All language subtitles for Sortownia.S01E04

Facet przyjeżdża z nożem w bebechach,
a schodzi na niewydolność

krążeniowo-oddechową?
- Zbieg okoliczności.

- Może ja coś przeoczyłam.
- Uspokój się. Nie ty go zabiłaś.

Gdzie panią kłuje? Pamięta pani,
co ostatnio pani radziłem?

- Jestem uczulona na psy i koty.
- Gdzie będziesz teraz występować?

- W paliwach.
- Chcielibyśmy zadzwonić do pani

byłego przełożonego.
- To będzie trudne.

- Inez.
- Ostatnio pani tak szybko zniknęła.

- Słuchaj, jakiś gnój...
- Mnie nic do tego. Pani Reni prosi,

żeby pokój zwolnić.
- Niemal każdy człowiek czasem czuje,

że nie żyje swoim życiem. To pierwszy
krok w kierunku odzyskania

własnego życia, o którym
piszę w mojej książce.

- Wiem po co tu przyjechałaś.
Widziałaś się z nim.

- Znowu ćpania szukasz?
- Jak mogłeś mnie zostawić chuju?

Jesteś moim ojcem.

No jesteś wreszcie.

Jacek.

Już myślałam, że nie wrócisz.

Coś ci wypadło.

- A... dzięki.
- A ja wracam już do pana.

- Dobra, co my tu mamy?

- Właśnie przywieźli pana z dworca,
spadł na tory. Na szczęście

nie przejeżdżał żaden pociąg.
- Tu pana boli?

- Nie. Wyżej, troszkę wyżej.
- Tu?

- Przy palcach, tak.
- Wygląda na stłuczenie.

Dajmy pana na zieloną
i... zwolnijmy łóżko.

- Moment. Przepraszam.
Tutaj pana boli, tak?

- Tak, tak, boli.
- Właśnie. Bierzemy pana na rentgen.

- No co? Trzeba wykluczyć złamanie.
- No dobrze.

Dobrze. Rób, jak uważasz.

Tak, słucham?

Tak.

- Kiedy zaczynasz?
- Od jutra. Na razie na próbnym.

Trzy miesiące.
- Pierwszą wypłatę trzeba przepić.

Na szczęście.
- E! Laleczki!

Znowu się opierdalacie?
- A dla kogo tańczyć? Dla siebie?

- Ty kurwa, zabawna. Z pełnymi
ustami przestaniesz tak pierdolić.

- Co masz na myśli?
- Zacznij w końcu na siebie zarabiać.

- Umowa była inna. Tylko
tańczę, nie biorę ekstrasów.

- Tylko tańczę. Warunki
umowy ustalam ja.

Ten klub ma na siebie zarabiać,
a na razie do ciebie dopłacam.

- Ja dostałam normalną pracę.

- Ha, ha, ha! Normalną
pracę. Dostałam.

- Tak.
- Świetnie. Gratuluję. Gówno zarobisz

normalnie. Spłacisz dług i będziesz
robiła to, co będziesz chciała.

A teraz spierdalaj.
- Doliczmy pięć kafli.

- Dziesięć. I za pół
godziny cię tu nie ma.

- Jacek, możesz mi pomóc?
- Zadzwonię za dwie godziny.

- Można?
- Odezwę się.

- Patrz na to.

- To ten z dworca.
- Tak. To nie było stłuczenie.

Kość śródstopia poszła w drzazgi.
- Brawo za czujność.

- Dobra, to trzeba go dać
na ortopedię.- Już to zrobiłam.

- Bardzo dobrze.

- I się okazało, że w
jednej klinice pracowały.

- I co? Mówiła czemu ją wywalili?
- A daj spokój.

Ordynator, żona, dwójka dzieci.
W wieku jej ojca. Wyobrażasz sobie?

- A to ciekawe, czy nasz ordynator
też ją tutaj przez łóżko wpuścił.

- A wiesz,
że z Jackiem na kawie była?

- Sidła zapuszcza.
A on nie za stary dla niej?

- Może lubi.
- Tak.

Dobrze.

- Nie pośpieszyłaś się z tym
za bardzo? A gdzie będziemy spać?

- Nie planowałam tak od razu
odejść, ale... trudno. Stało się.

- Super.

No, jest.

Jedź, jedź. Zobaczymy,
gdzie dojedziesz.

Kuchnia, mały pokój,

a tu taki salon można powiedzieć.

Niech się dobrze mieszka.
Proszę pozdrowić pana doktora.

- Chwila, a czynsz, kaucja?
- Pan doktor wszystko załatwił.

- Pan doktor?
- Tak. Umowę zostawiłem na stole.

Miłego dnia.
- Dziękuję bardzo.

- Proszę.

- Co myślisz?
- Może być.

Zaklepuję ten pokój.
- Dobrze.

- Pożyczysz, jak przeczytasz, nie?

Wszystko okej?
- Okej, okej. Czegoś zapomniałem.

