00:49:48,872
คุณต้องระวัง ยามันออกฤทธิ์รุนแรง
367
00:49:55,121 --> 00:50:00,559
- ดูที่หน้าจอคุณ เห็นพวกเค้ามั้ย?
- ผมเห็นแล้ว
368
00:50:00,649 --> 00:50:06,207
เอาละ, ฉันเชื่อในตัวคุณนะ
369
00:50:07,369 --> 00:50:09,863
คุณโอเครึเปล่า?
370
00:50:29,491 --> 00:50:32,996
คุณเห็นมั่ย?
371
00:50:40,817 --> 00:50:43,221
มากับเรา
372
00:51:02,689 --> 00:51:04,241
สวัสดี
373
00:51:04,241 --> 00:51:09,269
คุณครับ มากับเราหน่อย
374
00:51:22,768 --> 00:51:25,162
ยินดีต้อนรับสู่โรมครับ
375
00:51:32,492 --> 00:51:36,488
กรุณามากับพวกเรา
376
00:51:36,889 --> 00:51:38,191
ไม่มีปัญหา
377
00:51:39,903 --> 00:51:41,736
หยุด!
378
00:51:55,646 --> 00:51:56,537
ดิล ริโอ
379
00:51:56,537 --> 00:51:59,772
- เราจับโคเบลสกี้ได้แล้ว
- ขอบคุณที่แจ้ง
380
00:51:59,812 --> 00:52:01,765
ฉันจะส่งหมายไป
381
00:52:01,765 --> 00:52:05,100
ขอบคุณ แล้วเราจะไปรับของ
382
00:52:05,871 --> 00:52:10,457
นายทั้ง 3 มากับฉัน
383
00:52:11,519 --> 00:52:18,149
ท่านผู้โดยสารทุกท่าน
เราจะลงที่ปารีส ชาร์ลส์ เดอโกล
384
00:52:25,159 --> 00:52:29,845
- คุณคะ, กรุณาปิดเครื่องของคุณด้วยคะ
- เช็ดจมูกของคุณซะ
385
00:52:29,845 --> 00:52:32,970
- ว่าอะไรนะคะ?
- ขอแชมเปญแก้วนึงคะ
386
00:52:33,571 --> 00:52:36,856
อาา....ได้คะ
387
00:52:53,960 --> 00:52:57,095
- คุณคะ / - ครับ
- นี่แชมเปญของคุณ
388
00:52:57,095 --> 00:52:59,068
ขอบคุณ
389
00:52:59,068 --> 00:53:05,798
- ขอโทษนะคะ แต่คุณต้องปิดคอมฯ
- แน่นอน
390
00:53:14,210 --> 00:53:16,834
แด่ความรู้!
391
00:53:27,068 --> 00:53:30,994
ถ้าสภาพแวดล้อม ไม่ค่อยเหมาะสม
392
00:53:39,266 --> 00:53:42,431
เซลล์เลือกที่จะเปลี่ยน เป็นอมตะ
393
00:53:47,458 --> 00:53:51,884
ไม่พึ่งพาใคร
394
00:54:10,712 --> 00:54:13,005
นั่งอยู่กับที่!
395
00:54:25,303 --> 00:54:28,157
เตือนครั้งสุดท้ายนะ เปิดประตู
396
00:54:43,249 --> 00:54:45,202
ทำอะไรสักอย่าง
397
00:54:54,435 --> 00:54:57,079
เปิดประตู
398
00:55:04,010 --> 00:55:08,407
คุณโอเคนะ? พูดอะไรหน่อย!
399
00:55:08,407 --> 00:55:11,561
ลูซี่ เกิด 10 มีนาคม 1988 เพนซิลวาเนีย
400
00:55:15,377 --> 00:55:20,214
เธอมีแผลเป็นหรือไม่? ล่าสุด ยังมีลูกได้
401
00:55:20,214 --> 00:55:22,457
- เธอเป็นยังไงบ้าง?
- ตอนนี้เธอหลับอยู่
402
00:55:22,457 --> 00:55:27,204
ด้วยยาระงับประสาท
เธอไม่น่าจะพร้อมที่จะตื่นนะ
403
00:56:07,242 --> 00:56:10,657
- หมอ เธอตื่นแล้ว
- คุณแน่ใจ?
404
00:56:10,657 --> 00:56:13,611
ใช่ เธอนั่งอยู่บนเตียง
405
00:56:17,106 --> 00:56:19,350
- นี่มันคือ
- แน่ใจนะ?