- A ty jeszcze nie w domu?
- Coś chciałem sprawdzić.

- A to może pomogę?
Jeszcze nabałaganisz.

- Nie, dziękuję. Już kończę.
- Trudno.

Cześć.

Kurier?

Hej. Obudź się.

Hej! Wstawaj!

- Co jest?
- Wstawaj. Gdzie jest dziewczyna,

która cię przywiozła ze szpitala?
- Co?

- Gdzie jest Justyna?

- Nie wiem. Kim ty kurwa jesteś?
- Dobra. To ja uratowałem ci życie.

Gdzie ona jest?
- Nie wiem.

Chciała iść do klubu jakiegoś
na Mazowieckiej. Nie pilnuję jej.

- Do jakiego klubu?
- Nie mam pojęcia.

Przepraszam, może kojarzycie?

Nie!

Chcę tańczyć.

Czekaj.

- W porządku wszystko?

- Tak, w porządku.

- Co brałaś?

- Nie chcę.

- Musisz się położyć.

- Spierdalaj.

- Inaczej będziesz miała kaca
przez trzy dni. Coś o tym wiem.

Jak tam? Lepiej trochę? Nie?

Zaraz powinny wejść leki
przeciwbólowe. Będzie lepiej.

Dwóch ze strzelaniny. Jakiś
złodziej samochodów i policjant.

Pierwszy z raną brzucha. Szarpał się.
Dostał 100 mikrogramów Fentanylu,

dwa Midazolanu.
- Ściągamy chirurga, trauma scan

i na stół go od razu. Wow!

- Dzwonić po Wolińskiego?
- Damy radę. Maja! Dam radę!

- Dobra.
- Puść mnie!

- To on pana postrzelił?
- Tak, ale wcześniej ja jego.

- Dobra, proszę na zabiegowy.
- Aspirant Romanowski.

- Miło mi. Maja, potem proszę...

Spokój mówię!

- Miał pan szczęście.

Kula poszła po
zewnętrznej stronie

i nie uszkodziła panu mięśni.

Oczyścimy ranę
i puścimy pana do domu.

- Szkoda.
- Szkoda?

- Mógłbym dłużej panią widzieć.

- Kiepski pomysł.

- A co taka kobieta, jak
pani robi w takim piekle?

- To nie jest piekło. Czyściec
co najwyżej. No i pięknie.

- To może udałoby się panią
czasem wyrwać z tego czyśćca?

- Zawsze pan jest taki
bezpośredni, czy to znieczulenie?

Ja pana kojarzę.

- No... tak.
- Ze strajku kobiet.

Tak myślałam.

Elektrolity.

Będziesz się jutro lepiej czuła.

Długo jesteś w Warszawie?

Studia?

Co cię tak rozbawiło?

- Inaczej sobie wyobrażałam
naszą pierwszą rozmowę.

- Ja też.

- Sam tu mieszkasz?
- Sam.

Dobra, to biegnę na dyżur.

- A ile cię nie będzie?
Kolejne 19 lat?

- Możesz tu zostać,
jak długo chcesz.

No i co? W końcu możesz
palić na balkonie, a nie w kiblu,

jak dzieciak.

Masz ognia?

- Wie pan, jak się kwalifikuje
pacjentów na SOR? Idzie się

do poczekalni i wydaje polecenie
wszyscy wstać. Ci, co wstaną

się nie kwalifikują.
- Proszę pani, ja podatki płacę

na służbę zdrowia i ja jestem waszym
klientem, więc mi należy się opieka.

- Proszę się uspokoić.
- Jadą do nas ci z pożarów.

- Chce się pan zamienić?
- Kobieta i dziecko, poparzenia

2 i 3 stopnia. U dziecka obrzęk
górnych dróg oddechowych.

Zatrucie tlenkiem węgla.
- Dlaczego nie na oparzeniówkę

w Siemianowicach?
- Nie było wolnego śmigła.

- Wygląda na to, że podpaliła
dom, kiedy dzieciaki spały.

- A drugie dziecko?
- Nie daliśmy rady.

- Saturacja 85 i spada.

Zatrzymanie.

Pani doktor?

- Trzymasz się?
- Już tak.

Ani w Katowicach ani tutaj,
ja nigdy nie reanimowałam dziecka.

Jeśli zrobiłam cokolwiek...
- Przy takich obrażeniach nie miał

najmniejszych szans.

- Przepraszam, dostałam informację,
że mam się stawić pod tym adresem.

- Do pracy z Ukraińskim?
- Tak, ale...

- A co ty żeś ubrała?
Przecież nogi sobie połamiesz.

- Nie, to miała być praca biurowa.
- A kto tak powiedział?

- Byłam na rozmowie na stanowisko
specjalistki. To może jakaś pomyłka.

- Może coś źle zrozumiałaś.
Do mnie dzwonili i mówili,

że przyjdzie babka z
Ukraińskim do sprzedaży na kasę.

Także pani prezes się przebierze, a
Sandrunia tu oprowadzi po włościach.

Jak klient płaci kartą,
wciskasz żółty i zielony,

jak gotówką - sam zielony,
tak? Oto i cała filozofia.

Obsługa, jak dla debili.
Płacą, jak debilom.

Zmiany są po 8 albo 10 godzin.
Za nadgodziny płacą,

tylko trzeba się upomnieć.
I teraz tak. Hot-dogi.

Hej. Tu masz parówki,

tu są bułki. Tu masz
całą plejadę sosów,

ale przeważnie biorą keczup,
musztardę i czosnkowy. Można mieszać.

Zrobiliśmy wszystko,
co w naszej mocy.

Niestety nie udało się ich uratować.

Za chwilę przyjdzie
pielęgniarka i poinformuje panią

o dalszych procedurach.
Jeśli chodzi o panią,

to prawdopodobnie będzie
potrzebny przeszczep skóry.

Ale o tym zdecydują już chirurdzy.

Chciałaby pani o coś zapytać?

- Można tu zapalić?

Sąsiedzi mówili, że miała gacha,
z którym chciała wyjechać do Niemiec.

- I dlatego podpaliła dom?
- Był ubezpieczony

przez jej byłego męża.
Sporo by jej z tego skapnęło.

- A dzieci?
- Tylko im przeszkadzały.

Głodne chodziły. Nawet mimo tych
oparzeń widać było, że je tłukli.

- Człowiek takie rzeczy słyszy i się
zastanawia, czy warto takich ratować.

- Kiedy przyjedzie
Romek? Miał kupić bilety

do Berlina.

- Roman nie przyjedzie.
- Kutas pierdolony.

Boli mnie. Daj mi coś.

Kurwa boli.
- Zaraz przestanie boleć.

Doktor Woliński? Dzień
dobry. Sierżant sztabowy

Piotr Guz, wydział kryminalny.
Musimy przesłuchać tę panią.

- Ale to chyba nie
jest najlepszy moment.

- Wiem, ale to potrwa chwilę.
Zresztą ordynator się zgodził.

Musimy tylko potwierdzić
z tą panią jedną rzecz.

- Proszę.

- Chodzi o pani konkubenta,
Romana Górskiego.

- Podobno tuż przed samym podpaleniem
doszło do szarpaniny między wami.

Potwierdza pani?
- Czy był w domu, nim wybuchł pożar?

Halo?

Proszę pani? Przepraszam,
chyba coś się dzieje doktorze.

- Tak? Przepraszam.

Maja! Pacjentka ma zapaść.

Defibrylator, worek Ambu!
- I gazometr.

Odsunąć się od łóżka.

Gach tej baby sam
podpalił dom i spierdolił.

Ale psychicznie nie
wytrzymał. Zgłosił się do nas.

Powiedział, że chciał zabić te
dzieci. Ona próbowała go powstrzymać,

ale pijana była. Szkoda kobiety.

Pogubiła się w życiu.
A dzieci jeszcze bardziej szkoda.

- Zawsze tu tylu pacjentów umierało?

- Zdrowych tu nie przywożą.

- Widziałeś jej wyniki?

Mimo poparzeń jej stan się
poprawiał i nagle zatrzymanie.

- Alkohol ją wyniszczył.

Pożar przyspieszył tylko
to, co i tak by się wydarzyło.

Hej.

Tak jest dużo łatwiej.

Cześć Luna. Później zadzwonię.

Co?

- Gdzie dokładnie mieszkasz?
- Tam.

Chodź.

I co?

Pewnie mi nie powiesz,
co cię tak rozpieprzyło?

Tak? Bo ja tego nie zrozumiem.

- Przepraszam cię.
- Za co?

- Że cię zawiodłem.
- Siebie zawiodłeś.

Chodź do mnie.

- Co tu się odpierdala?
- Przepraszam.

Myślałam, że mieszkasz sam.
- To moja córka.

- Córka?

- Justyna, to jest Nicole.
- Twoja dupa.

- Przyhamuj.

- A to na jedną noc, czy na dłużej?

- Idź do domu.

Nie dzisiaj.
- Jacek.

- Proszę cię.

- Okej. Jak chcesz.

- Wiem, że jest u ciebie.
Nie pierwszy raz uciekła.

- Skoro uciekła,
to widocznie miała jakiś powód.

- Chyba nie pozwolisz jej zostać.
- Słuchaj...

Będzie chciała wrócić,
to wróci. Jest dorosła.

- 19 lat cię przy niej nie było.
A teraz co? Udajesz troskę?

- Przecież to jest wasza robota.

- Odebrałeś mi córkę, a teraz
chcesz odebrać wnuczkę?

O! Śmierdzisz gorzałą.

- Spierdalaj.

- Nic się nie zmieniłeś.
Taki sam, jak zawsze.

Justyna przekona się,
kim jesteś naprawdę.

Pijakiem i mordercą!

Dlaczego nazwał cię mordercą?

To ty zabiłeś mamę?