406
00:56:19,380 --> 00:56:20,591
ค่ะ
407
00:56:20,591 --> 00:56:22,594
คุณผู้หญิง
408
00:56:22,594 --> 00:56:26,240
- อย่าขยับ
- ฉันต้องการคุยกับคุณเป็นการส่วนตัว
409
00:56:26,240 --> 00:56:28,553
ยกมือขึ้น
410
00:56:48,352 --> 00:56:52,147
คุณมีกระเป๋าไหม
411
00:56:52,147 --> 00:56:54,150
มี
412
00:56:54,150 --> 00:56:57,194
- มันอยู่ใหน?
- ที่ที่ปลอดภัย
413
00:56:57,194 --> 00:56:59,618
ที่นี่ในปารีส
414
00:56:59,618 --> 00:57:02,202
จะปลอดภัยกว่า ถ้าอยู่กับฉัน
415
00:57:18,636 --> 00:57:22,191
อย่าทิ้งร่างเอาไว้ที่นี่ ไปที่พาร์คแทน
416
00:57:30,142 --> 00:57:33,767
ตำรวจเห็นบางอย่างที่บ้ามาก
417
00:57:33,767 --> 00:57:37,954
พูดตรงๆ นะ ที่คุณทำเมื่อกี้มันน่ากลัว
418
00:57:37,954 --> 00:57:42,911
ลูกน้องฉันอยู่นั่น,
พวกเค้าได้รับบาดเจ็บมั้ย?
419
00:57:42,911 --> 00:57:46,907
- ฉันว่าอย่าดีกว่า
- โอเค
420
00:58:08,017 --> 00:58:12,263
- จะว่าอะไรมั้ย?
- ไม่
421
00:58:28,600 --> 00:58:32,616
- มันคืออะไร
- จากเกาหลี มา ฉันขับเอง
422
00:58:32,616 --> 00:58:35,780
เฮ้ ไม่ นี้มันคือรถตำรวจนะ
423
00:58:35,780 --> 00:58:40,648
ขับไม่ได้ นี่มันรถตำรวจ
424
00:58:49,871 --> 00:58:56,120
- เยี่ยมสำหรับเรา
- ไปกันเลย
425
00:58:57,041 --> 00:59:03,330
ขอร้องละ ฉันต้องคุยกับใครสักคน
เธอเห็นตำรวจไหม
426
00:59:03,330 --> 00:59:06,385
ฉันเป็นคนเยอรมัน ฉันต้องการทนาย
427
00:59:06,385 --> 00:59:12,544
- ฉันจะไปเจอ ในห้องผ่าตัดนะ
- พาเราไปหาอะไรกินหน่อย
428
00:59:38,291 --> 00:59:41,776
- เธอขับแบบนี้ตลอดเลยเหรอ?
- ฉันไม่เคยขับรถ
429
00:59:41,776 --> 00:59:43,228
เยี่ยม
430
00:59:48,586 --> 00:59:51,170
- ผิดทางแล้ว
- ฉันรู้
431
01:00:12,431 --> 01:00:15,956
เดี่ยวก็ตายหรอก
คุณไม่เคยตายกันจริงๆ หรอก
432
01:01:06,108 --> 01:01:10,164
ขอโทษนะ, ฉันปฎิเสธ
433
01:01:15,402 --> 01:01:17,275
เงียบ
434
01:01:29,663 --> 01:01:33,708
- ผมจะบอกพวกเขา ให้เลิกตามเรา
- ไม่ได้ขอ
435
01:02:55,697 --> 01:02:57,800
เอากระเป๋ามา
436
01:04:07,531 --> 01:04:09,414
เปิดมัน
437
01:04:22,363 --> 01:04:24,025
ไปเลย
438
01:04:24,025 --> 01:04:27,721
ฉันไม่รู้ว่าฉัน จะช่วยคุณได้อย่างไร
439
01:04:31,085 --> 01:04:36,443
- คุณทำได้
- อะไร?
440
01:04:40,780 --> 01:04:45,296
คอยเตือนฉัน ... ไปได้แล้ว?
441
01:05:11,465 --> 01:05:15,941
- เราจะไปที่ใหน?
- "เลี้ยวขวา"
442
01:05:17,193 --> 01:05:18,886
โอเค
443
01:05:28,419 --> 01:05:34,268
ไม่ ไม่ ปิด ไปเลย ไป!
444
01:05:36,031 --> 01:05:38,214
ที่บาร์เดี่ยวนี้
445
01:05:39,556 --> 01:05:41,799
- โปรเฟสเซอร์
- ขอบคุณ
446
01:05:41,799 --> 01:05:45,404
- ใคร?
- นี้คือลูซี่
447
01:05:45,404 --> 01:05:49,590
- คุณอยู่ในปารีสใช่มั่ย?
- ใช่แล้ว
448
01:05:51,042 --> 01:05:56,290
ฉันไม่ได้อยู่ที่โรงแรม
ฉันอยู่ที่มหาวิทยาลัย
449
01:05:56,290 --> 01:06:02,168
ฉันถือวิสาสะเรียกรวม เพื่อนร่วมงานของฉัน
ที่โดดเด่นแต่ละสาขามา
450
01:06:02,168 --> 01:06:05,874
- คุณไว้ใจเขาได้
- ฉันเชื่อใจคุณ
451
01:06:05,874 --> 01:06:09,819
ขอบคุณ คุณมาที่มหาวิทยาลัยได้มั้ย?
452
01:06:13,004 --> 01:06:18,602
- ยินดีมากที่ได้เจอคุณ
- เหมือนกัน
453
01:06:18,602 --> 01:06:21,216
- ผมผู้กอง เดล ริโอ
- ยินดี
454
01:06:21,216 --> 01:06:25,622
ผมจะแนะนำ เพื่อนร่วมงานของผมนะ
455
01:06:25,622 --> 01:06:31,231
- นี้ศาสตราจารย์คาร์เทียร์ นัวโรเซอร์เจิน
- ฉันรู้จักพวกเขา
456
01:06:31,231 --> 01:06:33,454
แน่นนอน
457
01:06:33,454 --> 01:06:37,640
สุภาพบุรษทั้งหลาย นี่คือ ลูซี่ คนแรกที่...
458
01:06:37,640 --> 01:06:39,643
อย่างที่พูด...
459
01:06:39,643 --> 01:06:45,000
อย่างที่บอก มิส ลูซี่ได้เปิดประตู
สู่ความลึกลับ
460
01:06:45,000 --> 01:06:54,104
ปลดล๊อคความสามารถ ในการใช้
สมองทุกส่วน ยังไม่เคยถูกค้นพบ
461
01:06:54,104 --> 01:06:58,099
เธอมีพลัง
462
01:06:58,099 --> 01:06:59,572
แสดงตัวอย่าง SVP ได้มั่ย?
463
01:07:00,182 --> 01:07:05,620
ลูกสาวของคุณ ถูกรถสีฟ้าชนตาย
ตอน 6 ขวบ
464
01:07:05,620 --> 01:07:10,527
รถคันนั้น มีนกยูงห้อยอยู่
ที่กระจกมองหลัง
465
01:07:49,404 --> 01:07:54,131
- มีคนกำลังมา ระวังให้ด้วย ฉันต้องใช้สมาธิ
- ตกลง
466
01:08:10,044 --> 01:08:13,419
คุณได้ข้อมุลนี้ มาได้ยังไง
467
01:08:13,419 --> 01:08:20,990
เซลล์ทั้งหมด เชื่อมต่อ
ด้วยความเร็ว 1000 บิทต่อวินาที
468
01:08:20,990 --> 01:08:24,515
กลุ่มเซลล์ร่วมกันสร้าง ชุดการสื่อสาร
469
01:08:24,515 --> 01:08:30,323
สัญญาณกลายมาเป็นสสาร
ที่รวมเป็นหนึ่ง หรือมากกว่า
470
01:08:30,323 --> 01:08:35,240
สสารหลายๆ ชุดนั้น ก็จะรวมเป็นหนึ่งเดียว
471
01:08:35,240 --> 01:08:41,539
มนุษย์เชื่อว่า เป็นเอกลักษณ์
การดำรงอยู่ ขึ้นอยู่กับเอกลักษณ์
472
01:08:41,539 --> 01:08:44,984
1 คือหน่วยค่าวัด แต่มันผิด...
473
01:08:44,984 --> 01:08:50,943
อย่างที่เราเรียนกันมา 1+1=2
474
01:08:50,943 --> 01:08:53,997
แต่ 1+1 ไม่เคยเท่ากับ 2
475
01:08:53,997 --> 01:08:57,192
ไม่มีตัวเลข ไม่มีสัญลักาณ์
476
01:08:57,192 --> 01:09:02,840
มันถอดรหัส เพื่อจะกำหนด
มาตรฐานของมนุษย์
477
01:09:02,840 --> 01:09:09,119
เราสร้างมาตราวัดขึ้นมา
เพื่อให้ลืม สิ่งที่ไม่สามารถวัดได้
478
01:09:10,622 --> 01:09:13,746
ถ้ามนุษย์ไม่ใช่ค่าวัด ที่เป็นหน่วย
479
01:09:13,746 --> 01:09:17,431
และโลกไม่ได้อยู่ใน กฏหลักคณิตศาสตร์
480
01:09:17,431 --> 01:09:20,296
มันอยู่ภายใต้อะไร?
481
01:09:20,296 --> 01:09:26,485
ดูรถวิ่งด้วยความเร็วไปมากขึ้น ไม่อาจวัดได้
482
01:09:26,485 --> 01:09:31,272
รถจะหายไป
483
01:09:31,272 --> 01:09:34,476
จะพิสูจน์การมีตัวตน ได้อย่างไร?
484
01:09:34,476 --> 01:09:40,084
เวลาคือเหตุ ของการมีตัวตน
เวลาคือหน่วยจริง ที่วัดได้
485
01:09:40,084 --> 01:09:43,539
มันคือข้อยืนยัน การมีตัวตน...
486
01:09:43,539 --> 01:09:47,996
หากไม่มีเวลา มันก็จบ
487
01:09:53,394 --> 01:09:56,067
เวลาคือเอกภาพ
488
01:10:03,520 --> 01:10:06,510
ค้นให้ทั่วทั้งตึก หาเธอให้เจอ
489
01:10:09,780 --> 01:10:12,875
เราต้านไว้ได้ อีกไม่นาน
490
01:10:12,875 --> 01:10:16,320
คงได้เวลาแล้วล่ะ
491
01:10:28,057 --> 01:10:33,094
คุณแน่ใจนะ ว่าต้องใช้ขนาดนี้?
คุณจะดายนะ
492
01:10:33,094 --> 01:10:37,310
เซลล์บางเซลล์ของฉัน จะต่อต้าน
จนวาระสุดท้าย
493
01:10:37,310 --> 01:10:40,996
เมื่อถึงเปอร์เซนต์สุดท้าย ฉันต้องบังคับมัน
494
01:10:40,996 --> 01:10:45,592
ให้เซลล์ระเบิด ถึงแกนหลัก
495
01:10:52,492 --> 01:10:56,688
แล้วความรู้ทั้งหมดล่ะ ลูซี่...
496
01:10:56,688 --> 01:11:02,757
มนุษย์ไม่พร้อมที่จะรับมัน เรากระหายอำนาจ
497
01:11:02,757 --> 01:11:05,862
มนุษย์จะใช้ความรู้ ในทางที่ผิด
498
01:11:05,862 --> 01:11:10,228
เพียงเพราะความสับสน และความวุ่นวาย
499
01:11:12,842 --> 01:11:15,846
ความวุ่นวายคือความเขลา ไม่ใช่ความรู้
500
01:11:15,846 --> 01:11:21,985
ฉันจะอัพโหลดความรู้ของฉัน เข้าคอมพิวเตอร์
และจะให้คุณเข้าถึงมันได้
501
01:11:21,985 --> 01:11:27,733
ผมหวังว่าเราจะคู่ควร กับการเสียสละของคุณ
502
01:11:37,668 --> 01:11:40,522
อย่าขยับ
503
01:11:56,034 --> 01:11:59,580
คุณเข้าใจภาษาอังกฤษไหม?
504
01:13:00,237 --> 01:13:05,155
- มันทำอะไร?
- มันกำลังรวบรวมพลังงาน
505
01:13:08,840 --> 01:13:13,006
เขาพยายามเข้าถึงคอมพิวเตอร์
506
01:14:08,847 --> 01:14:11,290
เร็ว!
507
01:14:14,655 --> 01:14:17,880
ตื่น เกิดอะไรขึ้น?
508
01:14:26,994 --> 01:14:29,177
มันคืออะไร?
509
01:14:29,177 --> 01:14:33,353
มันสร้างตัวมันเอง ให้เป็นคอมพิวเตอร์
510
01:21:01,876 --> 01:21:03,869
เฮ้ นาย
511
01:21:19,893 --> 01:21:23,909
คอมพิวเตอร์ขยับได้!
512
01:21:50,850 --> 01:21:55,617
เธออยู่ใหน
513
01:21:59,691 --> 01:22:02,715
ฉันอยู่ทุกที่
514
01:22:21,110 --> 01:22:23,760
ชีวิตถูกมอบให้กับเรา เมื่อหนึ่งพันล้านปีก่อน
515
01:22:24,537 --> 01:22:28,583
ตอนนี้คุณรู้ ว่าต้องทำอะไร
64474
